Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kapuściak, Bartosz" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Walka kontrwywiadu wojskowego z Kościołem katolickim. Alumni w „ludowym” Wojsku Polskim w świetle dokumentów Wojskowej Służby Wewnętrznej
Military Counterintelligence Fight with the Catholic Church. Clerical Students in the Polish „People’s” Army in the Light of the Documents of the Internal Military Service
Борьба военной контрразведки с католической церковью. Семинаристы в „народном” Войске Польском в свете документов Внутренней Военной службы
Autorzy:
Kapuściak, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1916591.pdf
Data publikacji:
2020-12-28
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Wojskowa Służba Wewnętrzna
Główny Zarząd Polityczny WP
służba wojskowa
kleryk-żołnierz
alumni
Kościół katolicki
Internal Military Service
Main Political Board of the Polish Army
military service
clerical student-soldier
seminarians
Catholic Church
Внутренняя Военная Служба
Главный политический совет Войска Польского
воинская служба
семинарист-солдат
семинаристы
католический костёл
Opis:
W 1959 r., w związku z wprowadzeniem ustawy o powszechnym obowiązku wojskowym, zaczęto powoływać alumnów do „ludowego” Wojska Polskiego w ramach służby zasadniczej, początkowo rozpraszając ich po licznych jednostkach. Była to forma represji, która według władz komunistycznych miała ukrócić „niepokorne” zachowanie się poszczególnych hierarchów kościelnych. W dalszych latach nastąpiły zmiany w sposobie wcielania kleryków do wojska – zaczęto grupować ich w trzech pododdziałach, co pozwoliło na lepszą indoktrynację prowadzoną przez Główny Zarząd Polityczny Wojska Polskiego, ale przede wszystkim „ochronę” kontrwywiadowczą alumnów organizowaną przez Wojskową Służbę Wewnętrzną. Początkowo kontrwywiad wojskowy nie radził sobie z werbunkiem kleryków na agentów. Z czasem, przy rozwijającej się współpracy z Departamentem IV MSW (cywilnym pionem antykościelnym), udało się organom WSW lepiej rozwinąć pracę operacyjną w batalionach, gdzie służyli przyszli duchowni. Pomimo częściowej rezygnacji kleryków ze studiów i werbunkowi przez WSW, dzięki staraniom Kościoła katolickiego udało się uratować sporą liczbę młodych alumnów, a wcielanie ich do wojska wzmocniło tylko Kościół, weryfikując już na wstępie przyszłych księży. Ostatecznie rok 1980 przyniósł zakończenie akcji powoływania alumnów do Sił Zbrojnych PRL. Jedna z licznych akcji władz komunistycznych przeciwko Kościołowi katolickiemu okazała się nieskuteczna.
In 1959, following the introduction of the law on universal military service, seminarians were conscripted into the Polish „People’s” Army as part of compulsory service, initially dispersing them into numerous units. This was a form of repression which, according to the communist authorities, was supposed to curb the „unruly” behavior of individual church hierarchs. In the following years, there were changes in the way clerical students were dispersed in the army – they started to be grouped into three subunits, which allowed for better communist indoctrination led by the Main Political Directorate of the Polish Army, but above all for the counterintelligence „protection” of the seminarians organized by the Internal Military Service (IMS). Initially, military counterintelligence did not do well with recruiting seminarians as agents. With time, as the cooperation with Department IV of the Ministry of Interior (civil anti-church department) was developing, the IMS authorities managed to improve their operational work in the battalions where future clergymen served. Despite the partial resignation of clerical students from their studies and recruitment amongst them by IMS, thanks to the efforts of the Catholic Church a large number of young seminarians were saved, and their conscription into the army only strengthened the Church by verifying future priests through their military service at the very beginning. Eventually, year 1980 put an end to the conscription of seminarians into the Armed Forces of the People’s Republic of Poland. One of the numerous actions of the communist authorities against the Catholic Church proved to be ineffective.
В 1959 г., в связи с введением закона о всеобщей воинской повинности, в основной состав „народного” Войска Польского начали призывать семинаристов, поначалу распределяя их по многочисленным подразделениям. Это была форма репрессии, которая, по мнению коммунистических властей, должна была положить конец „мятежному” поведению отдельных церковных иерархов. В последующие годы произошли изменения в методе набора семинаристов в армию: их начали распределять по трем подразделениям, что привело не только к улучшению коммунистической индоктринации, проводимой Главным политическим советом Войска Польского, но и–прежде всего–к появлению „охраны” семинаристов контрразведкой, организованной Внутренней Военной Службой. Изначально военная контрразведка не справлялась с вербовкой семинаристов в качестве агентов. Со временем, при развивающемся сотрудничестве с IV департаментом Министерства внутренних дел (гражданским антицерковным органом), отделам Внутренней Военной Службы удалось развернуть операционную работу в батальонах, где служили будущие духовники. Несмотря на частичный отказ семинаристов от учебы и частичное их вербование, благодаря стараниям католического Костёла удалось спасти большую часть молодых семинаристов, а их присоединение к армии лишь укрепило Костёл, ибо проверка будущих священников проходила уже на этапе службы. В итоге в 1980 г. завершилась акция по зачислению семинаристов в Вооруженные силы Польской народной республики. Одна из крупнейших акций коммунистических властей против католического Костела оказалась неэффективной.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2020, XXI (LXXII), 4 (274); 84-124
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wywiad wojskowy czy polityczny? Zainteresowanie Zarządu II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego „kierunkiem watykańskim”
Military or political intelligence? The interest of the Second Directorate of the General Staff of the Polish Army in the „Vatican direction”
Военная или политическая разведка? Заинтересованность Управления II Генерального штаба Войска Польского „ватиканским направлением”
Autorzy:
Kapuściak, Bartosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1918387.pdf
Data publikacji:
2019-10-09
Wydawca:
Wojskowe Biuro Historyczne
Tematy:
Zarząd II Sztabu Generalnego WP
wywiad wojskowy
rezydentura „Góra”
attachat w Rzymie
Kościół katolicki
Second Directorate of the General Staff of the Polish Army
military intelligence
the „Góra” intelligence agency
attachés in Rome
the Catholic church
Управление II Генштаба Войска Польского
военная разведка
резиденция „Гура”
атташе в Риме
католический костел
Opis:
Wywiad wojskowy PRL miał przede wszystkim za zadanie zdobywać materiały dot. uzbrojenia i stacjonowania wojsk NATO. Jednak ze względu na zapotrzebowanie władz komunistycznych prowadził także działania polityczne, wymierzone m.in. w Kościół katolicki. Zainteresowanie władz państwowych nasiliło się szczególnie w czasie pontyfikatu Jana Pawła II. Według oceny wywiadu wojskowego wybór Karola Wojtyły na biskupa Rzymu zaktywizował Kościół katolicki zarówno w kraju, jak i w Watykanie. Tym sposobem działania Zarządu II Sztabu Generalnego WP wchodziły w zakres zainteresowań wywiadu cywilnego. Artykuł ma na celu pokazanie, jaką rolę odegrali oficerowie i współpracownicy wywiadu działający w Rzymie pod przykryciem attachatu wojskowego bądź placówek cywilnych. Ich działania doprowadziły do nawiązania kontaktów ze środowiskiem kościelnym oraz zdobycia świadomych i nieświadomych osobowych źródeł informacji. W ten sposób Zarząd II SG WP przekazywał aparatowi partyjno-politycznemu ciekawe wiadomości i materiały. Wprowadzenie stanu wojennego w Polsce spowodowało, że Kościół z terenu Rzymu zaczął wysyłać do Polski paczki z żywnością, ubraniami i lekarstwami. Ta pomoc dla kraju została wykorzystana do nawiązania kontaktu z duchownymi polskimi dzięki inicjatywie płk. Franciszka Mazurka.
The primary task of the military intelligence in the People’s Republic of Poland was to acquire materials on the armament and stationing of NATO troops. However, due to the demand of the communist authorities, it also conducted political activities aimed at, among others, the Catholic Church. The interest of the state authorities increased especially during the pontificate of John Paul II. According to the assessment of military intelligence, the election of Karol Wojtyła as Bishop of Rome stimulated the Catholic Church both in Poland and in the Vatican. In this way, the activities of the Second Directorate of the General Staff of the Polish Army were within the scope of civil intelligence interests. The article aims to show the role played by intelligence officers and informers operating in Rome undercover as military attachés or in civilian institutions. Their actions resulted in the establishment of contacts with the church environment and acquisition of voluntary and involuntary informants. In this way, the Second Directorate of the General Staff of the Polish Army provided the party and political apparatus with interesting news and materials. Following the introduction of martial law in Poland, the church from the Rome area started sending parcels of food, clothes and medicines to Poland. This aid for the country was used to establish contact with the Polish clergy thanks to the initiative of Colonel Franciszek Mazurek.
Задачей военной разведки Польской Народной Республики было в первую очередь получение материалов о вооружении и размещении войск НАТО. Однако по требованию коммунистических властей он также вела политическую деятельность, связанную, в частности, с работой католической церкви. Интерес к ней государственных органов особенно усилился во время понтификата Иоанна Павла II. По данным военной разведки, избрание Кароля Войтылы епископом Рима активизировало католическую церковь как в стране, так и в Ватикане. Таким образом, деятельность Управления II Генерального штаба Войска Польского находилась в сфере интересов гражданской разведки. Цель этой статьи – показать роль офицеров и сотрудников разведки, действующих в Риме под прикрытием военного атташе или гражданской заставы. Их действия привели к установлению контактов с церковной средой и приобретению сознательных и несознательных личных источников информации. Таким образом, Управление II Генштаба Войска Польского снабжало партийный и политический аппарат интересными новостями и материалами. Введение военного положения в Польше привело к тому, что костел из Рима начал отправлять в Польшу посылки с едой, одеждой и лекарствами. Эта помощь для страны была использована для установления контакта с польским духовенством благодаря инициативе полковника Франчишка Мазурка.
Źródło:
Przegląd Historyczno-Wojskowy; 2019, XX (LXXI), 2 (268); 86-119
1640-6281
Pojawia się w:
Przegląd Historyczno-Wojskowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies