Greccy lekarze w oczach rzymskiej elity (od Republiki po I w. n.e.)

In the 3rd century BC, Greek doctors brought scientific medicine to Rome. The arrival of new therapeutic practices, which were the inheritance of a different mental and cultural framework, provoked a double reaction at Rome. On the one hand, philhellenic circles promoted the presence of physicians in the city and in aristocratic households. On the other hand, the part of the elite that defended the safeguarding of the Roman gravitas condemned both the new medicine and the physicians. The assimilation of Greek medicine in Rome was accomplished in the 1st century BC. However, the attitude of Roman elite towards doctors continued to be ambiguous, since these doctors came usually from the East and practiced a foreign medicine. The aim of this paper is to analyze the attitude of the Roman elite towards those who had to take care of their health. With the help of literary sources like Cato the Elder, Cicero or Pliny, we will evaluate to what extent these physicians who interacted in the life of the aristocracy were perceived as carnifici who killed or amici who healed.

W III w. p.n.e. greccy lekarze przywieźli medycynę naukową do Rzymu. Pojawienie się nowych praktyk terapeutycznych, będących dziedzictwem odmiennych ram mentalnych i kulturowych, wywołało podwójną reakcję w Rzymie. Z jednej strony kręgi filhellenistyczne promowały obecność lekarzy w mieście i domach arystokratycznych, z drugiej zaś część elity, która broniła grawitacji rzymskiej, potępiła zarówno nową medycynę, jak i lekarzy. Asymilacja medycyny greckiej w Rzymie została dokonana w I w. p.n.e., jednak postawa elity rzymskiej wobec lekarzy była nadal niejednoznaczna, ponieważ lekarze ci przychodzili zwykle ze Wschodu i praktykowali lekarstwo obce. Celem artykułu była analiza postawy elity rzymskiej wobec tych, którzy musieli zadbać o swoje zdrowie. Za pomocą źródeł literackich autorstwa m.in. Kato Starszego, Cycerona czy Pliniusza, oceniono, do jakiego stopnia ci lekarze, którzy oddziaływali na życie arystokracji, byli postrzegani jako carnifici, którzy zabijali, lub amici, którzy uzdrawiali.