ZAUFANIE I ODPOWIEDZIALNE ZAANGAŻOWANIE SZKOLNYCH PODMIOTÓW W EDUKACJĘ DLA LEPSZEGO JUTRA

Artykuł wpisuje się w tematykę aksjologii edukacyjnej, pedagogiki szkoły i polityki oświaty. Autorka zwraca uwagę na indywidualny i społeczny sens edukacji i jej uwarunkowania. Szczególną uwagę przypisuje postawom ucznia i nauczyciela, którzy muszą mieć do siebie zaufanie i poczucie sprawstwa, by edukacja była wartościowa i skuteczna. Badania empiryczne prowadzone w ostatnich latach w szkołach głównie na terenie województwa podkarpackiego ujawniają bowiem niepokojące zjawisko oddalania się szkolnych podmiotów (osamotnienia w swoich dążeniach i problemach) i małego zaufania do siebie. Należy szukać dróg prowadzących do klimatu szkoły opartego na szczerości, zaufaniu i odpowiedzialności jej podmiotów, by edukacja stała się katalizatorem lepszego jutra i wyższej jakości życia.

The article talks about educational axiology, school pedagogy and education policy. The author pays attention to individual and social sense of education and its conditions. Particular attention is given to students’ and teachers’ attitudes, who must have trust towards each other and a feeling of perpetration in order for education to be valuable and effective. Empirical research conducted in recent years in schools mainly in the area of Carpathian Voivodeship reveals disturbing phenomenon of receding of school subjects (isolation in own aspirations and problems) and little self-trust. One should seek ways that lead to school environment which is based on sincerity, trust and responsibility of its subjects for education, for it to become a catalyst for a better tomorrow and a higher quality of life.