Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "abraham" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Wybór Abrahama
Choice of Abraham
Autorzy:
Jasiński OFM, Andrzej Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1902557.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Abraham
Izaak
Księga Rodzaju
Stary Testament
przymierze
Isaac
Genesis
Old Testament
covenant
Opis:
Wybór Abrahama był niezwykle ważny dla całej historii odkupienia opisanej zarówno w Starym, jak i w Nowym Testamencie. Osobisty kontakt z Bogiem przyniósł obraz Boga będącego blisko człowieka. Abraham uważany był za przyjaciela Boga. Tak postrzegany jest we wszystkich trzech religiach monoteistycznych: judaizmie, chrześcijaństwie i islamie. Patriarcha jest więc postacią najbardziej „ekumeniczną” ze wszystkich i nazywany jest „ojcem wiary”. Historyczność Abrahama jest obecnie szeroko dyskutowana. Zagadnienie to było badane z perspektywy historycznej, archeologicznej, etnologicznej i religiologicznej.Przymierze Boga z Abrahamem było pierwszym historycznym wydarzeniem, które przypieczętowało ludzkie relacje wertykalne. Przymierze Boga z Noem nie miało charakteru historycznego, lecz było jedynie ludzką nadzieją na intymną relację z Najwyższym. To sam Bóg wzbudził w człowieku te nadzieje. Opis przymierza z Noem był preludium do przymierza Jahwe z Abrahamem i jego potomkami. Wybór Abrahama przez Boga zmienił na zawsze historię ludzkości. Odtąd Jahwe miał powtarzać.Opowiadanie o związaniu Izaaka – syna Abrahama (Rdz 22,1-19) jest jednym z najbardziej porywających tekstów w całej Biblii hebrajskiej Po rozdziale (Rdz 21), w którym Izaak rodzi się jako spełnienie Bożej obietnicy, czytelnik przechodzi do tekstu, w którym Bóg żąda od Abrahama złożenia chłopca w ofierze. Tekst Rdz 22,1-19 jest mieszaniną źródeł E i J, dlatego opisane w nim motywy musiały być znane w różnych tradycjach izraelskich i były postrzegane jako szczególnie ważne zagadnienia nauczania religijnego.
Abraham’s choice was extremely important for the whole history of redemption described both in the Old and the New Testaments. Personal contact with God has brought the image of God being close to man. Abraham was considered to be God’s friend. He is perceived as such in all the three monotheistic religions, Judaism, Christianity and Islam. The patriarch is thus the most “ecumenical” character of all and is called the “father of faith”. The historicity of Abraham has been presently widely discussed. The question has been studied from the historical, archaeological, ethnological and religiological perspectives.The covenant of God with Abraham was the first historical event that sealed human vertical relations. God’s covenant with Noah had not been historical but merely human hopes of intimate relation with the Highest. It was God Himself to evoke the hopes in man. The description of the Noahite covenant was a prelude to Yahweh covenant with Abraham and his descendants. God’s choice of Abraham has changed human history for ever. Since then Yahweh would repeat.The tale of Isaac’s – Abraham’s son – binding (Gen 22:1-19) is one of the most thrilling texts in the whole Hebrew Bible After the chapter (Gen 21), Isaac, being born in fulfilment of God’ s promise, the reader goes to the text where God demands from Abraham to sacrifice the boy. The text of Gen 22:1-19 is a mixture of E and J sources therefore the motifs described there must have been known in various Israeli traditions and were perceived as specially important issues of religious teaching.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2017, 21; 25-41
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The literal caracter of the Melchizedek Episode (Gn 14,18-20)
Il carattere lettario dellEpisodio di Melchisedek (Gn 14,18-20)
Charakter literackiego fragmentu opowiadającego o spotkaniu Abrahama z Melchizedekiem (Rdz 14, 18-20)
Autorzy:
Lasek, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560642.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
Abraham
Melchizedek
Genesis
The Melchizedek Episode
Gn 14.
Księga Rodzaju
fragment Melchizedeka
Opis:
The aimof the article was an analisys of the character of the Melchisedek Episode (Gn 14,18-20). The analisys shows that the text manifests the characteristics that linkit with its context and that manifest its distinctness too; also that the text contains the words both antic and recent. This revealsits composite character. The division of the text in two parts: the narrative part (vv. 18.20b) and the speech (vv. 19-20a) shows that the former part contains the recent vocabulary and that it contains the characteristics that distinct the text from its context. The speech contains the antic words and all the characteristics that link the text with its context are situated here. The contextis an antic text so we conclude that the speech (vv. 19-20a) is an original part of the story of Gn 14. The narrative part (vv. 18.20b) is added in a later time by an editor that introduced into the story the figure of Melchizedek and put in his mouth the words of the king of Sodom.
Celem artykułu była analiza charakteru literackiego fragmentu opowiadającego o spotkaniu Abrahama z Melchizedekiem (Rdz 14, 18-20). Z analizy wynika, że fragment wykazuje cechy, które łączą go z jego kontekstem jak i takie, które wykazują jego odrębność oraz że zawiera słownictwo zarówno antyczne jak i późniejsze. To wskazuje na jego złożony charakter. Dzieląc fragment na część narracyjną (ww. 18.20b) oraz mowę (ww. 19-20a) zauważamy, że część narracyjna zawiera słownictwo późniejsze a nie zawiera tego antycznego oraz że wykazuje cechy wykazujące jego odrębność. Przeciwnie natomiast mowa – ta zawiera słownictwo antyczne a wszystkie cechy łączące fragment z kontekstem zawierają się właśnie tutaj. Ponieważ kontekst (Rdz 14) jest tekstem antycznym, stwierdzamy, że mowa (ww. 19-20a) tworzy oryginalną część opowiadania Rdz 14. Część narracyjna (ww. 18.20b) została dodana później przez redaktora, który wprowadził do opowiadania postać Melchizedeka i w jego usta włożył słowa króla Sodomy.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2016, 23; 183-196
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The God of the Patriarchs as a Common Heritage of Judaism and Christianity
Bóg patriarchów jako wspólne dziedzictwo judaizmu i chrześcijaństwa
Autorzy:
Jasiński OFM, Andrzej Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578765.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Bóg
judaizm
chrześcijaństwo
patriarchowie
Abraham
Izaak
Księga Rodzaju
Tora
przymierze
obietnica
God
Judaism
Christianity
Patriarchs
Isaac
Genesis
Torah
Covenant
Promise
Opis:
Artykuł podejmuje kwestię teologicznego znaczenia (dla judaizmu i chrześcijaństwa) relacji Boga z wybranymi postaciami starotestamentalnymi Abrahamem i Izaakiem. Punktem wyjścia do analizy były teksty zawarte w Księdze Rodzaju (Rdz 15; 17; 22). Na początku ukazano miejsce Księgi Rodzaju w Torze i znaczenie tego zbioru pism w judaizmie oraz w chrześcijaństwie. Księga Rodzaju jest pierwszym pismem Tory (Pięcioksięgu), a jej redakcja była bardzo długim procesem, która brała początek już w epoce patriarchalnej (tradycje ustne), a skończyła się w czasach perskich. Pismo to ma wielkie znaczenie zarówno w tradycji judaistycznej, jak i chrześcijańskiej (Księga Rodzaju otwiera kanon Biblii w obu religiach).Najważniejszym wydarzeniem w życiu Abrahama było zawarcie przymierza z Bogiem (Rdz 15; 17). Patriarcha został nazwany „ojcem wiary”. Judaizm akcentuje aspekt partykularny relacji Bóg – Abraham i traktuje patriarchę przede wszystkim jako protoplastę Izraela, narodu, który stał się dziedzicem obietnic danych Abrahamowi. Chrześcijaństwo podkreśla w tej relacji aspekt uniwersalny, patriarcha uważany jest bowiem za ojca wszystkich wierzących, także uczniów Jezusa Chrystusa.Dzieje Izaaka są kontynuacją historii Abrahama i jego relacji z Bogiem. Najważniejszym wydarzeniem w życiu Izaaka był epizod opisany w Rdz 22 (ofiara w Moria). Abraham został wypróbowany w wierze, bowiem Bóg polecił mu ofiarować syna obietnicy (Izaaka). Uratowany przez Pana Izaak, stał się spadkobiercą obietnic Bożych. W judaizmie jest traktowany przede wszystkim jako znak wierności Boga oraz wypełnienia obietnicy potomka, natomiast w chrześcijaństwie podkreśla się znaczenie typiczne ofiary Izaaka, która zapowiadała ofiarę Jezusa Chrystusa.
The God of Patriarchs is one of the most important problem of the Old Testament. Here I argue that the problem is actually so severe as has been before (in recent scholarship). First I presented the Book of Genesis (an integral part of the Torah), then the God’s covenant with Abraham and Isaac. The story of Abraham and Isaac shows some aspects of the nature of God (his transcendent and immanent) and his activities in the time of the patriarchal period. The God of patriarchs is the God of Moses, the God of the prophets (OT) and the God of the apostles (NT). The soteriological interpretations of the Isaac’s tale found in rabbinic and Christian sources affirmed the important significant of the story (Gn 22) for the both religions. Abraham hoped that God might be capable of restoring life to his son. Isaac appears as the figure of the risen one (New Testament).
Źródło:
Scriptura Sacra; 2015, 19; 107-132
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Egipt w czasach Abrahama i patriarchów
Autorzy:
Jurczak, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/578727.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Egipt
patriarchowie
Abraham
Księga Rodzaju
Stare Państwo
Średnie Państwo
bogowie egipscy
Egypt
the patriarchs
Genesis
Old Kingdom
Middle Kingdom
Egyptian gods
Opis:
The aim of the article is to bring up the picture of Egypt back in the days of Abraham, Isaac and Jacob. The first part of the article is discussing non-biblical sources, as well as archaeological discoveries. In this way we’ll be able to have a quick glance at the ancienthistory of Egypt – the Old and Middle Kingdom to outline the epoch in which it is likely that Abraham, the biblical patriarch, appeared. The second part of the article will present you an image of the old, patriarch-driven Egypt. We want to look at the details provided by the Book of Genesis.
Celem artykułu jest przybliżenie sytuacji Egiptu w czasach Abrahama, Izaaka i Jakuba. Pierwsza część artykułu poświęcona jest omówieniu źródeł ozabiblijnych, a także odkryć archeologicznych. W ten sposób krótko spojrzymy na historię Egiptu – Starego i Średniego Państwa, żeby zarysować tło epoki, w której prawdopodobnie w Egipcie pojawił się biblijny Patriarcha – Abraham. Natomiast w drugiej części tego artykułu przybliżymy biblijny obraz Egiptu z czasów patriarchów. Przyjrzeć się chcemy, co na temat Egiptu znajdziemy w Księdze Rodzaju.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2015, 19; 9-29
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obcy w Starym Testamencie
Aliens in the Old Testament
Autorzy:
Jasiński OFM, Andrzej Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1902564.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Księga Rodzaju
Abraham
Sara
obcy
Era Patriarchalna
Era Wyjścia
Era niewoli babilońskiej i odrodzenie
Genesis
Sarah
strangers
the Patriarchal Era
the Exodus Era
the Babylonian Captivity Era and rebirth
Opis:
Stary Testament świadczy o tym, że Izrael żył wśród obcych. Tak było nie tylko w czasach przedkrólewskich (Abraham, Mojżesz), ale także po wygnaniu (Ezdrasz, Nehemiasz). Stosunek do innych ludów był zdeterminowany przez współistnienie i wspólnotę, tak jak wymagała tego dana sytuacja. Wchodziły one w sferę oceny teologicznej, gdy wpływały na wiarę Izraela w jego Boga Jahwe. Inny jest stosunek do pojedynczego przybysza, który jest pierwszą i konkretną troską Izraelity, a inny do obcych ludów.
The Old Testament testifies that Israel lived among strangers. This was not only true during the pre-royal era (Abraham, Moses), but also after the exile (Ezra, Nehemiah). The relationship with the other peoples was determined by a coexistence and togetherness, as the respective situation entailed. It entered the realm of theological evaluation when it affected Israel’s faith in its God Yahweh. The relationship to the individual stranger, who is the first and concrete concern of the Israelite, and to the foreign peoples is different.
Źródło:
Scriptura Sacra; 2017, 21; 157-171
1428-7218
Pojawia się w:
Scriptura Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies