Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "religijny" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    O Ewangelii i ewangelizacji we współczesnym dyskursie religijnym
    Good News and Evangelisation in the Contemporary Religious Discourse
    Autorzy:
    Sobczykowa, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480372.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Ewangelia
    nowa ewangelizacja
    dyskurs religijny
    inkulturacja
    komunikacja
    Good News
    new evangelisation
    religious discourse
    inculturation
    communication
    Opis:
    Niniejszy artykuł jest poświęcony rozumieniu pojęcia „ewangelizacja” przez ludzi Kościoła, którzy na różne sposoby angażują się w głoszenie Dobrej Nowiny. Autorka analizuje występowanie tego terminu w różnych kontekstach i aspektach, m.in. omawiając jego językową, teologiczną i potoczną semantykę, rozpatrując ewangelizację jako strategię komunikacji, prezentując werbalne i niewerbalne metody głoszenia Ewangelii. W tekście przedstawiono także wybrane źródła spośród publikacji zamieszczanych na łamach Agendy Liturgicznej Maryi Niepokalanej w latach 2013-2015, będące oficjalnymi wypowiedziami teoretyków i praktyków ewangelizacji. Wnikliwie omówiono ewangelizację jako akt komunikacji, używane przez ewangelizatorów środki językowe i pozajęzykowe oddziaływania na odbiorcę, a także rozpatrzono wyzwania stojące przed ewangelizatorami we współczesnym świecie, takie jak obecność innych kultur i systemów wartości (często rozbieżnych z aksjologią chrześcijańską), konieczność przemawiania w sposób otwarty i zrozumiały, znaczenie autentycznego dialogu między ludźmi. Tekst łączy konkretne wskazania i zalecenia dla chrześcijan, z których każdy jest powołany do ewangelizacji i dawania świadectwa swojej wiary.
    The author of this article examines the ways in which some representatives of the Church, engaged in evangelisation, understand and employ this term. She enquires into its linguistic, theological and popular meanings and analyses the contexts and aspects of its usage as verbal and non-verbal communication strategy in spreading the Good News. She enriches her inquiry by probing into writings of theoreticians and practitioners of evangelisation, published in Agenda Liturgiczna Maryi Niepokalanej in the years 2013-2015 [Liturgical Guide of the Immaculate Mary]. The author investigates in great depth the communicative aspect of evangelisation, verbal and non-verbal means of influencing listeners, modern challenges, multitude of cultures and value systems (often at odds with Christian axiology), need for open and comprehensible language and authentic dialogue. She includes concrete suggestions and recommendations for Christians, as they all are called to evangelise and give witness to their faith.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2018, 2; 67-84
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Związki i stowarzyszenia tatarskie w Polsce
    Tatar Unions and Associations in Poland
    Autorzy:
    Piwko, Aldona Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480408.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Etniczność
    islam w Polsce
    kultura
    Tatarzy
    związek religijny
    Tatars
    Islam in Poland
    religious union
    culture
    ethnicity
    Opis:
    Tatarzy, którzy żyją w Polsce, zgodnie z obowiązującym prawem stanowią grupę etniczną. Ich liczebność jest niewielka, a także zdecydowanie odróżniają się kulturą i tradycją od pozostałych obywateli – przy jednoczesnym dążeniu do zachowania tych elementów indywidualnej tożsamości. Mimo długiej historii obecności Tatarów na ziemiach Polski (od XIV wieku) oraz wielu zasług dla ojczyzny społeczność ta pozostaje w znaczniej mniejszości. Do 80. lat XX wieku Tatarzy byli praktycznie jedynymi przedstawicielami islamu w Polsce. Pielęgnowanie i podtrzymywanie tożsamości religijno-kulturowej umożliwiają im stowarzyszenia, których celem jest nie tylko ochrona dziedzictwa etnicznego, ale także integracja społeczeństwa tatarskiego. Artykuł omawia działalność związku religijnego i stowarzyszeń promujących kulturę społeczności tatarskiej w Polsce: Muzułmańskiego Związku Religijnego, Towarzystwa Kultury Muzułmańskiej, Związku Tatarów, a także zespołu „Buńczuk” i Narodowego Centrum Kultury Tatarów.
    Tatars in Poland, though small in number, preserve their ethnic identity and significant cultural differences, and are recognised in Polish law as ethnic group. Despite their long history in Poland (since 14th century), and many services rendered to their motherland, they are a tiny minority. Up to 1980, Tatars were practically the only Muslims in Poland. Tatar associations preserve their religious and cultural identity, protect Tatar ethnic heritage and serve as focal points for Tatar integration. This article describes Tatar religious groups and cultural associations promoting Tatar culture in Poland: Muzułmański Związek Religijny (Muslim Religious Union), Towarzystwo Kultury Muzułmańskiej (Muslim Cultural Society), Związek Tatarów (Tatar Association), Buńczuk Band and Narodowe Centrum Kultury Tatarów (National Centre for Tatar Culture).
    Źródło:
    Nurt SVD; 2017, 2; 10-25
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kalifat i współczesna próba jego reaktywacji
    Caliphate and the contemporary attempt at its reactivation
    Autorzy:
    Psurek, Witold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480468.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-01
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Abbasydzi
    autorytet religijny
    kalifat
    Muhammad
    Umajjadzi
    władza w islamie
    caliphate
    Umayyads
    Abbasids
    authority in Islam
    religious authority.
    Opis:
    Od śmierci Muhammada umma borykała się z problemem wyłonienia powszechnie akceptowanego przywódcy. Spór ten musiał jednak zakończyć się jakimś konsensusem. Pierwszym rozwiązaniem był okres tzw. kalifów wybieralnych, przez większość akceptowanych ze względu na ich bliskość czasową z Prorokiem i świadectwo życia. Późniejszą praktyką stał się dziedziczny kalifat Umajjadów, a następnie Abbasydów. Instytucja ta zakończyła się wraz z upadkiem Bagdadu w 1258 roku. Wielokrotnie podejmowano bezowocne próby reaktywacji kalifatu, który w ostateczności został zniesiony w 1924 roku. Dziś wraca się do tej idei. Ogłoszony w 2014 roku kalifem Abu Bakr al-Baghdadi, przywódca Państwa Islamskiego (ISIS), jest dosyć zagadkową postacią i jednym z najbardziej niebezpiecznych przywódców terrorystycznych na świecie. W kontekście jego osoby pojawiają się pytania dotyczące kryteriów i ważności dokonania tego wyboru, jak również zasadności innych muzułmańskich form sprawowania władzy.
    After the death of Muhammad, the ummah had a problem how to select one universally accepted leader. For some time, they were elected by the majority of Muslims for their worthy conduct and friendship with the Prophet. These were the elected caliphs. Later, the caliphate became hereditary, hold first by the Umayyads, and then the Abbasids. The caliphate ended with the fall of Baghdad in 1258. There have been many fruitless efforts to reestablish caliphate. It was ffinally abolished in 1924. Today, some reanimate the idea of caliphate. Abu Bakr al-Baghdadi, declared caliph in 2014, head of the Islamic State (ISIS), is quite a puzzling person, one of the most dangerous global terrorist leaders. There are some questions concerning the criteria and validity of his election and legitimacy of other Muslim forms of authority.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2017, 1; 56-68
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Język kaznodziei. O roli słowa w przepowiadaniu słowa Bożego na przykładzie tekstów homilii, kazań, konferencji i notatek na ambonę księdza Jerzego Szymika ze zbioru Na początku było Słowo
    Language of the Preacher. On the Role of the Word in the Proclamation of God’s Word on the Example of Homily Texts, Sermons, Conferences and Pulpit Notes of Father Jerzy Szymik from the Collection In the Beginning Was the Word
    Autorzy:
    Skrobak, Izabela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480220.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Jerzy Szymik
    homilia
    homiletyka
    kaznodziejstwo
    teologia Słowa
    język religijny
    doświadczenie religijne
    homily
    homiletics
    preaching
    theology of the Word
    religious language
    religious experience
    Opis:
    Opracowanie niniejsze – przygotowane na bazie analizy tekstów homilii, kazań, konferencji i notatek na ambonę prezbitera archidiecezji katowickiej i profesora nauk teologicznych ks. Jerzego Szymika – ukazuje przede wszystkim rolę, jaką w przepowiadaniu słowa Bożego odgrywa słowo. En passant znajdują się tu także, skupione wokół pierwszej części tematu artykułu, uwagi natury ogólnej o języku polskiego kaznodziejstwa, stanowiące przyczynek do interdyscyplinarnych badań nad teologią Słowa i teologią słowa. Ksiądz Szymik dowodzi, że kluczem do zrozumienia istoty człowieczeństwa jest język. Sam słynie (również jako poeta) z wyjątkowego, oryginalnego warsztatu językowego. Wagę właściwego wyrazu przepowiadanego słowa Bożego (należytego wypowiedzenia ewangelicznego orędzia) uwydatnia już sam tytuł źródła: opublikowanego w 2004 roku zbioru 60 tekstów homilijnych ks. Jerzego Szymika Na początku było Słowo. Ich analiza uwzględnia szerszy kontekst wyrażonych w słowie aktywności światowej sławy chrystologa (m.in. członka Międzynarodowej Komisji Teologicznej w latach 2004-2014).
    This study – prepared on the basis of an analysis of homily texts, sermons, conferences and pulpit notes of Fr. Jerzy Szymik who is a priest of the Archdiocese of Katowice and professor of theological sciences – aims, first of all, at showing the role of the word played in the preaching of the Word of God. En passant, it will also contain general comments on the language of Polish preaching, which are a contribution to interdisciplinary research on theology of the Word and theology of the word. Father Szymik proves that language is the key to understanding the essence of humanity. He is famous (also as a poet) for his unique, original language competence. The importance of the proper expression of God’s prophesied word (proper saying of the Gospel message) is already emphasized by the source of the title itself: a collection of 60 homily texts of Fr. Jerzy Szymik In the Beginning Was the Word published in 2004. Their analysis takes into account the broader context in the words of the activities of the world-famous Christologist (being, among others, a member of the International Theological Commission in 2004-2014).
    Źródło:
    Nurt SVD; 2019, 2; 198-231
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chrystus i Kościół a Inne religie
    Christ and His Church and other religions
    Autorzy:
    Maciak, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480394.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    dialog międzyreligijny
    misje ad gentes
    „zarodki Słowa”
    inkulturacja
    pluralizm religijny
    interreligious dialogue
    mission ad gentes
    ”the seeds of the Word”
    inculturation
    religious pluralism
    Opis:
    Artykuł podejmuje problematykę dialogu międzyreligijnego, zainicjowanego przez Sobór Watykański II. Omawiane dokumenty Kościoła wskazują na „zarodki Słowa” oraz elementy prawdy i świętości obecne w innych religiach. Jednakowoż działanie Ducha Świętego wśród wyznawców innych religii (teksty święte, doktryna, obrzędy) zakłada powszechną wolę zbawczą Boga oraz uniwersalizm jedynego Pośrednika pomiędzy Bogiem i ludźmi – Jezusa Chrystusa. Dlatego też otwarcie się na religie, zwłaszcza judaizm i islam, nie zwalnia chrześcijan od obowiązku dawania świadectwa wiary, prowadzenia misji ad gentes oraz systematycznej ewangelizacji świata. Wychodząc od analizy najważniejszych dokumentów Kościoła traktujących o innych religiach autor próbuje określić: (1) relację pomiędzy teologią religii a misjologią, (2) związek pomiędzy wartościami duchowymi innych religiach a dziełem zbawczym Jezusa Chrystusa, głoszonym przez Kościół.
    Many documents of the Church, especially issued by and since the Second Vatican Council, recognise ”the seeds of the Word” and elements of truth and holiness present in various religions. Workings of the Holy Spirit in their scriptures, doctrines and rituals presuppose the universal nature of Christ’s mediation between God and human race. While being open to various religious traditions, especially Judaism and Islam, Christians may not relax on giving witness to their faith, mission ad gentes and systematic evangelisation of the world. Based on his reading of the Church’s most important documents on other religions, the author of the essay undertakes to establish (1) relationship between theology of religion and missiology, and (2) connection between spiritual values of other religions and the salvific work of Jesus Christ as proclaimed by the Catholic Church.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2016, 2
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    O prawdziwy wizerunek Tatara w Polsce
    True Perception of Tatars in Poland
    Autorzy:
    Miśkiewicz, Aleksander
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480230.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Tatarzy w Polsce
    Podlasie
    Tatarzy litewscy
    Tatarzy polscy
    Muzułmański Związek Religijny w RP
    Tatars in Poland
    Lithuanian Tatars
    Polish Tatars
    Muslim Religious Union in Poland
    Opis:
    Tatar w naszym kraju postrzegany jest jako obcy. Opinię taką podtrzymują podręczniki szkolne, a w świadomości ogółu występuje groźny i zdradliwy Tuchajbejowicz z sienkiewiczowskiej Trylogii. Tego wizerunku Tatara w Polsce nie zmienił fakt osadnictwa tatarskiego w Rzeczypospolitej, mającego początek w drugiej połowie XIV wieku, w Wielkim Księstwie Litewskim. Tatarzy osadzeni na wschodnich rubieżach Rzeczypospolitej stawiali się na każde zawołanie Wielkiego Księcia Litewskiego, a później króla polskiego, aby bronić swojej przybranej Ojczyzny, jaką okazała się dla nich Polska. Do zmiany wizerunku Tatara polskiego dążyła w latach międzywojennych liczna grupa inteligencji tatarskiej. W niepodległej Rzeczypospolitej wielu Tatarów służyło w wojsku polskim, a wcześniej uczestniczyło w wojnie polskobolszewickiej. Czołowymi postaciami byli wówczas przedstawiciele rodów Achmatowiczów, Kryczyńskich, Romanowiczów i Sulkiewiczów.
    Tatars in our country are perceived as strangers. This perception finds support in school textbooks, and popular imagination pictures them as threatening and treacherous Tuhay-Beys described by Sienkiewicz in this Trilogy. This image has not changed, even despite their continuous settlements in Poland, beginning in the Grand Duchy of Lithuania in the second half of the 14th century. Tatars from the eastern flanks of Poland would respond to every call from the Grand Duke of Lithuania, and later, from Polish kings, to defend their adopted homeland. In the interwar years many Tatars, i.e. numerous intelligentsia, including many laywers, strived to change the perception of Polish Tatar. Many Tatars served in the Polish army during Polish independence, and earlier had fought along Poles in the Polish-Soviet War. Central figures in those years were representatives of the Tatar families of Achmatowicze, Kryczyńscy, Romanowicze and Sulkiewicze.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2017, 2; 601-608
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Not Imposing but Proposing
    Nie narzucać, lecz proponować
    Autorzy:
    Madziar, Władysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480484.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Church
    Divine Word Missionaries (SVD)
    religious despotism
    proposition of faith
    evangelization
    Christian mission
    Pope Francis
    Kościół
    Zgromadzenie Słowa Bożego (SVD)
    religijny despotyzm
    propozycja wiary
    ewangelizacja
    misja chrześcijańska
    papież Franciszek
    Opis:
    The author claims that faith cannot be conveyed by the power of authority. Even the most sacred truth cannot be imposed on a human; a human has been given a demanding gift of freedom by God. Only a testimony of Christian life is the right way of transferring the faith. The first Proclaimer of Good News is the Holy Spirit; no Christian should take His place. The author opposes the idea that in the secularized Europe Christian faith could be restored by virtue of authority and an act of law. A human himself is the source of renewal. The natural but hidden in a human reference to God is systematically and discretely transferred. This conviction allows us to live in hope that even in the religiously indifferent environment God’s element is permanently active. Nonetheless, every believer is called to give faith testimony in everyday life. In the Declaration Dignitatis Humanae Vatican Council II says: “It is one of the major tenets of Catholic doctrine that man’s response to God in faith must be free: no one therefore is to be forced to embrace the Christian faith against his own will. This doctrine is contained in the word of God and it was constantly proclaimed by the Fathers of the Church” (10).
    Autor głosi tezę, że wiary nie można przekazać mocą autorytetu. Nawet najświętsza prawda nie może zostać człowiekowi narzucona; człowiek otrzymał od Boga wymagający dar wolności. Właściwe przekazywanie wiary dokonuje się poprzez świadectwo życia chrześcijańskiego. Pierwszym głosicielem Dobrej Nowiny jest Duch Święty; chrześcijanin nie powinien próbować zajmować Jego miejsca. Autor sprzeciwia się idei, jakoby w zlaicyzowanej Europie można przywrócić wiarę chrześcijańską na mocy autorytetu i ustaw. Źródłem odnowy jest sam człowiek. Ukryte w człowieku naturalne odniesienie do Boga jest systematycznie, dyskretnie okazywane. Przeświadczenie to pozwala nam żyć w nadziei, że nawet w środowisku religijnie obojętnym pierwiastek boży jest permanentnie aktywny. Natomiast każdy wierzący jest wezwany do dawania świadectwa wiary w codziennym życiu. Sobór Watykański II wyraził to słowami deklaracji Dignitatis humanae: „Jednym z zasadniczych punktów nauki katolickiej, zawartym w słowie Bożym i nieustannie głoszonym przez Ojców, jest zdanie, że człowiek powinien dobrowolnie odpowiedzieć Bogu wiarą; nikogo więc wbrew jego woli nie wolno do przyjęcia wiary przymuszać” (10).
    Źródło:
    Nurt SVD; 2020, 1; 188-203
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kościół i sekta w perspektywie współczesnej religijności
    Church and sect in the contemporary religious landscape
    Autorzy:
    Pierzchała, Kazimierz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480752.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    związek wyznaniowy
    sekta
    nowy ruch religijny
    charyzmat
    socjologia religii
    psychologia religii
    instytucja religijna
    confessional association
    sect
    new religious movement
    charism
    sociology of religion
    psychology of religion
    religious institution
    Opis:
    W Polsce zarejestrowane jest około 150 kościołów i związków wyznaniowych. Szereg znawców problemu twierdzi, iż liczbę tę należałoby podwoić, gdyż wiele ruchów religijnych funkcjonuje jako stowarzyszenia (względnie fundacje), a część z nich istnieje i funkcjonuje bez rejestracji. Dla legalizacji nowych grup religijnych w Polsce niebagatelne znaczenie miało przywrócenie w latach 1989-1990 demokracji, wolności i swobód obywatelskich (w tym religijnych). Destruktywna rola sekt wynika z tego, iż stosują one nieetyczne metody oraz sposoby manipulacji w celu pozyskiwania nowych członków, narzucania im określonych reakcji psychicznych, manipulowania ich myślami, zachowaniami, uczuciami. Jest to dzisiaj bez wątpienia problem oddziałujący na dużą skalę. Sekty burzą ponadto relacje międzyludzkie w rodzinie oraz innych grupach społecznych. Warunek całkowitego poświęcenia się dla sekty skutkuje wyłączeniem jednostki ze społeczeństwa. Członkowie sekt tracą najczęściej zdrowie fizyczne i psychiczne, pieniądze, a czasem wręcz życie. W wyniku działalności tych grup rozszerzają się choroby, narkomania, prostytucja.
    Poland has about 150 registered churches and religious groups. Many experts say there are as much as twice this number that operate as associations or charities; many without any registration at all. Polish return to democracy, freedom and respect for civil rights (including religious freedom) in 1989-1990 has made it possible to legalize new religious groups. Sects employ unethical methods of recruitment. New members are subjected to thought control, manipulation of feelings and emotions and learning prescribed psychological reactions. They are expected to sever their old family and social bonds and submit to the objectives of the sect. They often suffer serious psychological and physical damage and lose their money; sometimes even life. Destructive influence of the sects on private and public life is enormous. They can bring down families and entire social groups. Sects contribute to the spread of diseases, drug addiction and prostitution.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2015, 2; 213-226
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Szyici w Polsce na tle tatarskiej tradycji i polskich organizacji muzułmańskich
    Shiites in Poland against Tatar traditions and Polish Muslim organizations
    Autorzy:
    Berger, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/480142.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Tatarzy w Polsce
    islam w Polsce
    szyici
    sufizm
    Stowarzyszenie Jedności Muzułmańskiej
    Muzułmański Związek Religijny
    Instytut Muzułmański
    Tatars in Poland
    Islam in Poland
    Shi’a
    Sufism
    Islamic Unity Society
    the Muslim Religious Union
    Muslim Institute
    Opis:
    Wielowiekowa tradycja osadnictwa tatarskiego na ziemiach polskich sprawiła, że w powszechnym odczuciu „polski islam” to jedynie Tatarzy. Utrzymanie własnej religii, praktyka religijna, sakramenty oraz imponujące tradycje wojskowe utwierdzały Tatarów w poczuciu własnej odrębności. Ta odrębność stała się z czasem powodem zazdrości o własną tradycję i nieufności w stosunku do innych muzułmanów w Polsce. A tych, szczególnie po przemianach ustrojowych, zaczęło przybywać w sposób znaczący. Zaktywizowali się imigranci z „krajów muzułmańskich”, ujawnił się ruch suficki. Jak w tym wszystkim odnalazła się islamska mniejszość szyicka? Skupieni w Stowarzyszeniu Jedności Muzułmańskiej szyici – Polacy, nie oderwali się od własnych, polskich korzeni. Założony przy SJM Instytut Muzułmański, aspirujący do roli nieoficjalnej placówki naukowej i duża aktywność liderów Stowarzyszenia, otwartych na dialog międzyreligijny, doprowadziły do tego, że stało się SJM jednym ze znaczących islamskich związków wyznaniowych. Z początkiem nowego wieku uległy także poprawie relacje pomiędzy muzułmańskimi organizacjami religijnymi, które w wielu aspektach wcześniej, odnosiły się do siebie z dużą rezerwą.
    Centuries-old traditions of Tatar settlement on Polish soil resulted in a common opinion that “Polish Islam” consists only of Tatars. Maintenance of their own religion, religious practice, the sacraments and the impressive military traditions of Tatars strengthened a sense of their own distinct identity. This distinction became over time the envy of their own tradition and mistrust in relation to other Muslims in Poland. And those “others”, especially after the change of political system, started to grow significantly. Immigrants from “Muslim countries” became more active and the Sufi movement appeared. How all this affected an Islamic Shiite minority? United in the Association of Muslim Shiites – Poles have not broken off from their own Polish roots. Founded by SJM Muslim Institute, aspiring to the role of unofficial research institution and high activity of the leaders of the Association, open to interreligious dialogue, they all led to the SJM becoming one of the major Islamic religious organizations. The beginning of the new century saw an improvement of relations among Muslim religious organizations, which in many respects earlier, related to each other with great reserve.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2015, 2; 134-153
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polskie tłumaczenia Koranu
    Polish translations of the Koran
    Autorzy:
    Czachorowski, Musa Çaxarxan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2150807.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
    Tematy:
    Centrum Badań Kitabistycznych
    Koran
    Muzułmański Związek Religijny
    nowe przekłady
    Polska
    przekłady Świętej Księgi islamu
    rękopis z Czombrowa
    Stowarzyszenie Jedności Muzułmańskiej
    Tatarzy
    tefsir
    tłumaczenie polskie Jana Taraka Murzy Buczackiego
    Polish Tatars
    Kitabist Research Centre
    Quran
    translations of the Holy Book of Islam
    Polish translation of Jan Tarak Murza Buczacki
    manuscript from Czambrów
    Muslim Religious Union in the Republic of Poland
    Association of Muslim Unity
    new translations
    Opis:
    Przez wiele lat uważano, że autorem najstarszego tłumaczenia Koranu na język polski, które ukazało się drukiem w 1858 roku, jest Tatar Jan Murza Tarak Buczacki. Naukowcy z Centrum Badań Kitabistycznych w Toruniu ustalili, iż jest to dzieło dwóch Polaków: Dionizego Chlewińskiego oraz Ignacego Domeyki. Niedawno wśród dokumentów rodzinnych, ocalonych z dworu na Nowogródczyźnie, odnaleziony został manuskrypt z polskim tłumaczeniem 26 sur Koranu. Prawdopodobnie pochodzi z 20. lat XIX wieku i stanowił podstawę wydania z roku 1858. Następny przekład Koranu na język polski, dokonany przez Józefa Bielawskiego, został wydrukowany dopiero w 1986 roku. W późniejszych latach opublikowano jeszcze dwa tłumaczenia – tzw. Koran Ahmadijji oraz Koran Surdela. W październiku 2018 roku ukazał się przekład Świętej Księgi islamu, którego autorem jest polski Tatar Musa Çaxarxan Czachorowski z Muzułmańskiego Związku Religijnego w Rzeczypospolitej Polskiej, natomiast w maju 2021 roku pojawiło się tłumaczenie Rafała Bergera z szyickiego Stowarzyszenia Jedności Muzułmańskiej.
    For many years it was believed that the author of the oldest translation of the Koran into Polish, which appeared in print in 1858, was Tatar Jan Murza Tarak Buczacki. Scientists from the Center for Kitabistics in Toruń have determined that it is the work of two Poles: Dionizy Chlewiński and Ignacy Domeyko. Recently, a manuscript with a Polish translation of twenty-six suras of the Koran was found among family documents saved from the manor house in the Nowogródek region. It probably dates from the 1820s and was the basis for the 1858 edition. The next translation of the Koran into Polish, made by Józef Bielawski, was not printed until 1986. In later years, two more translations were published, the so-called Ahmadiyya Koran and the Surdel Koran. In October 2018, a translation of the Holy Book of Islam was published, authored by the Polish Tatar Musa Czachorowski from the Muslim Religious Union in the Republic of Poland, and in May 2021, a translation by Rafał Berger from the Shiite Association of Muslim Unity.
    Źródło:
    Nurt SVD; 2021, 2; 138-158
    1233-9717
    Pojawia się w:
    Nurt SVD
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies