- Tytuł:
-
Fabián Gandini y la est(ética) de la fisura
Fabian Gandini and the est(ethics) of the fissure
Fabian Gandini i est(etyka) pęknięcia - Autorzy:
- Vallejos, Juan Ignacio
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1839404.pdf
- Data publikacji:
- 2018-12-31
- Wydawca:
- Wydawnictwo Adam Marszałek
- Opis:
-
During 2015, I collaborated with the Argentine choreographer Fabian Gandini in the production of his last work “En la boca de la tormenta [In the mouth of the storm]”. Gandini is among the first artists to develop the “non-dance” choreographic movement in Buenos Aires, the city where he has lived and worked since 2004. My purpose in this paper will be to describe and analyze Gandini’s artistic practice in terms of a “Aesth-ethics of Fissure” linked not only to a poetical singularity but also to a critic of local dance productive practices. By using the temporal perception and the stilling of movement as dramaturgical resources, Gandini tends to subvert a strong legacy of expressionism. I would like to argue that his choreographic work embodies a political statement in the institutional context of Buenos Aires’ contemporary dance by exposing a specific form of “performative fragility” that establishes itself at the frontier of theatrical fiction.
W 2015 roku współpracowałem z argentyńskim choreografem Fabianem Gandinim przy realizacji jego ostatniego utworu „En la boca de la tormenta”. Jako jeden z pierwszych artystów Gandini opracował „nietaneczny” ruch choreograficzny w Buenos Aires, gdzie mieszka i pracuje od 2004 roku. Celem niniejszego artykułu jest opis i analiza działań artystycznych Gandiniego w kategoriach „est-etyki pęknięcia” powiązanej nie tylko z poetycką osobliwością, ale także z krytyką lokalnych praktyk tańca. Wykorzystując tymczasową percepcję i uspokojenie ruchu jako zasobów dramaturgicznych, Gandini dąży do obalenia wszechobecnej spuścizny ekspresjonizmu. Chciałbym dowieść, że jego działalność choreograficzna stanowi ucieleśnienie politycznej deklaracji w instytucjonalnym kontekście tańca współczesnego Buenos Aires przez ujawnienie specyficznej formy „wątłości performatywnej”, znajdującej się na granicy fikcji teatralnej. - Źródło:
-
Sztuka Ameryki Łacińskiej; 2018, 8; 21-34
2299-260X - Pojawia się w:
- Sztuka Ameryki Łacińskiej
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki