Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ": buddyzm" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Tomistyczna filozofia bytu i buddyjska filozofia pustki
Thomistic philosophy of being and Buddhist philosophy of emptiness
Autorzy:
Mandrela, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/452385.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Naukowe Towarzystwo Tomistyczne
Tematy:
buddyzm
chrześcijaństwo
tomizm
pustka
Kościół katolicki i buddyzm
Buddhism
Christianity
Thomism
Emptiness
Catholic Church and Buddhism
Opis:
The aim of this article is to compare the basic metaphysical principals of Christian philosophy represented by the works of St. Thomas Aquinas with the Buddhism philosophy of emptiness. Despite of the popular approach to interreligious dialogue, which focuses mainly on the similarities, the author describes the enormous discrepancies between these two conceptions. First of all, Buddhism brings positive value to the concept of „nothingness”, which in Christianity can only be neutral or negative. Secondly, St. Thomas Aquinas respects the law of non – contradiction which is strongly denied by the Buddhist concept of „the middle way”. Furthermore, Buddhism rejects the fundamental categories of western metaphysics such as: existence, essence and substance. Thomism metaphysic is realistic, while Buddhists claim that our world is illusory. Finally, the concept of transcendental God and Trinity opposes the Buddhism idea of impersonal nirvana. Overall, Thomism metaphysics is radically different from Buddhist thought represented by Nagardżuna, Shunruy Suzuku and others. However, these differences are often ignored by the contemporary theologians.
Źródło:
Rocznik Tomistyczny; 2015, 4; 215-238
2300-1976
Pojawia się w:
Rocznik Tomistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Europejczycy i chrześcijaństwo jako zagrożenie dla ładu w Japonii okresu Edo
Autorzy:
Popiołek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/686397.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Japan
Christianity
Christian missions
persecutions
Edo
Confucianism
Buddhism
Tokugawa
Japonia
chrześcijaństwo
misje chrześcijańskie
prześladowania
konfucjanizm
buddyzm
Opis:
Since the 17th century the antichristian persecutions in Japan were related to the reform of the Tokugawa regime. The Western religion started to be perceived as an internal and external threat to the unity of the state, its sovereignty and stability. The sources for this article have been selected from the most representative works of Japanese anti‑Christian literature. Religious arguments against Christianity are shown from the Confucian and Buddhist perspective. Many writers from the Edo period saw Christianity as similar and distorted teaching of Buddhism. For the Japanese one of the most controversial was the doctrine on God as the supreme ruler, to whom everyone was subjected to, which could have a negative effect on maintaining traditional relationships and duties in a society. Mito school brought against Christianity the argument which can be described as political (also ethical) – that this teaching was the reason for the decay of Japanese society. In addition, some authors believed that Christianity served as a tool for the colonization of Japan by foreign powers. This heretical (Christian) teaching contributed to some extent to consolidation of Japanese identity by becoming the target of Japanese attacks and polemics. Missionaries and converters became „others,” to whom demonic and inhuman look was attributed, supernatural abilities. Infidels were also stigmatized by the most condemned features in Japanese society. This applied both to foreign missionaries and native converts. The state apparatus of the Edo period gave rise to many mechanisms strengthening its control over the whole society. As the result, Christianity was successfully eradicated (leaving only isolated communities of hidden Christians).
Prześladowania chrześcijan w Japonii począwszy od XVII wieku miały związek z reorganizacją struktury władzy pod rządami Tokugawów. Zachodnia religia zaczęła być postrzegana jako stanowiąca zagrożenie wewnętrzne i zewnętrzne dla jednorodności państwa, jego suwerenności i stabilności. W artykule zostaną przywołane, zdaniem autora, najbardziej reprezentatywne pozycje z japońskiej literatury antychrześcijańskiej. Ukazane zostaną argumenty religijne wytaczane przeciwko doktrynie chrześcijańskiej z pozycji konfucjańskiej i buddyjskiej. Wielu autorów okresu Edo widziało w chrześcijaństwie podobieństwo do buddyzmu i jego zniekształcenie. Niezwykle kontrowersyjna dla Japończyków była nauka o Bogu jako najwyższemu władcy, któremu każdy musiał być bezwzględnie poddany, co mogło mieć zły wpływ na zachowanie tradycyjnych relacji i powinności w społeczeństwie. Argumentację, którą można określić jako polityczną (ale i etyczną), wytaczała wobec chrześcijaństwa szkoła Mito, która upatrywała w zachodniej doktrynie jedną z przyczyn rozkładu japońskiego społeczeństwa. Ponadto niektórzy spośród autorów uważali, że chrześcijaństwo służy jako narzędzie do kolonizacji Japonii przez obce mocarstwa. Owa heretycka (chrześcijańska) nauka, stając się celem ataków i polemik, w pewnym stopniu przyczyniała się do budowania tożsamości Japończyków. Misjonarze i konwertyci japońscy stali się „innymi”, którym przypisywano demoniczny, nieludzki wygląd, nadprzyrodzone zdolności, jak i najbardziej potępiane w społeczeństwie japońskim cechy, które innowierców całkowicie stygmatyzowały. Dotyczyło to zarówno misjonarzy, jak i rodzimych konwertytów. Aparat państwowy okresu Edo stworzył wiele mechanizmów mających umocnić swą kontrolę nad społeczeństwem. W ich wyniku sprawnie udało się wykorzenić chrześcijaństwo (pozostawiając jedynie odizolowane wspólnoty ukrytych chrześcijan).
Źródło:
Orientalia Christiana Cracoviensia; 2016, 8
2450-2936
2081-1330
Pojawia się w:
Orientalia Christiana Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrześcijaństwo i buddyzm – niektóre podobieństwa i różnice
Christianity and Buddhism - Some Similarities and Differences
Autorzy:
Lan, Wu
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559309.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
buddyzm
chrześcijaństwo
Bóg
religia
wiara
księża
mnisi
mniszki
Buddhism
Christianity
God
religion
faith
priests
monks
nuns
Opis:
Artykuł początkowo przedstawia podstawowe prawdy wiary w obu religiach, które od razu pokazują zasadnicze rozbieżności pomiędzy nimi. Następnie dokonuje bardziej pogłębionej prezentacji problemów obu religii, usytuowanych na pograniczu wiary i praktyki religijnej. Wskazuje więc nadal na głębokie różnice, nieliczne podobieństwa, ale też na pewne oceny wzajemne obu religii, które pomimo wzajemnego szacunku, są krytyczne. Największa część artykułu dotyczy porównania w skrócie losów chrześcijaństwa obrządku rzymsko – katolickiego w Polsce i buddyzmu ludności Han w Chinach, bez wchodzenia w jego różnice z buddyzmem tybetańskim. Artykuł sygnalizuje pewne podobieństwa jak np. okresy prześladowań, ale też obecną zupełnie inną rolę w obu państwach.
At the beginning of this article the author presents the basis truths of two religions, which at a first glance reveal some fundamental incompatibilities. Then he thoroughly presents the problems of both religions, problems situated on the periphery of the faith and religious practice. The article draws attention to deep-rooted differences and to a few similarities, but also to the reciprocal valuation of both religions, which despite their mutual respect, remain critical of each other. The most comprehensive part of the article is a brief comparison of Roman Catholic Christianity in Poland and Han people’s Buddhism in China, without going into differences between the last mentioned and Tibetan Buddhism. The paper indicates some similarities, such as, for example, periods of persecutions, but also shows the completely different role that those two religions play currently in both countries.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2017, 40; 161-166
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zbawienie w nirwanie z perspektywy soteriologii chrześcijańskiej
Salvation in Nirvana from the Perspective of Christian Soteriology
Autorzy:
Mrózek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480278.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
buddyzm
chrześcijaństwo
cztery szlachetne prawdy
droga
Kościół
nirwana
zbawienie
Buddhism
Christianity
four noble truths
way
Church
nirvana
salvation
Opis:
W artykule postawiono najpierw pytanie o zbawienie jako zasadnicze dla każdej religii, w tym dla buddyzmu, który drogę do niego widzi w unicestwieniu cierpienia. Następnie przedstawiono cztery szlachetne prawdy (o cierpieniu, o jego powstaniu, zniszczeniu oraz drodze do zniszczenia cierpienia). Zaznaczono, iż naukę o nich wyłożył Budda po doświadczeniu najwyższego i doskonałego oświecenia. W dalszej kolejności podjęto analizę nirwany – bowiem zgodnie z tym, co głosił Budda, człowiek może „uwolnić się” od cierpienia i osiągnąć zbawienie właśnie w nirwanie. Dopiero na tym tle dokonano oceny nirwany w świetle chrześcijańskiej doktryny o zbawieniu. Stwierdzono, iż dla buddystów zbawienie jawi się w pewnym sensie jako samospełnienie (osiągnięcie samego siebie), a także rezultat wewnętrznej świadomości. Ponadto w buddyzmie wyzwolenie osiąga się własnymi siłami. Z tego też względu chrześcijańska doktryna, w myśl której Jezus Chrystus jest jedynym Zbawicielem, nie może być przez buddystów uznana.
The article first presents the question of salvation as essential for every religion, including Buddhism, which sees the annihilation of suffering as a way to it. Then four noble truths are presented (about suffering, about its origin, destruction and the way to the destruction of suffering). It is emphasized that Buddha was teaching about them after experiencing the supreme and perfect enlightenment. Next, the analysis of nirvana is made - in accordance with what the Buddha proclaimed, man can ”free himself” from suffering and achieve salvation in nirvana. It is only with this background that the assessment of nirvana in the light of the Christian doctrine of salvation became possible. It was found that for the Buddhists, salvation appears in a sense as self-fulfillment as well as the result of internal consciousness. Furthermore, in Buddhism liberation is achieved by one’s own strength. For this reason, the Christian doctrine of Jesus Christ as the only Savior cannot be recognized by Buddhists.
Źródło:
Nurt SVD; 2019, 1; 117-132
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Face to Face: the Growth of the Self in Thomas Merton
Autorzy:
Jennings, Susanne Caroline Rose
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040926.pdf
Data publikacji:
2020-09-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Self Identity
Reality
Illusion
Monasticism
Christianity
Zen
Buddihism
Jungian Psychology
tożsamość
rzeczywistość
iluzja
Monastycyzm
chrześcijaństwo
zen
buddyzm
psychologia Junga
Opis:
The late Trappist monk and prolific author, Thomas Merton was intensely concerned with the self – or to be more precise, with a desire to break free from the tyranny of the self he took to be his identity. His early years in France and England were marked by a sense of loss and dislocation. After leaving Cambridge for Columbia, his subsequent life in America and decision to be baptised a Catholic at the age of 23 eventually led to his taking vows as a Cistercian monk. Given the name Frater Louis, the ‘world’ with all its temptations and unresolved issues had been left safely behind along with his old identity. Or so he thought. In fact, Merton’s years as a Trappist would lead to a best-selling autobiography written under obedience to his abbot with many more books to follow. Compared at the time of its publication to St Augustine’s Confessions, it would lead to his international renown as Thomas Merton. He voiced his disquiet over what he called ‘this shadow, this double, this writer who […] followed me into the cloister … I cannot lose him.’ In time, Merton came to the realisation through lived experience and his voracious reading of the Bible, St Augustine, the mystics, the individuation process propounded by Jung, Zen Buddhism and others that the ‘self’ he was trying to escape was, in fact, largely a ‘false’ self driven by the ego. This paper traces Merton’s journey from the that self to the authentic self which is found in God, in transcendence. Obsession with ‘the self’ as understood in the 21st century makes a study of Merton’s path to selfhood that much more vital. The advent of the ‘Selfie’, the self-promotion that social media affords and the examples of narcissistic individuals in positions of power gives the lie to lives where self-consciousness is confused with self-realisation. Nothing, as Merton discovered, could be further from the truth.    
Nieżyjący już mnich trapistów i płodny autor, Thomas Merton, intensywnie zajmował się jaźnią, a dokładniej mówiąc, pragnieniem uwolnienia się od tyranii jaźni, którą przyjął za swoją tożsamość. Jego wczesne lata spędzone we Francji i Anglii naznaczone były poczuciem straty i zwichnięcia. Po opuszczeniu Cambridge jego późniejsze życie w Ameryce (studiował w Columbia University) i decyzja o przyjęciu katolickiego chrztu w wieku 23 lat doprowadziły ostatecznie do złożenia przez niego ślubów zakonnych jako mnich cysterski.  Przyjmując imię brat Louis, sądził, że pozostawił za sobą „świat” ze wszystkimi jego pokusami i nierozwiązanymi problemami. Tak mu się jednak tylko wydawało. Lata, które spędził jako trapista, doprowadziły do powstania bestsellerowej autobiografii, napisanej w posłuszeństwie swojemu opatowi i nawiązującej do wielu innych książek o naśladowaniu Chrystusa. Porównanie tej publikacji z Wyznaniami św. Augustyna przyniosło Mertonowi międzynarodową sławę właśnie pod dawnym nazwiskiem. Wyrażał zaniepokojenie „tym cieniem, tym sobowtórem, tym pisarzem, który [...] poszedł za mną do klasztoru... Niemogę go stracić”. Z czasem mnich zdał sobie sprawę – dzięki doświadczeniu, żarliwej lekturze Biblii, rozważań św. Augustyna i mistyków, a także pod wpływem procesu indywiduacji zapoczątkowanemu przez Junga, buddyzmu zen i innych – że „ja”, z którego próbował uciec, było w rzeczywistości w dużej mierze „fałszywym ja”, napędzanym przez ego. W niniejszym artykule autorka śledzi drogę Mertona, od jego dawnego „ja” do „jaautentycznego”, które znajduje się w Bogu, w transcendencji. Obsesja na tym punkcie, obecna w XXI w., sprawia, że badanie drogi Mertona do samodzielności staje się tym bardziej istotne. Pojawienie się „ja”, autopromocja, jaką dają media społecznościowe i przykłady narcystycznych jednostek na stanowiskach władzy, ujawniają nieprawdziwość życia, w którym samoświadomość mylona jest z samorealizacją. Jak odkrył to Merton, jest to całkowicie błędny trop. 
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2020, 15; 179-192
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies