Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "strony" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-11 z 11
    Tytuł:
    Media rosyjskie w okresie kampanii przed wyborami prezydenckimi
    Autorzy:
    Korn, Eugenia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2137793.pdf
    Data publikacji:
    2018-12
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    media
    telewizja
    wydania internetowe
    strony internetowe
    wybory prezydenckie
    Opis:
    W  artykule została przeanalizowana działalność mediów masowych, a szczególnie telewizji oraz mediów internetowych w okresie przedwyborczym i czasie samych wyborów prezydenckich w  Federacji Rosyjskiej w  2018 roku. Zaprezentowano wyniki sondażu elektoratu, przyjrzano się warunkom, w  jakich prowadzone były kampanie wyborcze kandydatów na prezydenta w mediach masowych oraz metodom współpracy ze środkami masowego komunikowania.
    Źródło:
    Rocznik Prasoznawczy; 2018, 12; 95-104
    1897-5496
    Pojawia się w:
    Rocznik Prasoznawczy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Glosa do wyroku naczelnego sądu administracyjnego z dnia 8 lutego 2022 r., II osk 154/21 – uwagi na tle art. 10 kpa
    Commentary to the Judgment of the Supreme Administrative Court of 8 February, 2022 – Comments in the Context of Art. 10 KPA
    Autorzy:
    Majewski, Kamil
    Majewska, Patrycja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/3200828.pdf
    Data publikacji:
    2022-11-16
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    zasady ogólne
    zasada czynnego udziału strony
    zasada wysłuchania strony
    obowiązki organu
    uprawnienia strony
    general principles
    the principle of active participation of the party
    the principle
    of hearing the party
    duties of the authority
    entitlements of the party
    Opis:
    W omawianym orzeczeniu NSA wyraził pogląd dotyczący obowiązków organu prowadzącego postępowanie administracyjne wynikających z art. 10 § 1 k.p.a. (zasada czynnego udziału strony w postępowaniu oraz zasada wysłuchania stron). Na tle stanowiska NSA Autorzy wskazują konieczność traktowania art. 10 § 1 k.p.a., jako dwóch obowiązków organu, spośród których jeden powinien być realizowany w toku postępowania administracyjnego (w charakterze ciągłym), a drugi – co najmniej jednokrotnie w określonej fazie toczącego się postępowania. Autorzy wskazują też negatywne skutki nadmiarowego realizowania obowiązku zawartego w art. 10 § 1 in fine k.p.a.
    In the commented judgment, the Supreme Administrative Court expressed view on the obligations of the authority conducting administrative proceedings under Art. 10 § 1 of the Code of Civil Procedure (the principle of active participation of a party in the proceedings and the principle of hearing the parties). Against the background of the position of the Supreme Administrative Court, the authors indicate the necessity to treat Art. 10 § 1 of the Code of Administrative Procedure, as two duties of an authority, one of which should be performed in the course of administrative proceedings (on a continuous basis), and the other - at least once in a specific phase of the pending proceedings. The authors also indicate the negative effects of the excessive fulfillment of the obligation contained in Art. 10 § 1 in fine of the Code of Administrative Procedure
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2022, 2(XXII); 335-339
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dążenie przez organ do ustalenia prawdy obiektywnej a granice obowiązku dowodowego strony w świetle regulacji art. 220 kodeksu postępowania administracyjnego
    The pursuance by the authority to establish the objective truth and the limits of the burden of proof
    Autorzy:
    Strzępek, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/443972.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    granice obowiązku dowodowego strony
    zaświadczenie
    samodzielne działanie organu
    duties of evidence
    self activity of authority
    obtaining information due to administrative procedure
    Opis:
    Opracowanie odnosi się do incydentalnie poruszanych w literaturze przedmiotu kwestii dotyczących zakresu obowiązku dowodowego strony w odniesieniu do informacji, którymi organ sam dysponuje lub może samodzielnie zdobyć. Analiza obowiązujących regulacji pozwala stwierdzić, że organy w zdecydowanie szerszym zakresie, aniżeli ma to miejsce w praktyce, powinny wykazywać samodzielność w tym obszarze. Jednocześnie podjęta została próba wyznaczenia granicy pomiędzy powinnościami dowodowymi organu a aktywnością strony w tym zakresie, z uwzględnieniem specyfiki uzyskiwania zaświadczeń, będących szczególnym rodzajem dowodów.
    Description refers to incidentally discussed in the literature issues concerning the scope of the burden of proof, in relation to the information that the authority itself has or can get yourself. Analysis of the existing regulation leads to the conclusion that the authorities in a much wider range than it is in practice should demonstrate independence in this area. At the same time attempt was made to draw the line between the duties of the body of evidence and the activity of the parties in this regard, taking into account the specifics of obtaining certificates, which are a special kind of evidence.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2016, 16/1; 175-186
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Glosa do wyroku NSA z dnia 25 stycznia 2021 r., I osk 1846/20. Zakres zasady informowania strony
    Commentary to the judgment of the NSA of 4 january, 2021, ref. Number act: I osk 1846/20
    Autorzy:
    Majewski, Kamil
    Majewska, Patrycja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2055576.pdf
    Data publikacji:
    2022-04-20
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    zasady ogólne
    zasada informowania stron
    obowiązki organu
    uprawnienia strony
    general principles
    the principle of informing the parties
    duties of the authority
    rights
    of the parties
    Opis:
    Glosowane orzeczenie dotyczy m.in. zasady udzielania informacji faktycznej i prawnej zawartej w art. 9 Kodeksu postępowania administracyjnego. NSA odniósł się przede wszystkim do zakresu przedmiotowego tej zasady. Autorzy niniejszej glosy podzielają pogląd wyrażony przez NSA, wedle którego nie można na gruncie art. 9 Kodeksu postępowania administracyjnego oczekiwać od organu informowania strony, w kontekście jej potencjalnych uprawnień procesowych, o wadach i zaletach poszczególnych instytucji postępowania administracyjnego. Autorzy jednocześnie wyrażają uznanie dla sformułowanego w literaturze przedmiotu stanowiska, zgodnie z którym zasada wynikająca z art. 9 Kodeksu postępowania administracyjnego nie może być utożsamiana z doradztwem ze strony organu na rzecz strony postępowania. Przeprowadzona analiza obejmuje najnowsze orzecznictwo sądów administracyjnych.
    The glossed judgment concerns, inter alia, the rules for providing factual and legal information contained in Art. 9 of the Code of Administrative Procedure. The Supreme Administrative Court primarily referred to the material scope of this principle. The authors of this gloss share the view expressed by the Supreme Administrative Court, according to which, under Art. 9 of the Code of Administrative Procedure, expect the authority to inform the party, in the context of its potential procedural rights, about the advantages and disadvantages of individual institutions of administrative proceedings. At the same time, the authors express their appreciation for the position formulated in the literature, according to which the principle resulting from Art. 9 of the Code of Administrative Procedure cannot be equated with advice from an authority to a party to the proceedings. The conducted analysis includes the latest jurisprudence of administrative courts.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 4, XXI; 295-300
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Prawa i obowiązki podmiotów postępowania przedsądowego w sprawach emerytalnych powszechnego systemu ubezpieczeń
    Rights and Obligations of the Subjects of Pre-litigation Proceedings in the Retirement Matters of the General Insurance System
    Autorzy:
    Szlachta-Kisiel, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/3200777.pdf
    Data publikacji:
    2023-02-06
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    procedura postępowania przedsądowego
    podmioty postępowania
    strony postępowania
    emerytury i renty
    organ rentowy
    pre-litigation procedure
    subjects of the proceedings
    parties to the proceedings
    retirements and pensions
    pension authority
    Opis:
    Prawa i obowiązki podmiotów postępowania przedsądowego w sprawach emerytalno-rentowych powszechnego systemu ubezpieczeń są nierozerwalnie związane z prawnym stosunkiem ubezpieczenia. Wyznacza on powiązania i relacje pomiędzy podmiotami, jakie w nim uczestniczą w fazie gwarancyjnej, a następnie, w fazie realizacyjnej prawnego stosunku ubezpieczenia, od tych relacji uzależnione są wzajemne prawa i obowiązki stron biorących udział w postępowaniu przed organem rentowym w sprawach emerytalnych. Szczególnie istotne jest więc wyodrębnienie stron tej procedury spośród wszystkich podmiotów mogących brać udział w procedurze oraz ustalenie ich logicznych relacji i zakresów. Istotne jest także ustalenie, czy aby w każdym przypadku prawu jednego podmiotu odpowiadać będzie obowiązek drugiego i odwrotnie
    The rights and obligations of the parties to pre-judicial proceedings in matters relating to pensions under the general insurance scheme are inextricably linked to the legal relationship of the insurance company. It determines the connections and relationships between the subjects that they participate in the guarantee phase, which during the implementation phase of the legal relationship the mutual rights and obligations of the entities involved in proceedings before the pension authority depend on those relationships. Therefore, it is particularly important to separate them from all entities that may participate in the procedure and to establish their logical relations and scopes. It is also important to determine whether to in any case, the law of one person will be matched by the obligation of the other, and vice versa.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2022, 3(XXII); 515-527
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Idea sprawiedliwości proceduralnej w procedurze postępowania przed organem rentowym
    The idea of procedural justice before the pension authority
    Autorzy:
    Szlachta-Kisiel, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2057962.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-21
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    ubezpieczenia społeczne
    sprawiedliwa procedura
    demokratyczne państwo prawa
    słuszny interes strony
    Zakład Ubezpieczeń Społecznych
    social insurance
    procedural justice
    democratic rule of law
    the legitymate interest of the party
    Social Insurance Institution
    Opis:
    Krystalizujące się przez wieki pojęcie sprawiedliwości, na gruncie prawa odgrywa szczególną rolę, zarówno w zakresie powoływania do życia norm prawa materialnego, jak i kształtowania procedur niezbędnych do ich realizacji. Znaczenie idei i zasad sprawiedliwości proceduralnej dla ubezpieczeń społecznych jest znaczące nie tylko z powodu wymogów samego prawa. Ma także doniosłą siłę oddziaływania społecznego. Analiza procedury postępowania przed organem rentowym z wniosków o świadczenia emerytalno-rentowe przez pryzmat konstytucyjnej zasady państwa prawa, idei sprawiedliwej procedury, zasady procedural due proces wskazuje, że sprawiedliwa procedura jako element osiągnięcia celu jest nieodzowna dla realizacji zasady demokratycznego państwa prawa. Dostrzegając także inne wartości procesu, zaczerpnięte z życia społecznego, Robert S. Summers widzi konieczne stosowanie ich nie tyle dla procedury jako środka do osiągnięcia określonego celu, ale dla procedury samej w sobie. W kontekście tych rozważań procedurę przed organem rentowym należy postrzegać także przez pryzmat ryzyka błędu, dobrego wyniku procedury, oceny procedury czy też zarządzania partycypacyjnego
    The concept of justice, crystallizing over the centuries, is very important in creation of material law and shaping the procedures necessary for their implementation. The importance of ideas and principles of procedural justice for social insurance is essential not only because of the demand of law itself. Procedural justice is also important, because it influences the society. Analysis of the procedure before the pension authority on application for pension or retirement through the prism of the constitutional principle of the rule of law, concept of procedural justice and principle procedural due process indicates that justice is indispensable to realize the principle of the democratic rule of law. Robert S. Summers, recognizing other values of the process, taken from social life, sees the necessity to apply them not so much to the procedure as a means to achieve a specific goal, but to the procedure itself. In this context the procedure before the pension authority should be seen through the prism of the error risk, good result of the procedure, procedure evaluation and participatory management.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2021, specjalny II, XXI; 549-561
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Materialnoprawne wygaśnięcie decyzji i proceduralne stwierdzenie wygaśnięcia jej mocy obowiązującej
    Expiry of a decision under substantive law and procedural confirmation of expiry of its binding force
    Autorzy:
    Sołtysiak, Patrycja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/443949.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    decyzja administracyjna
    materialne wygaśnięcie decyzji
    procedura administracyjna,
    bezprzedmiotowość decyzji
    warunek
    interes społeczny
    interes strony
    administrative decision
    expiry of a decision under substantive law
    administrative procedure
    condition
    public interest
    interest of the party concerned
    Opis:
    Mówiąc o wygaśnięciu decyzji administracyjnej, mamy w istocie na myśli samoistną utratę przez decyzję mocy obowiązującej i skuteczności prawnej. Charakter i zakres związków norm materialnych i procesowych w prawie administracyjnym znajduje wyraz przede wszystkim w konstrukcjach pojęciowych obowiązywania zarówno formalnego jak i materialnego decyzji administracyjnej. Bezsprzecznie punktem wyjścia jest analiza treści art. 162 k.p.a., który ustanawia instytucję stwierdzenia wygaśnięcia decyzji administracyjnej. Zatem analiza treści art. 162 § 1 k.p.a. uzasadnia pewien wniosek, że zawarte tam przesłanki stwierdzenia wygaśnięcia decyzji administracyjnej można podzielić na trzy grupy. Pierwsza grupa (to znaczy pkt 1 in principio) ma charakter odsyłający47, ponieważ łączy pojęcie bezprzedmiotowości decyzji z wymogiem istnienia szczególnego przepisu, nakazującego stwierdzenie wygaśnięcia decyzji. Należy tu zwrócić uwagę, na fakt, iż odesłanie to ma w istocie podwójny charakter, bo przepisy szczególne nie tylko stanowią bezpośrednią podstawę wydania decyzji stwierdzającej wygaśnięcie, ale niejednokrotnie dookreślają samo pojęcie „bezprzedmiotowości decyzji”48. Wspomniana druga przesłanka (pkt 1 in fine) ma złożony i samodzielny charakter49 ponieważ z jednej strony nawiązuje do pojęcia „bezprzedmiotowości decyzji”, z drugiej zaś wprowadza samoistne, dodatkowe warunki uchylenia „bezprzedmiotowej decyzji” (przypadek bezprzedmiotowości decyzji połączony z oceną, że „leży to w interesie społecznym lub w interesie strony”). Wreszcie trzecia przesłanka stwierdzenia wygaśnięcia decyzji administracyjnej (pkt 2) związana jest z konstrukcją prawną warunku, którego brak spełnienia jest podstawą do pozbawienia decyzji jej mocy obowiązującej. Stwierdzenie wygaśnięcia decyzji w przypadku „niezajścia” zdarzenia przyszłego i niepewnego podlega jurysdykcyjnej ocenie organu pierwszej instancji.
    When considering expiry of an administrative decision, what we really have in mind is an automatic lapse of its binding force and legal effect. The institution of expiry of an administrative decision, as specified in the legal regulations, is not uniform. The institution of decision expiry may be construed not only as a measure of control of decision enforcement, but also as an exception to the rule of permanence of an administrative decision. Secondly, when considering the reasons for expiry of an administrative decision, one will find that these may vary, and, generally, result from the substantive administrative law or from the decision itself. Within this scope, Art. 162 of the Code of Administrative Procedure serves as a generalizing regulation for diverse cases of decision expiry existing in the substantive law. Thirdly, analysis of the provisions of Art. 162(1) of the Code of Administrative Procedure, regulating the premises for confirming decision expiry, leads to a conclusion that said provision combines, in fact, as many as three legal norms. According to the first norm, Art. 162(1)(1) states that the administrative body which issued the decision in the first instance confirms the expiry of such decision if it finds it objectless and confirmation of its expiry is required by legal regulations.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2016, 16/1; 239-251
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ograniczenia temporalne inicjatywy dowodowej stron w polskim procesie karnym w świetle systemu prekluzji oraz systemu dyskrecjonalnej władzy sędziego (część II)
    Temporal restrictions on the parties’ evidentiary initiative in the polish criminal process in the light of the preclusion system and the system of judge’s discretionary powers (part II)
    Autorzy:
    Kil, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2055707.pdf
    Data publikacji:
    2022-04-20
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    proces karny
    inicjatywa dowodowa
    strony procesu
    prawda materialna
    system prekluzji
    system dyskrecjonalnej władzy sędziego
    kontradyktoryjność
    criminal process
    evidentiary initiative
    parties to the process
    substantive truth
    preclusion system
    system of judge’s discretionary powers
    adversarial process
    Opis:
    Artykuł poświęcono temporalnym ograniczeniom, odnoszącym się do wykonywania przez strony procesu karnego prawa do inicjatywy dowodowej. W drugiej części artykułu podjęto kontynuację rozważań poświęconych ewolucji regulacji karnoprocesowej, odnoszącej się do temporalnych ograniczeń inicjatywy dowodowej stron w procesie karnym, mającą miejsce pod rządami Kodeksu postępowania karnego z 1997 r., ze szczególnym uwzględnieniem zmian wprowadzonych do Kodeksu ustawą z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy ‒ Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2019 poz. 1694). W dalszej części opracowania skonfrontowano rozwiązania normatywne, statuujące czasową limitację aktywności dowodowej stron procesu karnego z modelowymi założeniami systemu prekluzji oraz dyskrecjonalnej władzy sędziego. Odrębne rozważania poświęcono także proponowanemu sposobowi wykładni przepisów, konstytuujących temporalne ograniczenia prawa stron do inicjatywy dowodowej w procesie karnym, jak również wykazano znaczenie rzeczonych przepisów dla możliwości skutecznej realizacji celów procesu karnego.
    This article is devoted to temporal restrictions relating to the exercise by the parties to criminal proceedings of the right to evidentiary initiative. In the second part of the article, the considerations are continued on the criminal procedure evolution in respect of temporal limitations of the parties’ evidentiary initiative in criminal proceedings, as provided for in the Code of Criminal Procedure of 1997, with special emphasis on the amendments introduced to the Code by the Act of 19 July 2019 amending the Act – Code of Criminal Procedure and certain other acts (Dz.U. 2019 poz. 1694). In the following part of the study, the normative solutions governing the temporal limitation of evidentiary activities of the parties to criminal proceedings are juxtaposed against the model assumptions of the preclusion system and the system of judge’s discretionary powers. Separate considerations are also given to a proposed interpretation method of the provisions imposing temporal limitations to the parties’ right to evidentiary initiative in criminal process, and significance is demonstrated of the said provisions for the possibility of effective achievement of the purposes of the criminal process.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 4, XXI; 87-102
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ograniczenia temporalne inicjatywy dowodowej stron w polskim procesie karnym w świetle systemu prekluzji oraz systemu dyskrecjonalnej władzy sędziego (część I)
    Temporal restrictions on the parties’ evidentiary initiative in the polish criminal process in the light of the preclusion system and the system of judge’s discretionary powers (part I)
    Autorzy:
    Kil, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2055507.pdf
    Data publikacji:
    2022-02-17
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    proces karny
    inicjatywa dowodowa
    strony procesu
    prawda materialna
    system prekluzji
    system dyskrecjonalnej władzy sędziego
    kontradyktoryjność
    criminal process
    evidentiary initiative
    parties to the process
    substantive truth
    preclusion system
    system of judge’s discretionary powers
    adversarial process
    Opis:
    Artykuł poświęcono temporalnym ograniczeniom, odnoszącym się do wykonywania przez strony procesu karnego prawa do inicjatywy dowodowej. W pierwszej części artykułu przedstawiono znaczenie aksjologiczne prawa stron do inicjatywy dowodowej w procesie karnym, jak również omówiono związek tego prawa z naczelnymi zasadami procesowymi. Pogłębione rozważania poświęcono modelowym założeniom systemu prekluzji oraz systemu dyskrecjonalnej władzy sędziego jako instrumentom mającym na celu zagwarantowanie należytej koncentracji materiału dowodowego, a tym samym szybkości postępowania. Odrębnej analizie poddano także historyczną ewolucję rozwiązań normatywnych dotyczących temporalnych ograniczeń inicjatywy dowodowej stron procesu karnego, począwszy od uchwalenia Kodeksu postępowania karnego z 1928 r., aż do chwili wejścia w życie Kodeksu postępowania karnego z 1997 r.
    This article is devoted to temporal restrictions relating to the exercise by the parties to criminal proceedings of the right to evidentiary initiative. The first part of the article presents the axiological significance of the parties’ right to evidentiary initiative in criminal process, and discusses the relation of that right to the overarching procedural principles. Careful considerations are given to the model assumptions of the preclusion system and the system of judge’s discretionary powers, as instruments intended to guarantee due concentration of evidence and, in the same way, expeditious proceedings. A separate analysis is made also of the historical evolution of the normative solutions concerning the temporal limitations to the evidentiary initiative of the parties to criminal proceedings, starting from the adoption of the Code of Criminal Procedure of 1928 until the entry into force of the Code of Criminal Procedure of 1997.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 3, XXI; 127-139
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pozycja prokuratora w postępowaniu administracyjnym i sądowoadministracyjnym – analiza prawna
    The position of the public prosecutor in administrative proceedings – legal analysis
    Autorzy:
    Sędziński, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2054221.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-02
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    prokurator
    postępowanie administracyjne
    podmiot na prawach strony
    rzecznik interesu publicznego
    rzecznik praworządności
    oskarżyciel publiczny
    public prosecutor
    administrative proceedings
    entity with the rights of a party
    representative of public interest
    advocate of the rule of law
    public accuser
    Opis:
    Celem niniejszego artykułu jest kompleksowa analiza pozycji prawnej prokuratora, występującego w postępowaniu administracyjnym i sądowo-administracyjnym. Tematyka ta jest o tyle interesująca, gdyż prokurator – co do zasady – kojarzony jest z postępowaniem karnym oraz rolą oskarżyciela publicznego. W postępowaniu administracyjnym pełni on natomiast szczególną funkcję, tj. występuje jako podmiot na prawach strony, mimo że nie posiada interesu prawnego. Warto również podkreślić, że uprawnienia, jakie posiada prokurator, są wyraźnie szersze od tych, które przysługują innym podmiotom na prawach strony. W artykule podjęto próbę ustalenia, w jakim charakterze w postępowaniu administracyjnym występuje prokurator – czy wykonuje on czynności oskarżycielskie, czy jest rzecznikiem interesu publicznego. Również pozycja prokuratora w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest szczególna. Kwestia ta wymaga szerokiego omówienia, co zostało uwzględnione w drugiej części artykułu. Pozycja prokuratora jako rzecznika praworządności uregulowana jest na mocy prawa o prokuraturze. Analiza tych przepisów w powiązaniu z działem IV kodeksu postępowania administracyjnego pozwoliła na konstatację, iż prokurator, działający w postępowaniu administracyjnym na prawach strony, posiada przysługujące tylko jemu uprawnienia oraz trzyma pieczę nad tym postępowaniem, realizując obowiązki rzecznika praworządności. Aby w pełni wykazać szczególną pozycję prokuratora, konieczne jest enumeratywne wyliczenie jego uprawnień w postępowaniu administracyjnym oraz zestawienie ich z kompetencjami przysługującymi „zwykłym” podmiotom na prawach strony
    The aim of this article is to comprehensively analyse the legal position of the public prosecutor in administrative proceedings and administrative court proceedings. This subject is interesting because the public prosecutor is usually associated with criminal proceedings and his capacity as the public accuser. However, the public prosecutor plays a special role in administrative proceedings, i.e. participates in them as an entity with the rights of a party, even though he has no legal interest in it. It is also worth noting that the powers of the public prosecutor are clearly more extensive than those of other entities with the rights of a party. This article is an attempt to determine the role of the public prosecutor in administrative proceedings and decide whether he is the accuser or rather the representative of the public interest. The position of the public prosecutor in proceedings before administrative courts is special as well. This issue needs to be discussed in detail, which was taken into account in the second part of the article. The position of the public prosecutor as the advocate of the rule of law is regulated by the Act on the Public Prosecutor’s Office. The analysis of these provisions in conjunction with Chapter 4 of the Code of Administrative Procedure leads to a conclusion that the public prosecutor who acts in administrative proceedings as an entity with the rights of a party has powers vested in him alone and watches over such proceedings, thereby fulfilling the duties of an advocate of the rule of law. To fully show the special position of the public prosecutor, it is necessary to enumerate his powers in administrative proceedings and compare them with the competences of “ordinary” entities with the rights of a party.
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 1, XXI; 97-114
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Strona w postępowaniu w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej
    Party to administrative decision annulment proceeding
    Autorzy:
    Michalik, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/443428.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Humanitas
    Tematy:
    strona postępowania administracyjnego
    postępowanie w sprawie stwierdzenia
    nieważności decyzji administracyjnej
    postępowanie administracyjne nieważność decyzji administracyjnej
    interes prawny
    legitymacja procesowa strony
    party to administration proceedings administrative decision annulment proceedings
    administration proceedings
    nullity/invalidity of the administrative decision
    legal interest
    legal standing (of a party)
    Opis:
    Artykuł poświęcony został tematyce strony postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej, które to postępowanie zalicza się do nadzwyczajnych trybów postępowania administracyjnego i odgrywa znaczącą rolę z punktu widzenia gwarancji procesowych strony z uwagi na to, iż ma ono na celu eliminację ze skutkiem ex tunc decyzji administracyjnych dotkniętych najcięższymi kwali'kowanymi wadami prawnymi określonymi w art. 156 § 1 KPA, których pozostanie w obrocie prawnym nie może mieć miejsca w państwie praworządnym. Prawna de'nicja pojęcia strony zawarta jest w art. 28 KPA, który stanowi, iż stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie, albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Stroną w postępowaniu w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji będzie zaś każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy decyzja administracyjna, której żąda wery'kacji lub która jest przedmiotem wery'kacji w postępowaniu wszczętym z urzędu. Charakterystyczne pozostaje przy tym, iż nie zawsze musi zaistnieć tożsamość między podmiotami w  postępowaniu zwykłym i  w postępowaniu, którego przedmiotem jest stwierdzenie nieważności decyzji, niemniej jednak to przedmiot decyzji badanej w postępowaniu nieważnościowym określa krąg podmiotów będących stroną postępowania zarówno zwykłego, jak i prowadzonego w tzw. trybie nieważnościowym. Dodać należy, iż w postępowaniu w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej legitymację do występowania w postępowaniu jako strona będzie miała też osoba, do której skierowana została decyzja administracyjna, mimo że nie była ona stroną w sprawie (przesłanka określona w art. 156 § 1 pkt 4 KPA).
    !e article deals with the issue of a party in legal action for an administrative decision annulment that is classified as the extraordinary proceeding and plays a significant role in terms of the party`s procedural guarantees; the aim of the proceeding is to eliminate decisions containing the most serious defects that make them null, according to Article 156 §1 of the Code of Administrative Procedure, and the presence of which is not justified in the legal system of a democratic state. !e legal definition of `a party` is included in Article 28 of the Code of Administrative Procedure where the term `party` is defined as every person whose legal interest or duty is involved in the proceeding or a person who requests action for annulment due to their legal interest or duty. A party in action for a decision annulment will be a person whose legal interest or duty refers to the decision being verified or that is verified by the court on its own initiative. !e characteristic thing is that the persons are not always the same in the ordinary proceeding and the proceeding in which the decision is to be declared null and void. However, it is the subject matter of the verified decision that defines the range of persons who are parties in the ordinary as well as in the annulment proceeding. Furthermore, a person to whom the administrative decision has been sent will be eligible to act as a party in action for a decision annulment in spite of the fact that they have not been a party to a case (Article 156 §1 point 4 of the Code of Administrative Procedure).
    Źródło:
    Roczniki Administracji i Prawa; 2014, 14/2; 167-181
    1644-9126
    Pojawia się w:
    Roczniki Administracji i Prawa
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-11 z 11

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies