Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "uczeń, nauczyciel" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    ZAUFANIE I ODPOWIEDZIALNE ZAANGAŻOWANIE SZKOLNYCH PODMIOTÓW W EDUKACJĘ DLA LEPSZEGO JUTRA
    RELIANCE AND RESPONSIBLE ENGAGEMENT OF SCHOOL’S SUBJECTS IN EDUCATION FOR A BETTER TOMORROW
    Autorzy:
    Kocór, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/479739.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    szkoła,
    uczeń,
    nauczyciel,
    zaufanie,
    zaangażowanie,
    odpowiedzialność
    school,
    student,
    teacher,
    reliance,
    engagement,
    responsibility
    Opis:
    Artykuł wpisuje się w tematykę aksjologii edukacyjnej, pedagogiki szkoły i polityki oświaty. Autorka zwraca uwagę na indywidualny i społeczny sens edukacji i jej uwarunkowania. Szczególną uwagę przypisuje postawom ucznia i nauczyciela, którzy muszą mieć do siebie zaufanie i poczucie sprawstwa, by edukacja była wartościowa i skuteczna. Badania empiryczne prowadzone w ostatnich latach w szkołach głównie na terenie województwa podkarpackiego ujawniają bowiem niepokojące zjawisko oddalania się szkolnych podmiotów (osamotnienia w swoich dążeniach i problemach) i małego zaufania do siebie. Należy szukać dróg prowadzących do klimatu szkoły opartego na szczerości, zaufaniu i odpowiedzialności jej podmiotów, by edukacja stała się katalizatorem lepszego jutra i wyższej jakości życia.
    The article talks about educational axiology, school pedagogy and education policy. The author pays attention to individual and social sense of education and its conditions. Particular attention is given to students’ and teachers’ attitudes, who must have trust towards each other and a feeling of perpetration in order for education to be valuable and effective. Empirical research conducted in recent years in schools mainly in the area of Carpathian Voivodeship reveals disturbing phenomenon of receding of school subjects (isolation in own aspirations and problems) and little self-trust. One should seek ways that lead to school environment which is based on sincerity, trust and responsibility of its subjects for education, for it to become a catalyst for a better tomorrow and a higher quality of life.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika; 2017, 14; 157-167
    1896-4591
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    DLACZEGO WSPÓŁCZESNY NAUCZYCIEL JEST SŁABO PRZYGOTOWANY I UMOTYWOWANY DO PRACY WYCHOWAWCZEJ W SZKOLE?
    WHY IS CONTEMPORARY TEACHER POORLY PREPARED AND MOTIVATED TO EDUCATIONAL WORK IN SCHOOL?
    Autorzy:
    Kocór, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/479955.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    szkoła,
    uczeń,
    nauczyciel,
    niemoc wychowawcza,
    kompetencje
    school,
    student,
    teacher,
    educational powerlessness,
    competences
    Opis:
    W artykule podjęto tematykę dotyczącą wychowawczej roli szkoły i nauczyciela – ich niedomagania i problemy. Autorka podkreśla, że tak ważne wychowanie młodych pokoleń do wartościowego życia jest od lat lekceważone w „krótkowzrocznej” polityce oświatowej, nastawionej na urzędowość, testomanię i biurokrację w szkołach. Stąd mówi się o niemocy wychowawczej nauczyciela, który jest bezradny wobec zaniku autorytetu i negatywnych zachowań uczniów. Jego wpływ wychowawczy na dzieci i młodzież jest bowiem uwarunkowany czynnikami podmiotowymi i pozapodmiotowymi. Gros uczących skupia uwagę na edukacji pod egzamin zamiast na kształtowaniu postaw, wartości i cech osobowości uczniów, bo taką ma urzędową rolę. Niskie zaś kompetencje wychowawcze nauczyciela wynikają z: błędnej polityki reform, dysfunkcjonalnego systemu ich edukacji i trudności napotykanych w pracy.
    The article is about educational role of school and teacher, their failures and problems. Author stresses that so important education of the young generations for valuable life, has been underestimated for years by the “short-sighted” education policy, oriented toward officialdom, testomania and bureaucracy. Therefore the talk about teacher’s educational powerlessness, who is helpless against students’ negative behaviors and the vanishing of authority. The lecturer’s educational influence on children and teenagers is , in fact, conditioned by factors – subjective and non-subjective, which are discussed in the article. The majority of tutors focuses attention on education for exam instead of developing the basics, values and personality traits, because that is the official role. And teacher’s low educational competences are the result from: bad reforms policy, dysfunctional system of their education and difficulties encountered during the work.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika; 2016, 13; 185-194
    1896-4591
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    DIDACTIC, EDUCATIONAL AND SOCIAL DIMENSION OF VERBAL COMMUNICATION IN EDUCATIONAL THEORY AND PRACTICE OF CONTEMPORARY SCHOOLS
    DYDAKTYCZNO-WYCHOWAWCZE I SPOŁECZNE WYMIARY KOMUNIKACJI JĘZYKOWEJ W TEORII I PRAKTYCE EDUKACYJNEJ WSPÓŁCZESNEJ SZKOŁY
    Autorzy:
    Kowalewski, MIchał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/479717.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    verbal communication,
    school educational practice,
    teacher,
    student
    komunikacja językowa,
    praktyka edukacyjna szkoły,
    nauczyciel,
    uczeń
    Opis:
    Verbal communication is the basis of each school system. Both teaching and learning, understood as processes, are characterized by ongoing exchange of information. In his paper the author draws attention to the influence of communication processes on several areas of pedagogical activity, particularly on the didactic, educational and social area. The question raised and solutions suggested in the article are aimed at encouraging the reader to undertake further analysis over the role and meaning of verbal communication in educational practice executed by contemporary schools.
    Komunikacja językowa stanowi podstawę każdego systemu szkolnictwa. Zarówno nauczanie, jak i uczenie się, rozumiane jako procesy, charakteryzuje bowiem nieustanna wymiana informacji. W artykule autor zwraca uwagę na oddziaływanie procesów komunikacyjnych w wielu wymiarach pedagogicznego działania, w szczególności zaś w wymiarze dydaktycznym, wychowawczym oraz społecznym. Podjęta problematyka oraz proponowane w artykule rozwiązania mają za zadanie zachęcić czytelnika do głębszego namysłu nad rolą i znaczeniem komunikacji językowej w praktyce edukacyjnej, jaką realizuje współczesna szkoła.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika; 2017, 14; 267-278
    1896-4591
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    SELF-EVALUATION AND SELF-ESTEEM OF CHILDREN WITH SYNDROME CAN
    SAMOOCENA DZIECI Z ZESPOŁEM DZIECKA MALTRETOWANEGO
    Autorzy:
    Niklová, Miriam
    Stehlíková, Jana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1395520.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    CAN syndrome,
    self-esteem,
    elementary school,
    pupil,
    teacher
    zespół dziecka maltretowanego,
    samoocena,
    szkoła podstawowa,
    uczeń,
    nauczyciel
    Opis:
    The right not to be exposed to domestic violence or the threat of domestic violence is a basic and universal human right. Each form of violence has long-term consequences for the psychological and physical health of the victim. Children’s violence and CAN syndrome is a complex and very complex phenomenon that includes individual, family, social, moral and ethical factors. The health consequences can be of different kinds: mental health damage, permanent fear, depression, anxiety, low self-confidence, self-esteem. The aim of our research through the Rosenberg Self-Assessment Scale and the T.S.E. CSEI (Self-Esteem inventory) was to detect differences in self-esteem and self-esteem in children with CAN syndrome and children without CAN syndrome. We found a lower level of self-esteem and self-esteem in children with CAN syndrome, as well as a lower level of self-assessment in CAN-boys as in boys.
    Prawo do niepoddawania się przemocy domowej lub groźbie przemocy domowej jest podstawowym i powszechnym prawem człowieka. Każda forma przemocy ma długoterminowe konsekwencje dla zdrowia psychicznego i fizycznego ofiary. Przemoc i jej skutki u dzieci, tzw. zespół dziecka maltretowanego, to zjawisko złożone, obejmujące czynniki indywidualne, rodzinne, społeczne, moralne i etyczne. Zespół ten może wywoływać też określone konsekwencje zdrowotne, np. zaburzenia zdrowia psychicznego, występowanie ciągłego strachu, depresję, lęk, niską pewność siebie, obniżone poczucie własnej wartości. Celem naszych badań, prowadzonych za pomocą Skali Samooceny Rosenberga i T.S.E. CSEI (Self-Esteem Inventory) było wykrycie różnic w samoocenie i poczuciu własnej wartości u dzieci z zespołem CAN w porównaniu z dziećmi, u których ten syndrom nie występuje. Odkryłyśmy, iż w grupie dzieci z zespołem dziecka maltretowanego występuje niższy poziom poczucia własnej wartości, a ponadto u chłopców z tym zespołem występuje niższy poziom samooceny w porównaniu z chłopcami z grupy kontrolnej.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika; 2018, 16; 381-392
    1896-4591
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    OCENIANIE UCZNIÓW WE WSPÓŁCZESNEJ I PRZYSZŁEJ PRAKTYCE EDUKACYJNEJ SZKOŁY – SZANSE, ZAGROŻENIA, PERSPEKTYWY
    PUPIL ASSESSMENT IN THE PRESENT AND THE FUTURE EDUCATIONAL PRACTICE OF SCHOOL – OPPORTUNITIES, THREATS, OUTLOOKS
    Autorzy:
    Kowalewski, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/479811.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    ocenianie szkolne,
    wspieranie rozwoju ucznia,
    praktyka edukacyjna
    nauczyciel,
    uczeń
    school assessment,
    supporting pupils’ development,
    educational practice,
    teacher, pupil
    Opis:
    Wartościowanie edukacyjnych osiągnięć uczniów od zawsze stanowiło przedmiot często toczonych dyskusji, a ocena szkolna w zależności od swojej postaci i systemu, na podstawie którego była konstruowana, pozostawała obiektem albo pedagogicznej apoteozy, albo ogólnie przyjętej, powszechnej i wnikliwej krytyki. Na przestrzeni ostatnich lat szkoła jako instytucjonalna placówka realizująca proces kształcenia poddana została głębokiej transformacji, obejmującej jeśli nie całą, to przynajmniej znaczną część praktyki jej funkcjonowania. W obliczu wspomnianych zmian i przeobrażeń uzasadniona wydaje się refleksja nad procesem oceniania uczniów realizowanym w praktyce edukacyjnej szkoły, w szczególności w kontekście postulatów, jakie pod adresem dydaktycznego pomiaru osiągnięć kierują współczesne nauki o wychowaniu.
    The evaluation of students’ educational achievements has always been a subject of discussion, while the school grade, depending on the character and the system basis of which it was constructed, remains a subject of apotheosis or thorough criticism. In recent years the school, as an institutional institution realizing the educational process, has undergone a profound transformation, including if not all, then at least a significant part of the practice of its functioning. In the face of these changes and transformations it seems to be warranted to reflect on the process of assessing pupils realized in educational school practice, particular in the context of demands which contemporary educational sciences direct at the educational measurement.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika; 2016, 12; 21-32
    1896-4591
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    RESPONSIVE EDUCATION AS A CHANCE TO DIFFERENTIATE THE TEACHING PROCESS
    EDUKACJA RESPONSYWNA SZANSĄ NA DYFERENCJACJĘ PROCESU KSZTAŁCENIA
    Autorzy:
    Karpińska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/479959.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    responsive education,
    responsive teacher,
    responsive student,
    differentiation of the educational process
    edukacja responsywna,
    responsywny nauczyciel,
    responsywny uczeń,
    dyferencjacja procesu kształcenia
    Opis:
    The article presents responsive education along with its particular determinants: teaching, learning, the teacher, the student, the environment. The essence and attributes of responsive education have been signaled. The place and the role of the teacher and the student in responsive education set in the paradigm of constructivist didactics have been highlighted. The indispensability of differentiation and individualization of the educational process in the modern school have been underlined. A thesis was put forward that responsive education fits in the trend of personalized education and facilitates the differentiation of the educational process.
    W artykule przedstawiono edukację responsywną z jej szczegółowymi wyznacznikami w postaci: nauczania, uczenia się, nauczyciela, ucznia, środowiska. Przywołano jej istotę i cechy. Wyeksponowano miejsce i rolę nauczyciela i ucznia w edukacji responsywnej utrzymanej w paradygmacie dydaktyki konstruktywistycznej. Podkreślono niezbędność różnicowania i indywidualizacji procesu kształcenia we współczesnej szkole. Sformułowano tezę, że edukacja responsywna, będąca przestrzenią interpersonalnego spotkania osobowości nauczyciela i ucznia, mieści się w nurcie edukacji spersonalizowanej i sprzyja dyferencjacji procesu kształcenia.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika; 2018, 17; 83-93
    1896-4591
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wzajemne relacje między poczuciem humoru, stresem i wypaleniem zawodowym na przykładzie badań w grupie nauczycieli
    Interrelationships between Humor, Stress and Professional Burnout on the Basis of the Research in a Group of Teachers
    Autorzy:
    Bulzak, Andrzej
    Adamczyk, Marta
    Kordek, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1395507.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    humor,
    poczucie humoru,
    stres,
    wypalenie zawodowe,
    mechanizmy obronne,
    profilaktyka,
    uczeń,
    nauczyciel
    a sense of humor,
    stress,
    professional burnout,
    defense mechanisms,
    prevention,
    student,
    teacher
    Opis:
    Poczucie humoru, choć nie jest w psychologii nowym zagadnieniem, to stosunkowo od niedawna cieszy się zwiększonym zainteresowaniem badaczy. Celem przeprowadzonych badań była odpowiedź na pytanie, czy poczucie humoru może wpływać na poziom wypalenia zawodowego? Postawiono pytania badawcze, które następnie sprowadzono do szczegółowych hipotez. Główna hipoteza o pozytywnym wpływie poczucia humoru na wypalenie zawodowe została potwierdzona wynikami badań własnych. Okazuje się, że osoby, które wykorzystują poczucie humoru, by osiągnąć cele społeczne, stosują humor jako mechanizm obronny oraz potrafią docenić poczucie humoru innych, rzadziej doświadczają syndromu wypalenia zawodowego. Rezultaty te wskazują, że osoby, które są obdarzone poczuciem humoru i żartują z pracy, częściej rozpatrują trudności zawodowe w kategoriach zagrożeń. Poczucie humoru pozwala na przewartościowanie sytuacji trudnych i umożliwia zmierzenie się z problemami, z którymi jednostka nie radzi sobie „na poważnie”. Takie wyniki zdają się obalać powszechnie panujące przekonanie, że w pracy powinno zachować się powagę. Wyniki badań jednoznacznie wskazują, że poczucie humoru może obniżać stres związany z pracą. Należy zatem zwrócić uwagę na wykorzystywanie humoru w programach profilaktyki wypalenia zawodowego. Poczucie humoru może być szczególnie ważne dla nauczycieli pracujących w szkołach specjalnych lub placówka dla trudnej młodzieży. Poziom wypalenia zawodowego jest wśród tych nauczycieli bardzo wysoki, a okazję do śmiechu zdarzają się prawdopodobnie rzadziej niż w szkołach tradycyjnych.
    A sense of humor is not a new issue in psychology, but recently it has been a subject of more advanced scientific research. The research is aimed at providing a reply to the following question: Can sense of humor have an influence on the level of professional burnout? The general research problems have been followed by thorough hypotheses. The main hypothesis involving the impact of sense of humor on the level of professional burnout was supported by own results. It has been stated that people who take advantage of the sense of humor in order to achieve social purposes use humor as a defense mechanism and are able to appreciate a sense of humor of other people. In addition, they rarely experience the syndrome of professional burnout. The results indicate that people who have a sense of humor and make fun of their job more often examine the difficult situations as a category of threats. A sense of humor enables to evaluate the difficult situations and deal with them in the way different from “a serious approach,” difficult to put into practice. The mentioned research results should dispel the myth that at work the serious behavior is to be a rule. The results of research show that a sense of humor may lower the level of stress connected with work. The issues of a sense of humor are to be included in the burnout prevention programs. A sense of humor can be particularly important in special education schools as well as troubled-youth establishments. The level of teachers’ burnout is very high and the opportunities for laughing are probably less common than in traditional schools.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika; 2016, 13; 209-223
    1896-4591
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Humanitas. Pedagogika
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies