Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "nadwrazliwosc" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Mechanizmy patogenetyczne IgE-zależne i IgE-niezależne w nadwrażliwości pokarmowej u dzieci i młodzieży
Pathogenic mechanisms of IgE-dependent and IgE-independent in food hypersensitivity in children and youth
Autorzy:
Kaczmarski, Maciej
Plewa, Katarzyna
Mikusek, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031547.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
alergia
dzieci
młodzież
nadwrażliwość pokarmowa
patogeneza alergii
Opis:
According to the current terminology of the European Academy of Allergy and Clinical Immunology, incorrect, repeated reaction to ingested or eaten food that is well tolerated by healthy individuals is called the body’s sensitivity. We share it, because of the pathogenetic mechanisms, to immune or non-immune. The first group includes patients with food allergy, in which symptoms are the result of the participation of IgE antibodies. The group responded with an adverse food allergy affects about 8% of young children and most can be attributed to their body’s reaction to cow milk. The most important allergens responsible for the process of sensitization and/or development of food hypersensitivity are considered: cow milk, egg, fish, crustaceans, shellfish, nuts, soy, wheat. Immunological mechanisms responsible for most clinical manifestations of food hypersensitivity, correspond to the classification determined by the Gell and Coombs and are or may be: IgE-dependent, IgE-independent or mixed. Clinical signs of food allergy are very rich. The diagnosis of food hypersensitivity is a difficult and iterative process, because we do not have an easy, cheap, sensitive and specific test to facilitate this task. The diagnosis of allergy is to prove the causal dependencies between the consumption of harmful food, and the onset of symptoms. From immunological methods we have the ability to recognize food allergy IgE-dependent and determination of serum total IgE and allergen specific IgE. This pathogenetic mechanism is detected by performing skin tests such as “prick” with food or air allergens. With respect to clinical response induced by IgE-independent mechanisms, we have the possibility of making atopy patch tests with food allergens. In food hypersensitivity there is no single universal diagnostic test. To bring the proper diagnosis the most important is the oral provocation and elimination test. The basis for the treatment of this disease is elimination diet.
Według aktualnie obowiązującej terminologii Europejskiej Akademii Alergologii i Immunologii Klinicznej nadwrażliwość organizmu to nieprawidłowa, opaczna i powtarzająca się reakcja na spożyty lub spożywany pokarm, który jest dobrze tolerowany przez osoby zdrowe. Ze względu na mechanizm patogenetyczny dzielimy ją na immunologiczną lub nieimmunologiczną. Do pierwszej grupy należą chorzy z alergią pokarmową, u których objawy chorobowe są wynikiem udziału przeciwciał IgE. Alergicznie na szkodliwy pokarm reaguje około 8% małych dzieci, w większości nadwrażliwość pokarmowa jest u nich wywołana reakcją organizmu na białka mleka krowiego. Za najważniejsze alergeny odpowiedzialne za proces uczulenia i/lub rozwoju nadwrażliwości pokarmowej uważane są: białka mleka krowiego, białka jaja, ryby, skorupiaki, mięczaki, orzechy, soja, pszenica. Klinika alergii pokarmowej jest bardzo bogata. Rozpoznanie nadwrażliwości pokarmowej to trudny i wieloetapowy proces, gdyż nie dysponujemy łatwym, tanim, czułym i swoistym testem ułatwiającym to zadanie. Podstawą rozpoznania alergii jest udowodnienie zależności przyczynowo-skutkowej między spożyciem szkodliwego pokarmu a wystąpieniem objawów. Z metod alergologiczno-immunologicznych dysponujemy możliwością rozpoznawania alergii pokarmowej IgE-zależnej i oznaczenia w surowicy IgE całkowitej oraz alergenowoswoistych IgE. Ten mechanizm patogenetyczny reakcji wykrywa się poprzez wykonanie testów skórnych typu prick z alergenami pokarmowymi i/lub powietrznopochodnymi. W odniesieniu do reakcji klinicznych wywołanych mechanizmami IgE-niezależnymi dysponujemy możliwością wykonania płatkowych testów skórnych z alergenami pokarmowymi. W nadwrażliwości pokarmowej nie ma jednego, uniwersalnego testu diagnostycznego. Dla postawienia właściwej diagnozy decydujące znaczenie ma doustna próba prowokacji i eliminacji. Podstawą w leczeniu przyczynowym tej patologii jest dieta eliminacyjna.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2010, 6, 4; 260-267
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy alergia, astma lub nadwrażliwość na niesteroidowe leki przeciwzapalne jest czynnikiem ryzyka rozwoju określonego fenotypu przewlekłego zapalenia zatok?
Autorzy:
Stryjewska-Makuch, Grażyna
Janik, Małgorzata
Kolebacz, Bogdan
Ścierski, Wojciech
Lisowska, Grażeyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397504.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
alergia
astma
chirurgiczne operacje nosa
nadwrażliwość
zapalenie zatok
Opis:
Wstęp: CRS jest złożoną, układową chorobą dotyczącą ponad 10% populacji. Rozróżniamy dwa główne jej fenotypy: CRSwNP i CRSsNP. W populacji kaukaskiej obserwuje się markery stanu zapalnego typowe dla profilu Th1 u chorych z CRSsNP, natomiast markery profilu Th2 i Th17 u osób z CRSwNP. Zapalenie Th2 widoczne jest w fenotypie CRSwNP ze współistniejącą alergią, astmą i nadwrażliwością na NLPZ. Cele: Celem pracy była ocena, na podstawie własnego materiału, czy alergia, astma lub nadwrażliwość na NLPZ jest czynnikiem ryzyka rozwoju określonego fenotypu CRS. Podjęto również próbę zbadania wpływu wymienionych chorób współistniejących na zaawansowanie stanu zapalnego w zatokach oraz rozległość ESS. Metody: W latach 2006–2015 przeprowadzono ESS u 2217 pacjentów z różnym fenotypem CRS. Analizie poddano grupę chorych obciążonych: alergią, astmą oskrzelową i nadwrażliwością na NLPZ. Wyniki: Na podstawie regresji logistycznej stwierdzono, że wśród chorób współistniejących tylko astma (p < 0,0001) i nadwrażliwość na NLPZ (p = 0,0007) znacząco oddziałują na występowanie fenotypu z polipami, podczas gdy wpływ alergii jest statystycznie nieistotny (p = 0,1909). Zależność między rodzajem ESS a fenotypem CRS jest istotna statystycznie (p < 0,0001). Wnioski: Astma oskrzelowa i nadwrażliwość na NLPZ, w odróżnieniu od alergii, mają statystycznie istotny wpływ na występowanie fenotypu CRSwNP. Oddziaływanie alergii, astmy i nadwrażliwości na fenotyp zaobserwowano w grupie pacjentów poddanych najrozleglejszej operacji (ESS 4).
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2020, 74, 2; 8-16
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fatal outcome of anaphylaxis – triggers, cofactors, management, prevention and forensic aspects
Śmiertelny skutek anafilaksji – czynniki wyzwalające, kofaktory, postępowanie, zapobieganie i aspekty medyczno-sądowe
Autorzy:
Kycler, Maciej
Rzepczyk, Szymon
Świderski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43862884.pdf
Data publikacji:
2024-08-27
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
allergy
anaphylaxis
hypersensitivity
forensics
alergia
anafilaksja
nadwrażliwość
medycyna sądowa
Opis:
Anaphylaxis is a life-threatening condition characterized by a rapid onset, requiring immediate intervention. It occurs through immunologic or non-immunologic mechanisms and can be triggered by various factors such as foods, medications or insect venoms. The spectrum of symptoms is broad, with skin, respiratory, and gastrointestinal symptoms being most commonly observed. Diagnosis relies on clinical criteria, with the primary treatment involving the intramuscular administration of adrenaline. Prevention involves avoiding triggers and if avoidance is not possible, desensitization should be considered. Deaths from anaphylactic shock are rare and often result from delayed or improper medical assistance and the absence of witnesses to summon help. It is estimated that around 1% of anaphylactic shock cases result in death. Deaths from intentional attempts to induce anaphylactic reactions through suicide are rare. Postmortem diagnosis presents a challenge due to the lack of specific changes, therefore it is essential to thoroughly assess the circumstances of death, medical history and exclude other potential causes. Identifying factors that may trigger an anaphylactic reaction, such as ingested foods or contact with allergens is crucial. A rapid and accurate diagnosis is key to avoid errors resulting from post-mortem processes. Histopathological examinations and the measurement of biochemical markers, such as tryptase and IgE levels, may be helpful in determining the cause of death.
Anafilaksja to stan zagrażający życiu, charakteryzujący się szybkim przebiegiem i wymagający natychmiastowej interwencji. Zachodzi zarówno w mechanizmie immunologicznym, jak i nieimmunologicznym. Wywoływana jest przez różnorodne czynniki, takie jak pokarmy, leki czy jady owadów. Spektrum objawów jest bardzo szerokie; najczęściej obserwuje się objawy skórne, ze strony układu oddechowego oraz pokarmowego. Diagnostyka opiera się na kryteriach klinicznych, a głównym elementem leczenia jest domięśniowe podanie adrenaliny. Prewencja polega na unikaniu wyzwalaczy, a gdy nie jest to możliwe, należy rozważyć przeprowadzenie desensytyzacji. Zgony spowodowane wstrząsem anafilaktycznym są rzadkie i często wynikają z opóźnionej lub niewłaściwej pomocy medycznej oraz braku świadków, którzy mogliby wezwać pomoc. Szacuje się, że około 1% przypadków wstrząsu anafilaktycznego kończy się zgonem. Rzadko dochodzi do zgonu w wyniku samobójczych prób poprzez celowe wywołanie reakcji anafilaktycznej. Diagnostyka pośmiertna stanowi wyzwanie ze względu na brak specyficznych zmian, dlatego należy dokładnie ocenić okoliczności zgonu, historię medyczną oraz wykluczyć inne potencjalne przyczyny. Istotne jest zidentyfikowanie czynników mogących wywołać reakcję anafilaktyczną, takich jak spożyte pokarmy czy kontakt z alergenami. Kluczowa jest szybka i dokładna diagnostyka w celu uniknięcia błędów wynikających z procesów rozkładu ciała po śmierci. Badania histopatologiczne oraz oznaczenie markerów biochemicznych, takich jak poziomy tryptazy i IgE, mogą być pomocne w ustaleniu przyczyny zgonu.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2024, 78; 187-196
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies