Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Komunizm" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 40
Tytuł:
Rok 1945. Początki komunistycznej propagandy w Bydgoszczy
1945. The Beginnings of Communist Propaganda in Bydgoszcz
Autorzy:
Ławniczak, Remigiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52598942.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
Bydgoszcz
1945
propaganda
Communism
komunizm
Opis:
W artykule zaprezentowano najważniejsze zagadnienia związane z komunistyczną propagandą w Bydgoszczy w 1945 roku. Wskazano na działalność Wojewódzkiego Urzędu Informacji i Propagandy oraz Miejskiego Oddziału Informacji i Propagandy w Bydgoszczy, władz miejskich, organizacji politycznych i partii, prasy i rozgłośni radiowej. Do najpopularniejszych metod rozpowszechniania treści w tym czasie należały wiece i zgromadzenia publiczne, a także artykuły w gazetach. W pozytywnym świetle przedstawiano ustrój komunistyczny i planowane przemiany społeczne, Józefa Stalina i członków polskiego rządu, przekonywano, że w Polsce panowała demokracja, zaś negatywnie odnoszono się do legalnego rządu na emigracji, podziemia antykomunistycznego, przeciwników instalowanego reżimu. Przez cały rok 1945 komuniści mieli dogodne warunki, by szerzyć propagandę w mieście. Jednak bardzo trudne, jeśli nie niemożliwe, jest udzielenie odpowiedzi o jej skuteczność, tj. wpływ na mieszkańców.
The article presents the most important issues related to the Communist propaganda in Bydgoszcz in 1945. It describes the activities of the Wojewódzki Urząd Informacji i Propagandy and Miejski Oddział Informacji i Propagandy, municipal authorities, political organizations and parties, the press and the radio. Among the most popular methods of disseminating the political message were rallies and public gatherings, as well as articles in newspapers. The Communist system, the planned social changes, Joseph Stalin and the members of the Polish government were all presented in a positive light; it was argued that Poland was a democracy, while the legal government in exile, the anti-Communist underground, and the opponents of the installed regime were presented negatively. Throughout 1945, the Communists had favorable conditions to spread propaganda in the city. However, it is very difficult, if not impossible, to determine its effectiveness and the impact on residents.
Źródło:
Tabularium Historiae; 2022, 11; 169-205
2543-8433
Pojawia się w:
Tabularium Historiae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pasolini: faszyzm – konsumpcjonizm – katolicyzm. I poszukiwanie życia
Pasolini: Faschismus – Konsumismus – Katholizismus. Und eine Suche nach dem Leben
Pasolini: Fascism – Consumism – Catholicism: And a Search for Life
Autorzy:
Seeßlen, Georg
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28407526.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
katolicyzm
komunizm
konsumpcjonizm
Catholicism
Communism
Consumism
Opis:
When it comes to writing about Pier Paolo Pasolini’s oeuvre, nobody can approach it without a subjective and political position. The author of this text takes as his point of departure the presence of the poet and filmmaker in his host country Italy, where the name Pasolini means much more than merely the name of an author. Pasolini stands for the rebellious spirit at a time when the Italian economic miracle was coming to an end, during which a great “contaminazione” (Pasolini), a mutual “infectiousness” took place between the vulgar and the sublime, the culture of the poor suburbs and the discourses of the intellectuals, between old myths and new seductions. In this situation, Pasolini’s texts and films are searching for a way to counter the horror of a new fascism in the form of the petit bourgeois “consumistic” rule with a “force of the past”. Points of reference for this are a radical Catholicism and communism, the latter moving via a Marxist analysis of society to an archaic Ur-communism. Pasolini always saw himself as a stranger. Almost all of his films (leaving aside the vital “Trilogy of Life”, from which he distanced himself in his last and most radical film “Salò”) are attempts to look into the strangeness of the familiar and the familiarity of the strange. In doing so, the author and filmmaker never spared himself; his films are a magic autobiography. To put it another way, Pasolini’s biography makes his films “readable” and his films make the inner history of Italy (and to a certain extent that of Europe as a whole) in the sixties and seventies “readable”, just as in his films bodies make “readable” ideas and ideas make “readable” bodies. Texts on Pier Paolo Pasolini can be markings for these processes of reading. However, they can never be a substitute for following one’s own way which leads back and forth between both the physicality (the reality of the streets, “contaminated” by art history) and the world of ideas (the myth and religion, “contaminated” with Marxism and psychoanalysis).
Nie da się pisać o twórczości Piera Paola Pasoliniego, nie artykułując przy tym subiektywnego i politycznego stanowiska. Punktem wyjścia autora jest obecność poety i filmowca we Włoszech, gdzie nazwisko Pasolini znaczy o wiele więcej niż nazwisko jakiegokolwiek innego autora. Pasolini reprezentuje ducha buntu w schyłkowym okresie włoskiego cudu gospodarczego, w którym nastąpiła wielka contaminazione (Pasolini), wzajemne „skażenie” tego, co wulgarne, i tego, co wzniosłe, kultury biednych przedmieść i dyskursu intelektualistów, starych mitów i nowych omamień. W tej sytuacji teksty i filmy Pasoliniego szukają sposobu, by dzięki „sile przeszłości” przeciwstawić się grozie nowego faszyzmu w postaci „konsumpcyjnych” rządów rosnącego w siłę drobnomieszczaństwa. Punktami odniesienia są tu radykalny katolicyzm oraz komunizm, który poprzez marksistowską analizę społeczną zmierza do archaicznego komunizmu pierwotnego. Sam Pasolini zawsze postrzegał siebie jako „obcego”, a niemal wszystkie jego filmy (może z wyjątkiem witalistycznej Trylogii życia, od której zdystansował się swoim ostatnim i najbardziej radykalnym filmem Salò) są próbami wytropienia obcości w tym, co znajome, i swojskości w tym, co obce. Przy tym pisarz i filmowiec nigdy nie oszczędzał siebie, jego filmy to magiczna autobiografia. Inaczej rzecz ujmując, biografia Pasoliniego czyni jego filmy „czytelnymi”, a filmy Pasoliniego czynią „czytelną” wewnętrzną historię Włoch (i do pewnego stopnia całej Europy) lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych, tak jak w jego filmach ciała pozwalają czytać idee, a idee – ciała. Teksty o Pierze Paolo Pasolinim mogą dostarczyć wskazówek dla tych procesów lektury, nigdy jednak nie zastąpią własnej drogi, meandrowania pomiędzy cielesnością (która „zanieczyszcza” rzeczywistość ulicy historią sztuki) i światem idei (który „zanieczyszcza” mit i religię marksizmem i psychoanalizą).
Über das Werk von Pier Paolo Pasolini kann wohl niemand ohne eine subjektive und politische Position schreiben. Der Autor geht von der Gegenwärtigkeit des Poeten und Filmemachers in seinem Gastland Italien aus, in dem der Name Pasolini viel mehr bedeutet als der Name eines Autors. Pasolini steht für den rebellischen Geist in der Zeit des ausgehenden italienischen Wirtschaftswunders, in dem sich eine große „contaminazione“ (Pasolini), eine wechselseitige „Ansteckung“ zwischen dem Vulgären und dem Erhabenen, der Kultur der armen Vorstädte und den Diskursen der Intellektuellen, zwischen alten Mythen und neuen Verführungen ereignete. In dieser Situation suchen Pasolinis Texte und Filme nach einem Weg, dem Schrecken eines neuen Faschismus in Form der „konsumistischen“ Herrschaft des wachsenden Kleinbürgertums eine „Kraft der Vergangenheit“ entgegen zu setzen. Die Bezugspunkte dafür sind ein radikaler Katholizismus und ein Kommunismus, der sich über eine marxistische Gesellschaftsanalyse zu einem archaischen Ur-Kommunismus bewegt. Pasolini selbst hat sich dabei immer als „Fremder“ gesehen, und nahezu alle seine Filme (vielleicht von der vitalistischen Trilogie des Lebens abgesehen, von der er sich mit seinem letzten und radikalsten Film, Salò distanzierte) sind Versuche, der Fremdheit im Vertrauten und der Vertrautheit im Fremden nachzuspüren. Dabei hat sich der Autor und Filmemacher selber nie geschont; seine Filme sind eine magische Autobiographie. Anders gesagt: Pasolinis Biographie macht seine Filme „lesbar“, und Pasolinis Filme machen die innere Geschichte Italiens (und bis zu einem gewissen Grad ganz Europas) in den sechziger und siebziger Jahren „lesbar“, so wie in seinen Filmen die Körper die Ideen und die Ideen die Körper lesbar machen. Texte zu Pier Paolo Pasolini können Markierungen für diese Vorgänge des Lesens geben, aber nie den eigenen Weg ersetzen, der zwischen beidem hin- und herführt: der Körperlichkeit (die Straßenwirklichkeit mit Kunstgeschichte „kontaminiert“) und die Ideenwelt (die Mythos und Religion mit Marxismus und Psychoanalyse „kontaminiert“).
Źródło:
Studia Litteraria et Historica; 2021, 10; 1-20 (pol); 1-22 (deu)
2299-7571
Pojawia się w:
Studia Litteraria et Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“I couldnt live without my factory now”. The recruitment of women into the workforce in Communist Czechoslovakia in the 1950s
„Nie mogłabym teraz żyć bez mojej fabryki". Rekrutacja kobiet do pracy w komunistycznej Czechosłowacji w latach 50
Autorzy:
Nečasová, Denisa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340561.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
płeć
komunizm
Czechosłowacja
siła robocza
gender
Communism
Czechoslovakia
workforce
Opis:
This paper provides a gender analysis of the recruitment campaigns aimed at bringing women into the workforce in Czechoslovakia in the 1950s. This period was noteworthy for the intensity of the recruitment campaigns and for the image of the female worker, which contrasted markedly with traditional ideas of femininity. In later years as the campaign lost its intensity the discourse construction more often reflected other images of the new socialist woman, particularly in terms of their private lives. Methodologically, this is a cultural-historical study based on gender analysis and critical discourse analysis. The sources are largely made up of periodicals from the time and instructional pamphlets for women, as well as archive material from the Central Committee of the Czechoslovak Communist Party and mass organizations for women.
Niniejsze opracowanie zawiera analizę płci kampanii rekrutacyjnych mających na celu wprowadzenie kobiet do szeregów siły roboczej w Czechosłowacji w latach 50. XX w. Okres ten był czasem szczególnej intensywności kampanii rekrutacyjnych i kreowania nowego wizerunku pracownicy, który wyraźnie kontrastował z tradycyjnymi ideami kobiecości. W późniejszych latach, gdy kampania straciła swoją intensywność, konstrukcja dyskursu częściej odzwierciedlała inne obrazy nowej socjalistycznej kobiety, szczególnie w sferze ich życia prywatnego. Metodologicznie zaproponowano w artykule badanie kulturowo-historyczne oparte na analizie płci i krytycznej analizie dyskursu. Materiał badawczy stanowią źródła zastane – czasopisma z epoki i broszury instruktażowe dla kobiet. Analizie poddano również materiały archiwalne z Komitetu Centralnego Czechosłowackiej Partii Komunistycznej i organizacji masowych dla kobiet.
Źródło:
UR Journal of Humanities and Social Sciences; 2021, 19, 2; 144-160
2543-8379
Pojawia się w:
UR Journal of Humanities and Social Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odniesienia temporalne i ich rola w konstruowaniu obrazu człowieka w utworze A. Sołżenicyna Zdarzenie na stacji Koczetowka
References to time and their Role in Constructing an Image of the Human Being in A. Solzhenitsyn’s An Incident at Kochetovka Station
Autorzy:
Sidor, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1933401.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
czas
narracja
ideologia
komunizm
człowiek
time
narrative
ideology
Communism
human being
Opis:
W artykule autorka poddaje analizie utwór A. Sołżenicyna Zdarzenie na stacji Koczetowka. Dla badań wykorzystana jest kombinowana, synkretyczna metodologia pozwalająca ukazać najważniejsze cechy charakterystyczne świata przedstawionego przez pisarza. Uważne czytanie utworu umożliwia dostrzeżenie znaczenia kwestii temporalnych w konstruowaniu specyficznego obrazu człowieka na tle historii. W analizowanym opowiadaniu, który był oficjalnie opublikowany w ZSRR, można więc zauważyć cechy, które ze współczesnego punktu widzenia demaskują nieludzki charakter ideologii partyjnej.
This paper is an analysis of A. Solzhenitsyn’s work entitled An Incident at Kochetovka Station. The analysis relies on a combined, syncretic research methodology, allowing the author to highlight the most important features that define the image of the world as depicted by the writer. When read carefully, Solzhenitsyn’s work enables the reader to assess properly the value of temporal relations in the construction of the specific image of the human being that the writer interwove in his story. The story under analysis, which was officially published in the USSR, contains elements that unveil the inhuman nature of the Communist ideology – when we look at it from the contemporary perspective.
Временные отношения и их роль в представлении образа человека в произведении А. Солженицына Случай на Станции КочетовкаПредметом анализа в данной статье является произведение А. И. Солженицына Случай на станции Кочетовка. В исследовании рассказа автор старается, используя комбинированную, синкретическую методологию найти самые важные характеристики мира представленного писателем. Пристальное чтение произведения позволяет увидеть, что время и временные отношения, указанные в произведении, складываются на особенную концепцию человека в истории. В анализируемом рассказе, который был официально напечатан в СССР, можно, таким образом, найти черты, которые с современной точки зрения, обличают негуманный характер партийной идеологии.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2011, 59, 7; 41-51
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Looking the Devil in the Eyes: Totalitarianism and Cardinal Stefan Wyszyński’s Humanitarian-Personalist Concept of Socio-Political Life
Patrząc diabłu w oczy: totalitaryzm i humanitarno-personalistyczna koncepcja życia społeczno-politycznego kardynała Stefana Wyszyńskiego
Autorzy:
Ficek, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/54721776.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
totalitaryzm
Stefan Wyszyński
faszyzm
nazizm
komunizm
personalizm
totalitarianism
fascism
Nazism
Communism
personalism
Opis:
This article aims to expose the specificity of the theory of totalitarianism in the context of the humanitarian-personalistic concept of the socio-political life of Cardinal Stefan Wyszyński. It allows for a unique insight into the nature of both totalitarian systems – both into the essence of German Nazi Hitlerism and Communism. Presenting the above issues from the point of view of personalist Christian praxeology exposes their unprecedentedly criminal tendencies. In this context, the presentation of the primary topics of the paradigm of both totalitarian systems reveals their perverse specificity as well as their anti-human and anti-Christian character. Thus, it allows one to demythologize the ideology of communism and Nazi-national socialism as well as present both concepts as degenerated “syndicate of crimes” leading to the negation of human dignity and – as a consequence – to the collapsing of humanity’s civilization as well. Moreover, it is also associated with an absolute opposition to the frequent attempts to justify, legitimize and even authenticate them in the eyes of world public opinion.
Zasadniczym celem niniejszego artykułu jest ukazanie specyfiki teorii totalitaryzmu w kontekście humanitarno-personalistycznej koncepcji życia społeczno-politycznego Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Pozwala to na wgląd w naturę obydwu systemów totalitarnych – zarówno w istotę niemieckiego nazistowskiego hitleryzmu, jak też komunizmu. Ukazanie powyższych kwestii z punktu widzenia personalistycznej prakseologii chrześcijańskiej demaskuje ich bezprecedensowo zbrodnicze skłonności. W tym kontekście przedstawienie fundamentalnych zagadnień paradygmatu obu totalitaryzmów obnaża ich wynaturzoną specyfikę, jak też dekonspiruje ich antyludzki i antychrześcijański charakter. Pozwala to zatem odmitologizować zarówno ideologię komunizmu, jak też nazistowski narodowy socjalizm i ukazać obydwie koncepcje jako zwyrodniałe systemy zbrodni prowadzącej do zanegowania godności człowieka i – w konsekwencji – do zapaści cywilizacyjnej ludzkości. Co więcej, wiąże się to również z absolutnym sprzeciwem wobec częstych obecnie prób ich usprawiedliwiania, legitymizowania, a nawet uwierzytelnienia w oczach światowej opinii publicznej.
Źródło:
Świat Idei i Polityki; 2022, 21, 1; 65-90
1643-8442
Pojawia się w:
Świat Idei i Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Borys Jelcyn jako przywódca polityczny
Boris Yeltsin as a political leader
Autorzy:
Bartnicki, Adam R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619816.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Russia
Yeltsin
Communism
democratization
post-Communism
Rosja
Jelcyn
komunizm
demokratyzacja
postkomunizm
Opis:
Boris Yeltsin successfully led to the fall of the USSR and the monopolization of power. However, he was not mentally prepared to be the leader of the nation during the transformation in the 1990s. He did not attempt to consolidate the state, but rather to build his own leadership. The power system he had created became the foundation upon which the authoritarian regime of Vladimir Putin was formed. It was Yeltsin who taught the Russian elite how to bend and even dodge democratic procedures, how to dismiss and marginalize the opposition, appropriate mass media and corrupt journalists; how to incapacitate politicians and intelligentsia; how to push society away from influencing political life; how to disintegrate and disregard political life. All these factors triggered a social longing for stability and the rule of a “strong hand.” Yeltsindiscouraged Russians from democracy and the free market, allowed the emergence of Russian “oligarchism,” restored Russia’s old perception of international reality, and legalized state violence. In fact, it was not about ideology, but about the people who stood in his way. Many elements of the Soviet state were intentionally adopted by Yeltsin. In this way, a specific transposition of communism took place. Its imperial, social and political power was adapted to the idea of new Russia. Yeltsin undoubtedly contributed to the creation of independent Russia, but the whole sphere of freedom was only an active development of the changes initiated by Mikhail Gorbachev. 
Borys Jelcyn bardzo sprawnie doprowadził do rozwiązania ZSRRi zmonopolizowania władzy, nie był jednak mentalnie przygotowany do tego, by być przywódcą narodu w okresie transformacji lat 90. W jego działaniach nie widać było zamiaru umocnienia, konsolidacji państwa, a jedynie chęć umocnienia własnego przywództwa. Budowany przez niego system władzy stał się fundamentem, na którym powstał reżim autorytarny Władimira Putina. To właśnie Jelcyn nauczył rosyjskie elity, jak naginać, anawet omijać procedury demokratyczne jak lekceważyć i marginalizować opozycję, zawłaszczać środki masowej informacji ikorumpować dziennikarzy; jak ubezwłasnowolnić polityków iinteligencję; jak odsuwać społezeństwo od wpływu na życie polityczne; w jaki sposób życie to dezintegrować lekceważyć, wywołał społeczną tęsknotę za stabilizacją i rządami „silnej ręki”,zniechęcił Rosjan do demokracji i wolnego rynku, umożliwił powstanie rosyjskiego „oligarchizmu”, przywrócił Rosji stare sowieckie postrzeganie rzeczywistości międzynarodowej, na nowo zalegalizował przemoc państwową. Jelcyn zwalczał komunizm, ale tak naprawdę nie chodziło tu o ideologię, tylko o ludzi, którzy stali na jego drodze. Wiele elementów państwa sowieckiego zrozmysłem zresztą przejął.W ten sposób doszło do swoistej transpozycji komunizmu. Jego część imperialną,społeczną itę dotyczącą władzy politycznej zaadaptowano do idei nowej Rosji.Jelcyn miał niewątpliwe zasługi w tworzeniu się niepodległej Rosji, cała sfera wolności była już jednak tylko aktywnym rozwinięciem przemian zapoczątkowanych przez Michaiła Gorbaczowa.
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2018, 1; 43-60
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obraz Stolicy Apostolskiej i papieży na łamach Głosu Pomorza i Głosu Koszalińskiego w latach 1972–1989
The image of the Apostolic See and the Pope in the relations of the Głos Pomorza and the Głos Koszaliński, 1972–1989
Das Bild des Heiligen Stuhls und der Päpste in Głos Pomorza und Głos Koszaliński 1972–1989
Autorzy:
Rybak, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2138306.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Biblioteka Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej
Tematy:
Stolica Apostolska
papieże
prasa lokalna
komunizm
the Apostolic See
popes
local press
Communism
Opis:
Prasa, jako środek masowego przekazu wiadomości i określonych treści ideowo-wychowawczych, miała podnosić poziom świadomości społecznej ludności, jej kultury i wiedzy, w tym o religii i Kościele katolickim, w duchu panującej ideologii. Obraz Stolicy Apostolskiej i papieży z lat 1972–1989 wyłaniający się z omawianych tekstów ukazuje te podmioty jako instytucje polityczne. W tym czasie z wystąpień publicznych papieży i przedstawicieli Kurii Rzymskiej dobierano, cytowano, a nawet parafrazowano w artykułach prasowych słowa tak, by były zbieżne z poglądami PZPR lub służyły jej propagandzie. Na poziomie zwłaszcza najwyższej hierarchii upatrywano sojuszników, próbując też przedstawiać ich w ten sposób. Analiza tekstów poświęconych Kościołowi pozwalała wskazać, że Kościół traktowany był jako zbyt poważna i niezależna siła, by krytykować go otwarcie. Dlatego, zwłaszcza w latach 80., przyjęto perspektywę dialogu z Kościołem. W krytyce zaś Kościół bywał przedstawiany w opozycji do państwa komunistycznego, a dotyczyło to m.in. hierarchii wartości, praw społecznych, odniesienia do państw o innych ustrojach politycznych.
The press, as a medium of mass communication of news and specific ideological and educational content, was to raise the level of social awareness of the population, its culture and knowledge, including religion and the Catholic Church, in the spirit of the prevailing ideology. The image of the Holy See and the popes from 1972–1989 emerging from the texts under discussion shows these entities as political institutions. At that time, words were selected, quoted and even paraphrased in press articles from the public appearances of popes and representatives of the Roman Curia so that they were consistent with the views of the Polish United Workers’ Party or served its propaganda. At the level of the highest hierarchy in particular, allies were perceived, and attempts were also made to present them in this way. An analysis of the texts devoted to the Church showed that the Church was treated as too serious and independent a force to openly criticize it. Therefore, especially in the 1980s, the perspective of dialogue with the Church was adopted. In criticism, the Church was sometimes presented in opposition to the communist state, and this concerned, inter alia, hierarchy of values, social rights, references to countries with other political systems.
Źródło:
Rocznik Skrzatuski; 2021, 9; 211-241
2300-8296
Pojawia się w:
Rocznik Skrzatuski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Władze komunistyczne w Polsce a ruch miast bliźniaczych w Europie
Communist Authorities in Poland and the Twin Towns Movement in Europe
Autorzy:
Pasztor, Maria
Jarosz, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2091949.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Tematy:
City
Partner relationships
International relations
Communism
Miasto
Relacje partnerskie
Stosunki międzynarodowe
Komunizm
Opis:
Ruch partnerstwa miast, który zaczął się w Polsce rozwijać po przemianach października 1956 r., występował w różnych formach i obejmował kontakty z miastami zarówno z bloku wschodniego, jak i ze świata kapitalistycznego. Ze strony polskiej relacje z miastami - europejskimi partnerami zagranicznymi były ściśle kontrolowane na szczeblu centralnym władzy zarówno przez struktury KC PZPR (głównie Wydział Zagraniczny), jak i przez urzędy i ministerstwa. Kontakty były silnie podporządkowane pryncypiom polityki zagranicznej PRL. To one warunkowały zarówno skalę, jak i formy współpracy. Pod względem typu najważniejsza różnica dzieliła relacje miast PRL z miastami państw tzw. realnego socjalizmu i Europy Zachodniej. Te pierwsze były najczęściej inicjowane przez centralne władze PZPR. Kontakty z miastami zachodnioeuropejskimi dużo silniej podlegały uwarunkowaniom polityki międzynarodowej, w tym zwłaszcza rywalizacji na linii Wschód-Zachód. Poza tym kontekstem ważnym czynnikiem różnicującym skalę i formy kontaktów między miastami polskimi i położonymi po przeciwnej stronie "żelaznej kurtyny" był stan relacji PRL z poszczególnymi państwami zachodniej Europy. Na przeciwnych biegunach pod tym względem znajdowały się Niemcy Zachodnie, uznawane za państwo politycznie faktycznie wrogie wobec Polski i Francja - traktowana jako najważniejszy partner polityczny na Zachodzie, m.in. z powodu wspólnego wyczulenia na zagrożenie niemieckie.(abstrakt oryginalny)
The town twinning movement, which began developing in Poland after the transformations of October 1956, took many forms and included relations with towns from both the Eastern Block and the capitalist world. On the part of Poland, relations with the European foreign partners were strictly controlled on the central government level by the structures of the Central Committee of the Polish United Workers' Party (mainly the Foreign Department) as well as ministries and central institutions. Contacts were strongly regulated by the principles of Poland's foreign policy, which determined both the scale and forms of cooperation. In terms of types of relations, the greatest difference was between the relations of Polish towns with towns from other real socialist countries and with those from Western Europe. The former were usually initiated by the central authorities of the Polish United Workers' Party. Relations with Western European countries, in turn, were much more influenced by international policy, including especially the rivalry between the East and the West. Beyond this context, an important factor differentiating the extent and form of contacts between Polish towns and those on the other side of the Iron Curtain was the state of Poland's relations with the individual countries of Western Europe. In this regard, West Germany and France were at the opposite poles, the former considered to be politically hostile to Poland, and the latter perceived as Poland's most important partner in the West, for reasons such as shared sensitivity to the German threat.(original abstract)
Źródło:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2016, 52, 4; 293-313
0209-0961
Pojawia się w:
Stosunki Międzynarodowe - International Relations
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Komunistyczna Partia Polski i Partia Zmiana jako ośrodki sowieckiej i rosyjskiej dywersji i agentury wpływu w II i III Rzeczypospolitej
Polish Communist Party and the Party of "Change" as the centers of Soviet and Russian sabotage and agency of influence in Poland
Autorzy:
Baziur, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/540175.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geopolityczne
Tematy:
Polska
Rosja
komunizm
agentura
dywersja
wywiad
Polska
Russia
Communism
secret agency
sabotage
intelligence service
Opis:
Powstanie w styczniu 2015 r. Partii „Zmiana” stworzyło na polskiej scenie politycznej jakościowo nową sytuację. Po raz pierwszy od odzyskania w 1989 r. niepodległości i suwerenności wobec Rosji, pojawiła się prorosyjska partia negująca przynależność geopolityczną Polski i jej sojusze. Orientacja prorosyjska ma u nas dawne tradycje, poczynając od zawiązanej w 1792 r. Konfederacji Targowickiej. W latach 1918-1938 działała konspiracyjna Komunistyczna Partia Robotnicza Polski (od 1925 r. Komunistyczna Partia Polski). Z kolei w latach 1948-1990 zadania wynikające z interesów sowieckich w Polsce realizowała Polska Zjednoczona Partia Robotnicza. Po jej likwidacji o dobre relacje z Rosją zabiegały władze Socjaldemokracji Rzeczypospolitej Polskiej a następnie Sojusz Lewicy Demokratycznej. Historycznym odnośnikiem dla powstania Partii „Zmiana” były dzieje sowieckiej agentury wpływu w II Rzeczypospolitej w postaci Komunistycznej Partii Robotniczej Polski (KPRP) / Komunistycznej Partii Polski (KPP). Autor podejmuje próbę historyczno-geopolitycznej rozprawy z KPRP / KPP i Partią „Zmiana”, chcąc ukazać, jak krętymi drogami wiedzie szlak działalności antypaństwowej, zdrady narodowej i służby na rzecz wrogiego Polsce mocarstwa – w tym wypadku Rosji.
The history of pro-Russian political orientation in Poland dates back to the seventeenth and eighteenth centuries, however, the Polish supporters of Russia were particularly active during the partition period and during the Second World War, which in 1944-1945 helped the Soviet Union to take control over the Poland. The aim of this article is an attempt to compare the two centers of the pro-Russian / pro-Soviet orientation: Polish Communist Workers Party, which since 1925 was named the Polish Communist Party and the Party of "Change", which in its political program calls for the backtracking of Poland from NATO and from the European Union and to strengthen the geopolitical and economic relations with the Russian Federation. The author describes the political goals of both parties, forms and methods of actions carried out by the Polish Communist Party / CPP and the Party "Change" and their consequences. Both in the Second Commonwealth and currently work for the benefit of Soviet Russia / USSR / Russian Federation has been treated by the political elite, special forces and the majority of the population, as anti-national activity.
Źródło:
Przegląd Geopolityczny; 2016, 18; 149-161
2080-8836
2392-067X
Pojawia się w:
Przegląd Geopolityczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Treści teologiczne w oblackim czasopiśmie „Mrówczy Ślad” (1968-1980), jego historia i funkcje
History, objectives and theological content of the OMI magazine “Mrówczy Ślad” (1968-1980)
Autorzy:
Wrzos, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480796.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
czasopisma drugiego obiegu
funkcje czasopism
komunizm
oblaci
misje
underground press
publishing objectives
Communism
Oblates
missions
Opis:
Niniejsze opracowanie badawcze dotyczy „Mrówczego Śladu”, jednego z trzech czasopism misyjnych tzw. drugiego obiegu, wydawanych w Polsce w okresie powojennym, bez zgody władz PRL. Autor przedstawia historię jego powstania oraz referuje działalność wydawniczą na tle kontynuowanej (dotyczącej Kanady Północnej, Cejlonu) i rozpoczynanej po II wojnie światowej (Kamerun, Madagaskar) oblackiej działalności misyjnej. Zaprezentowana zostaje tematyka poszczególnych numerów, główne tematy i podejmowane najczęściej zagadnienia. Na podstawie drobiazgowych badań poszczególnych numerów uwypuklone zostają cele stawiane analizowanemu tytułowi przez wydawcę – Prowincję Misjonarzy Oblatów M. N. oraz wypełniane przez periodyk funkcje wydawnicze: (a) informowanie o misjach oblackich, Kościele i zgromadzeniu; (b) propagowanie misji; (c) gromadzenie środków; (d) działania edukacyjne; (e) budzenie powołań misyjnych; (f) polityka formacyjną; (g) misjologiczną. W praktyce, wypełnianie tych celów oznaczało publikowanie informacji o bieżącej działalności misji, tekstów o charakterze przeglądowo-historycznym, krótkich rysów biograficznych wybitnych misjonarzy, listów misjonarskich, szkiców etnograficzno-kulturowych o zwyczajach objętych misjami ludów czy wreszcie tekstów o metodach działania misjonarskiego.
The essay treats about one of the three missionary magazines, published by underground press in the Polish People’s Republic, “Mrówczy Ślad”. The publishers, the Missionary Oblates of Mary Immaculate (OMI), were engaged in missionary work in North Canada, Ceylon, Cameroon and Madagascar. The objectives of the magazine were (a) information about the Church and missionary work of OMI; (b) mission awareness of the faithful; (c) fundraising for the missions; (d) education; (e) vocation promotion; (f) formation; (g) missiology. The OMI used it to inform about their current missionary activities, history of their missions and some of their outstanding missionaries and letters from missionaries. They also printed articles on etnography, i.e. texts about cultures and customs of the people among whom their missionaries worked and the missionary methods they employed.
Źródło:
Nurt SVD; 2016, 2; 281-303
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“The church does not emigrate”. The bishop Albert Klein and the emigration of evangelical Lutheran priests from Romania (1969–1989)
„Kościół nie emigruje”. Biskup Albert Klein a emigracja kapłanów ewangelicko-luterańskich z Rumunii (1969–1989)
Autorzy:
Budeancă, Cosmin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/477689.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Romania
Communism
emigration
Saxons
Evangelical Lutheran Church
Rumunia
komunizm
emigracja
Sasi siedmiogrodzcy
Kościół ewangelicko-luterański
Opis:
W komunistycznej Rumunii problemy polityczne, gospodarcze i społeczne zmusiły wielu ludzi do emigracji, a Sasi siedmiogrodzcy (Niemcy z Siedmiogrodu) nie byli w tej kwestii wyjątkiem. Rządzący Rumunią jednak nie pozwalali im na opuszczanie kraju, wyobrażali sobie nawet, że ich władza sięga poza jego granice. Aby powstrzymać emigrację, władze komunistyczne wykorzystywały wiele sposobów. Posłużyli się także przywódcą Kościoła ewangelicko-luterańskiego, bp. Albertem Kleinem. W artykule przeanalizowano niektóre aspekty roli biskupa w wychodźstwie Sasów siedmiogrodzkich w latach 1969–1989, a zwłaszcza w zapobieganiu emigracji kapłanów ewangelicko-luterańskich, przywódców społeczności niemieckiej.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2017, 30; 376-397
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Contribution of Bishops from the Communist States to the Doctrine of the Second Vatican Council in Respect of Church–State Relations
Wkład biskupów bloku państw komunistycznych w nauczanie Soboru Watykańskiego II na temat relacji Kościół–Państwo
Autorzy:
Słowikowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1754330.pdf
Data publikacji:
2020-06-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Communism
Church-State Relations
the Second Vatican Council
komunizm
relacje Kościół-państwo
Sobór Watykański II
Opis:
Problematyka relacji Kościół–Państwo zawsze należała do delikatnych i skomplikowanych grup zagadnień. Na ich rangę i złożoność wskazuje chociażby fakt, że podczas pogłębiania i rozwijania współczesnej doktryny o społeczności kościelnej i wspólnocie politycznej przez Sobór Watykański II, pierwotnie nie przewidywano oddzielnego dokumentu regulującego to zagadnienie. Jednakże w efekcie umiejscowiono je w dwóch: deklaracji o wolności religijnej Dignitatis humanae i w konstytucji duszpasterskiej o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes. W artykule przedstawiony został wkład biskupów bloku państw komunistycznych w nauczanie Vaticanum II na temat relacji Kościół–Państwo. Ograniczenie wypracowywania zasad tych relacji przez Sobór Watykański II do wystąpień i pisemnych uwag (animadversiones) jedynie biskupów-przedstawicieli z bloku Państw komunistycznych jest dla badanego zagadnienia celowe i istotne. W Państwach, w których panował ustrój oparty na reżimie totalitarnym, eliminowano jakiekolwiek pierwiastki religijne z życia społecznego, a walka z Kościołem stanowiła program władz państwowych. Dlatego biskupi na co dzień pełniący posługę kościelną w Państwach komunistycznych, dzięki własnemu doświadczeniu, mieli obowiązek unaocznić pozostałym biskupom świata rzeczywiste problemy, z jakimi Kościół powinien się zmierzyć. Swoim zaangażowaniem i głosem wpisali się w założenia Soboru realizowane pod hasłem aggiornamento, wskazując na uwspółcześnienie, odnowienie i dostosowanie działalności Kościoła do zmian, jakie dokonały się we współczesnym świecie. Efektem pracy biskupów z bloku Państw komunistycznych stało się m.in.: wyakcentowanie godności osoby ludzkiej, jako źródła wolności religijnej i przysługiwania wolności religijnej każdemu człowiekowi; określenie, że wolność ta oznacza również wolność człowieka od przymusu do działań sprzecznych z jego sumieniem; podkreślenie prawa rodziców do wychowywania dzieci w wierze; dostrzeżenie pluralizmu światopoglądowego i społeczności pluralistycznej, dla której należy stworzyć model relacji z Kościołem; uwzględnienie wzajemnej niezależności Kościoła i wspólnoty politycznej oraz konieczności ich współdziałania; wskazanie, że chrześcijanie mają swoje obowiązki jako członkowie Kościoła i obywatele Państwa.
The relations between the Church and the State have always been a delicate and complex issue. Its importance and complexity is reflected by the fact that while the Vatican II was improving and developing its modern doctrine on the ecclesiastical and the political community, no separate document to address this issue was being projected. However, ultimately two such documents were created: the Declaration on Religious Freedom Dignitatis Humanae and the Pastoral Constitution on the Church in the Modern World Gaudium et spes. The article presents the contribution of bishops from the Communist Bloc states to the teaching of Vatican II regarding Church–State relations. When addressing these relations, the Council limited itself to having speeches and written remarks (animadversiones) delivered only by the bishopsrepresentatives of the Communist Bloc, and this perspective has relevance for the presented study. In those states where a system based on a totalitarian regime was in use, any traces of religious life would be eliminated from social life, and combating the Church was a priory for the state authorities. For this reason, the bishops who exercised their daily ministry in communist countries, were supposed to show to make other bishops aware of the real problems facing the Church, using their own experience. Their involvement and voice were consistent with the assumptions of the Council, which were realised as part of aggiornamento, highlighting the modernisation, revival and adjustment of the Church’s activity to changes taking place in the modern world. The outcomes of these bishops’ efforts were, among others: the affirmation of human dignity as the source of religious freedom, which was reserved to every human being, the observation that this freedom is our freedom from coercion to do things contrary with our conscience, the highlighting of parents’ right to educate their children in the faith, the recognition of the pluralism of world views as well as pluralistic society, which requires a model of its relations with the Church, the consideration of mutual independence of the Church and the political community and the need for cooperation, and the observation that Christians have duties both as Church members and citizens of the State.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2020, 29, 4; 173-199
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przekładanie różnic na to, co wspólne
Translating Difference and the Common
Autorzy:
Curcio, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1012228.pdf
Data publikacji:
2011-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Common
Class
Race
Gender
Subjectivity
Translation
Communism
dobro wspólne
klasa
rasa
gender
podmiotowość
przekład
komunizm
Opis:
Esej ten bada jak podmiotowości zawierające komponenty rasy i gender mogą wytwarzać wspólną przestrzeń społecznej współpracy, która kwestionuje kapitalistyczną hierarchizację społeczeństwa. Rozważa on zarówno kapitalistyczne pomnażanie wartości wykorzystujące różnicę, jak i wytwarzanie stawiających opór i podejmujących walkę podmiotowości, które przekraczają i wywracają na nice kapitalistyczny podział i wywłaszczenie. W tych ramach rozważam wytwarzanie dobra wspólnego przez praxis i sposób organizacji, naświetlając konieczność heterojęzycznego przekładu różnicy dla przerwania homogeniczności kapitalistycznego języka wartości. Cel niniejszego artykułu jest dwojaki. Z jednej strony, istnieje potrzeba lepszego zrozumienia teraźniejszości i targających nią sprzeczności. Z drugiej, koniecznym jest wysunięcie na pierwszy plan różnic rasowych i genderowych, by zneutralizować społeczne oddziaływanie nie-czułości na nie, i rzucić wyzwanie teraźniejszemu porządkowi społecznemu.
This essay explores how racialized and gendered subjectivities might produce a common space of social cooperation that can break down the capitalist hierarchization of society. It analyzes both the capitalistic valorization of difference and the production of resistant and militant subjectivities that exceed and overturn capitalistic segmentation and dispossession. Within this framework I consider the production of the common through praxis and mode of organization, bringing to light the necessity for heterolingual translation of difference in order to interrupt the homogeneity of the capitalist language of value. The aim of this article is twofold. On the one hand, there is the need to better understand the present time and its violent contradictions. On the other, there is the necessity to bring to the fore race and gender differences in order to neutralize the social valence of in-difference and to challenge and transform the current social order.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2011, 4; 85-99
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Women’s Political Representation in the Czech Republic in the context of the transition from Communism to Democracy
Autorzy:
Gelnarová, Jitka
Fousková, Marie V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/616902.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
women
political participation
gender
quotas
elections
Czech Republic
Communism
kobiety
partycypacja polityczna
parytety
wybory
komunizm
Republika Czeska
Opis:
W artykule przedstawiony został przegląd reprezentacji politycznej kobiet w Czechosłowacji oraz w Czechach po upadku żelaznej kurtyny, w kontekście przejścia od systemu komunistycznego do demokracji. Artykuł obejmuje rozważania zarówno dotyczące ciągłości i zmiany, pomiędzy starym a nowym systemem, skupiając uwagę na zaangażowaniu politycznym kobiet – począwszy od utrzymywania tradycyjnego modelu rodziny i stereotypów płciowych, a kończąc na radykalnych zmianach ról w sferze prywatnej i publicznej. Koncentrując się na mechanizmach blokujących kobiety w ich dostępie do władzy politycznej i postawach społecznych, które mogłyby wyrównać ostatecznie szanse, a mianowicie zastosowaniu parytetów płciowych na listach wyborczych partii politycznych.
This paper gives an overview of women’s political representation in Czechoslovakia and the Czech Republic after the fall of the iron curtain, framed in the context of the transition from Communism to democracy. It is concerned with both continuity and discontinuity between the old and the new regime regarding the political engagement of women – the persistence of traditional family model and gender stereotypes on one hand, and the radically changed roles of the private and the public sphere on the other. It focuses on the mechanisms disadvantaging women in their access to political power and on public attitudes to the measures which could level the playing field, namely gender quotas for political party candidate lists.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2016, 4; 133-142
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pamięć o ojcu. Refleksje z rozmów z rodzinami katyńskimi. Rekonesans badawczy
Memories of the father. Reflections from interviews with families of Katyn Victims. Research reconnaissance
Autorzy:
Łagojda, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/634950.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Ośrodek Pamięć i Przyszłość
Tematy:
Historia mówiona
oral history
II wojna światowa
Katyń
kłamstwo katyńskie
komunizm
Second World War
Communism
Katyń lie
Opis:
The article analyzes biographical narrations referring to the daily life of families of the victims murdered by Soviet troops in Katyn and other places in the former USSR. The text includes 12 biographical interviews and recorded memories of Katyn families. The text describes the years from the interwar period to the fall of Communism in Poland. The article describes memories of the Second Polish Republic period when families of Polish officers constituted the highest social class, about the moment of saying goodbye to a father who was setting off to the front and then was taken prisoner by Soviets. Using postcards and letters sent from prisoner-of-war camps, which are attached to the article, the author presents the context of the correspondence of families with their close relatives, the sudden break of this correspondence and the anxiety connected with this lack of messages from the camps. The author carries out a detailed analysis of the process of impossibility of accepting the death of loved ones by their families. The text also addresses the issue of the “Katyn lie” and its influence on the lives of families in the Polish People’s Republic, celebrating holidays, their social status after the Second World War and many others. Being aware that the topic is far from being fully described, the author poses a few significant research questions at the end of the discussion that require further analysis.
Źródło:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej; 2014, 4; 89-127
2719-7522
2084-0578
Pojawia się w:
Wrocławski Rocznik Historii Mówionej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 40

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies