Temat: Military - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Funkcjonariusze aparatu bezpieczeństwa a obowiązek służby wojskowej w latach 1944–1956
Officers of the Security Apparatus and the Obligation of Military Service 1944–1956
Beamte des Sicherheitsapparats und die Verpflichtung zum Militärdienst 1944–1956
Autorzy:: Dudek, Justyna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/16729552.pdf
Data publikacji:: 2023-10-24
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: funkcjonariusze aparatu bezpieczeństwa
służba wojskowa
pobór do wojska
officers of the security apparatus
military service
military conscription
Beamte des Sicherheitsapparats
Wehrdienst
Wehrpflicht
Opis:: Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego 15 sierpnia 1944 r. wydał dekret o mobilizacji i rejestracji ludności do służby wojskowej. Na mocy tego aktu prawnego funkcjonariusze aparatu bezpieczeństwa zostali wyłączeni z konieczności stawiania się do poboru. Zasadę tę podtrzymały kolejne dekrety i do czasu ogłoszenia nowej ustawy o powszechnym obowiązku wojskowym (4 lutego 1950 r.) praca w Urzędzie Bezpieczeństwa oznaczała – dla osób w wieku poborowym – zwolnienie od niej. Nie ulega wątpliwości, że był to czynnik, który zachęcał mężczyzn do podjęcia pracy w bezpiece. W konsekwencji, w latach 1944–1956, dominowały osoby bez żadnego doświadczenia wojskowego – stanowiły ok. 50–60% zatrudnionych. Urząd dawał także możliwość szybkiego awansu na kolejny stopień wojskowy. Te czynniki antagonizująco wpływały na relacje z żołnierzami ludowego Wojska Polskiego. Po 1950 r. Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego (MBP) zabroniło zatrudniania poborowych, ale ściśle tej zasady nie przestrzegano. Bezpieka współpracowała z Ministerstwem Obrony Narodowej, które opiniowało projekty mobilizacyjne MBP dotyczące tworzenia rezerw osobowych na wypadek wybuchu kolejnej wojny.
On 15 August 1944, the Polish Committee of National Liberation issued a decree concerning the mobilization and registration of individuals for military service. Pursuant to this legal act, officers of the security apparatus were excluded from conscription. This principle was upheld by subsequent decrees, and until the introduction of a new law regarding general military duty (4 February 1950), working in the security services exempted eligible individuals from conscription. There is no doubt that this situation encouraged men to work in the security services, which led to individuals without any military experience constituting about 50–60% of all security personnel. Another advantage of working in the security services was the possibility of quick promotion to the next military rank. These factors had an antagonizing effect on relations with soldiers of the Polish Army. After 1950, the Ministry of Public Security (Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego, MBP) forbade the employment of conscripts, but this rule was not strictly observed. The Security Service cooperated with the Ministry of National Defence on MBP mobilization projects concerning the creation of personnel reserves in the event of another war breaking out.
Am 15. August 1944 erließ das Polnische Komitee für die nationale Befreiung ein Dekret über die Mobilisierung und Registrierung der Bevölkerung zum Wehrdienst. Nach diesem Gesetz waren die Beamten des Sicherheitsapparates von der Wehrpflicht befreit. Dieser Grundsatz wurde in späteren Dekreten beibehalten, was bedeutete, dass die Tätigkeit im Sicherheitsdienst für die Wehrpflichtigen bis zur Verkündung des neuen Gesetzes über die allgemeine Wehrpflicht (4. Februar 1950) von der Wehrpflicht befreite. Zweifellos war dies ein Faktor, der Männer dazu ermutigte, eine Stelle beim Sicherheitsdienst anzunehmen. Folglich überwogen zwischen 1944 und 1956 Personen ohne militärische Erfahrung – sie machten zwischen 50 und 60% der Beschäftigten aus. Außerdem bot das Amt die Möglichkeit einer schnellen Beförderung in den nächsthöheren militärischen Dienstgrad. Diese Faktoren wirkten sich negativ auf die Beziehungen zu den Soldaten der Polnischen Volksarmee aus. Nach 1950 verbot das Ministerium für öffentliche Sicherheit (Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego, MBP) die Beschäftigung von Wehrpflichtigen, doch wurde diese Regel nicht strikt eingehalten. Der Sicherheitsapparat arbeitete mit dem Verteidigungsministerium zusammen, das zu den Mobilisierungsprojekten des MBP hinsichtlich der Schaffung von Personalreserven für den Fall des Ausbruchs eines weiteren Krieges Stellung nahm.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2023, XXIV(LXXV), 2(284); 134-162
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Dodatek graniczny i dodatki służbowe do uposażenia żołnierzy Korpusu Ochrony Pogranicza (1924–1939)
The Salaries and the Allowances (Border and Service) of Soldiers of the Border Protection Corps (1924–1939)
Пограничные и служебные надбавки к окладу военнослужащих Корпуса охраны пограничья (1924–1939)
Autorzy:: Ochał, Artur
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1856655.pdf
Data publikacji:: 2021-06-23
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: Polska 1918–1939
Korpus Ochrony Pogranicza
uposażenie żołnierzy zawodowych
Poland 1918–1939
military history
Border Protection Corps
military salaries
Польша 1918–1939
история военного дела
Корпус Охраны Пограничья
оклады профессиональных солдат
Opis:: W przekonaniu społeczeństwa II Rzeczypospolitej żołnierze służący w Korpusie Ochrony Pogranicza byli dużo lepiej opłacani od pozostałych służących w jednostkach armii. Szczególnie, że po 1926 r. status materialny kadry Wojska Polskiego stale wzrastał. Z czasem uposażenie wojskowych stało się przedmiotem zazdrości włościan i urzędników. Wysokie pensje oficerów i ich uprzywilejowana pozycja zaczęły drażnić społeczeństwo, które czuło się pomijane i lekceważone przez państwo. KOP będący specjalną formacją wojskową, finansowaną przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, w zakresie płac podlegał przepisom o uposażeniach funkcjonariuszy państwowych i wojska. W początkowym okresie była to ustawa z 1923 r., która określała, że wysokość uposażenia zasadniczego żołnierzy naliczana była na podstawie wprowadzonej ustawą tabeli szczebli i grup uposażenia. W 1934 r. weszły w życie przepisy nowego rozporządzenia, które znacznie uprościły system wynagrodzeń kadry wojskowej. Rozporządzenia o uposażeniach wojska miały charakter ogólny, bez uwzględniania specyfiki służby KOP. Szczegółowe wytyczne finansowe dotyczące dodatków służbowych wydano w formie rozkazów dowódcy KOP, które nie były dotąd analizowane przez historyków. Celem artykułu jest przedstawienie zasad przyznawania w ramach KOP dodatków służbowych do uposażenia, ich wysokości i okoliczności przydzielania. Omówieniu poddano m.in. kwestie przydziału dodatków wyrównawczych, wysokości i zasad przyznawania dodatków służbowych, granicznych oraz funkcyjnych. Dodatki oprócz gratyfikacji za trudy służby na pograniczu miały uodparniać żołnierzy KOP na łapownictwo, gdyż źle opłacany żołnierz był podatny na przekupstwa ze strony przemytników lub łatwo mógł poddać się agitacji ze strony Związku Radzieckiego.
The general opinion held by the society of the Second Polish Republic, was that soldiers who served in the Border Protection Corps (KOP) were much better paid than those in other army units. This was especially true after 1926, a time when the material status of the personnel serving in the Polish Army was constantly increasing. Over time, military pay became the envy of both peasants and officials, and together with the privileged positions held by army officers these salaries began to irritate a society that felt ignored and disregarded by the state. The KOP, which was a special military formation financed by the Ministry of the Interior, was, in terms of payroll, subject to the provisions regarding the salaries of state officials and the army. Initially, an act of 1923 specified that the basic salary of soldiers was to be calculated based on a table of ranks and salary groups that was included in the act. In 1934 a new order came into force, which significantly simplified the remuneration system for military personnel. The regulations concerning military salaries were of a general nature, without considering the specific nature of the KOP. Detailed financial guidelines regarding service allowances were issued in the form of orders from the KOP commander, which have not been analyzed by historians. The aim of the article is to understand the principles behind the granting of service allowances under the KOP, their amount and the circumstances surrounding their allocation. The discussion covers, inter alia, issues regarding the allocation of compensatory allowances, and the amount and rules for granting service, border, and functional allowances. The bonuses, apart from providing compensation for the hardships endured during service on the border, were an attempt to immunize the KOP soldiers from financial corruption, because a poorly paid soldier was susceptible to bribery by smugglers or could easily be ‘bought’ by Soviet agents.
Согласно убеждениям жителей Второй Польской республики, солдаты, служившие в Корпусе охраны пограничья, получали гораздо больший оклад, чем остальные служащие в других военных подразделениях. Тем более, что после 1926 г. материальное положение личного состава Войска Польского постоянно повышалось. Со временем зарплаты военных стали предметом зависти крестьян и чиновников. Высокие зарплаты офицеров и их привилегированное положение начали раздражать общество, которое чувствовало, что государство его недооценивает или даже игнорирует. Корпус охраны пограничья (КОП), представлявший собой специальное военное формирование, финансируемое Министерством внутренних дел, попадало под действие положений о заработной плате государственных служащих и военных. Изначально это был акт 1923 года, в котором говорилось, что базовый оклад солдат исчисляется на основании введенной этим законом табели о рангах и должностных окладах. В 1934 г. вступили в силу положения нового распоряжения, значительно упростившего систему оплаты труда военнослужащих. Положение о заработной плате военнослужащих носило общий характер, без учета специфики службы КОП. Подробные финансовые инструкции, касающиеся служебных надбавок, были изданы в виде приказов командира КОП и не анализировались историками. Цель статьи – напомнить принципы выделения надбавок к окладам, их размер и обстоятельства их выделения. Кроме того, в статье рассматриваются вопросы распределения компенсационных надбавок, размера и правил предоставления служебных, пограничных и функциональных надбавок. Все эти надбавки, помимо вознаграждения за тяготы службы на границе, имели еще одну функцию: они должны были сделать солдат КОП невосприимчивыми к взяточничеству, потому что плохо оплачиваемый солдат легко брал взятки со стороны контрабандистов или столь же легко мог поддаться агитации со стороны агентов Советского Союза.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2021, XXII (LXXIII), 2 (276); 113-151
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Jerzy Giedroyc i czasopisma wojskowe PRL
Jerzy Giedroyc and the Military Journals in the Polish People’s Republic – a summary
Ежи Гедройц и военные журналы в Польской Народной Республике
Autorzy:: Kozłowski, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1918647.pdf
Data publikacji:: 2019-12-24
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: Jerzy Giedroyc
Wojskowy Przegląd Historyczny
Paryska Kultura
Centralna Biblioteka Wojskowa
Military Historical Review
the Parisian „Culture” („Kultura”)
Central Military Library
Ежи Гедройц
„Военно-историческое обозрение”
„Парижская культура”
Центральная военная библиотека
Opis:: W latach 1996–1997 trwała krótka wymiana korespondencji pomiędzy Jerzym Giedroyciem a „Wojskowym Przeglądem Historycznym”. Przyczyną korespondencji było pozyskanie dla Instytutu Literackiego w Maisons-Laffitte brakujących numerów „Wojskowego Przeglądu Historycznego”. Niniejszy artykuł zawiera opracowanie owej korespondencji wraz z krótkim omówieniem tła.
In 1996–1997 Jerzy Giedroyc briefly corresponded with the „Military Historical Review”. The reason behind it was to obtain the missing issues of the „Military Historical Review” for the Institute of Literature in Maisons-Laffitte. This article contains a study of this correspondence along with an outline of its background.
В 1996–1997 гг. между Ежи Гедройцем и „Военно-историческим обозрением” произошел короткий обмен корреспонденцией. Поводом для переписки послужило получение Литературным институтом в Мезон-Лафитте недостающих номеров «Военно-исторического обозрения». Данная статья содержит анализ этой корреспонденции вместе с кратким изложением ее контекста.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2019, XX (LXXI), 4 (270); 191-198
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Organizacja i rys działalności sądów polowych Naczelnego Dowództwa WP w przełomowym okresie wojny z Rosją sowiecką latem 1920 roku (część 2)
Organization and outline of the activity of field courts of the High Command of the Polish Army at the turning point of war with Soviet Russia in the summer of 1920 (part 2)
Организация и характеристика деятельности военных судов Главного командования Войска Польского в переломный период войны с советской Россией летом 1920 г. (часть 2)
Autorzy:: Kania, Leszek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1918336.pdf
Data publikacji:: 2019-08-15
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: sąd wojenny
sędzia wojskowy
wyrok śmierci
pluton egzekucyjny
dyscyplina wojskowa
prawo wojenne
war court
military judge
death sentence
firing squad
military discipline
war law
военный суд
армейский судья
смертная казнь
расстрельная рота
дисциплина
Opis:: Prezentowany artykuł jest dwuczęściowym szkicem prawno-historycznym, który przedstawia organizację i rys działalności sądownictwa polowego w czasie decydujących rozstrzygnięć w wojnie z Rosją Sowiecką latem 1920 r. W tej części artykułu autor przedstawia rys organizacji i działalności sądownictwa polowego od początku jego istnienia do początków lipca 1920 r. Służba sprawiedliwości Wojska Polskiego powstała jako integralna część sił zbrojnych równolegle z utworzeniem innych agend i służb Ministerstwa Spraw Wojskowych i Sztabu Generalnego WP jesienią 1918 r. Sądy wojskowe były tworzone od pierwszych dni listopada 1918 r. w Krakowie, Lublinie, Warszawie i Cieszynie, w końcu listopada zaś w Przemyślu i Lwowie. W styczniu 1919 r. sądy polowe tworzono przy dowództwach wielkich jednostek Frontu Litewsko-Białoruskiego. Jako wyodrębniona struktura sądownictwo polowe powstało wiosną 1919 r. i stanowiło część Naczelnego Dowództwa WP. Do września 1920 r. przy dowództwach wielkich jednostek i związków operacyjnych (dywizji, brygad, grup operacyjnych, armii i frontów) oraz dowództw etapów, garnizonów i twierdz zostało utworzonych ok. 60–70 sądów polowych oraz kilkanaście referatów sądowo-prawnych. Sądy polowe pełniły rolę służebną, acz znaczącą, w systemie dowodzenia wielkimi jednostkami i związkami operacyjnymi w utrzymaniu karności i wewnętrznej spoistości wojska.
The article is a two-part law and historical sketch that presents the organization and outline of the activity of the field judiciary during the decisive events in the war with Soviet Russia in the summer of 1920. In this part of the article the author presents an outline of the organization and the activity of the field judiciary since the beginning of its existence to the beginning of July 1920. The justice service of the Polish army came into being as an integral part of the armed forces alongside with the creation of different departments and services of the Ministry of Military Affairs and the General Staff of the Polish Army in the autumn of 1918. The military courts were created since the first days of November 1918 in Cracow, Lublin, Warsaw and Cieszyn, while in Przemyśl and Lviv – since the end of November. In January 1919 the field courts were created at the commands of the great units of the Lithauanian-Belarusan Front. As a separate structure, the field judiciary came into being in spring 1919 and was part of the High Command of the Polish Army. Until September 1920, at the commands of large units and operation formations (divisions, brigades, operation groups, armies and fronts), as well as commands, garrisons and strongholds, about 60–70 field courts and several judicial and legal departments were created. Field courts played a subordinate, although remarkable role in the command system of large units and operation formations, and in keeping the discipline and internal cohesion of the army.
Данная статья юридическо-исторической тематики состоит из двух частей, посвященных организации и описанию деятельности военных судов во время решающих событий войны с советской Россией летом 1920 г. В этой части статьи автор представляет характеристику организации и деятельности военных судов с начала их существования до начала июля 1920 г. Служба справедливости Войска Польского появилась как интегральная часть вооруженных сил, одновременно с созданием других организаций и служб Министерства Военных Дел и Генерального штаба Войска Польского осенью 1918 г. Военные суды создавались с первых чисел ноября 1918 г. в Кракове, Люблине, Варшаве и Чешине, а в конце ноября – в Пшемысле и Львове. В январе 1919 г. военные суды создавались при управлениях крупных подразделений Литовско-Белорусского фронта. В качестве отдельной структуры военные суды стали функционировать весной 1919 г. и являлись частью Главного командования Войска Польского. До сентября 1920 г. при управлениях крупных подразделений и оперативных отрядов (дивизий, бригад, оперативных групп, армии и фронтов), а также управлении этапов, гарнизонов и крепостей было создано около 60–70 военных судов, а также более десятка юридических отделов судебного департамента. Военные суды выполняли служебную, но значимую функцию в системе командования крупными формированиями и оперативными отрядами с точки зрения поддержания системы наказаний и внутренней целостности армии.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2019, XX (LXXI), 1 (267); 75-118
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Ku modernizacji kawalerii. Prace teoretyczne i studia Kawaleryjskiej Sekcji Naukowej Towarzystwa Wiedzy Wojskowej
Towards Cavalry Modernization. Theoretical Investigations and Studies of the Cavalry Research Section of the Military Knowledge Society
К вопросу о модернизации кавалерии. Теоретические работы и исследования кавалерийского научного отделения Общества военного знания
Autorzy:: Koreś, Daniel
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1918621.pdf
Data publikacji:: 2019-12-24
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej
Departament Kawalerii MSWojsk.
kawaleria
modernizacja
Military Knowledge Society (TWW)
Cavalry Department of the Ministry of Military Affairs
cavalry
modernization
Общество военного знания
Департамент Кавалерии Министерства военных дел
кавалерия
модернизация
Opis:: O roli i znaczeniu Towarzystwa Wiedzy Wojskowej, a konkretniej Kawaleryjskiej Sekcji Naukowej tegoż towarzystwa, nie pisał dotąd nikt oprócz autora niniejszego artykułu. Wśród historyków i hobbystów zajmujących się dziejami polskiej kawalerii świadomość piętna, jakie odcisnęła na rozwoju tej broni kawaleryjska gałąź TWW, jest ciągle bardzo skromna. Wyniesienie tej konkretnej sekcji do takiej pozycji zawdzięcza TWW przede wszystkim płk. dypl. Janowi Karczowi, który zadbał o to, żeby bolączki kawalerii polskiej stały się obiektem dyskusji prominentnych – z racji stopni, stanowisk, funkcji, ale także doświadczeń i badań teoretycznych – oficerów wywodzących się z tej broni. Karcz był w tej kwestii wizjonerem, który uznał, że dorobek intelektualny oficerów kawalerii, który prezentowany był na łamach periodyków wojskowych, może być wykorzystany o wiele bardziej wydajnie w ramach quasi-doradczego ciała Departamentu Kawalerii. Gotów jestem pokusić się nawet o hipotezę, że żaden inny szef broni czy też służby w WP nie spożytkował tak możliwości, jakie dawały sekcje naukowe TWW, jak uczynił to Karcz jako szef Departamentu Kawalerii MSWojsk.
The role and significance of the Military Knowledge Society (TWW), and more specifically its Cavalry Research Section, have not been discussed yet by anyone but the author of this article. Historians and hobbyists dealing with the history of the Polish cavalry are still unaware of the impact that the cavalry subdivision of the TWW had on the development of this service arm. Its position was raised so high primarily thanks to Certified Colonel Jan Karcz, who made sure that the troubles of the Polish cavalry became the subject of discussions among prominent – due to their degrees, positions, functions, but also experience and theoretical research achievements – officers coming from this service arm. In this respect, Karcz was a visionary who believed that the intellectual achievements of cavalry officers, which were presented in military periodicals, could be used much more efficiently within the quasi-advisory body of the Cavalry Department. I shall even put forward the hypothesis that that no other service arm commander or chief of service in the Polish Army has used the possibilities offered by the research sections of TWW to such an extent as Karcz did as head of the Cavalry Department of the Ministry of Military Affairs.
Автор данной статьи первым обратил свое внимание на роль и значение Общества военного знания, а именно – кавалерийского научного отдела этого Общества. Среди историков и любителей, занимающихся историей польской кавалерии, осознание отпечатка, оставленного на развитии этого войск кавалерийской ветвью ОВЗ, все еще очень скромно. Эта часть ОЗВ получила свои позиции в первую очередь благодаря дипломированному полковнику Яну Карчу, который позаботился о том, чтобы проблемы польской кавалерии стали предметом заметных дискуссий – из-за степеней, должностей, функций, а также опытов и теоретических исследований офицеров данных войск. Карч считал, что интеллектуальные достижения офицеров кавалерии, представленные на страницах военных периодических изданий, можно было бы использовать гораздо более эффективно в рамках квази-консультативного органа Департамента Кавалерии. Автор статьи даже готов выдвинуть гипотезу о том, что ни один другой начальник какoго-либо родa войск или служб польской армии не использовал таким образом возможностей, которые были предоставлены научными секциями ОВЗ, как сделал это Карч на должности начальника Департамента Кавалерии Министерства военных дел.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2019, XX (LXXI), 4 (270); 44-79
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Organizacja i rys działalności sądów polowych Naczelnego Dowództwa WP w przełomowym okresie wojny z Rosją Sowiecką latem 1920 roku (część 1)
Organization and outline of the activity of field courts of the High Command of the Polish Army at the turning point of war with Soviet Russia in the summer of 1920 (part 1)
Организация и характеристика деятельности военных судов Главного командования Войска Польского в переломный период войны с советской Россией летом 1920 годa (часть 1)
Autorzy:: Kania, Leszek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1926923.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: sąd wojenny
sędzia wojskowy
wyrok śmierci
pluton egzekucyjny
dyscyplina wojskowa
prawo wojenne
war court
military judge
death sentence
firing squad
military discipline
war law
военный суд
армейский судья
смертная казнь
расстрельная рота
дисциплина
Opis:: Prezentowany artykuł jest dwuczęściowym szkicem prawno-historycznym, który przedstawia organizację i rys działalności sądownictwa polowego w czasie decydujących rozstrzygnięć w wojnie z Rosją Sowiecką latem 1920 r. W tej części artykułu autor przedstawia rys organizacji i działalności sądownictwa polowego od początku jego istnienia do początków lipca 1920 r. Służba sprawiedliwości Wojska Polskiego powstała jako integralna część sił zbrojnych równolegle z utworzeniem innych agend i służb Ministerstwa Spraw Wojskowych i Sztabu Generalnego WP jesienią 1918 r. Sądy wojskowe były tworzone od pierwszych dni listopada 1918 r. w Krakowie, Lublinie, Warszawie i Cieszynie, w końcu listopada zaś w Przemyślu i Lwowie. W styczniu 1919 r. sądy polowe tworzono przy dowództwach wielkich jednostek Frontu Litewsko-Białoruskiego. Jako wyodrębniona struktura sądownictwo polowe powstało wiosną 1919 r. i stanowiło część Naczelnego Dowództwa WP. Do września 1920 r. przy dowództwach wielkich jednostek i związków operacyjnych (dywizji, brygad, grup operacyjnych, armii i frontów) oraz dowództw etapów, garnizonów i twierdz zostało utworzonych ok. 60–70 sądów polowych oraz kilkanaście referatów sądowo-prawnych. Sądy polowe pełniły rolę służebną, acz znaczącą, w systemie dowodzenia wielkimi jednostkami i związkami operacyjnymi, w utrzymaniu karności i wewnętrznej spoistości wojska.
The article is a two-part law and historical sketch that presents the organization and outline of the activity of the field judiciary during the decisive events in the war with Soviet Russia in the summer of 1920. In this part of the article the author presents an outline of the organization and the activity of the field judiciary since the beginning of its existence to the beginning of July 1920. The justice service of the Polish army came into being as an integral part of the armed forces alongside with the creation of different departments and services of the Ministry of Military Affairs and the General Staff of the Polish Army in the autumn of 1918. The military courts were created since the first days of November 1918 in Cracow, Lublin, Warsaw and Cieszyn, while in Przemyśl and Lviv – since the end of November. In January 1919 the field courts were created at the commands of the great units of the Lithauanian-Belarusan Front. As a separate structure, the field judiciary came into being in spring of 1919 and was part of the High Command of the Polish Army. Until September 1920, at the commands of large units and operational formations (divisions, brigades, operation groups, armies and fronts), as well as commands, garrisons and strongholds, about 60–70 field courts and several judicial and legal departments were created. Field courts played a subordinate, although important role in the command system of large units and operation formations, and in keeping the discipline and internal cohesion of the army.
Данная статья юридическо-исторической тематики состоит из двух частей, посвященных организации и описанию деятельности военных судов во время решающих событий войны с советской Россией летом 1920 г. В этой части статьи автор представляет характеристику организации и деятельности военных судов с начала их существования до начала июля 1920 г. Служба справедливости Войска Польского появилась как интегральная часть вооруженных сил, одновременно с созданием других организаций и служб Министерства Военных Дел и Генерального штаба Войска Польского осенью 1918 г. Военные суды создавались с первых чисел ноября 1918 г. в Кракове, Люблине, Варшаве и Чешине, а в конце ноября – в Пшемысле и Львове. В январе 1919 г. военные суды создавались при управлениях крупных подразделений Литовско-Белорусского фронта. В качестве отдельной структуры военные суды стали функционировать весной 1919 г. и являлись частью Главного командования Войска Польского. До сентября 1920 г. при управлениях крупных подразделений и оперативных отрядов (дивизий, бригад, оперативных групп, армии и фронтов), а также управлении этапов, гарнизонов и крепостей было создано около 60–70 военных судов, а также более десятка юридических отделов. Военные суды выполняли служебную, но значимую функцию в системе командования крупными формированиями и оперативными отрядами с точки зрения поддержания системы наказаний и внутренней целостности армии.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2018, XIX (LXX), 3-4 (265-266); 45-84
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Utworzenie Francuskiej Misji Wojskowej w Polsce
The establishment of French Military Mission to Poland
Учреждение Французской военной миссии в Польше
Autorzy:: Mróz, Mariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1918478.pdf
Data publikacji:: 2019-12-06
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: armia francuska
misje wojskowe
Francuska Misja Wojskowa w Polsce
Józef Piłsudski
Paul Henrys
Henri Niessel
French army
military missions
French Military Mission to Poland
французская армия
военные миссии
Французская военная миссия в Польше
Юзеф Пилсудский
Поль Анри
Анри Ниссель
Opis:: Wiosną 1919 r. przybyła do odrodzonej Polski Francuska Misja Wojskowa, na czele której stał gen. Paul Henrys. Jednak powstanie misji poprzedzone zostało serią projektów, planów oraz rozmów (w tym na posiedzeniu Rady Dziesięciu) i dwustronnych negocjacji polsko-francuskich. Pierwsze zamysły dotyczące utworzenia misji pojawiły się już pod koniec 1918 r. W artykule przedstawione zostały działania podejmowane w tym względzie, zarówno na forum międzynarodowym, jak i na linii Paryż–Warszawa, m.in. rozmowy prowadzone przez Naczelnika Państwa Józefa Piłsudskiego z gen. Niesselem oraz gen. Henrysem. Ostateczny efekt tych negocjacji stanowiło podpisanie 25 kwietnia 1919 r. umowy o utworzeniu Francuskiej Misji Wojskowej w Polsce oraz kontraktu misji. W dokumentach tych określono: rolę i zadania misji, status personelu francuskiego oraz kwestie związane z pełnieniem służby w Polsce.
In the spring of 1919 the French Military Mission, led by General Paul Henrys, arrived in the reborn Poland. However, the establishment of the mission was preceded by a series of projects, plans and talks (including a meeting of the Council of Ten) and bilateral Polish-French negotiations. The first ideas concerning the creation of the mission appeared already at the end of 1918. The article presents the activities undertaken in this field, both on the international forum and between Paris and Warsaw, including talks conducted by the Chief of State Józef Piłsudski with General Niessel and General Henrys. The final result of these negotiations was the signing of an agreement on the establishment of the French Military Mission to Poland and a mission contract on 25 April 1919. These documents defined: the role and objectives of the mission, the status of the French personnel and issues related to their service in Poland.
Весной 1919 г. в возрожденную Польшу прибыла Французская военная миссия, во главе которой стоял генерал Поль Анри. Однако появлению миссии предшествовала серия проектов, планов и дискуссий (в том числе на заседании Совета Десяти) и двусторонних польско-французских переговоров. Первые идеи относительно создания миссии появились уже в конце 1918 г. В статье рассматриваются действия, предпринятые в этом отношении как на международном уровне, так и на линии Париж-Варшава, включая переговоры главы государства Юзефа Пилсудского с генералом Niesselem oraz gen. Полем Анри. Окончательным результатом этих переговоров стало подписание 25 апреля 1919 г. соглашения об учреждении французской военной миссии в Польше и контракта на эту миссию. В этих документах изложены: роль и задачи миссии, статус французского персонала и вопросы, касаемые службы в Польше.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2019, XX (LXXI), 3 (269); 82-111
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Historycy wojskowości – uczniowie Stanisława Herbsta
Military Historians – Stanisław Herbst’s Students
Военные историки – ученики Станислава Хербста
Autorzy:: Kozłowski, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1918598.pdf
Data publikacji:: 2019-12-24
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: Stanisław Herbst
historia historiografii
Instytut Historyczny UW
Wojskowa Akademia Polityczna
historia wojskowości
history of historiography
Institute of History at the University of Warsaw
Military Political Academy
military history
Станислав Хербст
история историографии
Исторический институт Варшавского университета
Военно-политическая академия
Opis:: Niniejszy artykuł traktuje o seminarium Stanisława Herbsta (1907–1973) w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, które należało – po II wojnie światowej – do jednego z najpopularniejszych seminariów historycznych. Stanisław Herbst prowadził ponadto seminaria magisterskie i doktorskie w Wojskowej Akademii Politycznej, tym samym tworząc szeroką bazę dla recepcji własnych poglądów. Dużą część uczniów Herbsta stanowili historycy wojskowości. O braku ciągłości szkoły Herbsta przesądziły sprawy strukturalne omówione w niniejszym tekście, z których najważniejszą było nieistnienie w Instytucie Historycznym UW katedry historii wojskowej.
This article is devoted to Stanisław Herbst’s (1907–1973) seminar at the Institute of History at the University of Warsaw, which after World War II was one of the most popular historical seminars. Stanisław Herbst also conducted master and doctoral seminars at the Military Political Academy, thus creating a broad base for the reception of his views. Military historians constituted a large part of Herbst’s students. The discontinuation of the Herbst school was determined by structural issues discussed in this text, the most important of which was the lack of a military history department at the Institute of History at the University of Warsaw.
Эта статья посвящена семинару Станислава Гербста (1907–1973), который после Второй мировой войны считался одним из самых популярных исторических семинаров и проходил в Историческом институте Варшавского университета. Кроме того, Станислав Хербст проводил магистерские и аспирантские семинары в Военно-политической академии, создавая тем самым широкую базу для воспитания своих собственных взглядов. Военные историки составляли большую часть учеников Хербста. Отсутствие преемственности школы Хербста было обусловлено структурными вопросами, отмеченными в данной статье, наиболее важным из которых было отсутствие кафедры военной истории в Историческом институте Варшавского университета.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2019, XX (LXXI), 4 (270); 108-155
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Początki „Przeglądu Historyczno-Wojskowego” (1929–1939)
The Beginnings of the „Military Historical Review” (1929–1939)
У истоков „Военно-исторического обозрения” (1929–1939)
Autorzy:: Cękalska, Marta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1918644.pdf
Data publikacji:: 2019-12-24
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Wojskowe Biuro Historyczne
gen. bryg. Julian Stachiewicz
mjr Otton Laskowski
Military Historical Review
Military Historical Bureau
Brigadier General Julian Stachiewicz
Major Otton Laskowski
Военно-историческое обозрение
военно-историческое общество
бригадный генерал Юлиан Стахевич
майор Оттон Лясковский
Opis:: Celem artykułu jest przedstawienie okoliczności powołania czasopisma naukowego „Przegląd Historyczno-Wojskowy” w 1929 r. Powstało ono z inicjatywy szefa Wojskowego Biura Historycznego gen. bryg. Juliana Stachiewicza i było poświęcone historii wojskowości dawnej – do 1863 r. Kierownictwo periodyku zostało przekazane kierownikowi Samodzielnego Referatu Wojen Dawnych WBH, mjr. Ottonowi Laskowskiemu, a na jego łamach publikowali wojskowi, ale przede wszystkim cywilni naukowcy. W artykule przedstawiono pierwsze koncepcje dotyczące kształtu i sposobu funkcjonowania PHW, reakcje środowiska historycznowojskowego na powstanie pisma, a także weryfikację tychże pomysłów i deklaracji współpracy w odniesieniu do dziesięciu tomów „Przeglądu” opublikowanych w latach 1929–1938. Przytoczono również informacje dotyczące planów redakcji na 1939 r., a także starano się uchwycić misję, jaką w założeniu miał realizować w realiach okresu międzywojennego „Przegląd Historyczno-Wojskowy”.
The aim of the paper is to present the circumstances surrounding the establishment of the scientific journal „Military Historical Review” (PHW) in 1929. It was created on the initiative of the head of the Military Historical Bureau (WBH), Brigadier General Julian Stachiewicz, and focused on the military history until 1863. The supervision of the periodical was handed over to the head of the Independent Department of Previous Wars of the WBH, Major Otton Laskowski, and it featured publications of military, but above all civil researchers. The article presents the first concepts concerning the shape and functioning of the PHW, the response of the historical-military circles to the creation of the journal, as well as the verification of these ideas and declarations of cooperation in relation to the 10 volumes of the „Review” published in 1929–1938. The article also contains information on the editorial plans for 1939 and attempts to pinpoint the mission that the „Military Historical Review” was supposed to carry out in the interwar period.
Цель данной статьи – описание обстоятельств создания научного журнала «Военно-историческое обозрение» в 1929 г. Журнал был создан по инициативе начальника Военно-исторического общества, бригадного генерала Юлиана Стахевича, и был посвящен ранней истории военного дела – до 1863 г. Руководство журналом было передано начальнику Независимого отдела ранних войн Военно-исторического общества, майору Оттону Лясковскому, и на страницах журнала публиковались статьи в основном гражданских, но также и военных ученых. В статье представлены первые концепции, касающиеся формы и функционирования журнала, реакция военно-исторической среды на его создание, а также проверка жизнеспособности этих идей и деклараций о сотрудничестве в отношении десяти томов «Обозрения», изданных в 1929–1938 гг. В статье приведена информация о планах редакции на 1939 г., а также предприняты попытки определить миссию журнала, которую ему предстояло выполнить в реалиях межвоенного периода.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2019, XX (LXXI), 4 (270); 11-43
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Długa droga do odrodzenia – koncepcje budowy polskich władz wojskowych pod okupacją niemiecką w latach 1916–1918
Long road to revival – visions of forming Polish military authorities under German occupation in 1916–1918
Долгий путь к возрождению: концепции структуры польского военного командования под немецкой оккупацией в 1916–1918 гг.
Autorzy:: Jędrysiak, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1925843.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: najwyższe władze wojskowe
Generalne Gubernatorstwo Warszawskie
Polnische Wehrmacht
Sztab Generalny
Ministerstwo Spraw Wojskowych
chief military authorities
General Government of Warsaw
Royal Polish Army
General Staff
Ministry of Military Affairs
высшее военное командование
Главное правительство Варшавы
Генеральный Штаб
Министерство военных дел
Opis:: Celem artykułu jest prezentacja ewolucji koncepcji budowy przyszłych władz wojskowych odrodzonej Polski w opanowanej przez Niemców części Królestwa Kongresowego. W latach 1916–1918 w kręgu polskich i niemieckich wojskowych sformułowano wiele propozycji dotyczących tego zagadnienia. Większość z nich nigdy nie została zrealizowana, stanowiły one jednak element drogi do odrodzenia polskich naczelnych władz wojskowych w listopadzie 1918 r. W pracy zaprezentowano niemieckie plany dotyczące tej sfery, możliwe i postulowane do zastosowania wzorce oraz realne działania strony niemieckiej. Na tym tle przeanalizowano projekty polskie, co pozwoliło na lepsze zrozumienie ich znaczenia i możliwości realizacji aż do czasu faktycznego uzyskania przez Polskę niezależności na tym polu.
The aim of the article is to present the evolution of the visions of forming future military authorities of reborn Poland in the part of Congress Poland controlled by the Germans. In 1916–1918, several proposals concerning this issue were formulated in Polish and German military circles. The majority of them were never realized, but they constituted an element of the road to revival of the chief Polish military authorities in November 1918. The paper presents German plans concerning this matter, possible and called-for models, as well as real actions of the German side. On this background, the Polish projects were analyzed, which shall allow to better understand their actual significance and the possibility of their realization right up until Poland actually regained independence in this field.
Цель статьи – презентация эволюции концепции структуры будущего военного командования возрожденной Польши в занятой Германии части Царства Польского. В 1916–1918 гг. в кругах польских и немецких военных был сформулирован ряд предложений, касающихся этого вопроса. Большинство из них никогда не было воплощено в жизнь, однако они были частью пути к возрождению высшего польского военного командования в ноябре 1918 г. В данной работе показаны немецкие планы, касающиеся этой области, вероятные и имеющие потенциал реализации образцы, а также реальные действия немецкой стороны. На этом фоне проанализированы польские проекты, что позволит лучше понять их фактическое значение и возможности реализации, до самого момента фактического обретения Польшей независимости в этой области.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2018, XIX (LXX), 1-2 (263-264); 44-109
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Poglądy Hermanna von Boyen na problem systemu obronnego zachodniej granicy Królestwa Prus
Hermann von Boyen’s views upon the issue of the defense system of the Kingdom of Prussia’s western border
Взгляды Германа фон Бойена на проблему системы обороны западной границы Королевства Пруссия
Autorzy:: Jędrysiak, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1921641.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: Hermann von Boyen
Prusy
planowanie obronne
Nadrenia
Prussia
military defence planning
The Rhineland
Герман фон Бойен
Пруссия
планирование обороны
Северный Рейн
Opis:: Celem artykułu jest prezentacja treści trzech memoriałów dotyczących systemu obronnego zachodniej granicy Królestwa Prus, znajdujących się zasobie Geheimes Staatsarchiv Preußischer Kulturbesitz w Berlin-Dahlem, w spuściźnie Hermanna von Boyen. Ten aspekt działalności pruskiego ministra wojny w latach 1814–1819 i 1841–1847 nie spotkał się jak do tej pory z należytą uwagą i to pomimo rażącego niedoboru źródeł dotyczących zagadnienia planowania obronnego w Prusach w I połowie XIX wieku. Pewnym usprawiedliwieniem tego stanu rzeczy może być charakter tych studiów, mających wyraźnie formę prywatnych rozważań, często o niejasnej proweniencji czasowej. Artykuł stanowi próbę ustalenia okoliczności napisania memoriałów, co wraz z analizą ich treści ma za zadanie poszerzenie stanu wiedzy o pruskich koncepcjach strategicznych między kongresem wiedeńskim a rewolucją marcową w 1848 roku.
The aim of this article is to present the content of three memorials about the defence system of the western border of the Kingdom of Prussia, available in the collection of the Geheimes Staatsarchiv Preußischer Kulturbesitz (Prussian Privy State Archives) in Berlin-Dahlem, Hermann von Boyen’s heritage. This aspect of the activity of the Prussian war minister’s in 1814–1829 and 1841–1847 has not been treated with due attention, despite the profound lack of sources on defence planning in Prussia in the first half of the 19th century. This state of affairs might be partly justified by the character of these studies, clearly taking the form of private deliberations and often with unclear dating information. The article is an attempt to determine the circumstances around writing the memorials and this, together with an analysis of their content, is aimed at broadening the knowledge on Prussian strategic concepts in the period between the Congress of Vienna and the March Revolution of 1848.
Целью статьи является описание содержания трёх мемуаров, касающихся оборонительной системы западной границы королевства Пруссия, хранящихся в Тайном государственном архиве прусского культурного наследия (Geheimes Staatsarchiv Preußischer Kulturbesitz) в Берлин-Далем, из наследия Германа фон Бойена. Этот аспект деятельности прусского военного министра в 1814–1819 и 1841–1847 годах до сих пор не получил заслуженного внимания, и это несмотря на явный недостаток источников, связанных с вопросами планирования обороны в Пруссии в первой половине XIX века. Некоторым объяснением такого положения вещей может быть характер исследований, принимающих выраженную форму личных размышлений, часто неясного времени написания. В статье предпринята попытка установить обстоятельства написания мемуаров, что, наряду с анализом их содержания, должно расширить наши знания о прусских стратегических концепциях в период между Венским конгрессом и мартовской революцией 1848 года.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2016, XVII (LXVIII), 2-3 (256-257); 51-84
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Oficerowie Biura Historycznego i Wojskowego Biura Historycznego w latach 1922–1939 (część 2)
The Officers of the Historical Bureau and Military Historical Bureau in 1922–1939 (Part 2)
Офицеры Исторического и Военно- исторического общества в 1922–1939 гг. (часть 2)
Autorzy:: Tuliński, Arkadiusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1861144.pdf
Data publikacji:: 2020-10-20
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: Biuro Historyczne
Wojskowe Biuro Historyczne
oficerowie II Rzeczypospolitej
oficerowie dyplomowani
historia wojskowości
Historical Bureau
Military Historical Bureau
officers of the Second Polish Republic
certified officers
military history
Историческое общество
Военно-историческое общество
офицеры Польской Республики в 1918–1939 гг. (Второй Речи Посполитой)
дипломированные офицеры
история военного дела
Opis:: Prezentowane biograficzne opracowanie zbiorowe dotyczy oficerów Biura Historycznego Sztabu Generalnego/Wojskowego Biura Historycznego. Zawiera ono – poprzedzone zarysem portretu zbiorowego oficerów – biogramy oficerów służących w latach 1922–1939 w BHSG/WBH. Przy opracowaniu biogramów uwzględniono zwłaszcza wiek, wykształcenie cywilne, znajomość języków obcych, przebieg służby wojskowej, pracę w sztabach czy takich agendach, jak muzea wojskowe czy instytucje oświatowe. Intencją autora było zwięzłe ukazanie zarówno dynamicznego rozwoju biura, jak i poziomu fachowego oficerów do niego przydzielonych.
The presented biographical collective study concerns the officers of the Historical Bureau/Military Historical Bureau (BH/WBH). It contains biographical notes on officers serving in BH/WBH in 1922–1939, preceded by a preliminary collective portrait of the officers. The biographical notes were prepared taking into account especially their age, civil education, knowledge of foreign languages, the course of military service, work in headquarters or such entities as military museums or educational institutions. The author’s intention was to concisely present both the dynamic development of the office and the professional level of officers assigned to it.
Представленное коллективное биографическое исследование касается офицеров Исторического/Военно-исторического общества и содержит как набросок коллективного портрета офицеров, так и их отдельные биографии, относящиеся к военным, служившим в 1922–1939 гг. в вышеуказанных обществах. При составлении биографий особое внимание уделялось возрасту, гражданскому образованию, знанию иностранных языков, прохождению военной службы, работе в штабах либо военных музеях и учебных заведениях. Цель статьи – краткая демонстрация не только динамичного развития Исторического общества, но и профессионального уровня его сотрудников.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2020, XXI (LXXII), 2 (272); 161-199
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Walka kontrwywiadu wojskowego z Kościołem katolickim. Alumni w „ludowym” Wojsku Polskim w świetle dokumentów Wojskowej Służby Wewnętrznej
Military Counterintelligence Fight with the Catholic Church. Clerical Students in the Polish „People’s” Army in the Light of the Documents of the Internal Military Service
Борьба военной контрразведки с католической церковью. Семинаристы в „народном” Войске Польском в свете документов Внутренней Военной службы
Autorzy:: Kapuściak, Bartosz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1916591.pdf
Data publikacji:: 2020-12-28
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: Wojskowa Służba Wewnętrzna
Główny Zarząd Polityczny WP
służba wojskowa
kleryk-żołnierz
alumni
Kościół katolicki
Internal Military Service
Main Political Board of the Polish Army
military service
clerical student-soldier
seminarians
Catholic Church
Внутренняя Военная Служба
Главный политический совет Войска Польского
воинская служба
семинарист-солдат
семинаристы
католический костёл
Opis:: W 1959 r., w związku z wprowadzeniem ustawy o powszechnym obowiązku wojskowym, zaczęto powoływać alumnów do „ludowego” Wojska Polskiego w ramach służby zasadniczej, początkowo rozpraszając ich po licznych jednostkach. Była to forma represji, która według władz komunistycznych miała ukrócić „niepokorne” zachowanie się poszczególnych hierarchów kościelnych. W dalszych latach nastąpiły zmiany w sposobie wcielania kleryków do wojska – zaczęto grupować ich w trzech pododdziałach, co pozwoliło na lepszą indoktrynację prowadzoną przez Główny Zarząd Polityczny Wojska Polskiego, ale przede wszystkim „ochronę” kontrwywiadowczą alumnów organizowaną przez Wojskową Służbę Wewnętrzną. Początkowo kontrwywiad wojskowy nie radził sobie z werbunkiem kleryków na agentów. Z czasem, przy rozwijającej się współpracy z Departamentem IV MSW (cywilnym pionem antykościelnym), udało się organom WSW lepiej rozwinąć pracę operacyjną w batalionach, gdzie służyli przyszli duchowni. Pomimo częściowej rezygnacji kleryków ze studiów i werbunkowi przez WSW, dzięki staraniom Kościoła katolickiego udało się uratować sporą liczbę młodych alumnów, a wcielanie ich do wojska wzmocniło tylko Kościół, weryfikując już na wstępie przyszłych księży. Ostatecznie rok 1980 przyniósł zakończenie akcji powoływania alumnów do Sił Zbrojnych PRL. Jedna z licznych akcji władz komunistycznych przeciwko Kościołowi katolickiemu okazała się nieskuteczna.
In 1959, following the introduction of the law on universal military service, seminarians were conscripted into the Polish „People’s” Army as part of compulsory service, initially dispersing them into numerous units. This was a form of repression which, according to the communist authorities, was supposed to curb the „unruly” behavior of individual church hierarchs. In the following years, there were changes in the way clerical students were dispersed in the army – they started to be grouped into three subunits, which allowed for better communist indoctrination led by the Main Political Directorate of the Polish Army, but above all for the counterintelligence „protection” of the seminarians organized by the Internal Military Service (IMS). Initially, military counterintelligence did not do well with recruiting seminarians as agents. With time, as the cooperation with Department IV of the Ministry of Interior (civil anti-church department) was developing, the IMS authorities managed to improve their operational work in the battalions where future clergymen served. Despite the partial resignation of clerical students from their studies and recruitment amongst them by IMS, thanks to the efforts of the Catholic Church a large number of young seminarians were saved, and their conscription into the army only strengthened the Church by verifying future priests through their military service at the very beginning. Eventually, year 1980 put an end to the conscription of seminarians into the Armed Forces of the People’s Republic of Poland. One of the numerous actions of the communist authorities against the Catholic Church proved to be ineffective.
В 1959 г., в связи с введением закона о всеобщей воинской повинности, в основной состав „народного” Войска Польского начали призывать семинаристов, поначалу распределяя их по многочисленным подразделениям. Это была форма репрессии, которая, по мнению коммунистических властей, должна была положить конец „мятежному” поведению отдельных церковных иерархов. В последующие годы произошли изменения в методе набора семинаристов в армию: их начали распределять по трем подразделениям, что привело не только к улучшению коммунистической индоктринации, проводимой Главным политическим советом Войска Польского, но и–прежде всего–к появлению „охраны” семинаристов контрразведкой, организованной Внутренней Военной Службой. Изначально военная контрразведка не справлялась с вербовкой семинаристов в качестве агентов. Со временем, при развивающемся сотрудничестве с IV департаментом Министерства внутренних дел (гражданским антицерковным органом), отделам Внутренней Военной Службы удалось развернуть операционную работу в батальонах, где служили будущие духовники. Несмотря на частичный отказ семинаристов от учебы и частичное их вербование, благодаря стараниям католического Костёла удалось спасти большую часть молодых семинаристов, а их присоединение к армии лишь укрепило Костёл, ибо проверка будущих священников проходила уже на этапе службы. В итоге в 1980 г. завершилась акция по зачислению семинаристов в Вооруженные силы Польской народной республики. Одна из крупнейших акций коммунистических властей против католического Костела оказалась неэффективной.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2020, XXI (LXXII), 4 (274); 84-124
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Oficerowie Biura Historycznego i Wojskowego Biura Historycznego w latach 1922–1939 (część 1)
The Officers of the Historical Bureau and Military Historical Bureau in 1922–1939 (Part 1)
Офицеры Исторического и Военно-исторического общества в 1922–1939 гг. (часть I)
Autorzy:: Tuliński, Arkadiusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1918581.pdf
Data publikacji:: 2019-12-24
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: Biuro Historyczne
Wojskowe Biuro Historyczne
oficerowie II Rzeczypospolitej
oficerowie dyplomowani
historia wojskowości
Historical Bureau
Military Historical Bureau
officers of the Second Polish Republic
certified officers
military history
Историческое общество
Военно-историческое общество
офицеры Польской Республики в 1918–1939 гг. (Второй Речи Посполитой)
дипломированные офицеры
история военного дела
Opis:: Prezentowane biograficzne opracowanie zbiorowe dotyczy oficerów Biura Historycznego Sztabu Generalnego/Wojskowego Biura Historycznego. Zawiera ono – poprzedzone zarysem portretu zbiorowego oficerów – biogramy oficerów służących w latach 1922–1939 w BHSG/WBH. Przy opracowaniu biogramów uwzględniono zwłaszcza wiek, wykształcenie cywilne, znajomość języków obcych, przebieg służby wojskowej, pracę w sztabach czy takich agendach, jak muzea wojskowe czy instytucje oświatowe. Intencją autora było zwięzłe ukazanie zarówno dynamicznego rozwoju biura, jak i poziomu fachowego oficerów do niego przydzielonych.
The presented biographical collective study concerns the officers of the Historical Bureau/Military Historical Bureau (BH/WBH). It contains biographical notes on officers serving in BH/WBH in 1922–1939, preceded by a preliminary collective portrait of the officers. The biographical notes were prepared taking into account especially their age, civil education, knowledge of foreign languages, the course of military service, work in headquarters or such entities as military museums or educational institutions. The author’s intention was to concisely present both the dynamic development of the office and the professional level of officers assigned to it.
Представленное коллективное биографическое исследование касается офицеров Исторического/Военно-исторического общества и содержит как набросок коллективного портрета офицеров, так и их отдельные биографии, относящиеся к военным, служившим в 1922–1939 гг. в вышеуказанных обществах. При составлении биографий особое внимание уделялось возрасту, гражданскому образованию, знанию иностранных языков, прохождению военной службы, работе в штабах либо военных музеях и учебных заведениях. Цель статьи – краткая демонстрация не только динамичного развития Исторического общества, но и профессионального уровня его сотрудников.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2019, XX (LXXI), 4 (270); 157-189
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Stosunek społeczeństwa polskiego i mniejszości narodowych do obowiązku służby wojskowej w czasie wojny z Rosją bolszewicką (luty 1919 – listopad 1920)
Attitude of Polish Society and National Minorities towards Military Conscription During the War with Bolshevik Russia (February 1919–November 1920)
Отношение польского общества и национальных меньшинств к обязательной службе в армии во время войны с Большевистской Россией (февраль 1919–ноябрь 1920)
Autorzy:: Kania, Leszek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1916394.pdf
Data publikacji:: 2020-11-11
Wydawca:: Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:: dyscyplina wojskowa
morale
przestępstwo
kontrwywiad
linia frontu
military discipline
crime
counterintelligence
front line
воинская дисциплина
моральный дух
преступность
контрразведка
линия фронта
Opis:: Artykuł przedstawia zagadnienie ochrony zdolności bojowej oddziałów frontowych Wojska Polskiego przed ujemnymi zjawiskami obniżającymi ich morale i dyscyplinę w czasie wojny z Rosją bolszewicką w latach 1919–1921 oraz postawy społeczeństwa polskiego i mniejszości narodowych wobec spełnienia obowiązku służby wojskowej. Po odzyskaniu niepodległości zaistniała konieczność stoczenia wojny o niepodległość i granice wschodnie z tradycyjnie agresywnym sąsiadem – Rosją bolszewicką – która chciała wykorzystać ograniczone możliwości zrujnowanego wojnami kraju, olbrzymie trudności wewnętrzne państwa scalonego z trzech dzielnic zaborczych, pozorną atrakcyjność ideologii bolszewickiej i wieloetniczność społeczeństwa, które częściowo stało się podatne na populistyczne hasła najeźdźcy. Wojsko Polskie trapiły w czasie tej wojny dezercje żołnierzy z linii bojowej i masowe uchylanie się od służby mężczyzn wezwanych do spełnienia obowiązku wojskowego wywodzących się z mniejszości narodowych. Oddziały walczące na froncie były poddane agitacji przez aparat propagandowy Armii Czerwonej, który chciał dokonać rozkładu moralnego Wojska Polskiego.
The article is devoted to the protection of the combat capability of the Polish Army front troops from negative phenomena lowering their morale and discipline during the war with Bolshevik Russia in 1919–1921, and the attitudes of the Polish society and national minorities towards fulfilling their military service. After regaining independence, the war for independence and eastern borders had to be fought with a traditionally aggressive neighbor, Bolshevik Russia, which wanted to take advantage of the limited capabilities of a country ruined by wars, the enormous internal difficulties of a state united from three partitioned districts, the apparent attractiveness of the Bolshevik ideology and the multi-ethnicity of the society, which to some extent became susceptible to the populist slogans of the invader. During this war, the Polish Army was troubled by desertion of soldiers from the battle line and by mass evasion of military duty by men with a national minority background. Units fighting at the front were agitated by the propaganda apparatus of the Red Army, whose intention was a moral decay of the Polish Army.
В статье рассматривается проблема защиты боеспособности фронтовых подразделений Войска Польского от негативных явлений, снижающих их моральный дух и дисциплину во время войны с Большевистской Россией 1919–1921 гг., а также отношение польского общества и национальных меньшинств к выполнению воинской обязанности. После возвращения независимости возникла необходимость вести войну за эту независимость и за восточные границы с традиционно агрессивным соседом, Большевистской Россией, желавшей воспользоваться ограниченными возможностями страны, разоренной войнами. Также она хотела использовать огромные внутренние трудности объединенного из трех разделенных территорий государства, очевидную привлекательность большевистской идеологии и многоэтничность общества, которое частично стало поддаваться популистским лозунгам оккупанта. Во время этой войны в Войске Польском бывали случаи дезертирства солдат на фронтовой линии и массовое уклонение от службы со стороны представителей национальных меньшинств, призванных исполнять свою воинскую обязанность. Войска, сражавшиеся на фронте, попали под влияние пропагандистского аппарата Красной Армии, который хотел довести Войско Польское до морального упадка.
Źródło:: Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2020, XXI (LXXII), 3 (273); 47-79
1640-6281
Pojawia się w:: Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "Military" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język