Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "history of France" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    OBECNOŚĆ LUDNOŚCI AFRYKI SUBSAHARYJSKIEJ WE FRANCJI. ZARYS HISTORYCZNY
    THE PRESENCE OF THE POPULATION OF SUB-SAHARAN AFRICA IN FRANCE. A HISTORICAL OVERVIEW
    Autorzy:
    NDiaye, Bara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/418892.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Nauk Humanistycznych i Społecznych
    Tematy:
    the population of sub-Saharan Africa
    France
    presence
    history
    immigration
    Opis:
    The article is an analysis of the presence of Africans in France from ancient times to the beginning of the twenty-first century. Its main thesis is the claim that Africans were present in France in all historical periods and their role in French society was not marginal. The presence of the population of sub-Saharan Africa in Europe is much earlier than the slave trade and colonial conquest. The occupation by the Arabs of a big part of Europe in the eighth century took place with participation of African knights from sub-Saharan Africa. In the literature, the presence of Sub-Saharan Africa population in the history of France, was not present until the first decade of the twenty-first century. Among the recent publications one should pay attention to the collective book edited by Pascal Blanchard, La France noire, trois Siècles d'histoire des Noirs en France, published in 2011. The publication remains a major historical source with documents, photographs, newspaper clippings and iconography, that materialized the presence and undeniable merits of Africans in French history. However, official French history textbooks remain silent on the subject.
    Źródło:
    Colloquium; 2017, 9, 4; 119-136
    2081-3813
    2658-0365
    Pojawia się w:
    Colloquium
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    BOOK REVIEWS Philologists: Scholars or Politicians? David L. Hoyt and Karen Oslund, (eds.), The Study of Language and the Politics of Community in Global Context
    Autorzy:
    Kamusella, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929655.pdf
    Data publikacji:
    2010-10-06
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Socjologiczne
    Tematy:
    Africa
    China
    France
    Germany
    history of philology
    Japan
    language politics
    Scandinavia
    Źródło:
    Polish Sociological Review; 2010, 171, 3; 327-333
    1231-1413
    2657-4276
    Pojawia się w:
    Polish Sociological Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Early writings on the Holocaust: French-Polish transnational circulations
    Autorzy:
    Kichelewski, Audrey
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1892142.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    historiography
    Holocaust Remembrance
    France
    Polska
    Jewish History
    aftermath of Second World War
    Opis:
    This article analyses the differences and similarities between documentation centres active in the aftermath of the Holocaust both in France and in Poland. While in Poland the task was from 1945 assigned to the Central Jewish Historical Commission, in France, the Center of Contemporary Jewish Documentation quickly overtook the lead on other minor centres established by Communist Jews or Bundists. The paper focuses on the links between those institutions, through contacts between members, exchanges of documentation, and parallel publications and exhibits. It shows that despite quite different political conditions, men and women working in these institutions shared a similar vision of transmission of history and memory of the Holocaust. They managed to implement their vision pa 19.03.2019 rtly thanks to their transnational links that helped transcend political and material difficulties.
    Źródło:
    European Spatial Research and Policy; 2021, 28, 1; 97-109
    1231-1952
    1896-1525
    Pojawia się w:
    European Spatial Research and Policy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Narodziny i pierwsze lata polityki imigracyjnej Francji (1945–1952)
    Birth and first years of immigration policy in France (1945–1952)
    Autorzy:
    Sękowski, Paweł
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/556782.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    Francja
    polityka imigracyjna
    historia imigracji
    imigranci
    dipisi
    France
    immigration policy
    history of immigration
    immigrants
    displaced persons
    Opis:
    Celem niniejszego tekstu jest przedstawienie kształtowania się polityki imigracyjnej Francji w pierwszych latach po II wojnie światowej. Ważna wydaje się również refleksja nad tym, czy efekty podjętych działań były zgodne z celami, które im przyświecały. Doświadczenie masowej imigracji w okresie dwudziestolecia międzywojennego, jak również dojmująca w pierwszych latach po II wojnie światowej świadomość potrzeby uzupełnienia strat demograficznych i ekonomicznych Francji, tworzyły korzystny kontekst dla podjęcia wyzwania ustanowienia państwowego modelu polityki imigracyjnej. Taka polityka miała w założeniu regulować zasady imigracji, a następnie pobytu we Francji, podjęcia i wykonywania pracy w tym kraju przez cudzoziemców oraz promować postępującą integrację imigrantów. W artykule poruszone zostały następujące zagadnienia: geneza polityki imigracyjnej Francji, podstawy prawne powojennej polityki w tym zakresie, rola poszczególnych jednostek administracji rządowej w nowej polityce imigracyjnej, ze szczególnym uwzględnieniem utworzonego w 1946 r. Narodowego Urzędu Imigracyjnego (Office national d’Immigration). Cała polityka imigracyjna Francji ustanowiona w pierwszych latach po zakończeniu II wojny światowej wpisywała się w logikę wypełniania strat demograficznych kraju. Gdy w 1974 r. imigracja została wstrzymana, Francja liczyła 3,5 mln cudzoziemców.
    The purpose of this paper is to present the development of the immigration policy of France in the first years after World War II. It also seems to be important to reflect on whether the effects of the actions taken were consistent with the objectives that guided them. The experience of mass immigration in the interwar period as well as the awareness of the need to supplement demographic and economic losses of France, so overwhelming in the first years after World War II, created a favourable context for the challenge of establishing a national model of immigration policy. This policy was designed to regulate the immigration and the stay in France, the undertaking of work in this country by foreigners, as well as to promote progressive integration of immigrants. The article deals with the following issues: the genesis of the immigration policy in France, the legal framework for post-war policy toward this issue, the role of various government departments in the new French immigration policy, with a particular focus on the National Immigration Office (Office National d’Immigration) established in 1946. The whole immigration policy established in France in the first years after World War II was inscribed into the logic of filling demographic losses of the country. In 1974, when the mass immigration was stopped, France had just 3.5 million foreigners.
    Źródło:
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka; 2016, 1; 183-198
    1899-6264
    2451-0718
    Pojawia się w:
    Bezpieczeństwo. Teoria i Praktyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Koncert życzeń – żądania francuskie w negocjacjach gospodarczych z Polską w latach 1933–1935
    The Concert of wishes – French demands in economic negotiations with Poland in 1933–1935
    Autorzy:
    Ambrochowicz-Gajownik, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2028267.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    stosunki gospodarcze
    Druga Rzeczpospolita
    Francja
    historia ekonomiczna Francji
    historia ekonomiczna Polski
    kryzys gospodarczy
    economics relations
    Second Republic of Poland
    France
    the history of French economy
    the history of Polish economy
    economical crisis
    Opis:
    Lata 30. XX w. w stosunkach gospodarczych pomiędzy Polską a Francją do łatwych nie należały. Oba kraje bardzo mocno odczuwały skutki kryzysu ekonomicznego. Przyczynił się on m.in. do wprowadzenia zakazu przywozu, czyli zastosowania tzw. polityki kontyngentowej. Następnie wymusił na Francji ochronę własnego rynku poprzez ograniczenie importu na rzecz premiowania eksportu. W Polsce zaś czynnikiem pogłębiającym kryzys był odpływ zagranicznych kapitałów. Innym przejawem rozbieżności w relacjach bilateralnych był sposób prowadzenia negocjacji. Francja nastawiona była na prowadzenie rozmów w sposób punktowy, a nie całościowy. Strona polska preferowała to drugie rozwiązanie, ponieważ umożliwiało wyrównanie bilansu handlowego z płatniczym. W latach 1933–1935 relacje gospodarcze polsko-francuskie przypominały swoistego rodzaju koncert życzeń, w którym rolę dominującą odgrywała strona francuska. Stawiane przez nią warunki były najczęściej niekorzystne dla drugiej strony, co też powodowało liczne napięcia.
    The 1930s were not easy in economic relations between Poland and France. Both countries felt the effects of the economic crisis very strongly. He contributed to ban the import, that was called as a quota policy. Then he forced France to protect its own market by limiting imports in favor of promoting exports. In Poland, the factor deepening the crisis was the outflow of foreign capital. Another manifestation of divergence in bilateral relations was the way of conducting negotiations. France was focused on conducting talks in a punctual, rather than holistic, manner. The Polish side preferred the latter solution because it allowed for the balancing of the trade balance with the payment balance. In the years 1933–1935, Polish-French economic relations resembled a kind of wish concert, in which the dominant role was played by the French side. The conditions it imposed were most often unfavorable to the second partner, which also caused numerous tensions.
    Źródło:
    Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku; 2020, 23; 75-93
    2450-6796
    Pojawia się w:
    Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Drogi św. Jakuba jako specyficzny element krajobrazu kulturowego Europy
    The ways of Saint James pilgrimage itineraries as a specific element of the cultural landscape of Europe
    Autorzy:
    Plit, Joanna
    Plit, Florian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/905474.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Geograficzne
    Tematy:
    drogi św Jakuba
    historia
    współczesny renesans
    krajobraz kulturowy
    Hiszpania
    Francja
    Polska
    ways of St James
    history
    contemporary revival
    cultural landscape
    Spain
    France
    Polska
    Opis:
    W artykule przedstawiono genezę kultu św. Jakuba w Europie, historię pielgrzymek do jego grobu, które największy rozkwit przeżywały w średniowieczu, następnie renesans wędrówek do Santiago de Compostela u schyłku XX i w początkach XXI w. Podjęto próbę klasyfikacji motywów, którymi kierują się współcześni wędrujący. Omówiono specyfikę krajobrazów kulturowych dróg św. Jakuba, zwł. nietypowe rozwiązania w zakresie bazy noclegowej, nagromadzenie obiektów sakralnych i zabytków historycznych, infrastrukturę zaopatrującą w wodę wędrowców. Autorzy uważają, że drogi św. Jakuba stanowią charakterystyczny integracyjny element obecny w różnych rodzajach krajobrazów kulturowych Europy.
    This paper presents the origins of the cult of St. James in Europe, a history of the pilgrimages to his grave, which flourished most in the Middle Ages, and the revival of wanderings towards Santiago de Compostela at the end of the 20th century and the beginning of the 21st. The paper also attempts to classify the motivations of contemporary wanderers who choose to make this journey. Specific aspects of the cultural landscapes which characterise the Ways of St. James are commented upon, especially with respect to the highly unusual solutions relative to the overnight stages of the pilgrimage, the concentration of sacral objects and historical monuments and the infrastructure for water provision for the pilgrims. The present authors are of the opinion that the pilgrimage itineraries for the route to Santiago (the Ways of St. James) constitute a characteristic integrative element which is present in various kinds of cultural landscapes of Europe.
    Źródło:
    Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego; 2018, 40 (2); 187-208
    1896-1460
    2391-5293
    Pojawia się w:
    Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mobility of scholars and sciences between Bohemia, Hungary, Poland, and France in the 14th–15th centuries: the contribution of prosopography to the history of sciences
    Autorzy:
    Spychala, Pauline
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/783414.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Umiejętności
    Tematy:
    prosopography
    mobility of scholars and sciences
    France
    Bohemia
    Hungary
    Polska
    University of Montpellier
    University of Orléans, University of Paris
    University of Prague
    University of Kraków
    14th–15th centuries
    history of science.
    prozopografia, mobilność naukowców i nauk, Francja, Czechy, Węgry, Polska, Uniwersytet w Montpellier, Uniwersytet w Paryżu, Uniwersytet Praski
    Uniwersytet Krakowski, XIV–XV w., historia nauki
    Opis:
    This article aims to trace the mobility of scholars and sciences between France and Bohemia, Hungary, and Poland in the 14th and 15th centuries, seen from the perspective of prosopography.These exchanges were concentrated in only three oldest French universities of Montpellier, Orléans and Paris, albeit with significant variations, and in the newly-founded universities north of the Alps in the 14th century, namely those in Prague and Kraków.Mobility was less important and intensive at the end of the Middle Ages because of the policy in favour of establishing national universities.The names of 143 scholars from Bohemia, Hungary, and Poland, who were enrolled in the 14th and 15th centuries in French universities, have been found so far. Several of them played important roles in the history of science in these countries.
    Artykuł ten ma na celu prześledzenie mobilności naukowców i nauk między Francją a Czechami, Węgrami i Polską w XIV i XV wieku, widzianej z perspektywy prozopografii.Wymiana ta koncentruje się tylko na trzech najstarszych francuskich uniwersytetach w Montpellier, Orleanie i Paryżu, jednak ze znacznymi różnicami, oraz na nowo powstałych w XIV wieku uniwersytetach na północ od Alp, mianowicie w Pradze i Krakowie.Mobilność ta była mniej ważna i intensywna pod koniec średniowiecza, ponieważ prowadzono politykę na rzecz uniwersytetów krajowych.Do tej pory znaleziono nazwiska 143 uczonych z Czech, Węgier i Polski, którzy zapisali się w XIV i XV wieku na uniwersytety francuskie. Kilka z nich odegrało ważną rolę w historii nauki w tych krajach.
    Źródło:
    Studia Historiae Scientiarum; 2020, 19
    2451-3202
    Pojawia się w:
    Studia Historiae Scientiarum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Władysław Ząbek. Biografia (nie)codzienna reemigranta z Francji
    Władysław Ząbek. (Un)usual biography of a re-emigrant from France
    Autorzy:
    Kurpiel, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/634924.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Ośrodek Pamięć i Przyszłość
    Tematy:
    historia mówiona
    II wojna światowa
    Dolny Śląsk
    polscy emigranci
    Francja
    Wałbrzych
    V Światowy Zjazd Młodzieży i Studentów w Warszawie
    oral history
    Second World War
    Polish emigrants
    France
    Lower Silesia
    Fifth World festival of Youth and Students in Warsaw
    Opis:
    Władysław Ząbek was born and raised in France, in Pas-de-Calais department, as a child of Polish emigrants who had come to France looking for work. After the Second World War he returned to Wałbrzych in Poland together with his parents, where he still lives. Władysław Ząbek describes mostly his daily life in a mining town in the north of France, dominated by Polish immigrants, he speaks about a Polish school, friendly relationships and the lifestyle of Poles in France. A significant part of the account is dedicated to the years of war and Nazi occupation of France. The next stage of Władysław Ząbek’s life was his return to Poland, to post-war Lower Silesia, which at that time was a national and religious melting-pot. The account shows the difficult beginnings of life in the unknown homeland, issues of Wałbrzych’s reconstruction after the war, the housing situation but also about the habits of re-emigrants from France, who constituted a distinct group in the post-war Wałbrzych and the region. Another important fact in Ząbek’s account is the time of studies in Donieck in the Ukrainian Soviet Socialist Republic which he started following the advice of the headmaster of his secondary school. During his studies, Władysław participated in the Fifth World Festival of Youth and Students in Warsaw (1955) as a French interpreter. It was one of many significant events connected with his contact with France and the French language after his return to Poland proving that the childhood and teenage years spent in France had an impact on his life.
    Źródło:
    Wrocławski Rocznik Historii Mówionej; 2014, 4; 237-265
    2719-7522
    2084-0578
    Pojawia się w:
    Wrocławski Rocznik Historii Mówionej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    90 lat tradycji – historia i działalność Korpusu Pomocniczego Pań SWAP w Ameryce
    90 years of tradition – history and activity of PAVA Ladies‘ Auxiliary Corps in America
    Autorzy:
    Maksymowicz, Anitta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/449419.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Ekonomiczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej
    Tematy:
    First World War
    Second World War
    PAVA Ladies‘ Auxiliary Corps
    Polish Army Veterans Association
    Blue Army
    aid
    aid organizations
    history of women
    nurses
    veterans
    American Polonia
    Polish White Cross
    Sokol movement in America
    Polska
    France
    USA
    Canada
    I wojna światowa
    II wojna światowa
    Korpus Pomocniczy Pań
    Stowarzyszenie Weteranów Armii Polskiej w Ameryce
    Błękitna Armia
    działalność pomocowa
    organizacje pomocowe
    historia kobiet
    sanitariuszki
    weterani
    Polonia amerykańska
    Polski Biały Krzyż
    Sokolstwo w Ameryce
    Polska
    Francja
    Stany Zjednoczone
    Kanada
    Opis:
    1795–1918 Poland was partitioned by three invaders – Prussia (later German Empire), Russia and Austria and didn’t exist on political maps. The outbreak of the World War I woke hope for the rebirth of the Polish state among Poles, including those in the U.S.A. and Canada. During WWI over 20,000 volunteers of Polish origin went from North America to Europe to fight in the Polish Army in France (“Blue Army”) and in Polish-Bolshevik war (1919–1921). After Poland regained its statehood, over 14,000 soldiers re-turned to America. Most of them faced a dramatic situation – wounded, disabled, homeless and without their jobs, they didn’t receive any help from the state, because (according to law) they weren’t the U.S. veterans and therefore had no right to federal health care. Poland, considering them Americans, didn’t support them either. Consequently, the entire responsibility for helping the veterans took numerous Polish organizations in the USA. Some of them – like the Polish Army Veterans Association (PAVA, or in Polish Stowarzyszenie Weteranów Armii Polskiej w Ameryce, SWAP) – were founded just in this respect: to help the veterans. PAVA was established in 1921 in Cleveland, with many branches all around the country. It was a men’s organization whose main function was self-aid. Four years later, the PAVA Ladies’ Auxiliary Corps (Korpus Pomocniczy Pań SWAP), one of the most significant organizations, was created. The article presents the Corps’ activity, under Agnieszka Wisła. The organization has been focused on humanitarian and charity work and has distinguished itself enormously in this endeavor. Their tasks have been among others: caring for the disabled and the sick veterans; organizing help for the homeless and unemployed veterans – i.e. the establishing and maintaining the shelters and nursing homes; visiting the sick veterans in hospitals and nursing homes; raising money by organizing charity balls or exhibitions of their needlework; arranging various entertainment events in order to acquire funds for The Corps’ activities; participating in funerals and caring for the graves of Polish veterans; assisting in organization and taking part in patriotic events (like veterans’ parades, lectures and readings, organizing patriotic trips to Poland); organizing the “Cornflower Days” (Cornflower symbolizes the Blue Army), i.e. – raising funds not only among the Polonia but also among Americans of other origins. At some point of time (mainly in the 40. and in the 50.) there were few thousand members of the Corps working in America, for instance: in 1946 there were 4614 members, and in 1958 as many as 5079 members. Today Auxiliary Corps has about 250 members. Until today the Auxiliary Corps is one of the oldest, strongest and most dynamic Polish women's organizations in America. They have supported thousands of Polish veterans and their families with material as well as moral help for over 90 years now. Their history as well as history of the PAVA is commemorated at the Polish Military Heritage Museum in New York.
    W latach 1795–1918 Polska znajdowała się pod zaborami, podzielona między trzy mocarstwa – Prusy (później Cesarstwo Niemieckie), Rosję i Austrię – i nie istniała na politycznych mapach. Wybuch I wojny światowej obudził wśród Polaków, także tych w USA i Kanadzie, nadzieję na odrodzenie się państwa polskiego. Podczas I wojny światowej ponad 20 000 ochotników polskiego pochodzenia wyruszyło z Ameryki Północnej do Europy, aby walczyć w Armii Polskiej we Francji („Błękitnej Armii‖) oraz w wojnie polsko-bolszewickiej (1919–1921). Po odzyskaniu przez Polskę państwowości, ponad 14 000 żołnierzy wróciło do Ameryki. Większość z nich stanęła w obliczu dramatycznej sytuacji – ranni, niepełnosprawni, bezdomni lub bez pracy nie otrzymywali żadnej pomocy od państwa, ponieważ (zgodnie z prawem) nie byli weteranami amerykańskimi i w związku z tym nie mieli prawa do opieki zdrowotnej. Polska, uznając ich za Amerykanów, również się nimi nie zaopiekowała.Całą odpowiedzialność za pomoc weteranom wzięły zatem na siebie liczne polskie organizacje w USA. Niektóre z nich – jak Stowarzyszenie Weteranów Armii Polskiej w Ameryce (SWAP, Polish Army Veterans Association, PAVA) – powstały właśnie w celu pomocy weteranom. SWAP utworzony został w 1921 roku w Cleveland, z wieloma placówkami w całym kraju, jako głównie męska organizacja samopomocowa. Cztery lata później, powołano jego siostrzaną, jedną z najbardziej znaczących organizacji – Korpus Pomocniczy SWAP (PAVA Ladies' Auxiliary Corps). Artykuł poświęcony jest działalności założonego i kierowanego przez Agnieszkę Wisłę Korpusu Pomocniczego. Organizacja koncentrowała się na pracy charytatywnej i humanitarnej na rzecz weteranów, a do głównych jej zadań należało m.in.: dbanie o niepełnosprawnych i chorych weteranów; organizowanie pomocy dla bezdomnych i bezrobotnych poprzez tworzenie i utrzymanie schronisk i domów opieki; odwiedzanie chorych weteranów w szpitalach i domach opieki; zbiórki pieniędzy w ramach bali charytatywnych lub wystaw robótek ręcznych; organizowanie różnego rodzaju imprez rozrywkowych w celu zdobycia środków na działalność Korpusu; uczestnictwo w pogrzebach i opieka nad grobami polskich weteranów; pomoc w organizacji i udział w imprezach patriotycznych (jak parady, wykłady i odczyty, organizacja wycieczek patriotycznych do Polski); organizowanie „Dnia Bławatka" (bławatek jest symbolem Błękitnej Armii), podczas którego prowadzone są kwesty na rzecz polskich weteranów nie tylko wśród Polonii, ale także wśród Amerykanów innego pochodzenia. W pewnym okresie (głównie w latach 40. i 50.) Korpus Pomocniczy liczył kilka tysięcy członkiń, np.: w 1946 roku było 4614 członkiń, a w 1958 aż 5079 członkiń. Obecnie organizacja skupia około 250 pań. Korpus Pomocniczy jest do dziś dnia jedną z najstarszych, największych i najbardziej aktywnych polskich organizacji kobiecych w Ameryce. Przez ponad 90 lat korpusianki wsparły tysiące polskich weteranów i ich rodzin, zarówno w formie materialnej, jak i duchowej. Historia Korpusu Pomocniczego oraz Stowarzyszenia Weteranów Armii Polskiej w Ameryce jest upamiętniona w Muzeum Tradycji i Oręża Polskiego w Nowym Jorku.
    Źródło:
    Polonia Journal; 2016, 3-4; 113-150
    2083-3121
    Pojawia się w:
    Polonia Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies