Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ": język włoski" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Interpunkcja w tłumaczeniu. Polski myślnik w przekładzie na język włoski
Punctuation in Translation. The Polish Dash Translated into Italian
Autorzy:
Foremniak, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955536.pdf
Data publikacji:
2021-12-29
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
interpunkcja
myślnik
przekład
język włoski
punctuation
dash
translation
Italian
Opis:
Przekład interpunkcji jako osobne i wymagające zadanie tłumacza jest kwestią niedocenianą zarówno przez nauczających warsztatu, jak i przez badaczy. Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na istotę problemu, a także wskazanie i opisanie technik stosowanych w tłumaczeniu na język włoski polskich kontekstów wymagających użycia myślnika (wł. lineetta). Jako znak, którego zastosowania znacząco różnią się w obu badanych językach, myślnik pozwala dostrzec konteksty wymagające kontrastywnego zestawienia dwóch norm przestankowania. Materiał językowy poddany analizie obejmował zbiór reportaży Mariusza Szczygła Nie ma opublikowany w 2018 przez wydawnictwo Dowody na Istnienie oraz włoskie wydanie tomu w przekładzie Marzeny Borejczuk –  Quello che non c’è (Nottetempo, 2021). Analiza ilościowa przykładów wyekscerpowanych z polsko-włoskiego korpusu wykazała znaczną przewagę użyć myślnika w języku polskim (znak pojawił się ponad dziesięciokrotnie częściej w polskiej części materiału). Analiza jakościowa pozwoliła wyodrębnić zastosowane w przekładzie techniki: rozwiązania polegające na odwołaniu się do innych znaków interpunkcyjnych (przecinka, dwukropka i wielokropka), modyfikacje na poziomie leksyki (uzupełnienie tekstu o informacje, których nośnikiem jest w polszczyźnie myślnik) i składni (wprowadzenie dodatkowych podziałów syntaktycznych, zmiana szyku zdania). Przeprowadzona analiza i płynące z niej wnioski mogą być podstawą do dalszych badań kontrastywnych nad interpunkcją, a także przyczynkiem do uzupełnienia dydaktyki języków obcych o zagadnienia związane z przestankowaniem.
Punctuation as an important and challenging part of translation process is a neglected area of interest both in teaching and academic research. The purpose of the present study was therefore to draw attention to its importance and to identify and describe techniques that have been employed in translation of Polish dash to Italian. As the uses of dash (myślnik in Polish and lineetta in Italian) in both languages differ significantly, a proper translation requires not only an in-depth interpretation of the text structures, but also a contrastive analysis of punctuation norms in both languages in question. The linguistic data analysed in this study derived from a collection of reports by Mariusz Szczygieł published in the book Nie ma (Dowody na Istnienie, 2018) and its Italian translation by Marzena Borejczuk Quello che non c’è (Nottetempo, 2021). The topic was investigated by using a combination of both quantitative and qualitative research approaches. Quantitative analysis reveals that the use of dash in Polish is significantly more frequent than in Italian (frequency of dash in Polish text is higher than in Italian by a factor of 10). Qualitative analysis highlighted several techniques applied to translate Polish structures which involve the use of dash: substitution by a different punctuation mark (mainly by comma, colon or ellipsis); lexical modifications (in order to clarify or complete the meaning); reorganization of syntactic structure (including changing syntactic sequences and word order). The findings of the study may be useful both to promote contrastive analysis of punctuation and to develop practical approaches to teaching and learning punctuation of foreign languages.
Źródło:
Półrocznik Językoznawczy Tertium; 2021, 6, 2; 194-210
2543-7844
Pojawia się w:
Półrocznik Językoznawczy Tertium
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce i rola dialektu w repertuarze językowym młodego pokolenia Włochów. Diagnoza socjolingwistyczna
The place and role of local dialect in the linguistic repertoire of the young generation of Italians. A sociolinguistic diagnosis
Autorzy:
Murrmann, Julia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475523.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
Włochy
język włoski
dialekty włoskie
Italy
language
dialect
Italian
Opis:
Artykuł poświęcony jest rozważaniom na temat miejsca i roli dialektów lokalnych w repertuarze językowym młodego pokolenia Włochów (umowna kategoria wiekowa: 18–24 lata). Zachowania językowe tej grupy naznaczą w znacznej mierze panoramę socjolingwistyczną Italii w XXI wieku. W pracy omówiono dane statystyczne (ISTAT) dotyczące rozpowszechnienia znajomości dialektu w wybranej grupie wiekowej oraz scharakteryzowano, na podstawie zebranego materiału empirycznego, w jaki sposób przebiega komunikacja młodych Włochów w gronie rodzinnym oraz w życiu społecznym. Przedstawiono także opinie respondentów na temat przyszłości dialektów lokalnych (uwzględniając rolę wychowania, szkoły oraz mediów, a także przydatność dialektów w kontekście rynku pracy) oraz opisano wartość emocjonalną i funkcję ekspresywną dialektów.
The present paper is dedicated to the reflection on the place and role of local dialect in the linguistic repertoire of the young generation of Italians (the conventional age category: 18–24 years). The language behaviors of this age group will be largely indicative of the sociolinguistic panorama of Italy in the XXI century. The article contains a secondary analysis of statistical data regarding the diffusion of dialect among the selected age group and the characteristics of language communication with the family members and in the daily social conversations. Moreover, the respondents’ opinions on the future of the local dialects were presented (including the discussion on the role of family education, school and media, and the usefulness of dialects in the context of the labor market). Finally, the emotional value and expressive function of dialects were described.
Źródło:
Socjolingwistyka; 2016, 30; 23-37
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
LA PRASSI DIDATTICA DELL’ITALIANO PER SCOPI SPECIALI NELL’AMBITO UNIVERSITARIO POLACCO SULL’ESEMPIO DELLA VARIETÀ MEDICA
Teaching practice of Italian for special purposes in a Polish academic setting. The case of Italian in medicine
Autorzy:
Szpingier, Beata Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036645.pdf
Data publikacji:
2019-07-04
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Collegium Novum. Polskie Towarzystwo Neofilologiczne
Tematy:
didactics
LSP
Italian
medical language
terminology
dydaktyka
języki specjalistyczne
język włoski
język medycyny
terminologia
Opis:
The present analysis aims at systematizing sparse remarks revolving around teaching of languages for special purposes (LSP). Detailed data were collected by observation within Polish academic circles. More precisely, they are based on past working experience gained among students boasting a high level of language proficiency. Apart from general tendencies, more streamlined requirements have been formulated on a par with their particular consequences.
Źródło:
Neofilolog; 2015, 44/1; 51-60
1429-2173
Pojawia się w:
Neofilolog
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oral production A2+ in Italian as foreign language: autonomy and repetition tasks
Wypowiedzi ustne na poziomie A2+ w języku włoskim jako obcym – autonomia oraz powtarzanie zadań
Autorzy:
Regagliolo, Alberto
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2196215.pdf
Data publikacji:
2022-12-31
Wydawca:
Ateneum - Akademia Nauk Stosowanych w Gdańsku
Tematy:
Italian
Second Language
Task repetition
autonomous study
: język włoski
drugi język
powtarzanie zadań
autonomiczne uczenie się
Opis:
The aim of this study is to present the oral production in Italian as foreign language (A2+) in the higher education level as a result of some repetition task activities with repetition questions and the autonomy study of the students for the oral preparation. For this research it has been analysed how students answer to the same question in 1:1 conversation after four weeks. The corpus comprises a total of 20 oral answers (10 in the first conversation and 10 in the second) and has been transcribed using the Jefferson method. Through the research it should be highlighted that comparing the total of the first answers with the second, the number of words used were major in the second answers as well as the length of the answer. Furthermore, in the second conversation, the level of autocorrection was higher. In addition, no remarkable differences were found by the use of micro and long pauses, interjectional, cut of words or phrases.
Celem niniejszego opracowania jest ukazanie tworzenia wypowiedzi ustnych w języku włoskim jako języku obcym (A2+) na poziomie szkolnictwa wyższego w świetle zastosowanych powtórzeń zadań oraz samodzielnej nauki studentów w ramach przygotowania ustnego. Na potrzeby badania przeanalizowano sposób, w jaki uczący się odpowiadają na to samo pytanie w rozmowie 1:1 po upływie czterech tygodni. Korpus obejmuje łącznie 20 odpowiedzi ustnych (10 w ramach pierwszej i 10 w ramach drugiej rozmowy) a transkrypcja została przeprowadzona z zastosowaniem metody Jeffersona. Przeprowadzone badanie zestawia ogół pierwszych i drugich odpowiedzi i pozwala stwierdzić, iż liczba użytych słów oraz długość wypowiedzi są znacząco większe w drugim przypadku. Podczas drugiej rozmowy stwierdzono także wyższy poziom autokorekty. Ponadto nie zaobserwowano znaczących różnic w stosowaniu mikro i długich pauz, wykrzyknień, cięć słów lub fraz.
Źródło:
Forum Filologiczne Ateneum; 2022, 10, 1; 215-246
2353-2912
2719-8537
Pojawia się w:
Forum Filologiczne Ateneum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gli errori nell’uso delle preposizioni in italiano. Uno studio condotto sugli studenti universitari polacchi di livello A2
Autorzy:
Gandor, Bożena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2084293.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
preposition
error
Italian
error classification
applied linguistics
przyimek
błąd
język włoski
klasyfikacja błędów
lingwistyka stosowana
Opis:
The aim of this study is to list errors in the use of prepositions in Italian, which are made by first‑year students at the Faculty of Applied Linguistics at the University of Warsaw. We have analysed the written final examination papers of students who started learning Italian without prior knowledge of the language. The identified errors have been classified and for each group of errors we have indicated the potential cause of their occurrence. The conclusions of our research can raise language awareness as to the correct usage of the Italian prepositions.
Celem badania jest wyszczególnienie błędów w zakresie użycia przyimka w języku włoskim popełnianych przez studentów pierwszego roku na Wydziale Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego. Analizie zostały poddane końcoworoczne pisemne prace egzaminacyjne studentów rozpoczynających naukę języka włoskiego od podstaw. Wyodrębnione błędy zostały sklasyfikowane, a dla każdej grupy błędów podano potencjalną przyczynę ich wystąpienia. Prezentowane wnioski mogą przyczynić się do zwiększenia świadomości językowej studentów w zakresie użycia przyimków w języku włoskim.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2021, 1; 110-123
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lingua franca features in Italian. Evidence form an evolutionary linguistics experiment
Cechy lingua franca w języku włoskim. Dowody z ewolucyjnego eksperymentu językoznawczego
Autorzy:
Rogalska-Chodecka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2011099.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
lingua franca
English
Italian
iterated learning
evolutionary linguistics
język angielski
język włoski
iterowane uczenie się
językoznawstwo ewolucyjne
Opis:
There is no doubt about the lingua franca status of the English language (e.g. Mair 2003). It even manifested itself in an evolutionary linguistics study based on the methodology of iterated learning (cf. Kirby and Hurford 2002). In an experiment with human participants, all of whom were native speakers of Polish, aimed at producing basic yet novel linguistic systems, entrenched linguistic structures related to English could easily be found, despite the fact that the experiment’s participants were asked not to use linguistic units from existing languages (e.g. Rogalska-Chodecka 2015). When the experiment’s participants tried to notice a lexical or syntactic pattern in a set of CVCVCV strings, they referred to English words regardless of their level of language knowledge or the experimenter’s instruction. Consequently, the final product of the experiment was not a novel linguistic system, but one containing entrenched linguistic English-related structures, which proves that in the absence of known linguistic structures, referring to English ones seems to be the easiest option. The present article asks whether it is possible to “force” participants in an experiment to use certain items from the Italian lexicon (related to colour, number, and shape) instead of those that come from English, despite their declared lack of knowledge of the Italian language. The results of two studies, one with a control group where the participants were asked to learn words in English as well as random CVCVCV strings, and one “contaminated” with Italian, where random words were exchanged with Italian ones, are compared in order to determine whether Italian is as useful as English from the perspective of participants in experiments and possesses lingua franca features that can be noticed in the case of the original evolutionary experiment. It turned out that, due to its high learnability, Italian exhibits lingua franca features and, given similar historical conditions to English, could regain its historical lingua franca status.
Nie ma wątpliwości co do statusu lingua franca języka angielskiego (np. Mair 2003). Można go było zaobserwować nawet w badaniu z zakresu językoznawstwa ewolucyjnego opartym na metodologii iterowanego uczenia się (por. Kirby and Hurford 2002). W eksperymencie z udziałem rodzimych użytkowników języka polskiego, który miał na celu stworzenie podstawowych, ale nowych systemów językowych, można było łatwo rozpoznać zakorzenione struktury językowe związane z językiem angielskim, pomimo faktu, że uczestnicy eksperymentu zostali poproszeni o nieużywanie jednostek językowych z istniejących języków (np. Rogalska-Chodecka 2015). Kiedy uczestnicy eksperymentu próbowali dostrzec wzorzec leksykalny lub syntaktyczny w zestawie ciągów spółgłoskowo-samogłoskowych CVCVCV, odwoływali się do słów angielskich niezależnie od swojego poziomu znajomości języka lub instrukcji eksperymentatora. W efekcie końcowym produktem eksperymentu nie był nowy system językowy, ale system zawierający zakorzenione struktury językowe związane z językiem angielskim, co dowodzi, że przy braku znanych struktur językowych najłatwiejszym wyjściem wydaje się być odwoływanie się do tych angielskich. W niniejszym artykule postawiono pytanie, czy możliwe jest „zmuszenie” uczestników eksperymentu do używania niektórych elementów włoskiego leksykonu (dla określenia koloru, ilości i kształtu) zamiast tych pochodzących z języka angielskiego, pomimo deklarowanego braku znajomości języka włoskiego. Porównano wyniki dwóch badań, jednego z grupą kontrolną, której uczestnicy zostali poproszeni o nauczenie się słów pochodzących z języka angielskiego, a także losowych ciągów CVCVCV, oraz drugiego, „zanieczyszczonego” językiem włoskim, w którym losowe słowa zastąpiono włoskimi w celu ustalenia, czy język włoski jest tak samo użyteczny jak angielski z perspektywy uczestników eksperymentu i posiada cechy lingua franca, które można zauważyć w przypadku oryginalnego eksperymentu ewolucyjnego. Okazało się, że język włoski, ze względu na łatwą przyswajalność, wykazuje cechy lingua franca i przy podobnych warunkach historycznych jak język angielski mógłby odzyskać swój historyczny status lingua franca.
Źródło:
Socjolingwistyka; 2021, 35; 7-22
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Il genere linguistico come fenomeno grammaticale e semantico-referenziale. Considerazioni preliminari sull’esempio dell’italiano e del polacco
Autorzy:
Latos, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2084124.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
grammatical gender
natural gender
linguistic encoding of sex distinction
Italian
Polish
rodzaj gramatyczny
rodzaj naturalny
językowe kodowanie informacji o różnicy płci
język włoski
język polski
Opis:
The article addresses the relation between the grammatical gender and the linguistic encoding of sex distinction (natural gender). Our goal is to problematize the category of gender as a multipart and multifunctional linguistic phenomenon operating in diverse dimensions of a language. The analysis of Italian and Polish languages illustrates that grammatical gender – whose main function is to signal syntactic relations between text constituents – and natural gender – whose main function is to encode information about the sex of a referent – are in principle autonomous and independent linguistic phenomena which are however strongly interrelated in a linguistic system through a morphological and syntactic interface.
Artykuł podejmuje rozważania na temat relacji między rodzajem gramatycznym a językowym kodowaniem informacji o różnicy płci (rodzaj naturalny). Głównym celem jest sproblematyzowanie kategorii rodzaju (gender) jako wieloaspektowego i wielofunkcyjnego zjawiska językowego. Analiza, opierająca się na przykładach z języka polskiego i włoskiego, pokazuje, iż rodzaj gramatyczny (którego główną funkcją jest sygnalizowanie relacji między elementami tekstu) i rodzaj naturalny (który informuje o płci osoby będącej desygnatem wypowiedzi) to dwa odrębne i niezależne zjawiska językowe, które jednakże są silnie skorelowane na płaszczyźnie morfologicznej i syntaktycznej systemu językowego.
Źródło:
Kwartalnik Neofilologiczny; 2020, 4; 538-552
0023-5911
Pojawia się w:
Kwartalnik Neofilologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies