Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Duch Święty" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 112
Tytuł:
Rola Ducha Świętego w procesie interpretacji Biblii
Autorzy:
Szymik, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177915.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Duch Święty
interpretacja
Holy Spirit
interpretation
Opis:
Der Verfasser fragt nach der Stelle und Funktion des Heiligen Geistes im hermeneutischen Verfahren − vom biblischen Text her bis zu seiner Deutung und seiner Interpretation. Zuerst werden manche der von den evangelischen Theologen veröffentlichten Beiträge besprochen (Z. H. Klooster, R. B. Zuck, C. H. Pinnock) und ebenfalls katholischer Standpunkt dargestellt (I. de la Potterie), und danach theologische und biblische Prämissen genannt, die den Heiligen Geist im Leben der Kirche postieren, darunter Wechselbeziehung Heiliger Geist − die Bibel und Leitgedanken der biblischen Pneumatologie. Im vierten Teil wird es versucht im Licht der biblischen Texte eine Antwort auf die Frage zu geben: der Heilige Geist gibt den Mitgliedern der Kirche verschiedene Gaben und Fäkigkeiten (1 Kor 12, 6-8) und befähigt alle dem Leib Christi zu dienen. In dem ekklesiologischen Kontext soll man gerade exegetische Arbeit sehen: dazu sind vorgegebene Begabung und persönliche Befähigungen der Exegeten gefragt, ebenfalls aber der Glaube und geistiges Leben; gleichbedeutend bleibt Beistand des Heiligen Geistes, der den Menschen unterstützt und ihm zur Seite steht.
Źródło:
The Biblical Annals; 1999, 46, 1; 5-19
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dawca Ducha Bożego w Nowym Testamencie
Autorzy:
Ordon, Hubert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177964.pdf
Data publikacji:
1996
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Duch Boży
Duch Święty
ruah
Spirit of God
Holy Spirit
Opis:
Die Aussagen des AT in bezug auf den Geist lassen erkennen, daß Er ganz Gott gehört, von Ihm herkommt und nur von Ihm gegeben werden kann. Diese Auffassung wurde vom NT übernommen und fand dort ihren festen Platz. Von manchen Lukas − und Johannestexten (Lk 24, 49; Apg 1, 3-8; 2, 33; Joh 15, 26; 16, 7; 20, 19-23) ist es jedoch zu erfahren, daß selber Jesus den Hl. Geist geben wird und Ihn später tatsächlich sendet. Besonders bemerkenswert sind in dieser Hinsicht die Paraklet − Sprüche im Johannesevangelium, wo bald der Vater, bald Jesus als Geber desselben Parakleten erscheinen. Das bisher nur Gott zugehörige Vorrecht wird Ihm zuteil. Es ist noch zu unterstreichen, daß alle diese Aussagen im Zusammenhang der Auferstehung des Herrn vorkommen. Die Ausarbeitung solcher Meinung bleibt mit der Entwicklung der Christologie eng verbunden. Erst als sich die Urkirche im vollem Umfang dieser Tatsache bewußt wurde, daß Jesus Gott ist und in allem dem Vater gleich, konnte sie die Relation des Herrn zum Hl. Geist besser verstehen und ins rechte Licht stellen. Denn nur Gott hat die Vollmacht, den Geist zu senden. Weil es vor allem aufgrund der Auferstehung Jesu möglich war, sein Gottsein und seinen einzigartigen Geistbesitz zu erkennen, bleiben die Aussagen des Lukas und des Johannes mit dem Osterereigniss verknüpft.
Źródło:
The Biblical Annals; 1996, 43, 1; 127-137
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia źródłem młodości Kościoła
Liturgy Source Youth Church
Autorzy:
Rybicki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036750.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Liturgia
Duch Święty
Kościół
Liturgy
Holy Spirit
Church
Opis:
Artykuł poświęcony jest liturgii jako aspektowi życia Kościoła, który jest nieustannym źródłem jego młodości. Pierwsza część dotyczy odnowy liturgicznej w XX wieku, ponieważ to ona stała się początkiem odnowy Kościoła w jego innych sferach życia. Część druga ukazuje trynitarne zakorzenienie liturgii i rolę działania Trójcy Świętej w celu utrzymywania nieustannej młodości Kościoła. Część trzecia ukazuje indywidualistyczny aspekt liturgii, ponieważ młodość Kościoła polega i objawia się w młodości każdego z jego członków uczestniczących w liturgii.
The article focuses on the liturgy as an aspect of the Church's life, which is the constant source of Her youth. The first part points at the liturgical renewal in the twentieth century, because it has given rise to the renewal of the Church in other areas of its life. The second part shows the trinitarian roots of the liturgy and the role of the Holy Trinity in maintaining the Church's constant youth. Finally, the last part of the article reveals an individualistic aspect of the liturgy, because the youth of the Church manifests itself in the youth of each of its members participating in the liturgy.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 5; 37-50
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola Ducha Świętego w kaznodziejstwie protestanckim
The Role of the Holy Spirit in the Protestant Preaching
Autorzy:
Kalbarczyk, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571183.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Duch Święty
kaznodziejstwo protestanckie
Holy Spirit
Protestant preaching
Opis:
W obrębie protestantyzmu kaznodziejstwo traktowane jest jako główne zadanie Kościoła. Teologia luterańska widzi w kazaniu uobecnienie Chrystusa i źródło usprawiedliwiającej wiary rodzącej się ze słuchania i przyjęcia głoszonego słowa, jak też miejsce działania Ducha Świętego, który wznieca wiarę w tych, którzy słuchają Ewangelii. Dla ojca reformacji, Marcina Lutra, działanie Ducha Świętego jest ściśle związane z Ewangelią, która została przez Niego natchniona i dzięki Jego wsparciu może być w ogóle głoszona i słyszana. Zaś według Jana Kalwina, to Duch Święty jest prawdziwym nauczycielem (magister) i sprawcą (effector), który jako właściwy Autor kazania czyni zeń zbawcze wydarzenie. Przypisanie Trzeciej Osobie Boskiej istotnej roli w głoszeniu słowa Bożego zrodziło pytanie o to, co w kazaniu jest dziełem Boga, a co dziełem człowieka. Poszukiwania w tej materii takich dwudziestowiecznych teologów protestanckich jak Rudolf Bohren, Manfred Josuttis czy (późny) Karl Barth, doprowadziły do stworzenia teorii kaznodziejstwa opartej na paradygmacie pneumatologicznym. Jest ona próbą teologicznego uzasadnienia połączenia elementu boskiego i ludzkiego w kazaniu. To w Duchu Świętym, który chce działać w nas i poprzez nas (zasada teonomicznej obopólności), kaznodziejstwo, widziane jako leżące całkowicie w możliwościach Boga, staje się całkowicie rzeczą kaznodziei i rzeczą słuchacza, leży całkowicie w możliwościach człowiekazarówno w sztuce, jak i technice – pod warunkiem, że zarówno kaznodzieja, jak i słuchacz będą otwarci na Jego działanie. Homiletyka pneumatologiczna dała nie tylko odpowiedź na pytanie o stopień aktywności Boga i człowieka w procesie kazania, lecz także jeszcze wnikliwiej opisała przemożną rolę Ducha Świętego w kaznodziejstwie.
Within Protestantism preaching is regarded as the main task of the Church. Lutheran theology sees in the sermon the presence of Christ and the source of the justifying faith born of hearing and accepting the word proclaimed, as well as the place of the Holy Spirit who promotes faith in those who hear the Gospel. For the father of the Reformation, Martin Luther, the work of the Holy Spirit is closely related to the Gospel which was inspired by Him and thanks to His support can be preached and heard at all. And according to John Calvin, the Holy Spirit is a true teacher (magister) and perpetrator (effector) who, as the proper author of the sermon, makes it a saving event. Assigning the Third Person of God a vital role in proclaiming the word of God gave birth to a question about what is the work of God in the sermon and what is the work of man. The search for such Protestant theologians in the 20th century as Rudolf Bohren, Manfred Josuttis and (late) Karl Barth led to the creation of the theory of preaching based on the pneumatological paradigm. It is an attempt to theologically justify the connection of the divine and human elementsin the sermon. It is in the Holy Spirit who wants to act in us and through us (the principle of the theonomical reciprocity), preaching, seen as completely lying in God’s possibilities, becomes the preacher’s thing and the thing of the listener, lies entirely in the possibilities of man (both skills and technique) – provided that both the preacher and the listener are openfor His actions. The pneumatological homiletics gave not only an answer to the question about the level of God’s and man’s activity in the process of preaching, but also even more insightfully described the overwhelming role of the Holy Spirit in preaching.
Źródło:
Polonia Sacra; 2019, 23, 3(57); 149-162
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duch Święty w dziele uświęcenia człowieka
The Holy Spirit in the Act of Sanctifying Man
Autorzy:
Baczyński, Andrzej
Hrycuniak), Metropolita Sawa (Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/494529.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
Duch Święty
uświęcenie
prawosławie
Holy Spirit
sanctification
orthodoxy
Opis:
Człowiek jest zwieńczeniem aktu stwórczego Boskiej Trójcy. Stworzony na obraz Boga „człowiek jest ludzkim obliczem Boga” - stwierdza św. Grzegorz z Nyssy. Posiada swoje źródło w Bogu, jego zaś istnienie odzwierciedla Boga. Realizacja jego człowieczeństwa możliwa jest wyłącznie w jedności ze Stwórcą, poza Nim człowiek traci zdolność realizacji swego powołania i sens istnienia. Zgodnie z prawosławną myślą teologiczną, człowiek, aby móc wniknąć w to Boskie życie, musi przy pomocy wysiłku wolnej woli i wiary oraz łaski Bożej zjednoczyć się mistycznie z Chrystusem i zostać żywym członkiem Jego Ciała, co dokonuje się dzięki Duchowi Świętemu. Miłość Boga, mówi ap. Paweł, wpływa do serc wierzących poprzez Ducha Świętego (Rz 5,5). On uobecnia Zmartwychwstałego Chrystusa w Kościele wraz z Jego zbawczymi aktami, uświęcającymi człowieka i cały kosmos. Uczestnictwo chrześcijanina w zbawczym misterium Chrystusowym jest darem osobowym, dobrowolnie przyjmowanym przez człowieka. Akty zbawcze Chrystusa stają się aktami Kościoła, a tym samym każdego wierzącego dzięki osobowemu darowi, który jest udzielany przez Ducha Świętego. Człowiek już teraz ma możliwość stać się uczestnikiem wiecznego Królestwa Bożego, które dla tego świata jest jeszcze tylko następującym. Duch Święty zstępując na nas i zamieszkując w nas, daje nam Tego, Czyim Życiem On jest. Takim jest dar Ducha Świętego, sens naszej osobowej Pięćdziesiątnicy w sakramencie świętego bierzmowania. Przez Ducha i w Duchu Świętym wierzący w Chrystusa stali się Kościołem, a Kościół miejscem działalności Ducha Świętego. „Gdzie bowiem Kościół, tam i Duch Boży; a gdzie Duch Boży tam Kościół i wszelka łaska. Duch bowiem jest Prawdą”. Prawidłowa pneumatologia, co bardzo mocno podkreśla prawosławie, jest możliwa jedynie wówczas, kiedy ściśle wiąże się z prawidłowo rozumianą trynitologią. Pierwsza Osoba Trójcy, Bóg Ojciec jest Źródłem Boskości, Przyczyną lub Zasadą dwóch pozostałych Osób. On jest więzią jedności tych Trzech – jeden jest Bóg, ponieważ jeden jest Ojciec. „Jedność stanowi Ojciec, od którego i do którego biegnie swym torem porządek Osób” stwierdza św. Grzegorz Teolog. Ojciec, Syn i Duch Święty stanowią jedną Istotę, lecz między Osobami Boskimi istnieje zróżnicowanie. Żadna z Osób jednak nigdy nie działa oddzielnie od dwóch pozostałych, ale wszystkie Hipostazy zawsze łącznie. Każda z trzech Osób posiada nie jedną trzecią Boskości, ale całą Boskość w jej Pełni. Kiedy Duch Święty przychodzi, aby zamieszkać w nas, czyni nas siedzibą Trójcy Świętej, gdyż nie da się oddzielić Boskości Ducha od Ojca i Syna. Poprzez zstąpienie Ducha Świętego Trójca Święta zamieszkuje w nas, przebóstwiając, udzielając nam swych niestworzonych energii, swojej chwały i Boskości, wiecznej Światłości, do której jesteśmy powołani.
Man is the crown of the Holy Trinity’s act of creation. St. Gregory of Nyssa teaches that “man is the human face of God” as he is created in the image of God. Man has his source in God, whereas his existence refl ects God. The realization of his humanity is possible only in unity with the Creator, and apart from Him, man looses the ability to realize his calling and his purpose. According to Orthodox theological thought, a man wants to enter that Divine life, by means of free will and the Grace of God, unite himself mystically with Christ and become a living member of His Body, which is made possible by the Holy Spirit. The love of God, as St. Paul says, has been poured out into our hearts through the Holy Spirit (Rom. 5:5). He makes the Risen Christ present in the Church along with His saving acts that sanctify man and the whole cosmos. A Christian’s participation in the saving mystery of Christ is a personal gift, freely accepted by man. The saving acts of Christ become the Church’s acts, and thereby the acts of the faithful thanks to the personal gift which is granted by the Holy Spirit. Therefore, man now has the possibility of becoming a participant in the eternal Kingdom of God, which is in terms of this world, is yet to come. When the Holy Spirit descends on us and dwells in us, He give us the One whose life He is. Th is is the gift of the Holy Spirit, the essence of our personal Pentecost in the Sacrament of Chrismation. By the Holy Spirit and in the Holy Spirit, believers in Christ become the Church, and the Church is the place of the activity of the Holy Spirit: “For where the Church is, there is the Spirit of God; and where the Spirit of God is, there is the Church, and every kind of grace. Th e Spirit is truth.” Proper pneumatology, which is strongly emphasised in Orthodoxy, is possible only in close association with teaching on the Holy Trinity correctly understood. The first Person of the Holy Trinity, God the Father is the Source of Divinity, the Cause or Principle of the Two remaining Persons. He is the bond of unity of the Three – God is one, because there is one Father. “Th e Father is the unity, from which and to which the order of Persons runs it course” states St. Gregory the Theologian. The Father, Son and Holy Spirit constitute one Essence, however, there is differentiation between the Persons. None of the Persons act apart from the other Two, but all of the Hypostases act commonly. Each of the Persons do not possess one third of the Divinity, but the entire Divinity in its Fullness. When the Holy Spirit comes to dwell in us, He makes us into a dwelling place of the Holy Trinity, because the Divinity of the Spirit can not be separated from the Divinity of the Father and the Son. Th rough the descent of the Holy Spirit, the Holy Trinity lives in us, divinizing and granting us His uncreated energies, His glory and Divinity, and the eternal Light to which we are called.
Źródło:
Rocznik Teologiczny; 2017, 03; 373-404
0239-2550
Pojawia się w:
Rocznik Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie chrztu Duchem Świętym i ogniem
Autorzy:
Pajor, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1161878.pdf
Data publikacji:
1967
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
chrzest
Duch Święty
ogień
baptism
Holy Spirit
fire
Opis:
L’article comprend essentiellement trois parties: la première présente l’historique de la question depuis le temps des Pères de l’Eglise jusqu’à 1’heure actuelle, avec un accent partieulier sur l’époque récente. L’attention y est concentrée surtout sur les interprétations dont les principales sont: 10 celle de l’explication réciproque, 20 celle de l’opposition réciproque, 30 thèse naturaliste et de l’interpolation, enfin, 40 l’interpolation. L’auteur expose les principaux défauts et lacunes de ces interprétations et attire l’attention sur d’autres textes qu’il faut encore mettre à profit pour être à même de comprendre l’idée du baptême par le Saint Esprit et par le feu. La seconde partie embrasse les idées essentielles découlant de l’analyse des textes de base et d’autres textes liés à ce problème. L’on peut affirmer que l’expression „baptême par l’Esprit Saint et par le feu” a un sens métaphorique. Cette métaphore a deux aspects: celui du labeur, causant les souffrances de l’homme et même sa mort, et celui de la bienveillance et de la générosité de Dieu à l’égard de l’homme. Cette dualité d’aspect apparait dans les textes de l’A. T., dans ceux de Qumrân et dans les écrits apocalyptiques perses, grecs et latins, enfin, dans le N. T. lui-même. Dans ce dernier, 1’aspect peine est exprimé par le baptême par 1’Esprit Saint et le feu, dont il est question dans Mt. 3, 11 et Lc. 3, 16; il ressort aussi de 1’emploi du terme baptême en connexion avec les images du feu et du calice, comme symboles de la souffrance (Mc. 9, 49; 10, 38-39; Lc. 12, 49-50). L’aspect bienveillance divine apparait dans 1’idée du baptême par le Saint Esprit et le feu dont parle Mc. 1, 8; Jean 1, 33; Actes 1, 5; 11, 16. La troisième partie étudie l’évolution de l’idée du baptême par l’Esprit Saint et le feu sous le rapport théologique et sous le rapport littéraire. Au début, c’est 1’action du Messie juge et ôtant tout ce qui est mai qui occupe le premier plan. C’est ainsi que la présente Jean Baptiste dans son enseignement, comme le rapportent Mt. 3, 11 et Lc. 3, 16. Avec le temps, cependant, cette interprétation des paroles du Baptiste recule de plus en plus au second plan à mesure que d’autres caractéristiques de 1’image du Messie reçoivent du relief. Cette nouvelle interprétation est en premier lieu l’oeuvre du Christ: c’est Lui en effet qui, dans un endroit, applique les paroles de Jean à ses propres souffrances et è sa mort et, ailleurs à l’effusion du Saint Esprit au jour de la Pentecôte. Mc. 10, 38 et Lc. 12, 50 sont sans référence directe à Jean Baptiste tandis que Actes 1, 5 et 11, 16 le mentionnent expressément. Enfin, à coup sûr inspirée par l’enseignement du Christ, nous trouvons mise dans la bouche du Précurseur une opposition du baptême avec de 1’eau au baptême chrétien (Mc. 1, 8; Jean 1, 33).
Źródło:
The Biblical Annals; 1967, 14, 1; 49-64
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duch Święty jako dar w Liście do Hebrajczyków
Autorzy:
Paciorek, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177901.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Duch Święty
List do Hebrajczyków
Holy Spirit
Hebrews
Opis:
In the Letter to the Hebrews the word πνευμα (pneuma) appears twelve times in total (1,7.14; 2,4; 3,7; 4,12; 6,4; 9,8.14; 10,15.29; 12,9.23). In seven cases, as it seems, it refers to the Holy Spirit (2,4; 3,7; 6,4; 9,8.14; 10,15.29). Analyzing these passages, we can state that the Holy Spirit is meant in the Letter to the Hebrews to be, first of all, a gift. Therefore it is the Holy Spirit who makes the preachers of the Gospel (2,4) to be particular gifted to do it. Christians participate in Him (6,4). He exhorts and speaks to man (3,7b; 9,8), is the Spirit testifying that man has received salvation (10,15), is the One who leads the faithful to the Divine throne of grace (10,29). Only once is the Holy spirit shown as the One who led Jesus in the work of the offering of the cross (9,14).
Źródło:
The Biblical Annals; 1999, 46, 1; 93-109
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duch Święty a Jezus Chrystus w czwartej Ewangelii
Autorzy:
Gryglewicz, Feliks
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1166900.pdf
Data publikacji:
1977
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Duch Święty
Ewangelia według św. Jana
Holy Spirit
John
Opis:
Auf dem Grund des Wortschatzes und der johanneischen Äusserungen über die Ankunft und Aufgaben des Heiligen Geistes, besonders über seine belebende, heiligende, belehrende und bewahrende Funktion, beweist der Verfasser, dass der Heilige Geist dasselbe in der Kirche erfüllt, was Christus in seinem irdischen Leben erfüllte. Die Beschreibung der Herkunft der Lehre über den Heiligen Geisit und seiner Rolle wird durch die Abgrenzug desjenigen gezeigt, was von Johannes, von der kirchlichen Tradition und was von Jesus stammt. Der Verfasser zieht in Betracht die von Joh beliebten Wörter und Ausdrücke: auf diesem Grund hat er gezeigt, dass die johanneischen Ingerenzen in das aus kirchlichen Tradition stammende Gut betreffen fast nich mehr als die Stilisierung; in diesem Gut kann man auch diejenige Elemente zeigen, die wahrscheinlich direkt von Jesus stammen.
Źródło:
The Biblical Annals; 1977, 24, 1; 47-57
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jeruzalem – miejscem zesłania Ducha Świętego (Łk 24, 49; Dz 1, 4)
Autorzy:
Kudasiewicz, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1164960.pdf
Data publikacji:
1976
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jerozolima
Duch Święty
zesłanie Ducha Świętego
Jeruzalem
Holy Spirit
Pentecost
Opis:
Le présent article est une continuation des recherches et des réfléxions de l’auteur sur le rôle de Jérusalem dans l’histoire du salut d’après la conception de saint Luc. L’article se compose de trois parties: 1. L’auteur traite dans le première de ces parties de la tradition et de la rédaction de Luc 24, 49 et Ac 1, 4. L’analyse de la terminologie et du style démontre, que ces textes contiennent la tradition primaire du temps précédant Luc, ainsi que l’interpretation théologique de Luc. Le fait de la présence des disciples à Jérusalem, ainsi que la descente du Saint Esprit dans cette ville est la substance de la tradition. Les autres éléments portent le caractère de rédaction. 2. Dans la seconde partie de son article l’auteur parle de l’ordre de Jésus défendant aux disciples de quitter Jérusalem. C’est un élément de rédaction, introduit par Luc pour des raisons théologique et littéraires. Grâce à cet ordre Luc insère la descente du Saint Esprit dans le schèma historio-salvifique: prédiction — accomplissement; il démontre l’unité de l’histoire du salut. Jérusalem était le centre de l’Israél et le lieu de naissance du nouvel Israél — de l’Eglise. Grâce à l’ordre de ne pas quitter la ville, l’Evangile et les Actes des Apôtres constituent un diptyque, dont Jérusalem est le point de liaison. 3. Dans la troisième et dernière partie de l’article il est question du motif justifiant la présence des disciples à Jérusalem. Ce motif c’est la promesse du Père, c’est-à-dire le Saint Esprit et non la parousie comme le veulent certains éxégètes. En introduisant le motif de „l’attente”, Luc découvre l’histoire. Les Apôtres sont démeurés dans le temps, dans l’histoire. Ce temps apporte avec lui des problèmes et des difficultés. Ce qui est nécessaire, c’est la perséverance, l’aide d’En Haut et la prière de la communauté toute entière.
Źródło:
The Biblical Annals; 1976, 23, 1; 85-96
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współdziałanie z Duchem Świętym, „głównym Sprawcą nowej ewangelizacji”
Cooperating with the Holy Spirit, “the main originator of new evangelization”
Autorzy:
Zarzycki, Stanisław T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339999.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Duch Święty
ewangelizacja
aktualizacja
interioryzacja
Holy Spirit
evangelization
actualization
interiorization
Opis:
The article undertakes the question of divine-human determinants of evangelization. In its first part it explains the mystery of the Person of the Holy Spirit and of His activity in the personal relation between the Father and the Son, and then the nature of His activity in the life of Jesus Christ and in the Church. In its second part it shows the way man cooperates in Christ’s salutary mission in the plane of the Holy Spirit’s activity actualizing Christ’s salutary mysteries in the Church and interiorizing them in the hearts of the faithful.
Źródło:
Roczniki Teologii Duchowości; 2013, 5; 7-30
2081-6146
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Duchowości
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Namaszczenie Jezusa Duchem Świętym i mocą (Dz 10, 38)
Autorzy:
Cyran, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1177992.pdf
Data publikacji:
1995
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
namaszczenie
Duch Święty
Dz 10
38
anointment
Holy Spirit
Acts 10
Opis:
In Apg 10, 38 lesen wir, daß Gott Jesus mit dem Heiligen Geist und mit Kraft gesalbt hat. Den Kontext berücksichtigend, wird es im Artikel gezeigt, daß die Taufe Jesu in Jordan – nach Lukas − eine Offenbarung seiner messianischen Mission war. Jesus war Messias, aber als Knecht Gottes und als Prophet. Während der Taufe in Jordan bekam Er die Salbung mit dem Heiligen Geist und mit Kraft, um machtvolle Taten, Wunder und Zeichen zu tun, durch die Gott Jesus beglaubigt hat. Am Ende wird die Beziehung zwischen dem Heiligen Geist und der Kraft analysiert und auch die Bedeutung dieser Gaben für die Mission von Jesu besprochen.
Źródło:
The Biblical Annals; 1995, 42, 1; 95-101
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eko-pneumatologia. Zarys problematyki
Eco-pneumatology. An outline of basic questions
Autorzy:
Babiński, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2077215.pdf
Data publikacji:
2022-01-14
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
ekoteologia
pneumatologia
Duch Świety
Trójca Święta
ecotheology
pneumatology
Holy Spirit
Holy Trinity
Opis:
Wydaje się być uprawnione tworzenie całościowej wizji problematyki pneumatologicznej w ramach ekoteologii. Działanie Boga to bowiem zawsze działanie Trójcy Świętej. W świecie zaś szczególnie uwyraźnia się przez działanie Ducha Świętego. W kontekście ekologii szczególnie istotne wydaje się podkreślenie Jego szczególnej roli w budowaniu jedności i wzajemnej solidarności stworzeń. Jawi się On również jako Ożywiciel – dawca nowego życia w Jezusie Chrystusie jak również inspirator ludzkiej aktywności i działania. Jego szczególną rolą jest również objawianie mocy i zamysłów Boga w świecie, ukazując ostateczny cel stworzenia.
It seems reasonable to propose a comprehensive vision of pnumatological problems within ecotheology. Action of God is always an action of the Holy Trinity and in the world it is especially expressed through the action of the Holy Spirit. In the context of ecology, it appears particularly important to underline his special role in building the unity and the mutual solidarity of creatures. He also is presented as the Life bearer, i.e. the giver of new life in Jesus Christ and also the inspirer of human activity and works. His special function is also to reveal the power and the intentions of God in the world and to manifest the ultimate purpose of creation.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2021, 55; 15-26
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charyzmat instytucji i instytucjonalna struktura charyzmatów
Charism of Institution and Institutional Structure of Charisms
Autorzy:
Sawa, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036757.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Duch Święty
hierarchia
instytucja
charyzmaty
rozeznawanie
Holy Spirit
hierarchy
institution
charisms
discernment
Opis:
Kościół ma strukturę instytucjonalną i charyzmatyczną. Hierarchia nadaje Kościołowi stabilność i wierność przez wieki przy jednoczesnym otwarciu na „nowe”. Z kolei charyzmaty odświeżają Kościół i przyozdabiają go przez różne formy działania, służby, ewangelizacji. Źródłem obu porządków jest Duch Święty. W związku z tym trzeba widzieć w strukturze i posłudze hierarchicznej jej charyzmatyczny charakter. Biskupi pełnią swoją funkcję na bazie święceń oraz są prowadzeni przez Ducha Świętego. Oni też mają biblijny charyzmat prawdy, pasterzowania i władzy. Dlatego winni być otwarci na działanie Parakleta. Z kolei dary charyzmatyczne nie mogą istnieć bez hierarchii, bo wtedy łatwo byłoby o błąd czy imitację charyzmatów, a to prowadziłoby do duchowej anarchii. Bogactwo charyzmatów poddane jest więc ocenie biskupów i prezbiterów; oni też strzegą właściwego korzystania z nich. Jednocześnie w samej naturze charyzmatów jest ukierunkowanie na zinstytucjonalizowanie, co objawia się powstaniem jakiejś trwałej struktury umożliwiającej stałą posługę.
The Church has both institutional and charismatic structure. Hierarchy provides the Church with stability and faithfulness simultaneously allowing it to open for the new. On the other hand, charisms refresh the Church and embellish it through various forms of deeds, services, evangelisation. The Holy Spirit is the source of both structures. Thus, it is necessary to see the charismatic nature of the hierarchical service. Bishops fulfill their role based on their Holy Orders and are led by the Holy Spirit. They also have a biblical charism of power. This constitutes a real challenge for the clergy − to be truly open to the Paraclete and make use of the spiritual gifts. On the contrary, charismatic gifts cannot exist without the hierarchy as it would become too easy to make mistakes or even imitate real charisms which would consequently lead to a spiritual anarchy. Abundance of charisms is therefore put under bishops and presbyters' who also guard their right exercising. Still, it is also the nature of charisms that includes being directed on the institutionalisation, which displays itself in an emergence of some constant structure allowing for a constant service.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 5; 79-91
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rywalizacja i pytanie o rozeznawanie duchów: pneumatologiczny przyczynek do zakreślenia ekumenicznych horyzontów
Rivalry and discernment of spirit: a pneumatological input in establishing ecumenical horizons
Autorzy:
Mudrak, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2077519.pdf
Data publikacji:
2022-01-14
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
reformation
ecumenism
Holy Spirit
Rene Girard
violence
reformacja
ekumenizm
Duch Święty
przemoc
Opis:
Trudno wyobrazić sobie dzisiejsze chrześcijaństwo bez ruchu ekumenicznego. Jednak dążenie do jedności, które dla wielu entuzjastów ekumenizmu stało się życiowym powołaniem, jawi się dla innych jako utopia religijnych romantyków. Celem niniejszego artykułu jest pneumatologiczna interpretacja historycznego wydarzenia Reformacji. Przy wykorzystaniu teorii mimetycznej Girarda prowadzona jest analiza historycznych źródeł podziału wewnątrzkościelnego. Wyniki analizy stanowią materiał do oceny sił duchowych towarzyszących początkom Reformacji. Na tym tle oceniane są niektóre zmiany w najnowszej historii Kościoła i świata. Artykuł argumentuje, że siłą napędową Reformacji nie były w pierwszym rzędzie problemy doktrynalne, a resentyment i uprzedzenia, interpretując konkretne wydarzenia historyczne jako działanie Ducha Świętego w czasie.
It is hard to imagine today’s Christianity without ecumenical movement. However, the desire for unity, a life call for many ecumenism enthusiasts, seems to many observers a utopia of religious romantics. The purpose of this article is a pneumatological interpretation of the historic event of Reformation. First, using Girard’s mimetic theory, historical sources of intra-ecclesiastical division are analysed. Second, the results of the analysis serve as the basis for interpretation of spiritual forces accompanying the beginnings of the Reformation. Third some changes in recent Church and world history are evaluated from this perspective. The article argues that the Reformation gained its momentum not for doctrinal reasons but because of human resentment and prejudices. The paper also interprets some historical events as clear signs of Holy Spirit’s work.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2021, 55; 189-204
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 112

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies