Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Commonwealth of Independent States" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Dyferencjacja współpracy krajów WNP z Unią Europejską
Differentiation in Cooperation between the CIS Countries and the European Union
Autorzy:
Falkowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/454568.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polski Instytut Ekonomiczny
Tematy:
Wspólnota Niepodległych Państw
Unia Europejska
dialog polityczny
współpraca gospodarcza
Commonwealth of Independent States
European Union
political dialogue
economic cooperation
Opis:
Kraje Wspólnoty Niepodległych Państw zajmują ważne miejsce w zewnętrznych stosunkach Unii Europejskiej. Jednocześnie dla wielu krajów WNP Unia Europejska jest bardzo atrakcyjnym partnerem do współpracy, zwłaszcza gospodarczej. Relacje poszczególnych krajów WNP z UE zarówno na płaszczyźnie politycznej, jak i ekonomicznej, są bardzo zróżnicowane. W artykule zidentyfikowano oraz syntetycznie omówiono wspomnianą dyferencjację. Wskazano podstawy formalno-prawne współpracy krajów WNP i Unii Europejskiej, a następnie przedstawiono różnice we wzajemnej współpracy występujące na płaszczyźnie politycznej i gospodarczej (wymiana handlowa i współpraca inwestycyjna). W konkluzji stwierdzono, że zdecydowanie najbardziej rozwinięta jest współpraca między Rosją a Unią Europejską, zwłaszcza w sferze gospodarczej, bowiem w sferze politycznej wyraźnie widoczna jest silna rywalizacja. Większość pozostałych krajów WNP stara się możliwie ściśle współpracować z UE, widząc w niej przede wszystkim poważnego partnera gospodarczego. Najmniej zaangażowani we współpracę polityczną i gospodarczą z Unią Europejską są Tadżykistan i Kirgistan.
Countries of the Commonwealth of Independent States take an important place in the European Union's external relationships. At the same time, for many CIS countries, the EU is a very attractive partner for cooperation, mainly in the economic sphere. However, in terms of relationships, we can talk about far-reaching differentiation, both in the political and economic sense. The author identifies and discusses the above-mentioned differentiation of economic and political cooperation between the CIS countries and the European Union. The formal and legal bases of mutual cooperation were analysed. Next, a synthetic description of diversification in political and economic cooperation (in terms of trade and investment cooperation) between the Commonwealth of Independent States and the European Union was presented. In conclusion, the author states that the cooperation between Russia and the European Union is the most developed in the economic sphere. However, there is a strong rivalry in the political sphere. The rest of the member countries of the CIS are trying to cooperate as closely as possible with the EU, which is considered as an important trade partner. On the other hand, Tajikistan and Kyrgyz Republic are members of the CIS, which involvement in political and economic cooperation with the EU is insignificant.
Źródło:
Unia Europejska.pl; 2013, 2; 28-34
2084-2694
Pojawia się w:
Unia Europejska.pl
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
International standards for the regulation of lobbying (EU, CE, OECD, CIS)
Międzynarodowe standardy regulacji lobbingu (UE, CE, OECD, CIS)
Autorzy:
Nesterovych, Volodymyr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2006888.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
international standards
regulation
lobbying
European Union
Council of Europe
Organisation for Economic Co-operation and Development
Commonwealth of Independent States
międzynarodowe standardy
regulacje
lobbing
Unia Europejska
Rada Europy
Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju
Wspólnota Niepodległych Państw
Opis:
These standards were introduced at four international organizations and supranational associations: 1) the European Union; 2) the Council of Europe; 3) the Organization for Economic Cooperation and Development; 4) the Commonwealth of Independent States. The article states that the key reason for the introduction of standards for the regulation of lobbying at the international level was considerable corruption in the adoption of legal acts. It is concluded that latent and unregulated lobbying can seriously undermine public confidence in the institution of government, especially in the countries of the so-called “new democracy”. International regulation of lobbying takes the form of resolutions, procedural rules, guidelines, recommendations and model legislation. Notably, the first steps towards international regulation of lobbying were taken by the institutions of the European Union. Today EU standards for the regulation of lobbying is based on a series of articles set out in the EU-founding treaties and the Charter of Fundamental Rights of the European Union. EU standards for the regulation of lobbying influence not only the EU Member States, but it also extends to EU Partner Countries. Significant steps in the implementation of international standards for the regulation of lobbying are being constantly carried out by the Council of Europe. The establishment of CE standards for the regulation of lobbying is reflected in the activity of statutory bodies of the Council of Europe and its semi-autonomous bodies. In recent years a lot of work on the strengthening of international standards for lobbying regulation has been done by the Organisation for Economic Co-operation and Development. To help address the concerns with transparency and integrity in lobbying, the OECD Member Countries adopted in 2010 a Recommendation on Principles for Transparency and Integrity in Lobbying as guidance to decision-makers on how to promote good governance in lobbying. Another international organization, which began to regulate actively the practice of lobbying is the Commonwealth of Independent States. In order to intensify the work concerning legislative regulation of lobbying in the member countries of the CIS, at the XXII Plenary Session of the Interparliamentary Assembly of the CIS member states the Resolution No. 22-16 of November 15, 2003 was adopted, which approved a model law “On regulation of lobbying activity in state authorities”.
W artykule przedstawiono międzynarodowe uregulowania dotyczące lobbingu, przyjęte przez cztery organizacje międzynarodowe i ponadnarodowe stowarzyszenia: 1) Unię Europejską; 2) Radę Europy; 3) Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju; 4) Wspólnotę Niepodległych Państw. Główną przyczyną wprowadzenia takich norm na szczeblu międzynarodowym była korupcja przy uchwalaniu aktów prawnych. Stwierdzono, że nieujawniony i nieuregulowany lobbing może poważnie naruszać zaufanie społeczeństwa do instytucji rządowych, zwłaszcza w krajach tzw. nowej demokracji. Międzynarodowe regulacje lobbingu przybierają formę uchwał, przepisów proceduralnych, wytycznych, zaleceń oraz prawodawstwa modelowego. Warto zauważyć, że pierwsze kroki w kierunku międzynarodowej regulacji lobbingu zostały podjęte przez Unię Europejską. Dzisiejsze uregulowania unijne dotyczące lobbingu są oparte na traktatach założycielskich UE i Karcie Praw Podstawowych. Uregulowania te nie tylko wpływają na ustawodawstwo państw członkowskich UE, lecz także rozciągają się na kraje partnerskie UE. Rada Europy prowadzi ciągły proces wdrażania międzynarodowych regulacji lobbingu. Przyjęte unormowania znajdują odzwierciedlenie w działalności organów statutowych Rady Europy i ich organów pół-autonomicznych. W ostatnich latach także Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju podjęła prace na rzecz wzmocnienia międzynarodowych norm dotyczących lobbingu. W 2010 roku państwa członkowskie OECD przyjęły zasady dotyczące przejrzystości i uczciwości w działalności lobbingowej – jako wskazówkę, w jaki sposób promować dobre rządy w lobbingu. Inną międzynarodową organizacją, która aktywnie rozpoczęła normowanie praktyki lobbingu jest Wspólnota Niepodległych Państw. W celu zintensyfikowania prac dotyczących prawnego uregulowania lobbingu w państwach członkowskich WNP, na XXII Sesji Plenarnej Zgromadzenia Międzyparlamentarnego członków WNP w listopadzie 2003 r. przyjęto uchwałę nr 2216 – zatwierdzającą modelowe prawo “O regulacji działalności lobbingowej w organach państwowych”.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2016, 8, 2; 79-101
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies