Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "campaign," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Skład sił polskich pod Piławcami
    The composition of Polish forces at Piławce
    Состав польских войск под Пилявцами
    Autorzy:
    Rogowicz, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1918348.pdf
    Data publikacji:
    2019-08-15
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    kampania piławiecka
    powstanie Chmielnickiego
    komput
    Piławce campaign
    Khmelnytsky Uprising
    пилявицкая кампания
    восстание Хмельницкого
    компут
    Opis:
    Artykuł jest próbą ustalenia składu wojsk polskich, jakie walczyły 21–23 września 1648 r. pod Piławcami z armią kozacką Chmielnickiego wspartą posiłkami tatarskimi. Ogółem armia polska dowodzona przez wojewodę sandomierskiego Władysława Dominika księcia Zasławskiego liczyła tam wg etatów blisko 30 tys. wojska. Po odliczeniu ślepych porcji przekraczała już tylko 20 tys. żołnierzy do boju. Jednak wraz ze służbą obozową można ją szacować nawet na 60 tys. ludzi, choć spośród tej służby jedynie 5 tys. miało broń palną. Jeśli chodzi o etatowy skład oddziałów, to udało się ustalić udział w bitwie 2706 husarzy, 2800 arkebuzerów, 4118 kozaków, 4570 piechoty, 2680 dragonów w chorągwiach o znanym składzie. To zaledwie 16 874 spośród blisko 30 tys. etatów. Wiadomo, że w bitwie brało udział co najmniej dodatkowych 7 chorągwi husarskich, 5 wołoskich i tatarskich, 3 dragońskie, więcej niż 12 kozackich. Do tego dochodziło 1050 koni w chorągwiach o nieustalonym rodzaju kawalerii (głównie kozaków i arkebuzerów) oraz piechota chorążego koronnego Aleksandra Koniecpolskiego i wojewody ruskiego Jeremiego Michała Korybuta księcia Wiśniowieckiego. O jakości wojska można napisać wiele dobrego, niestety, jego wodzem był człowiek bez doświadczenia wojennego. Pogłębienie tych ustaleń będzie wymagało jeszcze wiele pracy badawczej.
    The article is an attempt to determine the composition of Polish forces that fought at Piławce on 21–23 September 1648 against the Cossack army of Chmielnicki supported by Tatar reinforcements. In total, the Polish army commanded by the Sandomierz voivode Prince Władysław Dominik Zasławski consisted of nearly 30 000 troops. After deducting blind portions, it only exceeded 20 000 soldiers to battle. However, together with the camp service, it can be estimated at as much as 60 000 people, although only 5000 of the servicemen had firearms. As far as the composition of full-time units is concerned, it was possible to confirm the participation of 2706 hussars, 2800 arquebusiers, 4118 Cossacks, 4570 foot soldiers, 2680 dragoons in units – banners (chorągiew) – of a known composition. This is only 16 874 out of nearly 30 000 positions. It is known that at least 7 additional hussar banners, 5 Wallachian and Tatar ones, 3 dragoon banners and more than 12 Cossack ones took part in the battle. They were accompanied by 1050 horses in banners of unknown cavalry type (mainly Cossacks and arquebusiers) and the infantry of the crown ensign (chorąży koronny) Aleksander Koniecpolski and the Russian voivode Prince Jeremi Michał Korybut Wisniowiecki. Many positive remarks can be made about the quality of the troops, but unfortunately they were commanded by a man without war experience. A deeper look into these findings shall require a lot more research.
    Статья представляет собой попытку определить состав польских войск, сражавшихся 21–23 сентября 1648 г. под Пилявцами с казацкой армией Хмельницкого, поддерживаемой татарскими войсками. В целом, польская армия под командованием сандомирского воеводы, Владислава Доминика, князя Заславского, насчитывала около 30 000 военнослужащих согласно занимаемым должностям. Если отнять „слепые порции”, то число солдат составляло уже лишь 20 000. Однако вместе со служащими в лагере количество человек могло достигать даже 60 000, хотя среди них лишь 5000 имели огнестрельное оружие. Что касается постоянного состава отрядов, то удалось определить участие в битве 2706 гусаров, 2800 аркебузиров, 4118 казаков, 4570 солдат пехоты, 2680 драгунов в хоругвях с известным составом. Это едва 16874 из почти 30 000 ставок. Известный факт, что в битве участвовало не менее 7 дополнительных гусарских хоругвей, 5 валашских и татарских, 3 драгунских, более 12 казацких. Кроме того, было 1050 лошадей в хоругвях неопределенного типа кавалерии (в основном казаки и аркебузы) и пехота коронного Александра Конецпольского и воеводы русского Иеремии Михала Корибута, князя Вишневецкого. О качестве армии можно написать много хорошего, но, к сожалению, ее лидером был человек без опыта проведения боев. Углубление выводов и результатов этой работы потребует большой исследовательской работы.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2019, XX (LXXI), 1 (267); 11-51
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jeszcze o organizacji husarii koronnej na kampanię 1683 roku
    More on the organization of crown hussars for the 1683 campaign
    К вопросу об организации коронной гусарии в кампании 1683 года
    Autorzy:
    Hundert, Zbigniew
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1918519.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-06
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    kampania 1683 r.
    odsiecz wiedeńska
    husaria
    1683 r. campaign
    The Relief of Vienna
    hussars
    кампания 1683 г.
    венская битва
    гусария
    Opis:
    Artykuł stanowi uzupełnienie dla wcześniejszej publikacji poświęconej organizacji husarii na kampanię wiedeńską 1683 r. Zgodnie z poczynionymi w nim ustaleniami, ostateczny etat koronnej jazdy kopijniczej został opracowany przed 19 maja, a więc przed dniem, gdy wypłacono subsydia cesarza Leopolda I na nowe zaciągi w wojsku koronnym. Z etatowych 26 chorągwi w bitwach wiedeńskiej i parkańskiej brały udział 24 jednostki liczące w III kwartale rozliczeniowym 1683 r. (1 sierpnia – 31 października) 3045 koni. Ostatecznie wykluczono, że pod Wiedniem i Parkanami walczyła rota husarska starosty brańskiego Stefana Branickiego oraz potwierdzono, że na pewno w tych bitwach udział brała chorągiew wojewody pomorskiego Władysława Denhoffa. Husaria koronna w 1683 r. osiągnęła najwyższy w zasadzie stan liczebny w drugiej połowie XVII w., a niemal wszystkie jej chorągwie (bez dwóch) brały udział w decydujących bitwach kampanii wiedeńskiej i węgierskiej.
    The article complements an earlier publication on the organization of the hussars for the 1683 Vienna campaign. According to the findings of that article, the final size of the crown lance cavalry was determined before May 19th, so before the date on which the subsidies of Emperor Leopold I for the new levies in the Crown Army were paid. Out of the 26 banners, 24 participated in the Battle of Vienna and the Battle of Párkány, which in the third billing quarter of 1683 (1 August – 31 October) comprised 3045 horses. It was ultimately ruled out that the hussar rota of the Brańsk starost Stefan Branicki fought at Vienna and Párkány, and it was confirmed that the banner of the Pomeranian voivode Władysław Denhoff took part in these battles. In 1683, the crown hussars reached their highest number in the second half of the 17th century, and almost all their banners (excluding two) took part in the decisive battles of the Vienna and Hungarian campaigns.
    Эта статья является дополнением к предыдущей публикации, посвященной организации гусарии в венской кампании 1683 г. Согласно сделанным в ней выводам, итоговое решение по составу коронной копейной гусарии было принято перед 19 мая, то есть перед днем, когда были выплачены субсидии императора Леопольда I на новый призыв в коронную армию. Из26 хоругвей в венской и парканской битвах приняло участие 24 подразделения, насчитывающие в третьем расчетном квартале 1683 года (1 августа – 31 октября) 3045 лошадей. По результатам анализа было исключено, что под Веной и Парканами сражалась гусарская рота браньского старосты Стефана Браницкого, а также подтверждено, что в этих битвах точно принимала участие хоругвь поморского воеводы Владислава Денгофа. Коронная гусария в 1683 г. достигла своего максимума касаемо численности относительно всей второй половины XVII века, а практически все ее хоругви (исключая две) принимали участие в решающих битвах венской и венгерской кампании.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2019, XX (LXXI), 3 (269); 9-24
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Bombardowania powietrzne w okresie II wojny światowej w świetle prawa międzynarodowego: problem ataku na Wieluń 1 września 1939 roku
    Air bombing during World War II in the Light of International Law: Issues concerning the Attack on Wieluń on 1 September 1939
    Бомбардировки с воздуха во время Второй мировой войны в свете международного права: проблема нападения на Велюнь 1 сентября 1939 г.
    Autorzy:
    Piątkowski, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887042.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-14
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    Kampania Polska 1939 r.
    Wieluń
    lotnictwo
    bombardowanie
    prawo międzynarodowe
    1939 Polish Campaign
    aviation
    bombardment
    international law
    польская кампания 1939 г.
    Велюнь
    авиация
    бомбардировки
    международное право
    Opis:
    Lotnictwo wojskowe w okresie Wielkiej Wojny unaoczniło kręgom polityczno-wojskowym wielkie znaczenie sił powietrznych w przyszłych konfliktach zbrojnych. Podkreślano, że statki powietrzne są zdolne do przenoszenia ładunków wybuchowych i mogą razić cele odległe o kilkaset kilometrów od frontu, wprowadzając możliwość atakowania przeciwnika na jego dalekim zapleczu w skali nieznanej w historii wojen. Jednocześnie rozwój lotnictwa wojskowego wywoływał obawy o granice dopuszczalnego zniszczenia i skutecznej ochrony ludności cywilnej przed bombardowaniami powietrznymi. Tworzenie ograniczeń w doborze metod i środków walki jest misją międzynarodowego prawa humanitarnego (do 1949 r. nazywanego częściej prawem wojny – ius in bello). Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie rozwoju reżimu prawnego odnoszącego się do zjawiska bombardowań powietrznych, począwszy od przepisów uchwalonych podczas konferencji pokojowych w Hadze w 1899 i 1907 r. oraz próby kompleksowego unormowania wojny powietrznej w okresie międzywojennym. Następnie artykuł ocenia adekwatność istniejącej siatki normatywnej względem rzeczywistości pola walki i dramatycznego obrazu bombardowań powietrznych w okresie II wojny światowej, ze szczególnym uwzględnieniem sprawy bombardowania Wielunia 1 września 1939 r.
    The use of military aviation during the Great War alerted both political and military circles to the great importance that air power would have in future armed conflicts. It emphasized that aircraft were capable of carrying explosives and could strike targets several hundred kilometers away from the front, which afforded the opportunity to attack the enemy in its distant hinterland on a scale that was hitherto unknown in the history of military conflict. At the same time, the development of military aviation raised concerns about the limits of acceptable destruction and the effective protection of civilians from air bombardments. Creating limitations concerning the methods and means of combat was the main mission of international humanitarian law (until 1949 more often called the law of war – ius in bello). The aim of this article is to present the development of legal structures relating to the phenomenon of air bombing, starting with the regulations adopted during the Peace Conferences in The Hague in 1899 and 1907 and the attempts to comprehensively regulate air war in the interwar period. The article also assesses the adequacy of the existing normative network in relation to battlefield reality and the dramatic images of air bombings during World War II, with particular emphasis being placed on the bombing of Wieluń on 1 September 1939.
    Военная авиация во время Великой войны заставила политические и военные круги осознать огромное значение военно-воздушных сил в будущих вооруженных конфликтах. В тот период подчеркивалось, что самолеты способны перевозить взрывчатку и могут поражать цели в нескольких сотнях километров от фронта, что дает возможность атаковать противника в его самых отдален ных внутренних районах в масштабах, неизвестных доселе в истории войн. В то же время развитие военной авиации вызвало опасения по поводу пределов допустимого разрушения и эффективной защиты гражданского населения от воздушных бомбардировок. Создание ограничений в выборе методов и средств ведения боя – это задача международного гуманитарного права (до 1949 г. чаще называлось правом войны – ius in bello). Цель данной статьи – представить развитие законодательной базы, относящейся к феномену воздушных бомбардировок (начиная с законов, принятых во время мирных конференций в Гааге в 1899 и 1907 г.) и попыток всестороннего регулирования воздушной войны в межвоенный период. Кроме того, в статье оценивается соответствие существующей нормативной сети с точки зрения действительности поля боя и драматической картины воздушных бомбардировок во время Второй мировой войны, с особым акцентом на бомбардировку Велюня 1 сентября 1939 г.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 3 (277); 132-166
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wokół genezy i formy cywilnej obrony Bydgoszczy we wrześniu 1939 r. Przyczynek do wydarzeń bydgoskich 3–4 września 1939 r. i polskich działań nieregularnych w kampanii polskiej
    On the origin and shape of the civil self-defence in Bydgoszcz in September 1939. Contribution to the Bydgoszcz events of 3-4 September 1939 and Polish irregular operations in the Polish Campaign
    О возникновении и формах гражданской обороны Быдгоща в сентябре 1939 г. О роли в быдгощских событиях 3-4 сентября 1939 г. польских нерегулярных воинских формирований во время польской кампании
    Autorzy:
    Olstowski, Przemysław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1925311.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    Kampania polska 1939 r.
    Bydgoszcz
    samoobrona cywilna
    polskie działania nieregularne
    Polish campaign of 1939
    civil defence
    Polish irregular actions
    Польская кампания 1939 г.
    Быдгощ
    гражданская самооборона
    польские нерегулярные воинские действия
    Opis:
    W dniu 3 września 1939 r. w Bydgoszczy, w trakcie odwrotu przez miasto części oddziałów Armii „Pomorze”, doszło do niemieckiej akcji dywersyjnej. Jednym z istotnych, a niezbadanych dotąd składników tych wydarzeń jest rola polskiej cywilnej samoobrony w Bydgoszczy, której struktury formować zaczęto w końcu sierpnia 1939 r., a więc jeszcze przed wybuchem wojny polsko-niemieckiej. Bydgoszcz była obok Katowic jedynym większym polskim miastem, w którym na taką skalę powołano do życia struktury cywilnej samoobrony, które w pierwszych dniach września 1939 r. zarówno współpracowały z wojskiem, jak i działały samodzielnie, wykonując funkcje straży obywatelskiej. W dniach 3 i 4 września 1939 r. grupy te, częściowo organizowane i uzbrojone przez wojsko, wzięły czynny udział w wydarzeniach bydgoskich, po czym część z nich opuściła miasto wraz z armią. Artykuł niniejszy jest wkładem do dalszych badań nad wydarzeniami bydgoskimi 3–4 września 1939 r., jak i nad słabo zbadaną problematyką polskich działań nieregularnych we wrześniu 1939 r., organizowanych z inicjatywy czynników wojskowych w oparciu o niezmobilizowanych rezerwistów Wojska Polskiego, członków stowarzyszeń kombatanckich i młodzieży przedpoborowej.
    On 3 September 1939 in Bydgoszcz, when some units of the “Pomorze” (Pomerania) Army were retreating through the city, a German sabotage mission was carried out. An important aspect of those events which has not been researched yet is the role of the Polish civil self-defence units in Bydgoszcz, whose structures began to be formed at the end of August 1939, so actually before the outbreak of the Polish-German war. Bydgoszcz was, next to Katowice, one of the largest Polish cities where civil self-defence structures were set up on such a scale, and which, at the beginning of September 1939, both cooperated with the army, and acted independently, serving as civil guard. On 3 and 4 September 1939 these groups, partly organized and armed by the military, participated actively in the events in Bydgoszcz and after that some of them left the city. The following article makes a contribution to the further research both on the Bydgoszcz events of 3–4 September 1939 and on the – barely investigated so far – issue of the Polish irregular actions in September 1939, organized upon military initiative and relying on the reservists of the Polish Army that had not been called up, as well as on the members of veteran’s associations and youth before the age conscription.
    3 сентября 1939 г. В Быдгоще, во время отступления из города частей армии „Поморье”, была совершена немецкая диверсионная акция. Одним из основных и до сих пор не исследованных составляющих тех событий является роль польской гражданской самообороны в Быдгоще, структуры которой начали формироваться в конце августа 1939 г., то есть еще до начала польско-немецкой войны. Быдгощ, наряду с Катовице, был единственным крупным польским городом, где в таком масштабе была создана структура гражданской самообороны, которая с первых дней сентября 1939 г. сотрудничала с армией, а также действовала самостоятельно, выполняя функцию гражданской обороны. 3 и 4 сентября 1939 г. эти группы, частично организованные и вооруженные, приняли участие в обороне Быдгоща, после чего часть из них покинула город вместе с армией. Данная статья является вкладом в дальнейшие исследования быдгощских событий 3–4 сентября 1939 г., а также мало исследованной проблематики участия в военных действиях в сентябре 1939 г. польских нерегулярных воинских формирований, организованных накануне войны на основе не мобилизованных резервистов Войска Польского, членов ветеранских товариществ и допризывной молодёжи.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2016, XVII (LXVIII), 2-3 (256-257); 223-294
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Gotowi do zemsty...” – projekt sformowania polskiego „wolnego korpusu” w okresie kampanii francuskiej 1814 roku
    „Ready to take Revenge...” – the Project of Forming a Polish „Free Corps” during the French Campaign of 1814
    „Bereit zur Rache...” – ein Projekt zur Bildung eines polnischen „Freikorps” während des Frankreichfeldzugs von 1814
    Autorzy:
    Baranowski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/7407997.pdf
    Data publikacji:
    2023-07-27
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    kampania 1814
    polska myśl wojskowa
    działania nieregularne
    „mała wojna”
    jeńcy wojenni
    campaign of 1814
    Polish military thought
    irregular warfare
    „small wars”
    prisoners of war
    Feldzug von 1814
    polnisches Militärdenken
    irreguläre Aktionen
    „kleiner Krieg”
    Kriegsgefange
    Opis:
    Podczas kampanii 1814 r. armię francuską wspierało 6,5 tys. żołnierzy polskich. Ze względu na oddalenie od ziem Księstwa Warszawskiego oddziały polskie uzupełniano rekrutacją prowadzoną wśród jeńców polskiego pochodzenia, którzy służyli wcześniej w armiach koalicji antyfrancuskiej. Na przełomie lutego i marca szef batalionu Stanisław Żarski przedstawił marszałkowi Loiuse-Alexandre’owi Berthierowi projekt sformowania z jeńców polskich „wolnego korpusu” (le corps franc), który miał prowadzić działania nieregularne przeciwko wojskom koalicji. Szczegóły projektu łączyły rozwiązania francuskie (prowadzenie „małej wojny”) z doświadczeniami powstania kościuszkowskiego (nagradzanie weteranów działkami ziemi uprawnej). Projekt stanowi ciekawy przykład rozwoju polskiej myśli wojskowej.
    During the campaign of 1814, the French army was supported by 6,500 Polish soldiers. Due to the distance from the Duchy of Warsaw, Polish troops were later supplemented by prisoners of war of Polish origin who had previously served in the armies of the anti-French coalition. At the end of February, the chef de battalion Stanisław Żarski presented Marshal Louise-Alexandre Berthier with a proposal concerning the formation of a Polish „free corps” (le corps franc), which was to consist of Polish prisoners whose role was to conduct irregular warfare against coalition troops. Th e project combined French tactics (conducting „small wars”) with the rewards that were off ered to soldiers as a result of the Kościuszko Uprising (veterans were promised plots of arable land). The project is an interesting example of the development of Polish military thought.
    Während des Feldzugs von 1814 wurde die französische Armee von 6500 polnischen Soldaten unterstützt. Aufgrund ihrer Entfernung zu den Gebieten des Herzogtums Warschau wurden die polnischen Truppen durch Gefangene polnischer Abstammung ergänzt, die zuvor in den Armeen der antifranzösischen Koalition gedient hatten. Ende Februar/Anfang März legte Bataillonschef Stanisław Żarski Marschall Loiuse-Alexandre Berthier ein Projekt zur Bildung eines „Freikorps” (le corps franc) aus polnischen Kriegsgefangenen vor, das irreguläre Operationen gegen die Truppen der Koalition durchführen sollte. In diesem Projekt wurden französische Lösungen (Führen eines „kleinen Krieges”) mit den Erfahrungen aus dem Kościuszko-Aufstand (Belohnung der Veteranen mit Ackerland) kombiniert. Das Projekt ist ein interessantes Beispiel für die Entwicklung des polnischen Militärwesens.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2023, XXIV (LXXV), 1(283); 67-84
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Eugeniusz Quirini de Saalbrück, Kartki z działalności żołnierzy polskich we Francji i ich ewakuacja do Wielkiej Brytanii w czerwcu 1940 r.
    Eugeniusz Quirini de Saalbrück, Cards regarding the activities of Polish soldiers in France and their evacuation to Great Britain in June 1940
    Эугениуш Квирини де Заальбрюк, О деятельности польских солдат во Франции и их эвакуации в Великобританию в июне 1940 г.
    Autorzy:
    Quirini-Popławska, Danuta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1887121.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-14
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    Eugeniusz Quirini de Saalbrück
    Wojsko Polskie we Francji (1939–1940)
    kampania francuska 1940 r.
    Camp de Carpiagne
    ewakuacja
    Polish Army in France (1939–1940)
    French Campaign 1940
    evacuation
    Эугениуш Квирини де Заальбрюк
    Польская армия во Франции (1939–1940)
    Французская кампания 1940 года
    Камп-де-Карпьянь
    эвакуация
    Opis:
    Autor wspomnienia 5 września 1939 r. został odkomenderowany do dyspozycji szefa Biura Propagandy Naczelnego Wodza i wraz z rządem 17 września 1939 r. przekroczył granicę w Kutach. W Rumunii był internowany do 26 grudnia 1939 r. 1 stycznia 1940 r. zameldował się w Stacji Zbornej w koszarach Besseries w Paryżu. Mianowany referentem kulturalno-oświatowym w Stacji Zbornej Oficerów w Camp de Carpiagne (koło Marsylii), wykonywał powierzone zadania do 18 czerwca 1940 r. Autor relacjonuje sytuację polityczną we Francji oraz podkreśla pacyfistyczne nastroje społeczeństwa francuskiego. Przedstawia działalność wychowawczo-oświatową w Stacji, umacniającą w polskich żołnierzach wiarę w zwycięstwo nad hitlerowskim najeźdźcą. Omawia postawę nowych władz francuskich, które zdecydowały, że powstałe we Francji Wojsko Polskie winno złożyć broń i oddać się do niewoli niemieckiej. Autor wspomnienia szczegółowo relacjonuje tragiczne i niezmiernie skomplikowane położenie polskiego żołnierza, który mimo kapitulacji Francji chciał dalej się bić. Opisuje ewakuację polskich żołnierzy od 18 do 21 czerwca 1940 r. z Camp de Carpiagne, polskiego szpitala oraz innych uciekinierów do małego portu Saint Jean de Luz położonego przy hiszpańskiej granicy. Po karkołomnych przygodach dotarli do portu, gdzie czekał na nich transatlantyk MS „Batory”, 23 czerwca dopłynęli do angielskiego portu Plymouth.
    On September 5, 1939, the author of the memoirs was delegated to the Head of the Propaganda Bureau of the Polish Commander-in-Chief and, together with the government, on September 17, 1939, crossed the border at Kuty. In Romania, he was interned until December 26, 1939. On January 1, 1940, he reported to the Assembly Station in the Besseries barracks in Paris. Appointed as a cultural and educational clerk at the Officers’ Assembly Station in Camp de Carpiagne (near Marseilles), he performed his assigned tasks until June 18, 1940. The author reports on the political situation in France and emphasizes the pacifist mood of French society. He presents educational activities at the Station, strengthening the faith in Polish soldiers in the victory over the Nazi invader. He discusses the attitude of the new French authorities, which decided that the Polish Army established in France should lay down their arms and surrender to the Germans. The author gives a detailed account of the tragic and extremely complicated situation of a Polish soldier who, despite France’s capitulation, wanted to continue fighting. He describes the evacuation of Polish soldiers from 18 to 21 June 1940 from Camp de Carpiagne, a Polish hospital and other refugees, to the small port of Saint Jean de Luz on the Spanish border. After a series of adventures, they reached the port where the ocean liner Batory was waiting, and on June 23 they sailed to the English port of Plymouth.
    Автор «Воспоминаний» 5 сентября 1939 г. был делегирован к начальнику Бюро пропаганды Польского Главнокомандующего и 17 сентября 1939 г. вместе с правительством пересек границу в Кутах. В Румынии он был интернирован до 26 декабря 1939 г. 1 января 1940 г. он явился на Сборочную станцию в казармах Бессери в Париже. Назначенный референтом по вопросам культуры и образования на Сборочной станции офицеров в Кампде-Карпьян (недалеко от Марселя), он выполнял поставленные ему задачи до 18 июня 1940 г. Автор сообщает о политической ситуации во Франции и подчеркивает пацифистские настроения французского общества, а также описывает просветительскую деятельность на Станции, укрепляющую веру польских солдат в победу над гитлеровскими захватчиками. Он обговаривает позицию новых французских властей, которые решили, что польская армия, расположенная во Франции, должна сложить оружие и сдаться немецкому плену. Автор «Воспоминаний» подробно описывает трагическое и чрезвычайно сложное положение польского солдата, который, несмотря на капитуляцию Франции, хотел продолжить сражение. Кроме того, автор описывает эвакуацию польских солдат с 18 по 21 июня 1940 г. из Камп-де-Карпьян, из польского военного госпиталя, а также других беженцев, в небольшой порт Сен-Жан-де-Люз, расположенный на испанской границе. После различных приключений они достигли порта, где их ждал океанский лайнер «Баторий», и 23 июня они отплыли в английский порт Плимут.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 3 (277); 212-234
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Batalion Obrony Narodowej „Starogard” (82 batalion piechoty) 1937–1939
    National Defense Battalion „Starogard” (82nd infantry battalion) 1937–1939
    Батальон национальной обороны „Старогард” (82 пехотный батальон) 1937–1939
    Autorzy:
    Morkowski, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1927035.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    82 Batalion Obrony Narodowej „Starogard”
    Obrona Narodowa
    kampania polska 1939 r.
    baon
    Armia „Pomorze”
    27 Dywizja Piechoty
    82 National Defense Battalion „Starogard”
    National Defense
    1939 Polish campaign
    battalion
    „Pomorze” Army
    27 Infantry Division
    82 Батальон Национальной Обороны „Старогард”
    Национальная Оборона
    польская кампания 1939 г.
    батальон
    армия „Поможе”
    27 пехотная дивизия
    Opis:
    We wrześniu 1939 r. oprócz jednostek czynnych i rezerwowych Wojsko Polskie wystawiło również liczne bataliony obrony narodowej. W niniejszym opracowaniu autor przedstawił historię batalionu ON nr 82 „Starogard”. Historia batalionu przedstawiona w niniejszym opracowaniu rozpoczyna się wraz z jego utworzeniem w początkach 1937 r., a kończy kilka dni po kapitulacji ostatnich jego elementów w Warszawie. Na podstawie bogatego zbioru relacji, zebranego wieloletnim staraniem autora, czytelnik ma szansę poznać kolejne etapy funkcjonowania tej jednostki – formowanie, ćwiczenia, zgrywanie, wreszcie mobilizację i wiernie rekonstruowany – dzień po dniu – szlak bojowy batalionu w kampanii polskiej 1939 r. Opracowanie niniejsze zawiera również aneks w postaci zbioru biogramów oficerów i podoficerów Batalionu ON „Starogard” i choć nie jest to zbiór kompletny, stanowi cenne uzupełnienie historii batalionu. Autor ma nadzieję, że jego opracowanie przyczyni się do lepszego poznania historii walk jednostek WP we wrześniu 1939 r.
    In September 1939, apart from the active and reserve units, the Polish Army also put up numerous national defense battalions. In this paper the author has presented the history of the National Defense Battalion “Starogard”. It starts with its set up in the beginning of 1937 and ends several days after the capitulation of its last elements in Warsaw. On the basis of an extensive collection of reports, gathered thanks to the author’s many-year effort, the reader has an opportunity to get to know the successive stages of the unit’s functioning – its formation, training, coordination, and finally mobilization and – reconstructed faithfully, day after day – the battalion’s combat trail during the Polish campaign of 1939. The article also contains an appendix with a collection of the ND Battalion “Starogard” officers’ and non-commissioned officers’ biography notes. Although the collection is not complete, it is a valuable supplement to the history of the battalion. The author hopes that his work shall contribute to better knowledge on the history of the Polish Army units’ combat in September 1939.
    В сентябре 1939 г. кроме действующих и резервных единиц Войско Польское выставило также многочисленные батальоны национальной обороны. В данной работе автор представил историю батальона НО номер 82 „Старогард”. История батальона начинается в момент его создания в начале 1937 г., а заканчивается через несколько дней после капитуляции его последних элементов в Варшаве. На основании богатой коллекции материалов, собранной автором в течение многих лет, читатель может познакомиться с этапами формирования батальона – созданием, тренировкой, координированием, а затем мобилизацией и точно реконструированным – день за днем – боевым маршрутом следования батальона в польской кампании 1939 г. Данная статья содержит приложение в виде сборника биографий офицеров и унтер-офицеров батальона национальной обороны „Старогард”, и, несмотря на то, что это неполный сборник, он является ценным дополнением к истории батальона. Автор выражает надежду, что его работа поможет лучше узнать историю битв подразделений польской армии в сентябре 1939 г.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2017, XVIII (LXIX), 1 (259); 111-172
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Kampania polska 1939 r. w historiografii III Rzeszy. Wprowadzenie bibliograficzne do tematyki
    The Polish Campaign of 1939 in the Historiography of the Third Reich. Bibliographic Introduction to the Subject
    Der Polenfeldzug von 1939 in der Geschichtsschreibung des Dritten Reiches. Eine Bibliographische Einführung in die Thematik
    Autorzy:
    Rezmer, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158890.pdf
    Data publikacji:
    2022-11-28
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    Kampania polska 1939 roku
    Wehrmacht w 1939 roku
    Wojsko Polskie w 1939 roku
    historiografia III Rzeszy
    The Polish campaign of 1939
    the Wehrmacht in 1939
    the Polish Army in 1939
    historiography of the Third Reich
    Polenfeldzug von 1939
    Wehrmacht von 1939
    Polnische Armee von 1939
    Historiographie des Dritten Reiches
    Opis:
    Artykuł omawia historiografię III Rzeszy tematycznie związaną z kampanią polską 1939 r. Bibliografia, opublikowana w Londynie w 1950 r., zawiera spis 280 publikacji dotyczących tej kampanii, edytowanych w III Rzeszy w latach 1939–1945. W zbiorach polskich bibliotek jest ich 128. Publikacje miały usprawiedliwić niemiecką agresję, gloryfikować zwycięstwo i tworzyć mit o niezwyciężoności Wehrmachtu. Jednak nawet wśród nich można znaleźć prace, które poddane surowej krytyce stanowią ważne źródło wiedzy o przebiegu walk i ludziach, którzy w nich uczestniczyli. Mają więc sporą wartość informacyjną. W wielu publikacjach zamieszczono ciekawe fotografie żołnierzy, broni, sprzętu, terenu walk i pobojowisk. Po 1945 r. historyków niemieckich kampania polska 1939 r. znikomo interesowała. Z tego powodu naukowych publikacji na ten temat powstało niewiele.
    Th e article presents the historiography of the Third Reich thematically related to the Poland campaign 1939. The bibliography published in London in 1950 contains a list of 280 publications concerning this campaign, edited in the Third Reich in 1939–1945. There are 128 in the collections of Polish libraries. The publications were supposed to justify German invasion, glorify victory and create the myth of invincibility of the Wehrmacht. However, even amongst them it is possible to find works, which, after being subjected to severe critique, constitute an important source of information about the hostilities and the people who participated in them. They have a signifi cant informative value. Th ere are interesting photographs of soldiers, weapons, equipment and battlefields included in them. After 1945 German historians showed little interest in Poland campaign 1939. As a result, few scientific publications on that subject were prepared.
    Der Aufsatz befasst sich mit der Geschichtsschreibung des Dritten Reiches zum Polenfeldzug von 1939. Die 1950 in London veröff entlichte Bibliographie enthält eine Liste von 280 Publikationen zu diesem Feldzug, die in den Jahren 1939–1945 im Dritten Reich herausgegeben wurden. In den Beständen polnischer Bibliotheken befi nden sich 128 Titel. Die Publikationen sollten die deutsche Aggression rechtfertigen, den Sieg verherrlichen und einen Mythos von der Unbesiegbarkeit der Wehrmacht schaff en. Doch auch unter ihnen fi nden sich Werke, die unter strenger Kritik eine wichtige Quelle für das Wissen über den Verlauf der Kämpfe und die daran beteiligten Menschen darstellen. Sie besitzen daher einen hohen Informationswert. Viele Veröff entlichungen enthalten interessante Fotos von Soldaten, Waffen, Ausrüstung und Schlachtfeldgeländen. Nach 1945 interessierten sich deutsche Historiker kaum noch für den Polenfeldzug von 1939. Aus diesem Grund wurden nur wenige wissenschaft liche Veröff entlichungen zu diesem Thema herausgegeben.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2022, XXIII (LXXIV), 3(281); 119-147
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Napoleoński 3 Pułk Cudzoziemski (Irlandzki) na Dolnym Śląsku w 1813 roku
    The Napoleonic 3rd Foreign Regiment (Irish) in Lower Silesia in 1813
    Das Napoleonische 3te Ausländische (Irische) Regiment in Niederschlesien im Jahr 1813
    Autorzy:
    Olejniczak, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2089516.pdf
    Data publikacji:
    2022-08-30
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    wojny napoleońskie
    Pułk Irlandzki
    kampania 1813 roku
    Polacy w Pułku Irlandzkim
    zniszczenie 17 Dywizji Piechoty
    Napoleonic wars
    Irish Regiment
    Campaign of 1813
    Poles in the Irish Regiment
    destruction of the 17th Infantry Division
    Napoleonische Kriege
    Irisches Regiment
    Feldzug von 1813
    Polen im irischen Regiment
    Vernichtung der 17. Infanteriedivision
    Opis:
    Istnienie w armii napoleońskiej jednostki utworzonej jako formacja narodowa o irlandzkim charakterze jest ciekawostką. Założenia, że będzie to formacja złożona wyłącznie z Irlandczyków, nie zostały zrealizowane z powodu braku większej liczby rekrutów pochodzących z zielonej wyspy. Początkowo Legion, a następnie Pułk Irlandzki podzielono na bataliony, które służyły podczas działań w Hiszpanii i na wybrzeżu Holandii. W pierwszym okresie istnienia pułk miał w swoich szeregach wielu Polaków, jeńców z armii pruskiej. W dalszych latach Polacy nadal napływali do pułku, lecz ich liczba była już zdecydowanie mniejsza. W 1813 r. Pułk Cudzoziemski brał udział w kampanii wiosennej na terenie Niemiec i później wkroczył wraz z Wielką Armią na Dolny Śląsk. Pozostał tam podczas rozejmu i wziął udział w walkach jesiennych z wojskami koalicji. Rozbity wraz z 17 Dywizją Piechoty gen. Jacquesa-Pierre’a Puthoda pod Płakowicami 29 sierpnia 1813 r. przestał istnieć.
    The existence of a unit in the Napoleonic army formed by Irish citizens is a curiosity. The assumption that the unit would be composed entirely of Irish nationals was not realized due to the lack of more recruits coming from the emerald island. Initially, the Legion, and then the Irish Regiment, was divided into battalions that served during operations in Spain and on the coast of the Netherlands. During the first period of its existence, the regiment contained many Poles, who were prisoners of war from the Prussian army. In the following years, Poles continued to flow into the unit, albeit in reduced numbers. The Irish Regiment was then sent to Germany in 1813, where it participated in the spring campaign and later entered Lower Silesia with the rest of the Great Army. The unit stayed in Silesia during the truce and then took part in the autumn battles with the coalition troops. Whilst fighting together with the 17th Infantry Division of General Jacques-Pierre Puthod near Płakowice on 29 August 1813, the regiment was decimated and disbanded shortly after.
    Die Existenz einer Einheit in der napoleonischen Armee, die als nationale Formation mit irischem Charakter gebildet wurde, ist äußerst interessant. Das Vorhaben eine ausschließlich irische Formation zu bilden wurde nicht realisiert, da nur wenige Rekruten von der grünen Insel gewonnen werden konnten. Zunächst wurde die Legion und später das irische Regiment in Bataillone unterteilt, die bei Operationen in Spanien und an der niederländischen Küste eingesetzt wurden. In der ersten Zeit seines Bestehens hatte das Regiment viele Polen in seinen Reihen, die ursprünglich zu Kriegsgefangenen der preußischen Armee gehörten. In den folgenden Jahren strömten weiterhin Polen in das Regiment, doch ihre Zahl war wesentlich geringer. Im Jahr 1813 das irische Regiment nahm am Frühjahrsfeldzug in Deutschland teil und rückte später mit der Großen Armee in Niederschlesien ein. Sie blieb dort während des Waffenstillstands und nahm an den Herbstkämpfen mit den Armeen der Koalition teil. Sie wurde mit der 17. Infanteriedivision von General Jacques-Pierre Puthod am 29. August 1813 in der Nähe von Plakwitz aufgelöst und hörte auf zu existieren.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2022, XXIII (LXXIV), 2 (280); 44-59
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyprawa odwetowa hetmana Mikołaja Kamienieckiego do Mołdawii w 1509 roku
    The Retaliatory Expedition of Hetman Mikołaj Kamieniecki to Moldova in 1509
    Die Vergeltungsexpedition von Hetman Mikołaj Kamieniecki nach Moldawien im Jahr 1509
    Autorzy:
    Gładysz, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23202331.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-27
    Wydawca:
    Wojskowe Biuro Historyczne
    Tematy:
    kampania mołdawska 1509 r.
    bitwa nad Dniestrem 4 października 1509 r.
    Zygmunt I Stary
    Mikołaj Kamieniecki
    Bogdan III Jednooki
    Moldavian campaign of 1509
    battle of the Dniester crossing on
    4 October 1509
    Sigismund I the Old
    Bohdan III Orbul
    Moldau-Feldzug von 1509
    Schlacht am Dnjestr am 4. Oktober 1509
    Sigismund I. der Alte
    Mikolaj Kamieniecki
    Bogdan III. der Einäugige
    Opis:
    W artykule omówiony został przebieg polskiej wyprawy odwetowej do Mołdawii, podjętej po agresji hospodara Bogdana III Jednookiego na Polskę latem 1509 r. Wydarzenia przedstawiono w szerokim kontekście historiograficznym, sięgając nie tylko do źródeł z epoki, ale również trudno dostępnych współcześnie opracowań dziewiętnastowiecznych i najnowszych wyników badań. Pokrótce przedstawiono proces formowania kontyngentu wojskowego na potrzeby kampanii i strukturę dowodzenia, uwzględniając nieznany dotychczas rękopis przedstawiający szyk polskiej armii ustanowiony w obozie pod Buczaczem. Skupiono się na przebiegu kampanii, uwzględniając odzyskanie Pokucia, wtargnięcie na teren hospodarstwa, prowadzone tam działania oraz marsz powrotny do Królestwa Polskiego, zwieńczony bitwą na przeprawie dniestrzańskiej, pod Chocimiem, 4 października 1509 r.
    This article discusses the course of the Polish retaliatory expedition to Moldavia, undertaken after the aggression of the hospodar Bogdan III Orbul towards Poland in the summer of 1509. The events are presented in a broad historiographical context, drawing not only on period sources, but also on 19th century studies and recent research results. The process of forming the military contingent for the campaign and the command structure are briefly presented, taking into account a previously unknown manuscript that detailed the formation of the Polish army that was established in a camp near Buchach. The paper focuses on the course of the campaign, including the recapture of Pokutia, the incursion into the territory of the Principality and the subsequent operations conducted in the region, and the march back to the Polish Kingdom, culminating in the battle of the Dniester crossing at Chocim on 4 October 1509.
    Dieser Aufsatz befasst sich mit dem Verlauf der polnischen Vergeltungsexpedition nach Moldawien, die nach dem Angriff des Gospodars Bogdan III. des Einäugigen gegen Polen im Sommer 1509 unternommen wurde. Die Ereignisse werden in einem breiten historiographischen Kontext dargestellt, der sich nicht nur auf zeitgenössische Quellen stützt, sondern auch auf schwer zugängliche Studien des neunzehnten Jahrhunderts und neueste Forschungsergebnisse. In einer knappen Darstellung werden der Prozess der Aufstellung des militärischen Kontingents für den Feldzug sowie die Kommandostruktur nachgezeichnet, wobei ein bisher unbekanntes Manuskript berücksichtigt wird, das die Aufstellung der polnischen Armee im Lager bei Buczacz wiedergibt. Der Schwerpunkt liegt auf dem Verlauf des Feldzuges unter Berücksichtigung der Rückeroberung von Pokucie, des Eindringens in das Gebiet der Hospodakien, der dort durchgeführten Operationen und des Rückmarsches in das polnische Königreich, der in der Schlacht am Dnjestrübergang bei Chocim am 4. Oktober 1509 gipfelte.
    Źródło:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2023, XXIV (LXXV), 4(286); 13-37
    1640-6281
    Pojawia się w:
    Przegląd Historyczno-Wojskowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies