Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Świder, Małgorzata." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Zachodnioniemiecka dyplomacja o zagrożeniu radziecką interwencją zbrojną w Polsce – jesień 1980 r.
Западногерманская дипломатия об угрозе советской военной интервенции в Польше – осень 1980 г.
Autorzy:
Świder, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2031358.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
protesty społeczne w Polsce
interwencja radziecka
Republika Federalna Niemiec
NATO
Niemiecka Republika Demokratyczna
konsultacje międzynarodowe
social protests in Poland
Soviet intervention
Federal Republic of Germany
German Democratic Republic
international consultations
Opis:
RFN była żywotnie zainteresowana wydarzeniami w Polsce, a przede wszystkim groźbą interwencji ZSRR, która mogła poważnie skomplikować relacje RFN-NRD. W oparciu o niemieckie materiały archiwalne podjęto próbę odpowiedzi na trzy zasadnicze pytania: czy rząd RFN liczył się jesienią 1980 r. z interwencją ZSRR w Polsce? Jakie warunki musiały być spełnione, aby ZSRR zdecydował się na działania siłowe? Czy w ocenach RFN sytuacja w Polsce wykazywała podobieństwa do sytuacji w Czechosłowacji w 1968 r.? Odpowiedzi na te pytania pozwolą zrozumieć zarówno działania podejmowane przez Bonn wobec Polski i całego bloku wschodniego, jak i prezentowane przez polityków RFN postawy.
The Federal Republic of Germany was vitally interested in the events occurring in Poland and, above all, in the threat of Soviet intervention, which could seriously complicate the FRG-GDR relations. The author attempted to answer three fundamental questions based on German archival materials: Did the German government count on the USSR’s intervention in Poland in the autumn of 1980? What conditions had to be fulfilled for the USSR to decide on forceful action? Did the German assessment of the situation in Poland show similarities to the situation in Czechoslovakia in 1968? Answering these questions will make it possible for us to understand Bonn’s actions towards Poland and the entire Eastern Bloc and the attitudes presented by German politicians.
На основе немецких архивных материалов, прежде всего из боннского Политического архива Министерства иностранных дел и рассекреченных материалов Федеральной разведывательной службы, была предпринята попытка ответить на три фундаментальных вопроса: учитывало ли западногерманское правительство возможность советской интервенции в Польше? Какие условия должны были быть выполнены, чтобы СССР решился на силовые действия? Обнаруживалось ли сходство ситуации в Польше с ситуацией в Чехословакии в 1968 году? Анализ показал, что с первых дней волнений в Польше западные страны учитывали возможность дисциплинировать поляков силой, в соответствии с предыдущей советской практикой усмирения мятежных обществ (Берлин 1953, Будапешт 1956 или Прага 1968). Развитие ситуации было оценено как очень динамичное и побуждающее к решительным действиям. В польской действительности обнаруживалось определенное сходство с ситуацией в Праге в период, предшествовавший интервенции Варшавского договора. В ФРГ ожидалось, что в интервенции в Польшу могут быть задействованы как советские, так и восточногерманские и чехословацкие войска. Потенциальным импульсом, вызывающим военные действия Москвы, могла стать угроза отказа ПОРП от монополии на власть или решение ввести настоящий политический плюрализм в ПНР. После декабрьского кризиса 1980 года в т.н. узком кругу НАТО началась сверхсекретная работа над сценарием реакции Североатлантического пакта в случае советской интервенции или других военных событий в Польше (Eventualfallplan). Эти планы в большинстве нашли применение после введения 13 декабря 1981 г военного положения в Польше.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2021, 56, 2; 145-162
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zaangażowanie Polski w inicjatywy rozbrojeniowe w latach 80. XX wieku – grupa robocza PZPR-SPD i plan Jaruzelskiego
Poland’s Involvement in Disarmament Initiatives in the 1980s: PZPR-SPD Working Group and Jaruzelski’s Plan
Autorzy:
Świder, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953883.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Jaruzelski’s plan
PZPR-SPD working group
disarmament
arms control
NATO
Warsaw Pact
plan Jaruzelskiego
grupa robocza PZPR-SPD
rozbrojenie
kontrola zbrojeń
Układ Warszawski
Opis:
In the mid-1980s, Poland, fighting for a return to the international political arena after imposing diplomatic sanctions on it due to the imposition of martial law in 1981, engaged in two disarmament projects. These were works within the PZPR-SPD working group and Jaruzelski’s plan announced in 1987. Both of these initiatives referred to earlier Polish concepts, first of all the Rapacki plan and the Gomułka plan. The initiative to establish a joint working group came from the West German Social Democrats, who saw in it the possibility of breaking the international isolation of Poland, and for the SPD to remain in international circulation. The Jaruzelski plan, harmonizing with the plan of Mikhail Gorbachev, was an expression of the changes taking place under the influence of perestroika in both Poland and the USSR. Consulted with other states of the Warsaw Pact, mainly from the USSR (a delegation of experts from the USSR took active part in its formation) became the basis for other disarmament / peaceful socialist countries.
W połowie lat 80. XX wieku Polska, walcząc o powrót na międzynarodową arenę polityczną po nałożeniu na nią sankcji dyplomatycznych z powodu wprowadzenie stanu wojennego w 1981 r., zaangażowała się w dwa projekty rozbrojeniowe – prace w ramach grupy roboczej PZPR-SPD i plan Jaruzelskiego ogłoszony w 1987 r. Obie inicjatywy nawiązywały do wcześniejszych polskich koncepcji, przede wszystkim planu Rapackiego i planu Gomułki. Inicjatywa powołania wspólnej grupy roboczej wyszła ze strony zachodnioniemieckich socjaldemokratów, którzy widzieli w niej możliwości przełamania izolacji międzynarodowej Polski, a dla SPD szansę pozostania w obiegu międzynarodowym. Natomiast plan Jaruzelskiego harmonizujący z planem Michaiła Gorbaczowa był wyrazem przemian zachodzących pod wpływem pierestrojki zarówno w Polsce, jak i ZSRR. Konsultowany z innymi państwami Układu Warszawskiego, głównie ze Związkiem Radzieckim (delegacja ekspertów z tego kraju brała aktywny udział w jego kształtowaniu), stał się podstawą dla innych inicjatyw rozbrojeniowych/pokojowych państw socjalistycznych.
Źródło:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2019, 1; 257-280
1899-6264
2451-0718
Pojawia się w:
Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies