Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Patristic" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 25
Tytuł:
Integral Communication with Listeners in Origen’s Four Homilies on Psalm 76(77)
Autorzy:
Nieścior, Leon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2134426.pdf
Data publikacji:
2022-05-28
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Orygenes
Psalm 77 (76)
egzegeza patrystyczna
homilia patrystyczna
kaznodziejstwo patrystyczne
Origen
patristic exegesis
patristic homily
patristic preaching
Opis:
A recently discovered collection of 29 Origen’s homilies on the Psalms was published in 2015. Origen delivered them in the last years of his life. We find there speculations on the borderline between philosophy and theology, which Origen never abandoned. Do they not violate the canon of homilies? Are they not dominated by a theoretical, intellectual factor? To answer these questions, the author poses a broader question in his article, namely, about the nature of communication with listeners. Did Origen, as a homilist, appeal in an integral and balanced way to all human faculties: reason, imagination, will, feelings and senses? The article has a character of a survey of the issue, since four homilies to Ps 76(77) are the subject of its analysis.
W 2015 r. został wydany niedawno odkryty zbiór 29 homilii Orygenesa do Psalmów. Orygenes wygłosił je w ostatnich latach swego życia. Natykamy się w nich na spekulacje z pogranicza filozofii i teologii, z których Orygenes nigdy nie zrezygnował. Czy nie naruszają one kanonu homilii? Czy nie dominuje w nich czynnik teoretyczny, intelektualny? Żeby odpowiedzieć na te pytania, autor porusza w artykule szerszą kwestię – charakteru komunikacji ze słuchaczem. Czy Orygenes jako homilista odwoływał się w sposób integralny i zrównoważony do wszystkich władz w człowieku: rozumu, wyobraźni, woli, uczuć i zmysłów? Artykuł ma charakter sondażu zagadnienia, ponieważ przedmiotem jego analizy są cztery homilie do Ps 76(77).
Źródło:
Collectanea Theologica; 2022, 92, 2; 87-106
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Księga Eklezjastesa w starożytności chrześcijańskiej
Il Libro dell'Ecclesiaste nell'antichita cristiana
Autorzy:
Starowieyski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1011977.pdf
Data publikacji:
2017-12-15
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
Eklezjastes
egzegeza patrystyczna
komentarze biblijne
bibliografia patrystyczna
Ecclesiastes
Patristic Exegesis
Biblical Commentaries
Patristic Bibliography
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2017, 30, specjalny; 270-305
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblia u Ojców Kościoła a Ojcowie Kościoła w studium Biblii
Autorzy:
Romaniuk, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1164670.pdf
Data publikacji:
1975
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Ojcowie Kościoła
egzegeza patrystyczna
Fathers of Church
patristic exegesis
Opis:
II s’agit dans cette étude de faire ressortir la position tout à fait exceptionnelle de la Bible dans les écrits des Peres de l’Eglise. La théologie patristique n’est, en effet, qu’un spécifique exposé du contenu de la Bible. Outre la théologie les Pères de l’Eglise cultivaient disciplines correspondant aux correspondant aux différentes branches des études bibliques d’aujourd’hui. C’est ainsi qu’Origène, par exemple, est considéré comme père de la critique textuelle et beaucoup d’autres ont contribué sensiblement à l’herméneutique biblique. L a tàche principale consistait cependant à trouver le sens exact de la parole divine. C’est dans ce but que l’on traduisait de façon bien variée la Bible; que l’on menait les études sur l’harmonie de deux Testaments, sur les allégories et sur la typologie. Les écoles catéchético-exégétiques fleurissant à A lexandrie, à Antioche et à Césarée donnent un excellent témoignage du niveau des études bibliques aux temps des Pères de l’Eglise. Les sciences bibliques modernes doivent beaucoup à la science biblique patristique. On le voit tout d’abord dans la critique textuelle. La Bible, citée par les Pères, révèle, en effet, les premières etapes, peu connues, de l’histoire du texte biblique. Les interprétations, même les plus récentes, des certains passages bibliques s’appuient bien de fois sur l’exégèse patristique. La théologie biblique, en fin, doit beaucoup, elle aussi, à la typologie et à l’exégèse allégorique des Peres.
Źródło:
The Biblical Annals; 1975, 22, 1; 65-74
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Przybędą ze wschodu i zachodu [...]”. Augustyńska interpretacja Mt 8,11 i Łk 13,28-29 na tle starożytnej egzegezy
Many will come from east and west...”. St. Augustine’s Interpretation of Mt 8,11 and Lk 13,28-29 in the Context of Ancient Patristic Exegesis
Autorzy:
Nieścior, Leon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/617946.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
patristic exegesis
Augustine
patristic ecclesiology
patristic eschatology
universal salvation
eschatological feast
Abraham
Isaac
Jacob
four corners of the world
Mt 8
11
Lk 13
28-29
egzegeza patrystyczna
Augustyn
eklezjologia patrystyczna
eschatologia patrystyczna
uczta eschatologiczna
powszechność zbawienia
Izaak i Jakub
cztery strony świata
Łk 13
Opis:
The article offers a complete overview of the Greek and Latin patristic exegesis of Mt 8,11 and Lk 13,28-29 with special focus on the exegetical commentaries of St. Augustine. Church Fathers underlined the ecclesiological dimension of Christ’s eschatological promise. According to St. Augustine and other theologians, those who come “from east and west” are above all pagans who through faith and baptism become members of the Church. Some focus more on the stage of maturation of the Christian faith, thus those who “come from east and west” are the just and holy Christians who have perfected their faith. There is a difference of opinion between Origene and Augustine concerning the word „many”. It should be analyzed in the broader context of their reflections on the universality of salvation. Secondly, the patristic exegesis underlines the eschatological aspect of Christ’ promise. The feast with the patriarchs symbolizes common heritage of faith and Christ is seen as the one who invites all the participants. Thirdly, there is a paranetical aspect of the patristic exegesis. Church Fathers expressed their reflections in the pastoral context, in homilies and spiritual conferences. They point to the quality of the humble faith of the centurion of Capharnaum, which guarantees a future participation in the eschatological feast with the patriarchs.
Źródło:
Annales Missiologici Posnanienses; 2014, 19; 37-77
1731-6170
Pojawia się w:
Annales Missiologici Posnanienses
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Funkcja nauczycielska kobiety w myśli Jana Chryzostoma
The teaching function of a woman in the statements of John Chrysostom
Autorzy:
Szczur, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612097.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jan Chryzostom
kobiety
nauczanie
władza
egzegeza patrystyczna
John Chrysostom
women
teaching
power
patristic exegesis
Opis:
The Church Fathers repeatedly spoke about the function that women should play – especially Christian women – in the communities they lived in. One of the widely discussed problems in ancient times was the question of teaching by women. It was discussed whether women in general can teach, and if so, under what circumstances? In this article I decided to investigate this issue on the basis of selected speeches of John Chrysostom. The first point of the present study notes that in ancient times the public teaching and speaking in general was a manifestation of power. The next two sections present Chrysostom's comments on this topic based on the exegesis of biblical texts 1 Timothy 2:11-15 and Romans 16:3-16. In the final conclusions it should be underlined, that John Chrysostom firmly holds to the teaching of Scripture (especially St. Paul). He makes a distinction between private and public teaching. According to him, women can only lead private teaching activity (especially in the family), but they cannot teach in public, because such teaching is associated with the holding of an ecclesiastical office, reserved for men. A man teaches a woman, not the other way around – this is the standard situation. Reversing these roles was permitted only in exceptional circumstances.
Źródło:
Vox Patrum; 2016, 66; 83-101
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A mystic’s utopian dream of Christian Rome. The Political Theology of Origen
Utopijny sen mistyka o chrześcijańskim Rzymie. Teologia polityczna Orygenesa
Autorzy:
Duda, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612525.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Orygenes
teologia patrystyczna
Kościół starożytny
polityka
państwo chrześcijańskie
Origen
patristic theology
early Church
policy
Christian state
Opis:
Orygenes z Aleksandrii († 253), jeden z najwybitniejszych pisarzy wczesnochrześcijańskich, w apologii Contra Celsum podjął rozważania nad teologiczną wizją państwa. Dominuje w niej idea afirmacji oraz wola współpracy dla wspólnego dobra. W myśl nauczania biblijnego Adamantios podkreśla Boskie pochodzenie władzy, której należy się szacunek i lojalność. W przypadku jednak nadużycia kompetencji państwa w kwestii sumienia i wyznania obywateli, chrześcijanin winien bardziej słuchać Boga. Religia domaga się wolności i uszanowania jej zasad. Chrześcijaństwo nie tylko nie przeciwstawia się w swojej doktrynie założeniom państwa i jego celom, lecz może mu służyć na wielu płaszczyznach. Państwo pełniąc rolę służebną względem obywateli, do których należą chrześcijanie, szanując ich zasady życia, zyska przez to Boże błogosławieństwo, jak również najlepszych i najwartościowszych obywateli. Ideałem, który kreśli Orygenes, byłoby zbudowanie instytucji państwa na wartościach Chrystusowych, z chrześcijańskim władcą na czele. Świat rzymski, a szczególnie jego elity, muszą zrozumieć, iż chrześcijaństwo, które ciągle jest jeszcze w ogromnej mniejszości, jest pragmatycznie potrzebne Imperium, a Imperium chrześcijaństwu. Rzym, jeśli chce ocaleć i zwyciężyć swoich wrogów, winien stać się chrześcijański. Kościół, według Scholarchy z Aleksandrii, może być źródłem scalenia i unifikacji społeczeństwa, co zawsze stanowi podstawę siły i trwałości państwa. W tym miejscu historii myśl taka była jedynie teoretycznym marzeniem. Jednak w niedługim czasie cesarz Konstantyn, który przejdzie do historii z przydomkiem Wielki, podejmie próbę urzeczywistnienia tego ideału.
Źródło:
Vox Patrum; 2014, 61; 179-194
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ślady Orygenesowej egzegezy w „De monastica exercitatione” Nila z Ancyry
Autorzy:
Nieścior, Leon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947518.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Nil z Ancyry
monastycyzm
egzegeza patrystyczna
patrologia
Orygenes
Nilus of Ancyra
Origen
monasticism
patrology
exegesis
patristic exegesis
Opis:
In his main work on monastic asceticism, De monastica exercitatione, Nilus of Ancyra (died around 430) uses many allegorical explanations of the Bible, especially of the Old Testament. Some of them seem to have traces of Origen's influence. We find the Alexandrian’s influence, direct or indirect, in the Nilus of Ancyra’s allusions to: Gen. 3: 15, Judg. 15: 4, 1 Sam. 14: 13, Ps. 137: 9, Lam. 4: 5, Zech. 11: 17. If Origen in these cases uses allegorics on doctrinal and ascetical grounds, the Nilus of Ancyra narrows it down to the ascetic subject.
W swoim głównym piśmie na temat monastycznej ascezy, De monastica exercitatione, Nil z Ancyry (zm. ok. 430) stosuje wiele alegorycznych wyjaśnień Biblii, zwłaszcza Starego Testamentu. Niektóre z nich zdają się nosić ślady wpływu Orygenesa. Wpływ Aleksandryjczyka, bezpośredni lub pośredni, odnajdujemy w aluzjach Nila z Ancyry do: Rdz 3, 15, Sdz 15, 4, 1 Sm 14, 13, Ps 137 (136), 9, Lm 4, 5, Za 11, 17. O ile Orygenes stosuje alegorię w tych przypadkach na gruncie doktrynalnym i ascetycznym, to Nil z Ancyry zawęża ją na ogół do tematyki ascetycznej.
Źródło:
Vox Patrum; 2019, 71; 407-422
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What body will not inherit the kingdom of God? An early Christian exegesis of the First Epistle to the Corinthians 15:50
Jakie ciało nie odziedziczy królestwa Bożego? Wczesnochrześcijańska egzegeza 1Kor 15, 50
Autorzy:
Szram, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612855.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ciało
zmartwychwstanie
św. Paweł
egzegeza patrystyczna
Ireneusz
Tertulian
Orygenes
body
resurrection
St. Paul
patristic exegesis
Irenaeus
Tertullian
Origen
Opis:
Celem artykułu jest prześledzenie egzegezy wersetu 1Kor 15, 50 w literaturze wczesnochrześcijańskiej na przykładzie pism trzech autorów, reprezentujących podstawowe tradycje geograficzno-kulturowe funkcjonujące w Kościele pierwszych wieków: Ireneusza z Lyonu – przedstawiciela tradycji azjatyckiej; Tertuliana z Kartaginy – związanego z tradycją północnoafrykańską, zbliżoną w wielu punktach do azjatyckiej; oraz Orygenesa – wywodzącego się z tradycji aleksandryjskiej. U wszystkich wspomnianych pisarzy przeważała interpretacja moralna zwrotu „ciało i krew” jako grzesznych uczynków, które należy porzucić, aby wejść do królestwa niebieskiego. Każdy z nich dopuszczał jednak również swoistą interpretację dosłowną tego wersetu, próbując pogodzić ją z fundamentalną prawdą wiary o cielesnym zmartwychwstaniu: Ireneusz akcentował, że ciało nie może zmartwychwstać i osiągnąć królestwa Bożego o własnych siłach, a jedynie z pomocą Ducha Świętego; Tertulian był przekonany, że ciało w ziemskiej postaci zmartwychwstanie, ale nie będzie mogło wejść do królestwa niebieskiego bez przyjęcia nowych cech; Orygenes posunął się najdalej, podając w wątpliwość powrót do życia ciał w ziemskim kształcie. Przeanalizowane komentarze do Pawłowego wersetu dowodzą, że egzegeza patrystyczna była ukierunkowana teologicznie i zależna od ówczesnych sporów doktrynalnych. Ukazują też pewien paradoks: niekiedy w celu uzasadnienia konkretnego stanowiska filozoficzno-teologicznego zwolennik literalizmu lub umiarkowanej alegorezy mógł przywiązywać większą wagę do przenośnego znaczenia tekstu natchnionego niż zdeklarowany alegorysta, który z kolei odwoływał się do daleko idącej interpretacji dosłownej.
Źródło:
Vox Patrum; 2015, 64; 461-474
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Augustyńska interpretacja sankcji za gniew (Mt 5, 22bc) na tle wczesnochrześcijańskiej egzegezy
St. Augustine’s Interpretation of the Sanctions for Anger (Matthew 5:22bc) Seen in the Light of the Early Christian Exegesis
Autorzy:
Nieścior, Leon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43573852.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Gniew
Mt 5:22
egzegeza patrystyczna
Augustyn z Hippony
Anger
Matthew 5:22
Augustine of Hippo
patristic exegesis
Opis:
W Mt 5, 22 zostają skierowane niezwykle surowe słowa przeciwko gniewowi, w których zostały nałożone pewne sankcje za gniew, w zależności od jego trzech różnych przejawów. Autor artykułu stara się usystematyzować zebrane odniesienia ojców greckich i łacińskich do Mt 5, 22bc, w których gniew zostaje poddany moralnej kwalifikacji. Artykuł stanowi przegląd myśli patrystycznej na ten temat.
In Matthew 5:22, extremely harsh words against anger are addressed, in which certain sanctions are imposed for anger, depending on its three different manifestations. The author of article tries to systematise the collected references of the Greek and Latin Fathers to Mt 5:22bc, in which anger is subjected to a moral qualification. The article provides an overview of patristic thought on the subject. The author extracts St. Augustine’s thought on the subject and shows it against the background of the exegesis of other writers.
Źródło:
Vox Patrum; 2024, 89; 123-148
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakie ciało nie osiągnie królestwa Bożego?
What Body Will Not Reach the Kingdom of God?
Autorzy:
Szram, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1051150.pdf
Data publikacji:
2019-03-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ciało
zmartwychwstanie
św. paweł
egzegeza patrystyczna
ireneusz
tertulian
orygenes
body
resurrection
st. paul
patristic exegesis
irenaeus
tertullian
origen
Opis:
Celem artykułu jest porównanie egzegezy wersetu 1  Kor 15, 50 we wczesnej literaturze patrystycznej na przykładzie pism trzech autorów: Ireneusza z Lyonu – przedstawiciela tradycji azjatyckiej; Tertuliana z Kartaginy – związanego z tradycją północnoafrykańską, zbliżoną w wielu punktach do azjatyckiej; oraz Orygenesa – wywodzącego się z tradycji aleksandryjskiej. Wszyscy wspomniani pisarze stosowali interpretację moralną zwrotu „ciało i krew” jako grzesznych uczynków, które należy porzucić, aby wejść do królestwa niebieskiego. Każdy z nich dopuszczał jednak także wyjaśnienie dosłowne tego wersetu, próbując pogodzić je z prawdą wiary o cielesnym zmartwychwstaniu. Ireneusz podkreślał, że ciało nie może zmartwychwstać i osiągnąć królestwa Bożego o własnych siłach, ale  jedynie z pomocą Ducha Świętego. Tertulian uważał, że ciało w ziemskiej postaci zmartwychwstanie, ale nie będzie mogło wejść do królestwa niebieskiego bez przyjęcia cech dostosowanych do nowej rzeczywistości. Najdalej posunął się Orygenes, podważając możliwość powrotu do życia ciał w ziemskim kształcie. Analiza wczesnochrześcijańskich komentarzy do Pawłowego wersetu dowodzi, że egzegeza patrystyczna była ukierunkowana teologicznie i zależała od ówczesnych sporów doktrynalnych. Daje się też zauważyć pewien paradoks: niekiedy w celu uzasadnienia konkretnego stanowiska filozoficzno-teologicznego zwolennik literalizmu lub umiarkowanej alegorezy mógł przywiązywać większą wagę do przenośnego znaczenia tekstu natchnionego niż zdeklarowany alegorysta, który z kolei odwoływał się do daleko idącej interpretacji dosłownej.
The aim of the article is to compare the exegesis of verse 1 Kor 15, 50 in early patristic literature on the example of the writings of three authors: Irenaeus of Lyon – representative of the Asian tradition; Tertullian of Cartage – associated with the North African tradition, similar in many points to Asian; and Origen – originating from the Alexandrian tradition. All these writers used the moral interpretation of the phrase “flesh and blood” as sinful deeds, which should be abandoned to enter the kingdom of heaven. Each of them, however, also allowed the literal explanation of this verse, trying to reconcile it with the truth of faith about the bodily resurrection. Irenaeus emphasized that the body can not be resurrected and reach the kingdom of God with its own strength, but only with the help of the Holy Spirit. Tertullian thought that the body in the earth would resurrect, but it would not be able to enter the kingdom of heaven without accepting features adapted to the new reality. Origen went the farthest, undermining the possibility of returning to earth-shaped bodies. The analysis of early Christian commentary on the Pauline verse proves that patristic exegesis was theologically oriented and depended on the contemporary doctrinal disputes. One may also notice a certain paradox: sometimes in order to justify a particular philosophical and theological stand, a proponent of literalism or moderate allegorisation might attach more importance to the portable meaning of the inspired text than the alleged allegorist, which in turn referred to a far-reaching literal interpretation.
Źródło:
The Biblical Annals; 2020, 10, 1; 103-114
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theological Themes in Origen’s First Homily on Psalm 76 (77) and Their Subsequent Reception
Autorzy:
Nieścior, Leon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029299.pdf
Data publikacji:
2021-12-10
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Orygenes
Psalm 77 (76)
Bóg–Logos
egzegeza patrystyczna
preegzystencja dusz
apokatastaza
Origen
God–Logos
patristic exegesis
preexistence of souls
apocatastasis
Opis:
The collection of Origen’s presumably last works, the 29 homilies on the Psalms, was recently discovered and published in 2015. In the homily on Psa 76:1-9, we can find threads of the theology of spirituality intertwined with more systematic speculations. The sanctifying action of the Logos comes here to the fore. God-Logos enables the Christian to sacrifice himself fully with his mind, tongue and all his senses. The Word, which has been living for ages in the womb of the Father, educates the human word, liable to agitation, to silence. Origen looks for a cure in afflictions. He finds it in the image of hands outstretched to God and in constant reminding of Him. The Psalmist ponders “the ancient days” and “the eonic years” and asks if God can reject man forever (Psa 76:6–8). In his commentary, Origen seems to refer to his speculations from much earlier years, known from the work On First Principles, in which he expressed views on the preexistence of rational beings, preceding the present world, and the multiple transformation of worlds. Are these speculative threads still present in his last work? The article tries to explain Origen’s statements and understand them properly.
Zbiór niedawno odkrytych i wydanych w 2015 r. dwudziestu dziewięciu homilii Orygenesa do Psalmów, to prawdopodobnie, jak wykazuje L. Perrone, ostatnie jego dzieło. Homilie stały się przedmiotem analizy pod kątem formalnym: języka, okoliczności napisania, aluzji historycznych etc. Przychodzi czas na zgłębianie ich treści teologicznych. W homilii do Ps 76, 1–9 przeplatają się wątki z zakresu duchowości i pewne spekulacje. Na pierwszy plan wysuwa się uświęcające działanie Logosu. Bóg–Słowo uzdalnia chrześcijanina do pełnej ofiary z samego siebie, swego umysłu, języka i wszystkich zmysłów. Przebywające od wieków w łonie Ojca Słowo wychowuje do milczenia ludzkie słowo, podatne na wzburzenie. Kaznodzieja szuka lekarstwa na utrapienia w wyciągniętych rękach do Boga i w ciągłym przypominaniu o Nim sobie. Psalmista rozważa „dni dawne” i „lata wieczne” oraz pyta, czy Bóg może odrzucić na wieki (Ps 76, 6–8). W komentarzu do Psalmów zdaje się nawiązywać do swoich spekulacji z dużo wcześniejszych lat, znanych z dzieła O zasadach. Wyrażał tam poglądy o preegzystencji bytów rozumnych, poprzedzającej obecny świat, i wielokrotnej transformacji światów, po których nastąpi powrót wszystkiego do Boga. Czy te wątki spekulacyjne są obecne w ostatnim jego dziele? Czy poglądy Orygenesa zmieniły się? Autor artykułu stara się wniknąć w dość zdawkowe wypowiedzi kaznodziei i właściwie je zrozumieć.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2021, 91, 4; 63-82
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Mors est a vita discedere”. Teologiczna koncepcja śmierci w nauczaniu Orygenesa
"Mors est a vita discedere." The Theological Concept of the Death in the Teaching of Origen
Autorzy:
Duda, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1622046.pdf
Data publikacji:
2013-12-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Orygenes
teologia patrystyczna
soteriologia
interpretacja alegoryczna
grzech
eschatologia
Kościół pierwszych wieków
Origen
patristic theology
soteriology
allegorical interpretation
sin
eschatology
early Church
Opis:
Origen from Alexandria (†253), one of the most eminent early Christian writers, is the pioneer of a very interesting theological conception of death. It is connected with his general soteriology doctrine. In the Christocentric theology of Origen, not so much death but Life itself, the synonym of the Savior, determines the principle of his interests, scientific research, and teaching. Death is a departure from Life. It separates us from God and connects with the reality destined to be doomed. The allegorical method used by the Alexandrian enabled him to identify the expression “death” with the Devil. Origen created the so-called doctrine of three kinds of death. First of them is the physical death. It is a consequence of the “paradise sin” and refers to all people. According to the classical definition, it is a separation of the soul from the body. The second one is the death by sin which leads to annihilation. The third one is the death for sin which means eternal happiness in heaven and coming back to the origins of life together with Christ. Origen hopes that at the end of times death will be conquered as the „last enemy”, and all human beings, submitted to it until now, will be purified and will return to the original unity with the Lord.
Źródło:
Verbum Vitae; 2013, 24; 197-217
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postać Jozuego w interpretacji Cezarego z Arles
Autorzy:
Paczkowski, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142938.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Caesarius of Arles
Patristic exegesis
Joshua (book of)
Typology
Israel
Church
Cezary z Arles
egzegeza patrystyczna
Jozue (księga)
typologia
Izrael
Kościół
Opis:
W tradycji patrystycznej postrzegano księgę Jozuego jako zapowiedź zbawczego dzieła Chrystusa. Syn Nuna zajął miejsce Mojżesza, natomiast w porządku łaski Zbawiciel zastępuje dawne prawo Ewangelią. Ojcowie postrzegali ciąg historii Izraela jako odnośnik do życia chrześcijańskiego. Podobne elementy odnajdujemy w kaznodziejstwie Cezarego z Arles. Dla biskupa prowansalskiego Jozue to ten, który wprowadził lud do Ziemi Obiecanej, stanowiącej jego dziedzictwo. Postać ta jest utożsamiona z Chrystusem. Przejście Izraelitów przez Jordan stało się figurą chrztu. To zapowiedź wprowadzenia do życia łaski i ofiarowania dóbr nadprzyrodzonych przez Chrystusa, którego typem był syn Nuna. Nowe pokolenie Izraelitów, którym przewodził Jozue, to prefiguracja Kościoła. To właśnie on zastąpił wybrany ongiś naród (Synagogę). Cezary miał świadomość konieczności odczytywania wybranych tekstów Joz w świetle wiary i praktyki Kościoła. Był ponadto wyczulony na potrzeby duszpasterskie, pojawiające się w jego wspólnocie. W przepowiadaniu, podobnie jak w swoich inicjatywach, Cezary zabiegał o skuteczne przedstawianie ugruntowanej teologii biblijnej i praktyczne stosowanie adekwatnej praktyki duszpasterskiej.
The Patristic tradition read the Book of Joshua as a foreshadowing of the saving work of Jesus Christ. Joshua replaces Moses and in the order of grace, Jesus Savior replaces the ancient Law. Fathers conceived of the history of Israel as a unique sign announcing the Christian life. Similar elements can be found in Caesarius’ preaching. For the bishop of Provence, Joshua is the one who would lead God’s people into the Promised Land and he gave to them the true inheritance. The figure of Joshua is associated with Christ. For Caesarius the Israelites’ crossing of the Jordan River was a typological form of baptism. This is an announcement of the introduction of grace and the offering of supernatural goods by Christ, whose figure was the son of Nun. The new generation of Israelites, led by Joshua, is a prefiguration of the Church. It had replaced the once chosen nation (Synagogue). Caesarius was aware that he read the text of the Book of Joshua in the light of the Church’s faith and practice and the pastoral needs of his congregation. He was also sensitive to pastoral needs arising in his community. In his preaching, as in his practice, Caesarius strove for effective presentation of grounded biblical theology and the application of adequate pastoral principles.
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 4; 75-101
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wątki angelologiczne w egzegezie patrystycznej 1Kor 11,10
The Angelological Topics in Patristic Exegesis of 1Cor 11:10
Autorzy:
Paczkowski, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43571675.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
1 Kor 11,10
egzegeza patrystyczna
kobieta
aniołowie
zasłona
wczesne chrześcijaństwo
1 Cor 11:10
Patristic exegesis
woman
angels
veil
Early Christianity
Opis:
Stosunkowo najwięcej uwagi 1 Kor 11,10 poświęcili ci z pisarzy wczesnego Kościoła, którzy szerzej zajmowali się „kwestią kobiecą”. Zagadnienie nakrywania głów welonem przez kobiety była analizowana w kontekście społecznym, kulturowym i religijnym starożytności. Tekst św. Pawła zachęcał chrześcijan, by szukać argumentów stricte religijnych, celem uzasadnienia praktyki noszenia zasłony przez kobiety. Dyspozycje praktyczne wprowadzono więc w sferę rozważań teologicznych. Pisma starożytnych autorów potwierdzają tę wizję, chociaż wielu z nich wybrało wizję nacechowaną wątkami angelologicznymi. Nie brakowało jednak innych kontekstów interpretacyjnych. Już Ojcowie przednicejscy pozwalają na odkrycie powiązań hermeneutycznych tekstu pawłowego z Rdz 6,1-4. Zakres określania „aniołów”, o których wspomina perykopa pawłowa, był dosyć szeroki. Identyfikowano ich nie tylko z bytami niebiańskimi, ale także z upadłymi aniołami, osobami celebrującymi liturgię i jej uczestnikami. Mogli to być również postronni obserwatorzy. W późniejszym okresie problematyka była już inna, na co wpłynęło okrzepnięcie doktryny Kościoła oraz racje społeczne, zwyczajowe i liturgiczne. Nałożenie welonu (velatio) stało się synonimem poświęcenia się Bogu przez dziewice.
Relatively 1 Cor 11:10 received the most attention from those of the early Church writers who dealt more extensively with the „woman’s question”. The question of the veil for women was analyzed in the social, religious and cultural contexts of antiquity. St. Paul's text encouraged Christians to seek stricte religious arguments to justify the practice of wearing the veil by women, placing it in the context of a theological choice. Ancient Christian writings confirm this view, but many authors choose the path of reflection impregnated with elements of angelological doctrine. However, there was no shortage of other interpretative contexts. In the ante-Nicene Fathers, it was possible to discover the hermeneutical links of the Pauline text with Gen 6:1-4. The range of „angels” referred to in the Pauline pericope was quite broad. They were identified not only with celestial beings but also with the fallen angels, the celebrants in the liturgy and its participants. It could also have been the strangers who observed the rites. In the later period, the issues were different. In reality, the doctrine of the Church and the social reasons, customs, as well as practices in liturgical assemblies have been consolidated. The veil became a symbol that invoked a positive image of women. The imposition of the veil (velatio) became synonymous with the consecration to God by the virgins.
Źródło:
Vox Patrum; 2023, 88; 195-226
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo wiary czy uczynki prawa? Dylemat pierwszych chrześcijan w Commentarium in epistulam ad romanos Orygenesa
The law of faith or the deeds of the law? The dilemma of the first Christians in Origen’s Commentarium in epistulam ad romanos
Autorzy:
Duda, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612511.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Orygenes
teologia patrystyczna
wiara
Prawo Mojżeszowe
prawo wiary
życie chrześcijańskie
Origen
patristic theology
faith
the Law of Moses
the law of faith
Christian’s life
Opis:
One of the most crucial problems that split the newly developing Church was the argumentation between the baptized Jews, the Christians deriving from pagans and Gnostics mainly concerned the issue of respecting Moses Law and connected with it circumcision. That problem was deeply analyzed in the preaching of one of the most prominent Early-Christian writers and Church exegetes Origen (around 253 AD). Origen stressed that both the law of faith as well as Moses Law are strictly connected with God’s Law, which every human should respect in order to reach salvation. And neither the deeds of natural law nor Moses Law have the justification power, since this is actually given directly from Christ via our faith and christening. So humans receive the remission of sins and blessing on the basis of faith, and it is the faith that contributes to salvation. Humans, who have been given salvation, are obliged to respect the law faith in their life, which concerns all Christ’s disciples. And that should be manifested by fasting, mercy, penance, seeking wisdom, etc. We can state though that the law of faith, being God’s gift, is fundamental in a Christian’s life, and the reflection of that is justice and sainthood.
Źródło:
Vox Patrum; 2014, 61; 283-295
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 25

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies