International standards for the regulation of lobbying (EU, CE, OECD, CIS)

These standards were introduced at four international organizations and supranational associations: 1) the European Union; 2) the Council of Europe; 3) the Organization for Economic Cooperation and Development; 4) the Commonwealth of Independent States. The article states that the key reason for the introduction of standards for the regulation of lobbying at the international level was considerable corruption in the adoption of legal acts. It is concluded that latent and unregulated lobbying can seriously undermine public confidence in the institution of government, especially in the countries of the so-called “new democracy”. International regulation of lobbying takes the form of resolutions, procedural rules, guidelines, recommendations and model legislation. Notably, the first steps towards international regulation of lobbying were taken by the institutions of the European Union. Today EU standards for the regulation of lobbying is based on a series of articles set out in the EU-founding treaties and the Charter of Fundamental Rights of the European Union. EU standards for the regulation of lobbying influence not only the EU Member States, but it also extends to EU Partner Countries. Significant steps in the implementation of international standards for the regulation of lobbying are being constantly carried out by the Council of Europe. The establishment of CE standards for the regulation of lobbying is reflected in the activity of statutory bodies of the Council of Europe and its semi-autonomous bodies. In recent years a lot of work on the strengthening of international standards for lobbying regulation has been done by the Organisation for Economic Co-operation and Development. To help address the concerns with transparency and integrity in lobbying, the OECD Member Countries adopted in 2010 a Recommendation on Principles for Transparency and Integrity in Lobbying as guidance to decision-makers on how to promote good governance in lobbying. Another international organization, which began to regulate actively the practice of lobbying is the Commonwealth of Independent States. In order to intensify the work concerning legislative regulation of lobbying in the member countries of the CIS, at the XXII Plenary Session of the Interparliamentary Assembly of the CIS member states the Resolution No. 22-16 of November 15, 2003 was adopted, which approved a model law “On regulation of lobbying activity in state authorities”.

W artykule przedstawiono międzynarodowe uregulowania dotyczące lobbingu, przyjęte przez cztery organizacje międzynarodowe i ponadnarodowe stowarzyszenia: 1) Unię Europejską; 2) Radę Europy; 3) Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju; 4) Wspólnotę Niepodległych Państw. Główną przyczyną wprowadzenia takich norm na szczeblu międzynarodowym była korupcja przy uchwalaniu aktów prawnych. Stwierdzono, że nieujawniony i nieuregulowany lobbing może poważnie naruszać zaufanie społeczeństwa do instytucji rządowych, zwłaszcza w krajach tzw. nowej demokracji. Międzynarodowe regulacje lobbingu przybierają formę uchwał, przepisów proceduralnych, wytycznych, zaleceń oraz prawodawstwa modelowego. Warto zauważyć, że pierwsze kroki w kierunku międzynarodowej regulacji lobbingu zostały podjęte przez Unię Europejską. Dzisiejsze uregulowania unijne dotyczące lobbingu są oparte na traktatach założycielskich UE i Karcie Praw Podstawowych. Uregulowania te nie tylko wpływają na ustawodawstwo państw członkowskich UE, lecz także rozciągają się na kraje partnerskie UE. Rada Europy prowadzi ciągły proces wdrażania międzynarodowych regulacji lobbingu. Przyjęte unormowania znajdują odzwierciedlenie w działalności organów statutowych Rady Europy i ich organów pół-autonomicznych. W ostatnich latach także Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju podjęła prace na rzecz wzmocnienia międzynarodowych norm dotyczących lobbingu. W 2010 roku państwa członkowskie OECD przyjęły zasady dotyczące przejrzystości i uczciwości w działalności lobbingowej – jako wskazówkę, w jaki sposób promować dobre rządy w lobbingu. Inną międzynarodową organizacją, która aktywnie rozpoczęła normowanie praktyki lobbingu jest Wspólnota Niepodległych Państw. W celu zintensyfikowania prac dotyczących prawnego uregulowania lobbingu w państwach członkowskich WNP, na XXII Sesji Plenarnej Zgromadzenia Międzyparlamentarnego członków WNP w listopadzie 2003 r. przyjęto uchwałę nr 2216 – zatwierdzającą modelowe prawo “O regulacji działalności lobbingowej w organach państwowych”.