Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Dekalog"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 18
Tytuł:
„Odwrócony dekalog”, popękana kultura. Socjologiczne refleksje wokół kultury i religijności
“Reversed Decalogue,” Cracked Culture. Sociological Reflections on Culture and Religiosity
Autorzy:
Świątkiewicz, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1831389.pdf
Data publikacji:
2021-03-19
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Dekalog
moralność
kultura
religia
młodzież
Decalogue
morality
culture
religion
youth
Opis:
Postawy wobec Dekalogu wyrażające się w akceptacji lub odrzuceniu jego zasad stanowią sygnaturę kierunku przemian chrześcijańskiej cywilizacji i kultury. Wyniki ogólnopolskich socjologicznych badań empirycznych prowadzonych wśród młodzieży akademickiej w roku 2017 były przesłanką do konkluzji o dekonstrukcji Dekalogu, który podlega procedurom relatywizacji i zostaje wpisany w kulturowe przestrzenie przejścia od moralności obiektywnej do moralności subiektywnej, od moralności nakazów i zakazów do moralności swobodnych wyborów usprawiedliwianych zasadą sytuacyjnego konformizmu. Postawy wobec Dekalogu są nie tylko konsekwencją selektywnych wyborów i odrzuceń, lecz także subiektywnego komponowania i swobodnego strukturyzowania dekalogicznych zasad. „Dekalog odwrócony” ukazuje popękane fundamenty chrześcijańskiej cywilizacji i zagubione doświadczenie tożsamości kulturowej wyrażającej się w formule etsi Deus non daretur. Artykuł składa się z sześciu punktów: Wprowadzenie: Kultura i religia, Rola religii w procesach legitymizacji kultury, Dekalog w tradycji chrześcijańskiej i jego rola w kulturze, Dekalog akceptowany i odrzucany, Dekalog głęboko wierzących i systematycznie praktykujących, Wnioski.
Attitudes towards the Ten Commandments, expressed in accepting or rejecting its principles, mark the direction of changes in Christian civilization and culture. The results of nationwide sociological empirical research conducted among university students in 2017 were a premise for the conclusions on the deconstruction of the Decalogue, which is subject to relativization procedures and inscribed in the cultural spaces of transition from objective morality to subjective morality, from the morality of orders and prohibitions to the morality of free choices justified by the principle of situational conformism. Attitudes towards the Decalogue are not only a consequence of selective choices and rejections but also of subjective composing and free structuring of decalogical principles. The in-verted decalogue shows the broken foundations of Christian civilization and the lost experience of cultural identity expressed in the formula etsi Deus non daretur. The article consists of six points: Introduction: Culture and Religion, The Role of Religion in the Processes of Cultural Legitimation, The Decalogue in the Christian Tradition and its Role in Culture, Accepted and Rejected The Decalogue, The Decalogue of Deeply Believers and Systematic Practitioners, Conclusions.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2020, 48, 1; 53-78
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Nie będziesz zabijał!"
Autorzy:
Leks, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1162292.pdf
Data publikacji:
1966
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Dekalog
piąte przykazanie
zabijanie
Decalogue
fifth comandment
killing
Opis:
Als einzige bisher bedeutendere Auseinandersetzung behandelt das Tötungsverbot in Israel J. J. Stamms Aufsatz: „Sprachliche Erwägungen zum Gebot „Du sollst nicht töten ” (ThZ 1(1945) 81—90). Stamm bezweckt auf Grund der Inhaltsforschung des Wortes r-c-ch, das in der Dekalogsformel vorkommt, die eigentliche Reichweite des Verbotes feststellen zu können. Da man aber schwer seine Behauptung bejahen mag, dass dieses Verbot allzu allgemein verfasst sei, so dass nachher weitere Bestimmungen erlassen werden mussten, die einige Arten erlaubter oder selbst geforderter Tötungen aus seiner Reichweite ausschalteten, schien es erwünscht, die F rage der eigentlichen Bedeutung des Wortes r-c-ch nochmals zu untersuchen, um Stamms Schlüsse auf Grund um fangreicheren Materials zu überprüfen. Der Dekalog äussert das Tötungsverbot in der apodiktischen Form, die eine der meist charakteristischen, einheimischen Formulierungen des israelitischen Rechtsstils darstellt. In dieser Formulierung wirkt es am klarsten , allgemeinsten und zugleich am direktesten — im Gegenteil zu 29 yerschiedenen anderen, nicht immer eindeutigen Vorschriften, die ebenfalls dieses Verbot irgendwie ausdrücken. Deshalb ist es erlaubt, die Auseinandersetzung über den eigentlichen Inhalt und die Reichweite des Tötungsverbotes auf die Dekalogsformel, eigentlich aber auf das Wort r-c-ch allein zu beschranken.1. A uf Grund des Satzes, dass die Urstämme nur aus zwei Konsonanten bestanden und etwaigen Bedeutungsmodifikationen erst durch das Herantreten einer dritten unterlagen, und dass die Bestandkonsonanten eines Wortes sowohl progressiv als auch regressiv einer Evolution unterliegen konnten, darf auch der Inhalt des Wortes racach im Lichte seiner vielgliedrigen etymologischen Wortabstammung betrachtet werden. Diese Untersuchung führt zum Schluss, dass der allgemeine Gedanke eines tödlichen Handelns jemand gegenüber am treffendsten eben durch das Wort r-c-ch ausgedrückt wird, im Gegenteil zu anderen Wörtern aus folgenden Wortgruppen: r-c-+ , r-ʽ-+, r-g-+, r-d-+, r-+-+, n-+-+.2. Die Betrachtung des Zusammenhanges der Bibelstellen mit dem Wort r-c-ch in der Substantiv-Form (rocéach) führt zwar zur Annahme, dass sie anscheinend in zweifacher sich widersprechender Bedeutung vorkommt: a) Der rocéach (Töter) als einer, der jemand unvorsätzlich getötet hat, sowohl aus Mangel vollen Bewusstseins, als auch bösen Willens. b) Der rocéach (Morder) als einer, der jemand vorsätzlich getötet hat, worauf der Zustand seines vollen Bewusstseins hinweist, wie auch der böse Wille dem Nächsten gegenüber. Trotz der anscheinenden Zwiedeutigkeit der rocéach-Form, wird sie durch die Hagiografen einerseits bewusst und mit Emphase benutzt in der Bedeutung „Mörder” (vorsätzliches Töten), wie dies besonders aus Nu 35, 16—21 erhellt, anderseits aber in der Bedeutung „Totschläger” (unvorsätzliches Töten) nur deshalb, weil die hebräische Sprache über kein anderes derartiges Dingwort verfügt. Der Zusammenhang der Verbalformen von racach in der Bibel erweist die Bedeutung einer Tötung aus Privat-Motiven, die ungerecht und rechtswidrig begangen wird, an einem unschuldigen, privaten, wehrlosen Menschen, durch jemand Privaten oder Offiziellen, doch immer dem richtig begriffenen Gemeinwohl zuwider und mit besonderer Hervorhebung der Sündhaftigkeit und des sittlichen Übels dieser Tat.3. Der so festgesetzte Inhalt des racach kann mit sinnverwandten Wörtern verglichen werden (es werden 29 solche Wörter analysiert). Diese Untersuchung erlaubt die Besonderheit des racach-Inhaltes in helles Licht zu stellen. Es gibt nämlich keine der besprochenen Wörter, selbst nicht das mit racach verwandteste harag, hemit und hikkah, die den racach-Inhalt völlig stellvertreten könnten. Mit diesem spezifischen Inhalt des racach stimmt jedoch ganz und gar ein synonimischer Ausdruck überein: „Unschuldiges Blut vergiessen”, oder nur: „Unschuldiges Blut” (zusammen 21 Bibelstellen). Dessen Inhalt ist folgendermassen festzusetzen: Das Töten eines privaten, armen Menschen, Kinder, Wehrloser, manchmal Menschen, die eine undankbare Mission im zum Heidentum neigenden Volk erfüllten ; begangen durch eine private oder öffentliche Person, oder gar durch eine grössere Gemeinschaft; aus privaten, politischen, religiösen Motiven, die jedoch immer dem Gemeinwohle widerfahren. Die inhaltliche Zusammenstellung des Ausdrucks „Unschuldiges Blut (vergiessen)” mit dem Wort racach beweist, dass sie sich völlig decken, jedoch so, dass der Ausdruck „Unschuldiges Blut” — die wesentliche Bedeutungsrichtung des racach um einige neue Lebenslagen erweitert: um Massenmorde (Jl 4, 19), um das Töten der Priester und Propheten Jahves und Kinder als Kultopfer. Die Formel des Dekalogs „Loʼ tircach” verbietet das Töten als „racach”. Es muss sich augenscheinlich um die als „emphatisch” erkannte Bedeutung handeln, da dafür die Strafverordnungen sprechen, in denen besonders die Zurechnungsfähigkeit des Täters hervorgehoben wird. Es wird also ein jedes Töten verboten das der Substantiv-Form rocéach entspricht, bereichert um alle Bedeutungsnuancen der Verbal-Form des racach, wie auch noch um weitere neue Elemente, die sich aus dem synonimischen Ausdruck „Unschuldiges Blut (vergiessen)” ergeben. Da die emphatische racach-Bedeutung im Sinn des Tötens auf Grund eines gerechten Todesurteiles nicht vorkommt, dürfte gleichzeitig angenommen werden, dass der Gesetzgeber erlaubt, jemandes des Lebens auf Grund einer gerechten Urtelisvollstreckung in Rahmen des Gemeinwohles und aus verhältnismässig wichtigen Gründen zu berauben. Stamm zuwider müsste also festgestellt werden, dass die Formulierung Loʼ tircach nicht nur als ein näher nicht bestimmtes Tötungsverbot bezeichnet werden kann, sondern dass sie als ein inhaltsschwangeres Prinzip anzusehen ist, das an sich selbst das entscheidende Kriterium der Gewalt über Leben und Tod des anderen darstellt. Die Dekalogsformulierung braucht nicht nur nachträglicher Einschränkungen ihres „vagen” Inhaltes, sondern sie bestimmt durch sich selbst die Anwendungen des an sich geäusserten Prinzips.
Źródło:
The Biblical Annals; 1966, 13, 1; 35-48
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kieślowski, the mysteries of screens and God
Autorzy:
Lis, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923221.pdf
Data publikacji:
2019-03-25
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Kieślowski
Decalogue
Dekalog
computer
God
Opis:
The computer seems like a privileged personage in Decalogue 1 (Dekalog, jeden, 1987/88, prem. 1989, dir. K. Kieślowski): it is used by Paweł and his father to solve mathematical questions about Miss Piggy, to calculate the durability of the ice on the pond, to know what Mum is doing, and to control domestic devices. For Kieślowski the computer is not just a gadget: Krzysztof ’s lecture describes its potential and its possible autonomy. Independent from man (the computer switches itself on), it becomes his rival: Kieślowski proposes a critical interpretation of the computer as a new idol, promising unlimited memory and knowledge. A similar preoccupation can be found in the Black Mirror series, where new technologies, existing or as yet still fantastic, are becoming more and more intrusive in the lives of their human protagonists. The computer seems also to be a rival of God, present in symbols in Decalogue 1: a sign of him is not only the metaphysical man played by Artur Barciś, but also the biblical symbol of fire and the Madonna’s tears.
Źródło:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2018, 24, 33; 9-18
1731-450X
Pojawia się w:
Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W jaki sposób należy dzielić Dekalog? Problem podziału dziesięciu przykazań biblijnych
How to number Ten Commandments? The problem of division of the Decalogue
Autorzy:
Mielnik, Dawid
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/954401.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
Tematy:
dekalog
dziesięć przykazań
podział
Księga Wyjścia
Księga Powtórzonego Prawa
Decalogue
Ten Commandments
division
Exodus
Deuteronomy
Opis:
Celem niniejszego opracowania jest próba wyjaśnienia oraz uzasadnienia różnych sposobów podziału dziesięciu przykazań biblijnych w oparciu o najstarsze zachowane warianty tekstowe Dekalogu oraz analizy wewnętrzne samego tekstu. Praca wyjaśnia przyczyny różnych podziałów dziesięciu przykazań oraz prezentuje najważniejsze propozycje w tym zakresie. Przeprowadzone analizy ukazują złożoność podjętej problematyki oraz zasadność różnych sposobów podziału wynikających w znacznej mierze z potrzeb konkretnej wspólnoty.
The purpose of this paper is an attempt of explanation and justification of varied divisions of the biblical Decalogue on the basis of the oldest existing textual versions and interior analysis of Ten Commandments. The study provides explanation for the different numbering of the Decalogue and presents the most important ideas in this issue. The research demonstrates the complexity and legitimacy of different divisions which is dependent on the needs of individual community.
Źródło:
Res Rhetorica; 2017, 4, 3; 46-59
2392-3113
Pojawia się w:
Res Rhetorica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwa teksty staropolskie z przełomu XV i XVI wieku. Dekalog i Oracio contra Febrem
Two Old-Polish Texts from the Turn of the 15th Century. Dekalog and Oracio contra Febrem
Autorzy:
Wydra, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1045194.pdf
Data publikacji:
2015-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
spirituality of the late Middle Ages
Decalogue
prayer
text edition
Opis:
The article publishes two hitherto unpublished texts which were written at the turn of the 15th century in two incunabula. One is the Polish Decalogue in verse recorded in the incunabulum of the Library of the Canons Regular of the Lateran in Cracow, whereas the second text is the Latin Oracio contra febram with an insertion in the Polish language from the incunabulum of the National Library in Warsaw.
Źródło:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza; 2015, 22, 1; 281-290
1233-8672
2450-4939
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Nie będziesz miał bogów cudzych oprócz Mnie". Studium egzegetyczno-teologiczne
Autorzy:
Filipiak, Marian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1167050.pdf
Data publikacji:
1979
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
pierwsze przykazanie
egzegeza
Dekalog
first commandment
exegesis
Decalogue
Opis:
The first commandment of the Decalogue contains a general part (Exod. 20,3; Deut. 5,7), and the detailed part (Exod. 20,4-6; Deut. 5,8-10). The general part expresses the truth, that the object of worship must be transcendent, so it can only be God. The detailed part forbids making pictures of Jahwe, since figurativeness in the worship can lead to negation of absolute transcendence of God against the world. The transcendence of God Jahwe more than monotheism differentiates the religion of the Old Testament from the religion of the Antient East.
Źródło:
The Biblical Annals; 1979, 26, 1; 5-12
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie terminu rēʽa w przykazaniu miłości bliźniego Kpł 19, 18b
Autorzy:
Hanelt, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1164397.pdf
Data publikacji:
1972
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
rēʽa
dekalog
miłość bliźniego
Decalogue
love of neighbour
Opis:
Das Problem , was im AT Der Ausdruck „der Nächste” bedeutet, ist schon lange diskutiert, doch ist es nicht völlig erklärt. Die Lösung hängt von der Sinnfeststellung des Ausdrucks rēʽa in dem Liebegebot Lev 19, 18b ab. Die literarisch-kritische Forschung hat es beweist, dass dieses Gebot aus dem Dodekalog des Heiligkeitsgesetzes (Lev 19, 13-18) späteres als Verbote des Dodekalogs ist. Die Ausdruck-rea’ — Forschung ni den aussergesetzlichen Texten hat es festgestellt, das rēʽa einen Mensch, mit welchen man zu tun hat, oder einen Benachbarten, z. B. einen Freund, bezeichnet. Rēʽa bedeutet also jeden Mensch, den die Israelit täglich begegnete. Es erhebt sich doch die Frage, ob auch in den gesetzlichen Texten rēʽa dieselbe Bedeutung hat. Manche Forscher, die die Auswahl Israels und seinen vermeintlichen Hass zu den Heiden betonen, meinen, dass rēʽa nur einen Israelit bedeuten kann. Aber man muss nicht vergessen, dass das israelitisch e Gesetzbuch auch von den Fremden handelte, also der Ausdruck rēʽa, als Bezeichnung des Gesetzobjekts, konnte sich nicht auf Israel beschränken. Viele Verfasser meinen, dass Lev 19, 18b nur eine positive Teil des ganzen Gesetzes Lev 19, 18 ist. Es widerspricht dieser Meinung die Tatsache, dass das Gebotweder genetissch noch literarisch keine einheitliche Ganzheit mit dem Verbot Lev 19, 18a bildet, sondern es ist eine ganz eigenartige literarische Einheit. Es wird auch davon beweist, dass ʼāhab zu nāqam und nātar nicht antithetisch steht; es gibt also hier keinen antithetischen Parallelismus. Das Gebot der Liebe rēʽa ist eine Konklusion des ganzen Dodekalogs Lev 19,  wo man nicht nur von den Israeliten sagt. Man kann nicht beweisen, dass in den aussergesetzlichen Texten rēʽa nur einen Israelit oder Glaubensgenossen bedeutet: es würde auch sehr schwer anzunehmen, dass im Text des Gesetzes rēʽa eine verschiedene Bedeutung haben sollte. Man muss auch das betonen, dass es im Dt 10, 19 ein früheres gebot der Liebe des Fremden (gēr) gibt, also er konnte nicht aus dem Bereich des Nächstenbegriffs Lev 19, 18b ausgeschlossen werden. Mit dem Begriff rēʽa werden alle Menschen mit den die Israeliten zusammen trafen bezeichnet, also auch die Mitbrüder und gēr. Erst die spätere Beschränkung des Sinnes rēʽa hat den damaligen Inhalt des Nächstenliebegesetzes von Lev 19, 18b verungestaltet.
Źródło:
The Biblical Annals; 1972, 19, 1; 21-33
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dekalog w karaimskich modlitewnikach i rękopisach
The Decalogue in Karaim Prayer Books and Manuscripts
Autorzy:
Ebo-Żurek, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40084469.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Związek Karaimów Polskich. Karaimska Oficyna Wydawnicza Bitik
Tematy:
Karaimi
Dekalog
On Sioźliari Tieńriniń
Księga Wyjścia
język karaimski
przekład Biblii
transkrypcja
Karaims
Decalogue
Exodus
Karaim lenguage
Bible translations
transcription
Opis:
Jedną z podstaw religii karaimskiej stanowi Dekalog. Po karaimsku Dekalog jest nazywany On Sioźliari lub On Sioźliari Tieńriniń, w dosłownym tłumaczeniu kolejno ‘Dziesięć Słów’ i ‘Dziesięć Słów Boga’. Dekalog został zapisany w dwóch księgach biblijnych: w Księdze Wyjścia (20: 1–17) oraz w Księdze Powtórzonego Prawa (5: 6–21), a niniejszy artykuł skupia się na tekście z Księgi Wyjścia. Zajączkowski w swym popularnym Zarysie religii karaimskiej podaje polskie tłumaczenie bez tekstu karaimskiego. Autor odsyła czytelnika do modlitewników. Tekst karaimskiego Dekalogu dostepny jest, między innymi, w modlitewnikach Kołtchałar, Karaj Dińliliarniń Jalbarmach Jergialiari, oraz Karaj Koltchalary. Niniejszy artykuł porównuje także fragmenty Księgi Wyjścia (20: 1–17) pochodzące z następujących manuskryptów: ADub.III.73, JSul.III.01, BSMS 288, Eupatoria, F305-01.  
One of the foundations of the Karaim religion is the Decalogue. In Karaim language, the Decalogue is called On Sioźliari or On Sioźliari Tieńriniń, which translates literally to 'Ten Words' and 'Ten Words of God,' respectively. The Decalogue is recorded in two biblical books: the Book of Exodus (20: 1–17) and the Book of Deuteronomy (5: 6–21). This article focuses on the text from the Book of Exodus. Zajączkowski, in his popular Zarysie religii karaimskiej provides a Polish translation without the Karaim text, directing readers to prayer books. The text of the Karaim Decalogue is available in prayer books such as Kołtchałar, Karaj Dińliliarniń Jalbarmach Jergialiari and Karaj Koltchalary. This article also compares excerpts from the Book of Exodus (20: 1–17) from the following manuscripts: ADub.III.73, JSul.III.01, BSMS 288, Eupatoria, F305-01.
Źródło:
Almanach Karaimski; 2023, 12; 33-58
2300-8164
Pojawia się w:
Almanach Karaimski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesne formy bałwochwalstwa – perspektywa katechetyczna
Contemporary forms of idolatry – catechetical perspective
Autorzy:
Mazur, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148256.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
idolatry
digital culture
smartphone
catechesis
Decalogue
bałwochwalstwo
kultura cyfrowa
smartfon
katecheza
Dekalog
Opis:
1 czerwca 1991 roku w Koszalinie rozpoczęła się czwarta pielgrzymka św. Jana Pawła II do Ojczyzny. Papież Polak swoją refleksję podczas homilii wygłoszonych w 11 polskich miastach skupił na Dekalogu oraz na przykazaniu miłości. Fundamentalne znaczenie miał namysł nad pierwszym z przykazań, który jednocześnie był wprowadzeniem do kolejnych przemówień. „Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie” (Wj 19,5) to wezwanie do odkrywania wartości relacji człowieka z Bogiem, ale także demaskowania niebezpieczeństw niszczących tę relację, z których najbardziej ewidentnym jest bałwochwalstwo. Artykuł podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie, czym jest bałwochwalstwo oraz na jakie jego formy czy przejawy są szczególnie narażeni dzisiejsi katechizowani? Jako przykład współczesnego bałwochwalstwa ukazana została bezkrytyczna i nieumiarkowana partycypacja w kulturze cyfrowej, a jako przykład współczesnego „złotego cielca” wskazany został smartfon, oczywiście wtedy, gdy jest traktowany jako coś więcej niż tylko użyteczne narzędzie. Jednocześnie jako sposób na uniknięcie zdiagnozowanych niebezpieczeństw ukazana została realizacja zadań katechezy, będąca narzędziem formacji dojrzałej religijności i dojrzałego człowieczeństwa, które jest w stanie oprzeć się bałwochwalczym zagrożeniom.
On June 1, 1991, the fourth pilgrimage of St. John Paul II to his homeland started in Koszalin. The Polish Pope focused his reflection during the homilies delivered in 11 Polish cities on the Decalogue and on the commandment of love. Of fundamental importance was reflection on the first of the commandments, which at the same time was an introduction to the next speeches. “You will have no other gods next to Me” (Ex 19:5) is a call to discover the value of man’s relationship with God, but also to expose the dangers that destroy this relationship, the most evident of which is idolatry. The article attempts to answer the question of what idolatry is and to what forms or manifestations of it are catechized today? As an example of contemporary idolatry, uncritical and immoderate participation in digital culture has been shown, and a smartphone has been indicated as an example of the modern “golden calf”, of course when it is treated as something more than just a useful tool. At the same time, the implementation of catechesis tasks, which is a tool for the formation of mature religiosity and mature humanity that is able to resist idolatrous threats, was shown as a way to avoid the diagnosed dangers.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2022, 29; 207-220
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Apologia życia według ojca profesora Jacka Salija OP
Apology of life according to father professor Jacek Salij OP
Autorzy:
Kamińska, Kinga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23050842.pdf
Data publikacji:
2023-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Jacek Salij
Dekalog
Nie zabijaj
aborcja
eutanazja
samobójstwo
Decalogue
Thou shalt not kill
abortion
euthanasia
suicide
Opis:
Artykuł omawia apologię życia według ojca profesora Jacka Salija OP. Podstawowym źródłem są teksty dominikanina zebrane w tomie pt. "Nasze obyczaje", w których porusza on kwestie związane z chrześcijańską moralnością. W przedłożonym artykule zaprezentowane zostały poglądy tego wybitnego polskiego teologa związane z zagadnieniem obrony piątego przykazania „Nie zabijaj”. Na początku ukazano życie jako wartość absolutną, a następnie jego apologię wobec aborcji, eutanazji oraz samobójstwa.
This article discusses the apologia for life according to Father Professor Jacek Salij OP. The basic source are the texts of the Dominican collected in the volume entitled “Nasze obyczaje” (Our customs), in which he discusses issues related to Christianity. “Our customs”, in which he discusses issues related to Christian morality. The submitted article presents the views of this outstanding Polish theologian related to the issue of defending the fifth commandment Thou shalt not kill’. First, life is presented as an absolute value, followed by his apology towards: abortion, euthanasia and suicide.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2023, 24; 277-294
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W nurcie wyzwań ludzkiego życia
In the Stream of Needs of the Human Life
Autorzy:
Neumann, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956439.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
political philosophy
human life
evangelization
faith
Decalogue
God’s law
salvation
życie ludzkie
ewangelizacja
wiara
dekalog
prawo boże
zbawienie
filozofia polityczna
Opis:
The contemporary man, and perhaps especially Christian, feels himself torn in to direction. On the one hand, he wants to be a good Christian, and he is moved in the direction of worship, adoration and faith in Christ. On the other hand, he believes in man and man’s eff ort to build up the world, in human progress, in different philosophy and political conception, in human potential to build the future. Both of these directions seem good and deserving of all his eff ort, but they seem to be two diff erent directions. There is an apparent conflict between the upward impulse of faith, worship, adoration and the forward in the direction of faith only in man, faith in the liberally world, faith in human progress, faith in economy and political philosophy. This apparent conflict between man’s upward impulse toward God and his forward impulse toward progress results in a spiritual dualism. Therefore a man in our time will better know himself and reality of the progress of the world in the authentic value of our civilization too. On the way of renovation of his life in the faith’s dimension, has a man the possibility to find the motivation to live in the new light of God’s love.
Źródło:
Studia Teologii Dogmatycznej; 2015, 1; 172-184
2449-7452
Pojawia się w:
Studia Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obrazowanie Dekalogu. Abstrakcyjne malarstwo Stefana Gierowskiego wobec biblijnych treści
Imaging of the Decalogue. Abstract painting of Stefan Gierowski in relation to biblical content
Autorzy:
Tes, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1597143.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Dekalog
Gierowski
abstrakcja
malarstwo
kolor
forma
kultura
Decalogue
abstract
painting
color
form
culture
Opis:
Cykl Malowanie Dziesięciorga Przykazań (1986-1987) Stefana Gierow- skiego powstał jako wizualna interpretacja Dekalogu, wyrażona zna- miennym dla artysty abstrakcyjnym językiem formy i koloru. W tek- ście przybliżam poglądy uznanego klasyka sztuki polskiej dotyczące możliwości powiązania malarstwa niefiguratywnego ze sferą ducho- wości, co stanowi swoistą kontynuację tendencji pojawiających się od początku XX wieku. Zamiarem artysty jest w tym wypadku porusze- nie emocjonalności odbiorcy. Analizie zostały poddane poszczegól- ne prace cyklu w ich relacji do treści biblijnych nakazów i zakazów. Prostota, klarowność kompozycji wraz z emocjonalnym, psycholo- gicznym i symbolicznym oddziaływaniem barw odpowiada prostocie fundamentalnych praw moralnych. Omawianą realizację Gierowskie- go umieszczam w obrębie współczesnej sztuki o charakterze ikonicz- nym, którą charakteryzuję podążając za myślą Anny Grzegorczyk. Sztuka ikoniczna stanowi wsparcie dla odradzającej się humanistyki obecności.
The cycle Painting of the Ten Commandments (1986-1987) by Stefan Gierowski was created as a visual interpretation of the Decalogue, ex- pressed in the abstract language of color and form, characteristic of the artist. I present the views of the recognized classic of Polish art con- cerning the possibility of relating nonfigurative painting to the sphere of spirituality, which is a kind of continuation of the tendencies started at the beginning of the XX century. The idea of the artist is to touch viewer’s emotionality. I analyze all ten works of the cycle in their re- lation to biblical precepts and prohibitions. The simplicity and clarity of the compositions together with the emotional, psychological and symbolical influence of colors correspond to the simplicity of the fun- damental moral laws. I describe the discussed work of Gierowski as an example of contemporary iconic art which I characterize following Anna Grzegorczyk’s views. The iconic art is a kind of support for the renascent humanities of presence.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2017, 19, 4; 189-206
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną”, czyli prawda jako problem polityczny
“You shall have no other gods before me”, or truth as a political problem
Autorzy:
Merecki, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148258.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Decalogue
truth
democracy
justice
social contract
Dekalog
prawda
demokracja
sprawiedliwość
kontrakt społeczny
Opis:
Wychodząc od treści homilii Jana Pawła II wygłoszonej 1 czerwca 1991 roku w Koszalinie, autor stara się odpowiedzieć na pytanie: czy wspólnota polityczna może funkcjonować wyłącznie na podstawie formalnych procedur, czy też musi uznać wartości, które ją poprzedzają i które nie są jej wytworem? Nowożytna koncepcja państwa została oparta na idei kontraktu społecznego, którego strony rezygnują z części własnej wolności na rzecz wspólnoty politycznej. Kontrakt społeczny polega na wymianie rezygnacji z potencjału zagrożenia dla innych. Wadą takiej koncepcji umownej jest to, że poza sferą sprawiedliwości pozostawia ona tych, którzy są na tyle słabi, że nie mają niczego do zaoferowania w kontrakcie pojętym jako wymiana. W swoim artykule autor broni koncepcji sprawiedliwości naturalnej, która nie jest ustanawiana przez żadną wspólnotę, lecz jest następstwem obiektywnej prawdy o człowieku. Sprawiedliwe państwo to państwo praworządne, oparte na wartościach nierozporządzalnych, które są wyrazem prawdy o osobie ludzkiej.
Starting from the content of John Paul II’s homily delivered on 1 June 1991 in Koszalin, the author tries to answer the question: can a political community function only on the basis of formal procedures or must it recognise values which precede it and which are not its own creation? The modern conception of the state was based on the idea of a social contract, in which the parties give up some of their own freedom to a political community. The social contract involves an exchange of giving up the potential for danger to others. The disadvantage of such a contractual conception is that it leaves outside the realm of justice those who are so weak that they have nothing to offer in a contract conceived as an exchange. In his article, the author defends the concept of natural justice, which is not established by any community but is a consequence of the objective truth about the human person. A just state is a state governed by the rule of law, based on unnegotiable values that are an expression of the truth about the human person.
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2022, 29; 249-257
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Świętowanie niedzieli znakiem rozpoznawczym chrześcijan w perspektywie biblijnej teologii szabatu
The Celebration of Sunday as a Distinguishing Mark of Christians in the Perspective of Biblical Theology of the Sabbath
Autorzy:
Szamocki, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558495.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Szabat
Dekalog
przykazanie
niedziela
zmartwychwstanie
odpoczynek
Shabbat
Decalogue
commandment
Sunday
resurrection
rest
Opis:
Niedziela jest cotygodniowym świętem chrześcijan dla wspominania i celebracji zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Jako dzień wolny od pracy stanowi okazję do odpoczynku, spotkań rodzinnych i zgromadzeń liturgicznych. Celem niedzieli jest przede wszystkim ożywianie i umacnianie opartej na wierze relacji z Bogiem i przenikanie nią codziennego życia. Chrześcijańskie świętowanie niedzieli bazuje na starotestamentowej teologii szabatu w interpretacji Jezusa. W myśl tej nauki niedziela urzeczywistnia szabat, wyrażając jego pełnię w perspektywie historii zbawienia zwieńczonej przez Jezusa Chrystusa i Jego dzieło. Jako taka niedziela jest dniem Boga i dniem dla człowieka. W tym dniu człowiek otwiera się na Boga i Jego działanie oraz na innych ludzi i ich potrzeby. Bóg dopełnia i błogosławi wówczas ludzkie dzieła. W niedzielę człowiek ma możliwość odpoczynku i radowania się z owoców swojej pracy oraz wyrażenia wiary, że wszystko kim jest i co ma, zawdzięcza Bogu.
Sunday is the weekly feast of Christians, in which the resurrection of Jesus Christ is remembered and celebrated. As a holiday, it is an opportunity for rest, family gatherings and liturgical assemblies. The aim of Sunday is primarily to enliven and strengthen a relationship with God based on faith and to help that relationship to penetrate into everyday life. Christian celebration of Sunday is based on the Old Testament theology of the Sabbath as interpreted by Jesus. According to this teaching, Sunday fulils the Sabbath, expressing its fullness in the perspective of salvation history, crowned by Jesus Christ and His work. As such, Sunday is both God’s day and man’s, a day on which human beings open themselves to God and His work, and to other people and their needs. God completes and blesses human work. On Sunday, Christians have the opportunity torest and rejoice in the fruits of their work and to express their faith that all of who they are and what they have, they owe to God.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2016, 38; 51-63
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biblijny obraz ludzkiej społeczności jako wzorczy normatyw ładu społecznego
Biblical Image of the Human Society as a Normative Model of Social Order
Autorzy:
Zabielski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048014.pdf
Data publikacji:
2011-06-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
social order
socio-moral life
human society
Divine Revelation
Decalogue
Jesus Christ
commandment of love
hierarchy of values
Porządek społeczny
życie społeczno-moralne
społeczeństwo
Objawienie
Dekalog
Jezus Chrystus
przykazanie miłości
hierarchia wartości
Opis:
Dziś często możemy obserwować różne formy zaburzeń porządku społecznego. Ludzie poszukują sposobów radzenia sobie z tym problemem. Dla chrześcijan Objawienie Boże jest wyrazem woli Bożej w tym względzie. Biblia pokazuje, że Bóg stworzył człowieka. Ludzie powinni słuchać Boga i zbudować porządek społeczny, w tym posłuszeństwa. W Starym Testamencie był porządek społeczny oparty na unii Izraela z Bogiem oraz o Dekalogu. W Nowym Testamencie Jezus Chrystus jest osobista centrum ludzkiego społeczeństwa, podczas gdy przykazanie miłości jest normatywną podstawą porządku społecznego. To powinno być uziemienie jedności między ludźmi i jedności ludzi z Bogiem. Jest to również gwarancją trwałego pokoju i stabilnego porządku społecznego.
Today we can often observe various forms of disturbance of social order. However, people seek ways of dealing with this problem. For Christians, Divine Revelation is a manifestation of God's will in this respect. The Bible shows that God made man the lord of the universe. People should obey God and build social order on this obedience. In the Old Testament social order was based on the union of Israel with God and on the Decalogue. In the New Testament, Jesus Christ is the personal centre of human society whereas the commandment of love is the normative foundation of social order. This should be the grounding of unity among people and the unity of people with God. It is also a guaranty of lasting peace and stable social order.
Źródło:
Teologia i moralność; 2011, 6, 2(10); 167-183
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 18

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies