Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Msza Święta" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Ofiara eucharystyczna w życiu Kościoła
    Eucharistic sacrifice in the life of the Church
    Autorzy:
    Ptak, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2147652.pdf
    Data publikacji:
    2022-06-10
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
    Tematy:
    Eucharystia
    Najświętsza Ofiara
    Msza Święta
    Kościół
    Eucharist
    Holy Sacrifice
    Holy Mass
    Church
    Opis:
    Najświętsza Eucharystia, w której sam Chrystus Pan jest obecny, ofiarowuje się i jest spożywany, daje prawdziwe życie i wzrost założonemu przez Niego Kościołowi. Sakrament Eucharystii w jego wymiarze ofiarniczym uobecnia jedyną ofiarę Chrystusa Zbawiciela, która dokonała się w Misterium Paschalnym. Kościół jako Mistyczne Ciało Chrystusa w każdej celebracji eucharystycznej sprawowanej we wspólnocie wiernych buduje duchową więź określaną jako communio. Ofiara eucharystyczna staje się dla wiernych w ich codziennym życiu ofiarą Mszy Świętej.
    The Holy Eucharist, in which Christ the Lord Himself is present, offered and eaten, gives true life and growth to the Church founded by Him. The sacrament of the Eucharist, in its sacrificial dimension, makes present the one sacrifice of Christ the Savior which was accomplished in the Paschal Mystery. The Church, as the Mystical Body of Christ, in every Eucharistic celebration celebrated in the community of the faithful, builds a spiritual bond known as communio. The Eucharistic Sacrifice becomes for the faithful in their daily lives a sacrifice of the Holy Mass.
    Źródło:
    Sympozjum; 2022, 1(42); 137-147
    2543-5442
    Pojawia się w:
    Sympozjum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Celebracja sakramentu małżeństwa w czasie Mszy Świętej w odnowionym „Ordo celebrandi matrimonium”
    Celebration of the sacrament of Marriage at Mass in the renewed „Ordo Celebrandi Matrimonium” .
    Autorzy:
    Makowski, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23050854.pdf
    Data publikacji:
    2023-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    sakrament małżeństwa
    Eucharystia
    Msza Święta
    teologia
    symbolika
    synergia
    sacrament of marriage
    Eucharist
    Mass
    theology
    symbolism
    synergy
    Opis:
    Przedłożony artykuł przybliża teologię, symbolikę i piękno liturgii sakramentu małżeństwa oraz jego łączność z misterium Eucharystii. Na więzi te wskazują dokumenty Kościoła (Konstytucja o liturgii "Sacrosanctum Concilium", Katechizm Kościoła Katolickiego), a zwłaszcza adhortacja apostolska "Sacramentum Caritatis" papieża Benedykta XVI. Zakorzenienie sakramentu małżeństwa w misterium Eucharystii potwierdza przede wszystkim księga liturgiczna "Obrzędy sakramentu małżeństwa dostosowane do zwyczajów diecezji polskich" (najnowsze trzecie wydanie wzorcowe z 2021 r.), która celebrację małżeństwa w czasie Mszy Świętej podaje jako pierwszą z zaproponowanych form.
    The submitted article takes a closer look at the theology, symbolism and beauty of the liturgy of the sacrament of marriage and its links with the mystery of the Eucharist. These links are indicated by the documents of the Church (Constitution on the Liturgy Sacrosanctum Concilium, Catechism of the Catholic Church) and especially by the apostolic exhortation Sacramentum Caritatis of Pope Benedict XVI. The rooting of the sacrament of marriage in the mystery of the Eucharist is confirmed above all by the liturgical book "Obrzędy sakramentu małżeństwa dostosowane do zwyczajów diecezji polskich" / Rites of the Sacrament of Marriage adapted to the customs of Polish dioceses (the latest third model edition of 2021), which gives the celebration of marriage during Mass as the first of the proposed forms
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2023, 24; 331-345
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pocałunek pokoju w liturgii eucharystycznej i jego symbolika
    The kiss of peace in the Eucharistic liturgy and its symbolism
    Autorzy:
    Lijka, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2056675.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-07
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
    Tematy:
    pocałunek pokoju
    znak pokoju
    pokój
    Eucharystia
    Msza Święta
    kiss of peace
    sign of peace
    peace
    Eucharist
    Holy Mass
    Opis:
    Pisma wczesnochrześcijańskich Ojców Kościoła mówią o przekazywaniu pocałunku pokoju, który stanowił element liturgii eucharystycznej. Taka praktyka była w Rzymie za czasów św. Justyna w połowie II wieku. Na początku III wieku pocałunek następował bezpo-średnio po modlitwie kończącej liturgię słowa. Na Wschodzie i Zachodzie kobiety na zgro-madzeniach były oddzielone od mężczyzn i pocałunek pokoju przekazywali mężczyźni męż-czyznom a kobiety kobietom. Papież Innocenty I nalegał w 416 r., aby pocałunek pokoju był przekazywany po Modlitwie eucharystycznej. Święty Augustyn powiada, że po Modlitwie Pańskiej chrześcijanie obejmują się i przekazują sobie święty pocałunek. Nazywa go znakiem pokoju, który polegał na całowaniu w usta. Taki pocałunek w usta był przekazywany podczas liturgii jeszcze przez wiele następnych wieków. Za czasów Grzegorza Wielkiego uchodził on za naturalne przygotowanie się do przyjęcia Komunii. W X wieku znak ten stał się gestem podkreślającym hierarchiczność zgromadzonych wiernych. Biskup przekazywał go najpierw duchownym wedle godności, a następnie ludowi. Był to symbol jedności, pojednania, pokoju, miłości, jak również hierarchicznej władzy i precedencji. Około XIII wieku zaczęto stopniowo wprowadzać przyrządy pokoju, tzw. osculatoria. Były to małe zdobione tabliczki z metalu, kamienia, kości słoniowej lub z drewna, które przynosił do ołtarza celebrans, by je ucałować i przekazać do ucałowania zgromadzonym na liturgii. W Mszale potrydenckim znak pokoju był przewidziany w Mszach uroczystych i był wymieniany między duchownymi. Celebrans kładł ręce na ramiona diakona i przybliżał lewy policzek do lewego policzka diakona. W tym czasie wypowiadał formułę: Pax tecum, a dia-kon odpowiadał: Et cum spiritu tuo. Diakon przekazywał pokój subdiakonowi, a ten duchow-nym obecnym w prezbiterium. Według Mszału rzymskiego z1970 roku znak pokoju można przekazywać podczas każ-dej Mszy. Jest przekazywany między wszystkimi obecnymi na liturgii, ale jego gest nie był określony. W trzecim wydaniu tego Mszału z 2002 r. na słowa celebransa: Pokój Pański niech zawsze będzie z tobą odpowiada się: Amen. Przez ten gest wierni wyrażają sobie nawzajem eklezjalną komunię i wzajemną miłość.
    The writings of the early church fathers speak of the kiss of peace, which was already in the 2nd century part of the Eucharistic liturgy. It was a practice in Rome at the time of Justin Martyr. At the beginning of the 3rd century the kiss occurred immediately after the prayers that concluded the Liturgy of the Word. Both in the East and the West women and men were separated in the assemblies of the faithful, and the kiss of peace was given only by men to men and by women to women. Pope Innocent I insisted in 416 that the kiss of peace should take place after the Eucha-ristic prayer. St. Augustine speaks that after the Lord’s Prayer the Christians embrace one another with the holy kiss. This is a sign of peace, “when your lips draw near to those of your brother”. The kiss of peace in the Christian liturgy was exchanged for several centuries mouth-to-mouth. By the time of Gregory the Great, this gesture was being seen as a natural preparation for Communion. By the 10th century the kiss of peace has assumed a hierarchical position in the liturgy. It began with the bishop and descended through the ranks of the clergy to laity in the congregation. It was a symbol of unity, reconciliation, peace, love and also a symbol of hierarchical power and precedence. About the thirteenth century the use of the instrumentum pacis, or osculatorium, was gradually introduced. This was a little plaque of metal, stone, ivory or wood, generally deco-rated, which was first brought to the altar for the celebrant to kiss and then taken to each member of the congregation. In the Tridentine Mass form of the Roman Rite, the sign of peace was given at Solemn Masses alone and was exchanged only among the clergy. The celebrant, placing his hands upon the arms of the deacon, presented his left cheek to the deacon’s left cheek. At the same time he pronounced the words Pax tecum; to which the deacon replied, Et cum spiritu tuo. The deacon then conveyd the salute to the subdeacon, who give the sign to any other members of the clergy present in choir dress.
    Źródło:
    Teologiczne Studia Siedleckie; 2015, XII/12; 189-205
    1733-7496
    Pojawia się w:
    Teologiczne Studia Siedleckie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Eucharystia celebrowana w dobie pandemii. Studium teologiczno-socjologiczne
    The Eucharist celebrated in the day of a pandemic. Theological and sociological Study
    Autorzy:
    Gajdecka-Majka, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2147354.pdf
    Data publikacji:
    2020-12
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
    Tematy:
    Eucharystia
    Msza święta
    transmisja telewizyjna
    transmisja internetowa
    live streaming
    Covid-19
    Eucharist
    Holy Mass
    TV broadcast
    Internet broadcast
    Opis:
    Kościół katolicki w dobie pandemii stanął przed wyzwaniem związanym z rewolucją cyfrową. Szczególnie mocno widać to na przykładzie transmisji Mszy świętych, które stały się wymogiem czasu oraz są konsekwencją bardzo gwałtowanego rozwoju social mediów. Świat wirtualny przenikną do przestrzeni, która dotąd zarezerwowana była (dla pewnego rodzaju) Sacrum. Artykuł dotyczy transmisji Mszy świętych i problemów wynikających z użytkowania nowoczesnych technologii internetowych i telewizyjnych. Zaprezentowano również stanowisko wiernych, którzy stanowią odbiorców Mszy świętych transmitowanych.
    In the era of the pandemic the Catholic Church faced the challenge of the digital revolution. This is particularly evident in the example of the transmission of Masses which have become a requirement of the time and are a consequence of a very rapid social media development. The virtual world has penetrated into areas that were previously reserved for (a certainkind of) Sacrum. The article deals with the transmission of Masses and problems emergingfrom the use of modern internet and television technologies. The believers’ perspective, whoare the recipients of the Mass broadcast, has been also presented.
    Źródło:
    Studia Elbląskie; 2020, 21; 323-334
    1507-9058
    Pojawia się w:
    Studia Elbląskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Eucharystia jako centrum chrześcijańskiego życia w nauczaniu papieży: Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka
    Eucharist as Centre of Christian life in the Teaching of Popes John Paul II, Benedict XVI and Francis
    Autorzy:
    Żarkowski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40021107.pdf
    Data publikacji:
    2023-03-01
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
    Tematy:
    Eucharystia
    Msza Święta
    Jan Paweł II
    Benedykt XVI
    Franciszek
    Eucharist
    Holy Mass
    John Paul II
    Benedict XVI
    Francis
    Opis:
    Pośród wszystkich sakramentów naczelne miejsce zajmuje Eucharystia. Kiedy stanowi ona centrum chrześcijańskiego życia, prowadzi do jego rozwoju. W swoim nauczaniu papieże Jan Paweł II, Benedykt XVI i Franciszek podejmują temat Eucharystii i jej wpływu na ludzi ochrzczonych. Sakrament ołtarza jest pokarmem, który wzmacnia w pielgrzymce wiary do wieczności. Eucharystia stanowi zwornik chrześcijańskiego życia i szczyt całej sakramentalnej ekonomii, ponieważ jest uobecnieniem samego Zbawiciela. Dlatego istotą każdej Mszy Świętej jest spotkanie ze Zmartwychwstałym Panem. Rozwój duchowego życia dokonuje się dzięki Eucharystii i przez nią. Uprzywilejowane miejsce zajmuje niedzielna Msza Święta jako Pascha tygodnia. Papieże podejmują także temat konieczności sakramentalnej spowiedzi, aby godnie przyjmować Komunię Świętą, która gładzi grzechy lekkie i chroni przed ciężkimi. Pomocna w rozwoju chrześcijańskiego życia jest także eucharystyczna pobożność, której przejawem są różne formy kultu Najświętszego Sakramentu. Poza Mszą Świętą Eucharystia zobowiązuje także do miłości wobec bliźnich i do pojednania z nimi.
    The Eucharist holds centre stage among all sacraments. As long as the Eucharist constitutes the centre of Christian life, it substantially contributes to its development. In their teaching, Popes John Paul II, Benedict XVI and Francis explore the subject of the Eucharist and the way it influences those baptised. The Sacrament of the Altar provides the faithful with the necessary food and strength in their pilgrimage towards eternity. The Eucharist underlies Christian life and constitutes the culmination of the entire sacramental economy as it embodies the Saviour Himself. Therefore, the encounter with the Risen Lord is the essence of each Holy Mass. It is thanks to and through the Eucharist that one’s spiritual life progresses. As the so-called Passover of the Week, the Sunday Mass holds a dominant position. The Popes also bring up the subject of sacramental confession which enables the worthy reception of Holy Communion. The Holy Communion in turn takes away petty sins and protects from committing major ones. Eucharistic devotion is yet another aid in the development of Christian life. It manifests itself in various forms of adoration of the Most Blessed Sacrament. Outside of the Holy Mass, the Eucharist reaffirms a person’s commitment to the love of his / her neighbour and to reconciliation.
    Źródło:
    Sympozjum; 2022, 2(43); 165-192
    2543-5442
    Pojawia się w:
    Sympozjum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niedzielna Eucharystia, jej znaczenie w historii i we wspólnocie Kościoła
    Autorzy:
    Wasielewski, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22676616.pdf
    Data publikacji:
    2022-10-11
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
    Tematy:
    Eucharystia
    Msza święta
    niedziela
    Dzień Pański
    liturgia
    Wspólnota Kościoła
    Eucharist
    Holy Mass
    Sunday
    Lord’s Day
    liturgy
    Church community
    Opis:
    The article presents the sacrament of the Eucharist in the perspective of Sunday, because this sacrament is the source of the whole Christian life, and the Church lives thanks to the Eucharist (Ecclesia de Eucharistia vivit). It presents an overview of the major changes in the liturgy and the theology of the Holy Mass on Sunday, as well as the value of Sunday for the People of God. The liturgy, especially the Sunday liturgy, is not a theological treatise or a scientific lecture, but a celebration of the mystery of Christ, that is, the action of God himself together with the gathered People of God. It is an authentic confession of faith and a sign of belonging to the Church of God and union with him. The faithful, when they do not understand the spirit and meaning of the rites, withdraw, sometimes looking for other forms of religiosity. Therefore, there is a need to encourage, educate and prepare them for a fuller participation in the Sunday liturgy, which is, after all, of fundamental importance for the life of the Church and its individual members. It is the liturgy that effectively creates communion and educates to communion. The liturgy, especially the Sunday liturgy, lived in the full communion of the Church, reveals the entire mystery of Christ, from the Incarnation and Nativity to the Ascension and Pentecost, and the expectation of the blessed hope and coming of Christ. It is the realization of God’s plan of salvation and the continuation of the history of salvation to which all are called.
    Źródło:
    Łódzkie Studia Teologiczne; 2022, 31, 3; 269-284
    1231-1634
    Pojawia się w:
    Łódzkie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Msza święta w życiu chrześcijańskim w nauczaniu Kościoła od Soboru Trydenckiego do Jana Pawła II
    The Holy Mass in Christian Life in the Church’s Teaching from the Council of Trent to John Paul II
    Autorzy:
    Migut, Bogusław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062655.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Eucharystia
    Ofiara eucharystyczna
    Msza święta
    Życie chrześcijańskie
    Życie Kościoła
    Uczestnictwo w Eucharystii
    Eucharist
    Eucharistic offering
    Holy Mass
    Christian life
    life of the Church
    participation in the Eucharist
    Opis:
    Analysis of the Church’s documents shows a continuity of the Church’s teaching, and at the same time its development. The constant element of the Church’s teaching from the Council of Trent on the issue of the aim of celebrating the Eucharist has been pointing to the sacramental actualization of Christ’s only sacrifice for the lives of the faithful, who include their spiritual offerings into this actualization. Owing to this the Holy Mass is both Christ’s and the Church’s sacrifice. The Eucharist is fulfilled in heavenly liturgy. Since Pius XII’s encyclical Mediator Dei the Church has been putting more stress to the Eucharist’s ecclesiogenic aim. This teaching reaches its peak in John Paul II’s encyclical Ecclesia de Eucharistia. Since Pius XII’s encyclical the Church’s ever greater care has been seen for the participation of the faithful in the Eucharist.
    Źródło:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2011, 2; 71-85
    2082-8586
    Pojawia się w:
    Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cnota męstwa fundamentem każdego powołania
    The virtue of fortitude is the foundation of every vocation
    Autorzy:
    Majkrzak, Henryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40020370.pdf
    Data publikacji:
    2023-03-01
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
    Tematy:
    biskup
    Bóg
    cnota męstwa
    dusza
    Eucharystia
    Jezus Chrystus
    Kościół
    kapłan
    małżeństwo
    Msza Święta
    niebo
    Odkupiciel
    powołanie
    sakrament
    sąd
    zakonnik
    Zbawca
    bishop
    God
    virtue of fortitude
    soul
    Eucharist
    Jesus Christ
    Church
    priest
    marriage
    Holy Mass
    heaven
    Redeemer
    vocation
    sacrament
    judgment
    religious
    Savior
    Opis:
    Współcześnie szybko rozwija się technika, informatyka i medycyna. Z tych osiągnięć ludzkość może być dumna! Jednak cała humanistyka pogrążyła się w głębokim kryzysie, tak że mówi się o kryzysie filozofii, teologii, etyki i literatury. Rodzi to z kolei kryzys powołań, który w Polsce i Europie jest sprawą powszechnie znaną. Zamykane są seminaria duchowne i klasztory, a małżeństwa często rozpadają się. Autor artykułu stawia tezę – którą następnie rozwija i uzasadnia w dalszej części publikacji – że kryzys ten związany jest również z brakiem kardynalnej cnoty męstwa. Jej przejawem jest odwaga, która jest potrzebna do tego, aby wybrać powołanie, a następnie realizować je pomimo pojawiających się trudności. Obszernie omawiane jest powołanie do życia kapłańskiego, zakonnego, małżeńskiego i samotnego, które poświęcone jest Bogu i ludziom.
    Today, technology, computer science and medicine are developing rapidly. Humanity can be proud of these achievements! However, the entire humanities have plunged into a deep crisis, so much so that there is talk of a crisis of philosophy, theology, ethics and literature. This, in turn, gives rise to a crisis of vocations, which is a well-known cause in Poland and Europe. Seminaries and monasteries are closing, and marriages often break up. The author of the article puts forward a thesis - which he then develops and justifies in the further part of the publication - that this crisis is also related to the lack of the cardinal virtue of fortitude. Its manifestation is the courage that is needed to choose a vocation and then pursue it despite the difficulties that arise. The vocation to the priestly, religious, married and single life, which is dedicated to God and people, is extensively discussed.
    Źródło:
    Sympozjum; 2022, 2(43); 211-227
    2543-5442
    Pojawia się w:
    Sympozjum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies