Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Soviet Russia." wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
Wincenty Witos wobec Rosji i ZSRR
Wincenty Witos towards Russia and the USSR
Винценты Витос против России и СССР
Autorzy:
Podgajna, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2235065.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Wincenty Witos
people’s movement
Polish political thought
Russia
Soviet Russia
USSR
ruch ludowy
polska myśl polityczna
Rosja
Rosja Radziecka
ZSRR
Opis:
Przedmiotem rozważań w artykule były formułowane przez Wincentego Witosa (1874–1945) koncepcje odnoszące się do Rosji, jej polityki wobec narodu od czasów zaborów, okresu Rosji Radzieckiej i ZSRR oraz myśl polityczna dotycząca bezpieczeństwa granic państwowych ze wschodnim sąsiadem. Do największych przeszkód w relacjach polsko-radzieckich Witos zaliczał te polityczne, takie jak ustrój państwa, ale także wszelkie problemy, bariery i niechęć, które zrodziły się w czasie ponad stuletniego panowania Rosjan na ziemiach polskich pod zaborami. Utrudnienia te w przekonaniu Witosa należało pokonywać w imię najważniejszego interesu, jakim było dobro państwa i utrzymanie pokojowych relacji z sąsiadami.
The article deals with the concepts formulated by Wincenty Witos (1874–45) regarding Russia, its policy towards the Polish nation from the partitions times and throughout the period of Soviet Russia and the USSR, as well as the political thought regarding the security of state borders against its eastern neighbour. According to Witos, the biggest obstacles in Polish-Soviet relations were of political nature, such as the state system, but were also influenced by all problems, prejudices, and issues that arose in over a century of Russian rule in Poland after the partitions. In his opinion, these difficulties should be overcome in the name of the most vital interest: the good of the state and the maintenance of peaceful relations with its neighbours.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2021, 56, 1; 25-45
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nacjonalizm Stalina
Национализм Сталина
Autorzy:
Ciesielski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031366.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
nationalism
Iosif Stalin
Russia
Soviet Union
Russian nation
Soviet people
Soviet patriotism
nacjonalizm
Rosja
Związek Radziecki
naród rosyjski
lud radziecki
radziecki patriotyzm
Opis:
W artykule podjęto próbę weryfikacji opinii o nacjonalistycznym charakterze poglądów Iosifa Stalina. Autor wziął pod uwagę oficjalne i nieoficjalne wypowiedzi Stalina z lat trzydziestych i czterdziestych XX w., a także napisane przez niego dokumenty partyjne i państwowe. Ich treść rozpatrywał z punktu widzenia spotykanych w literaturze naukowej argumentów uzasadniających twierdzenia o nacjonalizmie Stalina. Analizą zostały objęte następujące problemy: deklarowany przez niego stosunek do nacjonalizmu, ewolucja jego poglądów na przeszłość Rosji, konstruowany przez niego obraz narodu rosyjskiego, przypisywany temu narodowi przez Stalina status wśród innych narodów Związku Radzieckiego.
In the article, the author attempted to verify opinions about the nationalist character of Iosif Stalin’s views. The author took into account the official and unofficial Stalin’s statements from the 1930s and 1940s and the party and state documents he wrote. Their content was considered from the point of view of arguments found in the scientific literature justifying the claims about Stalin’s nationalism. The following problems were analysed: Stalin’s declared attitude to nationalism, the evolution of Stalin’s views on Russia’s past, the image of the Russian nation, and the status assigned by Stalin to this nation amongst other nations of the Soviet Union.
В тексте были рассмотрены элементы взглядов Сталина, в которых усматривается связь с российским национализмом: отношение к прошлому России, образу русской нации, ее особому статусу и исторической роли, русификаторским проектам. Обращение к национальным ценностям, традициям, патриотизму служило инструментом мобилизации общества для восстановления страны в ходе «революции сверху», консолидации общества перед лицом возросшей угрозы войны и повышения легитимности режима. В 1930-е годы основное внимание Сталина было сосредоточено, прежде всего, на возникновении и развитии российского государства, централизации государственной власти, формировании Российской империи и ее международной роли. Предметом его внимания было российское государство, а не русский народ. Отчетливее всего националистическое влияние проявилось в том, как Сталин воспринимал русский народ и в том, что он присваивал ему особый статус. Сталин все активнее наделял русский народ выдающимися качествами и заслугами, призванными служить аргументом в пользу его особого положения среди других народов СССР – как «первого среди равных» и даже «руководящей силы» советского общества. Сталин был убежден, что именно русские могут обеспечить сплоченность и эффективность многонационального советского государства; он воспринимал их не только как самый многочисленный народ, но и самый развитый, самый исторически подготовленный к такой роли. Сталинская русификация была имперской, а не националистической в традиционном понимании русского дореволюционного национализма. Для взглядов Сталина характерен был государствоцентризм, а не национализм и он инструментально относился к содержанию, которое можно было бы считать проявлением национализма.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2021, 56, 2; 9-30
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Relacje kazachsko-rosyjskie i ich znaczenie dla bezpieczeństwa na obszarze postradzieckim
Kazakh-Russian relations and their importance for security in the post-Soviet area
Autorzy:
Bielicki, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1871605.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Rosja
Kazachstan
bezpieczeństwo
obszar postradziecki
Nazarbajew
Russia
Kazakhstan
security
Nazarbayev
post-Soviet area
Opis:
Przedmiotem mojego zainteresowania jest przedstawienie najważniejszych uwarunkowań polityczno-ekonomicznych relacji pomiędzy Federacją Rosyjską a Kazachstanem. Głównym celem niniejszej pracy jest opisanie obecnego stanu rzeczy we wzajemnych kontaktach i ich znaczenie dla bezpieczeństwa na terenie byłego ZSRR. Ponadto istotna będzie próba odpowiedzi na pytanie, czy w najbliższym czasie Rosja będzie odgrywała dalej istotną rolę jako partner gospodarczy i polityczny Kazachstanu po ustąpieniu w marcu 2019 r. prezydenta Nursułtana Nazarbajewa. Na wstępie zamierzam odnieść się do historii relacji obu krajów, datowanej na czasy istnienia Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i kontroli Kazachskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej przez władze komunistyczne na Kremlu. W dalszej części rozważań przedstawiam stosunki obu podmiotów bezpośrednio po upadku sowieckiego imperium i dojściu do władzy Nazarbajewa, który mimo chęci prowadzenia niezależnej polityki zagranicznej, utrzymywał ścisłe polityczne i gospodarcze więzi z Rosją, a także więzi wojskowe. Następnie poruszam problem kontaktów Moskwa–Nursułtan po aneksji Krymu, oraz więzi Kazachstanu ze Stanami Zjednoczonymi oraz Chinami. Chciałbym też odnieść się do implikacji wyboru na prezydenta Kasyma Tokajewa dla relacji z Rosją, Chinami oraz światem zachodnim. Dodatkowo prześledzę zależności ekonomiczne i kulturalne, występujące pomiędzy Rosją a Kazachstanem. W podsumowaniu uwypuklam perspektywy na przyszłość i staram się odpowiedzieć na pytanie, czy obecne relacje obu krajów ulegną intensyfi kacji w obliczu objęcia urzędu prezydenta przez Tokajewa, a także w jaki sposób wpływają one na bezpieczeństwo na obszarze postradzieckim.
The subject of my interest is to present the most important political and economic conditions of relations between the Russian Federation and Kazakhstan. The main purpose of this work is to describe the current state of affairs in mutual contacts and their importance for security in the former USSR. In addition, it will be important to try to answer the question of whether in the near future Russia will continue to play an important role as Kazakhstan’s economic and political partner aft er the resignation of President Nursultan Nazarbayev in March 2019. At the outset, I intend to refer to the history of the relations of both countries, dated to the times of the Union of Soviet Socialist Republics and the control of the Kazakh Soviet Socialist Republic by the communist authorities in the Kremlin. Further on, I present the relations of both entities immediately aft er the fall of the Soviet empire and the coming to power of Nazarbayev, who, despite his desire to conduct independent foreign policy, maintained close political and military ties with Russia. Then I raise the issue of contacts between Moscow and Nursultan Nazarbayev aft er the annexation of Crimea and Kazakhstan’s ties with the United States and China. I would also like to refer to the implications of electing President Kassym Tokayev for relations with Russia, China and the Western world. In addition, I will trace economic and cultural dependencies between Russia and Kazakhstan. In the summary, I highlight future perspectives and try to determine whether current relations between the two countries will intensify in the face of Tokayev taking office as president, and how they affect security in the post-Soviet area.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2020, 66; 51-71
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obecność rosyjskich sił zbrojnych na obszarze Naddniestrza w drugiej dekadzie XXI wieku – wybrane aspekty
The presence of Russian forces in the Transnistrian area in the second decade of the 21st century: selected aspects
Autorzy:
Miarka, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1871470.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Naddniestrze
obszar poradziecki
siły zbrojne
bezpieczeństwo
Rosja
Transnistria
post-Soviet area
armed forces
security
Russia
Opis:
Celem artykułu jest charakterystyka stanowisk: Federacji Rosyjskiej, Mołdawii i nieuznawanej Naddniestrzańskiej Republiki Mołdawskiej wobec obecności rosyjskich sił zbrojnych na obszarze Naddniestrza oraz motywacja działań podjętych w tej kwestii. W pierwszej części pracy skoncentrowano wysiłki na przedstawieniu genezy powstania państwa nieuznawanego w granicach Mołdawii i znaczenia dla tego procesu formacji rosyjskich. Następnie zaprezentowano podejście zainteresowanych stron do problemu alokacji sił rosyjskich w Naddniestrzu. Ponadto uwzględniono głos szeroko pojętej społeczności międzynarodowej (rezolucja ZO ONZ). Zaakcentowano również uwzględnienie tego zagadnienia w nowej strategii obrony Mołdawii (2018). Za priorytet uznano wydarzenia zaistniałe w drugiej dekadzie XXI w.
The aim of the article is to characterize the positions of: the Russian Federation, Moldova and the unrecognized Transnistrian Republic of Moldova against the presence of Russian armed forces in the Transnistrian area and the motivation of actions taken in this matter. In the first part of the work, efforts were concentrated on presenting the origins of the creation of a state not recognized in the borders of Moldova and the significance of this process of Russian formation. Next, there was presented the approach of interested parties to the problem of allocating Russian forces in Transnistria. In addition, the voice of the broadly understood international community (UN GA resolution) had been taken into account. The inclusion of this issue in the new defense strategy of Moldova (2018) was also emphasized. Events in the second decade of the 21st century were considered the priority.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2020, 66; 72-86
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmienność czy konsekwencja? Problem relacji Polski ze Związkiem Sowieckim w publicystycznej refleksji Aleksandra Bocheńskiego od lat trzydziestych XX wieku do 1952 roku
Autorzy:
Orzełek, Ariel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/630697.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
geopolitics
journalism
political realism
Russia
the Soviet Union
geopolityka
publicystyka
realizm polityczny
Rosja
Związek Sowiecki
Opis:
The purpose of the article is to analyze the transformations of the relations betweenPolandand theSoviet Unionin Aleksander Bochenski’s journalism since the 1930s to 1952. The author also tries to establish if they were an effect of international situation or maybe stemmed from the journalist’s ideological views.The analysis of historical sources has proven the existence of two stages in Bochenki’s writings about the Soviet Unionin this period. Before 1939, he called for the liquidation of this state by Polandthrough military aggression, the liberation of bordering nations and the creation of a “sanitary cordon” between Polandand Russia, which was in Polish interest. The publicist perceived the Soviet Union as another form of imperial Russia. He disregarded ideological issues. Thus, in the years 1939–1945, he sought the possibility of agreement with Germany. However, at the end of the war, when the Soviets occupied Poland, Bochenski referred to 19th century positivism and he thought about a compromise with communists. As a result, he become involved in the creation of the progressive Catholics movement. He claimed that the Soviet Union was the only guarantor ofPoland’s western border and thatPoland should become a credible ally of Moscow.The analysis of Bochenski’s narrative about the Polish-Soviet relations allowed to perceive him as a political realist. His attitude to theSoviet Uniondepended on the correlation between geopolitical situation and national interests, which could justify both the strive to liquidate this state and to agree with it.
Prezentowany artykuł ma na celu zobrazowanie przemian, jakim uległ obraz Związku Sowieckiego w publicystyce Aleksandra Bocheńskiego od lat trzydziestych XX wieku do 1952 roku oraz udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy zmiany te były zależne jedynie od sytuacji międzynarodowej, czy też warunkowały je kwestie ideowe.Analiza materiału źródłowego wskazuje na dwa etapy w podejściu Bocheńskiego do Sowietów w omawianym okresie. W międzywojennym okresie swej publicystyki nawoływał on do uderzenia Polski na wschód, w celu wyzwolenia narodów kresowych i utworzenia z nich pasa buforowego oddzielającego Polskę od Rosji. Służyć to miało mocarstwowym interesom Polski. Publicysta postrzegał Związek Sowiecki jako kolejną formę moskiewskiego imperializmu, lekceważąc kwestie ideologiczne. Toteż, gdy w latach 1939–1945 poszukiwał możliwości porozumienia z Niemcami, jednocześnie (wobec spodziewanego zajęcia ziem polskich przez Armię Czerwoną, nawiązując do tradycji dziewiętnastowiecznego pozytywizmu) przemyśliwał o porozumieniu z Sowietami. Znalazło to wyraz w jego zaangażowaniu w tworzenie ruchu katolików postępowych oraz w koncepcjach politycznych, w których prezentował Związek Sowiecki jako gwaranta polskiej granicy zachodniej, a także wskazywał, że Polska powinna zabiegać o to, aby stać się wiarygodnym sojusznikiem w oczach wschodniego sąsiada.Narracje Bocheńskiego o relacjach polsko-sowieckich pozwalają określić go jako politycznego realistę. Uzależniał on swój stosunek do Związku Sowieckiego od korelacji sytuacji geopolitycznej i interesów narodowych, uznając, że w ich imię można dążyć zarówno do likwidacji tego państwa, jak też porozumienia z nim.
Źródło:
Acta Humana; 2016, 7
2082-4459
Pojawia się w:
Acta Humana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postsowieckość ≠ poskolonialność ≠ postimperialność, czyli co robić po końcu historii?
Post-sovietness ≠ Post-coloniality ≠ Post-imperiality, or what to do after the End of History?
Autorzy:
Tłostanowa, Madina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/467870.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Rosja
Upadek ZSSR
Postkolonializm
Tożsamość
Globalizacja
Russia
The Fall of Soviet Union
Postcolonialism
Identity
Globalisation
Opis:
The article contemplates social and cultural consequences of the fall of communism as the dominating socio-political ideology and some attempts to fill up the ideological void left by the withering dogmas of the previous regime. One of the discourses, whose premises seem applicable to the post-soviet reality, is post-colonial theory. However, its immediate application does not seem possible for the variety of geo-political reasons which result in a sense of ideological disappointment turning Russians into new subalterns, devoid of their former imperialist pride and uncertain of their status in the globalized and still globalizing world.
Niniejszy artykuł podejmuje się namysłu nad społecznymi i kulturowymi skutkami upadku komunizmu, bedącego dominującą ideologią społeczno-polityczną, a także nad próbami wypełnienia ideologiczej pustki wywołanej przemijającymi dogmatami upadłego ustroju i porządku. Postkolonializm jest jednym ze współczesnych dyskursów, który zdaje się obiecująco korespondować z post-sowiecką rzeczywistością. Należy jednak pamiętać, iż jego bezpośrednie zastosowanie zdają się uniemożliwiać różnorodne czynniki geopolityczne. Te doprowadzają do poczucia ideologicznego rozczarowania zamieniając Rosjan w nowych podporządkowanych, pozbawionych imperialistycznej dumy i niepewnych własnego statusu w świecie dynamicznie rozwijajacej się globalizacji.
Źródło:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2015, 31
1508-6305
2544-3186
Pojawia się w:
ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paralele w sytuacji polityczno-militarnej Europy z lat 1936-1939 i 2013-2015
Autorzy:
Tkaczew, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/121534.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Towarzystwo Wiedzy Obronnej
Tematy:
III Rzesza
Polska
Europa
Rosja
rozpad ZSRR
Ukraina
Third Reich
Polska
Europe
Russia
collapse of the Soviet Union
Ukraine
Opis:
Wskutek dążeń Rosji do powiększenia swojego imperium oraz poszerzenia strefy wpływu, obejmującej byłe republiki ZSRR doszło do konfliktu militarnego na wschodnich rubieżach Ukrainy. W publikacji opisano kolejne etapy dążeń i posunięć ekspansjonistycznych Rosji, zmierzających do cząstkowego rozszarpywania Ukrainy. Reakcja na te działania Europy Zachodniej w wielu aspektach była podobna do polityki ustępstw realizowanej przez mocarstwa europejskie w stosunku do Hitlera w latach 1936-1939. Znamy z autopsji efekty tej polityki i fakt zaboru Krymu Ukrainie nie może być akceptowany przez państwa Unii Europejskiej oraz NATO. Dlatego szczegółowo opisano skutki agresywnej polityki Rosji w jej najbliższym otoczeniu oraz uzasadniono potrzebę wprowadzenia i utrzymywania sankcji gospodarczych przeciwko temu państwu totalitarnemu. Przed zestawieniem i porównaniem cech podobnych, odnoszących się do tych dwóch wymienionych okresów, należy do każdego przedstawić w miarę spójne wprowadzenie.
Źródło:
Wiedza Obronna; 2015, 4; 101-134
0209-0031
2658-0829
Pojawia się w:
Wiedza Obronna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rosja w publicystyce „Myśli Polskiej” w latach 1989–1999
Russia in the Journalism of Myśl Polska in 1989–1999
Autorzy:
Lubczyńska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520848.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
national press
Myśl Polska
National Democratic Party
Soviet Union
Russia
prasa narodowa
„Myśl Polska”
Stronnictwo Narodowo-Demokratyczne
Związek Radziecki
Rosja
Opis:
Artykuł poświęcony jest obrazowi Związku Radzieckiego i Rosji kreowanemu w publicystyce neoendeckiej, na przykładzie „Myśli Polskiej” – pisma wydawanego jako organ Stronnictwa Narodowo-Demokratycznego. Zakres chronologiczny obejmuje lata 1989–1999, czyli od momentu przemian ustrojowych w Polsce i odrodzenia się ruchu narodowego, po ustąpienie z fotela prezydenta Borysa Jelcyna i objęcie władzy przez Władimira Putina. Zawiera najważniejsze elementy dyskursu dotyczącego wschodniego sąsiada Polski na przełomie lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX w.
The article is devoted to the image of the Soviet Union and Russia created in neo-nationalistic journalism, based on the example of Myśl Polska (Polish Thought) – a magazine published as an organ of the National Democratic Party. The chronological range covers the years 1989–1999, i.e., from the moment of the political changes in Poland and the national movement’s rebirth to President Boris Yeltsin’s resignation and the assumption of power by Vladimir Putin. It contains the most important elements of the discourse on Poland’s eastern neighbour at the turn of the 1990s.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2023, 58, 2; 205-233
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Belarusan and Russian Culture on the Periphery of Ideological Systems: The Use of History to Control Symbolic Thought Processes
Kultura białoruska i rosyjska na peryferiach ideologicznych systemów: wykorzystanie historii do kontrolowania procesów myślowych
Autorzy:
Piszczatowski, Arthur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451612.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie
Tematy:
Authoritarianism
Ideology
Ukraine
Russia
Belarus
post-Soviet
Historical Ideology
Pan Slavism
autorytaryzm
ideologia
Ukraina
Rosja
Białoruś
postsowiecki,
historyczna ideologia
Pan-Slavism
Opis:
This article discusses the role of history and language for the country of Belarus, which is on the border of Western and Eastern ideological systems. The content is based on observation and discussions with individuals during the time-period 2003– 2014. The aim of this article is to sociologically present a model which illustrates how post-Soviet authoritarian systems control time and space symbolically to recreate an ideological design that allows an authoritarian regime to maintain power through the use of the Soviet Symbolic framework. This model, based on the example of discussions with Belarusans, is applicable as a comparative tool to understand the processes taking place in the Ukraine and also in Russia. The argument in this article integrates history, systems of state ideology and identity formation on the border of two cultural civilizations. Comparative examples concerning the conflict with Russia and the Ukraine are used to apply the theoretical model based on current changes and events in the regional macro-infrastructure offering a sociological take on the link between historical and contemporary social and cultural changes in this region.
W artykule przedstawiono znaczenie kulturowych uwarunkowań, w szczególności historii oraz języka, dla Białorusi – kraju leżącego na pograniczu zachodniej i wschodniej cywilizacji. Zaprezentowany teoretyczny model ma na celu objaśnienie działania postsowieckiego systemu władzy, gdzie autorytarny reżim wykorzystuje w sposób różnorodny elementy z przestrzeni symbolicznej w celu stworzenia ideologicznego uzasadnienia dla własnego funkcjonowania. W celu wyjaśnienia mechanizmów władzy na Białorusi odwołuję się do uwarunkowań historycznych, które oddziaływają na oficjalną ideologię, tworząc tym samym tożsamość mieszkańców kraju. Przedstawiony model został wypracowany na podstawie badań empirycznych prowadzonych za pomocą techniki obserwacji i wywiadów indywidualnych w okresie 2003–2014 na Białorusi. Wydaje się jednak, że ma on szersze możliwości eksplanacyjne, pozwalające zrozumieć działania decydentów politycznych w zakresie legitymizacji władzy w innych rosyjskojęzycznych krajach, które powstały po upadku Związku Radzieckiego.
Źródło:
Journal of Modern Science; 2016, 30, 3; 33-56
1734-2031
Pojawia się w:
Journal of Modern Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polska diaspora w Kazachstanie: główne etapy formowania się, znane postaci i obecna sytuacja
Польская диаспора в Казахстане: основные этапы формирования, известные личности и современное положение
Қазақстандағы поляк диаспорасы: қалыптасуының негізгі кезеңдері, танымал тұлғалар және қазіргі жағдайы
Autorzy:
Kabuldinov, Ziyabek E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2192743.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Muzeum Pamięci Sybiru ; Polskie Towarzystwo Historyczne Oddział w Białymstoku
Tematy:
zsyłki
deportacje
represje
grupy etniczne
osadnicy
Kazachstan
Rosja
Związek Sowiecki
exile
deportations
repressions
ethnic groups
settlers
Kazakhstan
Russia
the Soviet Union
Opis:
W historii formowania się polskiej mniejszości w Kazachstanie można wyróżnić cztery główne okresy, a pierwszy z nich przypada na koniec XVIII w. Polacy trafiali do tej części świata pod przymusem, jako zesłańcy i deportowani, w wyniku m.in. walk narodowowyzwoleńczych podejmowanych przez Polaków w XIX w., ich udziału w wojnach napoleońskich, wywózek w latach II wojny światowej (tylko w wyniku drugiej masowej wywózki, z kwietnia 1940 r., do Kazachstanu trafiło ok. 60 tys. osób). Podstawę dzisiejszej diaspory polskiej w Kazachstanie stanowią Polacy wywiezieni tam w 1936 r. z zachodniej Ukrainy i Białorusi. Wśród ofiar masowych represji politycznych ZSRS Polacy stanowili jedną z najliczniejszych grup narodowościowych. Dzięki twórczej działalności zarówno miejscowej ludności, jak i deportowanych oraz ewakuowanych obywateli pojawiły się nowe miasta, wykorzystywano bogactwa naturalne, uruchomiono dziesiątki fabryk. Rozwijała się sieć instytucji edukacyjnych, naukowych, kulturalnych. W szczególności Północny Kazachstan stał się miejscem, w którym przecinały się kultury i cywilizacje, terytorium konstruktywnego dialogu i deportowanej, i miejscowej ludności republiki, regionem owocnej współpracy różnych narodów. Według statystyk, obecnie w Kazachstanie mieszka około 50 tysięcy Polaków.
In the history of the formation of the Polish minority in Kazakhstan four main periods can be distinguished, the first of which falls on the end of the 18th century. National liberation struggles undertaken by Poles in the 19th century, their participation in the Napoleonic Wars, deportations during World War II (only as a result of the second mass deportation, in April 1940, about 60,000 people ended up in Kazakhstan). The basis of today's Polish diaspora in Kazakhstan are Poles deported there in 1936 from western Ukraine and Belarus. Among the victims of mass political repressions of the USSR, Poles were one of the largest national groups. Thanks to the creative activity of both the local population and the deported and evacuated citizens, new cities appeared, natural resources were used, and dozens of factories were launched. A network of educational, scientific and cultural institutions developed. In particular, North Kazakhstan has become a place where cultures and civilizations intersected, a territory of constructive dialogue and the deported and local population of the republic, a region of fruitful cooperation between different nations. According to statistics, there are currently about 50,000 Poles living in Kazakhstan.
Źródło:
Biuletyn Historii Pogranicza; 2023, 23; 5-21
1641-0033
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Pogranicza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Национализация памяти о Великой Отечественной войне в исторической политике постсоветских государств
Nacjonalizacja pamięci o Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej w polityce historycznej państw postkomunistycznych
Nationalization of Great Patriotic War remembrance in the historical policy of post-communist states
Autorzy:
Петровская, Оксана
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953418.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Советский Союз
Россия
Великая Отечественная война
историческая память
Związek Radziecki
Rosja
Wielka Wojna Ojczyźniana
pamięć historyczna
Soviet Union
Russia
Great Patriotic War
historical memory
Opis:
Artykuł dotyczy zmieniającego się obrazu pamięci o Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej. Jednolity jej obraz ukształtował się w czasach Związku Radzieckiego, natomiast po jego upadku zmienił się też obraz Wielkiej Wojny. Zdaniem autorki zniszczenie pamięci o wojnie szło wraz z zniszczeniem pamięci o ZSRR. Z drugiej strony, ogromne straty, jakie poniosły narody ZSRR nie zważając na politykę władz i apele opozycji uniemożliwiają eliminację pamięci o niej. W warunkach konstruowania tradycji narodowej, nacjonalizacji przeszłości, powstania nowych mitologii narodowych (rosyjskich, ukraińskich, kazachskich, etc.) w niepodległych państwach daje się zaobserwować swoistą „nacjonalizację” pamięci o Wielkiej Ojczyźnianej. Następuje ponowna ocena najważniejszych wydarzeń, aktorów i wyników wojny w celu kształtowania nowej tożsamości narodowej. Szczególny symboliczny sens Wielkiej Wojny Ojczyźnianej sprzyjał przekształceniu jej w mit polityczny, i pozwolił na rozmaitą interpretację jej doświadczeń.
The article concerns a changing memory of Great Patriotic War. Its uniform pattern developed during the time of the Soviet Union whereas after its collapse the image of Great Patriotic War changed too. The author believes that the memory about the war and the memory about the USSR were destroyed together. On the other hand, regardless of the authorities policy and opposition’s appeals, enormous losses suffered by the USSR peoples make it impossible to eliminate the memory about the war. In the conditions of establishing national tradition, nationalization of the past and creation of new national mythologies (Russian, Ukrainian, Kazakh, etc.) in independent countries, we can observe a peculiar “nationalization” of the memory about Great Patriotic War. Renewed evaluation of the most important actors and results of the war is carried out in order to develop a new national identity. A special symbolic sense of Great PatrioticWar favored its transformation into a political myth and permitted various interpretations of its experiences.
Статья посвящена меняющемуся образу памяти о Великой Отечественной войне. Ее целостный образ сформировался в период Советского Союза, в свою очередь, после его упадка изменился также и образ Великой войны. По мнению автора, уничтожение памяти о войне шло параллельно с уничтожением памяти о СССР. С другой стороны, огромные потери, которые потерпел народ СССР, независимо от политики власти и призывов оппозиции, не дают возможности стереть память о войне. В условиях формирования народных традиций, национализации прошлого, появления новой национальной мифологии (русской, украинской, казахской и т.д.) в независимых государствах замечается своеобразная «национализация» памяти о Великой войне. Появляется переоценка самых главных событий, участников и результатов войны с целью формирования нового национального сознания. Особенный символический смысл Великой Отечественной войны благоприятствовал ее преобразованию в политический миф и дал возможность появления разносторонней интерпретации ее последствий.
Źródło:
Studia Podlaskie; 2016, 24
0867-1370
Pojawia się w:
Studia Podlaskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Soviet propaganda and the independent Polish state
Autorzy:
Leinwand, Aleksandra Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950446.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Polska
Rosja
niepodległość
rewolucja 1917
wojna polsko-sowiecka 1919-1920
propaganda bolszewicka
Polska
Russia
independence
revolution of 1917
Polish-Soviet War 1919–1920
Bolshevik propaganda
Opis:
The article presents the establishment of the independent Polish state in 1918 in the light of Soviet propaganda. Its starting point are the most important diplomatic documents and propaganda acts addressed to Poles or relating to the matter of Poland’s independence, issued by the partitioning powers (Germany, Austria-Hungary, Russia) and the USA during the Great War. Following the Bolshevik revolution of 1917, the authorities of the newly formed state-Soviet Russia-had to adopt a stance towards reborn Poland. The author analyses selected diplomatic and propaganda texts and “products” of artistic propaganda related to the subject of the independent Polish state.
Artykuł ukazuje powstanie niepodległego państwa polskiego w 1918 r. w oświetleniu propagandy sowieckiej. Punktem wyjścia są najważniejsze dokumenty dyplomatyczne i akty propagandowe skierowane do Polaków lub traktujące o kwestii niepodległości Polski wystosowane przez mocarstwa rozbiorowe (Niemcy, Austro-Węgry, Rosja) oraz USA w trakcie Wielkiej Wojny. Po przewrocie bolszewickim w 1917 r. władze nowopowstałego państwa – Rosji Sowieckiej – musiały zająć stanowisko wobec odrodzonej Polski. Autorka analizuje wybrane teksty dyplomatyczne i propagandowe oraz „wytwory” propagandy plastycznej odnoszące się do niepodległego państwa polskiego. 
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2019, 54, 3; 81-107
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The pragmatic (post-)communist: Algirdas Brazauskas – the first secretary, president, and prime minister of Lithuania
Autorzy:
Buchowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2235095.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Litwa
Związek Sowiecki
Komunistyczna Partia Litwy
pieriestrojka
Sajudis
pierwszy sekretarz
prezydent
premier
NATO
Rosja
Lithuania
Soviet Union
Communist Party of Lithuania
perestroika
Sąjūdis
first secretary
president
prime minister
Russia
Opis:
Algirdas Brazauskas należał do pokolenia, które dorastało w sowieckiej Litwie. Jako młody człowiek został członkiem partii komunistycznej, a następnie wysokim funkcjonariuszem partyjnym. W następnych latach podkreślał, że zawsze czuł się jednak bardziej Litwinem niż komunistą. W latach pieriestrojki Brazauskas zyskał opinię partyjnego reformatora i z poparciem Sajudisu został pierwszym sekretarzem Litewskiej Partii Komunistycznej. Doprowadził do zerwania łączności partii z KPZR. W 1990 r. był jednym z sygnatariuszy niepodległości Litwy, został także wicepremierem. Po rozpadzie ZSRR odzyskał znaczenie w litewskiej polityce. W latach 1993-1998 sprawował urząd prezydenta, a w latach 2001-2006 był premierem litewskiego rządu. Zmarł w 2010 r.
Algirdas Brazauskas belonged to a generation that grew up in Soviet Lithuania. As a young man, he joined the communist party and climbed the ranks to become a top official. In later years, however, he avowed that he had always felt more a Lithuanian and less a communist. During the perestroika, he was perceived as a party reformer and, supported by the Sąjūdis, became the first secretary of the Communist Party of Lithuania, eventually breaking away from the CPSU. In 1990, he was one of the signatories of the act of Lithuanian independence and also became a deputy prime minister. Following the dissolution of the Soviet Union, he re-emerged as a leading figure in Lithuanian politics. From 1993 to 1998, he was the republic’s president and, from 2001 to 2006, the head of Lithuanian government. He died in 2010.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2020, 55, 3; 191-214
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Eurasian Economic Union: between co-existence, confrontation and cooperation with the EU
Integracja gospodarcza jako strategiczny atut: Euroazjatycka Unia Gospodarcza i Unia Europejska
Autorzy:
Kinyakin, Andrey
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625119.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Eurasia
Europe
Eurasian Economic Union
European Union
integration
cooperation
post-soviet space
Russia
geopolitics
geoeconomics
co-existence
Euroazja
Euroazjatycka Unia Gospodarcza
Unia Europejska
integracja gospodarcza
obszar postsowiecki
Rosja
geopolityka
koegzystencja
Opis:
Autor w artykule analizuje proces integracji w przestrzeni poradzieckiej zwłaszcza w formule Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej (EEU). Przedmiotem analizy jest sposób w jaki nowoutworzona struktura integracyjna zamierza określić swoje powiązania z najważniejszą organizacją świata zachodniego – Unią Europejską. Kwestia znalezienia wspólnej płaszczyzny porozumienia i współpracy jest niezmiernie istotna ponieważ to Rosja jako główny komponent EUU jest jednym z najważniejszych partnerów Unii Europejskiej zarówno pod względem gospodarczym jak i politycznym. Nie sprzyjają tej kooperacji geopolityczne napięcia, zwłaszcza te związane z konfliktem na Ukrainie. Istnieje duży potencjał współpracy pomiędzy tymi dwoma organizacjami, ale rozpoczęcie dialogu uzależnione jest od rozwiązania przez obie strony nie tylko problemów gospodarczych (instytucjonalizacja relacji, harmonizacji handlu), ale również od przygotowania odpowiedniej agendy politycznej. Wzajemne powiązania pomiędzy UE i EEU mogą ewoluować w scenariuszu współistnienia, który zakłada istnienie przede wszystkim obecnego status quo przy braku instytucjonalnych powiązań. Aby to zmienić i odpowiednio ukształtować wzajemne relacje w przyszłości, UE musi wziąć pod uwagę wiele czynników, kładąc nacisk na szczególną rolę Rosji w tym ugrupowaniu i udowodnieniu przez EUU celowości swojej egzystencji jako struktury integracyjnej.
The article analyses integration process in the post-soviet space as well as Eurasian Economic Union (EEU) as a product of Eurasian integration. The EEU as newly created integration structure has a problem of finding the suitable form of interrelations with the European Union – the biggest integration structure ever.The issue of finding common grounds between the EEU and the EU especially important given the fact that the Eurasian Union is a bloc led by Russia – one of the biggest European trade partner and long-standing political counterpart, which within a couple of years is at odds with the EU due to the political problems, connected with the Ukrainian conflict as well as the geopolitical tension between Russia and the West. The start of the dialogue between the EU and the EEU, which has the certain potential, seems rather unlike to place in short- and medium-term perspective. In order to start the dialogue both parties have to solve not only economic issues (institutionalization of relationship, harmonization of trade), but also improve political agenda by starting to elaborate a joint agenda.The main point for the time being: the interrelationship between the EEU and the EU could evolve within the co-existence scenario, which envisages maintenance of the current status-quo– noninstitutionalized relationship. In order to change it as well as to single out the appropriate approach for framing the future relationship with the Eurasian Economic Union the EuropeanUnion should take into account many factors, putting the special emphasis on the Russia’s role within the EEU as well as conflicting nature of Eurasian project, which is only to prove its viability as integration structure.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2016, 10; 461-480
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Negocjacje dotyczące wyprowadzenia Armii Radzieckiej – warunkiem odzyskania pełnej suwerenności Polski
Autorzy:
Wawryszuk, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/121366.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Towarzystwo Wiedzy Obronnej
Tematy:
Polska
zmiany polityczne
Armia Radziecka
wojsko wyprowadzenie
dyplomacja
Siły Zbrojne
negocjacje
Rosja
tranzyt
wojsko rosyjskie
wojsko radzieckie
konsekwencje pobytu
Północna Grupa Wojsk Armii Radzieckiej
Pełnomocnik Rządu Polskiego ds. pobytu Wojsk Radzieckich
polsko-rosyjskie przedsiębiorstwo gospodarcz
rekompensata finansowa
Polska
political changes
Soviet Army
army exit
diplomacy
Armed Forces
negotiations
Russia
transit
Russian Army
consequences of stay
Northern Army Group of the Soviet Army
Plenipotentiary of the Polish Government for the stay of the Soviet Army
Polish-Russian business enterprises
financial compensation
Opis:
Sytuacja międzynarodowa, jaka ukształtowała się jesienią 1943 roku, zawarte wtedy układy poczdamski i jałtański, a następnie wkroczenie Armii Czerwonej na byłe polskie i poniemieckie ziemie spowodowały, że Polska znalazła się pod wpływami ZSRR przez niemal pięćdziesiąt kolejnych lat. Zakończenie II wojny światowej, stało się także rozpoczęciem kolejnego etapu niepewności w krajach Europy Środkowo-Wschodniej. Kreml zamierzał stworzyć na ich obszarach tych państw „pierścień”, w którym zostaną narzucone z góry systemy polityczne, gospodarcze i społeczne, mające na celu całkowite podporządkowanie ich Moskwie. Okresem przełomowym był rok 1989, kiedy to odbyły się pierwsze, częściowo wolne wybory, które były rezultatem porozumienia zawartego między władzą komunistyczną, a przedstawicielami części opozycji i Kościoła podczas obrad Okrągłego Stołu. Rozpoczął się wtedy proces gruntownych przeobrażeń systemowych w każdej dziedzinie, którym towarzyszyły niepokoje społeczne i niestabilność polityczna. W pierwszej kolejności polski rząd zajął się przemianami gospodarczymi. Natomiast problem stacjonowania w Polsce rosyjskich wojsk został wtedy uznany za mniej istotny. Pojawiło się wtedy kilka koncepcji dotyczących ich pobytu w Polsce. Wbrew pozorom na początku lat dziewięćdziesiątych, wyprowadzenie rosyjskich wojsk w RP nie było dla wszystkich oczywiste. Część polskich elit obawiała się, że jeżeli zerwiemy stosunki wojskowe z Rosją i przestanie nam ona udzielać wsparcia, staniemy się krajem, który co najwyżej znajdzie się w szarej strefie pomiędzy Rosją i Niemcami Jak wspomina Pan Minister Jan Parys, ówczesny Dyrektor Centralnego Urzędu Planowania, a następnie Minister Obrony Narodowej, wyprowadzenie jednostek armii radzieckiej z Polski miało wtedy kluczowe znaczenie dla odzyskania suwerenności. Uważał, że 1 Agata Wawryszuk jest doktorantką Wydziału Bezpieczeństwa Narodowego Akademii Sztuki Wojennej. 122 nie można z tym zwlekać. Przedstawiciele rządu mieli świadomość, że słabość Rosji jest pewnego rodzaju oknem możliwości i jeżeli tej szansy się nie wykorzysta, to owe okno może się zamknąć i sprawa może być dla Polski przegrana na wiele kolejnych lat. Negocjacje z Rosjanami nie należały do łatwych, przez co trwały bardzo długo i przynosiły początkowo niewielkie efekty. Szereg podróży, spotkań, rozmów, ustępstw, doprowadziły wreszcie w roku 1993 do całkowitego wyprowadzenia rosyjskich wojsk z Polski. Poniższa praca oparta jest przede wszystkim na wywiadzie przeprowadzonym z Panem Ministrem Janem Stanisławem Parysem oraz dokumentach dostępnych w archiwum Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
The international situation that was formed in the autumn of 1943, then the Potsdam and Yalta agreements, then the entry of the Red Army into the former Polish and German territories, resulted in Poland being influenced by the USSR for almost fifty years. The end of World War II, also became the beginning of another phase of uncertainty in the countries of Central and Eastern Europe. The Kremlin intended to create a “ring” in their territories where political, economic and social systems would be imposed in advance to completely subjugate Moscow. The breakthrough period was 1989, when the first, partially free elections took place, which were the result of an agreement between the communist authorities and the representatives of the opposition and the Church during the Round Table. The process of thorough systemic transformations began in every area, accompanied by social unrest and political instability. In the first place, the Polish government was involved in economic transformations. On the other hand, the problem of stationing Polish troops in Russia was then considered less important. There were several ideas about their stay in Poland. Contrary to appearances in the early nineties, the departure of Russian troops in the Republic of Poland was not obvious to everyone. Some of the Polish elites feared that if we break our military ties with Russia and stop supporting it, we will become the country that will at most be in the “gray zone” between Russia and Germany. As noted by Minister Jan Parys, then Director of the Central Planning Office subsequently Minister of National Defense, the departure of Soviet units from Poland, was crucial for the recovery of sovereignty. He thought it could not be delayed. Government officials were aware that Russia’s weakness was a kind of window of opportunity, and if that chance did not work out, the window might close and the matter might be lost to Poland for many years to come. Negotiations with the Russians were not easy, so they lasted very long and initially had little effect. A number of travels, meetings, talks, concessions, finally led in 1993 to the total exit of Russian troops from Poland. The following article is based primarily on an interview with Minister Jan Stanislaw Parys and documents available in the archives in the Ministry of Foreign Affairs.
Źródło:
Wiedza Obronna; 2017, 3-4; 121-147
0209-0031
2658-0829
Pojawia się w:
Wiedza Obronna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies