Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "southern Baltic" wg kryterium: Temat


Tytuł:
The development of unconsolidated sedimentary coastal cliffs (Pobrzeże Kaszubskie, Northern Poland)
Autorzy:
Uścinowicz, G.
Jurys, L.
Szarafin, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2060378.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
cliff coast
landslides
soft sediments
Southern Baltic
Opis:
In the course of fieldwork based on geological and landslide mapping and spatial analyses of map information at least 2 types of landslides were identified. Type I: simple landslides developed in homogeneous and undisturbed rocks, for instance – loams, clays and sands. This type of landslide includes many examples developed mainly on the stretch (segment of the studied area) approximately between 132.25 and 133.50 km and 128.50 and 129.50 km of the Polish coastline. Type II: complex landslides in which the movement and displacement of rock masses occurs under complex geological and hydrogeological conditions. The complex factors are determined by phenomena such as glaciotectonics, discontinuities of rock layers and thrust zones; the slip surface occurs at considerable depths, and sometimes several slip surfaces can be distinguished. These landslide types are located in the vicinity of Jastrzębia Góra and Rozewie, near km 134 and 131.5. Prediction of the formation of this landslide types is difficult. Even if long-term observations are available, the mass movement, variable over time, is difficult to interpret. It is clear that the changes are continuous, but occur with varying intensity. Proper recognition of the types of mass movement is crucial to establishing the appropriate methods to prevent their development.
Źródło:
Geological Quarterly; 2017, 61, 2; 491--501
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Phases of aeolian accumulation on the Vistula Spit (Southern Baltic Sea) in the light of TL dating and analysis of a digital elevation model
Autorzy:
Fedorowicz, S.
Wysiecka, G.
Zieliński, P.
Hołub, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2059003.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Southern Baltic
Vistula Spit
Holocene
dune ridges
TL dating
DEM
Opis:
The genesis of the Vistula Spit (Southern Baltic Sea) in the Postlitorina period is regarded as occurring by gradual addition of successive dune ridges along the entire length of the form. Based on the degree of soil profile development and radiocarbon dating of organic sediments three main stages of aeolian processes are usually recognized. GIS analysis of a digital elevation model (DEM) and thermoluminescence dating of dune sand supports the model of progressive development of dune ridges, and has identified four periods of intense aeolian activity. These were established 5860–5400, 1930–1610, 1200–900 years ago from the present, and from 500 years ago.
Źródło:
Geological Quarterly; 2012, 56, 2; 345-352
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The first report on the establishment and spread of the alien clam Rangia cuneata (Mactridae) in the Polish part of the Vistula Lagoon (Southern Baltic)
Autorzy:
Warzocha, J.
Szymanek, L.
Witalis, B.
Wodzinowski, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47524.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Oceanologii PAN
Tematy:
Rangia cuneata
Mactridae
clam
alien species
Vistula Lagoon
Southern Baltic
Źródło:
Oceanologia; 2016, 58, 1
0078-3234
Pojawia się w:
Oceanologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Morpholithodynamical changes of the beach and the nearshore zone under the impact of submerged breakwaters — a case study (Orłowo Cliff, the Southern Baltic)
Autorzy:
Kubowicz-Grajewska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/49145.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Oceanologii PAN
Tematy:
breakwater
beach
morpholithodynamics
Orlowo Cliff
Southern Baltic
Polish coast
nearshore zone
Źródło:
Oceanologia; 2015, 57, 2
0078-3234
Pojawia się w:
Oceanologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ glifosatu w postaci preparatu Roundup® na zbiorowiska mikrofitobentosu Zatoki Gdańskiej – nowe doniesienia
Effect of glyphosate (Roundup® formulation) on microphytobenthic communities of the Gulf of Gdańsk - new report
Autorzy:
Sylwestrzak, Z.
Zgrundo, A.
Pniewski, F.
Lejk, K.
Latała, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/134790.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
ADVSEO
Tematy:
toxicological test
toxicity
herbicide
periphyton
chlorophyll a
biomass
photosystem II
Southern Baltic
Opis:
The experiments testing the toxicity of glyphosate Roundup® formulation were conducted on the natural microphytobenthic communities collected from the Gulf of Gdansk. The toxic effect of glyphosate was assessed by changes in the biomass of microphytobenthos cells [mm3 ∙ ml-1], chlorophyll a concentration and reduction of efficiency of photosystem II. Negative impact of glyphosate on microphytobenthic communities, both at the cellular and population scale, was determined. Hence it can be concluded that certain concentrations of the herbicide Roundup (glyphosate – active substance), in the marine environment may adversely impact natural microphytobenthic communities, and in consequence also other elements of the ecosystem.
Źródło:
Technical Issues; 2017, 2; 29-34
2392-3954
Pojawia się w:
Technical Issues
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Alien species of fish parasites in the coastal lakes and lagoons of the Southern Baltic
Autorzy:
Morozinska-Gogol, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/47573.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Oceanologii PAN
Tematy:
parasite
alien species
aquaculture
Baltic Sea
Southern Baltic
fish parasite
coastal lake
lagoon
infected fish
Opis:
Alien species are now found all over the world. New fish parasites have been unintentionally introduced with infected alien fish imported for aquaculture or have sometimes spread with their intermediate invertebrate hosts transported in the ballast waters of ships. Four alien fish parasites have been recorded in Polish coastal lakes and lagoons, all parasitising eels. Three were introduced with the final host – the Japanese eel – introduced for aquaculture (Anguillicola crassus, Pseudodactylogyrus anguillae and Pseudodactylogyrus bini) and one (Paratenuisentis ambiguus) with its sole intermediate host (Gammarus tigrinus).
Źródło:
Oceanologia; 2009, 51, 1; 105-115
0078-3234
Pojawia się w:
Oceanologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sedimentation rates and dating of bottom sediments in the Southern Baltic Sea region
Autorzy:
Suplińska, M. M.
Pietrzak-Flis, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/146241.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Instytut Chemii i Techniki Jądrowej
Tematy:
sedimentation rate
210Pb
137Cs
239,240Pu
Southern Baltic
bottom sediment
Opis:
Sedimentation rates and dating of bottom sediments were estimated in two sampling stations of the Gulf of Gdańsk and in four stations in the open sea area. Estimations were based on vertical distributions of 210Pb, 137Cs and 239,240Pu activity concentrations in sediment core samples taken in 1998–2007. Two dating models based on changes of activity concentrations of 210Pbunsup were used: 1) CF:CS (Constant Flux Constant Sedimentation rate-model) and 2) CRS (Constant Rate of Supply-model). 137Cs and 239,240Pu were applied as time markers. 137Cs originates mostly from the Chernobyl accident in 1986, whereas 239,240Pu comes from the global fallout in 1963. The validation of the 210Pb methods was performed by activity peak of 137Cs and 239,240Pu. Sediment accumulation rate (g·cm–2·y–1) was constant along sediment core. Annually accumulated layer, (mm·y–1) decreased with sediment depth in all the locations. In the Gulf of Gdańsk sedimentation rate in the upper layer was about 3.6 mm·y–1, and it decreased in the deeper layers to about 1.1 mm·y–1. Sedimentation rates in the open sea area were lower than in the gulf region and the lowest was observed in the Bornholm Deep, being about 0.95 mm·y–1 in the upper layer and 0.35 mm·y–1 in the deeper layer. The growth of a 5 cm thick layer took 27–37 years in the Gulf of Gdańsk, and 61–105 years in the open sea area. It is suggested that the mean values obtained from the models would give a most reliable estimation of the sedimentation rates.
Źródło:
Nukleonika; 2008, 53, suppl. 2; 105-111
0029-5922
1508-5791
Pojawia się w:
Nukleonika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wind- and density-driven water circulation in the Southern Baltic Sea - a numerical analysis
Autorzy:
Herman, A.
Jankowski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1964085.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Politechnika Gdańska
Tematy:
wind-driven circulation
density currents
hydrodynamic modeling
Stope Channel
Southern Baltic
Princeton Ocean Model
Opis:
The study focuses on the hydrodynamic processes in the southern Baltic Sea, with special interest in the Stolpe Channel - the only deep water connection between Bornholm Basin to the west and Gdansk and Gotland Basins to the east. The Channel is an area of strong interactions of wind- and density-driven currents that may lead to a complex flow structure. A three-dimensional numerical model was applied to an analysis of processes mentioned above. Three model versions of different spatial resolution (5, 3 and 1Nm) were used to investigate an influence of this parameter on the model results. The simulations were performed for four main wind directions, for a variable in time wind speed. It was shown that water circulation in the southern Baltic is to a high degree dependent on local anemobaric conditions. The results confirm the hypothesis of Krauss and Brugge that the flow in the Channel is opposite to the wind direction. Numerical grid step can have a decisive influence on the modeled circulation patterns, especially when barotropic andbaroclinic flow components counteract. In such situations - when the flow is bidirectional and mesoscale eddies are generated - high resolution of the model is particularly important.
Źródło:
TASK Quarterly. Scientific Bulletin of Academic Computer Centre in Gdansk; 2001, 5, 1; 29-58
1428-6394
Pojawia się w:
TASK Quarterly. Scientific Bulletin of Academic Computer Centre in Gdansk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Określenie tendencji rozwojowych brzegu na podstawie badań teledetekcyjnych
Trends in coast development as determined by remote sensing research
Autorzy:
Dudzińska-Nowak, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/131202.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Stowarzyszenie Geodetów Polskich
Tematy:
strefa brzegowa
zmiany brzegowe
teledetekcja
Bałtyk południowy
coastal zone
coastline changes
remote sensing
Southern Baltic
Opis:
Obserwowane w ostatnich latach na świecie sukcesywne nasilanie się procesów erozji brzegu (Zawadzka 1999, Pruszak 2003, Living with erosion... 2004) powoduje coraz szersze zainteresowanie naukowców, reprezentujących różne dziedziny nauki, problemami strefy brzegowej. Jednakże złożoność zachodzących na brzegu morskim procesów, ich przyczyn i uwarunkowań, stwarza poważne problemy w ich opisie. Wielokrotnie podejmowane próby wyjaśnienia mechanizmów reakcji zachodzących w strefie brzegowej, jak do tej pory, nie dały zadowalających wyników. Poznanie prawidłowości rozwoju linii brzegowej ma kluczowe znaczenie dla rozwoju regionalnego i zagospodarowania przestrzennego, szczególnie w aspekcie bezpieczeństwa brzegu i jego infrastruktury, a także planowania rozwiązań prawnych i finansowych w odniesieniu do obszarów zagrożonych zniszczeniem. Wykorzystanie w badaniach metod teledetekcyjnych może przyczynić się do wyznaczenia obszarów ulegających morfodynamicznym procesom erozji i akumulacji, a co za tym idzie do poznania prawidłowości rozwoju brzegu. Szczególnie do tego celu przydatne są przetworzone fotogrametrycznie zdjęcia lotnicze, które pozwalają na przeprowadzenie szczegółowych, krótko- i długookresowych obserwacji obejmujących swoim zasięgiem znaczny obszar. Celem prezentowanych badań było odtworzenie położenia linii podstawy wydmy / podnóża klifu wybrzeża Gminy Rewal w latach 1938, 1951, 1973 i 1996 oraz określenie na tej podstawie wielkości zmian i tendencji rozwojowych brzegu. W wyniku przeprowadzonych pomiarów określono wielkość i tempo zmian zachodzących w tym rejonie. Wykazano wyraźny charakter erozyjny analizowanego wybrzeża. Zaobserwowano znaczne zróżnicowanie wielkości zmian nawet na sąsiadujących ze sobą, jednorodnych geomorfologicznie, odcinkach brzegu. Wyznaczenie szczególnie zagrożonych odcinków brzegu, o znacznej wielkości i dynamice zmian erozyjnych, ma duże znaczenie zarówno dla samorządów lokalnych, jak i instytucji odpowiedzialnych za bezpieczeństwo brzegu, szczególnie w aspekcie obserwowanego nasilania się zjawiska erozji.
In the last years, the intensity of erosion processes have been observed worldwide (Zawadzka 1999, Pruszak 2003, Living with erosion...2004). Consequently, coastal zone problems have become a focus of interest for researchers representing different scientific disciplines. The complexity of processes operating in the coastal zone, their causes, and effects are very difficult to describe and analyse. Previous efforts to explain interactions between the litho-, hydro-, and atmosphere were not successful. Using remote sensing data makes it possible to collect short- and long-time observation series on coastline changes, whereby coast development processes may be followed. Photogrammetric georeferenced aerial photographs, taken in different years, supply short and long-term observation series. The area of study was a 20 km long stretch of the western Polilsh coast in the Rewal municipality (Maritime Bureau km 380-360). Analyses were carried out based on 4 series of aerial photograph taken in 1938, 1951, 1973, and 1996. The 1996 series was used to develop an orthophotomap, which was subsequently used to calibrate the remaining series (1938, 1951, and 1973). The dune base /cliff foot line was identified on every picture in each year. The changes in the location was calculated in different time spans (1938-51, 1951-73, 1973-96). Results of the calculations were used to analyse trends in the coast development and the rate of the changes; classification of dynamics changes was effected as well. Based on coastline change diagrams for 1938-1951, 1951-1973 and 1973-96, the magnitude of coast accretion and erosion in the area were analysed. As indicated by the results obtained, the Rewal municipality coast is erosive. In all the periods analysed, a substantial diversity of the magnitude of changes was observed, even in neighbouring, morphologically homogenous areas. The temporal analysis indicates an increase in the length of the coast affected by erosion; at the same time, the accretion area has been reduced; the accumulative sections of the coast have become shorter and shorter. The situation recorded in aerial photographs represents a net effect of coastal processes, so measurements taken indirectly incorporate effects of every factor that produced changes in the dune base /cliff foot line position in an individual period, e.g., sea level changes, storm surge damages, impacts of coastal defence structure (link side effect), and other human activities. Application of aerial photographs to measurements of dune base line changes makes it possible to look for patterns in coastline development. Identification of dangerous sections of the coast, affected by heavy coastal erosion and high dynamics of changes is very important for spatial planning, coastal protection, and ther activities, particularly in the part of the coast exposed to erosion hazard.
Źródło:
Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji; 2008, 18a; 99-109
2083-2214
2391-9477
Pojawia się w:
Archiwum Fotogrametrii, Kartografii i Teledetekcji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The impact of Klaipeda Port entrance channel dredging on the dynamics of coastal zone, Lithuania
Autorzy:
Zilinskas, G.
Janusaite, R.
Jarmalavicius, D.
Pupienis, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2079089.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Oceanologii PAN
Tematy:
Klaipeda Port
Southern Baltic
Lithuania
entrance channel
dredging
coastal zone
sediment transport
lithodynamic condition
coastal erosion
Opis:
Dredging entrance channels to ports on open littoral drift seashores often causes major morphological changes to the shoreline. This study aims to assess the impact of dredging the Port of Klaipėda's entrance channel and the construction of the jetties on the coastal zone. Based on an analysis of cartographic material collected between 1835 and 2017, and on field data (bathymetric surveys and cross-shore profile levelling), changes to the coastal zone in the area nearest to the port were evaluated. The dominant longshore sediment transport on the Lithuanian nearshore runs from south to north. Thus, based on established patterns, intensive accretion could have been expected to take place on the southern side of the port jetties and erosion on their northern side. However, in the case of the Port of Klaipėda, in the area nearest to the port on the updrift side of the port jetties, where accretion would have been expected to take place, the nearshore depth increased throughout the 20th century (when the length and configuration of the jetties did not change). The shoreline shifted landward instead of moving further out to sea. The present study shows that the intensive dredging of the entrance channel caused nearshore and shore erosion on the updrift side of the port jetties, even while a sufficient sediment load was being transported by the longshore drift.
Źródło:
Oceanologia; 2020, 62, 4PA; 489-500
0078-3234
Pojawia się w:
Oceanologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lokalizacje farm wiatrowych na polskich obszarach morskich
Wind farm locations in Polish maritime areas
Autorzy:
Pilip, K.
Ślączka, W.
Matuszak, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/112670.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
STE GROUP
Tematy:
morskie farmy wiatrowe
obszar morski
Bałtyk południowy
trasy żeglugowe
offshore wind farms
sea area
Southern Baltic
shipping routes
Opis:
Budowa i lokalizacja farm wiatrowych na Morzu Bałtyckim wymaga przeprowadzenia wielu analiz m.in. w aspekcie bezpieczeństwa tras żeglugowych. Szybki rozwój sektora morskiej energetyki wiatrowej w Europie i na świecie potwierdza olbrzymi potencjał i możliwości wytwarzania energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych, zlokalizowanych na morzu. Jednocześnie projekt energetyki wiatrowej na Bałtyku wzbudza wiele kontrowersji wśród osób związanych z rybołówstwem. W artykule rozpatrywany jest problem ingerencji farm wiatrowych w aspekcie ograniczenia możliwości nawigacyjnych statków.
he construction and location of wind farms in the Baltic Sea thus requires performing multiple analyzes, among others, in terms of safety of shipping routes. The rapid development of offshore green energy sector in Europe and around the world confirms the enormous potential and opportunities for the generation of electricity from renewable energy sources. At the same time the wind energy project in the Baltic Sea raises a lot of controversy among people connected with fisheries. The article dealt with a problem of interference of wind farms in the aspect of reducing the possibilities for navigating ships.
Źródło:
Systemy Wspomagania w Inżynierii Produkcji; 2018, 7, 1; 290-300
2391-9361
Pojawia się w:
Systemy Wspomagania w Inżynierii Produkcji
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geological structure of the southern Baltic coast and related hazards
Autorzy:
Uścinowicz, Sz.
Zachowicz, J.
Graniczny, M.
Dobracki, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186556.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
klify
mierzeje
erozja brzegu
ruchy masowe
powodzie sztormowe
południowy Bałtyk
cliffs
barriers
coastal erosion
landslides and storm floods
Southern Baltic
Opis:
Długość polskiego wybrzeża morskiego wynosi 498 km (bez linii brzegowej Zalewów Wiślanego i Szczecińskiego). W budowie geologicznej strefy brzegowej, podobnie jak środkowej i północnej Polski, dominują osady czwartorzędowe. Biorąc pod uwagę geomorfologię i budowę geologiczną wyróżniono trzy zasadnicze typy wybrzeży: klify o łącznej długości ok. 101 km, wybrzeża wydmowe (mierzeje) o łącznej długości ok. 380 km oraz wybrzeża nizinne typu Wetland o długości ok. 17 km. Na wybrzeżach klifowych wyróżniono trzy typy ruchów masowych: obrywy dominujące na klifach, w których występuje glina zwałowa, zsuwy i osypiska dominujące na klifach zbudowanych głównie z osadów piaszczystych oraz typowe osuwiska występujące na klifach o złożonej strukturze geologicznej, gdzie główną rolę odgrywają warstwy ilaste będące powierzchnią poślizgu dla warstw wyżej ległych. Poważne zagrożenia związane są też z erozją niskich i wąskich mierzei, które łatwo mogą być przerwane w czasie sztormów. Nisko położone obszary zaplecza mierzei w takim wypadku zagrożone są powodziami sztormowymi. Podobne zagrożenia powodziowe istnieją też na zapleczu mierzei relatywnie stabilnych - szerokich z wysokimi wałami wydmowymi. Powodzie mogą wystąpić w przypadku wysokich stanów wody spowodowanych spiętrzeniami sztormowymi i barycznymi, dochodzącymi maksymalnie do 2 m ponad średni poziom morza, kiedy dochodzi do wlewów wód morskich do Zalewów i jezior przybrzeżnych.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 15; 61-68
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Klimatyczne uwarunkowania transgresji morskich południowego Bałtyku w zapisie osadów Niziny Gardzieńsko - Łebskiej
Climatic control of marine transgressions of southern Baltic recorded in the sediments of the Gardno - Łeba Lowland
Autorzy:
Wojciechowski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/294370.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Stowarzyszenie Geomorfologów Polskich
Tematy:
holocen
cykle klimatyczne
transgresje morskie
Bałtyk południowy
Nizina Gardzieńsko-Łebska
Holocene
climate cycle
marine transgressions
Southern Baltic
Gardno-Łeba Lowland
Opis:
Artykuł przedstawia korelację faz transgresyjnych południowego Bałtyku z obszaru Niziny Gardzieńsko-Łebskiej z dwoma cyklami klimatycznymi: cyklem ~1150-letnim oraz cyklem ~2300-letnim, odtworzonymi z zapisu osadów jeziornych (środkowa Wielkopolska). Przedstawione porównanie wykazało silny związek występowania faz transgresji litorynowej z ciepłymi okresami klimatycznymi holocenu w cyklu ~1150-letnim, których kulminacje przypadły na: 7800 lat BP (faza transgresyjna NGL 1), 6650 lat BP (NGL 2), 5500 lat BP (NGL 3) oraz 4350 lat BP (NGL 4), a także transgresji postlitorynowych przypadających na optimum rzymskie (faza NGL 5) oraz średniowieczne optimum klimatyczne (faza NGL 6), rozdzielonych fazą regresji morza związaną z ochłodzeniem klimatu przypadającym na okres wędrówek ludów. Natomiast ze współczesnym ociepleniem klimatu korelowana jest najmłodsza faza transgresyjna (NGL 7) poprzedzona okresem regresji, związanymz małą epoką lodową. Odzwierciedleniemcyklu ~2300-letniego są serie transgresyjne widoczne w zapisie osadów barierowych Mierzei Łebskiej. Odpowiadają one trzemfazomtransgresji morskich, występujących w okresie 6600–6000 BP (transgresja 2), 4500–4200 lat BP (transgresja 3) oraz w okresie młodszym od 1700 lat BP (transgresja 3).Wartykule podkreślono również klimatyczne podobieństwo zapisu transgresji morskich z obszaru Niziny Gardzieńsko-Łebskiej z całym wybrzeżem południowobałtyckim.
The paper presents the correlation of transgression phases of the southern Baltic over the Gardno-Łeba Lowland with the climatic cycles, the c. 1150 yrs and c. 2300 yrs long cycle respectively, previously recognized in the lake sediment record from the Kórnik–Zaniemyśl trough in the central Wielkopolska region. The presented comparative diagram (Fig. 2) reveals strong correlation of marine transgressions of the southern Baltic and warm phases during the Holocene, the latter appearing according to the 1150 yrs cycle. The phases of Littorina Sea advances, recognized in the peat profile Kluki/74 (Tobolski 1987), in the Gardno Lake sediments (Wojciechowski 1990) and in its surroundings (Florek, Orłowski 1991, Florek, Majewski 1997), and in the sediments of the Łebsko Barrier (Rotnicki 1999, 2001, Rotnicki et al. 1999, 2008) match climatic optima dated for 7800 BP (transgressive phaseNGL 1), 6650 BP (NGL 2), 5500 BP (NGL 3), and 4350 BP (NGL 4). Likewise, strong correlation exists between warming phases according to the 1150 yrs cycle and post-Littorina transgressions during the Roman period (NGL 5) and the medieval warm optimum (NGL 6), the latter separated by marine regression during cooling phase of the Migrations period. The current climatic warming is correlated with the youngest transgressive phase (NGL 7), however preceded by the regression during the Little Ice Age. Sea withdrawal phases and related cold and wet periods are recorded in sub-fossil tree trunks in the beach zone of the Łebsko Barrier. Subsequent forest dieback in this zone has been caused by rising sea levels afterwards. The c. 2300 yrs cycle, corresponding to the Halstatt cycle, is reflected in the marine transgressive series of the deposits building the Łebsko Barrier. They were laid down in the time interval of 6600-6000 BP (transgression 2), 4500–4200 BP (transgression 3) and after 1700 BP (transgression 4). This cycle does also reflect the current warming and the associated sea level rise. In the paper, climatic similarities between the record from the Gardno-Łeba Lowland and the South Baltic coast in general have been emphasized (Fig. 2), using examples from southern Sweden (Yu 2003a, b), German coast (Gramsch 2002, Lampe 2002, 2005) and Lithuanian coast (Gelumbauskaitë, Deèkus 2005).
Źródło:
Landform Analysis; 2008, 7; 172-184
1429-799X
Pojawia się w:
Landform Analysis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biogeochemistry of uranium in the Southern Baltic ecosystem
Biogeochemia uranu w ekosystemie południowego Bałtyku
Autorzy:
Borylo, A.
Skwarzec, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/85137.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
biogeochemistry
uranium
Southern Baltic
aquatic ecosystem
uranium isotope
sediment
surface water
bottom water
sea organism
marine animal
bird
phosphogypsum stockpile
Opis:
The determination of uranium isotopes in different components of the Southern Baltic (sediments, soil, birds, river) is presented and discussed in this paper. The Baltic Sea is one of the most polluted water regions in the world. On the basis of the studies was found that the most important process of uranium geochemical migration in the Southern Baltic Sea ecosystem is the sedimentation of suspended material and the vertical diffusion from sediments into the bottom water. Considerable amounts of uranium isotopes are introduced into the Baltic waters together with annual inflows of saline and well-aerated waters from the North Sea. Also very high uranium concentrations are the result of weathering and erosional processes of the rocks (e.g. Sudetic rocks) which contain elevated natural concentrations of this radionuclide. Considerable amounts of uranium isotopes are introduced into the Baltic waters together with annual inflows from the Vistula and Oder rivers, also from saline and well-aerated waters from the North Sea. The results of many our studies confirm the significant role of human activities and phosphogypsum stockpile in Wiślinka as a source of these isotopes in southern Baltic.
Migrację uranu zapoczątkowują procesy wietrzenia skał oraz erozja gleb. Uran wprowadzany jest do wody morskiej w różnorodnych postaciach geochemicznych, zawiesiny minerałów wietrzeniowych oraz w formie wolnych jonów U6+. Ważną rolę w migracji uranu w środowisku odgrywa również proces dyfuzji z osadów dennych, w których stwierdzono niższe stężenia uranu przy powierzchni niż w warstwach głębszych. Najważniejszym procesem geochemicznej migracji uranu w ekosystemie Południowego Bałtyku jest sedymentacja materiału lądowego i zawiesiny wiślanej oraz pionowa dyfuzja z osadów do wody przydennej za pośrednictwem wody porowej oraz zmian diagenetycznych zachodzących w osadach. Organizmy bałtyckie charakteryzuje bardzo małe powinowactwo do uranu. Źródłem uranu w bałtyckich organizmach roślinnych i zwierzęcych jest woda morska, nie zaś osad denny, o czym świadczą wartości ilorazu aktywności 234U/238U, które w tych organizmach wynoszą około 1,15 i są porównywalne do wartości charakteryzującej wodę morską i bałtycką (odpowiednio 1,18 i 1,17). Względną równowagę promieniotwórczą obserwuje się natomiast w osadach dennych Południowego Bałtyku, gdzie wartości stosunku aktywności są zbliżone do 1 (od 0,92 do 0,97, z wyjątkiem osadów dennych zebranych po powodzi w 1997 roku). W wodach przydennych i powierzchniowych Południowego Bałtyku wartości stosunku aktywności 234U/238U mieszczą się natomiast w przedziale od 1,18 do 1,20, co oznacza, że izotopy 234U i 238U nie występują w równowadze promieniotwórczej. Niższe wartości stosunku aktywności 234U/238U są natomiast charakterystyczne dla ptaków morskich (0,75-1,12). Stężenie uranu w ich narządach i tkankach maleje w szeregu: pozostałe trzewia > pióra > skóra > wątroba > szkielet > mięśnie. Bardzo istotnym zjawiskiem mającym wpływ na wielkość stężenia badanych radionuklidów w organizmach ptaków morskich jest pierzenie, w wyniku którego ptaki tracą znaczną część zawartych w ich organizmie radionuklidów. Część radionuklidów zawartych w piórach jest wbudowana w ich strukturę i pochodzi z organizmu ptaka, a część jest zaadsorbowana na ich powierzchni z atmosfery oraz nanoszona jest na nie wraz z wydzieliną gruczołu kuprowego podczas ich konserwacji. Badania pochodzenia uranu w piórach wykazały, że około 37% jego zawartości jest wbudowywane w nie z organizmu w czasie wzrostu, a ponad 67% jest zaadsorbowane na ich powierzchni i pochodzi głównie z powietrza. Wisła oraz Odra wraz z dopływami, jak też rzeki przymorza (Rega, Parsęta i Słupia), są ważnymi źródłami spływu uranu do Morza Bałtyckiego. Powierzchnia zlewni Wisły, Odry oraz rzek przymorza stanowi około 99% powierzchni Polski, zatem szacuje się, że z całego obszaru Polski wpływa tymi rzekami około 750 GBq izotopów uranu 234U i 238U. Wśród wielu innych źródeł izotopów promieniotwórczych, które stanowią pośrednie lub bezpośrednie zagrożenie skażeniem dla rzek i ekosystemu Południowego Bałtyku, za najważniejsze uznaje się kopalnie węgla kamiennego (np. Górnośląski Okręg Przemysłowy i Dolnośląskie Zagłębie Węgla) oraz działalność człowieka związaną z przemysłem metalurgicznym i jądrowym, spalaniem paliw kopalnych, stosowaniem nawozów fosforowych w rolnictwie, rafineriami ropy naftowej, testami i próbami broni nuklearnej, produkcją i przetwarzaniem prętów paliwowych, górniczych oraz hałd.
Źródło:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline; 2013, 17
1643-0115
Pojawia się w:
Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relative sea level changes, glacio-isostatic rebound and shoreline displacement in the Southern Baltic
Autorzy:
Uścinowicz, Sz.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1187381.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
zmiany poziomu morza
rozwój wybrzeży
glaciizostazja
późny plejstocen
holocen
południowy Bałtyk
sea level changes
shoreline evolution
glacio-isostasy
Late Pleistocene
Holocene
Southern Baltic
Opis:
Krzywą względnych zmian poziomu morza skonstruowano na podstawie 314 dat radiowęglowych osadów pochodzących z różnych środowisk lądowych i morskich. Próbki do datowań pobrano z 163 stanowisk zlokalizowanych na obszarze polskiej części południowego Bałtyku i przyległej strefy brzegowej. Przy konstruowaniu krzywej wykorzystano również relikty różnych form związanych z rozwojem strefy brzegowej oraz zasięgi powierzchni erozyjnych, zlokalizowane na profilach sejsmoakustycznych. W późnym plejstocenie i wczesnym holocenie, między 13,0 i 8,5 tys. lat BP, poziom wody trzykrotnie wzrastał i opadał, a zakres wahań dochodził do 25-27 m. Poziom wody obniżał się w skrajnych przypadkach w tempie do ok. 100-300 mm/rok, a tempo wzrostu dochodziło do ok. 35-45 mm/rok. W późnym boreale, ok. 8,5 tys. lat BP, Bałtyk uzyskał stałe połączenie z oceanem na poziomie niższym od obecnego o ok. 28 m. Do początku okresu atlantyckiego poziom morza wzrósł do ok. 21 m poniżej współczesnego poziomu morza (p.p.m.). W okresie 8,0-7,0 tys. lat BP poziom morza wzrósł do 10 m p.p.m., w średnim tempie ok. 10 mm/rok. Do końca okresu atlantyckiego poziom morza wzrósł do 2,5 m p.p.m., a tempo wzrostu zmalało do ok. 2,5 mm/rok. W pierwszym tysiącleciu okresu subborealnego poziom wody wzrósł do ok. 1,1-1,3 m, a do końca tego okresu do ok. 0,6-0,7 m niższego niż współczesny. W okresie subatlantyckim średni poziom morza zmienił się już nieznacznie. Przebudowa glaciizostatyczna rozpoczęła się ok. 17,5 tys. lat BP i zakończyła ok. 9,2-9,0 tys. lat BP. Całkowity zakres podniesienia (total uplift) w tym okresie wyniósł ok. 120 m. Maksimum prędkości ruchów wznoszących, dochodzące od ok. 45 mm/rok, wystąpiło w okresie ok. 12,4-12,2 tys. lat BP. W okresie od ok. 9,0 do ok. 7,0 tys. lat BP przez obszar południowego Bałtyku migrowało nabrzmienie brzeżne, a w okresie od ok. 7,0 do ok. 4,0 tys. lat BP wystąpiły ruchy obniżajace. Od ok. 4,0 tys. lat BP położenie skorupy ziemskiej wróciło do stanu równowagi. Linia brzegowa południowego Bałtyku w późnym plejstocenie i wczesnym holocenie kilkukrotnie uległa szybkim i znacznym przemieszczeniom. Zmieniła położenie w tempie od kilkudziesięciu metrów do kilku kilometrów rocznie. Procesy te rozgrywały się na powierzchni dna morskiego położonej obecnie na głębokości od ok. 55 do 25 m p.p.m. i w odległości 30-60 km od dzisiejszego wybrzeża. W środkowym holocenie linia brzegowa przemieściła się ku południowi od ok. 60 km w Zatoce Pomorskiej do ok. 5 km w Zatoce Gdańskiej. Położenie linii brzegowej zbliżyło się do współczesnego w końcu okresu atlantyckiego. W późnym holocenie dominowały procesy wyrównywania wybrzeży, a linia brzegowa stopniowo zbliżała się do obecnego położenia.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2003, 10; 5-79
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies