Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "United Europe" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Referenda and their impact on the future of a united Europe. Brexit and the shape of the European Union
    Referendum jako instytucja wpływania na przyszłość zjednoczonej Europy. Brexit a kształt Unii Europejskiej
    Autorzy:
    MUSIAŁ-KARG, MAGDALENA
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/625546.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    referendum
    direct democracy
    European integration
    European Union
    Brexit
    demokracja bezpośrednia
    integracja europejska
    Unia Europejska
    Opis:
    Praktyka wykorzystania form demokracji bezpośredniej w państwach europejskich dowodzi, iż prócz licznych głosowań referendalnych w sprawach ogólnonarodowych, coraz bardziej popularnym przedmiotem debaty publicznej, a następnie głosowania stają się również kwestie o tematyce „unijnej”. Wykorzystanie referendum ogólnonarodowego do decydowania w sprawach procesu integracji europejskiej nie jest zjawiskiem nowym, bowiem pierwsze głosowanie o tej tematyce miało miejsce już w 1972 r. Od tego czasu integracja europejska stała się przedmiotem 60 ogólnonarodowych referendów – zarówno w państwach członkowskich, w państwach kandydujących, jak i w państwach „trzecich”, które związane są dziś z Unią Europejską różnego rodzaju umowami bilateralnymi. Większość doświadczeń związanych z wykorzystaniem referendów w sprawach „europejskich” jest – można rzec – pozytywnych, jednak część z nich przysporzyło państwom członkowskim i samej Unii wielu problemów. Jednym z ostatnich przykładów głosowań referendalnych, którego konsekwencje będą miały swój wyraz w przyszłym kształcie Unii Europejskiej, jest głosowanie z 23 czerwca 2016 r. sprawie członkostwa Wielkiej Brytanii w UE. Głównym celem niniejszego tekstu jest odpowiedź na pytanie o konsekwencje referendów w sprawie integracji (ze szczególnym uwzględnieniem głosowania brytyjskiego) dla przyszłego kształtu Unii Europejskiej.
    The practice of using direct democracy in the European Union’s countries shows that ‘European’ issues have become an increasingly popular subject of public debate and then of referendum votes. The use of national referenda in deciding on European integration process is not a new phenomenon – the first referendum on this subject was held in 1972. Since then European integration has been the subject of sixty popular votes – in EU member states, candidate states and in third countries. It can be said that the majority of experience related to direct democracy in the EU is rather positive, but there have been some votes that have brought serious problems to the European Union. One such example is the British referendum of 2016 on further membership of the EU. This referendum provoked a huge debate on the future shape of the Community and the further directions of integration in Europe. The main objective of this paper is to answer the question of the impact of European referenda on the future shape of the EU (with particular attention paid to the 2016 referendum on Brexit).
    Źródło:
    Rocznik Integracji Europejskiej; 2017, 11; 225-240
    1899-6256
    Pojawia się w:
    Rocznik Integracji Europejskiej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Brytyjska polityka europejska jako wyzwanie dezintegracyjne
    The British European Politics as a Disintegration Challenge
    Autorzy:
    Riedel, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/969206.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Centrum Europejskie
    Tematy:
    Europe
    United Kingdom
    Brexit
    Differentiated Integration
    Opis:
    This article analyses the Brexit problem in the light of main concepts of differentiated integration. Great Britain, enjoying the status of preferential membership in the European union, benefi ted from the positive discrimination in many sectoral policies. After 23 June 2016 Brexit referendum, David Cameron’s and Theresa May’s governments work towards the status of preferential non-membership, opening a new chapter in the debate about differentiated forms of integration in Europe.
    Źródło:
    Studia Europejskie - Studies in European Affairs; 2018, 1; 23-43
    1428-149X
    2719-3780
    Pojawia się w:
    Studia Europejskie - Studies in European Affairs
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Unia Europejska po brexicie – dezintegracja czy zmiana paradygmatu
    The European Union after Brexit – Disintegration or Paradigm Change
    Autorzy:
    Kobza, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/558080.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Centrum Europejskie
    Tematy:
    Brexit
    United Kingdom
    European Union
    Future of Europe
    Federalism
    Disintegration
    Opis:
    The referendum on leaving the European Union held in the United Kingdom in June 2016 undoubtedly opened a new chapter in the history of the European integration. The general theory of international organizations tells us that countries normally leave international institutions as an act of last resort, when they are sidelined or feeling unable to shape their future. Was the UK in such a position in the EU? Or was the result of the British referendum rather a side effect of a small adaptability of the European institutions to global challenges, which in turn sparked a democratic revolt, erupted in an eurosceptic country? It is argued here that, regardless of the causes, the British issue influenced further polarization between federal and anti-federal forces in the European Union, and because the former are still in minority, the European Union will most likely pass over the Brexit to proceed according to the old agenda, maybe with some minor institutional changes, like readjustment of the seats in the European Parliament, but signifi cantly weakened on the global scene.
    Źródło:
    Studia Europejskie - Studies in European Affairs; 2018, 1; 9-22
    1428-149X
    2719-3780
    Pojawia się w:
    Studia Europejskie - Studies in European Affairs
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Morphology of Right Populism in the US and in the EU
    Morfologia prawicowego populizmu w USA i Unii Europejskiej
    Autorzy:
    Diec, Joachim
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/620525.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    US
    United States
    EU
    Union
    Europe
    right
    populism
    alt-right
    Brexit
    USA
    Stany Zjednoczone
    Unia
    Europa
    prawica
    populizm
    altright
    Opis:
    Prawicowy populizm w Stanach Zjednoczonych i Unii Europejskiej jest jednym z wiodących trendów ich politycznej rzeczywistości. Stąd istnieje konieczność ustrukturyzowania wiedzy na temat tego zjawiska poprzez wyszczególnienie jego głównych wskaźników i wyjaśnienie ich przyczyn. Do głównych jego determinant należą wrogość wobec imigracji, postrzeganie wielonarodowych firm jako zagrożenie dla lokalnych rynków pracy, postulat redukcji biurokracji, antyelitaryzm, odmienne rozumienie polityki międzynarodowej połączone z nowym otwarciem w stosunkach z Rosją. Różnorakie ruchy populistyczne wynikają z kilku czynników, takich jak znaczny wzrost imigracji w Europie, narastanie długu publicznego, wszechogarniająca biurokracja, poważne znaczenie międzynarodowych korporacji, powódź ataków terrorystycznych lub negatywne tendencje demograficzne. Ideologię właściwego populizmu można odnieść do dwóch różnych tradycji: do indywidualistycznego libertarianizmu (który częściowo determinuje ideologię Tea Party i niektórych innych ruchów amerykańskich) oraz do prawicowego, kolektywistycznego, plemiennego tradycjonalizmu, bardziej powszechnego na Starym Kontynencie.
    Right populism in the United States and in the European Union is one of the leading trends in their political reality. That is why we need to structurize our understanding of this phenomenon by listing its main indicators and by explaining its causal background. What seems to belong to the leading determinants of the phenomenon is: the hostility toward immigration, the perception of multinational companies as a threat to local labor markets, a postulate to reduce bureaucracy, anti-elitism, another understanding of international politics combined with a new opening in the relations with Russia. Various right populist movements result from several determinants such as a significant increase of immigration in Europe, the growth of national debt, expanding bureaucracy, growing importance of international corporations, a flood of terrorist attacks or negative demographic tendencies. The ideology of right populism can be referred to two different traditions: to individualist libertarianism (which partially determines the ideology of the Tea Party and some other American movements) and to alt-right, collectivist, tribal traditionalism, which is more common in the Old Continent.
    Źródło:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2017, 4; 59-78
    1731-7517
    Pojawia się w:
    Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Landscape after Brexit as Seen from Ankara. Will the UK’s Divorce from the European Union Additionally Loosen Tights Between Europe and Turkey and Have an Impact on the Future of the Continent?
    Krajobraz po Brexicie obserwowany z perspektywy Ankary. Czy “rozwodowa” decyzja Wielkiej Brytanii dodatkowo rozluźni więzi UE–Turcja i wpłynie na przyszłość Europy?
    Autorzy:
    Marszałek-Kawa, Joanna
    Burak, Ahmet
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/616912.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Brexit
    United Kingdom
    Turkey
    European Union
    Wielka Brytania
    Turcja
    Unia Europejska
    Opis:
    29 marca 2017 r. szef Rady Europejskiej Donald Tusk otrzymał od brytyjskiego ambasadora Tima Barrowa pismo, które uruchamia zapisaną w artykule 50 traktatu lizbońskiego procedurę wystąpienia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej. Gideon Rachman z “Financial Times” porównał Brexit z rozwodem, stwierdzając, że przedstawiciel rządu brytyjskiego w Brukseli “wręczył papiery rozwodowe” i tym samym zapoczątkował “długotrwałą (na razie zaplanowaną na ponad dwa lata) próbę poukładania sobie stosunków na nowo”. Z kolei w oświadczeniu dla prasy D. Tusk skomentował to wydarzenie w następujący sposób: “Nie ma powodu, żeby udawać, że to szczęśliwy dzień, zarówno w Brukseli, jak i Londynie […] Większość Europejczyków, włączając w to prawie połowę brytyjskich głosujących, wolałaby, żebyśmy zostali razem”. Z całą pewnością stanowisko RE odzwierciedla nastroje wywołane przez decyzję o Brexicie, które są i będą odczuwalne dla wszystkich państw członkowskich Wspólnoty. Warto jednak zauważyć, że opuszczenie przez Brytyjczyków UE oddziałuje nie tylko na sytuację polityczną ich samych, ale także określa działania władz państw aspirujących do członkostwa we Wspólnocie. Celem niniejszego artykułu nie jest omówienie powodów Brexitu, ale zaprezentowanie postawy tureckiego rządu. W tym kontekście na podstawie analizy artykułów prasowych oraz wystąpień polityków omówiona zostanie prawdopodobna strategia Ankary. Teza, którą postawiliśmy, zakłada, że wraz z Brexitem Turcja straciła jedyne poparcie na drodze wejścia do Unii Europejskiej. Turcja zaczyna nowy etap w stosunkach między UE i Wielką Brytanią. Należy się również zastanowić, jak Turcja postrzega i ocenia prowadzoną obecnie politykę zewnętrzną, zredefiniowaną przez trwający konflikt w Syrii, walkę z ISIS i problem imigracyjny, oraz bezcelowość procesu prowadzącego do opuszczenia Unii Europejskiej przez Wielką Brytanię. Jaki będzie kierunek tureckiej polityki zagranicznej w relacjach z Zachodem? Czy Turcja odejdzie od statusu kandydata unijnego (tzw. Turexit)?
    On 29 March 2017, President of the European Council Donald Tusk received a note from UK Ambassador Tim Barrow. Under the document, the procedure of UK’s leaving of the European Union was initiated.1 Gideon Rachman from “Financial Times” compared Brexit to a divorce, stating that the representative of the British government “granted the divorce papers”, thus beginning a “long (planned for two years) attempt to redefine mutual relations” (Rozpoczyna się Brexit…, 2017). In his announcement for the press, Donald Tusk commented: “There is no reason to pretend that this is a lucky day, both in Brussels and in London […] Most Europeans, including almost a half of British voters, would prefer us to be still together” (Wielka Brytania rozpoczyna…, 2017). The stance of the European Council clearly mirrors the moods caused by the decision on Brexit, which are prevailing among all EU member states. It should be noted, however, that leaving the EU by the Brits not only has an impact on their political situation, but it also determines the actions of states aspiring to become members of the Community. The aim of this paper is to discuss the reasons for Brexit and to present the position of the Turkish government on this issue on the basis of the analysis of press articles and politicians’ speeches. The hypothesis we posed assumes that Brexit meant Turkey losing its most important advocate in the Union. Thus, the future of accession negotiations between Turkey and the European Union has been called into question. One should also wonder to what degree Turkey’s foreign policy priorities, which have already been redefined under the influence of the war in Syria, the battle with ISIS, the immigration crisis and the futile accession process so far, will be affected by the United Kingdom’s decision to leave the European Union. Will Turkey choose to follow the so-called Trexit route, giving up its membership in the EU?  
    Źródło:
    Przegląd Politologiczny; 2017, 3; 117-126
    1426-8876
    Pojawia się w:
    Przegląd Politologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies