Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "tureckie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    The Concept of the millet in Turkish dictionaries: Its alteration and the impact on Ottoman Macedonia
    Autorzy:
    Pandevska, Maria
    Mitrova, Makedonka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/910150.pdf
    Data publikacji:
    2020-01-26
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    słowniki tureckie
    glosariusze tureckie
    Imperium Osmańskie
    millet
    naród
    osmańskie Bałkany
    osmańska Macedonia
    Ottoman Empire
    nation
    Ottoman Balkan
    Ottoman Macedonia
    Turkish dictionaries/glossaries
    Opis:
    In the 19th century the dictionaries/glossaries represent the first brace which connected different cultures and languages, thus also linking the Orient with the Occident and vice versa. In this context the research is focused on the Turkish dictionaries/glossaries, which for a long time actually represented one of the basic media of transmitting the new Western ideas in the East, and in our case, in the Ottoman Empire. Through the short comparative analyses of these dictionaries/glossaries and their authors (from the 19th century and early 20th century) we follow the change of the cognitive concept of the term millet with the term nation. The case study is focused on Ottoman Macedonia and on the political implications caused by this change of the meaning of the Ottoman term millet.
    Znaczenie pojęcia millet w słownikach tureckich: jego zmiana i wpływ na  osmańską Macedonię W XIX wieku słowniki/glosariusze stanowiły pierwszą klamrę, która łączyła różne kultury i języki, łącząc w ten sposób także Orient z Zachodem i vice versa. W tym kontekście badania koncentrują się na tureckich słownikach / glosariuszach, które przez długi czas faktycznie stanowiły jeden z podstawowych środków przekazu nowych zachodnich idei na Wschodzie, a w naszym przypadku w Imperium Osmańskim. Poprzez krótkie analizy porównawcze tych słowników/glosariuszy i ich autorów (z XIX i początku XX wieku) śledzimy przemiany koncepcji znaczeniowej pojęcia millet w kierunku pojęcia naród. Studium przypadku koncentruje się na osmańskiej Macedonii i politycznych implikacjach spowodowanych tą zmianą znaczenia osmańskiego terminu millet. 
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2019, 26, 1; 171-192
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przemoc wobec kobiet kurdyjskich w więzieniach tureckich jako forma tortur de facto usankcjonowanych przez państwo
    Violence against Kurdish Women in Turkish Prisons as a De Facto State Sanctioned Form of Torture
    Autorzy:
    Szkudlarek, Magdalena
    Baranowska, Grażyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/642377.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    De facto form of torture
    Kurdish women
    Turkish prisons
    Tortury de facto
    Kobiety kurdyjskie
    Więzienia tureckie
    Opis:
    The aim of this article is to provide a comprehensive analysis of the situation of Kurdish women who are serving a sentence of imprisonment or being held in detention or in one of police antiterrorist units and to portray this situation in the light of Turkey’s international legal commitments. The main thesis that authors are trying to prove is the statement that tortures and other cruel, inhuman or degrading treatment or punishment which women experience during serving the punishment is de facto a state-sanctioned form of oppression. The first part of this article is dedicated mainly to present the background of the problem which is composed, among others of short outline of Turkey-Kurdistan Workers’ Party (Kurdish: Partiya Karkerên Kurdistan; PKK) conflict, the role of women in the PKK and the position of women in Kurdish society. The next part of this analysis is dedicated to portray the international legal commitments of Turkey which is a signatory of majority of most important from the point of view of human rights documents and declarations. The aim of the third part of this review is to present the real situation of Kurdish women who are serving a sentence of imprisonment or being held in the custody under the pretext of having connections to PKK and next, to reveal discrepancy between this situation and norms and standards resulting from Turkey’s conventional commitments which are mentioned above. The aim of carried out in the last part of this article, based on two cases that was brought in front of the European Court for Human Rights case study is to prove that the problem of using violence, especially a sexual violence, against Kurdish women in Turkish prisons and custodies by Turkish prison service officers and the impunity of them is still a real and actual problem, despite the fact that Turkey implements changes in it’s legislation that theoretically should prevent this kind of ill-treatment and abusing of power.
    Celem niniejszego artykułu jest kompleksowe przedstawienie sytuacji kobiet kurdyjskich osadzonych w tureckich więzieniach, bądź przetrzymywanych w aresztach i policyjnych oddziałach antyterrorystycznych w tym państwie, oraz jej przedstawienie w kontekście prawno międzynarodowych zobowiązań Turcji. Tezą, którą autorki starają się udowodnić, jest stwierdzenie, iż tortury oraz inne przejawy nieludzkiego i poniżającego traktowania, na jakie narażone są osadzone, są formą opresji de facto usankcjonowaną przez państwo tureckie. Pierwsza część artykułu poświęcona jest przedstawieniu tła analizowanego problemu, a więc krótkiemu zarysowi konfliktu pomiędzy Republiką Turcji a Partią Pracujących Kurdystanu, roli kobiet w strukturach tej ostatniej, a także pozycji kobiety w społeczności kurdyjskiej. Kolejna część analizy to przybliżenie zobowiązań Turcji, będącej sygnatariuszem większości istotnych dla ochrony praw człowieka dokumentów i deklaracji. Trzecia część artykułu poświęcona jest rzeczywistej sytuacji osadzonych w więzieniach lub przetrzymywanych w aresztach pod pretekstem związków z PKK kobiet pochodzenia kurdyjskiego, oraz wykazaniu rozbieżności, jakie istnieją pomiędzy tą sytuacją a standardami, wynikającymi ze wspomnianych powyżej konwencyjnych zobowiązań Turcji. W końcowej części poniższej analizy, na przykładzie dwóch spraw, jakie toczyły się przeciwko Turcji przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka, przeprowadzone zostało studium przypadku, mające wykazać, że omawiany w tym artykule problem stosowania przemocy, w tym na tle seksualnym, przez przedstawicieli tureckich służb bezpieczeństwa i ich bezkarność, pozostaje aktualny, mimo upływu czasu i implementowania przez Turcję zmian w prawodawstwie, które teoretycznie powinny tym zjawiskom zapobiegać.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2013, 1; 243-262
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Azerbaijan – Kazakhstan relations: current situation and prospects
    Stosunki Azerbejdżan–Kazachstan: obecna sytuacja i perspektywy
    Autorzy:
    Huseynow, Rusif
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/616302.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Azerbaijan
    Kazakhstan
    Aliyev
    Nazarbayev
    Nagorno-Karabakh
    Turkic
    Caspian
    oil
    Kashagan
    Silk Road
    Azerbejdżan
    Kazachstan
    Alijew
    Nazarbajew
    Górny Karabach
    tureckie
    kaspijskie
    ropa
    Opis:
    Azerbejdżanu i Kazachstanu nie należy postrzegać jako dwóch państw, które są bliskie sobie tylko ze względu na radziecką przeszłość. W rzeczywistości zamiszkujące Azerbejdżan i Kazachstan grupy etniczne – Azerowie i Kazachowie – pochodzą z większej rodziny narodów tureckich. Braterstwo azero-kazachskie datuje się od samych początków narodów tureckich, które rozprzestrzeniły się z Gór Ałtaju i zostało ugruntowane przez czynnik islamski. Mające wspólną granicę morską na Morzu Kaspijskim Azerbejdżan i Kazachstan są dla siebie ważnymi narodami. Azerbejdżan jest postrzegany jako pomost dający Kazachstanowi dostęp do Turcji i Europy, zaś Kazachstan oferuje Azerbejdżanowi połączenie z Azją Centralną i Chinami. Oba państwa przywiązują wielką wagę do swoich wzajemnych relacji, zarówno dwustronnych, jak i w ramach organizacji międzynarodowych. Relacje te stale się rozwijają i w przeciągu ostatnich dwudziestu pięciu lat trend ten nie zmienia się, ani nie napotyka żadnych przeszkód. Kazachstan uznał terytorialną integralność Azerbejdżanu, co stanowi dla Azerbejdżanu ważne osiągnięcie wobec obecnego konfliktu z sąsiednią Armenią. Oba kraje szybko osiągnęły nawet porozumienie w sprawie statusu prawnego Morza Kaspijskiego, podczas gdy w innych krajach nadmorskich podobnych porozumień nie udało się wypracować. Oba państwa są zainteresowane rozwojem korytarza transportu i energetyki Wschód–Zachód, pozwalającego wykorzystać ich korzystną lokalizację geopolityczną, dzięki której mogą służyć jako pomost między kontynentami.
    Azerbaijan and Kazakhstan should not be seen as two states which are close because of their Soviet past. In fact, the titular ethnic groups of Azerbaijan and Kazakhstan – Azerbaijanis and Kazakhs – come from a greater Turkic family. Azerbaijani-Kazakh brotherhood takes its roots from the very origins of the Turkic peoples that spread from the Altai Mountains and has been cemented by the Islamic factor. Maintaining maritime borders through the Caspian Sea, Azerbaijan and Kazakhstan are important nations for one another. Azerbaijan is seen as a bridge for Kazakhstan to access Turkey and Europe, while Kazakhstan offers Azerbaijan routes to Central Asia and China. The two countries attach great importance to their mutual relations, both bilateral and within various international organizations. These relations have only increased and not experienced any downturns or problems in the past 25 years. Kazakhstan recognized the territorial integrity of Azerbaijan, which is an important deal for Azerbaijan in its current conflict with neighboring Armenia. The countries even reached an agreement on the legal status of the Caspian Sea quite rapidly, while similar accords are still absent with other littoral countries. They are both interested in developing an East-West transport and energy corridor, enjoying a favorable geopolitical location that could serve as a bridge between the continents.
    Źródło:
    Przegląd Politologiczny; 2017, 3; 139-160
    1426-8876
    Pojawia się w:
    Przegląd Politologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Węgrzy a ludy tureckie przed Osmanami
    Hungarians and the Turkic people before Ottomans
    Autorzy:
    Grzesik, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32315646.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    The Hungarians
    Turkic people
    Hungarian medieval chronicle writing
    the people of a Great Steppe
    Węgrzy
    ludy tureckie
    średniowieczne dziejopisarstwo węgierskie
    ludy Wielkiego Stepu
    Opis:
    Ugrofińscy Węgrzy nawiązali kontakt z ludami z tureckiej grupy językowej najpóźniej w dzisiejszej Baszkirii stanowiącej ich praojczyznę, legendarne Wielkie albo Wschodnie Węgry, o których pamiętali średniowieczni kronikarze. Ludy tureckie były mieszkańcami Wielkiego Stepu, stąd określenie Turków stało się synonimem koczowników. W źródłach bizantyńskich pod mianem Turków występują Węgrzy. Wraz z odłamem bułgarskich Onogurów, zapisanych w źródłach arabskich jako s.k.l, a znanych później jako Szeklerzy, w latach 30. IX w. osiedlili się w okolicach Morza Azowskiego, dostając się pod polityczną podległość Chazarów. O tym, że Węgrów powszechnie utożsamiano z Turkami, świadczy określenie ich przez słowiańskich sąsiadów mianem Onogurów, czyli *Ągrów, skąd wzięła się łacińska nazwa Hungari albo polska Węgrów. Jak się wydaje, węgierski związek plemienny wędrujący najpierw nad stepy meotydzkie, później zaś migrujący do Kotliny Karpackiej, był wieloetniczny z dużym udziałem ludności tureckojęzycznej (Szeklerzy, chazarscy Kabarzy), która stopniowo uległa madziaryzacji, pozostawiając Węgrom elementy świadomości historycznej (pamięć o Attyli, którą Szymon z Kézy erudycyjnie przekształcił w historię o pokrewieństwie huńsko-węgierskim). Jednak stworzone przez nich w Kotlinie Karpackiej państwo zachowało charakter wieloetniczny, co dopiero w czasie rozwoju nowożytnych nacjonalizmów zaczęło stwarzać problemy, które przyczyniły się do rozpadu państwa w 1918 r.
    The Finno-Ugric Hungarians made contact with people from the Turkish language group not later as in present-day Bashkiria. It was their original homeland, which was mentioned as the Great or Eastern Hungary by the medieval chroniclers. The Turkic people lived on the Great Steppe in that time, therefore the name of the Turks was a synonym of the nomads. However, in the Byzantine sources it were the Hungarians who were called The Turks. They settled in the region of the Azov Sea together with a branch of the Bulgarian Onogurs, noted in the Arabian sources as s.k.l, and later known as the Szeklers. They got under the political dependency of the Khazars. The Slavic name of the Hungarians *Ągri, from which the Latin name of the Hungari and the Polish Węgrzy was derived, descended from the name of the Onogurs. It seems that the Hungarian tribal commonwealth, which originally wandered to the Maeotidian Steppes and afterwards migrated to the Carpathian Basin, was multiethnical, with great participation of the Turkic population (such as the Szeklers and the Kabars). This people was Magyarized, but left elements of the own historical consciousness to the Hungarians, such as the memory of Attila, which was the basis of the eruditional story of the Hunnic-Hungarian identity by Simon of Kéza. Nevertheless, the Hungarian state preserved its multiethnical character, which generated problems only in the 19th century, a period of growth of the modern nationalisms, which resulted in the disintegration of the state in 1918.
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2022, 29; 91-99
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Georgi Mamarczew – bohater walk o wyzwolenie Bułgarii pierwszej połowy XIX wieku
    Georgi Mamarchev – the hero of the fight for the liberation of Bulgaria in the first half of the 19th century
    Autorzy:
    Rusin, Bartłomiej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/910250.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-13
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Georgi Mamarchev
    Russian-Turkish wars
    Velchova zavera
    history of Bulgaria
    Bulgarian National Revival
    Georgi Mamarczew
    wojny rosyjsko-tureckie
    Wełczowa zawera
    historia Bułgarii
    bułgarskie odrodzenie narodowe
    Opis:
    Artykuł omawia meandry życia jednego z najważniejszych bułgarskich bojowników o wolność pierwszej połowy XIX wieku Georgiego Stojkowa Mamarczewa (1786–1846). Autor nie rekonstruuje pełnej biografii tej postaci, skupiając się na kwestii udziału Mamarczewa jako ochotnika w wojnach rosyjsko-tureckich toczonych w latach 1806–1812 oraz 1828–1829, a także wydarzeń związanych z przygotowywanym powstaniem w okręgu tyrnowskim w 1835 roku (tzw. Wełczowej zawery). Zdaniem autora, dzięki swojemu konsekwentnemu zaangażowaniu w działania zbrojne przeciwko Imperium Osmańskiemu można uznać Mamarczewa za jednego z pierwszych, a zarazem najważniejszych „zawodowych” bojowników o wolność w epoce Bułgarskiego Odrodzenia Narodowego (1762–1878). W kolejnych dekadach ten sposób walki o wyzwolenie ziem bułgarskich z pod władzy tureckiej zaprezentował w pełni jego siostrzeniec Georgi S. Rakowski.
    The aim of the article is to show the selected forms of political and military activity of Georgi Stoikov Mamarchev (1786-1846), the iconic Bulgarian national fighter. The main attention is dedicated to G. Mamarchev’s involvement in Russian-Turkish wars (1806-1812; 1828-1829) and the uprising in the Turnovo region in 1835 (the so-called Velchova zavera). Thanks to G. Mamarchev’s activity against Ottoman Empire, during the Bulgarian National Revival period (1762-1878) he was regarded as one the first and most influential Bulgarian freedom fighter. In the following decades he was showed in the context of political activity of his nephew Georgi S. Rakovski (1821–1867).
    Źródło:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia; 2020, 27, 1; 81-96
    0239-4278
    2450-3177
    Pojawia się w:
    Balcanica Posnaniensia Acta et studia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies