Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Słowacki" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-15 z 15
Tytuł:
Agon i arcydzieło. [„Pan Baron”] Adama Mickiewicza wobec „pokusy poetyckiej á la Słowacki”
Agon and a Masterpiece. Adam Mickiewicz’s Poem [“Pan Baron”] [“Mr Baron”] as an Example of a “Poetic Temptation à la Słowacki”
Autorzy:
Szczeglacka-Pawłowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2014034.pdf
Data publikacji:
2020-04-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Adam Mickiewicz
[Pan Baron]
Juliusz Słowacki
antagonizm wieszczów
[“Pan Baron”] [“Mr Baron”] poem
antagonism between Adam Mickiewicz and Juliusz Słowacki
Opis:
W artykule podjęte są kwestie dotyczące możliwych interpretacji niedokończonego poematu Adama Mickiewicza [Pan Baron] w świetle głównego motywu (tematu) tej pracy, tj. agonu jako sytuacji współzawodnictwa artystów. Drugim tropem badawczym są ujawnione w korespondencji Adama Mickiewicza z Józefem Bogdanem Zaleskim słowa, które mogłyby świadczyć o zainteresowaniu autora Dziadów sztuką poetycką Juliusza Słowackiego. Studium jest próbą interpretacji [Pana Barona] jako utworu opartego na wyrafinowanym koncepcie artystycznym, który sytuuje się w pewnej bliskości do kategorii ironii romantycznej.
The paper presents the possibilities of interpreting an unfinished poem of Adam Mickiewicz, [“Pan Baron”] [“Mr Baron”], in the light of the main theme of this work, which is the agon as a struggle and contest between artists. An important evidence of this competition is a passage from Mickiewicz’s letter to Józef Bogdan Zaleski testifying to Mickiewicz’s interest in the poetic art of Juliusz Słowacki. Consequently, the study is an attempt to interpret [“Mr Baron”] as a piece based on a sophisticated artistic concept that situates itself close to the category of romantic irony.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2020, 10 (13); 107-121
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wizja mistyczna − wizja poetycka. Sploty późnej poezji Mickiewicza i Słowackiego
Mystical Vision − Poetical Vision. Entanglements of the Late Poetry of Mickiewicz and Słowacki
Autorzy:
Zwierzyński, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2014042.pdf
Data publikacji:
2020-04-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Adam Mickiewicz
Juliusz Słowacki
mistyka
wyobraźnia
epifania
mysticism
imagination
epiphany
Opis:
Szkic opisuje model mistycznej poezji polskiego romantyzmu. Analizy rozpoczęto od obrazu wizji mistycznej w Widzeniu Mickiewicza. Ukazano dalej znaczenie Liryków lozańskich, w których zostały stworzone transcendentne formy poetyckie oddające inność Bytu mistycznego. Następnie opisano, jak Słowacki rozwija te formy w poezji genezyjskiej, tworząc zespół technik poetyckich ujmujących różne aspekty świata transcendentnego. Zbadano w szkicu także najbardziej niezwykłe, apofatyczne zjawiska poezji Słowackiego wyprowadzające poetyckie poznanie poza Byt, w przestrzeń Boskiego Pra-gruntu bliskiego mistyce Böhmego i Mistrza Eckharta.
The article is an attempt to describe a model of mystical poetry in Polish Romanticism. The analysis begins with a look at the image of the mystical vision in Adam Mickiewicz’s poem − “Widzenie” [“The Vision”]. Next, the importance of the Lausanne poems, with their transcendent poetic forms that show the otherness of the mystical being, is presented. Afterwards, a description of how Słowacki develops these poetic forms in the genesis poetry is provided. Słowacki created a set of exceptional poetic techniques that present many aspects of the transcendent world. The most unusual, apophatic phenomena of Słowacki’s poetry were also examined. It has been shown how these late poetic forms lead poetic cognition outside of Being and into the space of the Divine Pre-Ground. These turn out to be close to the mysticism of Böhme and Eckhart
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2020, 10 (13); 17-34
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trzy notatki o miejscach i tematach wartych do-czytania
Three notes on the places and topics worth reading more
Autorzy:
Brzozowski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/967307.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Adam Mickiewicz
Juliusz Słowacki
Zygmunt Krasiński
Cyprian Norwid
Romanticism
romantic drama
Opis:
The first two sections of the paper draw attention to some incompletely interpreted issues within two Romantic dramas: the unclear status of the protagonist in "Dziady, Part IV" (on the one hand, representing the indefinability of man and, on the other, constituting the illustration of how lightly one may lose consistency and identity), and the ambiguous relationship between Goplana and Grabiec in "Balladyna" (which can be perceived in terms of the complex relations between ‘the angelic soul and the bluff head’ (dusza anielska i czerep rubaszny). The third section of notes is an encouragement to discuss two topics: ‘From Zygmunt Krasiński’s Leonard to Jerzy Andrzejewski’s Diego de Manente’; ‘From "Pierścień Wielkiej-Damy, czyli: Ex-machina-Durejko" by Cyprian Norwid to "Tango" by Sławomir Mrożek’.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2015, 27, 1
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Bo wajdelotom powiem − że na ciele jesteś kosmaty”. Dekonstrukcja mitów Mickiewiczowskich w [„Wallenrodzie”] Słowackiego
“Or I will tell the wajdelots − of your shag-haired body”. Deconstruction of Mickiewiczian Myths in Słowacki’s [“Wallenrod”] [“Wallenrod”]
Autorzy:
Samsel, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013985.pdf
Data publikacji:
2020-04-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
antagonizm wieszczów
Juliusz Słowacki
Adam Mickiewicz
Konrad Wallenrod
antagonism between the bards
Opis:
Autor artykułu stawia sobie za zadanie ukazanie skomplikowanej intertekstualności niedokończonego dramatu [Wallenrod] Juliusza Słowackiego. Po pierwsze, wskazuje na anty-marivaux’owską linię czytania utworu, a także uwypukla grę Słowackiego z Dekameronem Boccaccia. Po drugie, przesuwa datę powstania tekstu z 1841 roku na lata późniejsze − ze względu na obecną w [Wallenrodzie] symbolikę genezyjską. Po trzecie wreszcie, rozlicza się z dotychczasowym stanem badań sytuującym utwór przede wszystkim w świetle młodzieńczej twórczości Słowackiego oraz intertekstualności szekspirowskiej. Nowy typ − multiintertekstualnego – odczytywania [Wallenroda] ma tymczasem unaocznić, że nawet tekstowość utworu jest dla Słowackiego instrumentem wspomagającym dekonstrukcję Mickiewiczowskiego pierwowzoru.
Author of the article aims to show the sophisticated intertextuality of Juliusz Słowacki’s unfinished drama [“Wallenrod”] [“Wallenrod”]. Firstly, he exposes the anti-Marivauvian line of [“Wallenrod”]’s reading as well as emphasises Słowacki’s game with Boccaccio’s Decameron. Secondly, he changes the supposed date of writing the drama − from 1841 to the later years − because of the genesian symbols present in [“Wallenrod”]. Thirdly, at last, he confronts the previous research locating the text primarily in the context of Słowacki’s juvenile works and Shakespearean intertextuality. Meanwhile − a new type of multi-intertextual rereading of [“Wallenrod”] should illustrate that for Słowacki even the textuality of the drama happened to be an instrument supporting the deconstruction of Mickiewicz’s original.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2020, 10 (13); 137-150
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Korpus Czterech Wieszczów” – cyfrowy wymiar dziedzictwa narodowego. Założenia projektu
“Corpus of the Four Poets”: the digital dimension of the na onal heritage. Project assump ons
Autorzy:
Korpysz, Tomasz
Mędrzecka, Anna
Mirkowska, Ewa
Troszyński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2156626.pdf
Data publikacji:
2022-09
Wydawca:
Towarzystwo Kultury Języka
Tematy:
Zygmunt Krasiński
Adam Mickiewicz
Cyprian Norwid
Juliusz Słowacki
poet–prophet
corpus
vocabulary
idiolect
Opis:
This paper presents the preliminary assumptions of the “Corpus of the Four Poets” project, carried out in cooperation between Polish philologists (IBL PAN, UKSW) and IT specialists (CLARIN-PL, Wrocław University of Technology). The aim of the project is to create a digital corpus containing all Polish-language texts by the authors of the so-called “Great Romanticism”: Adam Mickiewicz, Juliusz Słowacki, Zygmunt Krasiński, and Cyprian Norwid, as well as to develop IT tools integrated with the corpus. The fi nal result will be an online open access database with software. The texts for the corpus have been selected from the print sources that are well-known to readers, which provides the most complete and accurate form of the texts and a relative completeness of the lexical base. The set of metadata and annotations developed in the subsequent stages of the project will enable retrieval of the data on the language of individual authors and their objectivised comparison.
Źródło:
Poradnik Językowy; 2022, 796, 7; 67-78
0551-5343
Pojawia się w:
Poradnik Językowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nienawidzę i kocham. Miejsce Mickiewicza i rola autorytetu w korespondencji Słowackiego
I Hate and I Love. The Place of Mickiewicz and the Role of Authority in Słowacki’s Letters
Autorzy:
Bąk, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2014035.pdf
Data publikacji:
2020-04-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Adam Mickiewicz
Juliusz Słowacki
lęk przed wpływem
autorytet
korespondencja
anxiety of influence
authority
letters
Opis:
Celem artykułu jest analiza wzmianek na temat Adama Mickiewicza pojawiających się w korespondencji Juliusza Słowackiego. Ich ambiwalentny charakter potwierdzać może przypuszczenie, że skomplikowana relacja pomiędzy poetami da się analizować za pomocą teorii „lęku przed wpływem” Harolda Blooma. W niniejszym szkicu fragmenty korespondencji dotyczące Mickiewicza analizowane są jednak w szerszym kontekście zmagań Słowackiego z problemem autorytetów w dziedzinie literatury.
The aim of the article is to analyse references to Adam Mickiewicz that appear in Juliusz Słowacki’s letters. Ambivalent character of these references proves that complicated relationship between the two poets can be analysed through Harold Bloom’s “anxiety of influence” theory. In this article, however, letters referring to Mickiewicz are being analysed in a broader context − as an example of how Słowacki struggled with literary authority as such.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2020, 10 (13); 95-106
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Adam Mickiewicz − domniemany czytelnik dramatu „Ksiądz Marek” Słowackiego
Adam Mickiewicz − The Presumed Reader of Słowacki’s Drama “Ksiądz Marek” [“Father Marek”]
Autorzy:
Hoffmann-Piotrowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2014040.pdf
Data publikacji:
2020-04-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Adam Mickiewicz
Juliusz Słowacki
towianizm
dramat romantyczny
estetyka romantyczna
agon poetów
Towianism
romantic drama
romantic aesthetics
poets' agon
Opis:
Artykuł koncentruje się na problematyce koncepcji estetycznych i ich twórczych realizacji w latach czterdziestych XIX wieku, po tzw. przełomie towianistycznym, w dramatach autora Balladyny. Z tej perspektywy intrygująca wydaje się figura Mickiewicza − domniemanego odbiorcy późnej twórczości Słowackiego, w tym dramatu pt. Ksiądz Marek, uznawanego za najbardziej towianistyczne dzieło poety. Wychodząc od próby odtworzenia domniemanej lektury tekstu Słowackiego przez Mickiewicza, ponawiam w tekście pytanie o milczenie profesora w Collège de France na temat twórczości Słowackiego − zwłaszcza tej późnej, z lat czterdziestych, która powinna być bliska Mickiewiczowi. Zadaję je w kontekście intrygującego faktu przemilczenia przez autora Dziadów własnej twórczości w prelekcjach paryskich.
The article focuses on the issues of aesthetic concepts and their creative realisations in the forties, after the so-called Towian breakthrough, in the dramas of the author of Balladyna [Balladyna]. From this perspective, the figure of Mickiewicz seems to be intriguing − he appears as a supposed recipient of Słowacki’s late work, including the drama “Ksiądz Marek” [“Father Marek”], which is considered to be the work most influenced by Towianist ideas. Starting from attempts to reconstruct the alleged reading of Słowacki’s text by Mickiewicz, I repeat the question about the professor’s silence at the Collège de France about the work of Słowacki − especially that written in the late forties, which should be well-known to Mickiewicz. I ask this question in the context of an intriguing fact of Mickiewicz’s silence about his own work during his Paris lectures.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2020, 10 (13); 35-50
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Anhelli” Słowackiego − efekt lektury mickiewiczo-logicznej
Słowacki’s “Anhelli” [“Anhelli”] – The Effect of Mickiewicz-Inspired Readings
Autorzy:
Kuziak, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2014038.pdf
Data publikacji:
2020-04-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Juliusz Słowacki
Adam Mickiewicz
romantyzm
hermeneutyka
historia literatury
antagonizm wieszczów
romanticism
hermeneutics
history of literature
antagonism between the bards
Opis:
Artykuł jest poświęcony lekturze Anhellego Juliusza Słowackiego w perspektywie „antagonizmu wieszczów”. Ukazany zostaje wpływ interpretacji mesjanistycznego dzieła Mickiewicza na odczytanie poematu młodszego poety.
The article is devoted to reading Juliusz Słowacki’s Anhelli [Anhelli] in the perspective of the “antagonism between the bards”. It illustrates the influence of the interpretation of Mickiewicz’s messianic work on the reading of the poem written by the younger poet.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2020, 10 (13); 51-66
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Z ducha (nie)podobni: Słowacki — Chopin
From Spirit (Not) Similar: Słowacki — Chopin
Autorzy:
Toruń, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807122.pdf
Data publikacji:
2020-01-03
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Juliusz Słowacki
Fryderyk Chopin
Adam Mickiewicz
Polska
Warszawa
Paryż
romantyzm
emigracja
poezja
muzyka
Polska
Warsaw
Paris
romanticisbrm
emigration
poetry
music
Opis:
Szkic Z ducha (nie)podobni: Słowacki — Chopin, odwołując się głównie do biografii, próbuje ukazać relacje, jakie istniały między tymi wybitnymi twórcami. Poznali się w Warszawie przed 1830 r. i chociaż spotykali się jeszcze później na emigracji w Paryżu po upadku Powstania Listopadowego, nie nawiązali bliższych kontaktów. Mimo pewnego podobieństwa fizycznego, podobnej wrażliwości psychicznej i artystycznej, paraleli w przeżywaniu polskiego losu, spoglądali na siebie z chłodnym dystansem. Słowacki starał się w pewnym sensie być odporny na swoisty kult, który dla Chopina żywiła jego matka. Stosunki między artystami były raczej asymetryczne. Słowacki wykazywał większe zainteresowanie Chopinem niż kompozytor poetą. Na opinie o sobie wpływały także relacje istniejące w środowisku Wielkiej Emigracji z przywódczą rolą Adama Mickiewicza. Rozważania można by zakończyć stwierdzeniem, że w przypadku Słowackiego i Chopina romantyczna teoria korespondencji sztuk nie znalazła potwierdzenia w „korespondencji osobowości”.
The sketch From spirit (not)similar: Słowacki — Chopin, referring mainly to their biographies, it tries to show the relations that existed between these outstanding people. They first met in Warsaw before 1830, and although they later met a few times in Paris, where they emigrated after the fall of the November Uprising, they did not establish closer ties. Despite a certain physical similarity, a similar psychological sensitivity and some parallels in experiencing the Polish vicissitudes, they looked at each other with reserve. In a sense Słowacki tried to be resistant to a peculiar Chopin cult that his mother practiced. The relations between the men were rather asymmetric. Słowacki showed a greater interest in the composer than vice versa. Also the relations that existed in the circles of the Great Emigration, where the leading role was played by Adam Mickiewicz, influenced their opinions about each other. The discussion may be concluded with the statement that in the case of Słowacki and Chopin the Romantic theory on the correspondence of arts was not confirmed here by the “correspondence of personalities.”
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2017, 8, 2; 123-138
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozbiory i objaśnienia. Polskie mikropoetyki późnego klasycyzmu
Rozbiory and Interpretation. Polish Micropoetics of Late Classicism
Autorzy:
Markowska, Helena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365909.pdf
Data publikacji:
2017-08-12
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Stanisław Trembecki
Sofijówka
Leon Borowski
Adam Mickiewicz
Hipolit Klimaszewski
philology
Euzebiusz Słowacki
Ludwik Osiński
comparative studies
analysis
filologia
komparatystyka
analiza
Opis:
Artykuł przedstawia wybrane praktyki analizy tekstów literackich podejmowane w polskiej nauce o literaturze pierwszych dziesięcioleci XIX wieku, zwłaszcza te związane z działalnością akademicką. Różnorodność, a jednocześnie cechy wspólne różnych przypadków klasycystycznego „uważnego czytania” zostają ukazane dzięki analizie semantycznej słowa „rozbiór”, którym były one określane w epoce. Szczególny przedmiot uwagi stanowi pionierskie zastosowanie metod filologii klasycznej do opracowania tekstu nowożytnego przeprowadzone przez krytyków związanych z Uniwersytetem Wileńskim: Borowskiego, Mickiewicza i Klimaszewskiego.
The article presents selected practices of analysis of literary texts adopted in Polish literary scholarship in the first decades of the nineteenth century, particularly those connected with academic work. The variety and simultaneously common features among the various examples of classicist “close reading” are shown through a semantic analysis of the word “rozbiór” which was applied to such readings in the period. The pioneering adaptation of the methods of classical philology to work on a modern text, carried out by critics affiliated with the University of Wilno (now Vilnius), Borowski, Mickiewicz, and Klimaszewski, represents a particular object of interest.
Źródło:
Forum Poetyki; 2017, 8-9; 160-173
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Despotyczne oko? Romantyczne unaukowienie obrazu natury (Słowacki–Bacon, Mickiewicz–Kepler)
The despotic eye? Romantic scientification of the vision of nature (Słowacki–Bacon, Mickiewicz–Kepler)
Autorzy:
Leszczyński, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954114.pdf
Data publikacji:
2021-11-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Juliusz Słowacki
Adam Mickiewicz
Francis Bacon
Johannes Kepler
nature and culture
literature and science
astronomy
natura i kultura
literatura i nauka
astronomia
Opis:
Artykuł prezentuje, dekonstruując dychotomię natura–kultura, jak w okresie romantyzmu obraz natury filtrowany był przez kulturowe matryce – zwłaszcza związane z rozwojem nauk ścisłych, a więc z poznaniem, które postrzegano najczęściej jako oparte na zmysłach, czysto materialne. Nauka, sama uwikłana w kulturę i społeczeństwo, dostarczała tworzywa do nowej poetyki natury wraz z repertuarem kodów kulturowych. Na przykładzie Mickiewicza i Słowackiego ukazane zostanie, jak mogła współistnieć stara astronomia (poetycko i estetycznie atrakcyjna, choć powszechnie już odrzucona) obok nowszych odkryć (Kepler), a wraz z nowożytnym empiryzmem i materializmem (Bacon) można było zespolić spirytualizm, korzystając z tej samej metody poznawczej (indukcja).
The article discusses and deconstructs the nature-culture dichotomy, examining how the image of nature in Romanticism was filtered through cultural matrices, especially in connection with the development of natural sciences, and the concept of cognition, which was most often perceived as based on the senses. Science, rooted in culture and society, and various cultural codes influenced a new poetics of nature. The analysis of the works by Mickiewicz and Słowacki demonstrates that old astronomical theories (attractive in terms of poetics and aesthetics, though widely rejected) co-existed in poetry alongside newer discoveries (Kepler), ultimately allowing poets to combine modern empiricism and materialism with spiritualism using the same method (inductive reasoning).
Źródło:
Forum Poetyki; 2021, 24; 42-61
2451-1404
Pojawia się w:
Forum Poetyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ananas vs jabłko, czyli sława popularna wieszczów
Pineapple vs Apple, or the Popular Fame of the Bards
Autorzy:
Makowska, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013982.pdf
Data publikacji:
2020-04-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
antagonizm wieszczów
Adam Mickiewicz
Juliusz Słowacki
kultura popularna
romantyzm w kulturze popularnej
antagonism between the bards
popular culture
Romanticism in popular culture
Opis:
Artykuł prezentuje różne przejawy obecności „antagonizmu wieszczów” − Adama Mickiewicza i Juliusza Słowackiego − w kulturze popularnej. Uwzględnione zostały wybrane przykłady z XIX, XX i XXI wieku, między innymi dawne pocztówki, pamiątki związane z jubileuszami obu twórców, współczesne gadżety, nazewnictwo produktów przemysłowych, obrazkowe memy internetowe i inne rodzaje twórczości dotyczącej romantycznych poetów pojawiające się w mediach społecznościowych. Autorka odwołuje się do sporów prowadzonych dawniej i obecnie w publikacjach prasowych i w Internecie. Pokazuje w ten sposób trwałość pojęcia „antagonizm wieszczów” jako stereotypu kształtującego wizerunki Mickiewicza i Słowackiego w masowym odbiorze.
The article presents various representations of the antagonism between Adam Mickiewicz and Juliusz Słowacki in popular culture. It considers selected examples taken from the nineteenth, twentieth, and twenty-first centuries, including vintage postcards, anniversary memorabilia, contemporary novelty items, product names, as well as internet memes and other types of usergenerated content on social media. Both historical and modern debates concerning the relative status of the two poets are discussed. The notion of the “antagonism between the bards” is shown to be a persistent stereotype that shapes the image of Mickiewicz and Słowacki in popular perception.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2020, 10 (13); 171-189
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mickiewicz ukryty za Słowackim? Nota o trój-antagonizmie wieszczów w Psalmie żalu Krasińskiego
Krasińskiego Mickiewicz Hidden behind Słowacki? A Note about Tri-Antagonism between the Bards in Krasiński’s “Psalm żalu” [“Psalm of Sorrow”]
Autorzy:
Fiećko, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013981.pdf
Data publikacji:
2020-04-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
antagonizm wieszczów
romantycy i rewolucja
Wiosna Ludów
Adam Mickiewicz
Zygmunt Krasiński
Juliusz Słowacki
antagonism between the bards
romantics and revolution
Spring of Nations
Opis:
Autor, opisując polemiki ideowe prowadzone przez trzech najważniejszych polskich poetów romantycznych, modyfikuje pojęcie „antagonizmu wieszczów” (zarezerwowane zasadniczo dla sporu Słowackiego z Mickiewiczem), proponując koncepcję „trój-antagonizmu”. Rzecz objaśniona jest na przykładzie analizy sensów myślowych (polityczno-religijno-historiozoficznych) wpisanych w Psalm żalu, utwór Krasińskiego z okresu Wiosny Ludów (1848), który powszechnie i słusznie interpretowano jako ostatnie słowo Krasińskiego (przeciwnika rewolucji) w sporze ze Słowackim (głoszącym ideę „Ducha − Wiecznego rewolucjonisty”). Autor stawia tezę, że ukrytym bohaterem negatywnym utworu jest także Mickiewicz, z którym Krasiński wiódł w Rzymie w 1848 roku dramatyczny spór o Wiosnę Ludów i kierunek działania polskiej wspólnoty. Spór ten Krasiński referował szczegółowo i w sposób bardzo subiektywny w listach do bliskich mu osób (m.in. kochanki Delfiny Potockiej i filozofa Augusta Cieszkowskiego). Autor dowodzi, że argumenty użyte przez Krasińskiego w tej polemice powtórzone zostały w Psalmie żalu oraz że w negatywny portret rewolucyjnego „my” włączył cechy i myśli przypisane w tychże listach Mickiewiczowi. Tym samym, dowodzi autor, spór Mickiewicza i Krasińskiego z 1848 roku uznać należy za kluczowy element genezy tego utworu.
The author, describing ideological polemics conducted between three most important Polish Romantic poets, modifies the notion of the “antagonism between the bards” (typically reserved for the dispute between Słowacki and Mickiewicz) by proposing the concept of “tri-antagonism”. The matter is explained on the example of an analysis of conceptual senses (political, religious, historiosophical) inscribed in “Psalm żalu” [“Psalm of Sorrow”], a work by Krasiński from the period of the Spring of Nations (1848), which was commonly and rightly interpreted as Krasiński’s (an opponent of revolution) last word in a dispute with Słowacki (who proclaimed the idea of the “Spirit − the Eternal Revolutionary”). The author puts forward a thesis that Mickiewicz − with whom Krasiński led a dramatic dispute in Rome in 1848 over the Spring of Nations and the direction of the actions of the Polish community − is also the hidden negative hero of the work. Krasiński referred to this dispute in detail and in a very subjective way in letters to people close to him (including his lover, Delfina Potocka, and the philosopher August Cieszkowski). The author of this article shows that the arguments used by Krasiński in his polemic have been repeated in the “Psalm of Sorrow” and that in the negative portrait of the revolutionary “we” he included the features and thoughts attributed in those letters to Mickiewicz. Thus, the author argues, the dispute between Mickiewicz and Krasiński in 1848 should be regarded as a key element in the genesis of the analysed work.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2020, 10 (13); 191-211
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’image de la France et des français dans l’histoire et la culture Polonaise dans la première partie du XIXe siècle
The image of France and French in Polish literature from 1812 to 1864.
Autorzy:
Krawczykowski, Anaïs
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690342.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
Literature
History
Linguistic
Romanticism
Stereotype
Image
France
French
Polska
Polish
Paris
Belgium
Brussels
Wielka Emigracja
Adam Mickiewicz
Juliusz Słowacki
Napoléon Bonaparte
Testimony
Poetry
Literatura
historia
lingwistyka
Romantyzm
obrazy
stereotypy
Francja
Francuzi
Polska
Polacy
Belgia
Bruksela
Paryż
Napoleon Bonaparte
świadectwa
poezja
Opis:
This master thesis focuses on the vision the Poles had of France and French folk from 1812 and 1864. As seen in the work, those two dates coincide with landmarks in Polish history. The conclusion shows that stereotypes are numerous and very often contradictory, yet, it is obvious that France and French are occupying a significant place in polish literary life at that time. The study includes text analysis (mostly in Polish), contemporary testimonies, as well as few pictures analysis. In a first part, Poland between French influence and interference, we will see what images of France and French, the Poles built on the basis of linguistic borrowings and the adoption of a certain style of life « à la française ». The second part, Napoléon I in Polish imaginary: « Prometeusz czy Atylla ? » deals with the perception the Poles have of Bonaparte, probably the most famous and emblematic French personality at that time. The third part, the image of France and French seen through the Polish emigration (Wielka Emigracja) is about the common destiny of the Polish and the French nation throughout the XIXth century.
Źródło:
Prace Polonistyczne; 2015, LXX; 157-176
0079-4791
Pojawia się w:
Prace Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strona Słowackiego? − Norwid wobec tradycji wieszczów
On the Side of Słowacki? Norwid’s Attitude to the Tradition of the Bards
Autorzy:
Halkiewicz-Sojak, Grażyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2013974.pdf
Data publikacji:
2020-04-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Cyprian Norwid
odczyty O Juliuszu Słowackim
Anhelli
Adam Mickiewicz
Zygmunt Krasiński
romantyczne koncepcje poezji i poety
prawda i kłamstwo w poezji romantycznej
historiozofia
lectures O Juliuszu Słowackim [About Juliusz Słowacki]
romantic concepts of poet and poetry
truth and lies in polish romantic poetry
philosophy of history
Opis:
Tematem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, czy i dlaczego spośród wzorów postaw romantycznych poetów Norwid wybrał wariant Juliusza Słowackiego. Dlaczego Mickiewiczowi i Krasińskiemu zarzucił historiozoficzne kłamstwo, a u Słowackiego odnalazł prawdę? Takie opinie zostały sformułowane w Norwidowskich odczytach O Juliuszu Słowackim, przede wszystkim w zawartej tam interpretacji Anhellego. Semantyczna analiza fragmentów lekcji o Słowackim pozwoliła wskazać w konkluzji estetyczne, egzystencjalne i historiozoficzne powody takiego wyboru.
The subject of the article is an attempt to answer the question whether and why Cyprian Norwid chose Juliusz Słowacki’s variant from among the attitudes of Romantic poets. Why did he accuse Mickiewicz and Krasiński of a historiosophical lie, while finding the truth in Słowacki’s work? Such opinions were formulated in Norwid’s series of lectures titled “O Juliuszu Słowackim” [“About Juliusz Słowacki”], especially in his interpretation of Anhelli [Anhelli] included there. Semantic analysis of fragments of the lectures about Słowacki allow us to indicate in conclusion the aesthetic, existential, and historiosophical reasons for such a choice.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2020, 10 (13); 213-224
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-15 z 15

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies