Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "eeg‑biofeedback" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
EEG‑biofeedback (neurobiofeedback) a kompleksowe leczenie ADHD
Neurofeedback and multimodal treatment of ADHD
Autorzy:
Kołakowski, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943577.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ADHD
EEG‑biofeedback
guidelines
multimodal treatment
neurobiofeedback
adhd
eeg‑biofeedback
leczenie kompleksowe
wytyczne
Opis:
The attention‑deficit/hyperactivity disorder belongs to the most frequently diagnosed psychological (psychiatric) disorders in childhood. It is characterized by the presence of fixed behaviour patterns maintained for at least 6 months and forming a characteristic triad of symptoms, such as inattention, impulsivity and hyperactivity, increased to the extent incommensurable to the child’s age and development level. Most of the guidelines on handling the ADHD suggest using non‑pharmacological methods and only when these appear ineffective, considering inclusion of pharmacological treatment. On the other hand, the studies indicate that most effective in ADHD treatment is the pharmacological treatment. It is worth emphasizing, however, that none of the presently available treatment methods solves all problems of the child’s functioning, therefore there is a constant demand for searching new ways of help for the ADHD‑affected children. One of the investigated methods is neurobiofeedback (NF). In this method, teaching the patient to influence the brain activity through instructing her/him on how to change the type of waves in the EEG – is to improve her/his functioning. In the problem described in the article an improvement in the EEG (achieved during exercise) is to reduce the ADHD symptoms. But a survey of the existing research doesnot give an explicit answer whether or not this method is effective in ADHD treatment to the extent which could improve the patient’s functioning in real life. It is worth noting that as for now none of the guidelines has pointed to neurobiofeedback as a method recommended in the treatment of ADHD. Concluding, up to date we have not had any evidence that NF may constitute an independent or leading therapy in ADHD; we need further studies to specify whether or not this is a method which could be a part of a comprehensive therapeutic program of the child with ADHD. Presently, it is treated rather as an additional, alternative method which supplements the basic treatment.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej należy do najczęściej rozpoznawanych zaburzeń psychologicznych (psychiatrycznych) okresu dziecięcego. Charakteryzuje się obecnością trwałych wzorców zachowania, utrzymujących się przynajmniej przez 6 miesięcy i układających się w charakterystyczną triadę objawów – zalicza się tu problemy z utrzymaniem uwagi, nadmierną impulsywność oraz nadruchliwość, nasilone w stopniu niewspółmiernym do wieku i poziomu rozwoju dziecka. Większość wytycznych dotyczących postępowania w ADHD sugeruje zastosowanie metod niefarmakologicznych, a dopiero gdy te okażą się nieskuteczne, rozważenie dołączenia leczenia farmakologicznego. Z drugiej strony badania pokazują, że największą skuteczność w leczeniu ADHD ma leczenie farmakologiczne. Warto jednak podkreślić, że żadna z obecnie dostępnych metod leczenia nie rozwiązuje wszystkich problemów z funkcjonowaniem dziecka, stąd też istnieje stałe zapotrzebowanie na nowe sposoby pomocy dzieciom z ADHD. Jedną z badanych metod jest EEG‑biofeedback (neurobiofeedback, NF). Jest to metoda, w której nauczenie pacjenta wpływu na aktywność mózgu – poprzez nauczenie go zmieniania rodzaju fal w zapisie EEG – ma poprawić jego funkcjonowanie. W opisywanym w artykule problemie poprawa zapisu EEG (uzyskana podczas treningu) ma zmniejszyć nasilenie objawów ADHD. Przegląd dotychczasowych badań nie daje jednak jednoznacznej odpowiedzi na pytanie, czy jest to metoda na tyle efektywna w leczeniu ADHD, żeby poprawić funkcjonowanie pacjenta w realnym życiu. Warto podkreślić, że na dzień dzisiejszy żadne wytyczne nie wskazują EEG‑biofeedbacku jako metody zalecanej w leczeniu ADHD. Podsumowując, jak dotąd nie mamy dowodów, że NF może stanowić samodzielną, czy też wiodącą, terapię w leczeniu ADHD – potrzeba dalszych badań, by określić, czy jest to metoda, która mogłaby się znaleźć w szeroko rozumianym programie terapeutycznym dziecka z ADHD. W chwili obecnej traktuje się ją raczej jako metodę dodatkową, alternatywną, uzupełniającą podstawowe leczenie.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 1; 40-51
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metoda EEG-biofeedback w terapii pacjentow z rozpoznaniem ADHD – przegląd badań
Neurofeedback in the treatment of patients diagnosed with ADHD – a review of research
Autorzy:
Flisiak-Antonijczuk, Halina
Adamowska, Sylwia
Chładzińska-Kiejna, Sylwia
Kalinowski, Roman
Adamowski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033300.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ADHD
EEG-biofeedback
neurofeedback
nonpharmacological interventions
skuteczność leczenia attention-deficit/hyperactivity disorder
treatment efficacy
zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi
adhd
eeg-biofeedback
leczenie
pozafarmakologiczne
skuteczność leczenia
Opis:
Attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) is a chronic disorder of multifactorial aetiology, usually recognized in childhood but also occur in adulthood. Diagnostics of ADHD is complex and requires a comprehensive approach considering interview and observations from different sources. In patients with ADHD more frequently co-occur antisocial behaviour, addiction to alcohol and drugs, depression, and increased risk of suicide. Treatment of ADHD requires a comprehensive approach that involves the use of psychoeducation, behavioural therapy and pharmacotherapy. Standard pharmacological treatment and psychological therapy are often insufficient. The drugs increase the risk of side effects and their use is limited due to the limitations of the reimbursement. The most serious adverse effects include the possibility of psychostimulant drugs addiction, inhibition of growth, insomnia, lack of appetite, dysphoria, anticholinergic symptoms and extrapyramidal symptoms. Studies of children with ADHDhave demonstrated characteristic abnormalities in EEG in specific locations of the brain. Neurofeedback, a type of behavioural therapy, is one of the non-standard treatment for ADHD. The essence of neurofeedback is modelling behaviour through effects on the bioelectric activity of the brain. In comparison with pharmacotherapy it is a relatively cheap method – even if the costs are not reimbursed – not overloading for the patient and safe (has few side effects). There is no, however, well-documented studies of effectiveness this method in ADHD so in the review we focused on the methodology, critically referring to results not derived from controlled trials.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (attention-deficit/hyperactivity disorder, ADHD) to przewlekłe zaburzenie polietiologiczne, najczęściej rozpoznawane w okresie dzieciństwa, ale występujące również w życiu dorosłym. Diagnostyka ADHD jest złożona – opiera się na wywiadzie i obserwacjach pochodzących z różnych źródeł. U pacjentów z zespołem nadpobudliwości częściej współwystępują zachowania antyspołeczne, uzależnienie od alkoholu i narkotyków oraz depresja, a także wzrasta ryzyko samobójstwa. Leczenie ADHD wymaga kompleksowego podejścia, które polega na stosowaniu psychoedukacji, terapii behawioralnej i farmakoterapii. Standardowe leczenie farmakologiczne oraz terapia psychologiczna są często niewystarczające. Leki stwarzają niebezpieczeństwo wystąpienia objawów niepożądanych, ponadto ich stosowanie jest limitowane z uwagi na ograniczenia refundacyjne. Do najpoważniejszych działań ubocznych należy zaliczyć możliwość uzależnienia się od środków psychostymulujących, hamowanie wzrostu, bezsenność, brak apetytu, dysforię, objawy cholinolityczne i pozapiramidowe. W badaniach dzieci z ADHD wykazano charakterystyczne nieprawidłowe formy zapisu elektroencefalograficznego w określonych lokalizacjach w mózgu. Jedną z niestandardowych metod leczenia zespołu nadpobudliwości, wykazującą podobieństwo do terapii behawioralnej, jest EEG-biofeedback. Jego istotą jest modelowanie zachowania poprzez wpływ na czynność bioelektryczną mózgu. W porównaniu z farmakoterapią jest to metoda relatywnie tania (nawet jeśli koszty terapii nie są refundowane), nieobciążająca pacjenta i bezpieczna. Nie ma jednak dobrze udokumentowanych badań jej skuteczności w ADHD, dlatego w dokonanym przeglądzie publikacji szczególną uwagę zwrócono na wybór zastosowanej metodologii, krytycznie odnosząc się do wyników, które nie pochodzą z badań kontrolowanych.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 1; 91-96
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies