- Tytuł:
- Crimes under Article 66 of the Act of 15 January 2015 on the protection of animals used for scientific or educational purposes
- Autorzy:
- Mozgawa, Marek
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1364799.pdf
- Data publikacji:
- 2018-06-30
- Wydawca:
- Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
- Tematy:
-
zwierzę
doświadczenia
ochrona zwierząt
animal
experiments
protection of animals - Opis:
-
The article discusses prohibited acts classified in Article 66 of the Act of 15 January 2015
on the protection of animals used for scientific or educational purposes. The crime under
Article 66(1.1) consists in the exposure of animals to unnecessary pain, suffering, distress or
permanent damage to their body in connection with the activity that involves using animals
for scientific or educational purposes and is a material one. The object of an act is an animal,
although a plural form is used in the Act (“whoever exposes animals”). It is an individual
crime that may only be committed intentionally (with both forms of intent). The essence
of an offence under Article 66(1.2) is the use of animals in experiment-related procedures
without obtaining appropriate permission in connection with the activity that involves
using animals for scientific or educational purposes. It is a formal crime and only a person
conducting experiments or a person responsible for their conducting can be a perpetrator
(individual crime). The subjective aspect is expressed in intentionality (direct or oblique
intent). A circumstance classifying the aggravated type (Article 66(2)) is an animal’s death
resulting from undertaking activities laid down in Article 66(1.1) or (1.2). It is a material crime
(an animal’s death is the effect) and an individual one. However, it is not a crime aggravated
by the result because the legislator does not use a phrase “if an act results in”, which means
that culpa dolo exorta is not applicable. However, on the part of a perpetrator, there must be
intentionality, such as direct intent (he wanted an animal to die) or oblique intent (predicting
the possibility of an animal’s death, he agreed to it). If an animal’s death is not intentional on
the part of a perpetrator, his liability is limited to Article 66(1) APAUSEP.
Przedmiotem rozważań są czyny zabronione stypizowane w art. 66 ustawy z dnia 15.01.2015 r. o ochronie zwierząt wykorzystywanych do celów naukowych lub edukacyjnych. Przestępstwo z art. 66 ust. 1 pkt 1 polega na narażeniu zwierząt na niepotrzebny ból, cierpienie, dystres lub trwałe uszkodzenie organizmu w związku z prowadzoną działalnością w zakresie wykorzystywania zwierząt do celów naukowych lub edukacyjnych i ma ono charakter materialny. Przedmiotem czynności wykonawczej jest zwierzę, choć w ustawie użyta została liczba mnoga („naraża zwierzęta”). Jest to przestępstwo indywidualne, które może być popełnione jedynie umyślnie (w obu postaciach zamiaru). Istotą występku z art. 66 ust. 1 pkt 2 jest wykorzystywanie zwierząt w procedurach objętych doświadczeniem bez uzyskania odpowiedniej zgody w związku z prowadzoną działalnością w zakresie wykorzystywania zwierząt do celów naukowych lub edukacyjnych. Ma on charakter formalny, a jego sprawcą może być tylko osoba przeprowadzająca doświadczenia lub osoba odpowiedzialna za ich przeprowadzenie (przestępstwo indywidualne). Strona podmiotowa wyraża się w umyślności (zamiar bezpośredni i ewentualny). W typie kwalifikowanym (art. 66 ust. 2) okolicznością kwalifikującą jest spowodowanie śmierci zwierzęcia w następstwie podjęcia czynności wskazanych w art. 66 ust. 1 pkt 1 lub 2. Jest to przestępstwo materialne (skutkiem jest śmierć zwierzęcia), które ma charakter indywidualny. Nie jest to jednak przestępstwo kwalifikowane przez następstwo, bowiem ustawodawca nie używa formuły „jeżeli następstwem czynu jest”, co oznacza, iż nie ma zastosowania culpa dolo exorta. Po stronie sprawcy musi wystąpić umyślność w postaci zamiaru bezpośredniego (chciał śmierci zwierzęcia) albo ewentualnego (przewidując możliwość śmierci zwierzęcia, godził się na nią). Jeżeli śmierć zwierzęcia objęta jest przez sprawcę nieumyślnością, wówczas jego odpowiedzialność ograniczy się jedynie do art. 66 ust. 1 u.o.z.n.e. - Źródło:
-
Ius Novum; 2018, 12, 2; 71-85
1897-5577 - Pojawia się w:
- Ius Novum
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł