Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "jew" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Pragmatyka nominacji жид i złożeń z podstawą słowotwórczą жид- w dyskursie rosyjskiego ruchu konserwatywno-prawosławnego
The Pragmatics of the Designation жид and of Compounds with the Stem жид- in the Discourse of the Russian Conservative and Orthodox Church Movement
Autorzy:
Zemszał, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31342660.pdf
Data publikacji:
2022-07-27
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Żyd
dyskurs
nacjonalizm
antysemityzm
Rosja
Jew
discourse
nationalism
anti-Semitism
Russia
Opis:
Nominacja жид w języku rosyjskim jest negatywnie nacechowanym i stylistycznie niskim, obraźliwym określeniem używanym w odniesieniu do osób narodowości żydowskiej. Prawdopodobnie zdawano sobie z tego sprawę już w XVIII w. W XIX wieku nominacja ta była jeszcze używana jako neutralna w stylu potocznym, ale od początku XX wieku coraz powszechniej uznawana była za obraźliwą. Dziś jej inwektywny charakter nie budzi wątpliwości, co więcej, jej bezpośrednie używanie naraża nadawcę na sankcje karne. Dlatego w antysemickim dyskursie współczesnych rosyjskich radykalnych nacjonalistów unika się bezpośrednich użyć. Nie oznacza to rezygnacji z nominacji жид. Pojawia się ona w cytatach, w funkcji metajęzykowej czy w użyciach ironicznych. Zasada unikania bezpośrednich użyć nominacji nie dotyczy natomiast interfiksalnych złożeń z podstawą słowotwórczą жид-, które stosowane są bez żadnych ograniczeń.
In Russian, the designation жид is a negative and stylistically low disrespectful term used in relation to people of Jewish ethnicity. This had possibly already been realised in the 18th century. In the 19th century, this designation was still being used as a neutral term in colloquial language, but since the beginning of the 20th century it has been increasingly considered disrespectful. Today, its invective nature is beyond doubt; furthermore, its direct use places the sender at risk of criminal charges. Therefore, in the anti-Semitic discourse of contemporary radical Russian nationalists its direct use is avoided. However, this does not mean that the use of the designation жид has been abandoned. It appears in quotations, in metalanguage functions, and ironically. However, the rule of avoidance of the direct use of designations does not apply to interfixed compounds with the stem жид-, which are used without any limitations.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 6; 253-268
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Pamiątka, Zabawka, Talizman” czyli Żydzi fantomowi
Autorzy:
Wilczyk, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643775.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
anti-Semitism
folk art
Holocaust
phantom memory
post-memory
Jew with a coin
Opis:
Souvenir, Talisman, Toy or phantom JewsThe exhibition Souvenir, Talisman, Toy, prepared by Erica Lehrer and shown in Cracow’s Ethnographic Museum in Summer 2013, deals with the phenomena of Jew figures production and currently extremely popular the "Jew with a coin" image. The phenomenon bears full characteristics of folk art. However, it is Holocaust that took place in Poland during the German occupation that should be its valid reference. This historical context that results in, for example, stereotypical way of portraying the exterminated neighbours (this way is often perceived as intentionally anti-Semitic), is not fully analysed or worked through at the exhibition. The rich ethnographic material shown in Cracow is calling for a comment that would include scientific descriptions of Polish-Jewish relations that are being formulated at, for example, the Polish Centre for Holocaust Research. The phenomena of the evoked images production, which became more intense in the last twenty or thirty years, has all the qualities of "phantom memory" or post-memory, which character, as well origins, should be thoroughly analysed. Pamiątka, Zabawka, Talizman, czyli Żydzi fantomowiPrzygotowana przez Ericę Lehrer wystawa Pamiątka, Zabawka, Talizman, którą można było oglądać w salach krakowskiego Muzeum Etnograficznego latem 2013 roku, traktuje o fenomenie produkcji figurek Żydów i niezmiernie popularnych dzisiaj wizerunków „Żyda z pieniążkiem”. Zjawisko to ma wszelkie cechy twórczości ludowej, jednakże istotnym odniesieniem jest dla niego Zagłada, która rozegrała się na terenie Polski w czasie okupacji niemieckiej. Ten historyczny kontekst, którego efektem jest np. stereotypowy sposób prezentowania wyglądu zgładzonych sąsiadów (odbierany często jako tendencyjnie antysemicki), nie został w pełni na przywołanej ekspozycji zanalizowany czy też przepracowany. Pokazany w Krakowie niewątpliwie bogaty etnograficzny materiał domaga się komentarza uwzględniającego naukowe opracowania dotyczące polsko-żydowskich relacji, jakie powstają np. w Centrum Badań nad Zagładą Żydów. Fenomen produkcji wspomnianych wizerunków, którego nasilenie obserwować można w ostatnich dwudziestu, trzydziestu latach, posiada wszelkie cechy „pamięci fantomowej” czy ewentualnej post-pamięci, której charakter (a także źródła) powinien być poddany gruntownej analizie.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2015, 3–4
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przemoc filosemicka
Autorzy:
Janicka, Elżbieta
Żukowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/643685.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
„Po-lin. Okruchy pamięci”
Jolanta Dylewska
symbolic violence
philo-Semitism
anti-Semitism
witness
memory
aestheticization
„a good Jew”
documentation
Opis:
Philo-Semitic abuseThe article analyses Jolanta Dylewska’s documentary film Po-lin (2008). The authors offer new conceptual categories facilitating the description of the manner in which the objectification of Jews takes place in Po-lin – and in the broader context of Polish narrative of Jews and the Holocaust – under the guise of their subjectification; exclusion under the guise of inclusion. The described symbolic practices include:1. Organising a narrative of the Holocaust by means of exteriorisation; universalisation; locating outside the history; considering the Shoah as a natural disaster, and finally as part of the divine plan.2. Constructing the image of “a Jew” by: homogenisation of the group, folklorisation, aesthetisation and separation. Examining the case out of the context allows for omitting the wider sphere of interaction, in which the exclusion as well as symbolic and physical abuse carried out by the majority group came to light.3. Creating a figure of “the good Jew”, which shows gratefulness to the domineering group and full understanding of anti-Semitic discriminatory practices. The function of “the good Jew” is to legitimise the majority story and to discipline or repress anyone who undertakes actions to change the status quo.The above-describe devices produce the effects of eliminating real experiences of real people who suffered the anti-Semitic abuse, blocking afterthoughts while preserving the heartening image of Poland and Poles.
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2012, 1
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies