Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Cyceron" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Listy do przyjaciół. Księga XIV
Autorzy:
Cyceron, Marek Tulliusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/648721.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Cyceron
Marek Tulliusz Cyceron
Arpinata
listy Cycerona
„Listy do przyjaciół”
schyłek republiki rzymskiej
Pomponius Atticus
Pomponiusz Attyk
Lucjusz Sergiusz Katylina
Tullia
Terentia
Opis:
Przekładu dokonał zespół Koła Antycznej Translatoryki Uniwersytetu Łódzkiego w składzie: Katarzyna Głogowska, Roksana Kielian, Katarzyna Kuszewska, Anna Lenartowicz-Zagrodna, Kamila Mrozek-Kochanek, Helena Sygnet-Tomczak, Monika Szafrańska-Sienkiewicz pod kierunkiem dr hab. Idaliany Kaczor.
This publication presents the Polish translation of the fourteenth book of the Letters to his friends by Cicero (Epistulae ad Familiares), which contains 24 letters written during the years 58–47 BC. Our translation has been enriched with the large introduction, in which we pay attention to: historical background of the letters; the very character and history of Cicero himself (also as the very particular letter writer); and the recipients of his letters, among whom were the wife of Cicero, Terentia, a daughter Tullia and a son Mark. The readers will be able to learn what the structure and construction of the ancient letter looked like. We ourselves, while translating the text, have tried to interpret the Cicero’s words as literally as possible. This way the Polish readers can get to know this great orator from more private side – as a father and husband. His letters are far more private than any of his other work, as they were not intended to be published. They are full with emotions and sincerity, which show what man the author really was. Cicero was known as a confident person, even slightly arrogant, but while reading his letters we can see how in moments of doubt he shows his weakness and longing for loved ones. In the letters we can clearly see his relationship with children – the daughter Tullia and the son Mark. He seems to be a good father who spares no words of endearment for his kids. Fourteenth book of the letters also shows what the relation with his wife Terentia really looked like during the happy and the sad times. While the letters to his wife from the year 58 are filled with affection and sometimes bring to mind the modern love letters, it is clear that short after the year 47 BC they are more like telegraphic notes which contain rather orders or instructions regarding the care of children or the management of household. On the basis of this letters we are, at least partially, able to reconstruct the fate of the family of Cicero and the people closest to him like his best friend Pomponius Atticus. Unfortunately, we do not have any testimony of the letters which Terentia had been sending to her husband, so we must always take in mind to evaluate the relationship between both of them very carefully. Reading these letters is a wonderful adventure. The reader has the opportunity to get to know the daily life of Cicero, his private thoughts, attitudes towards loved ones, and it is all with the background of the historical events. No other ancient author have been so well known from the private side, so human side, a Cicero.
Źródło:
Collectanea Philologica; 2014, Marek Tulliusz Cyceron Listy do przyjaciół. Księga XIV (2014)
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sen Scypiona z VI księgi De Re Publica Marka Tulliusza Cycerona na tle ówczesnych wierzeń greckich i rzymskich
The Dream of Scipio in Book VI of De Re Publica by Marcus Tullius Cicero against the Background of Contemporary Greek and Roman Beliefs
Autorzy:
Trzebuniak, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480816.pdf
Data publikacji:
2015-06-01
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Marek Tulliusz Cyceron
De Re Publica
Somnium Scipionis
kult
religijność ludowa
Marcus Tullius Cicero
cult
folk religion
Opis:
W niniejszym artykule opisane zostały wierzenia starożytnych Rzymian w kontekście VI księgi traktatu filozoficznego Marka Tulliusza Cycerona De Re Publica zatytułowanej Somnium Scipionis. Najpierw przedstawiono etapy formowania się religijności współczesnych Cyceronowi obywateli Rzymu. Wskazano, że wpłynęły na nią zwłaszcza archaiczne kulty italskie i religijność greckich kolonizatorów. Opisano organizowanie kultu, ogłaszanie dni świątecznych przez kapłana-pontyfika oraz działalność rzymskich flaminów. Ponadto ukazano wpływ pitagoreizmu, orfizmu, a także racjonalizmu greckoorientalnego na ówczesną religijność. Następnie przedstawiono postać Cycerona, który uznawał wielką użyteczność polityczną religii tradycyjnej i nowych nurtów mistycznych. W VI księdze De Re Publica – Sen Scypiona, Cyceron zaprezentował swoje tezy filozoficzne dotyczące tej kwestii. Jego przemyślenia wykazują pokrewieństwa ze stoicyzmem i platonizmem (bardzo wówczas rozpowszechnionymi). Na koniec przedstawiono krytyczne spojrzenie na kult, pobożność i moralność starożytnych Greków i Rzymian. Ich religijność była de facto „sprawą osobistą”, chociaż powszechnie dostrzegano materialne korzyści wynikające ze sprawowanego kultu.
The sixth book of Cicero’s De Re Publica, entitled The Dream of Scipio, provides the context for this article’s presentation of the beliefs of ancient Romans. It opens with an overview of the religiosity of Cicero’s contemporaries and how it evolved. It describes the organisation of the cult, procedures for declaring feast days by priest pontifex and activities of Roman flamens. It notices the influence of Pythagoreanism, Orphism and Greco-Oriental Rationalism on the religious life of the Romans, and – in Cicero’s view – a great beneficial effect of the traditional religion and emerging mysticism on political life of the state. His reflections on this theme, expressed in The Dream of Scipio in the sixth book of De Re Publica, demonstrate close affinity with Stoicism and Platonism, both very popular philosophical systems at the time. The article closes with a critical overview of the cults, piety and morality of the ancient Greeks and Romans. Their religiosity was de facto their personal matter, though they did not neglect the material benefits that could be drawn from the cults.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 1; 94-108
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Listy Marka Celiusza Rufusa o „zemście doskonałej” (Cic. Fam. 8, 12-17)
Letters of Marcus Caelius Rufus about ‘the perfect revenge’ (Cic. Fam. 8, 12-17)
Autorzy:
Dziuba, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1879666.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Marek Celiusz Rufus
Marek Tulliusz Cyceron
Appiusz Klaudiusz Pulcher
Rzym
republika
listy
proces
zemsta
polityka
Marcus Caelius Rufus
Marcus Tullius Cicero
Appius Claudius Pulcher
Rome
republic
letters
revenge
politics
lawsuit
Opis:
Epistulae ad familiares Marka Tulliusza Cycerona zawierają nie tylko listy wielkiego oratora do przyjaciół i znajomych, ale także korespondencję, którą otrzymywał. W szesnastu księgach zbioru znajduje się siedemnaście tekstów, pisanych przez Marka Celiusza Rufusa – ucznia i przyjaciela Arpinaty. Listy Celiusza pochodzą z lat 51-48, a więc m.in. z okresu, gdy Cyceron przebywał jako namiestnik w Cylicji. Były uczeń i czynny polityk donosił starszemu koledze o tym, co się dzieje w Rzymie, co planują politycy, informował o polityce międzynarodowej. Nie wahał się też dzielić z żądnym wieści Cyceronem zwykłymi plotkami. Artykuł bada jeden z problemów poruszanych w korespondencji Celiusza, a mianowicie jego niefortunne uwikłanie się w czynności procesowe Appiusza Klaudiusza Pulchra, oskarżonego w 50 r. przez przyszłego zięcia Cycerona – Publiusza Korneliusza Dolabellę. Celiusz, który chciał pożyczyć od Appiusza pieniądze, usiłował zaangażować w jego obronę Cycerona i za to oczekiwał wdzięczności. Okazało się jednak, że nie tylko pieniędzy nie otrzymał, ale jeszcze dał pretekst Appiuszowi do zemsty za swoje wcześniejsze działania (kompromitacja Klodii Metelli – siostry Appiusza, poparcie Tytusa Anniusza Milona – zabójcy Publiusza Klodiusza, uniemożliwienie zdobycia auguratu przyjacielowi Appiusza – Lucjuszowi Domicjuszowi Ahenobarbusowi). Gdy Celiusz rozpoczynał kunsztowną intrygę, spodziewał się, że jako pośrednik między patrycjuszem a Cyceronem, odniesie wymierną materialnie korzyść bez zbędnego wysiłku. Jednak szybko sam znalazł się w niebezpieczeństwie. Appiusz zaaranżował bowiem oskarżenie młodego ekwity na podstawie groźnie brzmiącej lex Scantinia i tylko sprawowanie przez niego urzędu edyla kurulnego uniemożliwiło postawienie go przed sądem. W następnym, 49 r., Celiusz już jako homo privatus nie mógł liczyć na ochronę prawną i zdecydował się poszukać opieki w obozie Gajusza Juliusza Cezara, przywódcy stronnictwa walczącego z optymatami, do których zaliczał się Appiusz. Związanie z popularami nie tylko bardzo dotknęło Cycerona, ale także odsłoniło konformizm i oportunizm samego Marka i przyczyniło się do powstania negatywnej opinii historyków o tym skądinąd najzdolniejszym uczniu Arpinaty.
Epistulae ad Familiares contains not only letters written by the great orator to his friends and familiars but also received correspondence. There are seventeen letters written by Marcus Caelius Rufus – the pupil and friend of Cicero – in sixteen books of epistulae. Caelius was writing his letters in the period of three years from 51 till 48 BC when Cicero was, among others, a governor in Cilicia, in Asia. The pupil and active politician was giving information to his older colleague about Roman politics and an activity of society. Caelius did not hesitate to relate to ordinary gossips. This paper concentrates on one of the subjects mentioned in Caelius’ letters – his problems with hostility of Appius Claudius Pulcher, the well-known Roman politician. Publius Cornelius Dolabella, future Cicero’s son-in-law, accused Appius of vis. Caelius, who wanted to borrow money from Appius, tried to involve Cicero in Claudius’ defense. The young politician thought that Appius would give him money in token of gratitude. It appeared soon that Caelius did not only receive loan, but also enabled Appius to get a revenge against him. The patrician hated Cicero’s pupil for his prior activity (a discredit of Clodia Metelli, the sister of Appius, an advancement of Titus Annius Milo – the murderer od Appius’ brother – Publius Clodius and a detriment of Lucius Domitius Ahenobarbus – the friend of Appius). Te patrician accused Caelius of immoral behaviour. The Cicero’s pupil avoided accusation only because he was an aedile in this time. In the next year, Caelius, as a private man, had to look for protection in Caius Iulius Caesar camp. Caesar was an enemy of optimates, a party of Appius, Cicero and until quite lately – Caelius. This decision of young politician showed his opportunism and conformity and lead to his death in the next year.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 3; 111-122
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies