Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Administrative law" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    O potrzebie alternatyw dla sądowego rozstrzygania sporów pomiędzy władzami administracyjnymi a podmiotami prywatnymi w świetle Zalecenia Komitetu Rady Ministrów R (2001)9
    On The Alternatives To Litigation Between Administrative Authorities And Private Parties According To The Recommendation Of The Committee Of The Council Of Ministers R (2001)9
    Autorzy:
    Chludziński, Bartłomiej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/927632.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    administrative law
    alternative dispute resolution
    administrative courts
    mediation
    Opis:
    The aim of the article is to explain the reasons for the introduction of mediation in administrative law. Mediation is presented in the light of the Recommendation of the Committee of the Council of Ministers R (2001)9 of 5 September 2001 on Alternatives to Litigation Between Administrative Authorities and Private Parties. The adoption of this act was justified by the situation of administrative courts in the member states of the Council of Europe. The common problems in the area of justice were the excessive number of court cases, excessive formalisation of court proceedings and a dispute resolution model that would disregard solutions that could satisfy both parties to the administrative dispute. It was also stated that these problems might have a negative impact on citizens’ access to justice and lead to the violation of the rights of the parties to court proceedings, referred to in Article 6 par. 1 of the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms. The measures that may constitute an alternative to the judicial resolution of administrative disputes in the Recommendation include: internal control of administrative acts, amicable proceedings/conciliation, mediation, settlement and arbitration. This Recommendation has shaped the Polish solutions in the field of introducing alternative dispute resolution methods to administrative law. However, in the realities of the Polish legal conditions included in the Recommendation, the proposals have become an incentive to introduce only the institution of mediation. First, it became part of the court-administrative proceedings, and then it was introduced to the administrative proceedings. Currently, when after the introduction of mediation to the Code of Administrative Procedure, the use of ADR methods under administrative law has again become the subject of a broader interest in the doctrine, it is worth recalling the reasons why in 2001 the Council of Europe recommended introducing alternatives to national legal orders.
    Źródło:
    Studia Prawa Publicznego; 2018, 4 (24); 83-100
    2300-3936
    Pojawia się w:
    Studia Prawa Publicznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zagadnienie unifikacji przepisów regulujących stosunek służbowy funkcjonariuszy służb mundurowych
    Autorzy:
    Szustakiewicz, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/501593.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-29
    Wydawca:
    Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Tematy:
    służby mundurowe
    stosunek służbowy
    prawo administracyjne
    prawo pracy
    sądy administracyjne
    uniformed services
    service relationship
    administrative law
    labor law
    administrative courts
    Opis:
    Obecnie w Polsce działa dziesięć służb mundurowych: Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencja Wywiadu, Policja, Straż Graniczna, Państwowa Straż Pożarna, Służba Kontrwywiadu Wojskowego, Służba Wywiadu Wojskowego, Centralne Biuro Antykorupcyjne, Służba Ochrony Państwa oraz Straż Więzienna. Stosunek prawny łączący funkcjonariuszy z poszczególnymi służbami, regulujący zasady przyjmowania kandydatów do tych służb, prawa i obowiązki funkcjonariuszy oraz zasady odpowiedzialności dyscyplinarnej jest nazywany stosunkiem służbowym. Polski ustawodawca zdecydował się – mimo wielu podobieństw – uregulować przepisy dotyczące stosunków służbowych dla każdej ze służb oddzielnie. Powoduje to problemy w interpretacji tych przepisów zarówno przez organy administracji, jak i sądy. Dlatego też lepszym rozwiązaniem byłoby zawarcie przepisów, o których mowa, dotyczących wszystkich służb mundurowych, w jednym akcie prawnym.
    In modern Poland there are ten uniformed services: Internal Security Agency, Foreign Intelligence Agency, Police, Border Guard, State Fire Service, Military Counterintelligence Service, Military Intelligence Service, Central Anti-Corruption Bureau, State Protection Service and Prison Guard. The legal relationship between officers and individual services regulates the rules of admission to these services, the rights and duties of officers and the principles of disciplinary liability – and it is called a service relationship. The Polish legislator decided, despite many similarities, to regulate the service relationship for each of the services separately. This causes problems in the interpretation of these regulations by both administrative authorities and courts. Therefore, a better solution would be to regulate the service relationship for all uniformed services in one legal act.
    Źródło:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2019, 11, 21; 82-95
    2080-1335
    2720-0841
    Pojawia się w:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rekwizycje na ziemiach polskich w latach 1919–1920 w świetle ustawodawstwa i orzecznictwa sądowego
    Requisitions on Polish Soil in 1919-1920 in the light of the legislation and judicial decisions
    Autorzy:
    Konarski, Marcin Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1395738.pdf
    Data publikacji:
    2021-07-12
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    II Rzeczpospolita
    prawo administracyjne
    świadczenia wojenne
    prawo wojenne
    rekwizycje
    rozkaz wojskowy
    sądownictwo administracyjne
    Second Polish Republic
    administrative law
    wartime duties
    law of war
    requisitioning
    military command
    administrative courts
    Opis:
    Będąca przedmiotem niniejszej analizy instytucja rekwizycji przynależy do materii związanych z obowiązkiem ponoszenia świadczeń rzeczowych przez ludność znajdującą się na obszarze działań zbrojnych, stanowiąc pole zainteresowania przede wszystkim nauki prawa międzynarodowego publicznego i prawa administracyjnego. Instytucja rekwizycji wojennej, rozumianej jako sposób pozyskiwania na potrzeby zaopatrzenia wojsk istotnych z jego punktu widzenia przedmiotów, posiada wielowiekową tradycję i pozostaje związana z działaniami wojennymi prowadzonymi na przestrzeni wieków przez poszczególne narody i państwa. Celem artykułu jest analiza zagadnień normatywnych związanych ze stosowaniem tej instytucji przez wojsko polskie w okresie wojny polsko-bolszewickiej 1920 r., w świetle ówczesnego ustawodawstwa regulującego tę materię oraz orzecznictwa sądów polskich w tym zakresie po zakończeniu działań wojennych.  
    The institution of requisitioning, analysed in this article, belongs to the area of research related to the obligation to provide in-kind contributions by the population in the area of military operations. It is primarily an area of interest for the study of international public law and administrative law. The institution of war requisitioning, understood as a way of obtaining items important for the supply of troops, has a centuries-long tradition and is connected with warfare carried out by individual nations and States over the centuries. The aim of the article is to analyse normative issues related to the use of this institution by the Polish army during the Polish-Bolshevik War of 1920, in light of the legislation regulating on this matter at that time and decisions of Polish courts in this area after the end of warfare.  
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2021, 2; 81-101
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O potrzebie nowelizacji przepisów o zachowaniu terminu w postępowaniu administracyjnym (art. 57 § 5 k.p.a.) i sądowo-administracyjnym (art. 83 § 3 p.p.s.a.).
    The need for the amendment of the provisions relating to the terms in administrative procedure act and in administrative court’s procedure act.
    Autorzy:
    Krawiec, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/443593.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    terminy
    postępowanie administracyjne
    sądy administracyjne
    zakaz dyskryminacji
    prawo europejskie
    terms
    administrative procedure
    administrative courts
    non-discrimination
    European law
    Opis:
    W artykule niniejszym wykazano potrzebę nowelizacji przepisów kodeksu postępowania administracyjnego oraz ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w zakresie zachowania terminu, gdy pismo nadano w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego. Wymagana zmiana odnosiłaby się do rozszerzenia możliwości zachowania terminu także w sytuacji, gdy pismo nadano w placówce pocztowej działającej w jednym z państw Unii Europejskiej. Jak się wydaje, względy wynikające z konieczności respektowania prawa Unii Europejskiej, w tym wprowadzeniew pełnym zakresie zakazu dyskryminacji ze względu na przynależność państwową, decydować muszątakże o zmianie stosownych przepisów.
    The letter given to the Polish public post office makes, that the deadline will not be compromised.This is necessary, to change the provisions of Polish Administrative Procedure Act and in Administrative Court’s Procedure Act: in the future also the letter given in the European public posts will should make, that the deadline will not be compromised. The initiation of a full range of non-discrimination on grounds of nationality, must also decide to amend the relevant provisions of Polish Administrative Procedure Act and in Administrative Court’s Procedure Act.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2013, 13; 141-145
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Udział Rzecznika Praw Dziecka w postępowaniu sądowoadministracyjnym
    Participation of the Children’s Ombudsman in Administrative Court Proceedings
    Autorzy:
    Jaworska-Wołyniak, Malwina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2074787.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    administrative courts
    case law
    the Children’s Ombudsman.
    sądy administracyjne
    orzecznictwo
    Rzecznik Praw Dziecka
    Opis:
    The publication aims at presenting the problem of participation of the Children’s Ombudsman in administrative court proceedings, based on the analysis of case law available in the Administrative Courts Case Law Database. Referenced judicial decisions demonstrate that while actions taken by the Children’s Ombudsman in the administrative court proceedings focus on the necessity of protecting the rights of the youngest ones, the Ombudsman’s activity is limited by the nature of the judicial activity of administrative courts within the polish legal framework and by their subject-matter jurisdiction.
    Celem publikacji jest przedstawienie problematyki udziału Rzecznika Praw Dziecka w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Na jej potrzeby dokonano analizy orzecznictwa dostępnego w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych. Przywołane rozstrzygnięcia pokazują, że podejmowane przez Rzecznika Praw Dziecka w postępowaniu sądowoadministracyjnym działania są ukierunkowane na potrzebę ochrony praw najmłodszych, ale aktywność ta jest zarazem limitowana charakterem funkcjonowania w polskim porządku prawnym sądów administracyjnych i ich właściwością rzeczową.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 3(67); 189-199
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zasada praworządności wyznacznikiem kontroli działań administracji publicznej realizowanej przez prokuratora w ramach postępowania administracyjnego
    The principle of the rule of law as the determiner of control of public administration implemented by the Prosecutor in administrative proceedings
    Autorzy:
    Kozicka, Beata
    Pierzchała, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/697677.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    rule of law
    prosecutor
    administrative courts
    action brought before the court
    prosecutor’s objection
    Opis:
    Opus iustitiae PAX – the properly shaped dimension of justice is a guarantee of peaceful – not based on a conflict and violence – relations between citizens and the state. These words fully reflect the leading thought of this study. It is the concern for a good law and a state governed by the rule of law, which lies at the foundation of actions taken within the scope of legal means by the Prosecutor’s Office that – as the “custodian of law” – is entitled to in the sphere of control over administration. Administrative courts execute justice as a separate part of judicial power. Justice and law are conditions for an effective state, good governance and social peace, which have accompanied us for centuries. Administrative courts uphold the principle of equality before the law, which is regulated by Art. 21, par. 1 of the Constitution of the Republic of Poland. Since it is administrative courts which – by performing tasks of control over the activity of public administration – become the guarantee of realization of the above-mentioned principle, their position and range of cognition in the situation of launching administrative-court proceedings by the Prosecutor were presented in the work.
    Źródło:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2018, 16, 1 (3); 19-36
    2658-1922
    Pojawia się w:
    Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Personal liability of managers of undertakings for infringements of competition law in the Republic of Lithuania: the sanctions regime from the perspective of the principle of legal certainty
    Autorzy:
    Moisejevas, Raimundas
    Nasutavičienė, Justina
    Puksas, Andrius
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158406.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-12
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
    Tematy:
    personal liability
    infringements of Competition Law
    Competition
    Council
    administrative courts
    principle of legal certainty
    sanctions
    Opis:
    This article focuses on the personal liability of managers of undertakings for breaches of competition law. This article starts with a review of the sanction regime for managers of undertakings according to the Competition law of the Republic of Lithuania. Reviewed are legal provisions and judicial practice of the Lithuanian courts starting from 2017, that is, when the first request to sanction a manager of an undertaking was submitted to the court by the Competition Council (CC). It is pointed out that in most cases the courts do not fully accept the requests of the CC with respect to the severity of the sanctions to be imposed on managers. The second part of the Article comprehensively analyses the case-law of administrative courts of the Republic of Lithuania, and presents key elements of the imposition of sanctions on company managers. Firstly, in exceptional circumstances, courts may impose a lower penalty than the one specified by competition law. Secondly, the courts may impose both, the main sanction as well as an additional one, or any of them. Thirdly, the level of sanctions should be determined the light of the fines imposed on undertakings for their infringements of competition law. The article concludes with a short summary.
    Cet article se concentre sur la responsabilité personnelle des dirigeants d’entreprise pour les infractions au droit de la concurrence. Cet article commence par l’examen du régime de sanction des dirigeants d’entreprises selon la loi sur la concurrence de la République de Lituanie. Nous examinons les dispositions légales et la pratique judiciaire des tribunaux lituaniens à partir de 2017, date à laquelle la première demande de sanction à l’encontre d’un dirigeant d’entreprise a été déposée. Il est souligné que dans la plupart des cas, les tribunaux ne satisfont pas entièrement les demandes du Conseil de la concurrence en ce qui concerne la sévérité des sanctions imposées aux dirigeants. Dans la deuxième partie de l’article, nous analysons en détail la jurisprudence des tribunaux administratifs de la République de Lituanie et révélons les éléments clés pour l’imposition de sanctions aux dirigeants. Premièrement, dans des circonstances exceptionnelles, les tribunaux peuvent imposer une sanction inférieure à celle prévue par la loi. Deuxièmement, les tribunaux peuvent imposer à la fois des sanctions principales et des sanctions supplémentaires ou n’importe laquelle d’entre elles. Troisièmement, le niveau des sanctions doit être déterminé à la lumière des amendes imposées aux entreprises pour des infractions au droit de la concurrence. L’article se termine par un bref résumé.
    Źródło:
    Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies; 2022, 15, 25; 87-108
    1689-9024
    2545-0115
    Pojawia się w:
    Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Constitution, Judicial Review, and the Rule of Law in the Jurisprudence of Administrative Courts in Poland
    Autorzy:
    Marcin, Wiącek,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/902997.pdf
    Data publikacji:
    2019-05-04
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    rule of law
    Constitution
    administrative courts
    Supreme Administrative Court
    Constitutional Tribunal
    application of the Constitution
    judicial review of law
    zasada państwa prawnego
    Konstytucja
    sądy administracyjne
    Naczelny Sąd Administracyjny
    Trybunał Konstytucyjny
    stosowanie Konstytucji
    sądowa kontrola konstytucyjności prawa
    Opis:
    In the light of Article 184 of the 1997 Constitution administrative courts verify the lawfulness of administrative decisions and some other acts of public administration. Furthermore, administrative courts may review the lawfulness, including the compliance with the Constitution, of the so called “enactments of local law” (referred to in Articles 87(2) and 94 of the Constitution). Pursuant to Article 8(2) of the Constitution “The provisions of the Constitution shall apply directly, unless the Constitution provides otherwise”. This constitutional competence is addressed, inter alia, to courts. In practice, administrative courts apply Constitution in three ways: 1) pro-constitutional interpretation of laws, 2) referring the so called questions of law to the Constitutional Tribunal, 3) ruling in a case directly on the basis of a constitutional provision. The provision applied by administrative courts in most cases is Article 2 of the Constitution, which stipulates that “The Republic of Poland shall be a democratic state governed by the rule of law (…)”. The Article is focused on most important cases in which the rule of law principle was applied. Administrative courts, as well as other courts and the Constitutional Tribunal, consider the rule of law principle to be the source of several detailed principles, e.g. the certainty of law, the lex retro non agit principle, the loyalty of the State towards citizens, the citizens’ trust in the State and the law, the principle of proportionality. Each of these principles was referred to in the large number of administrative courts’ judgments as the basis of a ruling. This proves that the Constitution, in particular the rule of law principle, is one of the instruments utilized by administrative courts’ judges in their everyday work.
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2019, 79; 92-106
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawo do sądu w sprawach dotyczących ochrony klimatu w świetle Konwencji z Aarhus a orzecznictwo sądowoadministracyjne
    Right to Court in Climate Matters in the Light of the Aarhus Convention and the Case Law of Polish Administrative Courts
    Autorzy:
    Kalisz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096029.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Aarhus Convention
    climate protection
    environmental law
    climate law
    human rights
    administrative courts
    case law
    Konwencja z Aarhus
    ochrona klimatu
    prawo ochrony środowiska
    prawo klimatu
    prawa człowieka
    sądy administracyjne
    orzecznictwo
    Opis:
    Climate law is a fast-developing branch of law. It is regulated in a multi-centric way, since as a global issue, it needs systemic solutions that would be broader than national ones. Climate protection can also be achieved through the implementation of human rights, including the right to court. Thus, the multi-level regulation as a lex generalis is accompanied with a lex specialis regulation governing the right to court from a collective perspective and linked strictly with climate law under Article 9 of the Aarhus Convention. The theoretical and indirect aim of the article is to emphasise the relationship of environmental law in general and climate law in particular with human rights, using the example of the right to court. The direct and practical aim is to demonstrate in a horizontal manner the role of the Convention in the case law of the Polish Supreme Administrative Court. The essence of the problem is the finding of the lack of direct effect of the Convention, which weakens this protection. The article is of a scientific and research nature and the analysis of the previous case law may have cognitive value for practice. The first part provides a theoretical and legal outline of introductory issues, showing the links between human rights and climate law and the scope of application of the Aarhus Convention. The second part, concerning research materials and methods, contains an analysis of the provisions of Article 9 of the Convention made using the logical-linguistic method and teleological interpretation. The third part shows the results of the interpretation search carried out by the Supreme Administrative Court, some of them being widely accepted and some controversial. Polish administrative courts, when deciding on environmental matters under Polish administrative law, co-apply together with Polish national law the normative acts of European law, including the Aarhus Convention. However, the wording of its provisions precludes, according to the established case law, the possibility of their direct application, thus pointing to the importance of legislative actions, and administrative courts cannot substitute the legislature in this activity. It was noted in the conclusion that the implementation of the Convention is “generally correct”, which does not mean, however, that it implements the Aarhus-type principles in full and comprehensive.
    Prawo klimatu stanowi bardzo dynamiczną gałąź prawa. Jest regulowane multicentrycznie, gdyż jako problem globalny potrzebuje szerszych niż państwowe rozwiązań systemowych. Ochrona klimatu może się odbywać również poprzez realizację praw człowieka, w tym prawa do sądu. Do wielopoziomowej regulacji jako lex generalis dochodzi więc regulacja lex specialis, w myśl której prawo do sądu uregulowano w ujęciu kolektywnym i powiązano stricte z prawem klimatu w art. 9 Konwencji z Aarhus. Celem teoretycznym i pośrednim artykułu jest zaakcentowanie związku prawa ochrony środowiska w ogólności, a prawa klimatu w szczególności, z prawami człowieka na przykładzie prawa do sądu. Celem bezpośrednim i praktycznym jest ukazanie w sposób przekrojowy roli Konwencji z w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA). Istotę problemu stanowi uznanie braku bezpośredniej skuteczności Konwencji, co osłabia wspomnianą ochronę. Artykuł ma charakter naukowo-badawczy, a analiza dotychczasowego orzecznictwa może mieć wartość poznawczą dla praktyki. Pierwsza część zawiera rys teoretycznoprawny i dotyczy zagadnień wprowadzających, ukazując połączenia praw człowieka z prawem klimatu oraz zakres obowiązywania Konwencji z Aarhus. Druga część dotyczy materiałów i metod badawczych oraz zawiera analizę przepisów art. 9 Konwencji dokonaną przy użyciu metody logiczno-językowej i celowościowej wykładni. W części trzeciej ukazano – niekiedy niebudzące kontrowersji, niekiedy dyskusyjne – rezultaty poszukiwań interpretacyjnych dokonywanych przez NSA. Orzekając w sprawach środowiskowych wynikających z polskiego prawa administracyjnego, NSA współstosuje z prawem krajowym akty normatywne należące do prawa europejskiego, w tym także Konwencję. Jednak sposób sformułowania jej przepisów wyklucza, w myśl linii orzeczniczej, możliwość ich bezpośredniego zastosowania, podnosząc tym samym ważkość działań legislacyjnych, a sądy administracyjne nie mogą zastąpić w tym zakresie ustawodawcy. W ramach konkluzji podkreślono, że implementacja Konwencji jest „zasadniczo prawidłowa”, co nie oznacza jednak implementacji w pełni realizującej Aarhus-type principles.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 5; 275-293
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Własność i zarząd urządzeniami wodnymi w orzecznictwie sądów administracyjnych
    Autorzy:
    Rotko, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1788202.pdf
    Data publikacji:
    2014-09-03
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    prawo wodne
    sądy administracyjne
    urządzenia wodne
    status prawny
    własność
    zarządzanie
    water law
    administrative courts
    water structures
    legal status
    property
    management
    Opis:
    The analysis undertaken in this article covers two issues: the legal status of water facilities and the methods of management of those devices that are owned by the State Treasury. The first one has not been the subject of interest of legal sciences for a long time. The doubts related to it were present in legal debate only through the case law of the administrative courts. The ground-breaking importance is held mainly by the judgment of the Supreme Administrative Court of 16 January 2009. It is the first judgment that settled on the legal status of the water facilities. The Administrative Court in Warsaw opined that the weir on the river was a part of the soil surface covered with fl owing water (river), however the Supreme Administrative Court questioned this view by affirming that such devices were subject to separate ownership and thus formed an exception to the principle of superficies solo cedit. Equally controversial is the governance of the water facilities owned by the State Treasury. The provisions of the Act on Water Law are inconsistent and incoherent. The problems arising in this context remain largely unnoticed in the case law of the administrative courts. The article is summed up by complex de lege ferenda conclusions, designed to remove incoherent and inconsistent provisions of the Water Law.
    Źródło:
    Studia Prawnicze; 2014, 3 (199); 85-117
    0039-3312
    2719-4302
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Brak notyfikacji komisji europejskiej ustawy o grach hazardowych a możliwość stosowania sankcji administracyjnych wobec podmiotów prowadzących gry hazardowe
    Lack of the notification the law on gambling to the european commission and the possibility of applying administrative sanctions against entities conducting economoc activity using gambling machin
    Autorzy:
    Gibasiewicz, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/890893.pdf
    Data publikacji:
    2018-08-08
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa Publicznego i Indywidualnego Apeiron w Krakowie
    Tematy:
    hazard
    ustawa o grach hazardowych
    Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej
    sądy administracyjne
    Naczelny Sąd Administracyjny
    Unia Europejska
    notyfikacja
    gambling
    the law on gambling
    the Court of Justice of the European Union
    administrative courts
    the Supreme Administrative Court
    the European Union
    the notification
    Opis:
    Cel: Celem niniejszego artykułu jest przybliżeniem kwestii stosowania przez sądy administracyjne art. 14 ust. 1 oraz 89 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 19.11.2009 r. o grach hazardowych, które to przepisy nie zostały notyfikowane Komisji Europejskiej pomimo takiego wymogu wynikającego z prawa unijnego, tj. art. 8 ust. 1 oraz art. 1 pkt 11 Dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r., ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego, zmienionej dyrektywą Rady 2006/96/WE z dnia 20 listopada 2006 r. Wprowadzenie: W treści artykułu analizowane są stanowiska zajmowane przez polskie sądy administracyjne w tym zakresie oraz dokonywana jest ich ocena w kontekście prawa unijnego, orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz podstawowych zasad prawoznawstwa oraz teorii prawa. Szczególnie eksponowana jest kwestia powiązania oraz relacji tych dwóch przepisów ustawy o grach hazardowych. Metodologia: Praca oparta jest na metodzie formalno-dogmatycznej, bowiem odwołuje się do konkretnych przepisów prawa zarówno krajowego, jak i unijnego oraz prezentuje sposób ich interpretacji oraz konsekwencje subsumpcji określonych stanów faktycznych i prawnych w orzecznictwie krajowym oraz unijnym. Omawiana w niej jest także bardzo ważna uchwała dla analizowanego zagadnienia – uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 maja 2016 roku. Autor analizuje także zasadę estoppel w odniesieniu do nakładania kar administracyjnych na podmioty prywatne, pomimo tego, że to państwo nie wykonało ciążącego na nim obowiązku notyfikacji przepisów technicznych Komisji Europejskiej. Wnioski: Pracę zamykają wnioski końcowe, z których wynika, iż polskie sądy administracyjne w tym Naczelny Sąd Administracyjny, w zdecydowanej większości w sposób błędny odczytały relację pomiędzy treścią art. 14 ust. 1 oraz 89 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 19.11.2009 r. o grach hazardowych, ignorując przy tym dorobek orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz fundamentalne zasady prawa unijnego. Istnieją w tym zakresie jednak nieliczne wyjątki, tj. odmienne orzeczenia sądów administracyjnych, czy też zdania odrębne zgłoszone do nieprawidłowych rozstrzygnięć.
    The aim: The purpose of this article is to present the application of Article 14 paragraph 1 and Article 89 paragraph 1 point 2 of the Act of 19 November 2009 on gambling law by the administrative courts. These provisions have not been notified to the European Commission in spite of such a requirement under EU law – Art. 8 paragraph 1 and Art. 1 point 11 of Directive 98/34/EC of the European Parliament and of the Council of 22 June 1998 laying down a procedure for the provision of information in the field of technical standards and regulations and rules on information society services, as amended by Council Directive 2006/96/EC of 20 November 2006. Introduction: In the article, the positions taken by the Polish administrative courts in this area are analyzed and their assessment is made in the context of EU law, the case law of the Court of Justice of the European Union and fundamental principles of jurisprudence and legal theory. Particularly, the question of linkage and the relationship of these two provisions of the law on gambling is exposed. The methodology: The work is based on the formal-dogmatic method, because it refers to the specific provisions of the law both national and EU, and shows their interpretation and implications of subsumption of specific facts and the legal issues in the national and EU jurisprudence. It also discusses – very important for the clarifying the analyzed issues – Resolution of the Supreme Administrative Court of 16 May 2016 year. The author also analyzes the principle of estoppel in relation to the imposition of administrative penalties on private parties, despite of the fact that a State did not fulfill its obligation to notify technical regulations to the European Commission. Conclusions: The work ends up with the conclusions, which show that the Polish administrative courts including the Supreme Administrative Court, in the vast majority erroneously red out the relationship between the content of Art. 14 paragraph 1 and Art. 89 paragraph 1 point 2 of the Act of 19.11.2009 r. on gambling ignoring the achievements of the Court of Justice of European Union and the fundamental principles of EU law. There are in this field, however, a few exceptions, ie. different rulings of administrative courts or dissenting opinions to incorrect judicial decisions.
    Źródło:
    Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje; 2017, 26; 81-101
    2299-4033
    Pojawia się w:
    Kultura Bezpieczeństwa. Nauka – Praktyka – Refleksje
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Udostępnianie informacji publicznej przez partie polityczne
    Act on Access to Public Information and transparency of political parties in Poland
    Autorzy:
    Szczęch, Norbert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046978.pdf
    Data publikacji:
    2017-03-31
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    informacja publiczna
    zasada jawności
    partie polityczne
    finansowanie działalności partyjnej
    dostęp do informacji
    right to information
    transparency
    political parties
    access to information
    case law
    administrative courts
    Opis:
    Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej oraz Ustawa z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej gwarantują prawo dostępu do informacji dotyczącej działalności organów władzy publicznej oraz podmiotów wykonujących zadania publiczne. Partie polityczne są zobowiązane ustawą do udostępniania informacji dotyczących ich finansowania. Co więcej, jak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny, nie ma wątpliwości, że każda partia polityczna spełnia funkcje publiczne (OSK 513/13). Rezultatem tego stanowiska jest zobowiązanie partii do udostępniania informacji dotyczących ich aktywności oraz finansów. Judykatura uzupełnia regulacje ustawowe o wiele dodatkowych reguł, m. in. definicja dokumentu urzędowego z Kodeksu Postępowania Cywilnego nie ma zastosowania na gruncie omawianej ustawy; sfera informacji publicznych obejmuje wszelkiego rodzaju dane dotyczących wydatkowania przez partię środków finansowych, w tym opłaconych przez nią faktur i zawartych umów cywilnoprawnych jak również informacje dotyczące sposobu ustalania wysokości składek członkowskich oraz dokumentów, na podstawie których ta składka jest ustalana. Partie są także zobowiązane do ujawniania uchwał zarządu oraz innych dokumentów wytworzonych przez struktury partyjne, chyba, że mają one charakter ogólny i nie zawierają żadnych dodatkowych informacji. Nie posiadają  natomiast takiego statusu informacje i dokumenty dotyczące spotkania liderów partii politycznych, jak również inne informacje o metodach i środkach działania danej partii.
    The Constitution of the Republic of Poland and Act of 6 September 2001 on access to public information ensures the right to information about the activities of public authority organs as well as subjects performing public tasks. Political parties are obligated by the Act to provide information about their funding. Furthermore, according to the Supreme Administrative Court of Poland there is no doubt that a political party fulfils a public role (case no. I OSK 513/13), which results in an obligation to disclose information on their activity and finances to the public. The case law of administrative courts brings many additional rules: the definition of an official document of the Code of Civil Procedure does not apply under the Act; the sphere of public information contains all kinds of data on party finances, including paid invoices and contracts of civil law, as well as information and documents about how to determine the amount of membership fees. Parties are also obligated to disclose resolutions of the Management Board and other documents produced by the party organs, unless these documents are of a general organizational nature and they do not provide any additional information. Political parties do not however, have such obligation regarding information and documents relating to the meetings of their leaders, as well as other information on the methods and means of action of the party.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2017, 1; 101-152
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies