Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ": ruling" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Judicial Dialogue on the ECB’s OMT Decision: From Autopoietic Discourse to Legal Leveraging
Orzecznictwo dotyczące decyzji EBC w sprawie OMT: między autopoezą a zastosowaniem dźwigni prawnej
Autorzy:
Jędrzejowska-Schiffauer, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/596429.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
ECB’s OMT decision
interpretation of EU law
the CJEU
preliminary ruling
Bundesverfassungsgericht
decyzja EBC w sprawie OMT
wykładnia prawa UE
TSUE
orzeczenie w trybie prejudycjalnym
Opis:
The present contribution looks into selected aspects of the Bundesverfassungsgericht’s request for a preliminary ruling regarding the European Central Bank’s OMT Decision of September 2012 and the subsequent ruling in that regard by the Court of Justice of the EU (CJEU). The author focuses not exclusively on the legal and economic ramifications of the judicial dialogue between the German court and the CJEU on the ECB’s OMT programme, but attempts to foreground political and societal anchoring behind the argumentation developed by both Courts. The main contention of this paper is that the instances of legal leveraging eminent in the CJUE’s jurisprudence stem from the mismatch between the ‘conventional’ legal reading of relevant provisions on the economic and monetary union on the one hand and most recent developments in EU/Eurozone economic governance, notably in response to the economic crisis, on the other. The author also points out that by its OMT Decision the ECB effected a qualitative change in the function it has vis-à-vis bondholders, namely, given the restrains of EU law, that of shadowing a lender of last resort.
Niniejszy artykuł przybliża wybrane aspekty pytania prejudycjalnego skierowanego do Trybunału Sprawiedliwości UE (TSUE) przez Niemiecki Trybunał Konstytucyjny (Bundesverfassungsgericht) dotyczącego decyzji Europejskiego Banku Centralnego z września 2012 roku w sprawie bezwarunkowych transakcji monetarnych Eurosystemu na wtórnych rynkach obligacji skarbowych (decyzja w sprawie OMT), jak też późniejsze orzeczenie TSUE w tym zakresie. Autorka omawia prawno-ekonomiczne aspekty dialogu między niemieckim sądem i TSUE w sprawie programu OMT, zwracając jednocześnie uwagę na polityczno-społeczne uwarunkowania wykładni prawa sformułowanej w argumentacji obydwu sądów. Główną tezą artykułu jest twierdzenie, iż zastosowanie dźwigni prawnej (legal leveraging) w argumentacji sformułowanej przez TSUE wynika z rozbieżności pomiędzy „tradycyjną” wykładnią przepisów dotyczących unii gospodarczej i walutowej a stale zmieniających się realiów zarządzania gospodarczego w UE/strefie euro, w szczególności w odpowiedzi na kryzys gospodarczy. Autorka akcentuje ponadto jakościową zmianę w funkcji EBC wobec posiadaczy obligacji skarbowych w efekcie decyzji OMT. W percepcji tych ostatnich EBC będzie funkcjonował jako de facto pożyczkodawca ostatniej instancji, jednakże, zważywszy na ograniczenia wynikające z obecnie obowiązującego prawa UE, EBC będzie pełnił tę funkcję jedynie nieoficjalnie.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2016, XCIX; 43-61
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie orzeczenia w sprawie elektrowni jądrowej Hinkley Point w porównaniu z Paks II
Relevance of the Court Decision on the Hinkley Point Nuclear Power Plant in Relation to Paks II
Autorzy:
Lovas, Dóra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097063.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
CJEU
European Commission
ruling
nuclear power plant
control
the EU energy politics
sustainable development
state
TSUE
Komisja Europejska
orzeczenie
elektrownia jądrowa
kontrola
unijna polityka energetyczna
zrównoważony rozwój
państwo
Opis:
The aim of the article is to present the ruling of the Court of Justice of the European Union (CJEU) in the case of the Hinkley Point C nuclear power plant. This investment can also be related to the Paks II nuclear power plant investment, therefore the two investments are compared too. Both projects were examined by the European Commission, which take an important part when the national aid was awarded to Hinkley Point C and Paks II projects, and the decision of the CJEU also had influence on it. The author considers the European Commission’s aid conception positive, because the less developed countries are not forced to use only the renewables, but the environmental and security aspects of nuclear energy are also allowed (e.g. Hinkley Point C and Paks II nuclear power plants). The subsidy was allowed in both cases, but the reasons are different. In these cases, the limits of the EU energy politics can be seen, i.e. the right to select the package and the priority of the energy security and sustainable development. To mention an example for the difference, in Great Britain the energy sector was divided among the participants on the market but in Hungary the nuclear energy remained under state control. In the first option the state wanted to prove that it grants offset for the help to the general market services and in the second option the market investor principle was highlighted in order to show no other market participant act in other way. These points were not accepted, the state aid was provided both cases with permissible reasons because the projects condescend the goals of environmental policy and energy security. The decisions show that as a result of the efforts to protect the environment the dependency on energy increased and it cannot be solved only be encouraging the usage of the renewables. The permissive attitude of the European Commission can be found here and it is influenced by the increased state regulative roles. According to the author, it also appears in the environmentally friendly decisions which refers to the Paris Agreement’s fulfilment and the involvement of environmental requirements into politics. Moreover, the European Union tries to maintain its leader role in economics, which can be reached by the decrease of energy dependency and the exclusive usage of renewable energies is not the appropriate solution. The CJEU judgement is relevant in several respects. The article focuses primarily on the issue of environmental protection, state aid and the relation between the Euratom Treaty and the Treaty on the Functioning of the European Union.
Celem artykułu jest omówienie orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie elektrowni jądrowej Hinkley Point C. Inwestycja ta może być rozpatrywana w związku z inwestycją Paks II, dlatego również porównano te dwie inwestycje. Oba projekty zostały zbadane przez Komisję Europejską, która odgrywa ważną rolę w zakresie przyznawania pomocy publicznej na projekty Hinkley Point C i Paks II. Ponadto miała na nie wpływ decyzja TSUE. Autorka uznaje koncepcję pomocy Komisji Europejskiej za pozytywną, ponieważ kraje słabiej rozwinięte nie są zmuszone do wykorzystywania wyłącznie odnawialnych źródeł energii, lecz także uwzględnia się aspekty ekologiczne i bezpieczeństwa energii jądrowej (np. elektrownie jądrowe Hinkley Point C i Paks II). W obu przypadkach dotowanie zostało dopuszczone, ale z różnych powodów. W tych przypadkach widać granice unijnej polityki energetycznej, czyli prawo do wyboru pakietu oraz pierwszeństwo bezpieczeństwa energetycznego i zrównoważonego rozwoju. Dla przykładu sektor energetyczny w Wielkiej Brytanii został podzielony między uczestników rynku, ale na Węgrzech energia jądrowa pozostała pod kontrolą państwa. W pierwszym rozwiązaniu państwo chciało udowodnić zrekompensowanie pomocy na rzecz usług rynku powszechnego, a w drugim podkreślono zasadę inwestora rynkowego, aby pokazać, że żaden inny uczestnik rynku nie działa w inny sposób. Argumenty te nie zostały przyjęte. Pomoc państwa została udzielona w obu przypadkach z dopuszczalnych powodów, ponieważ inwestycje te służą celom polityki ochrony środowiska i bezpieczeństwa energetycznego. Decyzje te pokazują, że w wyniku starań podejmowanych na rzecz ochrony środowiska wzrosła zależność od energii i nie można tego problemu rozwiązać, jedynie zachęcając do korzystania z odnawialnych źródeł energii. Można tu stwierdzić pozytywne podejście Komisji Europejskiej, na które wpływ ma zwiększona rola regulacyjna państwa. Zdaniem autorki pojawia się ona również w decyzjach proekologicznych, które odnoszą się do realizacji porozumienia paryskiego i uwzględnienia wymogów środowiskowych w polityce. Ponadto Unia Europejska stara się utrzymać wiodącą rolę w gospodarce, co można osiągnąć poprzez zmniejszenie zależności energetycznej, a korzystanie z energii pochodzącej wyłącznie ze źródeł odnawialnych nie jest odpowiednim rozwiązaniem. Omawiany wyrok TSUE jest istotny pod wieloma względami. W artykule skupino się przede wszystkim na kwestii ochrony środowiska, pomocy państwa oraz na związku między Traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Energii Atomowej a Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 2; 305-317
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pytania prejudycjalne Naczelnego Sądu Administracyjnego: aspekt proceduralny i gwarancyjny
Preliminary rulings of the Supreme Administrative Court: procedural and guarantee aspects
Autorzy:
Kalisz, Anna
Chmielarz-Grochal, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28813667.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
judicial dialogue
multicentrism
preliminary question
preliminary ruling
national court
European Union court
preliminary protection
court-administrative case-law
co-application of EU and national law
CJEU
Polska
dialog sądowy
multicentryczność
pytanie prejudycjalne
orzeczenie wstępne (prejudycjalne)
sąd krajowy
sąd unijny
ochrona prejudycjalna
orzecznictwo sądowoadministracyjne
współstosowanie prawa unijnego z krajowym
TSUE
Polska
Opis:
Artykuł dotyczy zagadnienia ochrony prejudycjalnej, oznaczającej działanie sądu w trybie prewencyjnym, co może uchronić jednostkę przed naruszeniem jej praw. Pytania prejudycjalne można uznać za mechanizm skutecznej ochrony prawnej jednostki. Inicjowany przez pytania prejudycjalne dialog sądowy ma, oprócz wpływu na wynik konkretnej sprawy, dwojaki skutek: buduje acquis de l’Union oraz wpływa na prawo krajowe i jego stosowanie. Celem artykułu jest spojrzenie na pytania prejudycjalne: (1) z perspektywy krajowej, (2) sądowoadministracyjnej oraz (3) z pozycji Naczelnego Sądu Administracyjnego jako sądu, którego orzeczenia „nie podlegają zaskarżeniu według prawa wewnętrznego”. Analizie poddano podstawy normatywne pytań prejudycjalnych (w kontekście zasad prawa UE oraz modelu współstosowania prawa unijnego z krajowym), a następnie wybrane przypadki wykorzystania tego mechanizmu przez NSA. Przeprowadzona analiza przepisów oraz relewantnego orzecznictwa prowadzi do konkluzji, że doświadczenia NSA potwierdzają, że we współpracy z Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej skutecznie realizuje zadania służące zapewnieniu poszanowania prawa w wykładni i stosowaniu traktatów. Sąd ten korzysta z procedury prejudycjalnej w sposób uzasadniony, co potwierdza rolę sądu krajowego jako sądu unijnego. Pytania prawne i orzecznictwo wydawane w następstwie orzeczeń prejudycjalnych stanowią wkład w rozwój unijnego acquis w różnorodnych dziedzinach podlegających kognicji sądów administracyjnych. Dlatego analizowane zagadnienie – wraz z praktycznym schematem procedury prejudycjalnej – jest istotne, a zaktualizowany „przegląd” orzecznictwa NSA stanowi element nowatorski.
The research problem is preliminary protection as a preventive action of the court which can protect the individual from violation of their rights. Preliminary questions can be considered a mechanism for effective legal protection of the individual. The judicial dialogue initiated by preliminary questions has, apart from determining the result of a particular case, a twofold effect: building up the acquis de l’Union and influencing national law and its application. The aim of this article is to examine the preliminary procedure: firstly from a national perspective, secondly from administrative courts perspective, and thirdly from the perspective of the Supreme Administrative Court as a court “against whose decisions there is no judicial remedy under national law”. The paper covers the normative basis for preliminary questions (in the context of the principles of EU law and the paradigm of co-application of European and national law), and then selected examples of the use of this mechanism by the SAC. The text is dominated by the dogmatic-legal method and thus involves an analysis of legal provisions and the relevant case law. It concludes that the experience of the SAC confirms that, in cooperation with the CJEU, it effectively performs its task of ensuring respect for the law while interpreting and applying the EU treaties. It makes legitimate use of the preliminary ruling procedure, which confirms the role of the national court as an EU court. The questions and case law following preliminary rulings contribute to the development of the acquis in the various areas covered by the jurisdiction of the administrative courts. Therefore, the issue in question – together with the practical scheme of the preliminary ruling procedure – is important, and the updated 'review' of the case law of the SAC constitutes an element of novelty.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2023, 85, 4; 5-25
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skutki prawne w podatku od towarów i usług przekształcenia użytkowania wieczystego w prawo własności w świetle wyroku TSUE z dnia 25 lutego 2021 r. w sprawie Gmina Wrocław przeciwko Dyrektorowi KIS, C-604/19
Правовые последствия налога на добавленную стоимость от преобразования вечного пользования в право собственности в свете решения Суда Европейского Союза от 25 февраля 2021 года, Гмина Вроцлав против директора Национальной налоговой информации (KIS), C-604/19
Правові наслідки перетворення безстрокового користування у правi власності на податок на товари та послуги згідно рішення ТСЄС від 25 лютого 2021 р., C-604/19, Вроцлавська громада проти директора КІС
Legal effects in the Value Added Tax of the transformation of perpetual usufruct into ownership in the light of the judgment of the CJEU of 25 February 2021, Municipality of Wrocław against the Director of KIS, C-604/19
Autorzy:
Kopyściańska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2090158.pdf
Data publikacji:
2022-06-09
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ПДВ
податок на товари та послуги, oплатa за перетворення
безстрокове користування
право власності
ТСŞŃ
преюдиціальне питання
НДС
налог на добавленную стоимость
«преобразовательный сбор»
вечное пользование
право собственности
Суд Европейского Союза
преюдициальный вопрос
VAT
podatek od towarów i usług
opłata przekształceniowa
użytkowanie wieczyste
prawo własności
TSUE
pytanie prejudycjalne
tax on goods and services
transformation fee
annual perpetual usufruct fee
property right
CJEU
question for a preliminary ruling
Opis:
W dniu 5 października 2018 r. weszła w życie ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów. Na mocy powołanej ustawy z dniem 1 stycznia 2019 r. m.in. gminy przestały być właścicielami gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe, które pozostawały w użytkowaniu wieczystym, a dotychczasowi użytkownicy wieczyści stali się z mocy prawa właścicielami przedmiotowych gruntów. Z tytułu przekształcenia, nowi właściciele nieruchomości zobowiązani zostali do ponoszenia tzw. „opłaty przekształceniowej”, wnoszonej do 31 marca każdego roku przez okres 20 lat, licząc od dnia przekształcenia, lub w postaci określonej opłaty jednorazowej. Na tle tak zmienionej regulacji prawnej pojawiło się zasadnicze pytanie, czy przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości z mocy prawa, takie jak w okolicznościach przedmiotowej sprawy, stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 14 ust. 2 lit. a w zw. z art. 2 ust. 1 lit. a dyrektywy 2006/112/WE.  
5 жовтня 2018 року набув чинності Закон від 20 липня 2018 року про перетворення права безстрокового користування земельною ділянкою, забудованою для житла, у право власності на цю земельну ділянку. Відповідно до Закону з 01 січня 2019 р. в т.ч. громади  перестали бути власниками земель, забудовуваних для житлових потреб, які залишалися у безстроковому користуванні, а існуючі постійні користувачі стали за законом власниками цієї землі. У зв’язку з перетворенням нові власники майна були зобов’язані нести т. зв «Оплати за перетворення», що сплачується до 31 березня кожного року протягом 20 років від дати конвертації, або у вигляді окремої одноразової плати. З огляду на змінене правове регулювання виникло принципове питання, чи є перетворення права безстрокового користування нерухомим майном у право власності на нерухоме майно в силу закону, як, наприклад, у даному випадку, постачанням товарів у розумінні ст. 14 абзац. 2 літ. а) у зв'язку зі ст. 2 абзац.1 літ. а) Директиви 2006/112.
5 октября 2018 года вступил в силу Закон от 20 июля 2018 года о преобразовании права вечного пользования землей, застроенной для жилищного строительства, в право собственности на такую землю. В соответствии с этим законом с 1 января 2019 года, в частности, муниципалитеты перестают быть собственниками земли, застроенной для жилищного строительства, которая оставалась в вечном пользовании, а предыдущие владельцы вечного пользования становятся собственниками данной земли по закону. В связи с преобразованием новые владельцы недвижимости обязаны уплатить так называемый «преобразовательный сбор», подлежащий уплате до 31 марта каждого года в течение 20 лет, начиная с даты преобразования, или в виде определенного единоразового сбора. На фоне измененного таким образом правового регулирования возник фундаментальный вопрос о том, является ли преобразование права вечного пользования в право собственности на недвижимое имущество по закону (как в обстоятельствах данного дела) реализацией товаров в понимании Статьи 14(2)(a) в сочетании со Статьей 2(1)(a) Директивы 2006/112.
On 5 October 2018, the Act of 20 July 2018 on the transformation of the right of perpetual usufruct of land developed for housing purposes into the ownership right to this land entered into force. Pursuant to the Act, as of 1 January 2019, the commune and other entities ceased to be the owners of land developed for residential purposes, which remained in perpetual usufruct, and the existing perpetual usufructuaries became, by operation of law, the owners of the land in question. Due to the transformation, the new property owners were obliged to pay the so-called “conversion fee”, payable by 31 March of each year for a period of 20 years from the date of conversion or as a specific one-off fee. In view of the amended legal regulation, a fundamental question. arose whether the conversion of the right of perpetual usufruct into the right of ownership of real estate by operation of law, such as in the circumstances of the case at hand, constitutes a supply of goods within the meaning of Article 14 (2) (a) in conjunction with Article 2 (1) (a) of Directive 2006/112/WE.  
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2022, 2; 201-212
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies