Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "holy Mass" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-13 z 13
Tytuł:
Ofiara eucharystyczna w życiu Kościoła
Eucharistic sacrifice in the life of the Church
Autorzy:
Ptak, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147652.pdf
Data publikacji:
2022-06-10
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Eucharystia
Najświętsza Ofiara
Msza Święta
Kościół
Eucharist
Holy Sacrifice
Holy Mass
Church
Opis:
Najświętsza Eucharystia, w której sam Chrystus Pan jest obecny, ofiarowuje się i jest spożywany, daje prawdziwe życie i wzrost założonemu przez Niego Kościołowi. Sakrament Eucharystii w jego wymiarze ofiarniczym uobecnia jedyną ofiarę Chrystusa Zbawiciela, która dokonała się w Misterium Paschalnym. Kościół jako Mistyczne Ciało Chrystusa w każdej celebracji eucharystycznej sprawowanej we wspólnocie wiernych buduje duchową więź określaną jako communio. Ofiara eucharystyczna staje się dla wiernych w ich codziennym życiu ofiarą Mszy Świętej.
The Holy Eucharist, in which Christ the Lord Himself is present, offered and eaten, gives true life and growth to the Church founded by Him. The sacrament of the Eucharist, in its sacrificial dimension, makes present the one sacrifice of Christ the Savior which was accomplished in the Paschal Mystery. The Church, as the Mystical Body of Christ, in every Eucharistic celebration celebrated in the community of the faithful, builds a spiritual bond known as communio. The Eucharistic Sacrifice becomes for the faithful in their daily lives a sacrifice of the Holy Mass.
Źródło:
Sympozjum; 2022, 1(42); 137-147
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pocałunek pokoju w liturgii eucharystycznej i jego symbolika
The kiss of peace in the Eucharistic liturgy and its symbolism
Autorzy:
Lijka, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056675.pdf
Data publikacji:
2015-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
pocałunek pokoju
znak pokoju
pokój
Eucharystia
Msza Święta
kiss of peace
sign of peace
peace
Eucharist
Holy Mass
Opis:
Pisma wczesnochrześcijańskich Ojców Kościoła mówią o przekazywaniu pocałunku pokoju, który stanowił element liturgii eucharystycznej. Taka praktyka była w Rzymie za czasów św. Justyna w połowie II wieku. Na początku III wieku pocałunek następował bezpo-średnio po modlitwie kończącej liturgię słowa. Na Wschodzie i Zachodzie kobiety na zgro-madzeniach były oddzielone od mężczyzn i pocałunek pokoju przekazywali mężczyźni męż-czyznom a kobiety kobietom. Papież Innocenty I nalegał w 416 r., aby pocałunek pokoju był przekazywany po Modlitwie eucharystycznej. Święty Augustyn powiada, że po Modlitwie Pańskiej chrześcijanie obejmują się i przekazują sobie święty pocałunek. Nazywa go znakiem pokoju, który polegał na całowaniu w usta. Taki pocałunek w usta był przekazywany podczas liturgii jeszcze przez wiele następnych wieków. Za czasów Grzegorza Wielkiego uchodził on za naturalne przygotowanie się do przyjęcia Komunii. W X wieku znak ten stał się gestem podkreślającym hierarchiczność zgromadzonych wiernych. Biskup przekazywał go najpierw duchownym wedle godności, a następnie ludowi. Był to symbol jedności, pojednania, pokoju, miłości, jak również hierarchicznej władzy i precedencji. Około XIII wieku zaczęto stopniowo wprowadzać przyrządy pokoju, tzw. osculatoria. Były to małe zdobione tabliczki z metalu, kamienia, kości słoniowej lub z drewna, które przynosił do ołtarza celebrans, by je ucałować i przekazać do ucałowania zgromadzonym na liturgii. W Mszale potrydenckim znak pokoju był przewidziany w Mszach uroczystych i był wymieniany między duchownymi. Celebrans kładł ręce na ramiona diakona i przybliżał lewy policzek do lewego policzka diakona. W tym czasie wypowiadał formułę: Pax tecum, a dia-kon odpowiadał: Et cum spiritu tuo. Diakon przekazywał pokój subdiakonowi, a ten duchow-nym obecnym w prezbiterium. Według Mszału rzymskiego z1970 roku znak pokoju można przekazywać podczas każ-dej Mszy. Jest przekazywany między wszystkimi obecnymi na liturgii, ale jego gest nie był określony. W trzecim wydaniu tego Mszału z 2002 r. na słowa celebransa: Pokój Pański niech zawsze będzie z tobą odpowiada się: Amen. Przez ten gest wierni wyrażają sobie nawzajem eklezjalną komunię i wzajemną miłość.
The writings of the early church fathers speak of the kiss of peace, which was already in the 2nd century part of the Eucharistic liturgy. It was a practice in Rome at the time of Justin Martyr. At the beginning of the 3rd century the kiss occurred immediately after the prayers that concluded the Liturgy of the Word. Both in the East and the West women and men were separated in the assemblies of the faithful, and the kiss of peace was given only by men to men and by women to women. Pope Innocent I insisted in 416 that the kiss of peace should take place after the Eucha-ristic prayer. St. Augustine speaks that after the Lord’s Prayer the Christians embrace one another with the holy kiss. This is a sign of peace, “when your lips draw near to those of your brother”. The kiss of peace in the Christian liturgy was exchanged for several centuries mouth-to-mouth. By the time of Gregory the Great, this gesture was being seen as a natural preparation for Communion. By the 10th century the kiss of peace has assumed a hierarchical position in the liturgy. It began with the bishop and descended through the ranks of the clergy to laity in the congregation. It was a symbol of unity, reconciliation, peace, love and also a symbol of hierarchical power and precedence. About the thirteenth century the use of the instrumentum pacis, or osculatorium, was gradually introduced. This was a little plaque of metal, stone, ivory or wood, generally deco-rated, which was first brought to the altar for the celebrant to kiss and then taken to each member of the congregation. In the Tridentine Mass form of the Roman Rite, the sign of peace was given at Solemn Masses alone and was exchanged only among the clergy. The celebrant, placing his hands upon the arms of the deacon, presented his left cheek to the deacon’s left cheek. At the same time he pronounced the words Pax tecum; to which the deacon replied, Et cum spiritu tuo. The deacon then conveyd the salute to the subdeacon, who give the sign to any other members of the clergy present in choir dress.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 189-205
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eucharystia celebrowana w dobie pandemii. Studium teologiczno-socjologiczne
The Eucharist celebrated in the day of a pandemic. Theological and sociological Study
Autorzy:
Gajdecka-Majka, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147354.pdf
Data publikacji:
2020-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Eucharystia
Msza święta
transmisja telewizyjna
transmisja internetowa
live streaming
Covid-19
Eucharist
Holy Mass
TV broadcast
Internet broadcast
Opis:
Kościół katolicki w dobie pandemii stanął przed wyzwaniem związanym z rewolucją cyfrową. Szczególnie mocno widać to na przykładzie transmisji Mszy świętych, które stały się wymogiem czasu oraz są konsekwencją bardzo gwałtowanego rozwoju social mediów. Świat wirtualny przenikną do przestrzeni, która dotąd zarezerwowana była (dla pewnego rodzaju) Sacrum. Artykuł dotyczy transmisji Mszy świętych i problemów wynikających z użytkowania nowoczesnych technologii internetowych i telewizyjnych. Zaprezentowano również stanowisko wiernych, którzy stanowią odbiorców Mszy świętych transmitowanych.
In the era of the pandemic the Catholic Church faced the challenge of the digital revolution. This is particularly evident in the example of the transmission of Masses which have become a requirement of the time and are a consequence of a very rapid social media development. The virtual world has penetrated into areas that were previously reserved for (a certainkind of) Sacrum. The article deals with the transmission of Masses and problems emergingfrom the use of modern internet and television technologies. The believers’ perspective, whoare the recipients of the Mass broadcast, has been also presented.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2020, 21; 323-334
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eucharystia jako centrum chrześcijańskiego życia w nauczaniu papieży: Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka
Eucharist as Centre of Christian life in the Teaching of Popes John Paul II, Benedict XVI and Francis
Autorzy:
Żarkowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40021107.pdf
Data publikacji:
2023-03-01
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Eucharystia
Msza Święta
Jan Paweł II
Benedykt XVI
Franciszek
Eucharist
Holy Mass
John Paul II
Benedict XVI
Francis
Opis:
Pośród wszystkich sakramentów naczelne miejsce zajmuje Eucharystia. Kiedy stanowi ona centrum chrześcijańskiego życia, prowadzi do jego rozwoju. W swoim nauczaniu papieże Jan Paweł II, Benedykt XVI i Franciszek podejmują temat Eucharystii i jej wpływu na ludzi ochrzczonych. Sakrament ołtarza jest pokarmem, który wzmacnia w pielgrzymce wiary do wieczności. Eucharystia stanowi zwornik chrześcijańskiego życia i szczyt całej sakramentalnej ekonomii, ponieważ jest uobecnieniem samego Zbawiciela. Dlatego istotą każdej Mszy Świętej jest spotkanie ze Zmartwychwstałym Panem. Rozwój duchowego życia dokonuje się dzięki Eucharystii i przez nią. Uprzywilejowane miejsce zajmuje niedzielna Msza Święta jako Pascha tygodnia. Papieże podejmują także temat konieczności sakramentalnej spowiedzi, aby godnie przyjmować Komunię Świętą, która gładzi grzechy lekkie i chroni przed ciężkimi. Pomocna w rozwoju chrześcijańskiego życia jest także eucharystyczna pobożność, której przejawem są różne formy kultu Najświętszego Sakramentu. Poza Mszą Świętą Eucharystia zobowiązuje także do miłości wobec bliźnich i do pojednania z nimi.
The Eucharist holds centre stage among all sacraments. As long as the Eucharist constitutes the centre of Christian life, it substantially contributes to its development. In their teaching, Popes John Paul II, Benedict XVI and Francis explore the subject of the Eucharist and the way it influences those baptised. The Sacrament of the Altar provides the faithful with the necessary food and strength in their pilgrimage towards eternity. The Eucharist underlies Christian life and constitutes the culmination of the entire sacramental economy as it embodies the Saviour Himself. Therefore, the encounter with the Risen Lord is the essence of each Holy Mass. It is thanks to and through the Eucharist that one’s spiritual life progresses. As the so-called Passover of the Week, the Sunday Mass holds a dominant position. The Popes also bring up the subject of sacramental confession which enables the worthy reception of Holy Communion. The Holy Communion in turn takes away petty sins and protects from committing major ones. Eucharistic devotion is yet another aid in the development of Christian life. It manifests itself in various forms of adoration of the Most Blessed Sacrament. Outside of the Holy Mass, the Eucharist reaffirms a person’s commitment to the love of his / her neighbour and to reconciliation.
Źródło:
Sympozjum; 2022, 2(43); 165-192
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niedzielna Eucharystia, jej znaczenie w historii i we wspólnocie Kościoła
Autorzy:
Wasielewski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22676616.pdf
Data publikacji:
2022-10-11
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
Eucharystia
Msza święta
niedziela
Dzień Pański
liturgia
Wspólnota Kościoła
Eucharist
Holy Mass
Sunday
Lord’s Day
liturgy
Church community
Opis:
The article presents the sacrament of the Eucharist in the perspective of Sunday, because this sacrament is the source of the whole Christian life, and the Church lives thanks to the Eucharist (Ecclesia de Eucharistia vivit). It presents an overview of the major changes in the liturgy and the theology of the Holy Mass on Sunday, as well as the value of Sunday for the People of God. The liturgy, especially the Sunday liturgy, is not a theological treatise or a scientific lecture, but a celebration of the mystery of Christ, that is, the action of God himself together with the gathered People of God. It is an authentic confession of faith and a sign of belonging to the Church of God and union with him. The faithful, when they do not understand the spirit and meaning of the rites, withdraw, sometimes looking for other forms of religiosity. Therefore, there is a need to encourage, educate and prepare them for a fuller participation in the Sunday liturgy, which is, after all, of fundamental importance for the life of the Church and its individual members. It is the liturgy that effectively creates communion and educates to communion. The liturgy, especially the Sunday liturgy, lived in the full communion of the Church, reveals the entire mystery of Christ, from the Incarnation and Nativity to the Ascension and Pentecost, and the expectation of the blessed hope and coming of Christ. It is the realization of God’s plan of salvation and the continuation of the history of salvation to which all are called.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2022, 31, 3; 269-284
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzień Pański w nauczaniu św. Cezarego z Arles w świetle studium jego Kazań do ludu
The Lord’s day in teaching of st. Caesar of Arles in the light of study on his Sermons for people
Autorzy:
Pochwat, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613503.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
dzień Pański
chrześcijanin
poganin
Msza św.
sprawy sądowe
praca
Eucharystia
przebaczenie
The Lord’s Day
Christian
Pagan
Holy Mass
court cases
work
the Eucharist
forgiveness
Opis:
Speaking about the Lord’s Day, saint Caesar of Arles († 543) explains to the faithful the importance of this day and other religious holidays. Going to church has a social dimension and clearly distinguishes Christians from Pagans. Bishop of Arles attaches much importance to the fact that Christians systematically and regularly attend church services, care about punctuality and do not leave the church before the end of the Mass. St Caesar, being an experienced pastor, instructs the faithful how to behave in the church. He shows the difference between Christianity and Paganism. Christians celebrate on Sunday, Pagans on Thursday in honour of Jupiter. He asks the faithful not to conduct any court cases on Sunday and abstain from work. Bishop of Arles put the Eucharist in the centre of the Lord’s Day. He teaches that the Eucharist is true Body and Blood of Christ. He points out that the Holy Communion is like medicine for a human being, for his body and his soul, hence the concern of the Bishop so that faithful receive the Eucharist with a pure heart. A necessary condition for receiving of the Eucharist is to forgive a neighbour.
Źródło:
Vox Patrum; 2013, 60; 245-262
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historyczny kontekst zaistnienia pozamszalnej pobożności eucharystycznej i formy jej wyrazu
The historical context of the occurrence and forms of Eucharistic Piety outside of the Mass
Autorzy:
Żądło, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056724.pdf
Data publikacji:
2015-12-07
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
Tematy:
adoracja
Eucharystia
kongres
Msza św.
nabożeństwo
pobożność
podniesienie
procesja
tabernakulum
wystawienie
adoration
the Eucharist
congress
Holy Mass
devotion
piety
raising of the monstrance
procession
tabernacle
exposition
Opis:
The content of the article of the above title was developed and presented in three topics, di-vided into smaller sections. From each of these topics, the intention is to penetrate the various issues related to the occurrence and development of certain, often cultivated to this day, outside-of-Mass forms of Eucharistic piety. First, then, one points to the respect for the consecrated Eucharistic species, as well as the reasons for their retention after the Holy Mass and of the faithful taking the Eucharist into homes. In the second section, the article presents the circumstances of the coming into being, within the life of the Church, of the public worship of the Eucharist. While the third describes the public expressions of Eucharistic devotion that in appropriate circumstances came into existence in the Church and which are present still today.
Źródło:
Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 123-141
1733-7496
Pojawia się w:
Teologiczne Studia Siedleckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Święty Józef w formacji i życiu kapłańskim
Saint Joseph in Priestly Formation and in the Life of Priests
Autorzy:
Gendera, Aleksander
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559638.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Eucharystia
formacja
msza św.
kapłan
kapłaństwo
ofiara
ojciec
seminarium
św. Józef
życie wewnętrzne
Eucharist
father
formation
Holy Mass
priest
priesthood
sacrifice
seminary
spiritual life
St. Joseph
Opis:
W prezentowanym artykule postawiono pytanie: jakie znaczenie ma przykład i obecność św. Józefa w formacji i życiu kapłańskim? W wypowiedziach ostatnich papieży św. Józef jest przedstawiany jako patron kapłanów i przykład kapłańskiego życia. Szczególnie akcentuje się zakorzenienie św. Józefa w życiu wewnętrznym. Jego obecność ma znaczenie w formacji seminaryjnej. Należy podkreślić konieczność refleksji teologicznej na jego temat. Wzrasta bowiem teologiczna świadomość, że chrystologia domaga się nie tylko mariologii, lecz także józefologii. Przykład św. Józefa pomaga kształtować ojcowską postawę kapłana‑mężczyzny ucząc właściwego odniesienia do Chrystusa oraz do Maryi, a co za tym idzie, do kobiety
This reflection on the theme of Saint Joseph in Priestly Formation and in the Life of Priests is the result of the author’s experience of constantly discovering the influence of St. Joseph on the seminary and on priestly life. The Major Seminary of the Diocese of Kalisz has chosen Saint Joseph, guardian of the Universal Church, as its patron. Seminarians take part in the activities at the Shrine of St. Joseph. At the beginning of the formational year they make an act of entrustment which is repeated after ordination to the priesthood. The article intends to answer the following question: What is the meaning of Saint Joseph’s example and presence for priestly life and formation? On the basis of events presented in the Bible and the pronouncements of recent Popes, St. Joseph is presented as a patron and an example of priestly life. His role in one’s inner life is particularly emphasized. The presence of St. Joseph has a unique meaning for both the formation of those preparing for the priesthood and the life of those who are already priests. His example helps forming the priest’s fatherly attitude, as that of a man. St. Joseph teaches priests how to relate properly to Christ. He is an example of how to relate to Mary and, through Mary, to women in general.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2010, 27; 63-74
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Msza święta w życiu chrześcijańskim w nauczaniu Kościoła od Soboru Trydenckiego do Jana Pawła II
The Holy Mass in Christian Life in the Church’s Teaching from the Council of Trent to John Paul II
Autorzy:
Migut, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062655.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Eucharystia
Ofiara eucharystyczna
Msza święta
Życie chrześcijańskie
Życie Kościoła
Uczestnictwo w Eucharystii
Eucharist
Eucharistic offering
Holy Mass
Christian life
life of the Church
participation in the Eucharist
Opis:
Analysis of the Church’s documents shows a continuity of the Church’s teaching, and at the same time its development. The constant element of the Church’s teaching from the Council of Trent on the issue of the aim of celebrating the Eucharist has been pointing to the sacramental actualization of Christ’s only sacrifice for the lives of the faithful, who include their spiritual offerings into this actualization. Owing to this the Holy Mass is both Christ’s and the Church’s sacrifice. The Eucharist is fulfilled in heavenly liturgy. Since Pius XII’s encyclical Mediator Dei the Church has been putting more stress to the Eucharist’s ecclesiogenic aim. This teaching reaches its peak in John Paul II’s encyclical Ecclesia de Eucharistia. Since Pius XII’s encyclical the Church’s ever greater care has been seen for the participation of the faithful in the Eucharist.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2011, 2; 71-85
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Główne zadania homilii w ujęciu teologii liturgicznej
The Main Tasks of the Homily as Defined by the Liturgical Theology
Autorzy:
Migut, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040828.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
homilia
Msza św.
Eucharystia
teologia liturgiczna
misterium Chrystusa
ofiara duchowa
celebracja liturgiczna
paradygmat życia chrześcijańskiego
homily
Holy Mass
Eucharist
liturgical theology
Mystery of Christ
spiritual sacrifice
liturgical celebration
paradigm of the Christian life
Opis:
Teologia liturgiczna odwołuje się najpierw do liturgii kosmicznej, przyjmując jednak za punkt wyjścia konkretną celebrację liturgiczną. W tym przypadku jest to celebracja Eucharystii. Bardzo ważnym zadaniem teologii liturgicznej jest jej funkcja ewangelizacyjna. Teologia liturgiczna postrzega ewangelizację jako objawianie Chrystusa-Liturga kosmosu, wzywającego ludzi do życia z Bogiem i dla Boga oraz zapraszającego ponownie ludzi do bycia liturgami kosmosu z Nim i w Nim. W takim ujęciu zadaniem homilii, jako integralnej części celebracji, jest sakramentalne uobecnianie Misterium Chrystusa, które zostało spełnione jako duchowa ofiara posłuszeństwa Bogu Ojcu i miłości do rodzaju ludzkiego. Ofiara ta znalazła swą kulminację w krwawej ofierze na krzyżu, dokonanej raz na zawsze. Pierwszym szczególnym zadaniem homilii we Mszy św. jest wezwanie do posłuszeństwa Bogu na wzór Chrystusa i złożenia tym samym ofiary duchowej, czyniąc w ten sposób uczestników współofiarnikami wraz z Chrystusem. Jest to podstawowy warunek participatio actuosa w Eucharystii. Drugim specyficznym zadaniem jest wskazanie na potrzebę osobistej komunii z Chrystusem, która swą kulminację osiąga w Komunii św., a przedłuża się na czas po celebracji. Trzecim najważniejszym zadaniem homilii jest ukazanie celebracji – kultu Boga jako paradygmatu całego życia chrześcijańskiego, aby stawało się życiem dla Boga.
The liturgical theology refers first to cosmic liturgy, accepting, however, as its starting point, the actual liturgical celebration. In this case it is the celebration of the Eucharist. A very important task of the liturgical theology is its function of evangelization. The liturgical theology perceives evangelization as reveling Christ-Liturgician of the cosmos, calling people to live with God and for God, and inviting people again to be liturgicians of the cosmos with Him and in Him. With such an approach, the task of the homily, as an integral part of the celebration, is a sacramental manifestation of Mystery of Christ, which was fulfilled as a spiritual sacrifice of the obedience to God the Father and of love towards the human kind. This sacrifice found its culmination in the bloody sacrifice on the cross, which was made once and for all. The first special task of the homily in the Holy Mass is the call for obedience to God, according to the example of Christ, and hence for making a spiritual sacrifice; in this way the homily makes the participants co-sacrificers, together with Christ. This is the fundamental condition of participatio actuosa in the Eucharist. Another specific task is to point to the need of a personal communion with Christ, which reaches its culmination in the Holy Communion, and is prolonged to the time after the celebration. The third most important task of the homily is to present the celebration – the cult of God, as the paradigm of the whole Christian life, so that it becomes a life for God.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2014, 61, 8; 97-108
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cnota męstwa fundamentem każdego powołania
The virtue of fortitude is the foundation of every vocation
Autorzy:
Majkrzak, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40020370.pdf
Data publikacji:
2023-03-01
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
biskup
Bóg
cnota męstwa
dusza
Eucharystia
Jezus Chrystus
Kościół
kapłan
małżeństwo
Msza Święta
niebo
Odkupiciel
powołanie
sakrament
sąd
zakonnik
Zbawca
bishop
God
virtue of fortitude
soul
Eucharist
Jesus Christ
Church
priest
marriage
Holy Mass
heaven
Redeemer
vocation
sacrament
judgment
religious
Savior
Opis:
Współcześnie szybko rozwija się technika, informatyka i medycyna. Z tych osiągnięć ludzkość może być dumna! Jednak cała humanistyka pogrążyła się w głębokim kryzysie, tak że mówi się o kryzysie filozofii, teologii, etyki i literatury. Rodzi to z kolei kryzys powołań, który w Polsce i Europie jest sprawą powszechnie znaną. Zamykane są seminaria duchowne i klasztory, a małżeństwa często rozpadają się. Autor artykułu stawia tezę – którą następnie rozwija i uzasadnia w dalszej części publikacji – że kryzys ten związany jest również z brakiem kardynalnej cnoty męstwa. Jej przejawem jest odwaga, która jest potrzebna do tego, aby wybrać powołanie, a następnie realizować je pomimo pojawiających się trudności. Obszernie omawiane jest powołanie do życia kapłańskiego, zakonnego, małżeńskiego i samotnego, które poświęcone jest Bogu i ludziom.
Today, technology, computer science and medicine are developing rapidly. Humanity can be proud of these achievements! However, the entire humanities have plunged into a deep crisis, so much so that there is talk of a crisis of philosophy, theology, ethics and literature. This, in turn, gives rise to a crisis of vocations, which is a well-known cause in Poland and Europe. Seminaries and monasteries are closing, and marriages often break up. The author of the article puts forward a thesis - which he then develops and justifies in the further part of the publication - that this crisis is also related to the lack of the cardinal virtue of fortitude. Its manifestation is the courage that is needed to choose a vocation and then pursue it despite the difficulties that arise. The vocation to the priestly, religious, married and single life, which is dedicated to God and people, is extensively discussed.
Źródło:
Sympozjum; 2022, 2(43); 211-227
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy teologiczne i pastoralne podczas prac nad „Ordo Confirmationis” 1971
Theological and pastoral problemsin the works on ordo confirmationis 1971
Autorzy:
Krakowiak, Czesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496032.pdf
Data publikacji:
2014-08-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
bierzmowanie
Ordo Confirmationis
chrzest
Eucharystia
Msza św
mate-ria i forma
znak sakramentalny
szafarz
przyjmujący bierzmowanie
świadek bierzmowania
rodzice chrzestni
Consilium
Confirmation
Baptism
The Eucharist
the Holy Mass
substance and formula
a Sacramental Sign
minister
recipient of Confirmation sacrament
witness of confirmation
godparents
Opis:
The main theological issues faced in the works on Ordo Confirmationis included: definition of the sacramental sign of Confirmation, i.e. its substance and sacramental formula, the main effect of Confirmation, which is the Gift of the Holy Spirit as well as the relation of the sacrament to baptism and the Eucharist. Confirmation was unequivocally recognized as the second sacrament of Christian initiation. Pastoral problems referred to ministers, recipients and witnesses of Confirmation. Presbyters were granted wider rights to administer Confirmation, while godparents were allowed to become witnesses and the Conferences of Bishops could define the age of recipients as other than that of 7 years.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2014, 35, 3; 57-73
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Patrystyczne początki kultu eucharystycznego poza Mszą
Patristic Origins of the Eucharistic Devotion outside the Mass
Autorzy:
Królikowski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/43555205.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Eucharystia
Komunia
kult
msza codzienna
postacie eucharystyczne
Eucharist
Holy Communion
cult
daily Mass
Eucharistic species
Opis:
W artykule zostaje podjęte zagadnienie początków kultu eucharystycznego poza Mszą, z wyjątkiem Wiatyku, który należy do stałej tradycji Kościoła. Chodzi o określenie, czy i w jakim zakresie ta problematyka jest obecna w pismach ojców Kościoła oraz w praktyce kościelnej w pierwszym tysiącleciu. Bardzo powoli pojawiają się pewne przejawy kultyczne, które zwracają niewątpliwie uwagę na potrzebę szerokiego widzenia Eucharystii w całości życia chrześcijańskiego, chociaż o właściwym kulcie nie ma wówczas jeszcze mowy. Niemniej jednak można powiedzieć, że liczne kwestie eucharystyczne, w kontekście różnych zjawisk duchowych, domagają się coraz większej uwagi ze strony teologów.
This article discusses the question of the beginnings of the devotion to Eucharist outside the time of the Mass, except for the Viaticum which belongs to the continuous tradition of the Church. The aim of the paper is to answer the question whether and in what extent this matter is present in the writings of the Church Fathers as well as in Church practice in the first millennium. There can be seen a slow but progressive appearance of certain cultic forms which clearly draw the attention to the need for a wide perspective on Eucharist in the overall Christian life, although they have not yet transformed into a proper devotion. Nevertheless, it can be argued that numerous questions concerning the Eucharist, in the context of different spiritual phenomena, require larger attention form theologians.
Źródło:
Vox Patrum; 2023, 87; 175-190
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-13 z 13

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies