Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "xvi w." wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Zasada prawdy w nauczaniu społecznym Benedykta XVI
    The Principle of Truth in the Social Teaching of Benedict XVI
    Autorzy:
    Szulist, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/559098.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Gdańskie Seminarium Duchowne
    Tematy:
    Benedykt XVI
    prawda
    wolność
    godność osobowa
    miłość w prawdzie
    pokój
    Benedict XVI
    truth
    freedom
    personal dignity
    love in truth
    peace
    Opis:
    Odniesienie do prawdy określa status człowieka w ramach doczesności, mając na uwadze porządek przewidziany przez Boga wobec stworzenia w wymiarze fizycznym i duchowym. Fundamentalne znaczenie prawdy dla społeczeństwa, jak sugeruje Benedykt XVI, związane jest z powołaniem człowieka, jak też z pragnieniem integralnego rozwoju wspólnot. Prawda społeczna funkcjonuje niejako w czterech obszarach. Po pierwsze, prawda wyraża ideę pokoju, a ponadto poznawanie prawdy dynamizuje ku pełni człowieczeństwa relacje wspólnotowe. Po drugie, prawda wskazuje na fundamentalne znaczenie wolności w świecie w zakresie upodmiotowienia jednostek, jak też w aspekcie suwerenności państw. Trzecim obszarem funkcjonowania prawdy jest kwestia wykonywania władzy. Rządzący realizują swój mandat na fundamencie zasad i wartości, które w obiektywny sposób warunkują osiąganie właściwych priorytetów w działalności politycznej. Ostatnim obszarem funkcjonowania prawdy jest dziedzina moralności laikatu. Politycy jako szczególna grupa osób – skoncentrowana wokół dobra wspólnego – są zobligowani do proklamowania w świecie „prawdy moralnej”. W artykule wykorzystano teksty z zakresu nauczania Benedykta XVI, przy zastosowaniu metody krytycznej analizy tekstu.
    A reference to truth describes human status in temporal life taking into consideration the order intended by God towards creation in the physical and spiritual dimension. The fundamental significance of truth for society, as Benedict XVI suggests, is linked with the human vocation and the desire for the integral development of communities. Thus social truth functions in four spheres. The first one is peace, as truth expresses the idea of peace and knowing truth stimulates communal relations towards the fullness of humanity. Secondly, truth indicates the fundamental meaning of freedom in the world in terms of subjectivity of individuals but also in terms of sovereignty of states. The third area is the execution of power. The people in power shall exercise their mandate relying on principles and values which objectively determine the right priorities of political activity. Finally, the fourth area is the morality of lay people. Politicians as a special group responsible for the common good are obliged to proclaim the “moral truth” in the world. The article offers a critical analysis of the texts of Pope Benedict XVI.
    Źródło:
    Studia Gdańskie; 2018, 42; 133-144
    0137-4338
    Pojawia się w:
    Studia Gdańskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Tu es Petrus. Das Pontifikat Benedikts XVI. (2005-2013).
    Tu es Petrus. The Ponitificate of Benedict XVI (2005-2013).
    Autorzy:
    Kluting, Harm
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047850.pdf
    Data publikacji:
    2013-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Ratzinger
    Benedict XVI
    interreligious dialog
    ecumenical dialog
    religious freedom
    pedophilia in the Church
    Vatileaks
    Benedykt XVI
    dialog międzyreligijny
    dialog ekumeniczny
    wolność religijna
    pedofilia w Kościele
    Opis:
    Artykuł profesora historii Kościoła, który w wieku 62 lat został w 2011 roku przez kard. Jo- achima Meissnera z Kolonii wyświęcony na kapłana, stanowi podsumowanie doktrynalne i pasto- ralne całego pontyfikatu Benedykta XVI. Autor na początku opisuje swoje pierwsze spotkanie z kard. Josephem Ratzingerem i późniejszą korespondencję z Benedyktem XVI. Następnie z bó- lem ukazuje niezbyt życzliwą atmosferę w Niemczech po wyborze Ratzingera na papieża i w cza- sie jego pontyfikatu, co po 500 latach od wyboru na papieża Niemca powinno być szczególnym powodem do dumy.Analizę nauczania papieskiego zaczyna od krótkiego omówienia trylogii  Jezusa z  Nazaretu, a w dalszej kolejności encyklik Benedykta XVI Deus Caritas est i Spe salvi oraz Caritas in verita- te. Wspomina o 24 podróżach apostolskich Benedykta XVI, które odbył w czasie ośmiu lat  swegopontyfikatu. Przedstawia założenia Roku Pawłowego, Kapłańskiego i Roku Wiary, połączonego ściśle z ideą nowej ewangelizacji, które zostały ogłoszone przez papieża. Do dorobku Benedykta należą też 44 kanonizacje i 105 beatyfikacji. Podkreśla szczególne zasługi papieża w dziedzinie dialogu międzyreligijnego i ekumenicznego. Ukazuje wkład refleksji papieskiej dla pogłębienia problematyki wolności religijnej. Wspomina też o cieniach tego pontyfikatu, do których zalicza przede wszystkim sprawę pedofilii w Kościele oraz aferę Vatileaks.
    The article, written by a professor of Church history, who in 2011 at the age of 62 was ordained to priesthood by Cardinal Joachim Meissner from Cologne, provides a doctrinal and pastoral summary of the entire pontificate of Benedict XVI. The author begins by describing his first encounter with Cardinal Joseph Ratzinger and later correspondence with Benedict XVI. Next, he depicts with pain a not very favorable atmosphere in Germany after Ratzinger was elected pope and during his pontificate, even though the election of a German to the papacy after five hundred years should be a special reason for  pride.The analysis of the Pope's teaching begins with a short discussion of the trilogy "Jesus of Nazareth", followed by a scrutiny of the encyclicals of Benedict XVI "Deus Caritas est", "Spe salvi" and "Caritas in veritate". The author also mentions the 24 apostolic journeys undertaken by Benedict XVI during the eight years of his pontificate. He presents the assumptions of the Year of St. Paul, the Year of the Priesthood and the Year of Faith, all closely connected with the idea of the new evangelization and announced by the Pope. Pope Benedict's achievements include also forty- four canonizations and one hundred and five beatifications. The author strongly emphasizes the Pope's merits in interreligious and ecumenical dialog. He shows the role of papal reflection towards a deeper understanding of religious freedom. The dark pages of this pontificate are mentioned as well, mainly the problem of pedophilia in the Church and the Vatileaks affair.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2013, 8, 1(13); 125-157
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A Call to Authentic Discipleship: Pope Benedict XVI, Kierkegaard and Entweltlichung
    A Call to authentic Discipleship: Pope Benedict XVI, Kierkegaard and Entweltlichung
    Wezwanie do autentycznego uczniostwa – papież Benedykt XVI, Kierkegaard i Entweltlichung
    Autorzy:
    de Gaál, Emery
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31343729.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    Benedykt XVI
    Joseph Ratzinger
    wprowadzenie w chrześcijaństwo
    Søren Kierkegaard
    uczniostwo
    Dietrich Bonhoeffer
    zwrot chrystocentryczny
    Entweltlichung
    system heglowski
    das Ganze im Fragment
    Benedict XVI
    introduction to Christianity
    discipleship
    Christocentric shift
    Hegelian system
    Opis:
    The article pursues the aim of demonstrating that both Pope Benedict XVI and Søren Kierkegaard call for genuine Christian discipleship. They apprehend in Christianity ever anew the danger of a bourgeois accommodation of the Christian gospel to the prevalent Zeitgeist. In the first part of this article the author presented the views of Kierkegaard, for whom threat comes from the state-established Danish Lutheran Church. The second part of the article discusses the viewpoint of Joseph Ratzinger. In his opinion, the threat may also come from a close relationship between Christianity and the state. The real danger in the 20th century was graver than that in 19th century Denmark. It comes from secularised Christology, from emphasis being put on the humanity of Jesus which ignores His divine personhood and nature. The last part of the article draws attention to the essential differences between the approaches adopted by both thinkers and the solutions proposed by them, which, however, only accentuated the greatness of these intellectuals. In his own words, Kierkegaard will always remain “a little pinch of cinnamon.” In contrast to the Danish radical Christian, by writing seminal texts from within the wisdom of the ever self-same Catholic Church, Ratzinger/Pope Benedict XVI, especially on account of his Jesus of Nazareth trilogy, inaugurates à la longue an epochal Christocentric shift. Assuredly, posterity will honour him with the title "Doctor of the Church."
    W artykule wykazano, że zarówno papież Benedykt XVI, jak i Søren Kierkegaard wzywają do autentycznego chrześcijańskiego uczniostwa. Dostrzegają w chrześcijaństwie wciąż na nowo niebezpieczeństwo mieszczańskiego dostosowania chrześcijańskiej Ewangelii do panującego Zeitgeistu. W pierwszej części artykułu przedstawiono stanowisko Kierkegaarda, dla którego zagrożenie to pochodziło od ustanowionego przez państwo Duńskiego Kościoła Luterańskiego. W drugiej części tekstu omówiono poglądy Josepha Ratzingera. Jego zdaniem o ile zagrożenie może wynikać także z bliskiego związku chrześcijaństwa z państwem, o tyle prawdziwe niebezpieczeństwo w XX wieku było poważniejsze niż to w XIX-wiecznej Danii. Pochodziło ono z „niskiej” chrystologii, z podkreślania człowieczeństwa Jezusa i ignorowania boskiego statusu Jego osoby i natury. W ostatniej części artykułu zwrócono uwagę na różnice w podejściach autorów i znaczącą odmienność proponowanych przez nich rozwiązań, co uwydatniło wielkość obu myślicieli. Kierkegaard, według jego własnych słów, pozostanie zawsze „szczyptą przyprawy”. W przeciwieństwie do radykalnego duńskiego chrześcijanina Ratzinger/Benedykt XVI, pisząc swoje dzieła (zwłaszcza trylogię Jezus z Nazaretu) oparte na mądrości wiecznie tego samego Kościoła katolickiego, inauguruje à la longue przełomowy zwrot chrystocentryczny. Z pewnością potomni uhonorują go tytułem „doktora Kościoła”.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 2; 263-279
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problem pokoju w Afryce w adhortacjach apostolskich ECCLESIA IN AFRICA i AFRICAE MUNUS
    The question of peace in Africa in apostolic exhortations ECCLESIA IN AFRICA and AFRICAE MUNUS
    Autorzy:
    Romejko, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/566912.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie. Instytut Nauk Politycznych
    Tematy:
    pokój w Afryce
    Kościół katolicki w Afryce
    Jan Paweł II
    Benedykt XVI
    adhortacje apostolskie
    Ecclesia in Africa
    Africae munus
    ewangelizacja Afryki
    peace in Africa
    Catholic Church in Africa
    John Paul II
    Benedict XVI
    apostolic exhortations
    evangelization of Africa
    Opis:
    Peace clearly goes beyond the absence of war or violence. The Bible confirms a multifaceted understanding of the peace. There, it refers to the temporal order and the supernatural, the material and spiritual, to the relationship between human beings and their relationship to God. Social teaching of the Church is inspired by the biblical texts. It is symptomatic that in the social encyclicals, which is associated with Catholic social teaching, do not take up the subject of Africa. For this reason two Special Assemblies for Africa of the Synod of Bishops (1994, 2009) and their results – exhortations Ecclesia in Africa and Africae munus – should be considered as valuable and useful events. There is an interesting departure from the use of European concepts for African, especially the Church as Family of God, which is central to both exhortations. An evangelizing mission of the Church is the central topic of John Paul’s II exhortation and the issue of peace is one of the many questions raised in it. The peace is the main theme in Benedict’s XVI exhortation Africae munus. In both texts the concept of peace appears together with another term which is important for the social teaching of the Church, that of justice. Both documents draw attention to the need for activation of lay people who take action to remedy the misfortunes of the African continent. Meetings of the Symposium of Episcopal Conferences of Africa and Madagascar and the Confederation of Conferences of Major Superiors of Africa and Madagascar strengthen an ecclesiastical and social unity of Africa.
    Źródło:
    Forum Politologiczne; 2014, 16 - Konteksty bezpieczeństwa w Afryce. Problemy globalne, sektorowe, regionalne, lokalne; 329-346
    1734-1698
    Pojawia się w:
    Forum Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przebóstwienie w perspektywie chrystologicznej. Śladami Josepha Ratzingera − Benedykta XVI
    Divinization in the Christological Perspective. Following Joseph Ratzinger (Benedict XVI)
    Autorzy:
    Zatwardnicki, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1601075.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Benedykt XVI
    Joseph Ratzinger
    Chrystus
    Bóg
    człowiek
    przebóstwienie
    Sobór w Chalcedonie
    III Sobór w Konstantynopolu
    sobór
    zjednoczenie
    mistyka
    teologia
    chrystologia
    antropologia
    natura
    wola
    Benedict XVI
    Christ
    God
    man
    divinization
    the Council of Chalcedon
    the Third Council of Constantinople
    Council
    union
    mysticism
    theology
    Christology
    anthropology
    nature
    will
    Opis:
    Benedykt XVI pisał o uniwersalnej tęsknocie człowieka do bycia „jak Bóg”. Prarodzice wybrali samoubóstwienie zamiast przebóstwienia z łaski Bożej. Benedykt XVI ukazywał misterium przebóstwienia w perspektywie chrystologicznej. Dokonuje się ono na wzór zjednoczenia dwóch natur w jednej Osobie Syna Bożego (sobór w Chalcedonie). Lekarstwem na fałszywe rozumienie, czym jest theosis, jest ukazanie drogi do celu: chodzi o posłuszeństwo, które wiedzie przez „bramę Krzyża”. Sposób zjednoczenia dwóch woli (ludzkiej i Boskiej) w Chrystusie jest warunkiem i modelem komunii woli człowieka i Boga (Sobór Konstantynopolitański III).
    Benedict XVI wrote about a man’s universal longing to be “like God”. The first parents chose self-divinization instead of divinization by God’s grace. Pope Emeritus showed the mistery of divinization in the Christological perspective. It takes place similarly to the way two natures are united in one Person of the Son of God (the Council of Chalcedon). Showing way to the goal is a remedy for false understanding of what theosis is: it is obedience that leads through “the gate of Cross”. The way two wills (human and divine) are united in one in Christ is a condition and model of communion of God’s will and a man’s one (the Third Council of Constantinople).
    Źródło:
    Teologia w Polsce; 2014, 8, 2; 141-164
    1732-4572
    Pojawia się w:
    Teologia w Polsce
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Divine Pedagogy in the Face of Educational Crisis. On the Approach of Joseph Ratzinger/Benedict XVI
    Pedagogia Boża wobec kryzysu wychowawczego w ujęciu Josepha Ratzingera/Benedykta XVI
    Autorzy:
    Górecka, Marzena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339300.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Joseph Ratzinger
    Benedict XVI
    crisis of faith
    Christian education
    spiritual development of youth
    personalistic approach
    theo- and Christocentrism
    integral approach
    formation of conscience
    divine pedagogy
    Benedykt XVI
    pedagogia Boża
    kryzys wychowawczy
    wychowanie w kluczu chrześcijańskim
    duchowy rozwój młodzieży
    ujęcie personalistyczne
    teo- i chrystocentryzm
    podejście integralne
    kształtowanie sumienia
    Opis:
    Joseph Ratzinger – Benedict XVI, one of the greatest thinkers of mankind and the greatest Pope-theologian in the history of the modern Church, has devoted much attention to a critical analysis of the spirit of the age and the spiritual condition of modern people, living as if God did not exist. The Pope’s diagnosis is unequivocal and utterly pessimistic. He writes openly about the spiritual void, the drama of the times and even the tunnel in which humanity has found itself. At the core of this condition, according to Benedict XVI, there are two postmodern phenomena: relativism and secularism, leading people, above all young people, into spiritual regress and deformation. In the face of these threats and their disastrous consequences, the Pope from Germany proposes that the spiritual development of young people become the most urgent challenge and priority task to be carried out jointly by all the different groups of educators: parents, teachers, pedagogues, catechists, and the clergy. Of the many tasks and remedies needed to achieve success, which Benedict XVI outlined for educators in his speeches and writings, three aspects are particularly fundamental: personalism, theo- and Christocentrism, and integrity and reference to conscience. The perception of a young person as a subject through his or her ontological relationship with the living God revealed in Jesus Christ and the formation of a conscience, through which a young person may take responsibility for himself or herself and co-responsibility for others, guarantee authentic education and can restore hope to contemporary people and the world.
    Joseph Ratzinger – Benedykt XVI, jeden z najwybitniejszych myślicieli ludzkości i największy Papież-teolog w historii współczesnego Kościoła, bardzo wiele uwagi poświęcił krytycznej analizie ducha epoki i naznaczonej nim kondycji duchowej współczesnego człowieka, żyjącego tak, jakby Bóg nie istniał. Papieska diagnoza jest jednoznaczna i nader pesymistyczna. Pisze on otwarcie o duchowej pustyni, dramaturgii czasu, a wręcz tunelu, w jakim znalazła się ludzkość. U podłoża takiego stanu rzeczy leżą, według Benedykta XVI, dwa postmodernistyczne fenomeny: relatywizm i sekularyzm, prowadzące człowieka – w pierwszej kolejności człowieka młodego – do duchowego regresu i deformacji. W obliczu tychże zagrożeń i ich zgubnych skutków, Papież z Niemiec postuluje, by duchowy rozwój młodych ludzi potraktować jako najpilniejsze wyzwanie i priorytetowe zadanie, realizowane wspólnie przez poszczególne grupy osób wychowujących: rodziców, wychowawców, pedagogów, katechetów i duchownych. Z wielu zadań i służących ich osiągnięciu środków zaradczych, jakie Benedykt XVI w swoich przemowach i pismach nakreślił przed wychowawcami, trzy wskazania są fundamentalne: personalizm, teo- i chrystocentryzm oraz integralność i odniesienie do sumienia. Podmiotowe postrzeganie młodej osoby przez pryzmat jej ontologicznej relacji z żywym Bogiem objawionym w Chrystusie Jezusie i formowanie sumienia, poprzez które młody człowiek bierze odpowiedzialność za siebie i współodpowiedzialność za innych, są warunkami autentycznego wychowania, które może na nowo przywrócić współczesnemu człowiekowi i światu nadzieję.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2023, 12, 2; 61-75
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Teologiczne treści święta Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana w kontekście formacji do kapłaństwa na wzór Serca Jezusowego
    Theological content of the Feast of Our Lord Jesus Christ, The Eternal High Priest in context formation to the priesthood on design of the Heart of Jesus
    Autorzy:
    Mocydlarz, Włodzimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/554290.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-25
    Wydawca:
    Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
    Tematy:
    Najświętsze Serce Jezusa
    o. Leon Dehon
    św. Jan Paweł II
    Benedykt XVI
    nowe święto Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana
    José Ornelas Carvalho
    kard. Stanisław Nagy
    kapłaństwo Chrystusowe i Jego Serce
    duchowość berulliańska
    kard. Pierre de Bérulle
    École Française
    formacja do kapłaństwa
    kard. C. Llovery
    W. Świerzawski
    J. M. G. Lahiguer
    List do Hebrajczyków
    A. Vanhoye
    Abraham
    Melchizedek
    Konstytucja o liturgii świętej
    W. Olier
    The Sacred Heart of Jesus
    Fr. Leon Dehon
    St. John Paul II
    Benedict XVI
    new feast of Our Lord Jesus Christ
    The Eternal High Priest
    card. Stanisław Nagy
    priesthood of Christ and his Heart
    Berullian spirituality
    card. Pierre de Bérulle
    formation for the priesthood
    card. C. Llovery
    Epistle to the Hebrews
    Constitution on the Sacred Liturgy
    Opis:
    Artykuł ma za zadanie odpowiedzieć na pytanie – na czym polega połączenie kapłaństwa Jezusa Chrystusa z Jego Sercem, jak również z naszym ministerialnym „kapłaństwem na wzór Serca Jezusowego”. Wskazuje na fakt, że nowe święto Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana jest na wskroś chrystologiczne, dlatego też mówiono w historii kultu Serca Jezusa o Jego kapłańskim Sercu, zwłaszcza w tradycji francuskiej szkoły duchowości berulliańskiej, z której wyrasta duchowość L. Dehona. Całość rozważań opiera się na inspiracjach płynących z tekstów mszy o Jezusie Chrystusie Najwyższym i Wiecznym Kapłanie, a zwłaszcza z jego biblijnych czytań, skąd wypływa kierunek dla formacji do kapłaństwa na wzór Serca Jezusa. Te liturgiczne i biblijne teksty są dopełnieniem rozumienia kapłaństwa w ujęciu o. Leona Dehona, a także mogą nadać mu nowy dynamizm i kierunek dalszego rozwoju.
    The article is intended to answer the question – what is the connection of the priesthood of Jesus Christ with his Heart, as well as with our ministerial „priesthood on design of the Heart of Jesus”. He points to the fact that the new feast of Our Lord Jesus Christ, The Eternal High Priest is thoroughly christological, therefore it was said in the history of the cult of the Heart of Jesus about His priestly Heart, especially in the tradition of the French school of Berullian spirituality, from which the spirituality of L. Dehon grows. All the reflections are based on the inspirations flowing from the texts of the Holy Mass on Our Lord Jesus Christ, The Eternal High Priest, and especially his biblical readings, from where the direction for the formation to the priesthood on design of the Heart of Jesus. These liturgical and biblical texts complement the understanding of the priesthood in the light of Fr. Leon Dehon, and can give it new dynamism and direction for further development.
    Źródło:
    Sympozjum; 2018, 2(35); 39-60
    2543-5442
    Pojawia się w:
    Sympozjum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies