Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "игра" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Scriptor ludens: strategia twórcza Wiktora Pielewina
Scriptor ludens: Viktor Pelevins creative strategy
Scriptor ludens: творческая стратегия Виктора Пелевина
Autorzy:
Ochniak, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20311592.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Rusycystyczne
Tematy:
Виктор Пелевин
современная русская литература
игра в литературе
творческая стратегия
постмодернизм
Wiktor Pielewin
współczesna literatura rosyjska
gra/zabawa w literaturze
strategia twórcza
postmodernizm
Viktor Pelevin
contemporary Russian literature
game/play in literature
creative strategy
postmodernism
Opis:
The aim of this article is to assess the attitude of the contemporary Russian writer Viktor Pelevin towards readers and literary world in the context of the theses put forward by Johan Huizinga in his book Homo ludens. As the Dutch researcher points out in his paper, „Play is a culture's attribute, which precedes, accompanies, and penetrates it from the very beginning”. Pelevin, on the other hand, by concealing himself from readers and meticulously separating his personal and professional life, engages - in my opinion - in a peculiar game with his readers and critics, which I described by the expression used in the title: „scriptor ludens”.
Статья посвящена оценке отношения современного русского писателя Виктора Пелевина к читателям и литературной среде в контексте тезисов, выдвигаемых Йоханом Хёйзингой в его книге Homo ludens (Человек играющий). Голландский исследователь указывает в своей публикации, что „игра в культуре предстоит как некая заданная величина, предшествующая самой культуре, сопровождающая и пронизывающая ее от истоков”. В свою очередь Пелевин, скрываясь от читателей и тщательно разделяя личную жизнь и профессиональную деятельность, ведет своеобразную игру с читателями и критиками его творчества, которую я охарактеризовала вынесенным в название статьи понятием „scriptor ludens”.
Artykuł jest poświęcony ocenie postawy współczesnego rosyjskiego pisarza Wiktora Pielewina wobec czytelników i świata literackiego w kontekście tez stawianych przez Johana Huizingę w jego książce Homo ludens. Holenderski badacz wskazuje w swej publikacji, że „zabawa jest wielkością daną kulturze, egzystującą przed samą kulturą, towarzyszącą jej i przenikającą ją od samego początku”. Natomiast Pielewin skrywając własną osobę przed odbiorcami i skrzętnie oddzielając życie prywatne od zawodowego, prowadzi – w moim przekonaniu – swoistą grę z czytelnikami i krytykami jego twórczości, którą scharakteryzowałam zawartym w tytule określeniem „scriptor ludens”.
Źródło:
Przegląd Rusycystyczny; 2022, 4; 174-189
0137-298X
Pojawia się w:
Przegląd Rusycystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Языковое своеобразие российских и британских произведений постмодернизма (на примере романов Джулиана Барнса Предчувствие конца и Виктора Пелевина Generation “П”)
The linguistic singularity of postmodernism Russian and British literary works (the case of the novels by Julian Barnes “The Sense of an Ending” and Viktor Pelevin “Generation “P”)
Autorzy:
Кирпичникова, Анна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1832497.pdf
Data publikacji:
2019-11-22
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
постмодернизм
Джулиан Барнс
Виктор Пелевин
языковая игра
интертекстуальность
Postmodernism
Julian Barnes
Viktor Pelevin
language game
intertextuality
Opis:
The article is devoted to the linguistic singularity of the novels The Sense of an Ending by Julian Barnes and Generation “P” by Viktor Pelevin. It deals with some linguistic means, which allow us to characterize these novels as a bright examples of postmodernism. Firstly, the idea about the impossibility of new style invention and the necessity of different styles combination. The novels is full of different jargon words, idioms and even scientific terms which are used all together creating unique style. It is important that in postmodernism literature good or bad words or styles do not exist; they are all equal. Secondly, the idea of game. There are two levels of representing this idea: the mix of styles and the loss of figurativeness by phraseological units. Moreover, the novels are full of references to other stories and poems and in this case, we can speak about “rewriting” as a common method of postmodernism. Postmodern writers create new work through the stealing of images and texts from an earlier period and appropriated in a present context, say scientists.
Źródło:
Studia Wschodniosłowiańskie; 2019, 19; 89-99
1642-557X
Pojawia się w:
Studia Wschodniosłowiańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies