Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "EU crisis" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Główne przyczyny i przejawy kryzysów w Unii Europejskiej oraz ich implikacje dla dalszego procesu integracji europejskiej
Main Reasons and Symptoms of Crises in the European Union and their Implications to Further European Integration Process
Autorzy:
Stolarczyk, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832847.pdf
Data publikacji:
2020-05-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
integracja
Unia Europejska
kryzys UE
kryzys w strefie euro
kryzys migracyjno-uchodźczy
bezpieczeństwo europejskie
integration
European Union
EU crisis
EU disintegration
crisis in Eurozone
migration crisis
Opis:
Unia Europejska od kilku lat znajduje się w fazie dezintegracji. Pojawiały się opinie, że proces integracji w ramach UE zaczyna cofać się i doszło do znacznego jego regresu, a Unia może się załamać pod ciężarem kryzysów, z którymi się zmaga. Przyczyną tego stanu jest współwystępowanie (nakładanie się) wielu kryzysów i małe efekty podejmowanych działań zmierzających do ich rozwiązania. Mówiąc o kryzysach w UE, autor opracowania ma na względzie przede wszystkim kryzys strefy euro czy według innych kryzys w strefie euro; kryzys Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa UE oraz Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony; kryzys uchodźczo- -migracyjny; kryzys związany ze wzrostem tendencji eurosceptycznych wśród społeczeństw państw członkowskich UE; kryzys związany z dążeniami znacznej części społeczeństwa Wielkiej Brytanii do wystąpienia z UE oraz kryzys powszechnie akceptowanego w UE przywództwa. Na te kryzysy w Unii nakładał się wzrost zagrożenia atakami terrorystycznymi wielu państw członkowskich UE ze strony dżihadystów. Trafna wydaje się diagnoza, że kryzys unijny jest wielopłaszczyznowy. Celem badawczym artykułu jest jedynie zarysowanie najważniejszych kwestii dotyczących głównych przyczyn i przejawów kryzysów występujących w UE w połowie drugiej dekady XXI wieku oraz wskazanie na najważniejsze, zdaniem autora, bezpośrednie ich implikacje dla dalszej realizacji europejskiego projektu integracyjnego. W wyniku kryzysów m.in. wzmocniona została tendencja do zróżnicowanego poziomu integracji, renacjonalizacji polityk państw członkowskich Unii, deficytu demokracji w UE, osłabienia instytucji unijnych i wzmocnienia rozwiązań międzyrządowych, wzrostu roli Niemiec, znacznego osłabienia WPZiB oraz poważnego zmniejszenia atrakcyjności europejskiego wzoru integracyjnego.
The main objective of the present article is to outline issues related to the main reasons and symptoms of the crises that have emerged in the European Union (EU) in the second half of the 21st century and to indicate their direct implications to the realization of integration project in Europe. The European Union is currently facing a number of crises: the eurozone crisis, the Common Foreign and Security Policy (CFSP) and Common Security and Defense Policy (CSDP) crises, the migration crisis, the crisis related to the Great Britain’s referendum on the EU membership and the crisis related to the leadership of the EU accepted by all the member states. The enumerated crises led to increased disintegration tendencies in the EU, which entail: tendencies to different levels of integration in the EU, “renationalization” of EU member states’ policies and decrease in attractive– ness of the European integration model.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2016, 44, 3; 11-44
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kryzys w Unii Europejskiej. Propozycje nowych pól i pytań badawczych
The European Union crisis. Proposals of new research fields and questions
Autorzy:
Czachór, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/625214.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
European Union
crisis in the EU
theory of European integration
Opis:
Researchers have posed questions concerning the dynamics and crisis of European integration since its beginnings. They have proposed and continue to propose new research fields and questions on the theoretical and empirical approaches to the issue of irregularities in the Euro- pean Union, in particular the most recent ones. The author of this paper joins this trend, and takes a standpoint with respect to the (dependent and independent) variables that define the distorted dynamics of EU integration which have been analytically determined. The author intends to expose the distorted dynamics of the EU system and European integration, as well as the crises that accompany them, fuelling numerous academic, political and media debates and polemics. The research agenda of both an epistemological and empirical nature concerns the academic search for an anti-crisis finalité politique. The paper confirms the pluralistic nature of integration ideology, where no single theory or theoretical concept suffices to explain the increasingly complex, multi-directional crisis-related phenomena and interactions following from European integration. Therefore “the Union as described and academically analysed” is not always equivalent to “the Union in action.” That is why we are dealing with the growing detachment of theoretical concepts from the practical activities within the process of European integration. This paper demonstrates that the theoretical attempts at presenting European integration and its crises result in a certain permeation of paradigms between different concepts and in spontaneous promulgation and ‘merging’ of selected elements of theoretical outlooks that were assigned to quite different, or even contradictory theories and concepts.
Źródło:
Rocznik Integracji Europejskiej; 2015, 9; 7-16
1899-6256
Pojawia się w:
Rocznik Integracji Europejskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O powikłanej decentralizacji. Instytucjonalny krajobraz systemu usług publicznych w Polsce
A complicated decentralisation: The institutional landscape of Poland’s system of public services
Autorzy:
Sześciło, Dawif
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/973415.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Małopolska Szkoła Administracji Publicznej
Tematy:
ochrona zdrowia
edukacja
usługi publiczne
decentralizacja
prywatyzacja
Multi-level governance
European Union
EU anti-crisis policy
Southern European Eurozone States
Opis:
Decentralizacja była jednym z filarów reform instytucjonalnych w Polsce na przestrzeni ostatnich 25 lat. W rezultacie samorząd lokalny i regionalny zyskał dużą rolę w zapewnieniu ważnych usług publicznych, w tym edukacji czy ochrony zdrowia. Rzeczywisty zakres decentralizacji w obu tych obszarach jest jednak istotnie ograniczony, w szczególności w sferze ochrony zdrowia. Co więcej, złożoność obecnego schematu instytucjonalnego w oświacie czy ochronie zdrowia utrudnia precyzyjne zarysowanie sfer odpowiedzialności rządu i samorządu. Niniejszy artykuł omawia główne wyzwania i problemy związane z ograniczonym i powikłanym modelem decentralizacji. Zalicza się do nich zwłaszcza tworzenie warunków dla tzw. blame game (przerzucania się odpowiedzialnością między rządem i samorządem), stymulowanie prywatyzacji usługodawców publicznych i dominację centralistycznego modelu sterowania systemem usług publicznych.
Decentralisation has been one the pillars of the institutional reforms taking place in Poland over the last 25 years. It gave local and regional governments an important role in managing the provision of key public services, including healthcare and education. However, the actual scope of the decentralisation achieved in both areas of public services has been rather limited, and this is especially true of healthcare. Furthermore, the complexity of the current institutional landscape in the governance of education and healthcare hampers the setting of any clear lines of accountability. The article thus discusses key challenges associated with a limited and confusing model of decentralisation, including the triggering of blame games between central and local government, the enhanced privatisation of public services and the lack of a consensual and deliberative policymaking culture in public-services delivery.
Źródło:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance; 2016, 4(38); 32-44
1898-3529
2658-1116
Pojawia się w:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The evolution of multi-level governance: The perspective on EU anti-crisis policy in Southern-European Eurozone states
Normatywizacja i procesy z nią związane z perspektywy neo-funkcjonalnej. W kierunku zarządzania nauką
Autorzy:
Chrabąszcz, Robert
Zawicki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/973420.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie, Małopolska Szkoła Administracji Publicznej
Tematy:
Multi-level governance
European Union
EU anti-crisis policy
Southern European Eurozone States
zarządzanie wielopoziomowe
Unia Europejska
polityka antykryzysowa UE
południowoeuropejskie państwa strefy euro
Opis:
This article constitutes a presentation of the origin, rise and current state of multi-level governance (MLG) in the European Union. It presents theoretical considerations on the nature of MLG, its original, functional, normative and comparative uses, and the way in which these should be understood. While the path of evolution of MLG was linear prior to the financial crisis, it has been distorted subsequently by short- and long-term policies aimed at eliminating or alleviating the consequences of that crisis. While short-term interventions combine features typical for the original and functional uses of MLG, the long-term measures are typical for comparative and normative uses of the notion. This article therefore draws on the example of Southern-European Eurozone States in showing how the implementation of long-term preventative instruments operating in an anti-crisis role has hit obstacles in the form of institutional circumstances that are hard to overcome. Neglect of such domestic institutional contexts only increases the risk that the EU’s long-term anti-crisis policy will fail.
Niniejszy artykuł prezentuje genezę, rozwój i obecny stan zarządzania wielopoziomowego (MLG) w Unii Europejskiej. Przedstawiono w nim teoretyczne rozważania na temat charakteru MLG, jego pierwotnych, funkcjonalnych, normatywnych i porównawczych zastosowań, a także sposobów ich rozumienia. Ewolucja MLG przed kryzysem finansowym przebiegała liniowo, lecz krótko- i długoterminowe polityki mające na celu eliminację lub łagodzenie skutków kryzysu zmieniły trajektorię jej przebiegu. Interwencje krótkoterminowe łączą w sobie cechy typowe dla pierwotnych i funkcjonalnych zastosowań MLG, natomiast działania długoterminowe są typowe dla zastosowań porównawczych i normatywnych tego pojęcia. W niniejszym artykule poddano analizie sytuację panującą w południowoeuropejskich krajach strefy euro, by pokazać, że wdrożenie długofalowych działań prewencyjnych w celu przeciwdziałania kryzysowi natrafiło na przeszkody w postaci trudnych do przezwyciężenia okoliczności instytucjonalnych. Zaniedbanie tego rodzaju krajowych kontekstów instytucjonalnych zwiększa ryzyko niepowodzenia długofalowej polityki antykryzysowej UE.
Źródło:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance; 2016, 4(38); 17-31
1898-3529
2658-1116
Pojawia się w:
Zarządzanie Publiczne / Public Governance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The EU–Turkey Agreement – What Had It Changed?
Autorzy:
Kabata, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558216.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Centrum Europejskie
Tematy:
The EU–Turkey Agreement
European Union
Migration Crisis
Accession Negotiations
Human Rights
Easter Mediterranean Route
Opis:
The migration flow to EU in 2015 or the so called “migration crisis” forced the EU to take rapid steps. One of them was a closer cooperation with Turkey which was the main transit country to Greece. The aim of this article is to examine the outcomes of the EU–Turkey Agreement in the context of accessions talks and effectiveness in decreasing the number of migrants arriving to Greece. One of the costs of this cooperation was supposed to be the speeding-up of both the negotiations and the visa liberalisation. However, after over a year since the Statement entered into force, this condition has not been fulfilled because of the violation of human rights in Turkey. It is reason to say that the Agreement didn’t have impact on the accession talks, but it gave Turkey a strong argument for blackmailing. The aim of the Agreement was also to decrease the number of migrants arriving to Greek islands and the fact is that it remains much lower compering to 2015, what can be considered as the effect of the Agreement even if the decreasing tendency started before announcement of the EU–Turkey Statement. But there are more factors which has to be analysed as e.g. closing the border with Syria by Turkey.
Źródło:
Studia Europejskie - Studies in European Affairs; 2018, 1; 179-196
1428-149X
2719-3780
Pojawia się w:
Studia Europejskie - Studies in European Affairs
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The European Union as a Regional Organization within the Meaning of the UN Charter
Autorzy:
Fernández, Sola Natividad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/706888.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
European Union
EU
UN Charter
security
Security Council
Treaty of Lisbon
United Nations
UN
peace keeping
crisis management
conflict prevention
Opis:
Since it assumed competences in the area of security and defence, the EU has become a complete regional organization in the sense of the Chapter VIII of the UN Charter. This article explains the current situation, following the recognition of the EU’s special status by the United Nations and the entry into force of the Treaty of Lisbon. The future implementation of the mutual defence clause can improve the relevance of the European role as a security actor in the global framework of the UN and add a new task to its traditional peace-keeping, crisis management, and conflict prevention operations. In addition, the EU is an important political actor in the implementation of UN Security Council (UNSC) resolutions, especially those concerning the sanctions against individuals considered as belonging to terrorist organizations. By refusing the implementation of a UNSC resolution that fails to protect human rights, the EU can contribute to the evolution of the UN Charter legal order and be a political force to be reckoned with in the Security Council. The EU orientation, as reflected in its values, including respect for international law, can both reinforce the legitimacy of some UNSC resolutions and improve the credibility and specificity of the EU as an international actor.
Źródło:
Polish Yearbook of International Law; 2012, 32; 259-269
0554-498X
Pojawia się w:
Polish Yearbook of International Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
System reagowania kryzysowego w regulacjach Unii Europejskiej
Crisis response system in European Union regulations
Autorzy:
Hoffmann, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/347522.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
Tematy:
bezpieczeństwo narodowe
reagowanie kryzysowe
Unia Europejska
Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa UE
Europejska Strategia Bezpieczeństwa
international security
crisis response
European Union
EU Common Foreign and Security Policy
European Security Strategy
Opis:
Integracja europejska była od samego początku projektem o charakterze politycznogospodarczym. Z czasem jednak zaczęto budować zręby obecnej polityki bezpieczeństwa i obrony. Przełomowa data miała miejsce wraz z wejściem w życie Traktatu z Maastricht w 1993 roku, w którego ramach powołano II filar – czyli Wspólną Politykę Zagraniczną i Bezpieczeństwa. W zasadzie od tego momentu moSna mówić o skondensowanym rozwoju regulacji w zakresie reagowania kryzysowego. Podstawowe przepisy z tego obszaru umieszczono w samym traktacie, i w kolejnych traktatach reformujących, a także w przepisach wspólnotowego prawa wtórnego. W szczególności dobitnie uregulowano funkcjonowanie systemu reagowania kryzysowego w Traktacie Amsterdamskim, który zaczął obowiązywać od 1 maja 1999 roku. Po tym okresie Unia Europejska zaczęła prowadzić pierwsze operacje cywilne, które miały urzeczywistnić fakt implementowania na dobre regulacji z zakresu zarządzania kryzysowego. Od tego momentu przeprowadzano coraz liczebniejsze misje cywilne, poprzez które kształtował się model reagowania kryzysowego. Model ten z czasem zaczął charakteryzować się tendencją do łączenia działań politycznych, środków wojskowych i policyjnych oraz pomocy ekonomicznej. Wraz z kolejnymi zmianami prawnymi, jakie miały miejsce w Unii Europejskiej – przyjęcie Traktatu Lizbońskiego, zwiększa się potencjał reagowania kryzysowego. Unia Europejska już obecnie angażuje się w coraz trudniejsze misje, dzięki którym wypracowuje spójną doktrynę bezpieczeństwa na Starym Kontynencie.
European integration by means of security is now concentrated on overcoming threats, as it used to in the past. Moreover, it is concentrated on eliminating threats, managing different challenges and, finally, restricting the risk. The aspect mentioned as the last one is especially significant. In comparison with various critical threats, the readiness of the European Union to take precautions on the Old Continent is considerable. One must assume that the issues of crisis management have been treated more and more extensively in the European Union since the beginning of the 1990s. Then, these issues were being extended in various areas of activity concerning the organization. It was shown, for example, in forming new politics, institutions or even the law covering this issue. Under this law, a unique crisis response system was formed. At present, it is at the European Union’s disposal. The system is the integral part of security management in individual countries, including the European Union. It is also a structure of dynamic systems which concern authority among its different organs. They are determined by methods, procedures and actions that tend to lower the level of risk and functioning of the whole organization. The purpose of this paper is to present the fact of crisis management in the European Union. Furthermore, it indicates basic legal regulations, both the treaty and the secondary law. The security system of European communities, including statutes that establish the ability of crisis response, are based on the treaty and the secondary law.
Źródło:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki; 2010, 3; 97-108
1731-8157
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategiczny rozwój narzędzi polityki migracyjnej UE w obliczu kryzysu migracyjnego
Strategic Development of Instruments of the EU Migration Policy in the Face of Migration Crisis
Autorzy:
Wyligała, Helena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2140768.pdf
Data publikacji:
2019-12-27
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Dolnośląskiej Szkoły Wyższej
Tematy:
migracje
polityka migracyjna UE
zarządzanie migracjami
kryzys migracyjny
Agenda dla Migracji
obszar WBS
Unia Europejska
migrations
the EU Migration Policy
migration management
migration crisis
Agenda for Migration
the Area of FSJ (Freedom Security and Justice)
European Union
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie ewolucji instrumentów polityki migracyjnej UE po 1999 r. i na tej podstawie dokonanie analizy jej skuteczności i estymacji kierunków rozwoju w obliczu kryzysu migracyjnego z 2015 r. Metodologia zastosowana w pracy obejmuje przede wszystkim krytyczną analizę materiałów źródłowych oraz analizę instytucjonalną ujętą w ramy chronologiczne. Dzięki syntezie informacji z dokumentów strategicznych i danych statystycznych możliwe było przestawienie całościowego zasobu narzędzi polityki migracyjnej Unii Europejskiej. Postępująca instytucjonalizacja i mnogość nowych instrumentów powinny prowadzić do profesjonalizacji zarządzania procesami migracyjnymi w państwachczłonkowskich i samej UE, lecz mimo to zasób ten okazał się niewystarczający do opanowania kryzysu migracyjnego. Problemy praktycznego wdrażania przepisów w ramach Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości stały się zaś wyraźnym zwiastunem niestabilności przyjętych rozwiązań, a tym samym problemów w polityce migracyjnej UE. W obliczu dalszego rozwoju napiętej sytuacji migracyjnej wyłaniają się trzy możliwe scenariusze rozwoju polityki migracyjnej: zacieśnienie integracji w celu osiągnięcia skuteczności starych i nowo wprowadzonych narzędzi polityki, rozpad więzi w obliczu partykularnych interesów państw i nacisku ich opinii publicznej, a także zróżnicowanie zaangażowania państw członkowskich w proces integracji.
The purpose of this article is to present the evolution of instruments of the EU migration policy after 1999 and, on this basis, to analyse its effectiveness and estimation of development directions in the face of migration crisis from 2015. The methodology used in the paper includes mainly a critical analysis of source materials and an institutional analysis within the chronological framework. Thanks to the synthesis of information from the EU strategic documents and statistical data it was possible to collect the overall resources of migration policy instruments of the European Union. The progressive institutionalization and new instruments should lead to the professionalization of the management of migration processes in the Member States and the very EU, but despite this, the resources have proved to be insufficient to deal with the migration crisis. Problems of practical implementation of the law in the Area of Freedom, Security and Justice have exposed the instability of the adopted solutions in the EU migration policy. In the face of further development of the tense migration situation three possible scenarios for the development of migration policy emerge: closer integration in order to achieve the effectiveness of old and newly introduced policy tools, the disintegration of ties in the face of vested interests of the Member States and the pressure of their public opinion, as well as the diversification of the involvement of Member States in the process of the European integration.
Źródło:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2016, 10, 2; 163-189
1896-8848
2450-3436
Pojawia się w:
Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Próby ożywienia polityki bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej
Attempts to revive the European Union’s security and defence policy
Autorzy:
Zięba, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/505903.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Unia Europejska
Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony (WPBiO)
zdolności cywilne i wojskowe
zarządzanie kryzysowe
centrum operacyjne UE
budżet obronny
kryzys finansowy i gospodarczy
eurosceptyzm
nacjonalizm
Brexit
armia europejska
strategia bezpieczeństwa
European Union
Common Security and Defence Policy (CSDP)
civil and military capabilities
crisis management
EU operational centre
defence budget
financial and economic crisis
Euroscepticism
nationalism
European army
security strategy
Opis:
Polityka bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej w XXI w. znalazła się w stagnacji. Ważną tego przyczyną był kryzys fi nansowy z 2008 r. i recesja, która utrzymywała się w kolejnych latach. Ta stagnacja jeszcze pogłębiła się w latach 2014–2016 w wyniku kryzysu migracyjnego i brytyjskiej decyzji o opuszczeniu UE. Czynnikiem stale zwiększającym trudności jest wzrost eurosceptycyzmu po rozszerzeniu Unii Europejskiej w 2004 r. Obecnie dominuje on w krajach Grupy Wyszehradzkiej, w tym w Polsce. Paradoksem w tej sytuacji jest to, że w warunkach kryzysu pojawiły się pomysły utworzenia armii europejskiej. Były one głoszone także przez wiodącego polskiego eurosceptyka Jarosława Kaczyńskiego. Zwolennicy rewitalizacji WPBiO zgłaszali propozycję utworzenia unijnego centrum operacyjnego (kwatery głównej) do kierowania operacjami zarządzania kryzysowego. Autor twierdzi, że Unia Europejska nie wykorzystuje szans ożywienia WPBiO oraz że w czasie kryzysu na Ukrainie, który wybuchł jesienią 2013 r., i kryzysu migracyjnego w latach 2014–2016 ujawniła się jej zasadnicza słabość. Próbami ożywienia polityki bezpieczeństwa i obrony UE są: Globalna strategia na rzecz polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej (przyjęta w czerwcu 2016 r.) oraz utworzenie Europejskiego Funduszu Obronnego i ustanowienie inkluzywnego i ambitnego mechanizmu stałej współpracy strukturalnej – PESCO (w czerwcu 2017 r.). Trudno jednak ocenić, w jakim stopniu te ostatnie kroki zmobilizują państwa członkowskie UE do przerwania impasu w polityce bezpieczeństwa i obrony.
The European Union’s security and defense policy in the 21st century has been stagnant. An important cause was the fi nancial crisis of 2008 and the recession that persists in the following years. This stagnation deepened in the years 2014–2016 as a result of the migration crisis and British decision to leave the EU. A factor that is constantly deepening the diffi culties is the rise in Euroscepticism following the enlargement of the EU in 2004. It currently dominates the Visegrad Group countries, including Poland. The paradox of the situation is that in crisis conditions emerged ideas for the creation of the European army. They were also announced by the leading Polish Eurosceptic Jarosław Kaczyński. The constant demand put forward by supporters of the revitalization of the CSDP is the proposal to create an EU operational center (headquarters) to manage crisis management operations. The author argues that the European Union does not exploit the chances of reviving the CSDP and that the EU’s essential weakness has emerged in terms of its security policy during the Ukraine crisis erupted in Autumn 2013 and the migration crisis of 2014-2016. The attempts to revive the EU’s security and defense policy are: A Global Strategy for the European Union’s Foreign and Security Policy (adopted in June 2016), the establishment a European Defence Found and an inclusive and ambitious Permanent Structured Cooperation – PESCO (both in June 2017). It is hard to expect, however, how this last steps will mobilize the EU member states to break the deadlock in security and defense policy.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2017, 1; 35-52
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unia Europejska wobec kryzysów humanitarnych – nowe podejście
European Union Facing Humanitarian Crisis – New Approach
Autorzy:
Górski, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/136797.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Szkoła Główna Służby Pożarniczej
Tematy:
ochrona ludności
działania ratownicze
pomoc humanitarna
zagrożenia naturalne i spowodowane działalnością człowieka
kryzys humanitarny
migracje
Unijny Mechanizm Ochrony Ludności
Unia Europejska
civil protection
rescue operations
humanitarian aid
natural and manmade disasters
humanitarian crisis
migration
EU Civil Protection Mechanism
European Union
Opis:
W artykule omówiono funkcjonujące na poziomie wspólnotowym administracyjne sposoby (instrumenty) udzielania pomocy ratowniczej i humanitarnej w sytuacjach zagrożeń spowodowanych siłami natury lub działalnością człowieka. Szczególną uwagę poświęcono analizie nowego instrumentu (2016) przeznaczonego do udzielania wsparcia w sytuacjach nadzwyczajnych na terenie Unii Europejskiej. Dokonano porównania nowego instrumentu z Unijnym Mechanizmem Ochrony Ludności oraz przeanalizowano polityczne i organizacyjne powody utworzenia nowych rozwiązań, służących de facto minimalizowaniu kryzysów humanitarnych związanych ze zjawiskiem migracji.
The article discusses the European Union formal (administrative) instruments dedicated for civil protection and humanitarian support during the natural or man-made disasters. Particular attention was paid to analysis of the new instrument (2016) on the provision of emergency support within the Union. A comparison of the new instrument and EU Civil Protection Mechanism shows similarities and differences of those instruments. The author examines the political and organizational reasons for creation of new instrument, which was in fact designed to minimize humanitarian crises emanated from the migration.
Źródło:
Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej; 2016, 3, 59; 157-168
0239-5223
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies