Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Roman medicine" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    O medycznych właściwościach i zastosowaniu miodu w De medicina libri VIII Aulusa Korneliusza Celsusa
    Medical properties and applications of honey in Aulus Cornelius Celsus’ De medicina libri VIII
    Autorzy:
    Bartnik, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28409310.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Historyczny
    Tematy:
    honey
    ancient medicine
    skin diseases
    ulcers
    infections
    Roman medicine
    Opis:
    The medical application of honey has a long tradition. In antiquity it was used as a potent substance with dietary and medicinal attributes. Based on Celsus’ texts we know that the ancient Romans used honey primarily in treating skin conditions, including inflammations such as Erysipelas, wounds, all types of ulcers and eye diseases. Celsus mentioned honey in numerous formulas, but he did not distinguish between its types or the ways in which it was obtained. More attention was paid to such matters in the following centuries. This can be observed by analysing the formulas included in the works of younger authors.
    Źródło:
    Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis; 2020, 5; 88-127
    2544-4379
    Pojawia się w:
    Studia Antiquitatis et Medii Aevi Incohantis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aconite – a Poison, or a Medicine? Ancient and Early Byzantine Testimonies
    Autorzy:
    Jagusiak, Krzysztof
    Tadajczyk, Konrad Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31234050.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    aconite
    ancient medicine
    Byzantine medicine
    toxicology
    Roman law
    Byzantine law
    Opis:
    Aconite (Aconitum napellus) was one of the most notorious, poisonous plants in the ancient world. Its dangerous, lethal power – present in leaves, roots, stem, and tuber – was well known to the Greeks and the Romans from the earliest times. Evidence of this phenomenon is not only present in archaeological findings, but also in many writings – biographies, poems, legal codes, etc. However, the most precise and detailed accounts come from treatises written by botanists, physicians and encyclopaedists, like Theophrastus, Nicander, Pliny the Elder, Dioscorides, or Galen, and by early Byzantine authors, Oribasius, Aetius of Amida, and Paul of Aegina. In their testimonies, one can find descriptions of aconite, its influence on the human body (and animals), and remedies for affected people. In contrast, there are few passages from these sources that inform the readers about the healing properties of aconite. According to these fragments, carefully administered, aconite could be helpful in some therapies, but its use was extremely hazardous, as even a small part of the plant could kill a man.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2022, 12; 119-134
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Greccy lekarze w oczach rzymskiej elity (od Republiki po I w. n.e.)
    Autorzy:
    Ángeles Alonso, María
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/607634.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    ancient medicine
    Greek physicians
    medicus
    Roman aristocracy
    Roman gravitas
    starożytna medycyna
    greccy lekarze
    rzymska arystokracja
    rzymska gravitas
    Opis:
    In the 3rd century BC, Greek doctors brought scientific medicine to Rome. The arrival of new therapeutic practices, which were the inheritance of a different mental and cultural framework, provoked a double reaction at Rome. On the one hand, philhellenic circles promoted the presence of physicians in the city and in aristocratic households. On the other hand, the part of the elite that defended the safeguarding of the Roman gravitas condemned both the new medicine and the physicians. The assimilation of Greek medicine in Rome was accomplished in the 1st century BC. However, the attitude of Roman elite towards doctors continued to be ambiguous, since these doctors came usually from the East and practiced a foreign medicine. The aim of this paper is to analyze the attitude of the Roman elite towards those who had to take care of their health. With the help of literary sources like Cato the Elder, Cicero or Pliny, we will evaluate to what extent these physicians who interacted in the life of the aristocracy were perceived as carnifici who killed or amici who healed.
    W III w. p.n.e. greccy lekarze przywieźli medycynę naukową do Rzymu. Pojawienie się nowych praktyk terapeutycznych, będących dziedzictwem odmiennych ram mentalnych i kulturowych, wywołało podwójną reakcję w Rzymie. Z jednej strony kręgi filhellenistyczne promowały obecność lekarzy w mieście i domach arystokratycznych, z drugiej zaś część elity, która broniła grawitacji rzymskiej, potępiła zarówno nową medycynę, jak i lekarzy. Asymilacja medycyny greckiej w Rzymie została dokonana w I w. p.n.e., jednak postawa elity rzymskiej wobec lekarzy była nadal niejednoznaczna, ponieważ lekarze ci przychodzili zwykle ze Wschodu i praktykowali lekarstwo obce. Celem artykułu była analiza postawy elity rzymskiej wobec tych, którzy musieli zadbać o swoje zdrowie. Za pomocą źródeł literackich autorstwa m.in. Kato Starszego, Cycerona czy Pliniusza, oceniono, do jakiego stopnia ci lekarze, którzy oddziaływali na życie arystokracji, byli postrzegani jako carnifici, którzy zabijali, lub amici, którzy uzdrawiali.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia; 2018, 73
    0239-4251
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio F – Historia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Galen
    Autorzy:
    Supady, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2098000.pdf
    Data publikacji:
    2020-10-06
    Wydawca:
    Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie
    Tematy:
    Galen
    medycyna antyczna
    antyczne szkoły medyczne
    cesarstwo rzymskie
    ancient medicine
    ancient medical schools
    the Roman Empire
    Opis:
    After Hippocrates, Galen was one of the most outstanding physicians of the ancient world. He was born in Pergamon in c. 131 AD, but soon upon completion of his medical studies he went to become physician-in-ordinary to the Roman Emperors. Being devoted to his studies, he made a lot of discoveries in the field of anatomy and physiology. In pathology, he based his ideas on Hippocrates teaching. In diagnostics, he examined pulse and urine. He wrote about 500 treatises of which only 117 writings have survives to this day. Galen’s scientific achievements have contributed enormously to the development and progress of medical sciences. His authority was unquestionable in Europe for over 15 centuries. Galen died in Rome in c. 201 AD.
    Galen był obok Hipokratesa najznakomitszym lekarzem starożytności. Urodził się w 131 r. w Pergamonie, ale po odbyciu studiów lekarskich przeniósł się do Rzymu, gdzie zyskał wielki rozgłos. Był lekarzem przybocznym cesarzy. Oddając się badaniom, dokonał wielu okryć w dziedzinie anatomii i fizjologii. W dziedzinie patologii opierał się na nauce Hipokratesa. W diagnostyce stosował badanie pulsu i moczu. Napisał ok. 500 dzieł, z których do naszych czasów przetrwało 117. Osiągnięcia naukowe Galena stanowiły ogromny postęp w zakresie nauk lekarskich. Jego niepodważalny autorytet w Europie trwał ponad 15 wieków. Zmarł Galen w Rzymie w 201 r.
    Źródło:
    Health Promotion & Physical Activity; 2020, 12, 3; 12-15
    2544-9117
    Pojawia się w:
    Health Promotion & Physical Activity
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies