Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "legal rights" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Pozbawienie życia napastnika w obronie koniecznej a katalog dóbr prawnych podlegających ochronie
Deprivation of life of an assailant in the necessary defense and a catalog of protected legal interests
Autorzy:
Grudecki, Michał
Kleszcz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2052102.pdf
Data publikacji:
2020-09-29
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
necessary defense
legal interest
European Convention of Human Rights
deprivation of life
commensurability
proportionality
obrona konieczna
dobro prawne
Europejska Konwencja Praw Człowieka
pozbawienie życia
współmierność
proporcjonalność
Opis:
The article is devoted to the issue of killing an attacker in self-defense. The considerations are based on the interpretation of Article 25 § 2 of the Penal Code, from which it follows that the method of defense must be commensurate with the danger of attack. The authors are looking for a catalog of legal interests that can be defended by harming the attacker’s life. They also analyze Article 2 (2a) European Convention of Human Rights, according to which deprivation of life shall not be regarded as inflicted in contravention of this Article when it results from the use of force which is no more than absolutely necessary in defence of any person from unlawful violence. The authors draw attention to the role of this provision in the interpretation of the signs of necessary defense, especially the sign of proportionality of the means of defense to the danger of assassination. In the article, they also defined the concept of a countertype (justification) and briefly characterized the remaining features of necessary defense
Artykuł jest poświęcony problematyce pozbawienia życia napastnika w obronie koniecznej. Rozważania prowadzone są w oparciu o wykładnię art. 25 § 2 Kodeksu karnego, z którego wynika, że sposób obrony musi być współmierny do niebezpieczeństwa zamachu. Autorzy poszukują katalogu dóbr, których można bronić godząc w życie napastnika. Analizują ponadto art. 2 ust. 2 lit. a Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, zgodnie z którym pozbawienie życia nie będzie uznane za sprzeczne z tym artykułem, jeżeli nastąpi w wyniku bezwzględnego koniecznego użycia siły w obronie jakiejkolwiek osoby przed bezprawną przemocą. Autorzy zwracają uwagę na rolę tego przepisu w interpretacji znamion obrony koniecznej, zwłaszcza znamienia współmierności sposobu obrony do niebezpieczeństwa zamachu. W artykule definiują ponadto pojęcie kontratypu oraz scharakteryzowali krótko pozostałe znamiona obrony koniecznej.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2020, 3, XX; 135-152
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona dóbr osobistych osoby, której dotyczy zgłoszenie sygnalisty
Protection of the Personal Rights of the Person Concerned by the Whistleblower’s Notification
Autorzy:
Dörre-Kolasa, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3200815.pdf
Data publikacji:
2023-02-02
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
dobra osobiste
sygnalizacja
działanie w ramach porządku prawnego
działanie w obronie przeważającego interesu społecznego
uchylenie bezprawności naruszenia dóbr osobistych
odpowiedzialność z tytułu naruszenia dóbr osobistych
personal rights
whistleblower
acting within the framework of legal order
waiving wrongfulness of violation of personal rights
liability for violation of personal rights
acting in defense of prevailing social interest
Opis:
W ostatnim czasie obserwujemy zwiększone zainteresowanie przedstawicieli doktryny zagadnieniem ochrony sygnalistów1, co bez wątpienia jest pokłosiem trwających prac legislacyjnych zmierzających do implementacji dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 z dnia 23 października 2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii2 (dalej: „Dyrektywa). Zarówno tytuł Dyrektywy, jak również znaczna część jej motywów koncentruje uwagę na ochronie osób zgłaszających, od skuteczności której prawodawca wspólnotowy uzależnia podniesienie efektywności egzekwowania prawa oraz wykrywania naruszeń, które mogą wyrządzić poważną szkodę interesowi publicznemu. Wbrew jednak dostrzeganym w komentarzach prasowych uproszczeniom, Dyrektywa poza mechanizmami ochronnymi osób zgłaszających zawiera cały szereg innych regulacji, o istotnym dla jej właściwego stosowania znaczeniu. W szczególności ustanawia ogólne ramy prawne dla dokonywania zgłoszeń za pomocą wewnętrznych i zewnętrznych kanałów, jak również poprzez ujawnianie publiczne, nie pozostawiając bez ochrony prawnej osób, których dotyczy zgłoszenie. Wnikliwa analiza zarówno motywów, jak i treści Dyrektywy prowadzi do ciekawych wniosków w przedmiocie granic ochrony prawnej sygnalistów w związku z koniecznością zapewnienia ochrony również tym osobom, których dotyczy zgłoszenie.
Recently, we have observed an increased interest of representatives of the doctrine in the issue of protection of whistleblowers, which is undoubtedly the aftermath of the ongoing legislative work aimed at implementing the Directive (EU) 2019/1937 of the European Parliament and of the Council of 23 October 2019 on the protection of persons who report breaches of Union law (hereinafter: “the Directive”). Both the title of the Directive, as well as much of its motives, focus attention on the protection of whistleblowers, on the effectiveness of which the EU legislator depends to increase the effectiveness of law enforcement and detection of violations that may cause serious harm to the public interest. However, contrary to the oversimplification presented in the press commentaries and mass media, the Directive contains, in addition to the protection mechanisms for whistleblowers, a whole series of other regulations of significance for its proper application. In particular, it establishes a general legal framework for the filing of notifications through internal and external channels as well as through public disclosure, leaving no affected persons without legal protection. A careful analysis of both the motives and the content of the Directive leads to interesting conclusions on the limits of legal protection for whistleblowers in connection with the need to ensure protection also for those affected by reporting who are subject to allegations.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2022, 3(XXII); 153-166
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karnoprawne środki ochrony prawnej przed mobbingiem
The rights of an employee as a subject of penal protection
Autorzy:
Moszczyńska, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443335.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
prawo pracy
prawo karne
prawo cywilne
mobbing
konstytucja
naruszenie prawa
ustawodawca
zniesławienie
ochrona karnoprawna
prawa pracowników
labor law
criminal law
civil law
Constitution
legal offence
legislator
defamation,
penal protection
employee’s rights
Opis:
Niezależnie od skutków, które są przewidziane w przepisach prawa pracy oraz prawa cywilnego, stosowanie mobbingu powoduje również dla sprawcy i pracodawcy konsekwencje o charakterze karnoprawnym. Czyny takie mogą wypełniać znamiona niektórych przestępstw oraz wykroczeń. W artykule przedstawiono środki karnoprawne, które wpływają na sferę społecznych stosunków przede wszystkim za pośrednictwem norm. Warto zastanowić się, czy dobra osobiste w stosunkach pracy są odpowiednio chronione przez przepisy prawa karnego. Szerzej poruszono także problematykę naruszenia różnych praw pracowników i przedstawiono drastyczne przejawy stosowania mobbingu.
Irrespectively of the results provided for in the provisions of the labour law and the civil law, mobbing leads to penal consequences both in case of the offender and the employer. Such acts can fulfil the features of some offences and petty offences. Penal measures influence the area of social relationships mainly through the norms. At this point one should consider whether personal interests in employment relationships are adequately protected by the indicated provisions of the penal law.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2017, 17/zeszyt specjalny; 365-379
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Międzynarodowe ramy normatywne administracji samorządowej – zarys zagadnienia
International normative frame-work of the self-government administration – draft of the problem
Autorzy:
Sozański, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443865.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
normy zwyczajowe
prawo międzynarodowe
prawo Unii
prawa człowieka
samorząd terytorialny
społeczność lokalna
modele samorządu i zasady ich funkcjonowania
Customary Norms
International Law
Self-Government its model and functioning
the Council of Europe and the European Union Legal Orders
Human Rights
Local and Regional Societies
Citizen’s Community.
Opis:
W międzynarodowych unormowaniach samorządu terytorialnego można wyróżnić standardy zwyczajowe i traktatowe, w tym konwencje o charakterze uniwersalnym, kontynentalnym i regionalnym. Często mylący termin prawo europejskie winien obejmować zarówno normy zwyczajowe, jak i traktatowe o charakterze euroatlantyckim i kontynentalnym, a wśród ostatnich należy eksponować zwłaszcza regulacje Rady Europy i prawa Unii (pośród kilkunastu możliwych do wyróżnienia systemów). Częstym błędem jest nieujmowanie przepisów acquis w kontekście całego systemu UE. Dla ram normatywnych samorządu istotne znaczenie (obok zasad z konwencji prawa człowieka) ma wolność, demokracja, rządy prawa i poszanowanie praw człowieka, a także partycypacja społeczna i społeczeństwo obywatelskie, których reguły, podobne w systemach Rady Europy i UE, wspomagane są także orzecznictwem i normami zwyczajowymi.
There are customary and treaty norms in the international Self-Government regulations, which may have universal, regional and subregional ranges. Term European Law is not correct (precise), because of existence of several different types and ranges of legal systems, among which there are Council of Europe and the European Union orders. Often specificity of the European Union order (including necessary interpretation in acquis context) is forgotten by authors. Basic frame of international regulations of self-government consists of freedom, democracy, rule of law and human rights protection, as well as citizen’s participation (citizen’s community) and informative society, with similar rules in the EU and the Council of Europe systems, enriched by judicial and customary norms.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2014, 14/1; 33-55
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PRAWO DO DOBREJ ADMINISTRACJI W ORZECZENIACH EUROPEJSKIEGO TRYBUNAŁU PRAW CZŁOWIEKA
RIGHT TO GOOD ADMINISTRATION AS SEEN BY THE EUROPEAN COURT OF HUMAN RIGHTS
Autorzy:
Rożek, Kacper
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443974.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
prawo do dobrej administracji,
dobra administracja,
Europejski Trybunał Praw Człowieka,
Europejski kodeks dobrej administracji,
administracja publiczna,
prawo podmiotowe,
zasada proporcjonalności
right to good administration,
good administration,
European Court of Human Rights,
European Code of Good Administrative Behaviour,
public administration,
legal right,
the principle of proportionality
Opis:
W artykule dokonana została analiza orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka pod kątem poszukiwania definicji, a przede wszystkim elementów doniosłości prawnej nowego, dla prawa administracyjnego, a szczególnego dla jednostki pozostającej na zewnątrz administracji, pojęcia, jakim jest „prawo do dobrej administracji”. Badania zostały wsparte posłużeniem się istniejącymi już poglądami w doktrynie, a także analizą przepisów unijnych, nawiązujących do rzeczonego terminu w celu wyostrzenia zarysu badanego pojęcia. Z przeprowadzonej analizy wynika, że Europejski Trybunał Praw Człowieka już wielokrotnie odnosił się do prawa do dobrej administracji i czynił to nawet wcześniej, niż pojawiły się jakiekolwiek przepisy w tym zakresie w prawie unijnym. Trybunał wskazuje na takie cechy prawa do dobrej administracji jak realizacja zasady proporcjonalności, rzetelne i bezstronne załatwianiu spraw oraz szybkość prowadzenia postępowań administracyjnych. Według Trybunału to nowo powstałe i niedyskutowane jeszcze szeroko pojęcie powinno być traktowane jako jedno z kluczowych w doktrynie prawa publicznego.
The following article analyzes the judicature of the European Court of Human Rights in search for the definition of the term “right to good administration”, which is new for the whole administrative law branch and, at the same time, very important as far as an individual citizen is concerned. The research has been supported by the already existing view in literature as well as by the analysis of the legal provisions as adopted by the European Union. The result of the aforementioned explorations is surprising. It turned out that the European Court of Human Rights had already touched upon the said term, which is “right to good administration”, even before it became the subject of interest in the European Union. The Court, in its verdicts, also highlighted such characteristics as the principle of proportionality or thorough, objective and fast-paced administrative proceedings. As far as the European Court of Human Rights is concerned, the right to good administration should be treated as one of the key rights in the public law doctrine.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2018, 1, XVIII; 29-47
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
FREE LEGAL ASSISTANCE AS AN INSTRUMENT IN PROTECTING THE RIGHTS OF FOREIGNERS IN THE REPUBLIC OF POLAND – A CONTRIBUTION TO THE DISCUSSION
NIEODPŁATNA POMOC PRAWNA JAKO INSTRUMENT W OCHRONIE PRAW CUDZOZIEMCÓW NA TERENIE RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ – PRZYCZYNEK DO DYSKUSJI
Autorzy:
Przywora, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/444058.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
protection of foreigners,
free legal assistance for foreigners,
the Constitution of the Republic of Poland of 2 April 1997,
Head of the Office for Foreigners,
officer,
human rights
ochrona cudzoziemców
nieodpłatna pomoc prawna dla cudzoziemców
Konstytucja RP z 2 kwietnia 1997 r. Szef Urzędu ds. Cudzoziemców
funkcjonariusz
prawa człowieka
Opis:
The article addresses the issue of free legal assistance as an instrument in the protection of the rights of foreigners in the Republic of Poland against the background of basic legal and international standards. In particular, the grounds for the protection of foreigners’ rights arising from the Constitution of 2 April 1997, as well as the provisions of the Act of 10 September 2015 amending the Act on granting protection to foreigners on the territory of the Republic of Poland and some other acts, were taken into account. This Act introduces a number of solutions aimed at providing foreigners with free legal assistance. Its purpose was to implement into the Polish legal order the provisions of Directive 2013/32 / EU of the European Parliament and of the Council of 26 June 2013 on common procedures for granting and withdrawing international protection, as well as Directive 2013/33 / EU of the European Parliament and of the Council of 26 June 2013 on establishing standards for the reception of applicants for international protection. The purpose of this act was also to adapt national law to the provisions of Regulation (EU) No 604/2013 of the European Parliament and of the Council of 26 June 2013. These acts are part of EU law creating the 2nd generation Common European Asylum System, i.e. „Asylum package”.
Artykuł podejmuje problematykę nieodpłatnej pomocy prawnej jako instrumentu w ochronie praw cudzoziemców na terenie Rzeczypospolitej Polskiej na tle podstawowych standardów prawno-międzynarodowych. Uwzględniono w szczególności wynikające z Konstytucji z 2 kwietnia 1997 r. podstawy ochrony praw cudzoziemców, jak również unormowania z ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz niektórych innych ustaw. W ustawie tej wprowadzono szereg rozwiązań mających na celu zapewnienie cudzoziemcom nieodpłatnej pomocy prawnej. Jej celem było wdrożenie do polskiego porządku prawnego przepisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wspólnych procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej, a także dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/33/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie ustanowienia norm dotyczących przyjmowania wnioskodawców ubiegających się o ochronę międzynarodową. Celem tej ustawy było też dostosowanie prawa krajowego do przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 604/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. Akty te stanowią część przepisów prawa unijnego tworzących Wspólny Europejski System Azylowy II generacji, czyli tzw. „pakiet azylowy”.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2020, 1, XX; 29-143
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies