Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ambivalence" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Paradygmat dwoistości jako perspektywa widzenia świata i człowieka
    The Paradigm of Duality as a Perspective of Viewing the World and Man
    Autorzy:
    Kaliszewska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2139084.pdf
    Data publikacji:
    2015-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    ambiwalencja
    dwoistość
    edukacja akademicka
    oscylacja
    ambivalence
    duality
    academic teaching
    oscillation
    Opis:
    Celem szkicu jest charakterystyka paradygmatu dwoistości, stanowiącego „nowego typu złożoność, obecną w konkretnych tekstach ważnych dla teorii i praktyki społecznej” (Witkowski 2013: 44) o źródłach głównie socjologicznych (Merton, Elias). Lech Witkowski stawia tezę, iż pedagogika dzięki temu paradygmatowi „osiągnęła możliwość bycia dyscypliną dojrzałą, która będzie mogła sprostać możliwości dyskursu i badań” (tamże: 64) i ilustruje jego przydatność w pedagogice analizami dorobku ważnych międzywojennych polskich pedagogów. Paradygmat dwoistości nie jest tożsamy z postmodernistycznym relatywizmem moralnym i nie deprecjonuje świata wartości. Może nawet być podstawą etyczności tam, gdzie „istnieje pole oscylacji między wartościami przeciwstawnymi, a mimo to obligującymi (Maliszewski 2013: 41). Szczególnie przydatna może być ta perspektywa w pedeutologii i dydaktyce szkoły wyższej, dzięki wyposażeniu studentów w zdolność dostrzegania i akceptowania ambiwalencji ich przyszłych ról zawodowych jako cechy sytuacji wychowawczych oraz składnika ich kultury intelektualnej.
    The aim of the paper is to describe the paradigm of duality being „a new type of complexity, present in specific texts that are important both for theory and social practice” (Witkowski 2013:44) and having mainly social roots (Merton, Elias). Lech Witkowski argues that pedagogy, thanks to the said paradigm, „has become capable of being a mature discipline which will be able to handle discourse and research” (Witkowski 2013: 64) and illustrates its usefulness for pedagogy by analyzing the major achievements of the Polish inter-war pedagogues. The paradigm of duality is not identical with the postmodern moral relativism and does not depreciate the world of values. It may even constitute the core of ethics where „there is a space for oscillation between conflicting and yet obligating values” (Maliszewski, 2013:41). This approach may be particularly useful in pedeutology and academic teaching, since it can provide students with an ability to perceive and accept the ambivalence of their future professional roles as being a feature of educational circumstances and a component of their intellectual culture.
    Źródło:
    Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne; 2015, 1, 1; 132-154
    2450-4491
    Pojawia się w:
    Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Filozofia wychowania Janusza Gniteckiego. Projekt ambiwalencji zrównoważonej
    The philosophy of education of Janusz Gnitecki. Sustainable ambivalence project
    Autorzy:
    Sztobryn, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2216420.pdf
    Data publikacji:
    2018-05-29
    Wydawca:
    Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
    Tematy:
    pedagogika
    pedagogika filozoficzna
    ambiwalencja
    Janusz Gnitecki
    pedagogy
    philosophical pedagogy
    ambivalence
    Opis:
    W twórczości J. Gniteckiego można wskazać kilka obszarów badań, które mieszczą się w pojęciu filozofii edukacji − antropologia i aksjologia pedagogiczna, metodologia badań pedagogicznych, komparatystyka edukacyjna. W jego ujęciu pedagogika otrzymuje specyficzną wykładnię, zgodnie z którą jest ona metarefleksją i metanarracją obejmującą przestrzeń ludzkiej egzystencji i esencji, a więc w całości mieści się w ramach filozofii wychowania. Istotnym wkładem tego filozofa i pedagoga jest opracowanie i zastosowanie w badaniach pedagogicznych kategorii ambiwalencji, której ten artykuł jest poświęcony.
    In the work of Janusz Gnitecki one can point to several areas of research that fall within the notion of the philosophy of education – anthropology and pedagogical axiology, methodology of pedagogical research, educational comparative studies. In his view pedagogy receives a specific interpretation according to which it is a meta-reflection and meta-narrative covering the space of human existence and essence and thus it falls entirely within the philosophy of education. An important contribution of this philosopher and teacher is the development and application of the ambivalence category in pedagogical research, to which this article is devoted.
    Źródło:
    Kultura i Wychowanie; 2018, 13, 1; 9-17
    2544-9427
    2083-2923
    Pojawia się w:
    Kultura i Wychowanie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nieusuwalna – Zygmunt Bauman jako analityk i ambasador ambiwalencji
    The Unannihilable – Zygmunt Bauman as Analyst and Ambassador of Ambivalence
    Autorzy:
    Jacobsen, Michael Hviid
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28407559.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
    Tematy:
    Zygmunt Bauman
    ambiwalencja
    socjologia
    nowoczesność
    płynna nowoczesność
    ambivalence
    sociology
    modernity
    liquid modernity
    Opis:
    In Zygmunt Bauman’s work, ambivalence was a topic that recurred explicitly several times in his analyses of modernity and later liquid modernity. This was particularly evident in his book Modernity and Ambivalence (1991). But ambivalence also appears as an underlying theme in later books on life in liquid-modern society. Moreover, Bauman’s sociological perspective itself oozes ambivalence, and many of the topics he explored and embraced throughout his career – such as freedom, morality, immortality and utopia – are themselves fundamental expressions of ambivalence. In addition, Bauman always insisted that the world is not fixed once and for all, but that humans can challenge and change it, and in this way ambivalence is not an ailment to be cured but rather a fact to be accepted. This article explores the theme and leitmotif of ambivalence in the writings of Bauman. The article seeks to provide a concise presentation and discussion of Bauman’s continuous engagement with ambivalence in order to show that sociology perhaps ought to take the topic of ambivalence more seriously than is currently the case.
    W pracach Zygmunta Baumana problematyka ambiwalencji raz po raz wyraziście zaznacza swoją obecność w analizach nowoczesności, a następnie płynnej nowoczesności. Wprawdzie szczególnie poczesne miejsce zajmuje ona w jego książce Modernity and Ambivalence z roku 1991 (wyd. pol. Wieloznaczność nowoczesna. Nowoczesność wieloznaczna, 1995), lecz wątek ambiwalencji przewija się także w późniejszych książkach Baumana poświęconych życiu w społeczeństwie płynnej nowoczesności. Co więcej, socjologiczna perspektywa przyjęta przez Baumana jako taka przepojona jest ambiwalencją, a wiele zagadnień, którymi pasjonował się i które zgłębiał w całej swojej twórczości – na przykład, wolność, moralność, nieśmiertelność lub utopia – same w sobie ucieleśniają ambiwalencję. Bauman zawsze podkreślał, że kształt świata nie jest niezmienny czy ustanowiony raz na zawsze, a ludzie mogą podważać go i przeobrażać. Ambiwalencja zatem jest nie tyle bolączką, którą należałoby leczyć, ile raczej faktem, który trzeba zaakceptować. Niniejszy artykuł poświęcony jest tematyce ambiwalencji jako lejtmotywowi pism Baumana. Autor pokrótce kreśli i omawia ciągłą refleksję Baumana nad ambiwalencją, aby wskazać, że zagadnieniem tym socjologia być może powinna zająć się z większą uwagą niż dotychczas.
    Źródło:
    Studia Litteraria et Historica; 2022, 11; 1-22 (pol); 1-21 (eng)
    2299-7571
    Pojawia się w:
    Studia Litteraria et Historica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Redukcja i proliferacja wieloznaczności: teoria kultury Zygmunta Baumana w polskim okresie jego twórczości
    Reduction and Proliferation of Ambivalence: Zygmunt Bauman’s Theory of Culture in His Early, Polish Writings
    Autorzy:
    Brzeziński, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/427517.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    teoria kultury
    Zygmunt Bauman
    strukturyzacja
    ambiwalencja
    konsumpcjonizm
    theory of culture
    structurisation
    ambivalence
    consumerism
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest krytycznej analizie teorii kultury Zygmunta Baumana, rozwijanej przez niego przed Marcem 1968 roku. Problematyka ta zaczęła zajmować w jego twórczości miejsce centralne w czasie, gdy został kierownikiem Katedry Socjologii Ogólnej na Uniwersytecie Warszawskim. Obok wielu artykułów Bauman poświęcił jej wówczas dwie książki: Kultura i społeczeństwo. Preliminaria oraz Szkice z teorii kultury. Pierwsza została wydana w roku 1966, a drugą z nakazu władz wycofano z druku i zniszczono jako element represji wymierzonych w autora w związku z wydarzeniami marcowymi. Niedawne odnalezienie niepełnego egzemplarza korektowego tej pracy, jej rekonstrukcja i publikacja – opatrzona napisanym po latach, odautorskim posłowiem – dają wreszcie podstawę do pełnej analizy wczesnej teorii kultury Baumana. Refleksja ta pozwoli przybliżyć słabo znany, a bardzo istotny – tak dla autora, jak i dla dyscypliny przez niego reprezentowanej – okres jego twórczości. Umożliwi ona także zdobycie cennej perspektywy do analizy jego późniejszych prac, ponieważ – jak tego dowiodę – wiele koncepcji, które wypracował on przed laty, było zalążkiem jego rozpoznań na temat transformacji nowoczesności. Artykuł został podzielony na dwie części. W pierwszej przedstawiam spojrzenie Baumana na kulturę jako na mechanizm redukcji wieloznaczności. Unaoczniam w niej inspiracje, jakie czerpał on w tej materii z różnych nurtów rozwijanych na gruncie socjologii i antropologii, ale przede wszystkim wskazuję na oryginalność jego teoretycznych propozycji. Część druga została poświęcona refleksjom socjologa na temat kultury jako procesu proliferacji ambiwalencji. Ów był jego zdaniem signum specificum kultury zachodniej drugiej połowy XX wieku i wyrażał się między innymi w zjawiskach: indywidualizacji, globalizacji i pluralizacji kulturowej.
    The paper presents a critical analysis of Zygmunt Bauman’s theory of culture before March 1968. Culture became a central issue in his sociology when he held a position as a chair of the Department of General Sociology at the Warsaw University. He wrote several articles on this topic and two books: Culture and Society: Preliminaries and Sketches on the Theory of Culture. The former one was published in 1966; the print run of the latter was destroyed after Bauman’s expulsion from the University of Warsaw in March 1968. The only one remaining copy of the latter one – to be precise: a major part of the editor’s copy – has been recently found, reconstructed and published together with an author’s afterword. This gave an opportunity to make – for the first time – a comprehensive analysis of Bauman’s early theory of culture. This analysis sheds new light on all his work, as the ways he was interpreting the transformations of modernity in the last decades had its beginnings in his papers written in the sixties of the XX century. The paper is divided in two parts. The first one presents Bauman’s interpretation of culture as a mechanism of reduction of ambivalence. It discusses both his inspirations on the field of sociology and anthropology of culture, as well as originality of his own theoretical concepts. The second part presents Bauman’s vision of culture as a process of proliferation of ambivalence. As far as he was concerned this process was a signum specificum of the western culture in the second part of the XX century. Bauman discussed its following phenomena: individualisation, globalisation and cultural pluralism.
    Źródło:
    Studia Socjologiczne; 2017, 1(224); 29-57
    0039-3371
    Pojawia się w:
    Studia Socjologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ambiwalencja transhumanizmu wobec cielesności
    Transhumanism’s Ambivalent View Towards Corporeity
    Autorzy:
    Ciniewski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343595.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
    Tematy:
    transhumanizm
    ambiwalencja
    cielesność
    ucieleśnienie organizmoidalne
    ucieleśnienie organizmiczne
    transhumanism
    ambivalence
    corporeity
    organismoid embodiment
    organismic embodiment
    Opis:
    Artykuł rozpatruje stosunek nurtu transhumanistycznego do cielesności człowieka. Autor w pierwszym rzędzie przedstawia sześć rozumień cielesności według Toma Ziemke'go, w tym również takie, które przybliżają transhumanistyczną człowieka przyszłości. Następnie analizuje rolę ciała w projekcie postczłowieka, aby w sekcji końcowej ukazać dwuznaczne, ambiwalentne nastawienie do cielesności, stanowiące centralny problemat artykułu.
    The article examines the relation between transhumanism and the notion of corporeity. The author presents six approaches to corporeity according to Tom Ziemke, including those which are favorable to the transhumanist vision of the future. Then the author examines the role of the human body in the transhumanist project of the posthuman. In the last, central section it is argued that transhumanism displays an ambivalent view towards corporeity.
    Źródło:
    Filozofia i Nauka; 2017, 5; 105-116
    2300-4711
    2545-1936
    Pojawia się w:
    Filozofia i Nauka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Opieka nad zależnymi osobami starszymi w rodzinie: ryzyko i ambiwalencja
    Family Caregiving for Frail Older Adults: Risk and Ambivalence
    Autorzy:
    Rosochacka-Gmitrzak, Magdalena
    Racław, Mariola
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/427315.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    starzenie się
    relacje międzypokoleniowe
    rodzina
    opieka
    ryzyko
    ambiwalencja
    ageing
    intergenerational relations
    family
    caregiving
    risk
    ambivalence
    Opis:
    W artykule analizujemy pojęcie opieki nieformalnej nad osobami starszymi jako dynamiczny proces o charakterze instrumentalnym (zmienne zestawy czynności, miejsc i powiązań interpersonalnych) i emocjonalnym. Wskazujemy, że współcześnie opieka nieformalna dla opiekuna staje się ryzykiem, którego nie antycypują w adekwatny sposób polityki społeczne w krajach naszego kontynentu. Dodatkowo, w państwach posttransformacyjnych poleganie na krewnych i wykorzystywanie sieci społecznych jest często jedyną dostępną i konieczną strategią radzenia sobie przez seniora z deprywacją potrzeb – w obliczu doznawanego ubóstwa i słabości instytucjonalnego wsparcia. Zmiany socjo-kulturowe i demograficzne wskazują jednak na wzrost znaczenia emocji i dyktowanych nimi wyborów w podejmowaniu trudu opieki nad osobami starszymi. Zmieniają się relacje międzypokoleniowe, które coraz częściej będą miały charakter ambiwalentny.
    The paper analyzes the term of informal caregiving for frail older adults as a dynamic process of both instrumental (unsettled activity sets, places and interpersonal connections) and emotional character. We depict informal caregiver’s “social” risk as inadequately anticipated by social policies in Europe. In post-transformational countries relying on kin and social networks is generally the solely accessible and necessary strategy to adapt by frail older adult in the face of needs’ deprivation – a consequence of poverty and weakness of institutional support. However, sociocultural and demographic changes denote an increase in the meaning of emotions and resulting choices when taking up the strain of caregiving for frail older adults. Moreover, dynamic intergenerational relations are about to be of more and more ambivalent nature.
    Źródło:
    Studia Socjologiczne; 2015, 2(217); 23-47
    0039-3371
    Pojawia się w:
    Studia Socjologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Концепт „вода” як маркер ідіостилю в малій прозі Джозефа Конрада
    Koncept „woda” jako wyznacznik idiostylu w małej prozie Josepha Conrada
    The concept of “water” as a marker of individual style of Joseph Conrad’s short stories
    Autorzy:
    Wilczyńska, Tetiana
    Wilczyński, Ołeksandr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343590.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    concept “water”
    Joseph Conrad
    short prose
    ambivalence
    concept semantics
    krótka proza
    ambiwalencja
    semantyka konceptu
    koncept „woda”
    Opis:
    Artykuł poświęcony jest analizie konceptu „woda” w krótkiej prozie słynnego brytyjskiego pisarza polskiego pochodzenia, urodzonego w Ukrainie, Josepha Conrada. Celem badań było opracowanie lingwokognitywnego charakteru konceptu „woda” jako wyznacznika idiostylu autora. Badania potwierdziły, że nowe podejścia naukowe (lingwokognitywne, lingwokulturowe, lingwokonceptualne) otwierają szerokie możliwości głębszego zrozumienia fenomenu Josepha Conrada, pozwalają na rozumienie zarówno postaci samego autora, jak i kluczowych pojęć w jego twórczości w nowej perspektywie. W trakcie analizy ustalono, że koncept „woda” w utworach pisarza jest poznawczo wieloaspektowy, polisemantyczny oraz nacechowany aksjologicznie. O specyfice jego lingwalizacji świadczy rozbudowany system nominacji jego oznaczenia, liczne znaczenia pojęciowe oraz ambiwalentny charakter konceptualizowanego pojęcia, co potwierdza wagę odpowiedniego obrazu w idiostylu pisarza i pomaga czytelnikowi modelować obraz autora, aby uświadomić sobie znaczenie jego życiowego doświadczenia i lepiej zrozumieć przedstawione wydarzenia. Wszystko to daje podstawy do wniosku, że koncept „woda” jest istotną cechą idiostylu pisarza w krótkiej prozie Josepha Conrada.
    The article is devoted to an analysis of the concept of “water” in the short prose of Joseph Conrad – the famous British writer of Polish origin, who was born in Ukraine. The purpose of the study was to research the linguistic and cognitive nature of the concept “water” as an indicator of the author’s individual style. The study confirms that new scientific approaches (linguocognitive, linguocultural, and linguoconceptual) open up wide opportunities for a deeper understanding of the phenomenon of Joseph Conrad and allow a new approach to understanding both the author’s personality and the key concepts in his work. In the course of the analysis, it was found that the concept of “water” in the writer’s works is cognitively multifaceted, polysemantic, and axiologically labeled. The peculiarities of its linguisticization have shown an extensive system of nominations for its designation, numerous conceptual meanings, and the ambivalent nature of the conceptualized concept, which confirms the importance of the corresponding image in the writer’s idiom and helps the reader to model the author’s image, realize the importance of his life experience, and understand the depicted events more deeply. All this gives grounds for the conclusion that the concept of “water” is a relevant feature of the writer’s idiom in Joseph Conrad’s short prose.
    Źródło:
    Studia Ukrainica Posnaniensia; 2023, 11, 1; 29-39
    2300-4754
    Pojawia się w:
    Studia Ukrainica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Experiencing parenthood in early adulthood
    Doświadczanie rodzicielstwa we wczesnej dorosłości
    Autorzy:
    Przybylska, Ewa Małgorzata
    Wajsprych, Danuta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/475413.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    rodzina
    ambiwalencja
    wieloznaczność przekazu kulturowego
    cykl życia
    wczesna dorosłość
    Family
    ambivalence
    ambiguity of cultural message
    life cycle
    early adulthood
    Opis:
    W artykule podjęto próbę przedstawienia sposobów doświadczania rodzicielstwa przez 17 młodych dorosłych, którzy stali się matkami/ojcami. Badanie przeprowadzono metodą fenomenograficzną. Jego celem było dokonanie opisu sposobu znaczeń, jakie młodzi rodzice nadają fenomenowi rodzicielstwa, co dla nich znaczy bycie rodzicem. Za twórcami fenomenograficznej metody badań przyjęto epistemologiczne założenie, że nie ma innego świata jak ten, którego człowiek doświadcza. Rodzinę uznano za szczególne miejsce uczenia się i doświadczania świata, które jawi się w świadomości młodych dorosłych jako koncepcja rodzicielstwa. Szczegółowe kategorie opisu, ujawniające koncepcje doświadczania rodzicielstwa okazały się dyskursywne i silnie powiązane z kontekstem. Ewidencyjnie zaznaczyła się kategoria ambiwalencji, co oznacza, że rodzicielstwo rozkłada się między skrajami doświadczenia i znacznie wykracza poza edukacyjny kontekst wychowania. Okoliczności towarzyszące doświadczaniu rodzicielstwa są silnie związane z przekazami kulturowymi wysyłanymi do grup i jednostek przez różnego rodzaju agendy świata społecznego. Nasi rozmówcy okazali się całkowicie w nie uwikłani. Utwierdza to w przekonaniu, że problem praktyki edukacyjnej związanej z doświadczeniem rodzicielstwa lokuje ją w świecie współczesnej kultury, rozdartej wieloznacznością, chaosem zmieniających się ofert, nasyconej złożonością kultury, „odwracalnej”, której treści podlegają ciągłej rekonstrukcji. Dostarcza to istotnych przesłanek do budowania teorii uczenia się przez całe życie.
    This article attempts to present ways of experiencing parenthood among 17 young adults who have become mothers/fathers. The study was carried out using the phenomenographic method, which sought to describe how the young parents gave meanings to the phenomenon of parenthood; what it meant for them to be a parent. Based on the approach designed by the creators of the phenomenographic research method, we made the epistemological assumption that there is no other world besides the one that an individual experiences. A family was recognised as a special place for learning and experiencing the world, which appears to young adults as a concept of parenthood in their consciousness. The detailed categories of description, revealing concepts of experiencing parenthood, proved to be discursive and strongly context-related. There was considerable ambivalence in the findings, indicating that parenthood fluctuates between polar interpretations of experience and significantly goes beyond an educational context of upbringing. The circumstances accompanying experiencing of parenthood are strongly connected with cultural messages conveyed to groups and individuals by various lifeworld agencies: our interviewees proved to be completely embedded in them. Our findings support the hypothesis that the problem of educational practice connected with experiencing parenthood places it in the world of contemporary culture, which is torn apart by ambiguity and chaos of changing offers, as well as complexity-saturated “reversible” culture, the contents of which are subject to constant reconstruction. This provides essential reasons for developing a theory of lifelong learning in the family.
    Źródło:
    Family Forum; 2019, 9; 151-172
    2084-1698
    Pojawia się w:
    Family Forum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    [rec.] Lech Witkowski, Psychodynamiki i ich struktura. Studia z humanistyki stosowanej, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2020
    Autorzy:
    Muszyńska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2031181.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-16
    Wydawca:
    Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    duality
    ambivalence
    oscillation
    versus. development psychodynamics
    double hermeneutic
    “humanistic management”
    dwoistość
    ambiwalencja
    oscylacja
    versus. psychodynamiki rozwoju
    podwójna hermeneutyka
    zarządzanie humanistyczne”
    Opis:
    Autorka tekstu napisanego w formie artykułu recenzyjnego, prześledziła najważniejsze pojęcia związane z proponowanymi przez Lecha Witkowskiego studiami humanistyki stosowanej. Dotyczą one głównej kategorii versus jako życiodajnej w poszczególnych fazach rozwoju, jego spiralnych splotów, uwikłanych w kryzysy w cyklu życia. Odkrywanie psychodynamik rozwoju, ich stuktur i uwarunkowań stanowi poważne i zajmujące studium dla wielu adresatów: pedagogów, psychologów, socjologów, literaturoznawców, artystów i innych.         
    The author of the text, written in the form of a review article, traced the most important concepts related to the studies of applied humanities proposed by Lech Witkowski. They concern the main category of versus as life-giving in particular stages of development, its spiral tangles, entangled in crises in the life cycle. Discovering the psychodynamics of development, their structures and conditions is a serious and engaging study for many addressees: educators, psychologists, sociologists, literary scholars, artists and others.
    Źródło:
    Podstawy Edukacji; 2020, 13; 227-236
    2081-2264
    Pojawia się w:
    Podstawy Edukacji
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ambiwalencje wstrętu. O nienasyceniu wymiotu w dwubiegunowych inkluzjach J. Kristevej i J.P. Sarterea dla pedagogiki
    AMBIVALENCES OF REPULSION. ON INSATIABILITY OF NAUCEA WITHIN BIPOLAR INCLUSIONS IN KRISTEVA, AND SARTRE FOR PEDAGOGY
    Autorzy:
    Jaworska-Witkowska, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/579468.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Kujawsko-Pomorska Szkoła Wyższa w Bydgoszczy
    Tematy:
    abjekt
    abjektywna matka
    ambiwalencja
    mdłości
    nienasycenie
    wstręt
    wymiot
    Kristeva
    Lacan
    Sartre
    psychopedagogika
    Abject
    abjective mother
    ambivalence
    disgust
    insatiability
    naucea
    psychopedagogy
    repulsion
    vomiting
    Opis:
    Artykuł wprowadza w rozwinięcia wskazujące na ambiwalencje nienasycenia wstrętu w pracach Kristevej, Lacana i Sartre’a z próbą podsumowań dotyczących kontekstów interesujących pedagogikę i psychopedagogikę. Dokonuje się to w następujących krokach, wyrażanych nazwami poszczególnych paragrafów: (1) Wstręt, czyli o rzeczy nienasyconej a nieswoiście Realnej, bo „...jak się zdaje, nadchodzi z zewnątrz lub rozsadza od wewnątrz” i „właściwie nie ma określonego przedmiotu”; (2) Abiektywna matka. Granica i tabu „rzeczy macierzyńskiej”; (3) Nienasycenie wymiotu; (4) Wstręt jako „gwałtowny i mroczny bunt bytu”; (5) Mdłości jako nie dająca się nasycić odmowa bycia. Samobójstwo jako doświadczenie wyobraźni; (6) Niechciana bliskość, natarczywa obecność, nieakceptowana inność... O symbolicznej autokastracji w nienasyconym kole transformacji materii; (7) Nieznośna lepkość bytu. Uścisk, który dopada; (8) Ambiwalencja „okrutnej rozkoszy” wstrętu. Nasycenie jako paradygmat psychopedagogiki wstrętu w dziesięciu otwarciach pedagogicznych (zakończenie).
    The paper introduces contexts indicating ambivalences of insatiability of disgust in works by Kristeva, Lacan and Sartre with an effort to synthetise ideas concerning pedagogy and psycho-pedagogy. It has been made in the following steps, named by the sequence of titles of paragraphs: (1) Disgust, or concerning isatiable Real since „...it seems to appear from outsider or to make the interior explode” and „actually has no definite object”; (2) The abjective mother. The frontier and taboo of a „maternal thing”; (3) insatiability of vomiting; (4) Disgust as „a violent and dark mutiny of being” (5) Naucea as an insatiable refusal to be. Suicide as an experience of imagination; (6) Undesired nearness, an insistient presence, unaccepted otherness... On a symbolic self-castration within insatiable circle of transformation of matter; (7) Unbearable viscosity of being. The embrace that hunts down; (8) The ambivalence of a ‘cruel delight’. Saturation as a paradigm for psychopedagogy of disgust within ten new openings, to conclude.
    Źródło:
    Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji; 2016, 11; 97-125
    1896-5903
    Pojawia się w:
    Rocznik Naukowy Kujawsko-Pomorskiej Szkoły Wyższej w Bydgoszczy. Transdyscyplinarne Studia o Kulturze (i) Edukacji
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies