Chrystus i Kościół a Inne religie

Artykuł podejmuje problematykę dialogu międzyreligijnego, zainicjowanego przez Sobór Watykański II. Omawiane dokumenty Kościoła wskazują na „zarodki Słowa” oraz elementy prawdy i świętości obecne w innych religiach. Jednakowoż działanie Ducha Świętego wśród wyznawców innych religii (teksty święte, doktryna, obrzędy) zakłada powszechną wolę zbawczą Boga oraz uniwersalizm jedynego Pośrednika pomiędzy Bogiem i ludźmi – Jezusa Chrystusa. Dlatego też otwarcie się na religie, zwłaszcza judaizm i islam, nie zwalnia chrześcijan od obowiązku dawania świadectwa wiary, prowadzenia misji ad gentes oraz systematycznej ewangelizacji świata. Wychodząc od analizy najważniejszych dokumentów Kościoła traktujących o innych religiach autor próbuje określić: (1) relację pomiędzy teologią religii a misjologią, (2) związek pomiędzy wartościami duchowymi innych religiach a dziełem zbawczym Jezusa Chrystusa, głoszonym przez Kościół.

Many documents of the Church, especially issued by and since the Second Vatican Council, recognise ”the seeds of the Word” and elements of truth and holiness present in various religions. Workings of the Holy Spirit in their scriptures, doctrines and rituals presuppose the universal nature of Christ’s mediation between God and human race. While being open to various religious traditions, especially Judaism and Islam, Christians may not relax on giving witness to their faith, mission ad gentes and systematic evangelisation of the world. Based on his reading of the Church’s most important documents on other religions, the author of the essay undertakes to establish (1) relationship between theology of religion and missiology, and (2) connection between spiritual values of other religions and the salvific work of Jesus Christ as proclaimed by the Catholic Church.