Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Bycie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Heidegger and δόξα: an Ambiguous Affair
Autorzy:
Mihačević, Borislav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1621555.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
δόξα
Heidegger
Being
appearance
truth
Aristotle
bycie
wygląd
prawda
Arystoteles
Opis:
The purpose of this article is a clarification of Heidegger`s philosophical stance on δόξα. Although it is not explicitly mentioned in his magnum opus, Being in Time, δόξα is always in the background of philosopher`s analyses of Mitsein, being-with-others, rhetoric or speech (Rede), our self-understanding in the world, etc. Much of Heidegger`s stance toward δόξα derived from his early analyses of Aristotle and presocratic notion of ἀλήϑεια. While δόξα is in itself ambiguous, namely that is not aimed only at what is possible, contingent (πρακτá), but also what is eternal (πáντα), what cannot be otherwise, it is also true that Heidegger`s treatment of δόξα is very ambiguous. Many of Heidegger`s commentators have split views regarding the intersubjective nature of others in fundamental ontology; based on his strong anti-Cartesian Geschmack, some view it positively, others do not. In the article, I will argue for the latter in the sense that his phenomenological reflections on δόξα paradoxically led to the conclusion, which Heidegger tried to avoid, namely the hierarchy between Being and appearance.
Źródło:
Analiza i Egzystencja; 2020, 50; 41-58
1734-9923
2300-7621
Pojawia się w:
Analiza i Egzystencja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The relation between ontology and ethics in the thought of Emmanuel Levinas
Związek między ontologią a etyką w myśli Emmanuela Lévinasa
Autorzy:
Haidar, Juan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460439.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Warszawska Prowincja Redemptorystów
Tematy:
Lévinas
Inny
bycie
etyka
Heidegger
Other
Being
Ethics
Andere
Sein
Ethik
Opis:
Związek między ontologią a etyką stanowi istotę filozofi i Lévinasa. Celem artykułu było przeanalizowanie właśnie tego związku. Można odkryć przynajmniej dwa sposoby rozumienia i przedstawiania go w myśli Lévinasa. W wielu jego pismach – szczególnie wczesnych, ale nie tylko – ontologia i etyka ukazywane są jako dwa odrębne, a nawet wrogie sobie wymiary rzeczywistości. W drugim okresie swojej twórczości Lévinas próbował „pogodzić się” z ontologią. Filozof – podążając za myślą judaistyczną, która inspiruje jego refleksję – twierdzi, że „nie można służyć drugiemu, mając puste ręce”. Jedynym sposobem służenia Innemu są słowa, czyny, prawa i instytucje; mówiąc inaczej – ontologia. Jednak – i jest to motyw przewodni naszych rozważań – czy można pogodzić ze sobą etykę i ontologię takie, jak je rozumiał Lévinas?
Źródło:
Studia Redemptorystowskie; 2013, 11; 42-57
1731-710X
Pojawia się w:
Studia Redemptorystowskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Heideggera myślenie nicości
Autorzy:
Woźniak, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437231.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
Heidegger
time
ecstatic time
temporalisation
fourdimensional time
endowing
nothingness
nihil originarium
being
nicość
bycie
czas
czas ekstatyczny
temporalizacja
czwarty wymiar czasu
wydarzanie
Opis:
Niniejszy tekst jest poświęcony kwestii nicości w myśleniu Heideggera. Dokonana w Byciu i czasie analiza struktury Dasein wydobywa na jaw wiele jej istotnych aspektów, a właściwie egzystencjałów, z których jednym byłaby trwoga. W trwodze świat „staje się” nicością, ukazuje się w sposób pusty i bezlitosny, ale zarazem odsłania to Dasein możliwość jego autentycznej egzystencji, możliwość zin¬dywidualizowanego bycia-w-świecie. W wykładzie Czym jest metafizyka? Heidegger powraca do problematyki nicości, rozumiejąc ją już inaczej niż czyniła to metafizyka: mianowicie nicość była warunkiem umożliwiającym jawność bytu dla człowieka. Bycie: nicość: to samo – ogólnie rzecz ujmując, Heidegger będzie twierdził, że nicość przynależy do bycia, co syntetycznie wyraża właśnie ta jego późna formuła. Ponieważ kwestia bycia jest ściśle związana z kwestią czasu, stąd problematyka nicości łączy się najściślej u Heideggera z problematyką temporalności, temporalności ujmowanej – co koniecznie trzeba podkreślić – ekstatycznie. Temporalizacja byłaby według Heideggera wolną oscylacją pierwotnej czasowości otwartego horyzontu, co umożliwiałoby światowanie (Welten), czyli wchodzenie bytów w świat. Z tej perspektywy, w wykładzie Metafizyczne podstawy logiki, nicość jest określana jako nihil originarium. Świat to nicość, która wydarza się wraz i dzięki pierwotnemu czasowaniu się, co późny Heideggera będzie także rozumiał jako czwarty wymiar czasu (Czas i bycie). Nicość jest także tematyzowana przez Heidggera w Przyczynkach do filozofii, gdzie jest z kolei objaśniana jako istotowa wibracja (Erzitterung) Bycia (Sein). Podczas seminarium w Le Thor (1969) Heidegger powie, że w wydarzaniu (Ereignis) nie zostało już pomyślane nic greckiego. Wydarzanie nie „jest”, ale „daje”, „wydarza” bycie i czas. Bycie to jednak nie metafizycznie rozumiana obecność. Bycie to także nie nieobecność, nie sprowadza się ono bowiem do metafizycznie rozumianej nicości, nicości pojmowanej w opozycji do bytu, ale to nicość w sensie nihil originarium, nicość w sensie temporalnym, a może nawet i energetycznym. Tak ujmowana przez Heideggera nicość zdaje się i tak jednak „zanikać” w nieprzedstawianym, niewyrażalnym wydarzaniu, wydarzaniu uchodzącym za ostatnie „słowo” jego filozofii.
This paper tries to grasp the wholeness of Heidegger’s thinking of nothingness. In Being and time Heidegger discovers deeper, more fundamental dimensions of existence, among other things, experience of nothingness. In What is metaphysics? Heidegger takes the question of nothingness, opposing its negative understanding in metaphysics. Nothingness is a condition that enables disclosure of beings as such to human beings ( Dasein ). In general, Heidegger discovers that nothingness belongs to being ( Sein ), which expresses his late formula: Being : Nothingness: The Same. The question of being is closely bound with the question of time, hence Heidegger’s thinking of nothingness is involved in his reflection on temporalisation. Temporalisation is the free oscillation of primordial temporality as the open horizon which enables worlding ( We l t e n ), or entering into world of beings. Therefore, it is called by Heidegger the nihil originarium ( The metaphysical foundations of logic ). The world is nothingness which temporalises itself primordially, that which arises in and with temporalisation, which late Heidegger ( Time and being ) also understands as four-dimensional time. Nothingness is also elaborated on by Heidegger in Contributions to philosophy where he described it as the essential vibration ( Erzitterung ) of Being ( Seyn ). During a seminar in Le Thor (1969), Heidegger said that in endowing ( Ereignis ) there was no Greek thinking. Endowing is not what ‘there is’, but what ‘gives’, ‘endows’ time and being. Being could be understood as presence, however, not a metaphysically understood presence. This presence is not a negative nothingness, but noth- ingness as nihil originarium , which should be understood rather in a temporal, even energetic meaning and not in an ontological one. However, one can also affirm that nothingness expli- cated in such manner finally seems to fade away in endowing, this last Heidegger word
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2013, 3, 2; 301-312
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Anselms Proslogion, “nichts” gegen Nishida und Heidegger
Autorzy:
Gawlina, Manfred
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437113.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
nicość
bycie
ontologia
dowód na istnienie Boga
Proslogion
Anzelm
Heidegger
Nishida
Szkoła z Kioto
nothing
being
ontology
proof for the existence of God
Anselm, Heidegger
Kyoto School
Opis:
What is greater, being or nothingness? Anselm proves the existence of God with the help of nihil : God as nothing greater than any finite being can think of. Anselm’s logical — and perhaps mystic — use of nothingness demands comparison with Heidegger’s negative ontolog y and its reception in Nishida’s Kyoto School. But doesn’t Zen Buddhist emptiness stand for divine presence being unspeakable?
Co jest większe, bycie czy nic? Anzelm dowodzi istnienia Boga przy pomocy nihil. Bóg jako to, od czego nic większego nie może zostać pomyślane przez skończony umysł. Właściwe dla Anzelma logiczne – i być może mistyczne – użycie słowa „nic” domaga się porównania z negatywną ontologią Heideggera i jej recepcją w ramach tzw. Szkoły z Kioto założonej przez Nishidę. Czyż jednak pustka buddyzmu zen nie odsyła nas do – niewypowiedzianej – boskiej obecności?
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2013, 3, 2; 285-300
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies