Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "rok" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Słowacja i lata wolności Kościoła słowackiego w perspektywie Roku Wiary
    Autorzy:
    Uháľ, Martin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1016359.pdf
    Data publikacji:
    2013-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    wolność
    Kościół słowacki
    arcybiskup Bezak
    rok wiary
    Źródło:
    Teologia Praktyczna; 2013, 14; 53-65
    1642-6738
    Pojawia się w:
    Teologia Praktyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Od uniwersytetu do multiwersytetu. Uniwersytet czterdzieści lat po 1968 roku, albo jak nauczyć się żyć pośród ruin
    From University to Multiversity. The University Forty Years After 1968, or How to Live Among the Ruins
    Autorzy:
    Piperno, Franco
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1013522.pdf
    Data publikacji:
    2015-12-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    university in crisis
    student protests
    activism
    1968
    protesty studenckie
    aktywizm
    kryzys uniwersytetu
    rok 1968
    Opis:
    Niniejszy esej Franca Piperna, włoskiego działacza ruchu komunistycznego, ukazał się oryginalnie jako tekst zamykający książkę ’68: L’anno che ritorna. Autor podejmuje w nim kwestię współczesnego kryzysu uniwersytetu i przekształceń szkolnictwa wyższego we Włoszech przez pryzmat doświadczeń protestów i oporu studentów w 1968 roku. Kontekstem jego rozważań są kolejne reformy szkolnictwa wyższego towarzyszące polityce zaciskania pasa, które we Włoszech kontynuowano od początku XXI wieku. Jednak, zdaniem autora, podobnie jak czterdzieści lat temu, również dziś kryzys otwiera przed studentami i studentkami drogę do przebudowy uniwersytetu, jeśli tylko zdolni będą się zorganizować.
    This essay by Franco Piperno, an Italian communist militant, was originally published as an appendix to his book 68: L’anno che ritorna. From the perspective of his own experiences with the students’ protests and resistance during 1968, he looks at the contemporary crisis of the university and the transformation of higher education in Italy. The context of his deliberations are the ongoing reforms of Italian higher education, which are tightly connected to austerity measures that originated at the beginning of the 21st century. According to Piperno, the current crisis, similarly to the one from forty years ago, opens a possibility to reappropriate the university for students, as long as they can organize themselves.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2015, 18, 4; 190-206
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Małżeństwo w kontekście nowej ewangelizacji
    Marriage in the Context of the New Evangelization
    Autorzy:
    Zielonka, Iwona
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1047967.pdf
    Data publikacji:
    2012-06-02
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    marriage
    New Evangelization
    faith
    great commission
    Year of the Faith
    małżeństwo
    nowa ewangelizacja
    wiara
    wielki nakaz
    Rok Wiary
    Opis:
    Istotą nowej ewangelizacji ma być doprowadzenie współczesnego człowieka do osobistego spotkania z Osobą Jezusa Chrystusa. Nowa ewangelizacja jest wyraźnym wezwaniem, by Kościół powrócił do swoich korzeni, by jego członkowie wybrali chrześcijaństwo jako styl życia. Musi to być ich osobisty wybór. W liście ogłaszającym Rok Wiary Benedykt XVI podkreśla, że „znajomość treści wiary jest istotna, by wyrazić swą zgodę, to znaczy, aby w pełni, rozumem i wolą, przyjąć to, co proponuje Kościół”. O czym papież mówi? Wielu katolików mówi o sobie: „jestem wierzący, ale niepraktykujący”, tymczasem mamy dziś fenomen osób praktykujących niewierzących. Wierzących w Boga, ale niewierzących Bogu. Niewierzących, że życie w Nim i z Nim da im szczęście i pełnię życia. Istotą chrześcijaństwa jest bowiem osobowa relacja z Bogiem. Bycie uczniem Chrystusa nie jest czymś abstrakcyjnym ani tytułem naukowym, który można uzyskać, ale formą życia, która ujawnia się przede wszystkim w relacjach. Wiara, o której dziś mówimy, jest w dużym procencie martwa. Dlaczego, mimo naszej służby, zaangażowania i działań duszpasterskich, ludzie nie nawracają się, a nawet odchodzą od Boga i Kościoła? Rodzina stanowi szczególne miejsce ewangelizacji: „rodzinę, podobnie jak Kościół, należy uważać za pole, na które przynosi się Ewangelię i z którego ona się rozkrzewia. Dlatego w łonie rodziny, świadomej tego zadania, wszyscy jej członkowie ewangelizują, a także podlegają ewangelizacji. To właśnie w rodzinie odbywa się – ten sam, co w Kościele – proces ewangelizacji: świadectwo, przepowiadanie i sakramenty”. Społeczeństwo, Kościół tworzą rodziny, stąd Nowa Ewangelizacja dotyczy przede wszystkim Rodziny. Ona jest najważniejszą troską Nowej Ewangelizacji. Musimy patrzeć w przód, zobaczyć Kościół za 20, 30 lat. Od tego, jak dziś będziemy budować, będzie zależał obraz Kościoła następnych pokoleń. Wielki nakaz Jezusa, skierowany do swoich uczniów: „Idźcie i głoście Ewangelię” (Mk 16,15) rozbrzmiewa także pośród „kościoła domowego”, który jest ewangelizowany, jak i ewangelizujący? Nakaz ten przynagla do działania!
    The essence of the new evangelization is to guide modern man to a personal encounter with Jesus Christ. New Evangelization is a clear call to the Church to return to its roots, so that its members can chose Christianity as a way of life. This must be their personal choice. In the letter announcing the Year of the Faith, Benedict XVI emphasizes that “knowledge of the content of faith is important to express their consent, so as to fully, by intellect and will, accept what the Church proposes.” What does the Pope mean? Many Catholics say about themselves: “I'm a believer, but not a practicing one,” whereas today we have the phenomenon of people practicing but not believing. They believe in God, but do not believe God. They do not believe that life in him and with him will give them happiness and fullness of life. The essence of Christianity is a personal bond with God. Being a disciple of Christ is not something abstract or an academic degree, which can be obtained, but a form of life, which manifests itself primarily in the relationship. Faith, of which we speak today, is largely dead. Why, in spite of our ministry, commitment and pastoral activities, people do not repent, even moving away from God and the Church? The family is a special place of evangelization: “The family, like the Church, is to be regarded as a field, into which the Gospel is brought and where the Gospel takes root. In a family, conscious of this mission, all the members evangelize and are evangelized. This is what takes place in the family – just like in the Church – the process of evangelization: the testimony, preaching and the sacraments. Society, the Church, form a family, hence the new evangelization is primarily concerned with families. The family is the main concern of the New Evangelization. We must look forward and see the Church as it will be 20 or 30 years from now. The way we build today will shape the image of the Church in the next generation. Does the Great Commission of Jesus, addressed to his disciples: “Go and preach the Gospel” (Mk 16:15) also resound in the “domestic church”, which is evangelized and evangelizing? This commission impels to action!
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2012, 7, 2(12); 121-133
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Icarian communism between 1841 and 1848: a community of readers”
    Komunizm ikaryjski w latach 1841-1848: wspólnota czytelników
    Autorzy:
    François, Fourn
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1009058.pdf
    Data publikacji:
    2019-01-28
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    community
    Icarian communism
    utopian socialism
    readers of journals
    France
    1848
    czytelnicy czasopism
    Francja
    komunizm ikaryjski
    rok 1848
    socjalizm utopijny
    wspólnota
    Opis:
    In 1842, readers of Populaire, a journal founded a year earlier by Etienne Cabet, named themselves the Icarian communists. But what was this entity? Was it a party, a communist one, a school of socialism, a network, a movement, a sect? All these words could be used to describe the nature of their bonds which had been developed between 1841 and 1848. Nevertheless, we propose an additional name – a community of readers - for the new, exclusive form of existing together that was invented. These readers not only read but produced texts addressed to other members of the community with whom they also shared money, egalitarian convictions, faith in fraternity, their gratitude and even devotion to Cabet. Belonging to this community engaged the entirety of its members’ lives and developed and affirmed itself in diverse forms. It also involved often painful lessons about a community’s limits, both internal and with respect to the rest of French society, which could barely tolerate its existence.
    W 1842 roku czytelnicy Le Populaire, pisma utworzonego rok wcześniej przez Etienne’a Cabeta, nadali sobie miano ikaryjskich komunistów. Ale do czego się w ten sposób odnosili? Partia komunistyczna, szkoła nauk społecznych, sieć, ruch, sekta – wszystkie te słowa mogą wyrażać naturę więzi, które rozwinęły się pomiędzy nimi w latach 1841-1848. Proponuję jednak nazwać ich mianem wspólnoty czytelników. Wynaleźli oni bowiem nową formę bycia razem. Ikaryjscy komuniści nie byli jedynie czytelnikami, lecz również twórcami, adresującymi swe dzieła do innych członków wspólnoty. W ramach owej wspólnoty osoby te dzieliły się pieniędzmi, ale również podzielały wspólne, egalitarne poglądy, wiarę w braterstwo oraz wdzięczność, a wręcz oddanie Cabetowi. Członkostwo w ramach takiej społeczności, angażujące wszystkie sfery życia, było rozwijane i manifestowane w różnych formach. Pociągało ono za sobą również częstokroć bolesną lekcję o ograniczeniach wspólnoty, zarazem wewnętrznych i odnoszących się do całości francuskiego społeczeństwa, które z trudem akceptowało jej funkcjonowanie.
    Źródło:
    Praktyka Teoretyczna; 2018, 29, 3; 78-95
    2081-8130
    Pojawia się w:
    Praktyka Teoretyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spiralna koncepcja czasu w prawie kanonicznym – inspiracje pastoralne
    A Spiral conception of time in the canon law – pastoral inspirations
    Autorzy:
    Kostecka, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1019591.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    canon law
    spiral conception of time
    circular time
    linear time
    liturgical year
    prawo kanoniczne
    spiralna koncepcja czasu
    czas cykliczny
    czas liniowy
    rok liturgiczny
    Opis:
    Autorka w artykule proponuje analizę teoretycznych i praktycznych aspektów spiralnej koncepcji czasu. W pierwszej części wyjaśnia znaczenie pojęć: czas i wieczność, a następnie omawia konstrukcję spiralnej koncepcji czasu. Kolejne części pracy odnoszą się kolejno do aspektów czasowych w prawie, spojrzenia na czas w świetle nauki Kościoła katolickiego i teologii (perspektywa wieczności) oraz do zastosowania spiralnej koncepcji czasu w normach prawa kanonicznego. Przedmiotowa koncepcja stanowi syntezę dwóch innych teorii czasu, tj. cyklicznej i linearnej. Kościelny prawodawca korzysta ze spiralnej koncepcji czasu i konstruuje normy prawne mające na celu pomoc ludziom w odnalezieniu sensu ich życia – wieczności. Istotne jest, aby ukierunkować ich na troskę o jakość przeżywanego czasu – przemianę chronos w kairos. Współcześnie powszechnym doświadczeniem staje się problem nieustannego braku czasu, pośpiechu i lęku przed śmiercią, związany w pewien sposób z utratą perspektywy wieczności. W tym kontekście kairos to czas niosący nadzieję, dający szansę na wyjście z kryzysu i rozpoczynanie od nowa – korzystając z dotychczasowych doświadczeń, powracając do pewnych zdarzeń, lecz przeżywając je niejako w ruchu spiralnym, na nowym, wyższym etapie rozwoju. Autorka zwraca również uwagę, że prawo kanoniczne jest podporządkowane misji Kościoła, która polega na prowadzeniu wiernych do wieczności. Oznacza to konieczność ciągłego rozwoju i dążenia do chrześcijańskiej doskonałości.
    In the article the author proposes the analysis of theoretical and practical aspects of a spiral theory of the time. In the fi rst part she explains the meaning of the terms: time and eternity, afterwards she elaborates the structure of the spiral conception of the time. Consecutive parts of the article refer to temporal aspects in law, the time in the light of the Catholic Church’s knowledge and theology (the perspective of eternity) and applications of the spiral conception of time in provisions of the ecclesiastical law. This conception of time connects circular and linear theories of time. The canon law legislator uses the spiral conception of time and lays down legislative acts which should contribute to the regaining the meaning of life – eternity. It is important to help people take good care of how they live and spend their time in order to transform chronos into kairos. The contemporary problem of a continuous lack of time is becoming more pressing. Living in a great hurry and fear of death are connected with loss of the perspective of eternity. In view of the above, the author draws the conclusion that kairos is a time that gives hope, a time that gives a chance to overcome crisis and to start over, making use of the previous experiences, getting back on to some occurrences, but experiencing them in a spiral growth, being on a new, superior stage of advancement. The author also pays attention to Catholic mission’s domination and canon law’s subordination. The pursuit of eternity requires ceaseless progress and growing in Christian perfection.
    Źródło:
    Teologia Praktyczna; 2019, 20; 85-98
    1642-6738
    Pojawia się w:
    Teologia Praktyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Obraz Chin w eurazjatyckim projekcie Borisa Pilniaka: od wyobrażonego do dokumentarnego
    The Image of China in the Eurasianist Ideal of Boris Pilnyak: From the Imaginary to the Documentary
    Autorzy:
    Zhang, Hui
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1216974.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Pilnyak
    China
    Eurasianism
    The Naked Year
    Sankt–Piter–Burkh
    The Chinese Diary
    Pilniak
    Chiny
    eurazjanizm
    Nagi rok
    Sankt-Piter-Burkh
    Kitajskij dniewnik
    Opis:
    Artykuł omawia sposób przedstawiania i opisywania Chin w dziełach Borisa Pilniaka. Autor stawia tezę, iż twórczość fikcyjna i dzienniki podróżne Pilniaka reprezentują dwa podejścia w literackiej reprezentacji Chin: wyobrażone [imaginary] i dokumentarne [documentary]. Elementem łączącym owe podejścia jest fundamentalna dla pisarza wizja eurazjatycka, którą z jednej strony można postrzegać jako dziedzictwo uniwersalistycznej postawy rosyjskiej tradycji modernistycznej, a z drugiej jako odpowiedź na kryzys tożsamości narodowej, który wyrasta z ówczesnych realiów geopolitycznych. Wyobrażenia Pilniaka na temat Chin miały charakter produktu ubocznego wyobraźni poetyckiej w dziełach napisanych przed 1922 rokiem. Tam kontynuowany był palimpsestowy proces wpisywania mitu chińskiego w rosyjskie środowisko literackie, co przekładało się na utrwalenie pojęciowej internalizacji „Chin” w kształtującej się po swojemu Rosji. Przykładem jest obraz „Kitaj-gorodu” w powieści Nagi rok, który generował różne symboliczne znaczenia Chin. Od roku 1922 wariacje narracyjnej scenerii w prozie Pilniaka odzwierciedlały wpływ ówczesnych wydarzeń na obsesyjne myśli autora dotyczące historycznego związku Rosji i Azji. Wielkie znaczenie dla Pilniaka miała jego wyprawa do Chin w 1926 roku, której rezultatem jest Kitajskij dniewnik (Dziennik chiński). Państwo chińskie staje się tam punktem odniesienia rosyjskiej autorefleksji, socjopolitycznych i ideologicznych wahań. Łącząc wyobrażenie historii z komentarzem na temat rzeczywistości, Pilniak, w różnych sposobach przedstawiania Chin, pragnął zobrazować zmieniającą się tożsamość Rosji, zarówno z jej mitologizowanej przeszłości, jak z i uwydatnionej teraźniejszości.
    This paper discusses the imagination and description of China in the works of Boris Pilnyak. It proposes that Pilnyak’s fictions and travelogues demonstrate two approaches to the literary representation of China: the imaginary and the documentary. What unifies these two approaches is the underlying Eurasianist vision of the author, which may be seen as a heritage of the universalist stance of Russian modernist tradition, on the one hand, and as a response to the national identity crisis that arose from the contemporary geopolitical circumstances on the other. The imagery of China served largely as a product of poetic imagination in Pilnyak’s works written before 1922, where it continued the palimpsestic inscription of the myth of China in the Russian literary milieu, perpetuating the conceptual internalization of “China” in the self–fashioning of Russia. An example of this is the image of “Kitai–gorod” in his novel The Naked Year, which generated different symbolic meanings of China. From 1922 on, the variations of narrative settings in Pilnyak’s prose reflected the impact of contemporary events in China on his ruminations on the historical relationship of Russia and Asia. Of seminal significance was his excursion to China in 1926, the product of which became The Chinese Diary, in which China figured as a point of reference for Russia in its self–reflection on socio–political and ideological fluctuations. Combining imagination of history and commentary on reality, Pilnyak’s various conceptions of China served to illuminate the shifting identity of Russia from both the mythologized past and the highlighted present.
    Źródło:
    Forum Poetyki; 2020, 22; 66-85
    2451-1404
    Pojawia się w:
    Forum Poetyki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spowiedź sakramentalna warunkiem uzyskania odpustu zupełnego. Analiza kanonicznoprawna
    The Sacramental Confession as a Necessary Condition to gain a Plenary Indulgence. A Canon Law Analysis
    Autorzy:
    Słowiński, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1017317.pdf
    Data publikacji:
    2015-09-07
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    canon law
    plenary indulgence
    partial indulgence
    sacramental confession
    the Holy Year of Mercy
    prawo kanoniczne
    odpust zupełny
    odpust cząstkowy
    spowiedź sakramentalna
    Rok Święty Miłosierdzia
    Opis:
    Ustanowiony przez Ojca Św. Franciszka nadzwyczajny Jubileuszowy Rok Miłosierdzia przyniesie dla całej wspólnoty Kościoła oraz dla jej poszczególnych członków bogate owoce duchowe. Aby jednak móc z nich w pełni korzystać i przekazywać innym wiedzę na temat sposobów czerpania z obfitości skarbca Kościoła, należy posiadać usystematyzowaną wiedzę praktycznoteologiczną, również z zakresu prawa kanonicznego. Celem niniejszego opracowania jest analiza zagadnienia spowiedzi sakramentalnej jako koniecznego warunku zyskania odpustu zupełnego. Zauważa się bowiem pewną niekonsekwencję ze strony duszpasterzy, redukujących powszechnie wspomniany wymóg do stanu łaski uświęcającej. Tymczasem, sakrament pokuty i pojednania pozostaje niezmiennie, również w Jubileuszowym Roku Miłosierdzia, nieodzownym elementem praktyki zyskiwania odpustów zupełnych.
    The present article attempts to make some canonical clarifications on the subject of indulgences in the Catholic Church. In fact, in pastoral practice we can observe many misunderstandings, especially regarding the sacramental confession as a condition sine qua non to gain a plenary indulgence. According to some priests, the sacrament of penance would be necessary only if the person is not in a state of grace. The analysis of the current canon law, interpreted in the light of the legal tradition of the Church and especially of the spirit of the canon law, allow us to say that in ordinary situations the sacramental confession, which should take place about two weeks before or after the indulgence, determines the reception or not of a plenary indulgence by of the faithful. This rule has to be applied in every ordinary situation (i.e. outside the danger of death), and consequent-ly also in the case of plenary indulgence provided by the Holy Father to the Holy Year of Mercy.
    Źródło:
    Teologia Praktyczna; 2015, 16; 223-242
    1642-6738
    Pojawia się w:
    Teologia Praktyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problematyka ważności i godziwości sakramentu pokuty sprawowanego w Bractwie Kapłańskim Świętego Piusa X (FSSPX) według regulacji wydanych z okazji Nadzwyczajnego Jubileuszu Roku Miłosierdzia 2015/2016
    Validity and licity: a discussion of the Society of Saint Pius X’s celebration of the Sacrament of Penance following the regulations issued during the Extraordinary Jubilee of the Year of Mercy 2015/2016
    Autorzy:
    Pietras, Dawid
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31339451.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Society of Saint Pius X
    SSPX
    validity and licity of penance
    Year of Mercy
    Bractwo Kapłańskie Świętego Piusa X
    FSSPX
    ważność i godziwość spowiedzi
    Rok Miłosierdzia
    Opis:
    Analizy zawarte w artykule dotyczą sprawowania sakramentu pokuty przez kapłanów Bractwa Kapłańskiego Świętego Piusa X (FSSPX). Celem opracowania jest scharakteryzowanie papieskich regulacji, ukazanie ich relacji do norm zawartych w aktualnym Kodeksie prawa kanonicznego oraz stanowiska wspólnoty wobec udzielonych upoważnień. W opracowaniu zastosowano metodę dogmatyczno-prawną, polegającą na analizie istniejących uregulowań prawnych. Przeprowadzone badania obejmują okres od 2015 roku, kiedy papież Franciszek wyposażył kapłanów Bractwa w upoważnienie do ważnego i godziwego celebrowania spowiedzi z okazji Nadzwyczajnego Jubileuszu Roku Miłosierdzia. Upoważnienie to wciąż obowiązuje. Analizy wykazują, że wydane upoważnienia dotyczą miejsc kultu FSSPX i zostały wydane w celu ułatwienia uzyskania przez tę wspólnotę pełnej jedności eklezjalnej oraz by uzyskać pewność co do ważności i godziwości tego sakramentu. Ponadto zostały udzielone habitualnie kapłanom nieregularnym kanonicznie, nieinkardynowanym i trwającym w suspensie, co należy rozumieć jako „rozluźnienie” tejże cenzury w kwestii sakramentu pokuty. Stolica Apostolska nie postawiła przy tym żadnych dodatkowych wymagań wobec tych duchownych. Po wydaniu upoważnień Bractwo podtrzymało tezę, że sakrament ten był i jest ważny ze względu na „jurysdykcję nadzwyczajną” spowodowaną stanem kryzysu Kościoła.
    The analyzes contained in this article concern the Society of Saint Pius X (SSPX), with an emphasis on the community’s celebration of the Sacrament of Penance. The study uses the dogmatic-legal method, which consists in the analyzes of existing legal regulations. The conducted research covers the period from 2015 until now, beginning with Pope Francis’s granting of the faculty to validly and licitly hear confessions to the Society’s priests on the occasion of the Extraordinary Jubilee of the Year of Mercy. This faculty is still in force. The aim of the study is to characterize the papal regulations, indicate their relationship to the rules contained in the current Code of Canon Law, and indicate the attitude of the community towards the granted faculty. The analyzes show that the regulations concern the SSPX’s places of worship and were issued in order to facilitate the community’s attainment of full ecclesial unity. It was also intended to establish certainty regarding the validity and legitimacy of the SSPX’s celebration of this sacrament. In addition, the faculty was given habitually to canonically irregular priests who were not incardinated and suspended. It should be understood as a relaxation of the SSPX’s canonical censure. The Apostolic See did not impose any additional requirements on these clergy members. After issuance the faculty, the Society upheld the thesis that this sacrament was and still is valid due to the extraordinary jurisdiction caused by the state of the Church’s crisis.
    Źródło:
    Teologia i moralność; 2023, 18, 1(33); 137-152
    1898-2964
    2450-4602
    Pojawia się w:
    Teologia i moralność
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Il Libro del Deuteronomio come fonte teologica della dimensione anamnetica dell’anno liturgico
    The Book of Deuteronomy as a Theological Source for the Concept of Memorial (anamnesis) in the Liturgical Year
    Księga Powtórzonego Prawa jako teologiczne źródło anamnetycznego wymiaru roku liturgicznego
    Autorzy:
    Kwiatkowski, Dariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2038472.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-10
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Gesú Cristo
    Chiesa
    liturgia
    anno liturgico
    anamnesis
    attualizzazione (far presente)
    memoria
    mistero
    Jesus Christ
    Church
    liturgy
    liturgical year
    making present
    reminder
    mystery
    Jezus Chrystus
    Kościół
    rok liturgiczny
    anamneza
    uobecnienie
    pamiątka
    misteium
    Opis:
    L’articolo presenta la dimensione anamnetica dell’anno liturgico e la sua fonte teologica veterotestamentaria che è il Libro del Deuteronomio. Il calendario liturgico non è un calendario in cui sono segnate le date di varie festività religiose. È il rendersi presente del mistero salvifico di Gesù Cristo, diffuso nel tempo. Per comprendere la dimensione anamnetica dell’anno liturgico, era necessario mostrare che cosa era la festa della tradizione religiosa di Israele. Sulla base del Libro del Deuteronomio, chiamato il “Libro della memoria”, è stato messo in evidenza che ogni festa biblica è un’anamnesi, cioè il rendersi presente di un evento specifico della storia della salvezza. Tale concezione di festa è anche presente nella liturgia della Chiesa. Il senso dell’anno liturgico risiede principalmente nella sua stretta relazione con il mistero di Cristo. Ogni festa è il rendersi presente “qui” e “ora” dell’opera salvifica di Gesù Cristo. Ciò avviene grazie alla presenza e all’azione dello Spirito Santo nella liturgia della Chiesa.
    Artykuł przedstawia anamnetyczny wymiar roku liturgicznego oraz jego starotestamentalne źródło teologiczne, którym jest Księga Powtórzonego Prawa. Kalendarz liturgiczny nie jest terminarzem, w którym zaznaczone są daty różnych świąt kościelnych. Jest on rozłożonym w czasie uobecnieniem misterium zbawczego Jezusa Chrystusa. Chcąc zrozumieć anamnetyczny wymiar roku liturgicznego, trzeba ukazać, czym było święto religijnej tradycji Izraela. Zwłaszcza na podstawie Księgi Powtórzonego Prawa, nazywanej „Księgą pamięci”, wykazano, że każde biblijne święto jest anamnezą, czyli uobecnieniem konkretnego wydarzenia z historii zbawienia. Takie rozumienie święta jest także w liturgii Kościoła. Znaczenie roku liturgicznego polega przede wszystkim na ścisłym powiązaniu go z misterium Chrystusa. Każde święto jest uobecnieniem „tu” i „teraz” zbawczego dzieła Jezusa Chrystusa. Dokonuje się ono dzięki obecności i działaniu Ducha Świętegow liturgii Kościoła.
    The article discusses the concept of memorial (anamnesis) in relation to the liturgical year andargues that within the Old Testament theology the Book of Deuteronomy constitutes the maintheological source for the concept. The liturgical calendar is not a simple calendar in which thedates of various feasts of the Church are indicated. It is important to note that the liturgical calendarpresents the saving mystery of Jesus Christ, but in a manner spread over time. In order tounderstand the anametic dimension of the liturgical year, it is necessary to indicate the meaning ofthe feast in the Holy Scriptures. Especially, on the basis of the Book of Deuteronomy, also knownas the “Book of Remembrance”, it is shown that each biblical feast is an anamnesis, that is, thepresence of a specific event in the history of salvation. This understanding of the feast also existsin the liturgy of the Church. The importance of the liturgical year comes primarily from the closerelationship with the mystery of Christ. Each feast makes the “here” and “now” of the saving actof Jesus Christ present. It happens thanks to the presence and action of the Holy Spirit in the liturgyof the Church.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Teologiczne; 2021, 38; 205-217
    0209-3472
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies