Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "bialowieża forest" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Distribution and ecology of Biatoridium monasteriense J. Lahm ex Korb in Poland
    Autorzy:
    Lubek, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/57580.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    distribution
    ecology
    Biatoridium monasteriense
    Polska
    Bialowieza Forest
    lichen
    species distribution
    Opis:
    A new site of Biatoridium monasteriense was discovered during a lichenological investigation in Białowieża National Park. The paper presents information on the distribution of this species in Poland.
    Źródło:
    Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2012, 81, 1
    0001-6977
    2083-9480
    Pojawia się w:
    Acta Societatis Botanicorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    New records of Lobaria amplissima (Lobariaceae, Ascomycota) in Poland
    Nowe stanowiska Lobaria amplissima (Lobariaceae, Ascomycota) w Polsce
    Autorzy:
    Zalewska, A.
    Bohdan, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/67231.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    new record
    new locality
    fungi
    lichenized fungi
    ancient forest
    forest species
    Lobaria amplissima
    Lobariaceae
    Ascomycota
    Bialowieza Forest
    Polska
    Opis:
    The current knowledge on the occurrence of Lobaria amplissima, a very rare old-growth forest lichen in Poland, is discussed. Both previous and new localities are presented. The Białowieża Forest, from which L. amplissima is reported, is a refuge site of L. amplissima in the lowland forests of Central Europe. The most important data on the ecology and the general distribution of the species are given. Diagnostic characters related to the morphology, anatomy and chemistry of L. amplissima differentiating it from similar species are described.
    Lobaria amplissima jest porostem znanym głównie z Europy, ale posiada również stanowiska w Makaronezji, Azji, Nowej Zelandii, a także w Ameryce Płn. i północnej części Afryki. Typ jej rozmieszczenia w Europie można określić jako oceaniczno-suboceaniczny, od Norwegii po Portugalię. Dalej w kierunku wschodnim występuje głównie w górach, np. w regionie śródziemnomorskim i w Europie Centralnej. Lobaria amplissima rośnie na pniach lub grubych konarach starych drzew liściastych, bezpośrednio na korze lub na epifitycznych mszakach. Rzadziej notowana jest na omszonych kwaśnych skałach. Porost ten jest bardzo wrażliwy na zanieczyszczenia powietrza i przekształcenia zbiorowisk leśnych, spowodowane zabiegami gospodarczymi. Jest on składnikiem ugrupowań epifitycznych ze związku Lobarion i jego występowanie ograniczone jest do najlepiej zachowanych ekosystemów leśnych. Pierwsze stanowisko L. amplissima w Polsce podali Kukwa i in. (2008) w wyniku rewizji okazu zdeponowanego w BSG, zebranego w Puszczy Białowieskiej i znanego wcześniej jako L. virens (Cieśliński i Tobolewski 1988; Cieśliński 2003, 2010). Kolejne stanowiska L. amplissima zostały ostatnio znalezione przez A. Bohdana, w wilgotnych lasach olszowych w obrębie kilku części rezerwatu „Lasy Naturalne Puszczy Białowieskiej” i Białowieskiego Parku Narodowego. Wszystkie notowania pochodzą z kory przewróconych starych jesionów. Plechy zlokalizowane były w podkoronowej części pni i w koronie. W Polsce L. amplissima zarejestrowana została łącznie na 9 stanowiskach w Puszczy Białowieskiej, która jest prawdopodobnie ostatnim refugium tego gatunku na Niżu Środkowo-Europejskim. Omawiany gatunek, podobnie jak inni przedstawiciele rodzaju Lobaria, jest porostem ściśle chronionym w Polsce. W niedalekiej przyszłości powinien być objęty ochroną strefową, która dodatkowo zabezpieczy potencjalne nowe stanowiska, zwłaszcza jeżeli zostaną znalezione w lasach gospodarczych. L. amplissima powinna być także wprowadzona w miejsce L. virens na krajową czerwoną listę gatunków zagrożonych oraz do zestawienia indykatorów lasów puszczańskich. W pracy przedstawiono jedno dotychczas znane oraz nowe stanowiska L. amplissima, stwierdzone w latach 2010 i 2011. Uzyskane wyniki oraz przegląd danych dotyczących ekologii tego gatunku wskazują, że możliwe jest znalezienie w Polsce nielicznych nowych stanowisk tego rzadkiego porostu, ale tylko w najmniej zniekształconych lasach liściastych, o charakterze puszczańskim. Potencjalne miejsca występowania wydają się być ograniczone do dużych kompleksów leśnych w północno-wschodniej Polsce i w Bieszczadach. Najbardziej prawdopodobnymi forofitami mogą być jesiony w łęgach i olsach, jesiony i dęby w wilgotnych postaciach grądów, buki i jawory w zbiorowiskach leśnych w górach. Przeszukiwane powinny być górne części pni i grube, dolne konary przewróconych drzew. Obserwacje drzew stojących, za pomocą lornetki ornitologicznej, umożliwiają zauważenie tylko dużych (do 20-30 cm średnicy) plech, występujących dość rzadko (Ryc.2). Ze względu na podobieństwo, głównie do Lobaria virens i Flavoparmelia caperata, konieczne są badania laboratoryjne, w tym TLC. Najbardziej istotne cechy diagnostyczne omawianego gatunku to jasnoszara (w stanie suchym) górna powierzchnia plechy (wilgotna – szaro-zielona), z wyraźnymi marszczeniami w części środkowej i drobne, do 2 cm szerokości, karbowano-wcinane, częściowo podwinięte łatki. W materiałach z Polski nie stwierdzono bardzo charakterystycznych, brązowo-czarnych krzaczkowatych cefalodiów, występujących na górnej stronie plechy. Plechy zawierają skrobikulinę, rzadziej pseudocyfellarynę i atranorynę. Górna kora barwi się od KOH intensywnie jasno żółto, charakterystyczne są również reakcje miąższu: K+ ciemno żółty, PD–, C–, KC+ ciemno różowy lub czerwono-różowy.
    Źródło:
    Acta Mycologica; 2012, 47, 1
    0001-625X
    2353-074X
    Pojawia się w:
    Acta Mycologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Forest Return on an Abandoned Field – Secondary Succession Under Monitored Conditions
    Autorzy:
    Adamowski, Wojciech
    Bomanowska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/764953.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    abandoned field
    long-term study
    permanent plots
    species turnover
    vegetation succession
    Białowieża Forest
    Polska
    Opis:
    The secondary succession pattern observed on an arable field abandoned since 1974 in Tilio-Carpinetum habitat is described and disscussed. Results obtained during 36 years of study confirm that succession on an abandoned field leads from a typical segetal community to the formation of a juvenile treestand composed of pioneer species. Our study supports the view that succession is a process which is largely dependent on the initial conditions and surrounding vegetation. The results indicate that some species can modify the course of this process, accelerating or slowing it down. Limitations of the method and prognosis of future vegetation development are also discussed.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Biologica et Oecologica; 2011, 7; 49-73
    1730-2366
    2083-8484
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Biologica et Oecologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    New sites of Bryoria capillaris (Arch.) Brodo and D. Hawksw. (Ascolichenes, Parmeliaceae) in the Polish part of the Bialowieza Forest
    Autorzy:
    Matwiejuk, A.
    Bohdan, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/790686.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
    Tematy:
    new site
    Bryoria capillaris
    Ascolichenes
    Parmeliaceae
    bark
    branch
    Quercus robur
    Picea abies
    Polska
    Bialowieza Forest
    Opis:
    The paper presents the results of the research on Bryoria capillaris (Ach.) Brodo & D. Hawksw. in the Polish part of the Białowieża Forest. Two new sites of this species have been found in the managed Białowieża Forest, in Władysław Szafer Reserve. Bryoria capillaris grows on the bark and small branches of Quercus robur and Picea abies.
    Źródło:
    Steciana; 2014, 18, 3
    1689-653X
    Pojawia się w:
    Steciana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Xylocopa valga Gerst. (Hymenoptera: Apidae) w Polsce
    Xylocopa valga Gerst. (Hymenoptera: Apidae) in Poland
    Autorzy:
    Huflejt, T.
    Gutowski, J.M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1294443.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Instytut Badawczy Leśnictwa
    Tematy:
    entomologia
    pszczolowate
    Apidae
    zadrzechnia czarnoroga
    Xylocopa valga
    wystepowanie
    Puszcza Bialowieska
    Polska
    Białowieża Forest
    Polska
    geographical distribution
    biology
    Opis:
    In this article we review the distribution and new data on the occurrence of Xylocopa valga Gerst. (Hymenoptera: Apidae) in Poland. This is also the first report of X. valga occurring in the Białowieża Forest, where it was captured visiting flowers of Lychnis flos-cuculi L. in a sandy grassland adjacent to the forest in the vicinity of Grudki, a small village near Białowieża. All 15 known records of this species in Poland are compiled into a detailed list and the location of each sighting is presented on the map. In two cases, the known distributional data have been corrected and were brought up to date. The first case is a forgotten record of the species (Popov 1947) that was reconstructed based on museum specimens collected in the 1870s at Karolath, Silesia (formerly Germany, currently Poland: locality now named Siedlisko) and this record was added to the list. However, the second case concerns a record from Tuchla near Jarosław (Banaszak 1989), which was excluded from the list, because it had been published as a result of misinterpretation of the label on the old museum specimens. Information on the species’ biology, especially on preferred habitats and nesting in dead wood, are also presented. X. valga is regarded as a saproxylic species occurring in forests, but its ability to inhabit the steppe zone is also discussed in this article. Furthermore, a list of flowering plants (95 species representing 30 families) visited by this bee species has been prepared based on data from the literature as well as our own observations. The new record of X. valga in the Białowieża Forest in combination with recent data from Western Europe suggests that this subpontic-mediterranean species is expanding its natural range probably due to climate change. We are thus also discussing its potential to spread further nort h.
    Źródło:
    Leśne Prace Badawcze; 2016, 77, 4
    1732-9442
    2082-8926
    Pojawia się w:
    Leśne Prace Badawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Macrofungi in the secondary succession on the abandoned farmland near the Białowieża old-growth forest
    Autorzy:
    Kalucka, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/54917.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    macrofungi
    secondary succession
    abandoned farmland
    forest
    old-field succession
    fungal succession
    ectomycorrhizal fungi
    saprotrophic fungi
    sporocarp production
    Polska
    Bialowieza Forest
    Basidiomycetes
    fungi
    soil analysis
    Opis:
    T he paper deals with the succession of basidiomycete macrofungi on abandoned farmland. T T he research was carried out in the unique complex of old fields of different age located on the southwest edge of the Białowieża old-growth forest (NE Poland). T T hese lands undergo spontaneous secondary succession leading to formation of a continental fresh pine forest. Regular observations of basidiomata in 16 permanent plots (11 plots of 1000 m2, 5 plots of 400 m2) representing initial, optimal and terminal stage of vegetation development from psammophilous grassland to a pine forest with 100-year-old tree stand were conducted for three years. Soil and vegetation analyses were also carried out as well as quantitative examination of ectomycorrhizae in root samples. T he series yielded 300 species of macromycetes (including 6 collective taxa) found in permanent plots plus 18 species outside the plots. T T he species composition, spatial distribution of sporocarps, and quantitative structure of fungal communities changed along the successional gradient. Increasing diversity of fungi resulted from persistence of species typical of open areas and species associated with younger trees, as well as accumulation of species associated with older trees and more developed stands. Some species typical of younger phases were replaced with species arriving later in the chronosequence. Species usually occurred long before and after attaining maximum abundance and frequency. Species associated with certain periods of vegetation development could be distinguished, as well as species accompanying the phytocoenoses regardless of their developmental stage. Patterns in structural changes of the fungal community, e.g., in number of species, abundance, frequency and production of carpophores, could also be recognised. T T hey were different in ectomycorrhizal and in saprotrophic fungi. T T he occurrence of the former was influenced mainly by the presence of symbiotic trees and their age, stand structure and soil properties, while occurrence of the latter was affected by microclimatic factors and by diversity of accessible substrates. Changes in fungal communities were consistent with vegetation changes, but were also specific to this group of organisms.
    Źródło:
    Monographiae Botanicae; 2009, 99
    0077-0655
    2392-2923
    Pojawia się w:
    Monographiae Botanicae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Study on the occurrence of tick-borne encephalitis virus RNA in European bison (Bison bonasus) eliminated at Bialowieza Primeval Forest (north-eastern Poland) in 2005-2009
    Autorzy:
    Biernat, B.
    Karbowiak, G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/6437.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
    Tematy:
    tick-borne encephalitis virus
    Flaviviridae
    RNA
    occurrence
    European bison
    Bison bonasus
    central nervous system
    animal disease
    tick-borne encephalitis
    Bialowieza Forest
    Polska
    2005-2009 period
    Opis:
    Tick-borne encephalitis virus (TBEV) (Flaviviridae, Flavivirus) is an arthropod-borne virus, an etiologic agent of tick-borne encephalitis (TBE), an infection involving the central nervous system. The disease is endemic in a large region in Eurasia where it is transmitted mainly by Ixodes ricinus in Europe and I. persulcatus ticks in Asia. This is the most important tick-transmitted arbovirus of human pathogenicity in Europe. The Białowieża Primeval Forest is a well-known endemic focus of tick-borne encephalitis. The aim of this study was to identify the prevalence of tickborne encephalitis virus (TBEV) in European bison, the important hosts of ticks in the Białowieża Primeval Forest. In the years 2005–2009, 95 blood samples were collected from European bison and examined for the presence of TBEV using nRT-PCR method. No positive results were obtained. For better understanding of TBEV vertebrate reservoir hosts in Poland, further investigations are needed.
    Źródło:
    Annals of Parasitology; 2014, 60, 2
    0043-5163
    Pojawia się w:
    Annals of Parasitology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The state of bioelements in the hair of free-ranging European bisons from Białowieża Primeval Forest
    Autorzy:
    Kosla, T.
    Skibniewska, E.
    Skibniewski, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30717.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Bialowieza Forest
    Polska
    European bison
    bioelement content
    bison
    hair
    animal age
    age
    gender
    animal hair
    animal organism
    hair sample
    phosphorus content
    magnesium content
    titanium content
    vanadium content
    Opis:
    Human or animal hair is considered to be a good indicator of the content of bioelements or toxic elements in human and animal organism. Its analysis is a good alternative for the arduous obtaining blood or biopsy samples. The aim of the performed research was the assessment of some chosen bioelements in the organism of European bison on the basis of their analysis in hair. The investigation material comprised hair samples obtained from 22 animals. All animals were divided into groups according to gender (males, females) and age (calves up to one year of age and animals older than 2 years). Samples were mineralized in nitric acid, under pressure in the microwave apparatus. The content of phosphorus, sulphur, magnesium, iron, titanium and vanadium were determined in hair samples. The content of these elements was determined using the ICP-AES method in accredited laboratory. The accuracy of determinations was tested using the standard reference material. The mean content of phosphorus in hair amounted to 245.14 mg · kg–1, SD 65.00, magnesium 97.32 mg · kg–1, SD 33.16, iron 119.48 mg · kg–1, SD 83.31 and titanium 2.368 mg · kg–1, SD 2.097. In case of these elements, differences depending on gender and age were statistically insignificant. Mean content of sulphur in the European bison hair amounted to 3.41% with equalized content in the herd (SD 0.22%). Here also statistically insignificant differences depending on gender were observed. However, a statistically significant difference (p ≤ 0,05) was demonstrated which depended on animal age. Mature European bisons had more sulphur in hair as compared to calves. The concentration of vanadium (0.362 mg · kg–1, SD 0.396 on the average) significantly differed in hair depending on the European bison age with much higher values in adult animals (calves 0.260 mg · kg–1, animals older than 2 years 0.686 mg · kg–1). Similar data were obtained while investigating hair of sea mammals.
    Źródło:
    Polish Journal of Veterinary Sciences; 2011, 14, 1
    1505-1773
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Veterinary Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rodowa uprawa zachowawcza jodły pospolitej z rezerwatu "Tisovik" w Puszczy Białowieskiej
    The ancestral conservative tillage of silver fir in the "Tisovik" reserve of the Bialowieza Primeval Forest
    Autorzy:
    Korczyk, A.F.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1311134.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Instytut Badawczy Leśnictwa
    Tematy:
    lesnictwo
    Bialorus
    rezerwat Tisovik
    drzewa lesne
    jodla pospolita
    Abies alba
    uprawa zachowawcza
    Puszcza Bialowieska
    Polska
    uprawy rodowe
    wartosc hodowlana
    Abies alba Mill.
    progeny test
    Białowieża Primeval Forest
    Polska
    Opis:
    The ‘Tisovik’reserve, located in the Belarusian part of the Białowieża Forest, holds an isolated relic stand of silver fir, situated 120 km to the north-east of the main forest. In order to preserve this relic fir stand, a ancestral conservative tillage consisting of the Jd 92 trial (plot I) and the Jd 94 trial (plots II and III) was established between 1992 and 1994 in the Polish part of the Białowieża Forest on the territory of the Hajnówka Forest District. The growth and development of the progeny of 20 firs were characterized by means of long-term observations made in these trials. In 2000 (at the age of 18), the firs in the Jd 92 trial (plot I) reached an average height of 394.86 cm with a mean diameter at breast height of 42.42 mm and the average rate of survival amounted to 75%. In the Jd 94 trial, the rate of fir survival on plot II was 70% (at the age of 15) with an average height of 277.08 cm and a diameter at breast height of 36.62 mm, while on plot III only 50 trees with an average height of 198.6 cm and a diameter at breast height of 24.49 mm survived. The results of this study show that the fir progeny in the ‘Tisovik’ reserve is of high breeding value. Therefore, the silver fir seed stock of the ‘Tisovik’ reserve is suitable for the establishment of new plantations in the Polish part of the Białowieża Forest and the Mazury-Podlasie Region.
    Źródło:
    Leśne Prace Badawcze; 2015, 76, 2; 153-167
    1732-9442
    2082-8926
    Pojawia się w:
    Leśne Prace Badawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies