Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Chamaił" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Obrzęd azanu wśród Tatarów polskich na podstawie Chamaiłu Alijewicza
The rite of azan among Polish Tatars according to Alijewicz’s Chamaił
Autorzy:
Schabieńska, Ida
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480426.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Tatarzy
piśmiennictwo tatarskie
chamaił
Azan
Ibrahim Bronisław Alijewicz
Tatars
Tatar literature
Chamaił
Opis:
W niniejszym artykule przeanalizowano obrzęd azanu wśród Tatarów polskich na podstawie zapisów zawartych w Chamaile Alijewicza. Temu zabytkowi piśmiennictwa tatarskiego nadano taką nazwę ze względu na brak możliwości zidentyfikowania jego autora. Ibrahim Bronisław Alijewicz był natomiast imamem Muzułmańskiej Gminy w Nowym Jorku i to o nim wiadomo, że przez wiele lat swojej posługi korzystał właśnie z tego chamaiłu. We wprowadzeniu przedstawiona została charakterystyka języków występujących w chamaile oraz w innych zabytkach piśmiennictwa tatarskiego. Część kolejna opisuje Chamaił Alijewicza pod względem wyglądu, struktury oraz zawartości (szczegółowy spis treści). Część ostatnia zawiera opis azanu oraz przetłumaczony fragment Chamaiłu Alijewicza dotyczący tego obrzędu. Dla porównania zamieszczone są również zdjęcia oryginalnych stron zapisanych pismem arabskim. Opisany w niniejszym artykule tatarski obrzęd azanu pokazuje, że wśród Tatarów polskich nakładają się na siebie religia muzułmańska, chrześcijańska, dawne obrzędy plemienne, a także polskie tradycje ludowe.
The name Alijewicz's Chamaił refers to the manual for the rite of azan, used by the Tatars' community and its long-time imam, Ibrahim Bronisław Alijewicz, in New York. It bears his name for the impossibility of identifying its real author. The opening paragraphs of the article describe languages found in the chamaił and other extinct writings of the Tatars. The central part is devoted to the detailed analysis of the structure and content of the Alijewicz's Chamaił, as well as its external appearance. The closing paragraphs describe the actual azan. There is also a translation of an excerpt from the Alijewicz's Chamaił referring to this rite, along with the photographs of the original text in Arabic. The rite of azan, as described in this article, demonstrates a significant influence of Islam, Christianity, ancient tribal rites and Polish folk customs on the Tatars living in Poland.
Źródło:
Nurt SVD; 2016, 1; 44-58
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chamaiły – tatarskie silvae rerum
Chamails – Tatar silvae rerum
Autorzy:
Radziszewska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480526.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Chamiał
islam
rękopisy
silva rerum
Tatarzy Wielkiego Księstwa Litewskiego
Islam
Tatars of the Grand Duchy of Lithuania
manuscripts
chamail
Opis:
Chamaił jest jednym z rodzajów piśmiennictwa religijnego muzułmanów Wielkiego Księstwa Litewskiego. Nazywa się go modlitewnikiem, co odnosi się do podstawowej treści oraz funkcji, jaką pełni. Zawartość księgi bywa jednak różnorodna i wykracza poza standardowe modlitwy codzienne oraz okolicznościowe. Artykuł koncentruje się na treści dodatkowej, okołomodlitewnej zawartej w omawianym typie księgi, czyli m.in. na mowach okolicznościowych, fragmentach utworów literackich, notatkach osobistych oraz zaklęciach i wróżbach obecnych na kartach tatarskich manuskryptów. Treść ta analizowana jest w odniesieniu do szerszej tradycji piśmienniczej, mianowicie do zaliczanych do form paraliterackich sylw szlacheckich (silvae rerum).
Chamail is the name for religious, literary Muslim manuscripts, popular among the Muslims in the Grand Duchy of Lithuania. Its basic task and function is to serve as a prayer book, though it may contain all kinds of other texts besides the religious ones, or written for specific purposes. The present article is concerned with this additional, quasi prayer functions of chamails, such as speeches and addresses, fragments of literature, personal notes, spells and prophecies. It examines it in reference to the wider quasi literary tradition, the so-called silvae rerum (nobility’s home chronicles).
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 2; 92-110
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Хамаил литовско-польско-белорусских татар из частной коллекции: филолого-текстологический анализ
Text criticism and philological analysis of the chamaił of the Lithuanian-Polish-Belarussian Tatars from a private collection
Chamaił Tatarów litewsko-polsko-białoruskich z prywatnych zbiorów. Analiza tekstologiczno-filologiczna
Autorzy:
Мишкинене, Галина
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480794.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Tatar manuscripts
chamaił
Tatar prayer book
Lithuanian-Polish-Belarussian Tatars
rękopisy tatarskie
chamiał
tatarski modlitewnik
Tatarzy polsko-litewsko-białoruscy
Opis:
The subject of this article is a manuscript belonging to the Lithuanian-Polish-Belarussian Tatars, the chamaił (a Tatar prayer book), currently in the custody of a Lithuanian state institution. Its watermarks indicate that it was created in 1896. Modern scholars have very limited access to manuscripts kept in private hands. For this reason they have been the least researched so far. This may be the case of the writings of the Lithuanian-Polish-Belarussian Tatars. For this reason the subject of this article may be regarded as part of a private collection, too. The author of the article performs a textual and philological analysis of the said manuscript, describes its content and graphical and orthographical characteristics.
Przedmiotem analizy jest rękopis Tatarów polsko-litewsko-białoruskich, który można określić mianem chamaiłu (tatarski modlitewnik). Zabytek, którego powstanie na podstawie znaków wodnych datowane jest na 1896 rok, przechowywany jest w jednej z instytucji państwowych Republiki Litwy. Współcześnie najtrudniej dostępnymi dla badaczy, a co za tym idzie najmniej zbadanymi i opracowanymi, pozostają zabytki znajdujące się w kolekcjach prywatnych, w których mogą znajdować się rękopisy Tatarów polsko-litewsko-białoruskich. Analizowany w artykule kodeks również można potraktować jako część kolekcji prywatnej, gdyż dostęp do niego jest ograniczony. Celem artykułu jest analiza filologiczno-tekstologiczna wspomnianego rękopisu, omówienie jego treści oraz właściwości graficzno-ortograficznych.
Źródło:
Nurt SVD; 2017, 2; 123-138
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies