Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Platonism" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    O platońskich ideach
    On Plato’s Doctrine of Ideas
    Autorzy:
    Dembiński, Bogdan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/691207.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Copernicus Center Press
    Tematy:
    philosophy of mathematics
    mathematical platonism
    history of philosophy
    Plato
    platonism
    Platonic idealism
    Opis:
    This paper is an attempt to clarify the ontological status of Platonic ideas. My considerations are based on the example of mathematical ideas and their relation to the subjects of mathematics and phenomena, since such modes of existence are distinguished in the philosophy of Plato.
    Źródło:
    Zagadnienia Filozoficzne w Nauce; 2016, 60; 83-98
    0867-8286
    2451-0602
    Pojawia się w:
    Zagadnienia Filozoficzne w Nauce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O niektórych aspektach platońskiej filozofii matematyki
    On some aspects of mathematical platonism
    Autorzy:
    Dembiński, Bogdan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/690766.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Copernicus Center Press
    Tematy:
    philosophy of mathematics
    mathematical platonism
    history of philosophy
    Plato
    Opis:
    Modern philosophers of mathematics in their discussions tend to refer to mathematical Platonism. Usually they believe that they talk about philosophical thought of Plato himself and understanding of mathematics that was introduced by the ancient philosopher. Unfortunately, contemporary mathematical Platonism has very little in common with original Platonism. In this paper I would like to clarify this issue and present Plato’s philosophy of mathematics.
    Źródło:
    Zagadnienia Filozoficzne w Nauce; 2015, 58; 45-61
    0867-8286
    2451-0602
    Pojawia się w:
    Zagadnienia Filozoficzne w Nauce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Elementy filozofii Arystotelesa i Ksenokratesa w Didaskalikosie Alkinoosa
    Elements of Aristotle’s and Xenocrate’s Philosophies in Alkinoos’s Didaskalikos
    Autorzy:
    Krzakowski, Jerzy Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/665189.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Alkinoos
    Didaskalikos
    Medioplatonizm
    Platon
    Arystoteles
    Ksenokrates
    Middle Platonism
    Plato
    Aristotle
    Xenocrates
    Opis:
    According to Alkinoos, Didaskalikos - being a part of Plato’s doctrine - in fact seems to be a display of a Middle Platonism philosophy. Therefore, it imports a lot from the philosophers of the prior period. This paper deals with the impact of Aristotle’s and Xenocrate’s ideologies on Alkinoos’s interpretation of Plato’s philosophy. It attempts to show that the way Alkinoos classifies philosophies, types of living, the syllogistics and judgement, as well as most of his theology and ethics, is clearly of Aristotelian origins. Also, the terminology adapted by Alkinoos, his interpretation of cosmological terms, epistemology and the issue of God, as well as the theory of idea as a God’s thought, seem to be derived directly from Xenocrate’s concepts. Taking into account the impact of, for example, Antiochus of Ascalon, Philo of Alexandria, Arius Didymus or Posidonius, it seems plausible that Middle Platonism might be a further step in the evolution of philosophical thought.
    Didaskalikos w zamierzeniu Alkinoosa będący wykładem doktryny Platona, w rzeczywistości jest obrazem filozofii obowiązującej w okresie Średniego Platonizmu. Zawiera więc w sobie wiele naleciałości i zapożyczeń z myślicieli okresu wcześniejszego. Artykuł dotyczy wpływu myśli Arystotelesa i Ksenokratesa na interpretację filozofii Platona dokonaną przez Alkinoosa. Podejmuje próbę wykazania, że przeprowadzony przez Alkinoosa podział filozofii, podział rodzajów życia, sylogistyki i sądów oraz znaczna część jego teologii i etyki ma wyraźne pochodzenie Arystotelesowskie, a przyjęta terminologia oraz podane przez Alkinoosa definicje, interpretacja zagadnień kosmologicznych, teorii poznania i problematyki Boga oraz teoria idei jako myśli Boga wywodzą się wprost z koncepcji Ksenokratesa. Mając także na uwadze wpływ np. Antiochosa z Askalonu, Filona z Aleksandrii, Areiosa Didymosa czy Posejdoniosa uprawnionym staje się twierdzenie, że filozofia średnioplatońska jest kolejnym krokiem ewolucji myśli filozoficznej.
    Źródło:
    Folia Philosophica; 2019, 41; 5-37
    1231-0913
    2353-9445
    Pojawia się w:
    Folia Philosophica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Catharsis in phaedo and republic of Plato
    Motyw oczyszczeń w fedonie i państwie Platona
    Autorzy:
    Pawłowski, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2034790.pdf
    Data publikacji:
    2019-09-30
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
    Tematy:
    Platon
    mit
    misteria
    katharsis
    oczyszczenia
    średni platonizm
    Plato
    myth
    mystery
    mysteries
    catharsis
    middle platonism
    Opis:
    The article takes up the topic of mystical motif of catharsis present in Plato’s dialogues Phaedo and Republic as well as their links with the mysticism of the Ancient Greek mysteries. The philosophical catharsis is a result of touching the divine, transcendent Truth.
    Oczyszczenie (katharsis) to motyw typowo misteryjny (orfi cki). W misteriach orfi ckich oczyszczenia przybierały dwojaką formę. Pierwsze miały charakter ciągły i realizowały się w tzw. „życiu orfi ckim” (które jest jakby pierwsza formą „życia fi lozofi cznego”). Drugie spełniały się poprzez misteryjne wtajemniczenia, których istotę stanowiło duchowe doświadczenie boskości (nadprzyrodzoności). Motyw oczyszczeń w obu tych formułach odnajdujemy w dialogach Platona. Pierwsza przyjmuje formę tzw. „życia fi lozofi cznego”, które praktycznie realizuje ideał melete thanatu. Druga spełnia się poprzez dążenie do prawdy, a w punkcie kulminacyjnym przyjmuje postać duchowego doświadczenia prawdy absolutnej, którą okazuje się Bóg. Doświadczenie Prawdy absolutnej jest tu równoważne z misteryjnym wtajemniczeniem w boskość. Filozofi a w swym dążeniu do prawdy przybiera na poziomie duchowym formę filozofi cznych wtajemniczeń. Tym samym wszelkie dążenie do prawdy w formule platońskiej to niejako wejście w oczyszczające (i zarazem przyciągające) pole Prawdy absolutnej.
    Źródło:
    Studia Humanistyczne AGH; 2019, 18, 3; 67-74
    2084-3364
    Pojawia się w:
    Studia Humanistyczne AGH
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Der Tod nach Boethius in der Consolatio philosophiae
    Death according to Boethius in Consolatio philosophiae
    Autorzy:
    Mielnik, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1395535.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Boecjusz
    Platon
    neoplatonizm
    śmierć
    filozofia antyczna
    dusza
    Boethius
    Plato
    Neo-Platonism
    death
    ancient philosophy
    soul
    Opis:
    Śmierć jest jednym z ważniejszych tematów filozoficznych już od czasów antycznych. Niniejszy artykuł jest próbą analizy ostatniego dzieła Boecjusza Consolatio philosophiae właśnie w kontekście problematyki śmierci. Artykuł dzieli się na dwie części, w których autor najpierw stara się przedstawić punkt widzenia poprzedników Boecjusza. Wśród nich do najważniejszych postaci należą: Platon, Plotyn, św. Augustyn i Proklos. Dzięki temu w drugiej części analiza fragmentów Consolatio… odnoszących się do śmierci, zyskuje swoją głębię i zarazem jasność.
    Death has been one of the major themes of philosophy since the ancient times. The article attempts to analyze last works of Boethius Consolatio philosophiae with particular reference to this subject. It is divided into two parts in which the author tries to present Boethius predecessors’ point of view such as Plato, Plotinus, St. Augustine and Proclus. Consequently, the second part of the fragments’ enquiry related to death finds its depth and clarity.
    Źródło:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2017, 24; 149-167
    1230-0780
    2719-4337
    Pojawia się w:
    Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Stwarzanie wieczne i poza czasem. Filozoficzne źródła koncepcji "generatio aeterna" Orygenesa
    Eternal and Timeless Creation: The Philosophical Sources of Origens Concept of "Generatio Aeterna"
    Autorzy:
    Mrugalski, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1044519.pdf
    Data publikacji:
    2019-06-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    czas
    wieczność
    odwieczne stwarzanie świata
    odwieczne rodzenie Logosu
    medioplatonizm
    filozofia patrystyczna
    Platon
    Timajos
    Filon z Aleksandrii
    Orygenes
    time
    eternity
    eternal creation of the world
    eternal generation of the Logos
    patristic philosphy
    Middle Platonism
    influence of Greek philosophy on Christianity
    Plato
    Timaeus
    Philo of Alexandria
    Origen
    Opis:
    Dialog Platona Timajos, uznawany przez uczonych za „Biblię Platoników”, był interpretowany alegorycznie już w Starej Akademii (IV w. przed Chr.). W epoce hellenistycznej (I–III w. po Chr.) natomiast, w kręgach filozofów zwanych medioplatonikami, toczyła się poważna dyskusja na temat tez, które w nim się pojawiają. Zasadnicza kwestia dotyczyła tego, czy świat powstał w czasie, czy też istnieje ab aeterno. Większość filozofów medioplatońskich uważała, że świat musi być odwieczny. W dyskusji tej, począwszy od I w. po Chr., uczestniczyli również platonicy żydowscy i chrześcijańscy, tacy jak Filon Aleksandryjski, Klemens Aleksandryjski i Orygenes. W ich opinii Bóg, ponieważ jest niezmienny a zarazem dobry, nie zaczął działać dopiero w momencie stworzenia świata. Pismo Święte stwierdza jednak, że świat zaczął istnieć w czasie. W związku z tym, postulowani oni odwieczne rodzenie świata idei (kosmos noetos), który jako świat myśli Boga, istnieje ab aeterno w Boskim Logosie. Koncepcja generatio aeterna (czyli odwiecznego rodzenia Syna przez Ojca), którą znajdujemy w dziełach Orygenesa, jest związana z prowadzoną w tym czasie dyskusją na temat wieczności świata. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie tej dyskusji i uwypuklenie zależności, jakie zachodzą między argumentami stawianymi przez medioplatoników, a tymi, które znajdujemy w różnych hipotezach Orygenesa.
    Timaeus, a dialogue of Plato regarded by scholars as “the Platonists’ Bible”, was interpreted allegorically even in the time of the Old Academy (4th century BCE). In the Hellenistic period (1st-3rd centuries CE), especially among the philosophers known as Middle Platonists, there was great debate over the theses that appear in it. The main question was whether the world was created in time or ab aeterno, and most of the Middle Platonic philosophers believed that the world must be eternal. By the first century CE, this discussion had also been joined by Jewish and Christian Platonists such as Philo of Alexandria, Clement of Alexandria and Origen. In their opinion, God, because he is unchanging but at the same time good, must not have started to operate only at the moment of the creation of the world, but before. Yet the Scriptures state that the world began to exist at a particular point in time. Therefore, Christian Platonists postulated the eternal generation or production of the world of ideas (kosmos noetos), which, since it is the world of God’s thoughts, exists ab aeterno in the Divine Logos. The concept of generatio aeterna (that is, the eternal generation of the Son by the Father), which we find in Origen’s works, is related to this ongoing discussion about the eternal nature of the world. This article aims to present the facets of this ancient debate while emphasizing the links between the arguments advanced by the Middle Platonists and those found in the various hypotheses of Origen.  
    Źródło:
    Verbum Vitae; 2019, 35; 373-418
    1644-8561
    2451-280X
    Pojawia się w:
    Verbum Vitae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Agnostos Theos: Relacja między nieskończonością a niepoznawalnością Boga w doktrynach medioplatoników
    The relationship between infinity and the unknowability of God in the doctrines of the middle Platonists
    Autorzy:
    Mrugalski, Damian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/488607.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    niepoznawalność Boga
    nieskończoność Boga
    transcendencja Boga
    Platon
    medioplatonizm
    filozofia patrystyczna
    wpływy filozoficzne na doktrynę chrześcijańską
    chrześcijańskie wpływy na grecką filozofię
    unknowability of God
    infinity of God
    transcendence of God
    Plato
    Middle Platonism
    patristic philosophy
    philosophical influences on Christian doctrine
    Christian influences on Greek philosophy
    Opis:
    W czasach poprzedzających powstanie neoplatonizmu (I-III wiek przed Chr.) filozofowie zwani dziś medioplatonikami snuli rozbudowaną refleksję na temat możliwości poznania Boga oraz dróg prowadzących do zdobycia wiedzy o tym, co transcendentne. Zgodnie ze słowami Platona: „Znaleźć Twórcę i Ojca tego wszechświata jest rzeczą trudną, lecz znalazłszy Go, jest niemożliwe opowiadać o Nim wszystkim” (PLATO, Timaeus 28c) medioplatonicy uważali, że Bóg, którego utożsamiali niekiedy z platońskim Jednem i Dobrem, jest poznawalny, lecz niewyrażalny. Choć poznaniu Boga towarzyszy trud związany z procesem intelektualnego i etycznego doskonalenia się, a to, co poznane w tym procesie, jest niemożliwe do wypowiedzenia w ludzkim języku, to jednak wiedza o Bogu i upodobnienie się do Niego jest celem wszelkiej filozofii platońskiej. Do podobnych wniosków dochodzili myśliciele żydowscy i chrześcijańscy tworzący w tym samym czasie, tacy jak Filon z Aleksandrii, Klemens z Aleksandrii czy Orygenes, zaliczani niekiedy również do grona filozofów medioplatońskich. W odróżnieniu od swych pogańskich kolegów, uważali oni jednak, że proces poznawania Boga przez człowieka będzie trwał w nieskończoność, a skończony ludzki umysł nigdy nie będzie w stanie objąć w zupełności tego, co nieskończone. Za nieskończoną bowiem uznawali istotę i moc Boga. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie związku między nieskończonością a niepoznawalnością Boga, a zarazem wskazanie na różnice w tezach stawianych w tej kwestii przez medioplatoników pogańskich i tych, którzy przyjmowali Objawienie judeo-chrześcijańskie.
    In the times preceding the emergence of Neo-Platonism (1st–3rd century BC), the philosophers now known as Middle Platonists elaborated an extensive reflection on the possibility of knowing God, and the ways that could lead to acquiring knowledge about the transcendent. According to Plato, “To discover the Maker and Father of this Universe were a task indeed; and having discovered Him, to declare Him unto all men were a thing impossible” (PLATO, Timaeus 28c). The Middle Platonists believed that God, whom they sometimes identified with the Platonic One and Good, is possible to know but not possible to express. Even though the knowledge of God is accompanied by all the difficulties associated with the process of intellectual and ethical improvement, and although what one comes to know in this process is ultimately impossible to express in human language, gaining knowledge of God and becoming like Him is nevertheless the goal of all Platonic philosophy. Jewish and Christian thinkers working at this time came to similar conclusions. These include Philo of Alexandria, Clement of Alexandria, and Origen, who are themselves sometimes deemed Middle-Platonic philosophers. Unlike their pagan colleagues, they believed that man’s process of coming to know God would go on forever. They thought that the finite human mind would never be able to contain the infinite, and they held that the essence and power of God are indeed infinite. The goal of this article is to expose the relationship between the infinity and the unknowability of God, and at the same time to point out the differences in the theses put forward on this question by pagan Middle Platonists and those who accepted Judeo-Christian revelation.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2019, 67, 3; 25-51
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies