Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Upper Triassic" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Tooth histology of the parareptile Soturnia caliodon from the Upper Triassic of Rio Grande do Sul, Brazil
    Autorzy:
    Cabreira, S.F.
    Cisneros, J.C.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21286.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    tooth
    histology
    parareptile
    Soturnia caliodon
    Upper Triassic
    Triassic
    Brazil
    paleontology
    Opis:
    A histological analysis of the dentition of the small procolophonid parareptile Soturnia caliodon reveals detailed information concerning tooth implantation and replacement for this taxon. The presence of acrodont tooth implantation is verified, which contradicts current models for procolophonid dentition. A heterogeneous enamel layer, that reaches large thickness on the cusps, and a broad secondary dentine are also recorded. These structures provide a very stable occlusal morphology that extends the useful life of the teeth. During the process of replacement, old teeth were not pushed out but reabsorbed. The evidence indicates that Soturnia caliodon had a very low rate of tooth replacement which constitutes a valuable adaptation for its high−fibre herbivorous niche.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2009, 54, 4
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Correction of homonymy of generic name Cyclophyllia Roniewicz, 1989 (Scleractinia) into Cycliphyllia nom. n.
    Autorzy:
    Roniewicz, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19935.pdf
    Data publikacji:
    1991
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    correction
    homonym
    generic name
    nomenclature
    paleontology
    Triassic
    Upper Triassic
    Cyclophyllia
    Scleractinia
    Opis:
    A new generic name, Cycliphyllia, is here proposed as a replacement name for Cyclophyllia Roniewiecz, 1989 (type species: Thecosmilia cyclica Schaefer et Senowbari-Daryan, 1978, Upper Triassic). The latter is a junior homonyme of Cyclophyllia Milne-Edwards et Haime, 1848 (type species: Cyclolites cristata Lamarck, 1801, Cretaceous), an invalid name, which is a junior synonyme of Aspidiscus Koenig, 1825 (Milne-Edwards 1857: t. 2, p. 386). This regrettable error has been noticed thanks to the List of generic names by Wells (1986). As a consequence of the above change, the orthography of the family name Cyclophylliidae Roniewicz, 1989 is here corrected into Cycliphylliidae.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 1991, 36, 2
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Upper Triassic flora of Svalbard
    Autorzy:
    Pott, C.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945880.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    paleobotany
    Triassic
    Upper Triassic
    flora
    Bennettitales
    Asterotheca
    Neocalamites
    Pterophyllum
    Paratatarina
    Carnian
    Svalbard
    Spitsbergen
    Opis:
    The Triassic plant fossils from the Svalbard archipelago are comprehensively reviewed. The poorly known flora is widespread and has been recovered from all Triassic exposures in the archipelago; 24 species are identified and one new species, viz. Arberophyllum substrictum, is described. The flora consists of sphenophytes, ferns, cycadophytes, and putative ginkgophytes and seed ferns. Ferns and Bennettitales are the dominant elements. The composition of the flora is strikingly similar to the Carnian flora of Lunz in Lower Austria, sharing an unexpectedly large number of taxa, and thus, it is proposed that most of the fossils derive from the De Geerdalen Formation, which is dated as Carnian. Key taxa in the Svalbard flora are Asterotheca, Neocalamites, Pterophyllum, and Arberophyllum. The floristic composition and sedimentology of the host strata suggests that the flora thrived in a coastal lagoonal/deltaic environment. The similarity of the Svalbard and Lunz floras argues that the North Atlantic floral sub-province hypothesised for the Rhaetian in this region was already established by the Carnian.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2014, 59, 3; 709-740
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Unique bone histology in partial large bone shafts from Upper Triassic of Aust Cliff, England: An early independent experiment in gigantism
    Autorzy:
    Redelstorff, R.
    Sander, P.M.
    Galton, P.M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945884.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    paleontology
    Reptilia
    Dinosauria
    bone
    histology
    large bone shaft
    primary osteon
    secondary osteon
    osteon
    Upper Triassic
    Triassic
    Aust Cliff
    England
    gigantism
    Opis:
    Two giant partial bone shafts, possible femora, from the Rhaetian Bone Bed (Upper Triassic) of Aust Cliff in SW England continue to conceal their origin. The most striking characteristic of these bones is their size, showing that dinosaur-like gigantism had already evolved by the Late Triassic. Based on their characteristic, columnar shaft morphology, it was previously suggested they came from a prosauropod or stegosaur. The bone histology of both specimens is very similar: the cortex is always rather thin, not exceeding 10 mm, and is of fibrolamellar type with longitudinal primary osteons. The primary osteons show a rather unusual feature, the development of a secondary osteon inside the primary one. The bone surface in both specimens shows open vascular canals, suggesting that the animals were still growing at the time of death, but an external fundamental system (EFS) is visible in the outermost cortex of specimen BRSMG Cb3870. The external cortex shows dense growth marks, but their annual nature is difficult to ascertain. The bones are probably dinosaurian, as indicated by the fibrolamellar bone, and possibly belong to an unknown basal sauropodomorph lineage. Alternatively, some very large pseudosuchians may have evolved fibrolamellar bone independently as an adaptation for reaching giant size.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2014, 59, 3; 607-615
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A new ceratite record from Upper Silesia (Poland)
    Autorzy:
    Salamon, M.
    Eagle, M. K.
    Niedźwiedzki, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2058882.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    Upper Silesia
    Triassic
    muschelkalk
    ceratites
    Opis:
    A new ceratite locality from Gołuchowice (Upper Silesia, Poland) is described. Ceratites from the spinosus group found there include Ceratites (Acanthoceratites) cf. praespinosus, found for the first time in Upper Silesia. Five ceratite zones are proposed for that region: pulcher, robustus, compressus, evolutus and spinosus. The taxonomic compositions of individual ceratite zones from Upper Silesia are almost identical to those of corresponding zones from the Holy Cross Mountains. However, ceratite zones in Poland show lower taxonomic diversity than their equivalents in Germany.
    Źródło:
    Geological Quarterly; 2003, 47, 3; 281-288
    1641-7291
    Pojawia się w:
    Geological Quarterly
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Using abundance data to assess the relative role of sampling biases and evolutionary radiations in Upper Muschelkalk ammonoids
    Autorzy:
    McGowan, A.J.
    Kiessling, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22024.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    Ammonoidea
    Ceratites
    biodiversity
    rank abundance
    paleoecology
    Muschelkalk
    Triassic
    Upper Muschelkalk
    ammonoid
    Opis:
    The Middle Triassic ammonoid genus Ceratites diversified spectacularly within the Germanic Muschelkalk Basin during the Anisian/Ladian (244–232 Mya). Previous studies have interpreted this diversification as a sequence of rapid, endemic radiations from a few immigrant taxa. Here we investigate the possibility that geological and sampling biases, rather than ecological and evolutionary processes, are responsible for this pattern. A new specimen−based dataset of Ceratites species−richness and abundance was assembled. This dataset was combined with 1:200 000 geological maps in a geodatabase to facilitate geospatial analyses. One set of analyses compared species richness per geological map with the number of occurrences and localities per map. Per−map change in the amount of rock available to sample for fossils was also included as a variable. Of these three variables, number of occurrences is the most strongly correlated with richness. Variation in the amount of rock is not a strong determinant of species−richness. However, rarefaction of basin−wide species/abundance data demonstrates that differences in species−richness through time are not attributable to sample size differences. The average percent similarity among sites remained close to 50% throughout the Upper Muschelkalk. The rank abundance distribution (RAD) of species from the first interval of the Upper Muschelkalk is consistent with colonization of a disturbed environment, while the other two intervals have RADs consistent with more stable ecosystems. These results indicate that genuine ecological and evolutionary events are partly responsible for the observed differences in richness and abundance. Although changes in the RADs through time support changes in the ammonoid assemblage structure, the processes underlying increasing richness and change in RADs cannot be explained by increasing geographic distinctiveness or isolation among the ammonoid assemblages present at different localities.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2013, 58, 3
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nowe jednostki litostratygraficzne w randze warstw w obrębie formacji gogolińskiej (trias środkowy) na Śląsku Opolskim
    The new lithostratigraphic units in rank of bed in the Gogolin Formation (Middle Triassic) in the Opole Silesia region
    Autorzy:
    Kowal-Linka, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/183926.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
    Tematy:
    trias
    wapień muszlowy
    formacja gogolińska
    litostratygrafia
    Górny Śląsk
    Triassic
    muschelkalk
    Gogolin Formation
    lithostratigraphy
    Upper Silesia
    Opis:
    Ogniwo wapienia krynoidowego z Zakrzowa zostało rozdzielone na trzy jednostki podrzędne: warstwę wapienia pelitowego z Krapkowic zbudowaną z cienkoławicowych, falisto-gruzłowych, marglistych wapieni pelitowych, warstwę wapienia organodetrytycznego z Dąbrówki utworzoną z grubo- i średnioławicowych, warstwowanych przekątnie wapieni organodetrytycznych (krynoidowych), warstwę wapienia organodetrytycznego z Podboru składającą się z cienko- i średnioławicowych wapieni organodetrytycznych, wapieni pelitowych oraz podrzędnie zlepieńców śródformacyjnych. Dolna część leżącego powyżej ogniwa margla ze Skały, zbudowana lokalnie ze zlepieńca śródformacyjnego z dużymi intraklastami przykrytego zlepieńcem śródformacyjnym z małymi intraklastami, została wydzielona jako warstwa zlepieńca śródformacyjnego z Kociny. Leżące powyżej ogniwo wapienia komórkowego z Emilówki zostało rozdzielone na dwie jednostki podrzędne: warstwę wapienia organodetrytycznego z Karłubca zbudowaną z cienko- i średnioławicowych wapieni organodetrytycznych i pelitowych oraz warstwę wapienia marglistego z Otmętu utworzoną z silnie porowatych, cienkoławicowych wapieni marglistych (dedolomitów).
    The Zakrzów Crinoidal Limestone Member is subdivided into the three subordinate units: the Krapkowice Pelitic Limestone Bed built of thin-bedded, wavy-bedded and crumpled marly pelitic limestones, the Dąbrówka Bioclastic Limestone Bed consisting of thick- to medium-bedded, cross-bedded bioclastic limestones (crinoidal), the Podbór Bioclastic Limestone Bed built of thin- to medium-bedded bioclastic limestones, pelitic limestones and intraformational conglomerates. The lower part of the Skała Marl Member consisting locally of the intraformational conglomerate with big intraclasts covered by the intraformational conglomerate with small intraclasts is designed as the Kocina Intraformational Conglomerate Bed. The Emilówka Cellular Limestone Member is subdivided into the two subordinate units: the Karłubiec Bioclastic Limestone Bed built of thin-to medium-bedded bioclastic and pelitic limestones and the Otmęt Marly Limestone Bed consisting of strongly porous, thin-bedded marly limestones (dedolomites).
    Źródło:
    Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie; 2009, 35, 2; 153-174
    0138-0974
    Pojawia się w:
    Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie wskaźnika TAI (thermal alteration index) i analizy palinofacjalnej do określenia stopnia dojrzałości termicznej materii organicznej w utworach górnego permu i triasu w północnej części niecki nidziańskiej (Polska centralna)
    Application of the TAI (Thermal Alteration Index) and palynofacial analysis for determining the degree of organic matter termal maturity in the Upper Permian and Triassic deposits in the northern part of the Nida Basin (central Poland)
    Autorzy:
    Fijałkowska-Mader, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1834094.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Instytut Nafty i Gazu - Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    wskaźnik TAI
    palinofacja
    kerogen
    górny perm
    trias
    niecka nidziańska
    TAI
    palynofacies
    Upper Permian
    Triassic
    Nida basin
    Opis:
    Determining the thermal maturity of palynomorph based on their color is a method commonly used in hydrocarbon prospecting. The color of the outer membrane of miospores (exine) changes as a result of heating from pale yellow to black depending on the paleotemperature. Currently, there are many palynomorph color scales correlated with the value of vitrinite reflectance, temperature of burial and hydrocarbon generation stages. Due to the varied material, both in taxonomic and morphological terms, the author used the TAI AMOCO scale. Furthermore, the share of individual kerogen groups in palynofacies was analyzed in terms of their hydrocarbon potential. The Upper Permian and Triassic deposits from eleven boreholes located in the north part of the Nida Basin were investigated. They showed that the Triassic and in the Upper Permian samples from the Milianów IG 1 borehole, are dominated by the pale yellow to orange color of spores and pollen grains, corresponding to a TAI index from 1 to 4, i.e. the pre-generation, dry gas and the early oil generation windows. In turn, only the samples of the Upper Permian from the Pągów IG 1 borehole are dominated by the brown color of miospores, which corresponds to a TAI index from 4+ to 5, i.e. the peak oil prone. Dominant vitrinite reflectance Ro varies from 0,4% to 0,6%, so the degree of organic matter maturity in the Upper Permian and Triassic deposits is not very high, which indicates relatively low temperatures of sediment diagenesis (< 80°C). Analysis of palynofacies showed that the Upper Permian and Triassic deposits contain mixed and structural kerogen. Mixed kerogen, occurring in carbonate rocks, contains amorphous fine-scattered kerogen and “fluffy” of algae origin, as well as structural kerogen of terrigeneous origin, mainly exinite and vitrinite. Mixed kerogen is characterized by oil potential, whereas structural kerogen – by gas-oil potential.
    Źródło:
    Nafta-Gaz; 2020, 76, 8; 495-500
    0867-8871
    Pojawia się w:
    Nafta-Gaz
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Functional morphology and taphonomy of nautiloid beaks from the Middle Triassic of Southern Germany
    Autorzy:
    Klug, C
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22638.pdf
    Data publikacji:
    2001
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
    Tematy:
    Muschelkalk
    taphonomy
    beak
    Germany
    Upper Muschelkalk
    Middle Triassic
    Germanonautilus
    Conchorhynchus avirostris
    Triassic
    Rhyncholithes hirundo
    fossil
    rhyncholith
    living chamber
    nautiloid beak
    deposit
    paleontology
    Nautilus
    functional morphology
    paleozoology
    Opis:
    New records of nautiloid beak elements conventionally classified as 'Rhyncholithes hirundo (Biguet, 1819)' and 'Conchorhynchus avirostris (von Schlotheim, 1820)' with carbonised (originally chitinous) three-dimensionally preserved appendages from the Upper Muschelkalk (Middle Triassic) of northern Württemberg (Southwest Germany) enable restoration of the complete beak of Germanonautilus. In three specimens, the lower mandible is embedded within the living chamber of Germanonautilus conchs, Beak elements of Germanonautilus differ from those of Recent Nautilus in the more elongate appendages of the fossil lower mandibles and the weaker sculpture on the originally chitinous parts. Furthermore, the dorsal sculpture of the fossil conchorhynchs consists of ridges rather than denticles and the ventral sculpture of the fossil rhyncholiths displays ridges in places where the Recent rhyncholiths have a smooth surface. Additionally, the fossil beak elements attained a larger size than their Recent counterparts, During transport of 'Rhyncholithes hirundo', the light chitinous parts served as a sail and the heavier conchorhynch anchored in the sediment causing alignment. In contrast to the irregularly embedded isolated rhyncholiths, the conchorhynchs usually settled with their ventral side up. From the study of 407 fossil nautiloid beak-elements, a significant variability of the hard parts is evident. Consequently, the assignment of specific morphologies to the species of Germanonautilus is impossible.
    Zrekonstruowano aparat szczękowy łodzika z rodzaju Germanonautilus wykorzystując nowe materiały z górnego wapienia muszlowego (środkowy trias) północnej Wirtembergii (południowo-zachodnie Niemcy). Opisane elementy aparatu szczękowego Germanonautilus, tradycyjnie klasyfikowane jako „Rhyncholites hirundo (Biguet, 1819)” oraz „Conchorhynchus avirostris (von Schlotheim, 1820)”, są dobrze zachowane, niekiedy ze zwęglonymi, pierwotnie chitynowymi wyrostkami. Trzy okazy dolnej szczęki znaleziono w komorze mieszkalnej Germanonautilus, co potwierdza powiązanie opisanych elementów aparatu szczękowego z tym rodzajem łodzika. W porównaniu ze współcześnie żyjącym łodzikiem z rodzaju Nautilus, elementy dolnej szczęki Germanonautilus mają bardziej wydłużone wyrostki i mniej wydatne urzeźbienie części pierwotnie organicznych, oraz urzeźbienie grzbietowej części elementów zmieneralizowanych (konchorynchów) w postaci grzbiecików, a nie ząbków jak u Nautilus. Pierwotnie organiczne elementy górnej szczęki u Germanonautilus oraz współczesnego łodzika są bardzo podobne, natomiast części zmineralizowane górnych szczęk (ryncholity) Germanonautilus różnią się bardziej rozciągniętą pokrywą oraz wydatną rzeźbą części brzusznej w postaci grzbiecików (u Nautilus element ten jest gładki). W czasie pośmiertnego transportu pierwotnie organiczne i lżejsze elementy górnej szczęki Germanonautilus działały zapewne jak żagiel, natomiast cięższe elementy szczęki dolnej kotwiczyły się w osadzie, powodując doprądową orientacje skamieniałości. Po rozkładzie części organicznych, elementy aparatu ulegały rozproszeniu, jednak o ile ryncholity znajdowane są w osadzie w rozmaitym położeniu, to konchorynchy położone są najczęściej stroną brzuszną do góry.
    Źródło:
    Acta Palaeontologica Polonica; 2001, 46, 1
    0567-7920
    Pojawia się w:
    Acta Palaeontologica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies