Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Holy" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Ofiara eucharystyczna w życiu Kościoła
Eucharistic sacrifice in the life of the Church
Autorzy:
Ptak, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147652.pdf
Data publikacji:
2022-06-10
Wydawca:
Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
Tematy:
Eucharystia
Najświętsza Ofiara
Msza Święta
Kościół
Eucharist
Holy Sacrifice
Holy Mass
Church
Opis:
Najświętsza Eucharystia, w której sam Chrystus Pan jest obecny, ofiarowuje się i jest spożywany, daje prawdziwe życie i wzrost założonemu przez Niego Kościołowi. Sakrament Eucharystii w jego wymiarze ofiarniczym uobecnia jedyną ofiarę Chrystusa Zbawiciela, która dokonała się w Misterium Paschalnym. Kościół jako Mistyczne Ciało Chrystusa w każdej celebracji eucharystycznej sprawowanej we wspólnocie wiernych buduje duchową więź określaną jako communio. Ofiara eucharystyczna staje się dla wiernych w ich codziennym życiu ofiarą Mszy Świętej.
The Holy Eucharist, in which Christ the Lord Himself is present, offered and eaten, gives true life and growth to the Church founded by Him. The sacrament of the Eucharist, in its sacrificial dimension, makes present the one sacrifice of Christ the Savior which was accomplished in the Paschal Mystery. The Church, as the Mystical Body of Christ, in every Eucharistic celebration celebrated in the community of the faithful, builds a spiritual bond known as communio. The Eucharistic Sacrifice becomes for the faithful in their daily lives a sacrifice of the Holy Mass.
Źródło:
Sympozjum; 2022, 1(42); 137-147
2543-5442
Pojawia się w:
Sympozjum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgia źródłem młodości Kościoła
Liturgy Source Youth Church
Autorzy:
Rybicki, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2036750.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Liturgia
Duch Święty
Kościół
Liturgy
Holy Spirit
Church
Opis:
Artykuł poświęcony jest liturgii jako aspektowi życia Kościoła, który jest nieustannym źródłem jego młodości. Pierwsza część dotyczy odnowy liturgicznej w XX wieku, ponieważ to ona stała się początkiem odnowy Kościoła w jego innych sferach życia. Część druga ukazuje trynitarne zakorzenienie liturgii i rolę działania Trójcy Świętej w celu utrzymywania nieustannej młodości Kościoła. Część trzecia ukazuje indywidualistyczny aspekt liturgii, ponieważ młodość Kościoła polega i objawia się w młodości każdego z jego członków uczestniczących w liturgii.
The article focuses on the liturgy as an aspect of the Church's life, which is the constant source of Her youth. The first part points at the liturgical renewal in the twentieth century, because it has given rise to the renewal of the Church in other areas of its life. The second part shows the trinitarian roots of the liturgy and the role of the Holy Trinity in maintaining the Church's constant youth. Finally, the last part of the article reveals an individualistic aspect of the liturgy, because the youth of the Church manifests itself in the youth of each of its members participating in the liturgy.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 5; 37-50
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geneza i przedmiot Konkordatu między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską z 1993 roku
The Origin and Subject of the 1993 Concordat Between the Holy See and the Republic of Poland
Autorzy:
Romanko, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1900640.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół
państwo
Stolica Apostolska
negocjacje
Church
State
Holy See
negotiation
Opis:
Konkordat między Stolicą Apostolską i Rzecząpospolitą Polską został podpisany 28 lipca 1993 r., natomiast ratyfikowany 23 lutego 1998 r. Ta międzynarodowa umowa potwierdziła i uszczegółowiła zasady proklamowane na Soborze Watykańskim II: 1) zasadę autonomii i niezależności Kościoła i państwa; 2) zasadę współdziałania Kościoła i państwa; 3) zasadę wolności religijnej. Konkordat reguluje m.in. następujące sprawy: uznanie osobowości prawnej Kościoła katolickiego i jego jednostek organizacyjnych; swobodę Kościoła w dokonywaniu zmian w strukturze terytorialnej Kościoła; ochronę małżeństwa i rodziny, a zwłaszcza uznanie skutków cywilnych małżeństwa zawartego według formy kanonicznej i współdziałanie państwa i Kościoła na rzecz małżeństwa i rodziny.
The Concordat between the Holy See and the Republic of Poland was signed on 28 July 1993 and ratified on 23 February 1998. This international agreement confirmed and specified the principles proclaimed at the Second Vatican Council: 1) the principle of autonomy and independence of the Church from the State; 2) the principle of cooperation between the Church and the State; 3) the principle of religious freedom. The Concordat regulates among others the following matters: recognition of the legal personality of the Catholic Church and its organizational units, the Church’s discretion in making changes in its territorial structure; protection of marriage and family, and in particular recognition of the civil consequences of a marriage concluded according to the canonical form, and the cooperation of the state and the Church in matters of marriage and family.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2018, 7, 2; 191-207
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lo Spirito Santo co-istituisce la Chiesa. La concezione di Francesco Lambiasi
Holy Spirit Co-Institutes the Church. Francesco Lambiasis Conception
Autorzy:
Siwecki, Leon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601468.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Spirito Santo
Chiesa
pneumatologia
ecclesiologia
Holy Spirit
Church
pneumatology
ecclesiology
Opis:
Lo Spirito Santo è tra gli artefici principali della Chiesa. Insieme a Gesù Cristo, lo Spirito Santo è l’artefice co-istituente della Chiesa, del suo essere originario e di tutto il suo sviluppo ulteriore. Lo Spirito Santo è principale perché la Chiesa è per definizione “communio sanctorum”, comunità dei santificati dalla grazia di Cristo per opera dello Spirito Santo. Tutto ciò che concerne la grazia, sebbene sia frutto dell’azione comune della Trinità, per appropriazione spetta allo Spirito Santo.
Pneumatological dimension of salvation is seen as essential in the perspective of ecclesiology. The Church is the community of the redeemed because they received the Spirit of the crucified and risen Lord. It was in the Spirit, and only in Him, the Church appears as an authentic community of salvation, which is open to every man. Moreover, only in the Spirit is possible appropriate understanding of the mystery of the Church in its various stages of existence. In this context it is useful to present the concept of an Italian theologian Francesco Lambiasi.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2015, 9, 1; 17-37
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Św. Paisjusz (Wieliczkowski) i duchowe skarby św. Góry Atos dla Rosji
Autorzy:
Kuprjanowicz, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420279.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
works of the Holy Fathers
St. Paisius (Velichkovsky)
Holy Mount Athos
Russia
Church
disciples
dzieła Świętych Ojców
św. Paisjusz (Wieliczkowski)
św. Góra Atos
Rosja
Cerkiew
uczniowie
Opis:
Święty biskup Ignacy (Branczaninow) uważał, że dzieła Świętych Ojców przetłumaczone przez świętego Paisjusza (Wieliczkowskiego) mają „taką godność ascetyczną”, że ich nie może zamienić żadne inne tłumaczenie. Czytanie Świętych Ojców - podkreślał św. Ignacy - jest zwłaszcza ważne dla zrozumienia Pisma Świętego. Biblijni Autorzy i Ojcowie byli natchnieni jednymi tym samym Duchem i dlatego Pismo i Tradycja (w danym przypadku - spuścizna Świętych Ojców) zestawiają jedną całość i nie mogą być rozdzielane. Prawosławna Cerkiew akceptuje wyłącznie interpretację Duchem Świętym, a rozumienie Ojcami Cerkwi Pisma natchnione jest tym samym Duchem co i samo Pismo Święte. Liczni uczniowie św. Paisjusza powróciwszy do Rosji przynieśli ze sobą odrodzoną tradycję patrystyczną i rękopisy przetłumaczonych przez św. Paisjusza dzieł Świętych Ojców. To sprzyjało odrodzeniu mniszego życia i całej Rosyjskiej Cerkwi.
Źródło:
ELPIS; 2017, 19
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
God according to Bogusław Wolniewicz
Bóg Bogusława Wolniewicza
Autorzy:
Kopania, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097151.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Bogusław Wolniewicz
God
Providence
Holy Spirit
Church
Bóg
Opatrzność
Duch Święty
Kościół
Opis:
Artykuł składa się z dwu części. W pierwszej zostało streszczone w języku nieformalnym rozumienie idei Boga wyrażone przez Bogusława Wolniewicza w języku logiki formalnej. Wykazuje się, że podstawą stanowiska Wolniewicza jest antynaturalizm, czyli przekonanie, że przyroda jest fragmentem szerszej rzeczywistości, a człowiek częściowo wykracza poza rzeczywistość przyrodniczą. W drugiej części podjęto próbę uchwycenia intuicji leżących u podstaw Bogusława Wolniewicza idei Boga jako bezosobowej mocy niebędącej Opatrznością. Uzasadnia się, że jest to konsekwencją uwarunkowań charakterologicznych. Uzasadnienie to jest zgodne z Wolniewicza rozumieniem ludzkiego charakteru. W artykule wykorzystano prywatną korespondencję Bogusława Wolniewicza.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2018, 3; 375-392
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Fifth Mark of the Church?
Czy piąte znamię kościoła?
Autorzy:
Lancton, Thaddaeus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1706164.pdf
Data publikacji:
2021-02-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
miłosierdzie
Kościół
znamię
Duch Święty
misja
mercy
Church
mark
Holy Spirit
mission
Opis:
In addition to the four marks of the Church, mercy has been emphasized since the pontificate of St. John Paul II as essential to the authentic fulfillment of the Church’s identity and mission. A Christological and pneumatological understanding of these marks of the Church leads to a proper grasp of the Church in relation to mercy. The Church is merciful not de facto because of her works of mercy on behalf of the poor or sinners. Rather, she is first the recipient of unprecedented Divine Mercy, poured forth in the gift of the Holy Spirit, and so shares that same Spirit of Mercy with others through her sacraments, preaching, and service. The Church’s mission of mercy thus extends beyond the myriad of manners to alleviate human misery. In union with Christ, her Bridegroom, the Church is to communicate the one gift of Divine Mercy, the Holy Spirit, to all.
Oprócz czterech znamion Kościoła, od pontyfikatu św. Jana Pawła II wskazuje się na miłosierdzie jako istotne znamię dla autentycznego wypełnienia się tożsamości i misji Kościoła. Chrystologiczne i pneumatologiczne rozumienie tych znamion prowadzi do właściwego zrozumienia Kościoła w odniesieniu do miłosierdzia. Kościół jest miłosierny nie de facto z powodu swoich dzieł miłosierdzia wobec ubogich lub grzeszników. Kościół jest raczej odbiorcą bezprecedensowego Bożego Miłosierdzia, wylanego w darze Ducha Świętego, i tym samym dzieli się Duchem Miłosierdzia z innymi poprzez swoje sakramenty, przepowiadanie i posługę. Misja miłosierdzia Kościoła wykracza zatem poza niezliczone sposoby łagodzenia ludzkiej nędzy. Kościół zjednoczony z Chrystusem, swoim Oblubieńcem, ma udzielać wszystkim jedynego daru Bożego Miłosierdzia – Ducha Świętego.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 2; 5-21
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charisms in the Service of the Universal Church
Charyzmaty w służbie Kościoła powszechnego
Autorzy:
Adam, Anton
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035245.pdf
Data publikacji:
2019-12-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół
charyzmaty
Duch Święty
łaska
autentyczność
Church
Charisms
Holy Spirit
Grace
Authenticity
Opis:
Z eklezjologicznego punktu widzenia Kościół należy rozumieć jako dar Ojca i Ciało Mistyczne Chrystusa. Ciało Chrystusowe ożywiane jest Duchem Świętym, który obdarza Kościół posługiwaniami, urzędami i charyzmatami. Duch Święty prowadzi Kościół, mający udział w życiu Trójcy Przenajświętszej, do jego pełni. Równocześnie obdarza go szczególnymi impulsami i darami zwanymi charyzmatami. Dokument Kongregacji Nauki Wiary Iuvenescit Ecclesia wskazuje na wzajemne relacje między darami hierarchicznymi a charyzmatycznymi. Charyzmaty powinny służyć dobru Kościoła uniwersalnego. Każdy poszczególny chrześcijanin przyczynia się do budowania Kościoła poprzez swoje charyzmaty oraz swoją służbę. Żaden charyzmat nie udziala dyspensy od obowiązku akceptacji urzędu pasterskiego w Kościele oraz od konieczności podporządkowania się decyzjom pasterzy Kościoła. Jasnym znakiem autentyczności charyzmatu jest jego eklezjalność, jego zdolność do harmonijnego włączenia się w życie świętego Ludu Bożego dla dobra wszystkich.
The Church, as a community, is accompanied by the constant presence of the Holy Spirit, whose Son of God has not only promised, but has sent in the day of Pentecost. It is not the purpose of the Holy Spirit; The Church is to be revived by the Holy Spirit, which sanctifies it in individual believers. Jesus' requirement of holiness is the expression of the attitude of a just man who gives him the gift of grace − charisms, he uses for the benefit of the development of his own personal perfection, and also every person use charisms to serve the Church Community. As an individual is not the saint of egoism but a community servant. If he is to persevere in this truth, he must constantly nourish the consciousness of God's presence and work for the benefit of the community.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 2; 53-69
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W imię Jezusa czy Trójcy Świętej? Kilka uwag o formułach chrzcielnych
In the Name of Jesus, or the Holy Trinity? Some Remarks on the Baptismal Formulas
Autorzy:
Nawracała, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1601421.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
chrzest
Kościół
Trójca Święta
formuła
Jezus
Church
Holy Trinity
Jesus
baptism
formula
Opis:
Bycie chrześcijaninem rozpoczyna się od chwili przyjęcia chrztu świętego. W nim po raz pierwszy wyznaje człowiek wiarę w Boga Tójjedynego, aby móc otrzymać przebaczenie grzechów i łaskę uświęcającą. Kościół apostolski stosował dwie formuły chrzcielne: chrystologiczną i trynitarną. Dyskusja nad pierwotnością tych formuł jest wciąż otwarta. Niniejszy artykuł pragnie zwrócić uwagę na konsekwencje jednoznacznego opowiadania się za pierwszeństwem formuły chrystologicznej i traktowania formuły trynitarnej jako wtórnej. Wydaje się, że ostrożność w ocenie historycznego pierwszeństwa musi być tu szczególna ze względu na ciągłość zachowania w Kościele z ustanowienia Chrystusa jednej ekonomii sakramentalnej. Obie formuły prawdopodobnie funkcjonowały równocześnie w pierwszych gminach chrześcijańskich, a ustalenie i utrwalenie formuły trynitarnej wynikało z rozwoju świadomości Kościoła.
Being a Christian begins from the moment of baptism. In baptism a human being professes the faith in the Holy Trinity to be able to receive forgiveness and sanctifying grace. Apostolic Church used two baptismal formulas: Christological and Trinitarian. The discussion on these formulas precedence has still been open. This article aims at drawing attention to consequences of unambiguous advocating the priority of the Christological formula and treating the Trinitarian formula as secondary. It seems that caution in the evaluation of historical precedence must be special here due to the continuity of maintaining one sacramental economy in Church. Both formulas were probably present in first Christian communities, and establishing the Trinitarian formula resulted from the Church awareness increase.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2015, 9, 1; 109-116
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Duch synowskiego posłuszeństwa
The spirit of filial obedience
Autorzy:
Piekarz, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/571195.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Duch Święty
prowadzić
Syn
Kościół
posłuszeństwo
Holy Spirit
lead (guide)
Son
Church
obedience
Opis:
Ewangeliści Marek i Łukasz wyraźnie mówią o prowadzeniu Jezusa przez Ducha po chrzcie w Jordanie. To stwierdzenie nabiera szczególnego znaczenia w powiązaniu ze stwierdzeniem św. Pawła, iż „wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi” (Rz 8, 14). Zatem prowadzenie przez Ducha jest znakiem rozpoznawczym Bożego synostwa wiernych, jest bowiem znakiem podobieństwa do Jednorodzonego Syna. Młody Kościół doświadcza również prowadzenia Ducha w misji apostolskiej: Duch wskazuje głosicielom Ewangelii konkretne zadania lub nie pozwala udać się w zamierzonym kierunku. Jednak poza tymi szczególnymi przypadkami prowadzenia „przestrzennego” istnieje też – i jest powszechne dla wszystkich wiernych – wewnętrzne prowadzenie przez Ducha drogą wierności Bogu. Wiąże się ono nieraz ze zmaganiem z ludzką słabością, ale prowadzi do świętości i poznania Boga.
Evangelists Mark and Luke clearly say about the leading of Jesus by the Spirit after baptism in Jordan. This statement is gaining a particular meaning in connection with St. Pauls statement, that “all who are guided by the Spirit of God, are sons of God”. Therefore guidance by the Spirit is an identifying sign of God’s sonship of the faithful, as it is in fact a sign of similarity to the only begotten Son. Young Church also experiences leadership of the Spirit in apostles mission: the Spirit indicates specific tasks for the preachers of the Gospel, or doesn’t allow to go in the intended direction. But outside these special cases of “spatial” leadership, there is also – and it is common to all believers – internal guidance by the Spirit on the way of faithfulness to the God. More than once it involves the struggle with human weakness, but leads to the holiness and knowledge of God.
Źródło:
Polonia Sacra; 2017, 21, 1(46); 21-32
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Ecclesiastical Role of The Holy Spirit in the Sacrament of Confirmation in the Teaching of Benedict XVI
Eklezjotwórcza rola Ducha Świętego w sakramencie bierzmowania w nauczaniu Benedykta XVI
Autorzy:
Kluz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28689806.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Benedict XVI
preaching
sacrament of confirmation
the Holy Spirit
Church
testimony
holiness
love
Opis:
Formation of an ecclesial community constitutes the basic moral call arising from reception of the sacrament of confirmation. Formation of the person should also aim at accomplishing this objective. The Holy Spirit given in the sacrament of confirmation plays a fundamental role in building the Church. Opening up to the gift of the Holy Spirit and submission to His direction allows to find the proper place in the Church and accept full responsibility for destiny of the Church. The ecclesiological role of the Holy Spirit in the sacrament of conformation sounds significantly in the teaching of Benedict XVI. In his speeches and documents, the Pope repeatedly brought the truth about the special power of the Holy Spirit and His gifts into building the community dimension of the life of the Church. Therefore, in this reflection – based on allocations of Pope Benedict XVI – the ecclesiological role of the Holy Spirit, coming in the sacrament of confirmation, was presented.
Duch Święty dany w sakramencie bierzmowania odgrywa fundamentalną rolę w budowaniu Kościoła. Otwartość na dar Ducha Świętego i poddanie się Jego kierownictwu pozwala znaleźć właściwe miejsce w Kościele i przyjąć pełną odpowiedzialność za jego przeznaczenie. Eklezjotwórcza rola Ducha Świętego w sakramencie bierzmowania jest znaczącym elementem w nauczaniu Benedykta XVI.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2019, 51; 99-113
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Instrukcja „Przyjęcie Chrystusa w uchodźcach i przymusowo przesiedlonych”
Instruction on „Adoption of Christ in refugees and forcibly exiled”
Autorzy:
Necel, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148607.pdf
Data publikacji:
2017-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Kościół
Stolica Apostolska
uchodźca
wypędzony
azyl polityczny
Church
Holy See
refugee
exile
political asylum
Opis:
Z perspektywy instrukcji Erga migrantes caritas Christi z 2004 r., duszpasterska sytuacja uchodźców i wypędzonych wymagała specjalnych analiz i zdefiniowania specyfiki ich obecności w Kościele Powszechnym, w Kościołach diecezjalnych oraz we wspólnocie parafialnej. Niepokoje polityczne i społeczne w pierwszych dwóch dekadach XXI wieku były swoistym katalizatorem wypracowania przez Stolicę Apostolską instrukcji: Przyjęcie Chrystusa w uchodźcach i przymusowo wypędzonych. Wpisuje się w wielowiekową tradycję duszpasterskiej troski Kościoła o szczególną kategorię migrantów, jakimi są uchodźcy i przymusowo wysiedleni. Autorzy instrukcji obejmują tą kategorią także bezpaństwowców, ubiegających się o azyl polityczny, ofiary handlu ludźmi, w tym szczególnie dzieci i kobiety, ofiary pracy przymusowej oraz dzieci-żołnierzy.
From the perspective of "Erga migrantes caritas Christi" instruction from 2004, the pastoral situation of refugees and expellees required specific analyses and defining of the specificity of their presence in the Common Church, in the diocesan churches and in the parish community. Political and social unrests in the first two decades of the 21st century were a catalyst for the Apostolic See’s instruction: "Accepting Christ in the refugees and forcibly exiled". It is a part of the centuries-long tradition of the Church pastoral care for this special category of migrants who are refugees and forcibly exiled. The authors of this manual include in this category also stateless persons, political asylum seekers, victims of human trafficking, especially including children and women, as well as victims of forced labor and children soldiers.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2017, 18; 429-440
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reakcje Stolicy Apostolskiej wobec wybuchu wojny na Ukrainie w 2014 roku
Reactions of the Holy See to the Outbreak of the War in Ukraine In 2014
Autorzy:
Bylina, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129895.pdf
Data publikacji:
2022-04-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
społeczeństwo
Kościół
Stolica Apostolska
Ukraina
wojna
pokój
bezpieczeństwo
society
Church
Holy See
Ukraine
war
peace
security
Opis:
Artykuł prezentuje wyniki badań dotyczących reakcji Stolicy Apostolskiej wobec wybuchu wojny na Ukrainie w 2014 roku. Ukazane zostały liczne orędzia papieskie, listy, apele, przemówienia i rozmowy z przedstawicielami dyplomacji, które wskazują na aktywne prowadzenie dialogu w trakcie budzącego się konfliktu. Wskazano na inicjowanie przez przedstawicieli Stolicy Apostolskiej spotkań na arenie międzynarodowej, które poruszają kwestię pokoju na Ukrainie. Publikacja przedstawia także dialog oraz wspólne inicjatywy wspólnot wyznaniowych na Ukrainie, które inicjowane są przez Stolicę Apostolską. Podobnie jak wzajemne nauczanie, które jednoznacznie nawołuje do potępienia przemocy i zakończenia działań zbrojnych na Ukrainie. Zrealizowanie procesu badawczego ukazuje także współczesne zaangażowanie Stolicy Apostolskiej w przebieg aktualnych wydarzeń i zapewnienie pokoju na Ukrainie.
The article presents the results of research on the reaction of the Holy See to the outbreak of war in Ukraine in 2014. Numerous papal messages, letters, appeals, speeches and talks with representatives of diplomacy have been shown, which indicate active dialogue during the emerging conflict. The representatives of the Holy See initiated meetings in the international arena that dealt with the issue of peace in Ukraine. The publication also presents the dialogue and joint initiatives of religious com-munities in Ukraine, initiated by the Holy See. So is mutual teaching that unequivocally calls for a condemnation of violence and an end to hostilities in Ukraine. The implementation of the research process also shows the Holy See’s contemporary involvement in the current course of events and ensuring peace in Ukraine.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2021, 50, 1; 159-176
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pneumatologiczna wiarygodność Kościoła
The Pneumatological Credibility of the Church
Autorzy:
Mastej, Jacenty
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1044123.pdf
Data publikacji:
2020-06-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Duch Święty
Jezus Chrystus
Kościół
wiarygodność Kościoła
Holy Spirit
Jesus Christ
Church
credibility of the Church
Opis:
Niniejsze opracowanie ukazuje pneumatologiczną wiarygodność Kościoła. Cel ten został zrealizowany w trzech punktach. Najpierw zaprezentowano wydarzenie Pięćdziesiątnicy jako eklezjogenetyczny dar Ducha Świętego. Następnie ukazano pneumatologiczną ikoniczność Kościoła. W trzecim punkcie wyeksplikowano znaki pneumatologicznej wiarygodności Eklezji. Holistyczna prezentacja obecności i działania Ducha Świętego w Kościele – zarówno w jego genezie, jak również w permanentnym urzeczywistnianiu się w historii – stanowi podstawę do wykazania jego absolutnej wyjątkowości, co jest możliwe przy równoczesnym udziale ratio i fides. Pneumatologiczna wiarygodność Kościoła jest ściśle powiązana z innymi argumentami budowanymi w ramach teologii fundamentalnej, np. skrypturystycznym, rezurekcjonistyczny, agapetologicznym, martyrologicznym, prakseologicznym, sperancyjnym, werytatywnym czy ze świętości. W argumentach tych trzeba jeszcze mocniej uwyraźniać aspekt pneumatologiczny.
 The aim of this paper is to demonstrate the pneumatological credibility of the Church, a goal achieved via three lines of analysis. First, the event of Pentecost is presented as an ecclesio-genetic gift of the Holy Spirit. Then the pneumatological iconicity of the Church is shown. In the third point, the essential signs constituting the pneumatological credibility of Ecclesia are explained. The holistic presentation of the presence and action of the Holy Spirit in the Church – both in its genesis and in its permanent realisation in history – is the basis for demonstrating its absolute uniqueness, which is possible with the simultaneous participation of ratio and fides. The pneumatological credibility of the Church is closely linked to other kinds of arguments found within the framework of fundamental theology, e.g. scriptural, resurrectionist, agapetological, martyrological, praxeological, sperantist, veritative, or the argument from holiness. In all these arguments, the pneumatological aspect must be made even clearer.
Źródło:
Verbum Vitae; 2020, 37, 1; 227-240
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kościół jako społeczność teokratyczna
The Church as a Theocratic Community
Autorzy:
Orzeł, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119974.pdf
Data publikacji:
2021-12-16
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Antonio Rosmini
Kościół
eklezjologia
O pięciu ranach Kościoła świętego
Church
ecclesiology
The Five Wounds of Holy Church
Opis:
W niezwykle szerokim spektrum naukowych zainteresowań bł. Antonia Rosminiego – włoskiego kapłana, filozofa, teologa, polityka i intelektualisty – poczesne miejsce zajmuje jego refleksja eklezjologiczna. Pomimo krytyki, niezrozumienia i wręcz prześladowania ze strony niektórych ludzi Kościoła, pozostał wiernym jego synem, co potwierdził swoim heroicznym posłuszeństwem wobec papieża i jego decyzji. Nad OblubienicąChrystusa podejmował zarówno refleksję socjologiczną, wypracowując pojęcie „wspólnoty teokratycznej”, jak i teologiczną, tworząc oryginalną koncepcję eklezjologiczną. W jednym ze swoich najważniejszych dzieł: O pięciu ranach Kościoła świętego, wskazał na najważniejsze choroby i słabości toczące Mistyczne Ciało Chrystusa. Zdaniem filozofa ze Stresy należą do nich: oddzielenie ludu od duchownych w sprawowaniu kultu, niedostateczne wykształcenie księży i zakonników, brak jedności pomiędzy biskupami, nadmierny wpływ władz świeckich na nominacje biskupie oraz zbytnie przywiązanie duchownych do dóbr materialnych. W swojej książce wskazał również adekwatne sposoby leczenia poszczególnych ran Kościoła. Echa jego koncepcji odnowy eklezjologicznej można odnaleźć zarówno w dokumentach Soboru Watykańskiego II, jak i w teologii posoborowej. W części pierwszej artykułu autor podaje genezę postulatu reformy Kościoła, jaka powinna mieć miejsce „wewnątrz Kościoła”.
In the unusually wide spectrum of scientific interests of Bl. Antonio Rosmini – an Italian priest, philosopher, theologian, politician and intellectual, his ecclesiological reflection takes pride of place. Despite criticism, misunderstanding and even persecution by some people of the Church, he remained a faithful son, which he confirmed with his heroic obedience to the Pope and his decisions. He undertook both a sociological reflection on the Bride of Christ, developing the concept of “theocratic community”, and a theological one,creating an original ecclesiological concept. In one of his most important works, The Five Wounds of Holy Church, he indicated the most important diseases and weaknesses affecting the Mystical Body of Christ. According to the philosopher from Stresa, they include: the separation of the people from the clergy in worship, insufficient education of the clergy, lack of unity between bishops, excessive influence of secular authorities on bishop’s appointments, and excessive attachment of clergy to material goods. In his book, he also indicated adequate methods of treating particular wounds of the Church. Echoes of his concept of ecclesiological renewal can be found both in the documents of the Second Vatican Council and in post-conciliar theology. In the first part of the article, the author presents the genesis of Rosmini’s postulate to reform the Church “in the Church”.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2021, 41, 2; 151-168
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies