Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "ADMINISTRATIVE DECISION" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Amatorski połów ryb – uwagi na tle art. 7 Ustawy o rybactwie śródlądowym
Amateur Fishing – Comments in the Context of Art. 7 Inland Fisheries Act
Autorzy:
Majewski, Kamil
Majewska, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3200844.pdf
Data publikacji:
2022-11-15
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
amatorski połów ryb
karta wędkarska
zezwolenie administracyjne
postępowanie administracyjne
amateur fishing
fishing license
administrative decision
administrative proceedings
Opis:
Ustawa o rybactwie śródlądowym dotyczy przede wszystkim zasad i warunków ochrony, chowu, hodowli i połowu ryb w powierzchniowych wodach śródlądowych, w wodach znajdujących się w urządzeniach wodnych oraz w obiektach przeznaczonych do chowu lub hodowli ryb oraz właściwości organów administracji publicznej, sposobu ich postępowania, a także reguluje zadania i obowiązki jednostek organizacyjnych i osób, związane z wykonywaniem przepisów europejskich. Jedną z form wspomnianego połowu ryb jest jego amatorskie uprawianie na zasadach określonych w ustawie, w tym po pozyskaniu odpowiedniego zezwolenia. Niniejszy artykuł prezentuje wyniki analizy art. 7 ustawy o rybactwie śródlądowym, który dotyczy tejże formy. Autorzy formułują pogląd, wedle którego rozwiązania ustawowe są niepełne i w związku z tym regulacja ustawowa powinna zostać uzupełniona. Dotychczas problematyka ta nie była szerzej omówiona w literaturze przedmiotu. Z kolei orzecznictwo sądowe dotyczy wyłącznie wybranych aspektów tego zagadnienia.
The Inland Fisheries Act mainly concerns the rules and conditions for the protection, breeding, breeding and catching of fish in surface inland waters, in waters in water facilities and in facilities intended for fish breeding or breeding, and the competence of public administration bodies, the manner of their conduct, and it also regulates the tasks and obligations of organizational units and persons related to the implementation of European regulations. One of the forms of the aforementioned fishing is its amateur cultivation according to the rules specified in the Act, including obtaining the appropriate permit. This article presents the results of the analysis of art. 7 of the Inland Fisheries Act, which concerns this form. The author formulates the view that this provision contains significant shortcomings and should be supplemented. So far, this issue has not been discussed in the literature. On the other hand, judicial decisions concern only selected aspects of this issue.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2022, 2(XXII); 197-202
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kara za usunięcie drzew lub krzewów bez wymaganego zezwolenia w świetle orzecznictwa sądów administracyjnych
The penalty for removal of trees or shrubs without the required permit in light of the jurisprudence of administrative courts
Autorzy:
Moll, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443245.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
przyroda
kara pieniężna
decyzja administracyjna
zadania gminy
nature
fine
an administrative decision
the tasks of municipilaties
Opis:
Niniejszy tekst stanowi praktyczną analizę przepisów ustawy o ochronie przyrody w zakresie wymierzania administracyjnej kary pieniężnej za usuwanie drzew lub krzewów bez wymaganego zezwolenia, ze szczególnym uwzględnieniem orzecznictwa sądów administracyjnych. Odniesiono się w nim do podmiotów, na które potencjalnie kara może zostać nałożona, obowiązku dowodowego organu w tym zakresie oraz trybu nakładania kar.
This text is a practical analysis of the provisions of the Nature Conservation Act in the administration of administrative monetary penalties for the removal of trees and shrubs without the required permit with special emphasis on the case-law of the administrative courts. The document addresses to the entities that have the potential penalty may be imposed, the burden of proof in this respect authority and the procedure penalties.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2016, 16/1; 227-238
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Upływ czasu a gwarancje przestrzegania norm procesowych w ogólnym postępowaniu administracyjnym
The Passage of Time and Guarantees of Compliance With Procedural Standards in the General Administrative Procedure
Autorzy:
Śladkowska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3175189.pdf
Data publikacji:
2023-06-13
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
decyzja administracyjna
wznowienie postępowania
termin
przedawnienie
administrative decision
reopening of proceedings
time limit
statute of limitations
Opis:
Kwestia upływu czasu i jego wpływu na akt administracyjny ma niezwykle istotne znaczenie dla prawa administracyjnego. Zagadnienie to związane jest z trwałością decyzji administracyjnej, którą organ administracji publicznej określa prawa i obowiązki indywidualnych podmiotów w konkretnych sprawach. W doktrynie prawa administracyjnego pod pojęciem decyzji prawidłowej przyjmuje się decyzję, która spełnia wszystkie wymagane przepisami prawa warunki, w tym została wydana z zachowaniem norm procesowych. Gwarancję przestrzegania norm prawa procesowego stanowi instytucja wznowienia postępowania administracyjnego, której konstrukcja oparta została na terminach procesowych i materialnych. Terminach procesowych, które determinują możliwość wszczęcia samego postępowania, oraz materialnych, które warunkują eliminację z obrotu prawnego ostatecznej decyzji wydanej z naruszeniem norm prawa procesowego. Artykuł przedstawia problematykę wskazanych terminów oraz problemy z nimi związane.
The issue of the passage of time and its impact on an administrative act is extremely important for administrative law. This issue is related to the durability of an administrative decision, which a public administration defines the rights and obligations of individual entities in specific cases. In the doctrine of administrative law, the concept of correct decision is adopted as a decision that meets all the conditions required by law, including that it was issued in compliance with procedural standards. Compliance with the rules of procedural law is guaranteed by the institution of reopening administrative proceedings, the structure of which is based on procedural and substantive deadlines. Procedural deadlines, which determine the possibility of initiating the proceedings itself, and substantive deadlines, which condition the elimination from the legal market of a final decision issued in violation of procedural law norms. The article presents the problems of the indicated terms and problems related to them.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2023, 2(XXIII); 155-175
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strona w postępowaniu w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej
Party to administrative decision annulment proceeding
Autorzy:
Michalik, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443428.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
strona postępowania administracyjnego
postępowanie w sprawie stwierdzenia
nieważności decyzji administracyjnej
postępowanie administracyjne nieważność decyzji administracyjnej
interes prawny
legitymacja procesowa strony
party to administration proceedings administrative decision annulment proceedings
administration proceedings
nullity/invalidity of the administrative decision
legal interest
legal standing (of a party)
Opis:
Artykuł poświęcony został tematyce strony postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej, które to postępowanie zalicza się do nadzwyczajnych trybów postępowania administracyjnego i odgrywa znaczącą rolę z punktu widzenia gwarancji procesowych strony z uwagi na to, iż ma ono na celu eliminację ze skutkiem ex tunc decyzji administracyjnych dotkniętych najcięższymi kwali'kowanymi wadami prawnymi określonymi w art. 156 § 1 KPA, których pozostanie w obrocie prawnym nie może mieć miejsca w państwie praworządnym. Prawna de'nicja pojęcia strony zawarta jest w art. 28 KPA, który stanowi, iż stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie, albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek. Stroną w postępowaniu w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji będzie zaś każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy decyzja administracyjna, której żąda wery'kacji lub która jest przedmiotem wery'kacji w postępowaniu wszczętym z urzędu. Charakterystyczne pozostaje przy tym, iż nie zawsze musi zaistnieć tożsamość między podmiotami w  postępowaniu zwykłym i  w postępowaniu, którego przedmiotem jest stwierdzenie nieważności decyzji, niemniej jednak to przedmiot decyzji badanej w postępowaniu nieważnościowym określa krąg podmiotów będących stroną postępowania zarówno zwykłego, jak i prowadzonego w tzw. trybie nieważnościowym. Dodać należy, iż w postępowaniu w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej legitymację do występowania w postępowaniu jako strona będzie miała też osoba, do której skierowana została decyzja administracyjna, mimo że nie była ona stroną w sprawie (przesłanka określona w art. 156 § 1 pkt 4 KPA).
!e article deals with the issue of a party in legal action for an administrative decision annulment that is classified as the extraordinary proceeding and plays a significant role in terms of the party`s procedural guarantees; the aim of the proceeding is to eliminate decisions containing the most serious defects that make them null, according to Article 156 §1 of the Code of Administrative Procedure, and the presence of which is not justified in the legal system of a democratic state. !e legal definition of `a party` is included in Article 28 of the Code of Administrative Procedure where the term `party` is defined as every person whose legal interest or duty is involved in the proceeding or a person who requests action for annulment due to their legal interest or duty. A party in action for a decision annulment will be a person whose legal interest or duty refers to the decision being verified or that is verified by the court on its own initiative. !e characteristic thing is that the persons are not always the same in the ordinary proceeding and the proceeding in which the decision is to be declared null and void. However, it is the subject matter of the verified decision that defines the range of persons who are parties in the ordinary as well as in the annulment proceeding. Furthermore, a person to whom the administrative decision has been sent will be eligible to act as a party in action for a decision annulment in spite of the fact that they have not been a party to a case (Article 156 §1 point 4 of the Code of Administrative Procedure).
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2014, 14/2; 167-181
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Materialnoprawne wygaśnięcie decyzji i proceduralne stwierdzenie wygaśnięcia jej mocy obowiązującej
Expiry of a decision under substantive law and procedural confirmation of expiry of its binding force
Autorzy:
Sołtysiak, Patrycja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443949.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
decyzja administracyjna
materialne wygaśnięcie decyzji
procedura administracyjna,
bezprzedmiotowość decyzji
warunek
interes społeczny
interes strony
administrative decision
expiry of a decision under substantive law
administrative procedure
condition
public interest
interest of the party concerned
Opis:
Mówiąc o wygaśnięciu decyzji administracyjnej, mamy w istocie na myśli samoistną utratę przez decyzję mocy obowiązującej i skuteczności prawnej. Charakter i zakres związków norm materialnych i procesowych w prawie administracyjnym znajduje wyraz przede wszystkim w konstrukcjach pojęciowych obowiązywania zarówno formalnego jak i materialnego decyzji administracyjnej. Bezsprzecznie punktem wyjścia jest analiza treści art. 162 k.p.a., który ustanawia instytucję stwierdzenia wygaśnięcia decyzji administracyjnej. Zatem analiza treści art. 162 § 1 k.p.a. uzasadnia pewien wniosek, że zawarte tam przesłanki stwierdzenia wygaśnięcia decyzji administracyjnej można podzielić na trzy grupy. Pierwsza grupa (to znaczy pkt 1 in principio) ma charakter odsyłający47, ponieważ łączy pojęcie bezprzedmiotowości decyzji z wymogiem istnienia szczególnego przepisu, nakazującego stwierdzenie wygaśnięcia decyzji. Należy tu zwrócić uwagę, na fakt, iż odesłanie to ma w istocie podwójny charakter, bo przepisy szczególne nie tylko stanowią bezpośrednią podstawę wydania decyzji stwierdzającej wygaśnięcie, ale niejednokrotnie dookreślają samo pojęcie „bezprzedmiotowości decyzji”48. Wspomniana druga przesłanka (pkt 1 in fine) ma złożony i samodzielny charakter49 ponieważ z jednej strony nawiązuje do pojęcia „bezprzedmiotowości decyzji”, z drugiej zaś wprowadza samoistne, dodatkowe warunki uchylenia „bezprzedmiotowej decyzji” (przypadek bezprzedmiotowości decyzji połączony z oceną, że „leży to w interesie społecznym lub w interesie strony”). Wreszcie trzecia przesłanka stwierdzenia wygaśnięcia decyzji administracyjnej (pkt 2) związana jest z konstrukcją prawną warunku, którego brak spełnienia jest podstawą do pozbawienia decyzji jej mocy obowiązującej. Stwierdzenie wygaśnięcia decyzji w przypadku „niezajścia” zdarzenia przyszłego i niepewnego podlega jurysdykcyjnej ocenie organu pierwszej instancji.
When considering expiry of an administrative decision, what we really have in mind is an automatic lapse of its binding force and legal effect. The institution of expiry of an administrative decision, as specified in the legal regulations, is not uniform. The institution of decision expiry may be construed not only as a measure of control of decision enforcement, but also as an exception to the rule of permanence of an administrative decision. Secondly, when considering the reasons for expiry of an administrative decision, one will find that these may vary, and, generally, result from the substantive administrative law or from the decision itself. Within this scope, Art. 162 of the Code of Administrative Procedure serves as a generalizing regulation for diverse cases of decision expiry existing in the substantive law. Thirdly, analysis of the provisions of Art. 162(1) of the Code of Administrative Procedure, regulating the premises for confirming decision expiry, leads to a conclusion that said provision combines, in fact, as many as three legal norms. According to the first norm, Art. 162(1)(1) states that the administrative body which issued the decision in the first instance confirms the expiry of such decision if it finds it objectless and confirmation of its expiry is required by legal regulations.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2016, 16/1; 239-251
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązki informacyjne organów administracji publicznej dotyczące instytucji zrzeczenia się prawa do wniesienia odwołania – glosa do wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 25 marca 2021 r., II sa/sz 808/20
Information obligations of public administration bodies regarding the institution of waiving the right to appeal – gloss to the judgment of the voivodship administrative court in Szczecin from march, 25 2021, II sa/sz 808/20
Autorzy:
Kosicki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2055581.pdf
Data publikacji:
2022-04-20
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
zrzeczenia się prawa do wniesienia odwołania
ostateczność i prawomocność decyzji
decyzja administracyjna
odwołanie
obowiązki informacyjne organu administracji publicznej
waiver of the right to appeal
final and validity of the decision
administrative decision
appeal
information obligations of a public administration body
Opis:
Niniejsza glosa ma charakter aprobujący i dotyczy kwestii realizacji obowiązku informacyjnego wobec stron postępowania administracyjnego przez organy administracji publicznej w związku z instytucją zrzeczenia się prawa do wniesienia odwołania. Należy zauważyć, że instytucja ta, lapidarnie uregulowana w art. 127a Kodeksu postępowania administracyjnego, od momentu swojego obowiązywania budzi szereg wątpliwości interpretacyjnych. Dotyczą one nie tylko samego oświadczenia stron o zrzeczeniu się prawa do wniesienia odwołania, ale również terminu na jego złożenie czy możliwości jego cofnięcia przed upływem terminu na wniesienie odwołania od decyzji administracyjnej. Wątpliwości te doprowadziły do rozbieżnych poglądów w doktrynie i judykaturze. To z kolei wywołuje stan niepewności prawnej stron postępowania. Sądownictwo administracyjne próbuje naprawić ten stan, czego dobrym przykładem jest glosowane orzeczenie. W wyroku tym trafnie wywiedziono, że w przypadku, gdy rozwój psychiczny (umysłowy) czy też stan zdrowia wskazuje na to, że powzięta przez stronę informacja o możliwości i skutkach zrzeczenia się prawa do wniesienia odwołania nie dotarła w odpowiedni sposób, to po stronie organów administracji publicznej aktualizuje się obowiązek podjęcia wszelkich dostępnych kroków, które spowodują przyjęcie informacji przez stronę. W glosie zwrócono uwagę na to, że organ, pouczając stronę o przysługującym jej uprawnieniu do zrzeczenia się prawa do wniesienia odwołania, nie może poprzestać tylko na ogólnym wskazaniu skutków w postaci uzyskania przez decyzję przymiotu ostateczności i prawomocności, ale też winien ją poinformować, że złożenie takiego oświadczenia pozbawia ją możliwości do wniesienia skargi do sądu administracyjnego
This gloss is of an approving nature and concerns the fulfillment of the information obligation towards the parties to administrative proceedings by public administration bodies in connection with the waiver of the right to appeal. This institution, concisely regulated in art. 127a of the Code of Administrative Procedure, from the moment it becomes effective, it raises a number of interpretation doubts. They refer not only to the parties’ declaration of waiver of the above-mentioned right, but also the deadline for its submission or the possibility of withdrawing it before the deadline for appeal. These doubts led to divergent views in the doctrine and judicature. This, in turn, creates a state of legal uncertainty for the parties to the proceedings. The administrative judiciary is trying to rectify this, a good example of which is the voted judgment. In this judgment it was rightly argued that if the mental development or health condition indicates that the information obtained by a party about the possibility and consequences of waiving the right to appeal did not arrive in an appropriate manner, the public administration authorities are obligated to take all steps which will cause the party to accept the information. The gloss emphasises that the authority, instructing the party about its right to waive the right to appeal, may not limit itself to the general indication of the effects of the decision obtaining the final and validity of the decision, but should also inform the party that the submission of such a declaration they deprive it of the possibility to lodge a complaint to an administrative court.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 4, XXI; 277-284
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skuteczność zrzeczenia się prawa do wniesienia odwołania w ogólnym postępowaniu administracyjnym w przypadku wielości stron – glosa do wyroku naczelnego sądu administracyjnego z dnia 6 listopada 2020 r., II OSK 2674/20
Effectiveness of Waiver of the Right to Appeal in General Administrative Proceedings With Multiple Parties ‒ Gloss to the Judgment of the Supreme Administrative Court of 6 November 2020, II OSK 2674/20
Autorzy:
Kosicki, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3158359.pdf
Data publikacji:
2023-06-19
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
zrzeczenie się prawa do wniesienie odwołania
ostateczność i prawomocność decyzji
decyzja administracyjna
strona postępowania
postępowanie administracyjne jurysdykcyjne
waiver of the right of appeal
finality and validity of a decision
administrative
decision
party to proceedings
general administrative proceedings
Opis:
Glosowany wyrok poświęcony został problemowi skuteczności złożonego oświadczenia o zrzeczeniu się prawa do wniesienia odwołania w ogólnym postępowaniu administracyjnym w przypadku, gdy w postępowaniu tym występuje więcej niż jedna strona. Naczelny Sąd Administracyjny trafnie wywiódł, że o skuteczności powyższego oświadczenia można mówić dopiero wtedy, gdy złożą je wszystkie strony. Dopiero wówczas aktualizuje się skutek w postaci uzyskania przez decyzję przymiotu ostateczności i prawomocności. W komentowanym wyroku zwrócono uwagę, że w przypadku pominięcia jednej ze stron postępowania, a następnie wniesienia przez nią odwołania z powołaniem się na przysługujący jej interes prawny, wcześniej złożone oświadczenia przez stronę faktycznie uczestniczącą w postępowaniu administracyjnym nie jest skuteczne i nie wywołuje żadnych skutków prawnych. Glosa skupia się wyłącznie na wskazanej instytucji procesowej, stąd też pominięto w niej rozważania dotyczące zastosowanych przepisów materialnoprawnych.
: The judgment under review addressed to the problem of the effectiveness of a declaration of waiver of the right of appeal in general administrative proceedings which involve more than one party. The Supreme Administrative Court justly concluded that the above statement can only be deemed effective when it is made by all parties. It is only then that the effect materialises of the decision becoming final and legally binding. In the judgment in question, it was noted that if one of the parties to the proceedings is omitted and subsequently appeals while invoking its legal interest, the statements previously made by the party actually participating in the administrative proceedings are not effective and have no legal effect. The gloss focuses exclusively on the designated procedural institution, hence it omits consideration of the substantive law provisions applied.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2023, 2(XXIII); 283-293
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies