Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Empatia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Sumienie i dyskurs. Analiza na marginesie Moralbewusstsein und Kommunikatives Handeln Jürgena Habermasa
Autorzy:
Wojewoda, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040955.pdf
Data publikacji:
2019-12-29
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Gewissen
Empathie
Diskurs
Kommunikationsgesellschaft
Habermas
sumienie
empatia
dyskurs
społeczeństwo komunikacyjne
Opis:
Artykuł poświęcony jest przede wszystkim analizie koncepcji sumienia w odniesieniu do przestrzeni życia publicznego (instytucjonalnego, zawodowego); szczególne miejsce poświęca koncepcji sumienia Jürgena Habermasa i jego etyce dyskursu. W pierwszej części artykułu autor wskazuje na zmianę, jaka dokonała w nowożytnym i we współczesnym rozumieniu sumienia w porównaniu z ujęciami klasycznymi. Wcześniej władzę sumienia wiązano z intelektem, natomiast współcześnie sumienie wiąże się raczej z emocjami, szczególnie ze zdolnością do empatii (współodczuwanie); niektóre emocje mają charakter poznawczy i powiązane są z wiedzą kontekstową. W drugiej części autor artykułu analizuje koncepcję rozwoju świadomości moralnej Jürgena Habermasa. Koncepcja ta jest oparta na filozoficznej interpretacji wniosków z eksperymentu psychologa Lawrenca Kohlberga. W konkluzji autor opowiada się za obecnością „głosu” sumienia w przestrzeni życia publicznego. Broniąc wartości dyskursu o zasadach życia społecznego, można go oprzeć na postulacie głoszonym przez Habermasa, czyli dialogu osób o wrażliwych sumieniach.
The article is devoted above all to the analysis of the concept of conscience in relation to the space of public life (institutional, professional). The author of the article devotes a special place to the concept of conscience in interpretation of Jürgen Habermas and his ethics of discourse. In the first part of the article, the author points to the change it has made in the modern and contemporary sense of conscience in comparison with classical interpretations. Earlier, the power of conscience was associated with the intellect, whereastoday’s conscience is associated with emotions, especially with the ability to empathize, especially the subject’s ability to empathize. Some emotions are cognitive and are related to contextual knowledge. In the second part, the author analyses the concept of the development of moral consciousness of Jürgen Habermas. This concept is based on a philosophical interpretation of the conclusions of the psychologist Lawrence Kohlberg’s experiment. In conclusion, the author writes about of the presence of the “voice” of conscience in the space of public life. Defending the value of discourse on the principles of social life, it can be based on the postulate of Habermas, or the dialogue of people with sensitive consciences.
Der Artikel widmet sich vor allem der Analyse des Gewissenskonzepte im Zusammenhang mit dem öffentlichen (institutionellen, beruflichen) Leben. Ganz besonders bleibt das Konzept des Gewissens bei Jürgen Habermas Jürgen Habermas und seiner Diskursethik im Fokus. Im ersten Teil des Artikels verweist der Autor auf die Änderung, die im neuzeitlichen und gegenwärtigen Gewissensverständnis im Vergleich zu klassischen Entwürfen stattfand. Früher wurde die Gewissensfähigkeit als mit Intellekt verbunden verstanden, heute hängt sie dagegen eher mit Emotionen zusammen, vor allem mit der Fähigkeit zurEmpathie (Mitgefühl). Manche Emotionen haben Erkenntnischarakter und werden mit dem Kontextwissen verbunden. Im zweiten Teil des Artikels analysiert der Autor das Konzept der Entwicklung des oralbewusstseins bei Jürgen Habermas. Dieses Konzept gründet auf einer philosophischen Interpretation eines Experiments des Psychologen Lawrence Kohlberg. In der Schlussfolgerung spricht sich der Autor für die Präsenz der „Stimme“ des Gewissens im Bereich des öffentlichen Lebens aus. Indem man den Wert des Diskurses bezüglich der Grundsätze des gesellschaftlichen Lebens verteidigt, kann man ihn nach dem Postulat von Habermas auf dem Dialog der Menschen mit einem wachen Gewissen begründen.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2019, 14; 103-120
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gorzkie łzy nieznośnych dzieci w wersji polskiej, czyli o motywie płaczu w tłumaczeniach zbiorku Struwwelpeter Heinricha Hoffmanna
Bittere Tränen unerträglicher Kinder in der polnischen Fassung. Über das Motiv des Weinens in den Übersetzungen der Struwwelpeter-Sammlung von Heinrich Hoffmann
The bitter tears of unbearable children in the Polish version or the crying theme in the translations of Heinrich Hoffmann’s Struwwelpeter
Autorzy:
Frużyńska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395267.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Struwwelpeter
Złota różdżka
Übersetzung
Adaption
ludische Funktion
Didaktismus
Empathie
tłumaczenie
adaptacja
funkcja ludyczna
dydaktyzm
empatia
translation
adaptation
reading for pleasure
didacticism
empathy
Opis:
Artykuł jest analizą porównawczą motywu łez w trzech tłumaczeniach utworu He-inricha Hoffmanna Struwwelpeter na język polski. Celem była interpretacja zgromadzonych danych (wskazujących, że wyrazy związane z motywem łez występują we wszystkich prze-kładach zdecydowanie częściej niż w oryginale) i powiązanie ich z opisanymi w badaniach wcześniejszych, zwłaszcza w pracach Joanny Dybiec-Gajer, strategiami polskich tłumaczy utworu. Ich wybory leksykalne i składniowe oraz zastosowane amplifikacje i przekształcenia wskazują na ścisłe powiązanie kontekstów, w których pojawia się motyw łez, z ogólnymi cechami danego przekładu/adaptacji, w szczególności z tendencją do akcentowania funkcji dy-daktycznej lub ludycznej, a z drugiej strony – z projektowanymi reakcjami czytelnika dziecię-cego: od strachu, poprzez empatię – do lektury „z przymrużeniem oka”. W artykule zostały także skrótowo zaprezentowane dzieje zbioru Struwwelpeter w Polsce w ciągu 160 lat od pierwszego, anonimowego wydania książki pod tytułem Złota różdżka, a także najważniejsze wątki polskich badań nad utworem. Zasygnalizowano także funkcjonujące w literaturze przedmiotu i krytyce literackiej w Polsce interpretacje Struwwelpetera i Złotej różdżki oraz opisywany w tym kontekście problem utożsamienia przekładu (będącego w istocie adaptacją) z oryginałem.
The paper makes a comparative analysis on the theme of tears in three Polish translations of Heinrich Hoffmann’s Struwwelpeter. The aim is to interpret the collected data (words related to the theme of tears appear significantly more often in all translations than in the original) and to compare them with the strategies of Polish translators described in earlier research, especially in the studies of Joanna Dybiec-Gajer. The choices made by trans-lators in the field of lexis and syntax, as well as the applied amplifications and transformations, indicate a close connection of the contexts in which the theme of tears appears with the general features of the translation / adaptation, in particular with the tendency to emphasize the didactic function or to encourage reading for pleasure. While, on the other hand, there is an indication the choices made deal with projected reactions of the child reader’s fear, through empathy to non-serious reading. The article also presents briefly the history of Struwwelpeter’s publications in Poland in the 160 years since the first, anonymous edition of the book entitled Złota różdżka, as well as the most important threads of Polish research on the work. The interpretations of Struwwelpeter and Złota różdżka that have appeared in Polish sources and literary criticism are also mentioned as well as the problem of identifying the Polish translation (which is in fact an adaptation) with the original.
Der Artikel ist eine vergleichende Analyse des Motiv des Weinens in drei Übersetzungen von Heinrich Hoffmanns Struwwelpeter ins Polnische. Ziel war es, die gesammelten Daten zu interpretieren (was darauf hindeutet, dass Wörter, die sich auf das Motiv des Weinens beziehen, in allen Übersetzungen deutlich häufiger vorkommen als im Original) und sie mit den Strategien polnischer Übersetzer der in früheren Studien beschriebenen Arbeiten, insbesondere der Arbeiten von Joanna Dybiec-Gajer, in Verbindung zu bringen. Ihre lexikali-schen und syntaktischen Entscheidungen und die angewandten Ausschmückungen und Transformationen deuten auf einen engen Zusammenhang mit den Kontexten, in denen das Motiv des Weinens erscheint, und den allgemeinen Merkmalen einer bestimmten Übersetzung/Adaption hin, insbesondere mit der Tendenz, die didaktische oder verspielte Funktion zu betonen, und andererseits mit den projizierten Reaktionen des kindlichen Lesers: von Angst über Empathie bis hin zur Lektüre „mit einem Augenzwinkern“. Der Artikel stellt auch kurz die Geschichte der Sammlung Struwwelpeter in Polen über 160 Jahre seit der ersten, anonymen Veröffentlichung des Buches mit dem Titel Złota różdżka sowie die wichtigsten Stränge der polnischen Forschung zu diesem Werk vor. Zudem wird über die Interpretationen von Struwwelpeter und Złota różdżka berichtet, die in der polnischen Literatur und Lite-raturkritik funktionieren, sowie über das in diesem Zusammenhang beschriebene Problem der Gleichsetzung der Übersetzung (die in Wirklichkeit eine Adaption ist) mit dem Original.
Źródło:
Transfer. Reception studies; 2020, 5; 255-279
2451-3334
Pojawia się w:
Transfer. Reception studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Weinen und Lachen als tragende Säulen der Schweiz-Kritik im Theaterstück Zwanzigtausend Seiten von Lukas Bärfuss
Crying and laughing as the pillars of criticism of Switzerland in the play Twenty Thousand Pages by Lukas Bärfuss
Płacz i śmiech jako podpora krytyki Szwajcarii w sztuce Zwanzigtausend Seiten Lukasa Bärfussa
Autorzy:
Trna, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395380.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
Lachen
Weinen
Zwanzigtausen Seiten
Lukas Bärfuss
Empathie
Schweiz-Kritik
śmiech
płacz
Zwanzigtausend Seiten
empatia
krytyka Szwajcarii
laughter
crying
Twenty Thousand Pages
empathy
criticism of Switzerland
Opis:
Im Mittelpunkt dieses Beitrags steht das bis jetzt wenig erforschte Theaterstück Zwanzigtausend Seiten des Schweizer Dramatikers Lukas Bärfuss. Die Kritik an der Schweizer Gesellschaft wird unter dem Fokus der emotionalen Erscheinungen Lachen und Weinen dargestellt. Im ersten Schritt wird auf die Begriffe Weinen und Lachen aus biologischer sowie gesellschaftlicher Sicht eingegangen. Im Speziellen wird unterschieden, wie diese Phänomene mit dem Tragischen bzw. dem Komischen (fokussiert auf die emotionalen Äußerungen, die im Weinen und Lachen ihren Ausdruck finden) zusammenhängen und welche Rolle in dieser Wechselbeziehung die Vernunft spielt. Ferner wird auch der Bezug von Weinen und Lachen zur Empathie(losigkeit) der Gemeinschaft gegenüber dem Individuum näher betrachtet und an konkreten Textpassagen festgemacht. Die Leitthese dieser Abhandlung lautet: Man kann seine emotionalen Grenzen beliebig ausweiten, jedoch vermag weder Weinen noch Lachen den Strom des vorherrschenden Diskurses innerhalb einer Gesellschaft zu unterbrechen.
Płacz i śmiech jako podpora krytyki Szwajcarii w sztuce Zwanzigtausend Seiten Lukasa Bärfussa Przedmiotem analizy są narzędzia krytyki społeczeństwa szwajcarskiego oparte na zjawiskach emocjonalnych – śmiechu i płaczu zastosowane w słabo dotychczas zbadanej sztuce Zwanzigtausend Seiten szwajcarskiego dramaturga Lukasa Bärfussa. W pierwszym kroku omawiane są pojęcia płaczu i śmiechu z perspektywy biologii i aspektów społecznych. Szczególnie podkreślony został związek tych fenomenów z kategoriami tragizmu i komizmu oraz zdefiniowana rola rozumu (Vernunft), jaką odgrywa on w tej wzajemnie warunkującej się relacji. Następnie zbadana została na konkretnych fragmentach tekstu relacja płaczu i śmiechu do empatii (lub jej braku) we wspólnocie wobec jednostki. Zgodnie z tezą artykułu, można dowolnie poszerzać własne granice emocjonalne, lecz ani płaczem ani śmiechem nie da się przerwać prądu dominującego dyskursu w społeczeństwie.
The focus of this article is the little-explored play Twenty Thousand Pages by the Swiss playwright Lukas Bärfuss. The criticism of Swiss society is presented under the focus of the emo-tional manifestations of laughter and crying. The focus is on two main protagonists, Wüthrich and Tony. One weeps constantly in his hiding place over the negative attitude of Swiss society to its behavior during World War II. The other tries to make the serious allegations public through an amusing TV show. The following research questions are examined in this regard: Are the main characters Wüthrich and Tony to be understood as complementary oppositions, each of which can be equated with crying and laughing? For the same reason, have their efforts to criticize Swiss cop-ing with the past concerning the atrocities of the Second World War failed? What position does society take regarding these two individuals, and what role do crying and laughter play in this?
Źródło:
Transfer. Reception studies; 2020, 5; 97-111
2451-3334
Pojawia się w:
Transfer. Reception studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies